Incest தனிமையில் வாழும் விதவை அம்மா!

[Mirchinaveen]

அவள் டவலில் உடம்பைச் சுற்றிக் கொண்டிருந்தாள். டவல் போர்த்தப்பட்ட நிலையில் அவள் மிகவும் மார்பளவு மற்றும் கவர்ச்சியாக இருந்தாள். அவளுடைய முலாம்பழங்கள் மிகவும் பெரியவை மற்றும் டோவெளில் இறுக்கமாக இருந்தன

நான். டிரஸ் மாத்திக்கிட்டு வ

அம்மா: “பரவால மாத்து.. இதுல என்ன டா இருக்கு?? உள்ள வா டா..”

வளர்ந்த பிறகு முதன்முறையாக அவள் உடம்பில் வெறும் டவலில் அவளைப் பார்த்தேன். எனக்கு என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. என்பூல் விறைக்க ஆர்மபித்தது கண்ணாடி முன் நின்று தலைமுடியைத் துடைத்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் அவள் பின்னால் சென்று, அவளை பின்னால் இருந்து அணைத்து, என் அப்பாயின்ட்மென்ட் ஆர்டரை அவளிடம் காட்டினேன்.அந்த கடிதத்தைப் பார்த்ததும் அவள் முகம் santhsoham ஆனது

கடிதத்தைப் படித்துவிட்டு என் பக்கம் திரும்பி என்னைக் கட்டிப்பிடித்து என் கன்னங்களில் முத்தமிட்டு மகிழ்ச்சியில் சிரித்தாள். நான் அவள் உடலை என் கைகளில் தூக்கி, மகிழ்ச்சியில் மூன்று சுற்றுகள் செய்தேன், பின்னர் அவளை தரையில் இற்கைவிட்டேன்.. அவள் என்னைக் கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டு என் அருகில் நின்று கொண்டிருந்தாள். அவளது மார்பகங்கள் மிகவும் பெரியவை, பிளவுகள் தெரியும் சுவாசம் அதிகமாக இருந்தது அவள் என்னை இறுக அணைத்துக் கொண்டாள். நான் அவள் இடுப்பை சுற்றி என் கைகளை வைத்தேன். நான் சொன்னேன்,

நான்: “பரி.. நா முன்னால சொன்ன மாதிரி, இப்ப இருக்குற வேலையா நீ ராஜினாமா பண்ணிடு.. உனக்கு வேற வேல இருக்கு.. நல்லா இருந்து நீ அந்த வளயா தான் பாக்கணும்.. சரி வா??

அம்மா: “ம்ம் என்ன வேல மாத்து?? நீ என்ன வேலை சொன்னாலும் நா சேறன் டா..”

நான்: “இந்த வேலை ராஜினாமா பண்ணிடு, இனிமேல் வீட்டுல இருந்து என்ன நல்ல பாத்துக்கோ.. ஆனா இந்த வேலைக்கு உனக்கு சம்பளம் கிடையாது..”

அம்மா: [அவள் தொட்டு] “ம்ம்ம்ம் சம்பளம் லாம் எதுக்கு?? அதான் உன் அன்பும் பாசமும் இருக்கு.. அது போதும் டார்லிங் எனக்கு..”

நான்: [வியப்புடன்] “என்ன சொன்னா?? இப்போ என்ன சொன்னா சொல்லு!!”

அம்மா.

‘அம்மா’ (அம்மா) என்ற வார்த்தையை அவள் சொன்ன பிறகு, அவள் என் அம்மா என்பதை நான் உணர்ந்தேன். உடை மாற்றுவதற்காக என்னை வெளியே செல்லுமாறு கூறுவதற்குப் பதிலாக, அவள் டவலைக் கழற்றாமல் அவள் நைட் கவுனை எனக்கு எதிரே அணிந்திருந்தாள். அதைப் பார்த்து நான் அதிர்ச்சியடைந்தேன், ஏனென்றால் அவள் நைட் கவுனுக்கு கீழே எதையும் அணிய மாட்டாள் என்பது அந்த நேரத்தில் மட்டுமே எனக்குத் தெரியும்.

மேலும் அவள் நாளை முதல் வீட்டில் இருப்பாள், என்னை நன்றாக பார்த்துக் கொள்வாள் என்று கூறினா. நான் அலுவலகத்தில் சேர சுமார் 1 மாத இடைவெளி உள்ளது, இந்த நாட்களில் என் அம்மாவை அழைத்துச் செல்ல முடிவு செய்தேன். பிறகு இரவு உணவை வெளியில் சாப்பிட்டுவிட்டு திரைப்படத்திற்குச் சென்றோம். மறுநாள் காலை ராஜினாமா கடிதத்தை கொடுக்கவும், அனைத்து வேலை முடிக்கவும் அவள் கல்லூரிக்கு சென்றோம்.

மீதி நாள் முழுவதும் ஷாப்பிங் போன்றவற்றிற்குச் சென்றது. மறுநாள் காலையில், என் அம்மா ஒரு கோப்பை காபியுடன் என்னை எழுப்பி, 10 நாட்களுக்கு தாத்தா வீட்டிற்குச் செல்கிறோம் என்று கூறி, என்னைத் தயாராகச் சொன்னார். என் தலைவிதியை எண்ணி வருத்தப்பட்டு அதற்கான காரணத்தைக் கேட்டேன்.

அவள் சொன்னாள், அவன் உடம்பு சரியில்லை, நீ சமீபத்தில் வேலையில் இருக்கிறாய் என்று நான் சொன்னதும் அவன் உன்னைப் பார்க்க விரும்புகிறான். இங்க அம்மாவோடு ரசிக்க முடியாதுன்னு மாணத்தில் நொந்துகொண்டு நம்ம ஊர் போக ரெடியாகி போனேன். எங்கள் ஊரில் இருந்து சுமார் 500 கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ள கிராமம் எங்கள் சொந்த ஊர்.

எனது பெரியப்பாவின் வீடு கிராமத்தில் மிகப் பெரிய ஹால் மற்றும் அதனுடன் மிகவும் பெரிய குளியலறைகள் கொண்ட பல அறைகளைக் கொண்ட மிகப் பெரிய வீடு. அந்த வீடுகளுக்கு ஏசி எதுவும் தேவையில்லை, காற்றே நமக்கு போதுமானது. காலையில் காரில் கிளம்பி மாலையில் வந்து சேர்ந்தோம்.

நாங்கள் இருவரும் நீண்ட பயணத்தில் செய்ததனால் மிகவும் சோர்வாக இருந்தோம். இருவரும் புத்துணர்ச்சியடைந்து இரவு உணவை சாப்பிட்டோம். தாத்தா பாட்டி ஒரு அறையையும் நானும் என் அம்மாவும் மற்றொரு அறையையும் பயன்படுத்து கொண்டோம் . மிக நீண்ட வருடங்களுக்குப் பிறகு என் அம்மாவுடன் சேர்ந்து ஒரே பெடில் பபடுக்க போகிறேன் என இதுவே என் முதுகுத்தண்டில் குளிர்ச்சியை ஏற்படுத்தியது.

தாத்தா பாட்டியுடன் சில சிட் சாட்களுக்குப் பிறகு, நான் தூங்க எங்கள் அறைக்குச் சென்றேன். செல்லும் வழியில் நான் என் அம்மாவிற்காக காத்திருப்பதால், எங்கள் அறைக்கு (சீக்கிரம் வரும்படி சைகை செய்தேன். ஷார்ட்ஸ் மட்டும் தூங்கும் பழக்கம் எனக்கு உள்ளது, எனவே நான் என் ஷார்ட்ஸ் உடன் இருந்தேன்.. நான் என் அம்மாவுக்காக காத்திருந்தேன். இரவு 10 மணியளவில் என் அம்மா எங்கள் அறைக்கு வந்தார்.

நான்: “யென் டி இவ்ளோ லேட்?? நா உனக்காக எவளோ நேரமா வெயிட் பண்ணிட்டு இருந்தான் தெரியுமா??” [சில சமயங்களில் நான் வடி, பொடி என அவளும் பயன்படுத்துவேண் ]

அம்மா: “ஸாரி டா.. தாத்தா கு மாத்திரை குடுத்துடு அவங்க ரெண்டு பேரும் தூங்க வச்சிடு வரதுக்கு ரொம்ப லேட் ஆச்சு ஸாரி..”

நான்: “புடவை சீக்கிரம் டிரஸ் மாத்திடு நைட் கவுன் போடு வாடி, நம்ம தூங்கலாம்…”

அம்மா: “இல்ல டா நா நைட் கவுன் எடுத்து வரல.. அதெலாம் நம்ம ரெண்டு பேரும் மட்டும் தானியா இருக்குறபா போடுராது.. இங்க நா எப்படி அதெலாம் போறது? யாரச்சும் அந்த டிரெஸ் என்ன பாத்தா என்ன நினைப்பாங்க நாமலா??”

என்று சொல்லிவிட்டு வந்து என் பக்கத்தில் படுத்துக்கொண்டு ஒரு கையை என் மார்பில் வைத்துக்கொண்டு பேச ஆரம்பித்தாள். அந்த படுக்கையில் அசௌகரியம் போல் தன் நிலையை பலமுறை புரண்டு புரண்டு படுத்தல்..

நான்: “யென் டி என்னாச்சி? யென் இப்படி மதி மாத்தி படுத்து இருக்கா??”

அம்மா: “இல்ல மாத்து.. சாரி லாம் போடு நிட்ல படுத்து ரொம்ப நாள் ஆச்சு ல.. அதான் இப்போ ஒரு மாதிரி சங்கடமா இருக்கு..” (

நான்: “ம்ம்ம்ம்ம் அப்போ சாரி ஆ காலடிடு.. பிரச்சனையே இல்ல!!..”

பிறகு சற்றும் யோசிக்காமல் தரையில் நின்று அறையை உள்ளே இருந்து பூட்டிவிட்டு நான் சொன்னபடியே சேலையை கழற்றினாள். இப்போது அவள் ரவிக்கை (ஜாக்கெட்)மற்றும் பெட்டிகோட்டில்(பாவாடை) இருந்தாள், பின்னர் என்னிடம் திரும்பி வந்து எங்கள் படுக்கையில் படுத்துக் கொண்டாள். மீண்டும் நாங்க பேச தொடர்ந்தோம். பின்னர் சிறிது நேரம் கழித்து, அவள் என் மார்பில் அவள் முகத்தை வைத்தாள்.

இப்போது நாங்க இருவரும் பேசவில்லை.. எங்கள் கண்கள் ஒன்றோடொன்று ஒட்டிக்கொண்டன, எங்கள் கைகள் காதல் செயலில் இறங்கியது. அவள் உள்ளங்கையை என் முலைக்காம்பில் வைத்து அவ்வப்போது விரல்களால் தொட்டு என் மார்பு முடிகளை வருடினாள். நான் அவளை அணைத்துக்கொண்டு அவள் இடுப்பிலும் முதுகிலும் கையை வைத்துக்கொண்டு அவள் தொப்புளை என் விரல்களால் ஆட்டிக் கொண்டிருந்தேன்.

நான்: “அம்மா..” (அம்மா)

அம்மா: “ம்ம்ம்ம்ம்”

நான்: “பரி செல்லம்….”

அம்மா: “ஹ்ம்ம் சொல்லு செல்லம்..”

நான்: “நான் உன்னை மிகவும் நேசிக்கிறேன்..”

அம்மா: “ஐ லவ் யூ டூ டா”

”
பின்னர் நான் அவள் தலைமுடியை வருடி, அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டேன், அவள் என் முகத்தில் அவள் முத்தங்களை எனக்கு கொடுத்தால்.ஆனால் இப்போது என் மார்பிலும் முதல் முறையாக முத்தமிட்டாள். பிறகு சிறிது நேரம் கழித்து ஒருவரை ஒருவர் கட்டிப்பிடித்து தூங்கினோம்.

அடுத்த மாலை 5 மணிக்கு, அம்மா என்னையும் தன்னுடன் பண்ணையைப் பார்க்க வரச் சொன்னார். மேகமூட்டமாக இருந்ததால் எங்களை சீக்கிரம் திரும்ப வருமாறு என் தாத்தா எங்களுக்குக் குடையைக் கொடுத்தார். மாலை 5.30 மணியளவில் பண்ணைக்குச் சென்றோம். நாங்கள் பண்ணையில் இருக்கும் அறையில் அம்மா குடையை விட்டுச் சென்றார். எங்களுக்கிருக்கும் எல்லா வயல்களையும் அம்மா காட்டினாள்.

நாங்கள் எங்கள் பண்ணையைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம், ஒருவருக்கொருவர் பேசிக் கொண்டிருந்தோம், எங்கள் கைகளைப் பிடித்தோம், எப்போதாவது நான் அவள் தோளிலும் சில சமயங்களில் அவள் இடுப்பிலும் என் கையை வைத்தேன். திடீரென பலத்த மழை பெய்யத் தொடங்கியது. பண்ணையில் உள்ள அறைக்குத் திரும்ப 15 நிமிடங்கள் ஆனது. அறையை அடைவதற்குள் நாங்கள் முற்றிலும் ஈரமாகிவிட்டோம்.

நான் என் டி-சர்ட்டையும் ஜீன்ஸையும் கழற்றிவிட்டு, என் உள்ளாடையுடன் மட்டும் அவள் முன் நின்றேன். அவள் என்னை தலை முதல் கால் வரை பார்த்து சிரித்தாள்.

நான்: “என்ன டி என்ன பாத்து ஒரு மாதிரி சிரிக்குரா?? இதுக்கு மூனால என்ன நீ இப்படி பாத்தாதே இல்லயா??”

அம்மா: “ஹ்ம்ம்ம் அப்படி இல்லடா, உன்ன இப்படி பாத்து ரொம்ப நாள் ஆச்சு ல… அதான்..”

மாடுகள் உண்ணும் தரை முழுவதும் காய்ந்த புல்லைத் தவிர அறையில் உட்கார இடம் இல்லை. நான் காய்ந்த புல்லில் உறங்கினேன், அம்மா, பிளவுஸ் பெட்டிகோட் அணிந்து, உள்ளாடைகளை கழற்றி விட்டு, அறையின் ஜன்னலில் இருந்து இயற்கையைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறாள்.

குளிர்ந்த காற்றினால் லேசாக நடுங்கிக் கொண்டிருந்தாள். நான் சென்று அவளை முதுகில் இருந்து அணைத்து, அவள் வயிற்றில் கைகளை வைத்து தொப்புளை தொட்டு தடவினேன்.

நான்: “இன்னும் குளிருதா பரி??”

அவள் என்னை நோக்கி திரும்பினாள்

அம்மா: “இன்னும் கொஞ்சம் இறுக்கமா கட்டி புடி டா.. அடிக்கிற குளிருக்கு உன்ன கட்டிபுடிக்கிறபா தான் கொஞ்சம் நல்லாருக்கு சுகமாவும் இருக்கு…”

அறைக்குள் மழை பெய்வதால் அறையின் ஜன்னலை மூடிவிட்டு அவளை இறுக அணைத்துக்கொண்டு அவள் உடலை என் கைகளில் உணர்ந்தேன். இன்னும் அவள் உடல் சிலிர்க்கிறது.

நான்: “என்னடி இன்னும் குளிருதா??”

அம்மா: “ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்”

நான்: “அப்போ உன்னோட ப்ளவுஸ் உம் பாவடையும் கழட்டிடு.. (இராம இருக்கும்)அதனாலயே ரொம்ப குளிர் இருக்கும்… குளிர் வந்தாலும் வந்துடும்..” (fever )

அவள் குழப்பத்துடன் என்னைப் பார்த்து கேட்டாள்.

அம்மா: “இங்க நா எப்படி டா அதெலாம் காலடிது வேற ப்ரா ஜாட்டியோட ஓட இருக்க முடியும்?? அதும் இல்ல யாரச்சும் பாத்துடா என்ன பண்றது??”

நான்: “யென் நா இல்லயா?? நீயாவது பிரா ஜாட்டோயோட தான் இருக்க போற.. ஆனா நா ஏன்டா ப்ரா கூட இல்லாம வேற ஜத்தியோட இருக்கான்.. இங்க என்ன தவிற யாரு உன்ன பாக்க போற? பாத்தா நா தான் பாக்கணும்!!”

அம்மா: “ம்ம்ம்ம் உனக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சம் கூட வேகமே இல்ல.. அப்போ நீ இருபா வேற ஜத்தியோடா.. ஆமா ஆமா நீ தான் பாக்கணும்.. வேற யாரு பாப்பா என்ன??”

இப்படிச் சொல்லிக்கொண்டே அவள் உதட்டில் குறும்புச் சிரிப்பு வந்தது. பின் உள்பாவாடையை கழற்றி என்னை ஒரு பார்வை பார்த்தாள். ரவிக்கையை கழற்றுமாறு சைகை காட்டினேன். அவள் அதை அகற்ற ஆரம்பித்தாள், ஆனால் அது மிகவும் இறுக்கமாக இருந்ததால் அவளால் முடியவில்லை.

அம்மா: “அறிவு கேட்டா முண்டம்… அதான் என்ன காலடா முடில, காலடா கஷ்டமா இருக்குனு தெரியுதுல….. வந்து ஹெல்ப் பண்ண வேண்டியது தானா.. டிரெஸ் கலாட்டா சொல்லுவாராம், ஆனா கலாட்டா ஹெல்ப் பண்ண மாதரமாம்..

நான்: “உனக்கு காலதா கஷ்டமா இருக்குனு எனக்கு எப்படி தெரியும்??”

அம்மா: “ஹ்ம்ம்ம்… வச்சா கன்னு வாங்காமா என்னே பகுரிலா… இட் தெரியுது, அப்போ நா காஷ்டா பத்ரதா தெர்லயா அன் கன்னுகு ??”

எனவே அவ ஆடை அகற்ற நான் அவளுக்கு உதவினேன். இப்போது நாங்கள் இருவரும் உள் உடைகளில் இருக்கிறோம், நான் சுருக்கமாக, என் அம்மா ப்ரா மற்றும் பேண்டியில் இருக்கிறோம்.

அம்மா: “ஒரு ஆம்பள டிரஸ் கழட்டுனு சொன்னா மட்டும் போதும், அவங்க தான் வந்து ஹெல்ப் பண்ணனும்… உனக்கு எதாச்சும் வேணும் நா, நீ தான் அதா பனனும்….”

நான்: “அம்மா தாயே என்ன மணிச்சிரு, தெரியாம இப்படி பணிதான், இனிமேலா இப்படி நடக்காது.. போதுமா??”

இருவரும் அசையாமல் நின்று ஒருவரையொருவர் கண்களைப் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தோம். முதல்முறையாக, நான் அவளை இந்த அளவுக்கு வெளிப்படுத்துவதைப் (அவள் உடலை ) பார்க்கிறேன். எல்லா இடங்களிலும் நீர்த்துளிகள் நிறைந்த அவளது ஈரமான உடல், ஒட்டும் பிரா, ஈரத்தன்மையின் காரணமாக அவளது முலைக்காம்பு அடையாளத்தை வெளிப்படுத்தியது, குண்டான இடுப்பு தொடைகள் போன்ற தூண் மற்றும் வளைந்த சூத்து அவளது பேண்டி வழியாக தெரிந்தது.

ஒரு வாய்ப்பாக உணர்ந்து அவளது மென்மையான சூத்தை பிடித்து உடலைத் தூக்கி காய்ந்த புல்லின் அருகில் அழைத்துச் சென்றேன். என் கைகளில் அவளது சூத்து மென்மையை உணர முடிந்தது. நான் அவளுடன் சேர்ந்து என் மேல் புல் மீது படுத்தேன். அவளிடம் வெவ்வேறு விஷயங்களைப் பேச ஆரம்பித்தோம். 30 நிமிடங்களுக்குப் பிறகு,