15-05-2024, 11:11 PM
(This post was last modified: 15-05-2024, 11:11 PM by nareN 2. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
నా పెళ్లయి 3 ఏళ్ళు అవుతున్నా.. ఎప్పుడు కొత్త పెళ్లి కొడుకులా చూసుకుంటుంది నా భార్య వర్ణ.. ఎప్పుడు నా చుట్టే తిరుగుతూ నాకేం కావాలో చూసుకుంటూ నేను బాబే సర్వస్వం గా బ్రతికే నా భార్య కి ద్రోహం చెయ్యాలనిపించలేదు..
అలా అని నిజం చెప్తే ప్రపంచం లో ఏ భార్య ఐన ఒప్పుకుంటుందా..
ఐన అలా ఎలా చెప్తా.. పొయ్యి పొయ్యి నా శ్వేతా పరువు నేను తియ్యడమా. నెవెర్..
భోజనాలు అయ్యాయి.. నేను కొంచెం మూడ్ ఆఫ్ లో ఉన్నానని గమనించి.. తల రాయనా అంది.. తనకి తెలుసు నా తల మీద చెయ్యేస్తే తన కంట్రోల్ లోకి వెళ్లిపోతానని..
ఆలా ఆలోచిస్తూ తన వొడిలో తల పెట్టుకుని అలాగే నిద్రపోయా..
పాపం పిచ్చిది ఆలా రాస్తూ రాస్తూ తానూ కూర్చునే నిద్రపోయింది..
తనని లేపి పడుకొమ్మన్నా..నిద్రపోతున్న పిల్లాణ్ణి తనని ఒకసారి చూసి ఇద్దరి నుదుటి మీద ముద్దు పెట్టి పడుకున్నా..
తెల్లవారి అర గంట అయ్యింది..
వంటింట్లో ఘుమఘుమలు.. నా ఆఫీస్ కి పిల్లాడికి కాలేజ్ కి క్యారేజీలు రెడీ అవుతున్నాయి..
ఇల్లు పిల్లాడు నేను ఇదే వర్ణ లోకం..
ఐన తప్పదు.. శ్వేతా కి మెసేజ్ చేశా.. ఐ యమ్ రెడీ అని..
లొకేషన్ వాట్సాప్ చేసింది..
వర్ణ ఇచ్చిన బాక్స్ తీసుకొని తిన్నగా శ్వేతా దగ్గరకి వెళ్ళా..
నాకిష్టమైన ఓషన్ బ్లూ చీరలో జడలో మల్లె పూలతో అప్సరస లా మెరిసిపోతోంది.. నిన్నటి కి ఇవాళ్టికి ఎంత తేడా..
నేను ఒప్పుకున్నా అన్న మాటే తనలో ఇంత ఆనందాన్ని నింపితే తనకి కావాల్సింది ఇచ్చి తనని జీవితాంతం హ్యాపీ గా ఉంచాలని డిసైడ్ అయ్యా..
బండి దిగుతుంటే ఎదురొచ్చి లంచ్ బాక్స్ అందుకుంది..
ఇది మా ఇద్దరి ఆరేళ్ళ క్రిందటి కల.. ఎన్నెన్నో ఊసులు.. వాటికి రూపాలద్దాలంటే ఒక జీవితం సరిపోదు..
తను నా వెనకే నడుస్తోంది.. ఏంటిది ఏడడుగులు ఇప్పుడు వేస్తోంది..
వద్దు గతం వద్దు.. తను ఇక్కడ ఉన్నన్నాళ్ళైనా సంతోషం గా ఉంచాలి.
నేను - ఎవరిల్లిది.. అడిగాను లోపలికి అడుగేస్తూ
శ్వేత - ఫ్రెండ్ ది..
నేను - మరి పర్లేదా..
శ్వేత - నేనున్నంత వరకు తను ఇక్కడకి రాదు..
నేను - నాకు తెలియని ఫ్రెండ్ ఎవరు ఉన్నారు నీకు ఈ ఊళ్ళో..
శ్వేత - ఇది మాట్లాడానికే వచ్చావా..
నేను - లేదు..చెప్పు.. ఈ నెల రోజులు నువ్వు ఏదంటే అదే..
తన మొహం లో ఆనందాన్ని బయటకి తీస్తే హైదరాబాద్ మొత్తానికి కరెంటు సప్లై చెయ్యొచ్చు.. అంత వెలిగిపోతోంది..
శ్వేత - నిజంగానా. థాంక్స్ రఘు..
నేను - చ చ నువ్వు నాకు థాంక్స్ చెప్పడమేమిటి..
శ్వేత - మరి నువ్వే చెప్పు ఏమి చెప్పమంటావో..
నేను - చెప్పు ఎలా ప్లాన్ చేద్దాం.. నీ సేఫ్ పీరియడ్.. డేట్స్ నువ్వే చెప్పాలి..
శ్వేత - అది నేను చూసుకుంటాలే గాని ముందు నువ్వు ఇక్కడకి షిఫ్ట్ అయిపో..
నేను - ఎందుకు..
శ్వేత - పగలంతా ఆఫీస్, నైట్ అంత ఇంట్లో ఉంటె నాతొ ఎప్పుడు ఉంటావ్..నాకు మళ్ళీ పాత రఘు కావలి.. పెళ్లి కానీ రఘు.. ఈ నెల మొత్తం నువ్వు నేను మాత్రమే..
నేను మరిచిపోయిన ఆనందాలన్నీ నాకు కావాలి.. నేను వదిలివేసిన అలవాట్లని తిరిగి తెచ్చుకోవాలి.. ఈ జ్ఞాపకాలన్నీ నేను తిరిగి తీసుకెళ్లాలి..
ఒక్క నెల రోజులు.. మళ్ళీ పాత రఘు పాత శ్వేత లా...
అలా అని నిజం చెప్తే ప్రపంచం లో ఏ భార్య ఐన ఒప్పుకుంటుందా..
ఐన అలా ఎలా చెప్తా.. పొయ్యి పొయ్యి నా శ్వేతా పరువు నేను తియ్యడమా. నెవెర్..
భోజనాలు అయ్యాయి.. నేను కొంచెం మూడ్ ఆఫ్ లో ఉన్నానని గమనించి.. తల రాయనా అంది.. తనకి తెలుసు నా తల మీద చెయ్యేస్తే తన కంట్రోల్ లోకి వెళ్లిపోతానని..
ఆలా ఆలోచిస్తూ తన వొడిలో తల పెట్టుకుని అలాగే నిద్రపోయా..
పాపం పిచ్చిది ఆలా రాస్తూ రాస్తూ తానూ కూర్చునే నిద్రపోయింది..
తనని లేపి పడుకొమ్మన్నా..నిద్రపోతున్న పిల్లాణ్ణి తనని ఒకసారి చూసి ఇద్దరి నుదుటి మీద ముద్దు పెట్టి పడుకున్నా..
తెల్లవారి అర గంట అయ్యింది..
వంటింట్లో ఘుమఘుమలు.. నా ఆఫీస్ కి పిల్లాడికి కాలేజ్ కి క్యారేజీలు రెడీ అవుతున్నాయి..
ఇల్లు పిల్లాడు నేను ఇదే వర్ణ లోకం..
ఐన తప్పదు.. శ్వేతా కి మెసేజ్ చేశా.. ఐ యమ్ రెడీ అని..
లొకేషన్ వాట్సాప్ చేసింది..
వర్ణ ఇచ్చిన బాక్స్ తీసుకొని తిన్నగా శ్వేతా దగ్గరకి వెళ్ళా..
నాకిష్టమైన ఓషన్ బ్లూ చీరలో జడలో మల్లె పూలతో అప్సరస లా మెరిసిపోతోంది.. నిన్నటి కి ఇవాళ్టికి ఎంత తేడా..
నేను ఒప్పుకున్నా అన్న మాటే తనలో ఇంత ఆనందాన్ని నింపితే తనకి కావాల్సింది ఇచ్చి తనని జీవితాంతం హ్యాపీ గా ఉంచాలని డిసైడ్ అయ్యా..
బండి దిగుతుంటే ఎదురొచ్చి లంచ్ బాక్స్ అందుకుంది..
ఇది మా ఇద్దరి ఆరేళ్ళ క్రిందటి కల.. ఎన్నెన్నో ఊసులు.. వాటికి రూపాలద్దాలంటే ఒక జీవితం సరిపోదు..
తను నా వెనకే నడుస్తోంది.. ఏంటిది ఏడడుగులు ఇప్పుడు వేస్తోంది..
వద్దు గతం వద్దు.. తను ఇక్కడ ఉన్నన్నాళ్ళైనా సంతోషం గా ఉంచాలి.
నేను - ఎవరిల్లిది.. అడిగాను లోపలికి అడుగేస్తూ
శ్వేత - ఫ్రెండ్ ది..
నేను - మరి పర్లేదా..
శ్వేత - నేనున్నంత వరకు తను ఇక్కడకి రాదు..
నేను - నాకు తెలియని ఫ్రెండ్ ఎవరు ఉన్నారు నీకు ఈ ఊళ్ళో..
శ్వేత - ఇది మాట్లాడానికే వచ్చావా..
నేను - లేదు..చెప్పు.. ఈ నెల రోజులు నువ్వు ఏదంటే అదే..
తన మొహం లో ఆనందాన్ని బయటకి తీస్తే హైదరాబాద్ మొత్తానికి కరెంటు సప్లై చెయ్యొచ్చు.. అంత వెలిగిపోతోంది..
శ్వేత - నిజంగానా. థాంక్స్ రఘు..
నేను - చ చ నువ్వు నాకు థాంక్స్ చెప్పడమేమిటి..
శ్వేత - మరి నువ్వే చెప్పు ఏమి చెప్పమంటావో..
నేను - చెప్పు ఎలా ప్లాన్ చేద్దాం.. నీ సేఫ్ పీరియడ్.. డేట్స్ నువ్వే చెప్పాలి..
శ్వేత - అది నేను చూసుకుంటాలే గాని ముందు నువ్వు ఇక్కడకి షిఫ్ట్ అయిపో..
నేను - ఎందుకు..
శ్వేత - పగలంతా ఆఫీస్, నైట్ అంత ఇంట్లో ఉంటె నాతొ ఎప్పుడు ఉంటావ్..నాకు మళ్ళీ పాత రఘు కావలి.. పెళ్లి కానీ రఘు.. ఈ నెల మొత్తం నువ్వు నేను మాత్రమే..
నేను మరిచిపోయిన ఆనందాలన్నీ నాకు కావాలి.. నేను వదిలివేసిన అలవాట్లని తిరిగి తెచ్చుకోవాలి.. ఈ జ్ఞాపకాలన్నీ నేను తిరిగి తీసుకెళ్లాలి..
ఒక్క నెల రోజులు.. మళ్ళీ పాత రఘు పాత శ్వేత లా...