07-05-2024, 11:40 PM
ఆశ
హరణ్
India (that is భారత్), తెలంగాణ, పెద్దపల్లి జిల్లా, మంథని, ఏక్లాస్పూర్ గ్రామం, సీతారామాంజనేయ ఆలయం వీదిలో గుడి ఎదురు సందులో రెండవ ఇంట్లో ఉండే రవిశంకర్ రాజేశ్వరి గారి కొడుకుని నేను, పేరు విశ్వకుమార్.
రెండువేల పన్నెండు డిసెంబర్ ఇరవై, ఫోనులో డిసెంబర్ ఇరవై ఒకట్న ప్రళయం వస్తుందని పుకారు నడుస్తున్న రోజులవి. మాయణ్ క్యాలెండరులో ఉంటే మాత్రం అంతం అవుతుందా, మనం ఇంకా చాలా అరాచకాలు, అక్రమాలు చెయ్యాలి, భూమ్మీద కాలుశ్యం పెంచి ఆ గాలి పీలుస్తూ మన తదుపరి తరాలు ఘోరమైన నరకం అణుభవించాలి కదా. జీవరాశులు మాణవజాతిని శెపించాలి అప్పుడు రావాళి ప్రళయం. మనుషులు మాత్రమే అంతరించిపోవాలి. (హరణ్: నేను కాజల్ నిషా తప్ప )
మాకు కిరాణ కొట్టు ఉంది, మా నాన్న బట్టలు కుడుతూ ఉండగా అమ్మ ఆయనకు చేదోడుగా చొక్కాలకి గుండీలు వేస్తూ కొట్టులో కూర్చునేది. నా కాలేజ్ అయిపోయాక ఇంట్లో ఉంటూ అప్పుడప్పుడు అమ్మ ఇంటి పనుల్లో ఉంటే నేను దుకాణంలో కూర్చునే వాడిని.
అప్పుడు నాకు ఇరవై ఒకటి, మా నాన్నని నా డిగ్రీ ఐపోయింది, ఒక ఫోన్ కావాలని అడిగితే సామ్సంగ్ ఎస్ డ్యోస్ కొన్నిచ్చాడు. ప్రొద్దున కాలేజ్ సమయానికి అది పట్టుకొని క్యాండీ క్రశ్ ఆడుతూ దుకాణంలో కూర్చున్న .
ఆరోజు మంగళ వారం, గుడికి వెళ్తారు కొందరు. ఆ కొందరిలో మా పక్క వీధిలో ఉండే మౌనిక కూడా ఉంటది.
తనంటే నాకు చాలా ఇష్టం. ఎంత ముద్దుగా ఉంటుందో. వాళ్ళు మాకు దూరపు చుట్టాలు అవుతారని తెలిసింది. ఇప్పుడు నేను దుకాణంలో కూర్చుందే తను వస్తే చూద్దాం అని.
ఇలా నేను చూడడం, తను చూసీ చూడనట్టు చూసి తనలో తాను సిగ్గుతో నవ్వుకోవడం కొన్ని రోజులుగా అలవాటు అయ్యింది. నా ఫోన్ కావాలనే పైకి లేపి అల్ఫెల్లిబే డబ్బా మీద పెట్టి చూపించా. ఏం అనుకున్నారు మరి అప్పట్లో ఇరవై ఏళ్ల కుర్రాడికి ఆండ్రాయిడ్ థ్రీజీ ఫోన్ ఉండడం అంటే అదో పోషు.
ఆ! మౌనిక నన్ను చూస్తూ చిరునవ్వు చేస్తూ ఫోన్ చూసి కల్లెగరేస్తూ మా దుకాణం దాటుకొని వెళ్ళింది. నేను తన గోరెంట పూల జెడ వెనక పిట్ట నడుము కింద అటూ ఇటూ ఊగుతుంటే ఆహా నా గుండె ఊగిపోయేది అనుకోండి.
ప్రళయమే నిజంగా వచ్చేదే అయితే, కనీసం మౌనికకి ఒక ముద్దు పెట్టి చచ్చిపోదాం అనుకున్నాను, వచ్చినా బాగుండు, కాస్త ధైర్యం చేసి మాట్లాడి ముద్దిచ్చేవాడినేమో.
మౌనిక ఎప్పుడూ మౌనమే. నేను కాలేజీ అయ్యాక తన కాలేజీ కి పోయి చూస్తూ ఉండేవాడిని. చూస్తుందే తప్ప ఒక్క మాట మాట్లాడదు. కనీసం నా వెంట ఎందుకు పడుతున్నావు అని కూడా ఒక్కసారి అడగలేదు.
అలా ఇంకో సంవత్సరం గడిచాక, నాకు ఉద్యోగం చెయ్యాలి అనే ఆలోచన పుట్టింది, ఎందుకంటే మౌనిక కోసం. దాన్ని నేనే చేస్కోవాలి, ఇల్లుంటే సరిపోదు సంపాదన ఉండాలిగా. చదువుకున్న, ఇంకో రెండు సంవత్సరాల్లో ఉద్యోగం వచ్చేసింది. వేరే ఊర్లో.
ఈ మూడేళ్లలో నేను దుకాణంలో లేను, తను ఊర్లో లేదు. రామగుండంలో వాళ్ళ పిన్ని దగ్గర ఉంటుంది అని తెల్సింది.
తరువాత, తనని మా చుట్టాల పెళ్ళిలో చూసాను. గులాబి రంగు చీరలో చాలా బాగుంది. పెళ్ళిలో ఉన్నంత సేపు నా ధ్యాసంతా తన మీదే, అసలు ఈ లోకంలో లేను ఆమెను చూశాక. తను ఎటు పోతే అటు ఫంక్షన్ హాల్ మొత్తం ప్రదక్షణలు చేసాను. దేవుడా అస్సలు మాట్లాడదు. నాకేమో నేనే వెళ్లి మాట్లాడితే ఏం జరుగుతుందో అనే భయం ఉండేది. భోజనాలు అయ్యాక, మౌనిక వాళ్ళ కుటుంబంతో ఇంటికి వెళ్ళిపోయింది.
విషయం ఏంటి అంటే, పెళ్ళిలో ఉన్నప్పుడు నేను తన వెంట పడే పనిలో ఉంటే, మా వాళ్ళు నాకు పిల్లని చూసే పనిలో పడి, మౌనిక గురించి తెలిసింది. అక్కడే పెద్దలు ఒక మాట మాట్లాడుకొని పెళ్లి చూపులకు ఒక రోజు అనుకున్నారు.
మొత్తానికి రెండు వేల పదహారులో మాకు పెళ్ళి అయ్యింది. ఆలోపు నేను కొన్ని క్షుద్ర పూజలు చేసి మంథనికి ట్రాన్స్ఫర్ చేయించుకున్నాను. అలాగే మంథనీలో ఇళ్ళు కొన్నిచ్చారు మా మామ వాళ్ళు.
దానిలోనే మా కాపురం మొదలు. కొత్తిల్లు గృహప్రవేశం కూడా చేసుకొని అన్ని కార్యక్రమాలు అయ్యాక, చుట్టాలందరూ వెళ్ళాక ఇక మా ఇద్దరినీ వదిలేసి మా పెద్దలు కూడా వెళ్ళిపోయారు. అప్పటికే రాత్రి తొమ్మిది అయ్యింది. చలి కాలం, మౌనిక ఏవో చిన్న పనులు చేసుకుంటూ ఉంటే నేను పక్క సర్దేసి రేపుచేసుకోవచ్చు అని పిలిచాను. వచ్చింది.
ఎర్ర పట్టుచీరలో మల్లె పూలు పెట్టుకొని ఉంటే నాకు ఆగుతుందా, రాగానే తన చెయ్యి పట్టుకొని పరుపులోకి లాక్కున్నాను.
మౌని: ఆగండి, రేపు డ్యూటీకి పోరా, టిఫిన్ పెట్టివ్వలా లేదా. గిన్నెలు తొమాలి. అంత ప్రొద్దున నాకు వీలు కాదు.
తనని మీదకు తీసుకొని, ఒరిగించి దిండుమీద తల ఆనిచ్చి నా చొక్కా గుండీలు విప్పేసి, తన చీర కొంగు పక్కకి జరిపి ముద్దు పెట్టాను.
మౌనిక: ఊ...
మెడలో ముద్దులు పెడుతూ పైకి వెళ్ళాను, తను నా మొహం పట్టుకొని పెదాలు ముద్దు చేసింది. నేను మీదకి కాలేసి తన కిందకి జరిగి మళ్ళీ తన స్థానాల ఎత్తులో ముద్దు చేసాను.
నా బనీన్ కూడా విప్పేసా. నడుము పట్టి పిసికాను.
మౌని: ఆఅహ్...
నేను: నిన్న కుదరలేదుగా మరి
మౌని: అవును, అందుకే బయటకి వెళ్దాము అన్నాను విన్నారా?
నేను: మీ నాన్న నాతో మాట్లాడుతూ ఉన్నాడు, ఆయన్ని వదిలి ఎలా రాను.
మౌని: ఊ....
చూపుడు వేలిని తన చనుచిలికలో గుచ్చి మొదటి హుక్కు విప్పాను. తను సిగ్గు పడుతూ ఉంది.
నేను: ఓయ్ ఇంకా సిగ్గేందుకే, పెళ్ళై పది రోజులు అవుతుంది మనకి, మొత్తం చూసేసా కదా
మౌని: చి పో
చేతులు మొహానికి అడ్డు పెట్టుకుంది. నేను ఉన్న మూడు హక్కులూ విప్పేసా. బ్రా తో సహా బ్లౌజ్ విప్పేసా. తన ఒళ్ళో వొంగి చన్నులు ముద్దులుపెడుతూ ఉంటే తను వణుకుతూ మూలుగుతూ ఉంది.
చీర కూడా లాగేసి, తన లంగా ప్యాంటీతో సహా విప్పేసాను. నా ప్యాంటు కూడా విప్పి మీదకి దూకి, తన తొడలను నా తొడలు పెనవేసి తనలో కి వెళ్ళాను.
మౌని: ఆఆఆహ్.... అంటూ గట్టిగా అరుస్తూ నన్ను వాటేసుకుంది
నేను మెడలో ముద్దులు పెడుతూ మొదలు పెట్టాను.
మౌని: అహ్.... అహ్... నాకు ఇప్పుడు డేట్స్ ఉన్నాయి.
నేను: పర్వాలేదు
నేను కొంచెం పోటు పెంచాను.
మౌని: ఆఅహ్ నిదానంగా
ఎడమ చేత నడుమూ, కుడి చేత తన మెడలో పట్టుకొని ఇంకా వెడం చేసేలా ఊగి, తను తన కాళ్ళు ఇంకాస్త సాపింది. నేను ఇద్దరి మొత్తలు తప్ తప్ అని గుద్దుకునేలా పోటు వేస్తున్నాను.
మౌని: ఆహ్... అబ్బా.... నాకు ఐపోయేలా ఉంది
నేను: హాహ్.... మౌని, రాత్రంతా మొత్తం ఇదే పని
మౌని: అమ్మో నా వల్ల కాదు
నేను నడ్డిని పైకి కిందకీ లేపుతూ ఉద్రేకంగా తన తొడల్లో వాయిస్తున్న.
నేను: మ్మ్.... పిల్లల కోసం ఆమాత్రం కృషి చెయ్యాలి మనం.
తను నవ్వింది.
మౌని: అదో సాకు మీకు
నేను రెండు చేతులు పరుపులో పాతి బలం తీసుకొని పొడుస్తూ ఉన్నా.
మౌని: ఆహ్ ఆహ్.. మ్మ్
నాకు ఐపోవస్తూ నడుము పట్టుకుని మీద పడి కానిచ్చేసా. ఫలితంగా మాకు ఒక కొడుకు పుట్టాడు. వాడి పేరు సాహిత్ అని పెట్టుకున్నాము
మేము చాలా నిర్మలంగా, సంతోషంగా, మరీ ఎక్కువ గొడవలు లేకున్నా, అప్పుడప్పుడు చిన్న చిన్న గొడవలతో సర్దుకుంటూ పిల్లాడిని ఆడించుకుంటూ ఉండేవాళ్ళం. అలా ఆరు సంవత్సరాలు గడిచాయి. మౌని విషయంలో నాకు పెద్దగా లోటు ఏం లేదు.
పోయిన నెల మార్చి నాకు ఓవర్ టైం పని చేసి అకౌంట్స్ చూస్కోవడంలో బిజి ఐపోయాను, ఇప్పుడు మళ్ళీ, చాలా రోజుల తరువాత రాత్రి త్వరగానే సాహిత్ ని నిద్రపుచ్చింది మౌని. వాడిని మరో బెడ్రూం పరుపులో పడుకో పెట్టి, నైటీ వేసుకొని నా దగ్గరకు వచ్చింది.
ఇద్దరం హత్తుకుని ముద్దులు పెట్టుకుంటూ నేను తన నైటీ లాగేస్తూ, తను నా లుంగీ లాగేసి, నేను ఎక్కేసాను. మేము మా పనిలో ఉండగా, ఎవరో కిటికీ లొంచి మమ్మల్ని చూస్తున్నట్టు నాకు అనిపించింది. పట్టించుకోలేదు. చిన్నోడు లేవలేదు, నేను ఆగలేదు. చాలా రోజుల తరువాత మొగుడు పెళ్ళాలం సమయం గడిపాం.
తరువాత రోజు నేను ప్రొద్దున్నే లేచి మా ఇంటి వరండాలో ఆదివారం కదా అని మేము ఇల్లు శుభ్రం పనిలో పడ్డాం. పైనుంచి పక్కింటి ఆశ మా ఆవిడని పలకరించింది.
మా పక్కింట్లో సుబ్బరాజు గారు అని మా వార్డ్ కౌన్సిలర్. రెండు రైస్ మిల్లులూ, ఒక హోండా బైక్ షోరూం ఉంది. వాళ్ళకి పొలాలు కూడా ఉన్నాయి. చౌరస్తా దగ్గర మూడంతస్తుల బిల్డింగ్ కూడా ఉంది. వాళ్ళ భార్య అంజలి, కూతురు ఆశ.
మేము ఇక్కడికి వచ్చిన కొత్తలో వాళ్ళు మాతో మాట్లాడే వాళ్ళు కాదు. మెల్లిగా పరిచయం అయ్యారు. తరువాత వాళ్ళ కూతురు ఆశ మా మౌనిక కి పక్కింటి స్నేహితురాలు అయ్యింది.
ఆశకి ఇప్పుడు ఇరవై ఆరు ఉంటాయి. ఆశకి రెండు వేల ఇరవైలో కొరోనా తరువాత పెళ్ళిళ్ళకి అనుమతి ఇచ్చాక పెళ్లైంది. భర్త కూడా మంచి సాఫ్ట్వేర్ కంపెనీ. చాలా సంపాదన. అసలు వాళ్ళ హోదానే వేరు. సుబ్బరాజు గారికి డబ్బు హోదా అన్న పొగరు కాస్త ఉండక తప్పదు, కానీ వాళ్ళమ్మాయి ఆశకి అలాంటివి ఏవీ లేకపోవడం మెచ్చుకోవచ్చు. తను మౌనికతో చాలా చనువుగా చక్కగా అక్కా అక్కా అంటూ మాట్లాడుతుంది. మా సహిత్ గాడితో సాయంత్రం ఆడుకుంటుంది. వాడికి ఇంటి దగ్గర స్నేహం ఆశనే. ముట్టుకుంటే మాసిపోతుంది ఏమో, పట్టుకుంటే కందిపోతుందేమో అన్నంత అందంగా ఉంటుంది. తన ఎక్కువగా పైన టీషర్ట్ తన చన్నుల వొంపులు కనిపించేలా, కిందా లాంగ్ స్కర్ట్ లంగా వేసుకుంటుంది. అందగత్తె, వయసు అమ్మాయి అలా వేసుకొని మా ఇంటికి వస్తే నేను చూడకుండా ఎలా ఉండగలను, చూస్తాను. రెండు మూడు సార్లు నేను చూడడం తను కూడా గమనించింది. ఇప్పుడు తను వేసవి కాలం పుట్టింటికి నిన్న సాయంత్రం వచ్చిందేమో.
మధ్యానం మేము తిన్నాక, మౌనిక వాళ్ళ అమ్మా వాళ్ళతో వీడియో కాల్ లో మాట్లాడుతూ ఉంది. వాళ్ళు పిల్లాడికి సెలవులు వచ్చాయి కదా, మనవడ్ని తీసుకొని ఇంటికి రమ్మని అడుగుతున్నారు. ఇటు అప్పుడే ఆశ మా ఇంట్లోకి వచ్చింది.
బ్లూ రంగు స్లీవ్ లెస్ tshirt, ఎర్రని మాక్స్ స్కర్ట్ వేసుకొని వచ్చింది.
ఆశ: హై బావ?
నేను: హే హై ఆశ, ఎప్పుడొచ్చావు?
సాహిత్: ఆశ పిన్నీ.... అనరుస్తూ వెళ్లి తనని గట్టిగా పట్టుకున్నాడు.
ఆశ: హే సాహిత్ ఎలా ఉన్నావు, ఉమ్మ్.... వాడి చెంప ముద్దు పెట్టి దగ్గరకి తీసుకుంది.
మమ్మల్ని చూసి, ఆశ: హా నిన్న నైటే వచ్చాను, తిన్నాక ఇక్కడికి వద్దాం అనుకున్నాను కాని....
మౌనిక: ఆ కాని?
ఆశ: ఏం లేదు. ఏం చేస్తున్నారు?
తను అలా మాట ఆపేసరికి నాకు అనుమానం వచ్చింది, నైట్ కిటికీ పక్కన నీడ తనేనా అని. కానీ అయ్యుండదులే అని ఆలోచన మార్చుకున్న.
నేను: కూర్చో ఆశ
వాళ్ళు కాసేపు మాట్లాడుకున్నారు. మౌనిక రేపు ఏక్లాస్పూర్ వెళ్తాను అని నన్ను అడిగింది. నేను ఒప్పుకున్న. సాయంత్రమే వెల్దాం అని, నేను నైట్ అక్కడే ఉండి, రేపు పొద్దున్నే మళ్ళీ తరిగి డ్యూటీ టైం కి ఇక్కడికి రావొచ్చని నిర్ణయించింది. ఇదంత ఆశ ముందే జరిగింది.
మౌనిక జూస్ చేస్తాను అంటూ వంటగదిలోకి పోతే, సాహిత్ కూడా చూస్తాను అంటూ తన వెంట పోయాడు.
వాళ్ళు వెళ్ళాక నేను టీవీ చూస్తూ ఉండగా ఆశ నన్ను చూసి కల్లెగరేస్తూ నవ్వింది.
నేను: ఎందుకు నవ్వు?
ఆశ: ఆహా బావ నువు గ్రేట్
అలా అనేసరికి నాకేం అర్థం కాలేదు. కొంచెం అచ్చేరుపుగా చూసాను.
నేను: ఎందుకో?
ఆశ: మరి కాదా అక్కని వెళ్లి మరీ అక్కడ దింపి ఒక రాత్రి ఉండి వస్తావు
నేను: దానిలో గ్రెట్ ఏం ఉంది.
ఆశ: మా ఆయన రాలేదు, నేను ఒక్కదాన్నే వచ్చాను.
నేను: అవును ఎందుకు రాలేదు.
ఆశ: బిజీ బావ బిజీ
నేను: హ్మ్మ్...
తను టీపొడ్ మీద ఉన్న న్యూస్పేపర్ తీసుకోబోతూ ముందికి వొంగింది. తన తెల్లని పాలకోవా పొంగుల మధ్య గీత నా కంట పడింది. నన్ను చూసి నవ్వింది.
ఆశ: బావ నువు టీవీ చూస్తున్నావు అనుకుంటాను
నాకు ఒక్కసారిగా కాస్త గందరగోళం మొదలైంది. తను నేను చూడడం తను చూసి కూడా ఏం అనట్లేదు ఎందుకు. లేదా తానే నాకు కావాలని చూపిస్తుందా అని అనుమానం వచ్చింది.
మౌనిక జూస్ తెచ్చాక కూడా అంతే, జ్యూస్ తాగుతూ నన్ను చూస్తూ కావాలనే పెదాలు నాలుకతో తుడుచుకుంది. నేను అంతగా పట్టించుకోలేదు కాని తన పెదాలు, ఆ అందం మగాడిని నిగ్రహం తప్పించేలా ఉంది.
సాయంత్రం నేను మౌనిక ఏక్లాస్పూర్ వెళ్ళాము. చిన్నోడు బజ్జున్నాక, నేను నా దుప్పటి మౌనిక మీద కప్పేసి, నడుము పిసికి పట్టి దగ్గరకి లాక్కొని,
నేను: మౌని రావే
మౌని: మీకు సిగ్గుందా, పక్కన వాళ్లు ఉన్నారు.
నేను: ఏం కాదు, కొంచెం మేనేజ్ చేద్దాం
మౌని: తప్పదా?
నేను: నాలుగు రోజులు నువు లేకుండా ఉంటానే నేను.
మౌని: సరే
దుప్పటిలో తన చీరా లంగా పైకి లేపి వెనక నుంచి తొడల మధ్య దూర్చి, ముందుకి పూకులో పెట్టేసి మెల్లిగా ఊపుతూ పెదాలు ముద్దు చేసుకుంటూ, తను శ్వాసతో రూపుతుంటే, నేను వాళ్లవ్వరూ పట్టించుకోవట్లేదు అని కాస్త వెనక్కి వెళ్లి గట్టిగా తోస్తున్న.
మౌని: ఆహ్... వాళ్ళు లేస్తారు, పిచ్చా మీకు
నేను తన నోట్లో నోరు పెట్టేసి వేగంగా చిన్న చిన్నగా పొట్లు వేసి కార్చేసా.
మౌనిక: చాలండి ఇక. బాగోదు.
నేను: సరే
నిజంగా నాకూ మౌనీకి ఇంత బాగా కుదరడం నా అదృష్టంగా భావిస్తాను. తను ఒక్కరోజు కూడా నా కామానికి అడ్డు చెప్పదు. ఇలా చేసుకున్న రోజులు చాలా ఉన్నాయి.
మరుసటి రోజు నేను ప్రొద్దున్నే డ్యూటీకి వెళ్లి సాయంత్రం ఇంటికి చేరుకున్నాను. రాత్రికి ఉప్మా వండుతున్నాను. ఆశ వచ్చింది.
మళ్ళీ ఎర్ర రంగు టాప్, బ్లూ రంగు ఫుల్ స్కర్ట్ వేసుకొని.
నేను: అక్క లేదు ఆశ
ఆశ: నేను నీతో మాట్లాడాలి అని వచ్చాను
నాతో మాట్లాడనీకి ఏముంటుంది తనకి అనుకున్న.
నేను: ఏంటి చెప్పు?
తన చూపు తేడాగా ఉంది. నా ముందు ఒళ్ళుని అటూ ఇటూ వంపులు తిప్పుతూ అదోలా చూస్తుంది.
ఆశ: బావ అక్క ఎన్ని రోజులకు వస్తుంది?
నేను: నాలుగు రోజులు అంది కానీ, మా సాహిత్ రాణిస్తాడా, నేనే వెళ్ళాలి, వారం అవుతుందేమో.
ఆశ: ఓహ్ అలానా.
నేను ఉప్పు డబ్బా తీస్తే దాన్లో ఉప్పు లేదు, వెనక సెలుపులో పెద్ద కంటైనర్లో పాకెట్ ఉంటుందేమో అని వెనక్కి తిరిగితే తను నా ముందుకి వచ్చింది. నా కళ్ళలోకి నవ్వుతూ ఉత్సాహంతో చూస్తుంది.
నేను: జరుగు ఆశ
ఆశ: బావ నేను అందంగా ఉంటానా?
నేను: ఉంటావు
ఆశ: ఎంత?
నేను: చాలా
ఆశ: మరి మా వారు నన్ను ఎందుకు ఎక్కువ పట్టించుకోడు బావ
పక్కకి తప్పుకుని డబ్బా తీసి, నేను: నాకేం తెలుసు, నన్ను అడుగుతున్నావు
ఆశ: ఆయన నీలా లేరు కాబట్టి
ఇదేంటి ఇలా మాట్లాడుతుంది అని బిత్తరపోయాను.
నేను: ఏం మాట్లాడుతున్నావు, మీ హస్బెండ్ నాలా ఎందుకు ఉంటాడు ?
ఆశ: నాకు నీలా ఉంటే ఇష్టం బావ
నేను: తిన్నావా?
ఆశ: హా తిన్నాను.
నేను తనని పట్టించుకోకుండా చూడకుండా వంట చేసుకుంటూ ఉన్నాను. నన్నే చూస్తూ ఉంది. నా వంట పూర్తి అయ్యేవరకు. నేను ఉప్మా ఉడుకుతుంది అని మౌనంగా నిల్చున్న. మళ్ళీ నా ముందుకి వచ్చి ఛాతీకి తన టాప్ తగిలేలా నిల్చుంది.
నాకు ఏవేవో కోరికలు పుట్టుకొస్తున్నాయి. పిల్ల చూస్తే కసక్కులా ఉంది. అసలు దీని మొగుడు ఎందుకు దీన్ని పట్టించుకోడు తెలీదు. అయినా నాకెందుకు అనుకొని తనని భుజాల మీద చెయ్యేసి పక్కకి తప్పిద్దాం అనుకుంటే, నా చేతులు పడగానే మెలికలు తిరుగుతూ “ ఆ... మ్... ” అని చిన్నగా రాగం తీసింది.
నేను వదిలేసాను. కోపంగా బెదిరించాను.
నేను: ఆశ పో, ఏంటి పిచ్చిగా
ఆశ: ఉంటా బావ ఇక్కడే కాసేపు
నేను: ఐతే పోయి టీవీ ముందు కూర్చో ఇక్కడ నేను వంట చేస్తున్నా కదా...... అన్నాను కాస్త గట్టిగా.
నన్ను వెక్కిరింపుగా చూస్తూ అలకతో వెళ్ళింది.
ఆశ: దివాని దిపాని, సామ్రాణి దుపాన్ని, నీ కళ్ళలోన ఆకల్లు పెంచే రూపాన్ని, బంధించే దారాన్ని, తీపనిపించే కారాన్ని, ఏనాటికైనా నిన్నే కోరే నీ దాన్ని
నాకు ఆ పాట వింటుంటే ఏవో ఏవో ఆలోచనలు వస్తున్నాయి. వంటనే వెళ్ళి,
నేను: పాడకు
తను నన్ను చిన్న పిల్లలా బుంగ మూతి పెట్టి దీనంగా చూసింది.
ఆశ: ఏమైంది బావ
లేచి నా దగ్గరకి వచ్చింది. నా ఛాతీ మీద చెయ్యేసింది. నాకేదో ఎక్కేస్తుంది తను ముట్టుకుంటే. నేను చెయ్యి నెట్టేసాను.
నేను: ఆశ అక్క లేదుగా వెళ్ళు ఇంటికి
ఆశ: అక్క లేదు కాబట్టే వచ్చాను.
నేను తనని పట్టించుకొండా వంట గదికి పోయి ఉప్మా పెట్టుకొని వచ్చాను. తింటుంటే నన్నే తదేకంగా చూస్తోంది. తన కళ్ళలోకి చూసాను. ఎంత కోరగా చూస్తోంది అంటే నా చూపు కిందకి వెళ్తుంది. తన పెదాలు ఎర్రగా స్ట్రాబెర్రీ ముక్కల్లా ఉన్నాయి.
కానీ నాకు మౌని తో పెళ్లైంది, నేను ఒక కొడుకు తండ్రిని, మరో అమ్మాయిని ఎందుకిలా చూడడం అనుకుంటూ, ఉప్మా చూస్తూ తిన్నాను. నేను చేతు కడుక్కున్నాక, తను వచ్చి నాకు టవల్ అందించింది.
నేను: ఇంటికెళ్ళు ఆశ, తొమ్మిది దాటింది.
ఆశ: ఏం కాదులే
నా చేతిలో ఉన్న టవల్ పట్టుకొని నా మూతి తుడిచే ప్రయత్నం చేసింది. ఆపాను.
నేను: ఆశ ఇలా నువు ఇక్కడ ఉండడం బాగోదు.
ఆశ: నాకు ఇక్కడే ఉండాలి అనిపించి ఉండడం నచ్చుతుంటే ఎందుకు బాగోదు బావ
నా కనుపాపలు ఒక మూల ఆగట్లేదు. తను మరీ అందంగా ఉంటే ఆ అందాన్ని చూడకుండా ఉండలేకున్నాను.
కావాలనే నా ముందు నన్ను కసిగా చూస్తూ తన ఛాతీని ముందికి పొడిచి ఆ సొంపైన రసం మామిడి అందాలు చూపిస్తుంటే, ఫ్యాన్ కింద లేనందున తన మెడలో చెమట చుక్క జాలువారుతూ అది వాటి మధ్యలోకి దూకి మాయం అవుతుంటే నాలో ఓపిక నశిస్తూ ఉంది.
నా ఛాతీ మీద ఎడమ చేత్తో తడుముతూ దగ్గరగా వచ్చి నా మొహం మీద మత్తుగా ఊదింది. నాకు తన వెచ్చని ఊపిరి ఉత్సాహం రేపుతుంది.
నాచేత టవల్ పక్కన పెట్టించి, కుడి చేతిని తన నడుము వంకలో వేసుకుంది. నేను అలా తోలు బొమ్మలా ఎలా తన వశమపుతున్నానో తెలీదు.
నేను: ఆశ నీకుడా పెళ్లైంది
ఆశ: నిజమే కానీ నా పక్కన నువు లేవు
నేను: ఇలాంటి పిచ్చి ఆలోచనలు మంచివి కాదు
నా చెయ్యి నా మాట వినడం లేదు, అదెంటో నాకు అక్కడ అసలు నరాలే లేవు అన్నట్టు, అది అస్సలు వెనక్కి రావట్లేదు.
తను ముందుకి జరిగి నా గడ్డం ముద్దిచ్చింది. నా చేతిలో చలనం తన నడుము మీద వేళ్ళు ఒత్తాను.
ఆశ: ఆడదాన్ని నేనే అడుగుతున్నా నీకేంటి బావ లొంగవా?
నేను: అదే ఇలా ఎలా అంటున్నావు, సిగ్గు లేదు. పో ఆశ.
ఆశ: కొన్ని కావాలంటే కొన్ని త్యాగం చెయ్యాలి. నీ లాంటి అందం, బలం, ఓర్పు ఉన్నోడి పట్టు కోసం సిగ్గుని త్యాగం చేసాను.
నాలో మాగాడు, కామం, నా ఓపికని ఒడిస్తున్నాయి. ఇది తప్పు కాదా, మౌనికి ఏం తక్కువ, తను నాకు చాలా ఇస్తుంది. ఈ ఆశ ఎందుకు నాకు అనుకుంటూ ఉన్నాకాని, ఆశ అందం మరీ ఎక్కువ. ఆశని చూసి ఇలాంటి కసక్కుతో ఒక్క రాత్రి దొరకాలిరా అని ఏ మగాడైనా అనుకోవాల్సిందే. ఆ రాత్రి నాకు దొరుకుతుంటే నాలో మంచితనం అడ్డు పడుతుంది. నేను మౌనిక భర్త అను నిజం నన్ను నిలదీస్తుంది.
నేను నిమిత్తంగా తనని చూస్తూ, వియుక్తంగా ఉండిపోయాను. తను అరికాళ్ళు ఎత్తి నా భుజాల మీద చేతులు చుట్టేసి నా పెదాలకు తన పెదాలు అంటించగానే తనని కిందకి నెట్టాను.
నేను: ఆశ దీనివల్ల సమస్యలు వస్తాయి
ఆశ: నాకవన్ని వద్దు, నువు కావాలి....... అంటూ మళ్ళీ నా పెదాలు ముద్దు చేసింది.
తన పెదవి తడి, వెచ్చదనం, నాలోకి ఏదో మత్తుమందుని ఎక్కించింది. లొంగిపోతూ తన మెడ పట్టుకొని నేను తిరిగి తన పై పెదవి ముద్దాడాను.
నా పెదాల మీద నవ్వుతూ నా చొక్కా గల్లా పట్టుకొని నన్ను అటునుంచి అటే పడకగదిలో తీసుకెళ్ళింది. నన్ను పరుపు మీద పడేసి నా మోకాళ్ళ మీదకి ఎక్కింది.
ఆశ: నువు నీ భార్యతో చెయ్యలేనివి నాతో చేస్కో, ఈ రాత్రికి నీకు ఎలా ఉండమంటే అలా ఉంటాను
నా మీదకి ఒరిగి నా మొహం ముద్దులు పెట్టేస్తుంది. నేను కసెక్కిపోతూ తన మొహం పట్టుకొని ముద్దులు పెట్టుకోసాగాను.
నేను: ఎందుకే ఇదంతా?
ఆశ: నాకున్న లోటుని తీర్చెయ్యాలి నువు.
నా చొక్కా గుండీలు విప్పింది. తన టాప్ విప్పింది. ఎర్రని బ్రాలో తన చన్నులు కాశ్మీర్ ఆపిల్స్ లా ఉన్నాయి.
నేను వాటినే ఆత్రంగా చూసాను. నా మీద నుంచి లేచి కూర్చో పెట్టింది. కూర్చున్నాను. నా తల వెనుక పట్టుకొని లాక్కొని నా మొహం ఆ ఆపిల్స్ మధ్యలో అదుముకుంది.
అబ్బా ఎంత కోమలంగా ఉన్నాయో. మత్తెక్కిపోతూ పిచ్చెక్కిపోయింది నాకు.
ఇంట్లో చిక్కుడుకాయ కన్నా పక్కింట్లో ఛింత తొక్కు రుచి మీద మక్కువెక్కువ అంటారు, ఇక్కడ ఏకంగా బటర్ చికెన్ నా దరికి వచ్చింది.
రెండు చేతులూ తన నడుము పట్టుకున్నాను. దీని ఒళ్ళంతా వెన్నతో చేసిందో ఏంటో, మెత్తగా మృదువుగా ఉంది. ఆ పాలకోవ ముద్దల మధ్య ముద్ధులు మొదలు పెట్టాను. తన ఒళ్ళు వేడెక్కిపోతూ నా చెంపలకు తెలుస్తుంది. నా కళ్ళ ముందే తన చనుమొనలు నిక్కపొడుచుకొని బ్రా నుంచి బయటకి పొడుచుకుంటున్నాయి. సళ్ళు ఉబ్బాడుతూ బయటకి వచ్చేస్తా అంటున్నాయి. నేను ఆపకుండా మధ్యలో మొహం పెట్టి వాసన చూస్తూ ముద్దులు పెడుతూ కుడి చన్ను పొంగు చర్మాన్ని కోరికాను.
ఆశ: ఆశ్... అబ్బా... పన్ను తాకిస్తే నొప్పి
నేను: ఇలా ఉన్నాయంటే, ఏం పెట్టి ఇంత కోమలంగా మెయింటెయిన్ చేస్తున్నావు... అంటూ మొహం పాతి గుండె మీద ముద్దులు కురిపిస్తున్న
ఆశ: మ్మ్మ్మ్.... ఏం పెడతాను, వాటికి ఇలా చేసేవాడు లేక అంత లేతగా ఉంటున్నాయి.
నేను: కొరికేయ్యాలి వీటిని....
ఆశ: ఆహ్.. ఏమైనా చేస్కో కాని కాస్త మెల్లిగా
నేను నడుము పట్టుకొని తన సళ్ళు నా మొహానికి లాక్కుంటూ అక్కడే ముద్దులు పెట్టసాగాను. తను చేతులు వెనక్కి పెట్టుకొని బ్రా హుక్కు తీసింది.
నేను: సిగ్గులేదే నీకు?
ఆశ: ఈ విషయం మన మధ్యే ఉంటుందిలే, సిగ్గెందుకు
నేను బ్రా లాగేసి విసిరేసి, ఎడమ చనుమొన నోట్లో పెట్టుకుని నాలుకతో గెలికేసా. నా నాలుక స్పర్శకి తనకి తిమ్మిరి పట్టినట్టు బిగుసుకుపోయి, చనుమొన గట్టిగా నిక్కపొడుకొని నా నాలుక ఆటకి ఊగిపోతోంది.
ఆశ: మ్మ్మ్మ్..... అంటూ ములుగులు తీస్తుంది.
నేను తన నడుము నా పది వేళ్ళ మధ్య పట్టి నొక్కేస్తూ రెండు ముచ్చికలూ మార్చి మార్చి పెదాలతో కొరికేస్తున్న.
ఆశ: అబ్బా.... మరీ అంతలా వద్దు, నాకు ఏదో అయిపోతుంది.
ముద్దులు పెడుతూ కిందకి పోయాను. తన బొడ్డు చిన్న చెక్కర పట్టీలా ఉంది. నేను దాని మీద ముద్ధివ్వగానే తనకు జివ్వుమందేమో. నా తల్లో వేళ్ళు బిగిస్తూ, “ హాహ్... ” అని మూలిగింది.
నాలుక బయటకి పెట్టి బిడ్డులో గుచ్చి గుండ్రంగా ఆడించాను.
ఆశ: ఆ ఇస్స్.... అబ్బా ఎంతో బాగుంది అలా చేస్తే
నేను: ఇదే మొదటి సారా?
ఆశ: హా... అవును మా వారు ఇలా చెయ్యరు
తన నాభిని నా మొహానికి అదుముకుంటూ బొడ్డులో పెదాలు పొడిచేసా.
ఆశ: ఆమ్... మ్మ్... హా అలాగే
నేను: ఉమ్మ్... ఎక్కడ ముద్దిచ్చినా ఇంత తీయగా ఉందెంటే, అసలు తేనె పుట్ట ఇంకెంత తీయగా ఉంటుందో
ఆశ: అమ్మో బొడ్డునే ఇలా చేస్తున్నావు. దాన్నేం చేస్తావో
తనని నా మీదకి లాక్కొని ఒళ్ళో కూర్చోపెట్టుకుని, పెదాలు ముద్దు పెట్టి మెడలో ముద్దులు చేస్తూ ఉన్న.
నాది గట్టిగా నిగిడి తన తొడల మధ్య ఉపస్తు పైన ఉబ్బుకు తగులుతూ తనకి ఎలా ఉందో ఇంకాస్త తొడలు నాకేసి నొక్కేస్తూ నాదాన్ని తన దానికి రుద్దుకోసాగింది.
పిల్ల ఆగలేకపోతుందేమో, ఎంత కోరిక మీద ఉందో అనుకున్నాను. లంగా క్లిప్పు తీశాను. అది నా తొడల మీద పడింది.