26-04-2024, 08:02 AM
அறுபதிலும் ஆசை வரும்
【11】
【11】
அடிப்பாவி. பாவம் அந்த ஆளு. பொண்டாட்டி இல்லாம வருஷக் கணக்கா ஏங்கி போய் இருப்பாரு.
அவருக்கு தேவையானத அவரு கேட்டு வாங்கணும். இல்லை எடுத்துக்கணும்.
உன்னை மாதிரியா?
எனக்கு தேவை வந்தா நான் கேட்டு வாங்குவேன்.
அந்த பதிலை கேட்ட நந்து ஹா ஹா என சத்தம் போட்டு சிரித்தாள். இருவரும் ரொம்ப நேரம் மனம் விட்டு பேசிக் கொண்டே இருந்தார்கள்.
பேசிக் கொள்ளும் போது இருவருக்கும் ஒரு விஷயம் தெளிவாக புரிந்தது, செல்வாவின் குடும்பம் இந்த வீட்டிற்கு குடிவந்த பிறகு தான் நந்துவின் வாழ்க்கையிலும் காமத்தில் பெரிதாக எதுவும் நடக்கவில்லை.
அது உண்மைதான் வெற்றி மற்றும் கணேஷ் ஒரே இடத்தில் குடி வந்த பிறகு அடிக்கடி சேர்ந்து சரக்கு அடித்து கொண்டே இருக்கிறார்கள். அவர்கள் சரக்கடிக்காத நாளே இல்லை என்று சொல்லும் அளவுக்கு சரக்கு அடிப்பதில் மும்முரமாக இருக்கிறார்கள். வேலைக்கு போவது, வீட்டுக்கு வந்தால் சரக்கு அடிப்பது இப்படியே அவர்கள் வாழ்க்கை போய்க் கொண்டிருக்கிறது.
அன்று மாலை குழந்தையை ருட்டீன், செக்கப் மற்றும் தடுப்பூசி போட ஹாஸ்பிட்டல் போக வேண்டியிருந்தது. சார்ட் படி இன்று கடைசி நாள். மறுநாள் ஊசி போட்டாலும் எதுவும் பிரச்சனை இல்லை. ஆனாலும் ஹாஸ்பிட்டலில் எழுதிக் கொடுத்த நாளில் ஊசி போட வேண்டும் என்று நினைத்தார்கள்.
ஆனால் கணேஷ் தனக்கு முக்கியமான மீட்டிங் இருக்கிறது, அதனால் நேரத்துக்கு வர முடியாது என்று சொன்னான். செல்வா நந்துவிடும் கேட்டாள். நந்து வருகிறேன் என்று சொன்னதால் செல்வா நந்து மற்றும் இரண்டு குழந்தைகள் என அனைவரும் ஹாஸ்பிட்டல் போய்விட்டு வந்தனர்.
செல்வா மற்றும் நந்து வீட்டுக்கு வந்து சேரும் நேரம், இரு குழந்தைகளும் தூங்கி விட்டார்கள். இருவரும் திரும்ப வரும்போது ஏதோ காரணத்தினால் இன்று ஐஸ்கிரீம் ஷாப் போகாமல் வீட்டின் இருந்தார் நளன்.
எல்லாரும் எங்க போயிட்டு வர்றீங்க..?
நந்து : ஹாஸ்பிட்டல்
என்ன ஆச்சு?
செல்வா : தடுப்பூசி..
ஓஹ்! ஓகே..
செல்வா : பார்சல் எதாவது வந்துதா?
ஆமா, இங்க தான் இருக்கு.. நல்லா வெயிட்டா இருக்கு.
செல்வா : தோசைக்கல்.
அது கூட ஆன்லைன் தானா...
செல்வா : ஹாஸ்பிட்டல் போக வரமுடியாத அளவுக்கு வேலைய கட்டிட்டு அழறாங்க, குட்டிய வேற. இதுல எங்க கடைக்கு வரப் போறாங்க..
நீங்க போங்க நான் எடுத்துட்டு வரேன் என்றார்.
5 நிமிடங்களுக்குள் செல்வா வீட்டுக்கு வந்து காலிங் பெல் அடிக்காமல் கதவை தட்ட, செல்வா கதவை திறந்து உள்ளே வாங்க என்றாள்.
நளன் தன்னுடைய கூலிங் கிளாஸ் அணிந்திருந்தார்... அதை பார்த்தவுடன் செல்வா...
என்ன கிளாஸ் எல்லாம் போட்டுட்டு இங்க வந்துருக்கீங்க..
அதுவா.. நீ சொன்னியே ரொம்ப பார்த்து கண்ணு குருடாயிட போயிடுதுன்னு. அதான் கிளாஸ் போட்டுட்டு பார்க்க வந்தேன்...
ரொம்ப தான் குசும்பு..
இருவரும் புன்னகை செய்ய..
புள்ளை இல்லாத வீட்டுல கிழவன் துள்ளி விளையாடுனானாம்..
இந்த வார்த்தை வீட்டுக்குள் நுழைந்து நந்து காதிலும் விழுந்தது. அந்த வார்த்தையை கேட்ட நளன் மற்றும் நந்து இருவருக்கும் ஷாக். நளன் வேறு எதுவும் பேசாமல், செல்வா அழைக்க அழைக்க கண்டு கொள்ளாமல், அவர் வீட்டுக்கு சென்றார்...
மன்னிச்சுடுங்க பிளீஸ் அங்கிள்.. பிளீஸ் அங்கிள்...
மன்னிச்சுடுங்க பிளீஸ் என்று சொல்லிக் கொண்டே நளன் பின்னால் வீட்டுக்கு வந்தாள் செல்வா.
மன்னிச்சுடுங்க அங்கிள், பிளீஸ். தெரியாம சொல்லிட்டேன்.
குழந்தைய தனியா விட்டுட்டு ஏன் வந்த?
நந்து இருக்கா..
விடு, நீ வேணும்னா சொன்ன. ஜாலியா பேசறப்ப வந்துடுச்சு.. இட்ஸ் ஓகே..
என்ன இருந்தாலும் நான் அப்படி பேசியிருக்க கூடாது..
யாராவது கிழம் மாடி வீட்டுக்கு வர கூலிங் கிளாஸ் போட்டு வந்தா நானும் அப்படித்தான் சொல்லுவேன்..
செல்வா அழுகையை நிறுத்த நினைத்த நளன்...
சரி இப்ப சொல்லு பார்த்தா கண்ணு குருடா ஆகுமா ஆகாதா?
ஆகாது..
ஆர் யூ சுயூர்..
எஸ்.
ஹவ்?
இப்ப நான் உங்க கண்ண குத்தி குருடாக்க வேண்டாம் பாருங்க..
அடிப்பாவி...
இப்ப நீங்க எங்க பாக்குறீங்கன்னு யாருக்கு தெரியும்..
ஹா ஹா என நளன் சிரித்தான்.. அது என்னவோ உண்மை தான். காலில் விழுந்து மன்னிப்பு கேட்கும் செல்வாவின் முலைப் பிளவை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்..
அவள் தோல்ளில் கை வைத்தான். அவள் நிமிர்ந்தாள்..
நான் உன்கிட்ட ஒண்ணு கேக்கவா செல்வா..?
கேளுங்க..
என்ன தப்பா நினைக்க கூடாது.
பண்றத எல்லாம் பண்ணிட்டு அப்புறம் தப்பா நினைக்க கூடாதுன்னு வேற சொல்றது..
இல்லை, முத நேரம் தெரியாம என் கையில நீ இடிச்ச. அதுக்கு பிறகு. என இழுத்தான்.
ச்சீ.. போங்க அங்கிள். நீங்க எப்படி நினைக்கிறீங்களோ அப்படி என்றவள் எழுந்து ஓட ஆரம்பித்தாள்..
துரத்திப் பிடிக்க நளன் என்ன வயசுப் பையனா, கிழவன் தானே.. .