Adultery சுன்னி ஊம்பிகள்

[sagotharan]

"வணக்கம் சார்" என்ற கோசம் வானைப் பிளந்தது. எல்லாப் பிள்ளைகளும் எழுந்து வணங்கி நின்றனர்.
"வணக்கம் பிள்ளைகளா!. எல்லோரும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிங்களா?"
"இருக்கோம் சார்"
"இந்த நாள்.."
"இனிய நாள்"
"இந்த நேரம்.."
"இனிய நேரம்.."
"நாமெல்லாம்.."
"நாளையத் தலைவர்கள்.."
"அற்புதம்.. அற்புதம்.. பிள்ளைகளா.. "
"நன்றி சார்.."

"கடவுள் வாழ்த்து பாடலாமா?"
"பாடலாம் சார்.."
"பாடல் குழு முன்னாடி வாங்க.. வாங்க.. "
சாலினி, லதா, யாமினி ஆகியோர் முன்வந்து மேடையில் நின்றனர்.

"கடவுள் வாழ்த்து" என பாடல்குழு சொல்ல.. கோரசாக தொடர்ந்தனர்.

"வாக்குண்டாம் நல்ல மனமுண்டாம் மாமலராள்
நோக்குண்டாம் மேனிகிடங்காது-பூக்கொண்டு
துப்பார் திருமேனித் தும்பிக்கையான் பாதம்
தப்பாமல் சார்வார் தமக்கு."

பாடலை பாடி முடித்தனர்.
"எல்லோரும் அமரலாம்.." என்று ஆசிரியர் சிவபதி கூறியதும் பிள்ளைகள் எல்லோரும் அமர்ந்தனர். சிறிய சலசலப்பு ஏற்பட்டது. பின் ஆசிரியர் கவனிக்கிறார் என தெரிந்ததும் அமைதியாயினர்.

அந்த பள்ளி அமைந்திருக்கும் இடம் வனதேசு எனும் மலைக்கிராமம். கொல்லிமலை 60வது குண்டூசி வளைவுக்குப் பின்னர் வரக்கூடிய பூங்காடு என்ற இடத்தில் இருந்து மூன்று கல் தொலைவில் இருந்தது அந்தக் கிராமம். ஒற்றை ஆசிரியர் பள்ளியான அதில் சிவபதி மட்டுமே ஏ டூ இசட். துணைக்கு யாருமில்லை.

வகுப்பறையை சுத்தம் செய்வதிலிருந்து வகுப்பெடுப்பது, விளையாட சொல்லித்தருவது, மதிய உணவு என எல்லாமே அவர் பணிதான். இப்போதுகூட தலைமை ஆசிரியருக்கான அறையில் ரெக்காடுகளை எடுத்து மேசையில் வைத்துவிட்டு வகுப்பிற்கு வந்துள்ளார்.

வகுப்பறையில் உள்ள பூங்குயில், தேன்மொழி, கலைச்செல்வி, துளசி, கனகமணி, பூவரசு ஆகியோர் அருகிலுள்ள செம்பாறை கிராமத்தை சேர்ந்தவர்கள். அவர்களின் பெற்றோர்கள் விவசாய கூலிகள் என்பதால் தவறாமல் பள்ளிக்கு அனுப்பிவிடுவார்கள்.

"எல்லோரும் தமிழ் பாட புத்தகத்தை எடுங்க.." பிள்ளைகள் பையிலிருந்து எடுத்தார்கள்.
"பக்கம் 56."
"பூவரசு.. எழுந்து நான்காவது பாடத்தின் இரண்டாவது பத்தியை படி" என்றார்.
"ராகம் என்பது இசையின் ரகங்களை வகைப்படுத்திய.." ஏன சத்தமிட்டு படிக்கத் தொடங்கினான். மற்றவர்கள்.. கவனித்தனர்.
"பூவரசு முடித்ததும் அடுத்தடுத்து உள்ளவர்கள் வாசியுங்கள்."
"சரி சார்.."

"கலைச்செல்வி, துளசி இரண்டு பேரும் வாங்க. தலைமை ஆசிரியர் அறையில் ரெக்காட் வேலை இருக்கு.." என்று இரு மாணவிகளை அவர் அழைத்துச் சென்றார்.

அவர் முன்னால் நடக்க.. பின்னால் இருவரும் எதையோ தீழிரமாகப் பேசியபடி வந்தார்கள்.
"இன்னுக்கு நான் தான்.."
"இல்லைடி நேத்து மதியம் நீதானே செஞ்ச.. இந்த முறை நான் தான்."
"உனக்கெதுக்கு நான் விட்டுத்தரனும். நான் சார்கிட்டவே பேசறேன்.."
"நானும் பேசுவேன்.."

சிவபதி கதவை திறந்து உள்ளே நுழைந்தார். ரெக்காடுகளை மேசையின் மீது ஒழுங்கு செய்து நாற்காலியை இழுத்தார். கலைச்செல்வி அவளுடைய கைதளால் நாற்காலியை சுத்தம் செய்தாள்.

கலைச்செல்வியை பார்பதற்கு மாணவியைப் போலவே தெரியவில்லை. சீருடை மேல் சட்டையில் முளைத்துக் கொண்டிருக்கும் அவள்  முலைகள் குத்தி நின்றன. அவளுடைய பின்னால் குண்டிகளைத் தடவியைப் படி நாட்காலியில் அமர்ந்தார்.

"சார்.. நான் ஐஸ்குச்சி சப்பட்டுமா.." என்று கேட்டாள்.
"இல்ல சார் நான் சப்பறேன்" முகத்தை அப்பாவியாக வைத்துக் கொண்டு துளசி நின்றாள்.

"இரண்டு பேருக்குமே வாய்ப்பு தாரேன்.. இந்த விசயத்தில் எல்லாம் சண்டை போடவே கூடாது"
"சரி சார்" என உதட்டளவில் சொல்லிக்கொண்டனர்.

நாற்காலியில் உட்கார்ந்தவாறு ரெட்காடின் பக்கங்களை திருப்பி சரி பார்த்தார். நாற்காலியின் முன்பக்கமாக நகர்ந்து நுனிசீட்டில் உட்க்ந்து கொண்டு வேட்டியை விளக்கினார். பட்டாப்பட்டியை லூசாக்கி.  கலட்டினார்.
"ம்.. கலை நீதான் பர்ஸ்ட்" என்றதும் அவள் முகத்தில் விளக்கு எரிவது போல பிரகாசம் வந்தது.

கலைச்செல்வி குணிந்து மேசைக்கு அடியில் நகர்ந்து சென்றாள். அந்த மேசை மூன்று பக்கங்களும் மூடியும். முன்பக்கமாக சேமிப்பு அறையும் திறந்த வெளியும் இருந்தது.‌ அதற்குள் தான் தன்னை ஒடுக்கி கலைச்செல்வி உட்காந்து கொண்டிருந்தாள். அவள் மேசைக்கு அடியிருந்து சிவபதியின் கால்களை நக்கினாள்.

சிவபதி எதையும் பொருட்படுத்தாமல் திருந்திக்கொண்டிருந்தார். துளசி அவருக்கு அருகே நின்று பக்களை திருப்ப உதவினாள்.

கலைச்செல்வி கீழே அமர்ந்து ஆசிரியருடைய  வேட்டியை விலக்கிவிட்டு பட்டாப்பட்டியை முழுவதுமாக கீழே தள்ளினாள். அவருடைய  சுன்னி விடைத்துக் கொண்டு வெளியே தெரிந்தது. கீழே முட்டிப் போட்டு அவர்  முழங்காலில் சாய்ந்தவாறு சுன்னியைப் பற்றினாள். கலையரசிக்கு இது மிகவும் பிடித்தமான விசயம்.

அவளுடைய கைப்பட்டு சுன்னி விரைக்கத்தொடங்கியது. அதை மேலும் கீழும் ஆட்டினாள். மேல் தோலை நீக்கி பின்பக்கம் அழுத்து நாக்கால் வருடினாள். அப்படியே நாக்கை சுழற்றி முனையை ஈரமாக்க அவளுடைய எச்சில் தெரித்து அவருடைய  சுன்னியும் ஈரமானது. வாயை வைத்து மெல்ல ஊம்பத் தொடங்கினாள்.

"ஆ.. கலை.." என அவர் முனகியதும் அருகில் நின்று கொண்டிருந்த துளசிக்கு வெறுப்பாக இருந்தது.

சீருடையின் இரண்டு பொத்தான்களை கலட்டிவிட்டு.. முலையை வெளியே தெரியுமாறு சட்டையை நகர்த்தினாள்.
"சார்..  முயல்குட்டி எட்டிப் பார்க்குது" என்றாள்.

முயல்குட்டி என்பது சிவபதி முலைகளுக்கு வைத்திருக்கும் பெயர். செல்லப் பெயர்.
"வாவ்.. " என கையில் அதைப் பிடித்து கசக்கினார். துளசி உடலில் மின்சாரம் பாய்ந்தது.

"கலை வேகமா செய்யுடி.. " என்று அவள் தலையை கோதினார். அவள் வேகமெடுத்தாள். அவருடைய சுன்னியை பேய் போல ஊம்பிக் கொண்டிருந்தாள். இன்பத்தால் அப்படியே மூனக தொடங்கினார்.

அப்போது தேன்மொழி கதவருகே வந்து நின்றாள். சிவபதி ஆசிரியர் துளசியின் முலையை சப்பிக் கொண்டிருப்பது மட்டும் அவளுக்கு தெரிந்தது.
"சார்.. சார்.." என்றாள் மெதுவாக.

முலை சப்புவதை நிறுத்திவிட்டு வாசலைப் பார்த்தார் சிவபதி.
"என்ன தேனு.."
"நான்காவது பாடத்தை படிச்சிட்டோம் சார்"
"நல்லது.. அதிலுள்ள வினாக்களுக்து முடிந்தவரை விடை தேடுங்க.. நான் சீக்கிரம் வந்துடறேன்."
"சரிங்க சார்" தேன்மொழி எதுவும் நடக்காததை போல திரும்பி சென்றாள். ஆனால் அவளுக்குள்ளும் ஆசிரியர் சிவபதி துளசிக்கு செய்வதை போல தனக்கும் செய்ய வேண்டும் என்று ஆசை இருந்தது. அதை வெளியே சொல்லத் தெரியாமல் தடுமாறினாள்.

இப்போது கூட ஆசிரியர் சிவபதி என்ன செய்து கொண்டு இருக்கிறார் என காணவே வந்தாள். அவளுக்குப் பழகிவிட்டது. மற்றப் பிள்ளைகளுக்கும் பழகிவிட்டது.

தேன்மொழி வந்ததால் துளசி மார்பை சீருடைக்குள் மறைத்துக்கொண்டாள். கலைச்செல்வியும் ஊம்புவதை நிறுத்திவிட்டாள். கேட்பாரற்று சிவபதியின் சுன்னி துடித்துக் கொண்டிருந்தது. அதையே இருவரும் பார்த்தார்கள்.

சிவபதி எழுந்து நின்றார். விரைத்துக்கொண்டு நின்ற அவர் சுன்னியை புழுத்திவிட்டார்.