Incest மம்மியும், மந்திர கட்டிலும்..

[nuttynirmal]

அட்ரஸை வாங்கிக்கொண்ட அரவிந்தன், தன் அம்மா மலர்விழியிடம் வெளியே சென்று வருவதாக சொல்லிவிட்டு, வண்டியை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினான்.

 

அவன் வெளியே செல்வதை பார்த்துக்கொண்டிருந்த ஹவுஸ் ஓனர் கோபால், தன் செல்போனை எடுத்து, தான் அரவிந்தனிடம் சொன்ன மார்வாடி கடை உரிமையாளருக்கு டயல் செய்தார்.

 

போன் ரிங் ஆனதும், எதிர் முனையில் இருந்த மார்வாடி சேட், கோபாலின் நம்பரைப் பார்த்துவிட்டு, உடனே அட்டன்ட் செய்து “ஹலோ, சொல்லுங்க ஜி..” என்றார்.

 

“சேட்ஜி.. உன்ன பாக்க ஒரு பையன் வருவான். நீ அந்த காலத்து ராஜா கட்டில்ன்னு ஒரு கட்டிலை வாங்கி, அது போலின்னு தெரிஞ்சு ஏமாந்துபோய் உன் கடையில சும்மா கிடக்குல, அதை அந்த பையன்கிட்ட கொடுத்திடு.. உனக்கு அஞ்சாயிரம் தரேன்..” என்று வில்லத்தனமாக சொன்னார் கோபால்.

 

“கோபால் ஜி.. அந்த கட்டிலை வித்தாகூட ரெண்டாயிரம் தேறாது.. நீங்க அஞ்சாயிரம் தரேன்னு சொல்றீங்களே.. என்னா விஷயம் ஜி..” என்றார் சேட்.

 

“எல்லாம் வியாபாரம்தான் சேட்ஜி.. அவனுக்கு நான் இருபதாயிரம் தரனும்.. ஆனா, இப்ப உனக்கு அஞ்சாயிரம் கொடுத்தா போதும். எனக்கு பதினஞ்சாயிரம் லாபம்..” என்று வில்லத்தனமாக சிரித்தார்.

 

“ஓஓஓ.. புரியுது ஜி.. இனி நீங்க கவலப்பட வேண்டாம்.. எல்லாத்தையும் சேட் பாக்குறான்..” என்று சொல்லிவிட்டு போனை வைத்தார் சேட்.

 

அடுத்த சில நிமிடங்களிலேயே, அரவிந்தன் அந்த சேட் கடைக்கு செல்ல, சேட் பார்த்ததுமே புரிந்துகொண்டார், இவன்தான் கோபால் அனுப்பிய பலியாடு என்று!

 

“என்னா தம்பி வேணும் உனக்கு?” என்று தெரியாததுபோல கேட்டார் சேட்.

 

“அண்ணா.. கோபால் அண்ணன் அனுப்பினாரு..” என்று அரவிந்தன் சொன்னதும், “ஓஓஓ.. கோபால் ஜி இப்போதான் சொன்னாரு.. 100 வருஷ பழமையான ஒரு கட்டில் ஒன்னு சேட்கிட்ட இருக்கு. அந்த கட்டில் அந்த காலத்துல ஒரு பெரிய ஜமின்தார் பயன்படுத்தினது. முழுசும் தேக்கு, சந்தணக் கட்டையால செஞ்சது. ஆனா, எந்த டிசைனும், வேலைப்பாடும் இருக்காது. அந்த கால கட்டில்ல.. அதனாலேயே அதுக்கு இப்ப மவுசு இல்ல..” என்றார் சேட்.

 

அதற்கு அரவிந்தன் “என்ன அண்ணா சொல்றிங்க? 100 வருஷ பழமையான கட்டில்ன்னா அதோட மதிப்பு பல இலட்சம் இருக்குமே..” என்றான்.

 

உடனே சேட் சமாளிக்கும் விதமாக “தம்பி.. அதெல்லாம் நானூறு, ஐநூறு வருஷம் பழமையான கட்டில்க்குதான் இருக்கும்.. இப்போ அதோட மதிப்பு 30 ஆயிரம்தான்..” என்றார்.

 

“என்னது முப்பதாயிரமா? ஓனர் நமக்கு இருபதாயிரம்தானே தரவேண்டும்.. சரி சரி.. நாமாக எதுவும் சொல்ல வேண்டாம்..” என்று நினைத்த அரவிந்தன், “சரி சரி.. எங்க ஓனர் பணம் தருவாரு.. நீங்க கட்டிலை எங்கிட்ட கொடுங்க..” என்றான் அரவிந்தன்.

 

“என்ன தம்பி.. அது என்ன காரப்பூந்தி பொட்டலமா தூக்கி உங்கிட்ட கொடுக்க? அத சும்மா நகர்த்தவே நாலு பேரு வேணும்..” என்றார் சேட்.

 

“சரி சரி.. அந்த கட்டிலை நான் பாக்கலாமா?” என்றான் அரவிந்தன்.

 

“இல்ல தம்பி.. கட்டில் குடோன்ல இருக்கு.. குடோன்ல இப்ப ஆளுங்க இல்ல.. நீ அட்ரஸை கொடுத்துட்டு போ.. நான் டெலிவரி பண்ணிடுறேன்.. கோபால் ஜி சொன்னதால உனக்கு ப்ரீ டெலிவரி..” என்றார்.

 

அரவிந்தன் சேட் சொல்வதை நம்பி, தங்களது புதிய வீட்டின் அட்ரஸைக் கொடுத்து அங்கு கட்டிலை அனுப்பிவிடச் சொன்னான்.

 

பின், வீட்டுக்கு திரும்ப வரும்போது, அவன் அம்மா மலர்விழி, புதிதாக மலர்ந்த மல்லிகை மலர்போல கும்மென்று தயாராகி, தன் மகனுக்காக காத்திருந்தாள்.

 

அதைப் பார்த்த அரவிந்தன் “என்ன மம்மி.. எங்கயாவது வெளிய கிளம்பிட்டியா?” என்றான்.

 

“ஆனா அரவிந்தா.. நம்ம புது வீட்டை போய் பாக்கத்தான் ரெடியாகி உனக்காக காத்திருக்கேன்..” என்றாள்.

 

“சரி மம்மி.. ஆனா நேத்து புரோக்கரும் வீடு பாக்க வரேன்னு சொன்னாரே?” என்று அரவிந்தன் சொல்ல, மலர்விழி “அவருக்கு ஏதோ முக்கியமான வேலை இருக்காம்.. இன்னைக்கு வர முடியாதுன்னு சொல்லுறார்..” என்றாள்.

 

“சரி மம்மி.. இனி அது நம்ம வீடு.. நாம யாருக்காக காத்திருக்கனும்? வா.. நீயும் நானும் போய் வீட்டை சுத்தம் பண்ணிட்டு, பால் காய்ச்ச எல்லா ஏற்பாடும் பண்ணிட்டு வருவோம்..” என்று அரவிந்தன் தன் அம்மா மலர்விழியைக் கூட்டிக்கொண்டு தங்களது புது வீட்டை நோக்கி விரைந்தான்.

 

சரியாக மதியம் 3 மணிக்கு இருவரும் தங்களது கனவு இல்லத்தை அடைந்தனர்.

 

மலர்விழி தன்னிடம் இருந்த சாவிக்கொத்தை எடுத்து முன் வாசல் கதவைத் திறந்து வீட்டுக்குள் நுழைந்தாள்.

 

தங்களது புது வீட்டுக்குள் நுழைந்ததுமே, அம்மா மகன் இருவருக்கும் உடல் சிலிர்க்க ஆரம்பித்தது.

 

“அரவிந்தா.. உன் அப்பாவோட கனவு நிறைவேறிடுச்சுடா..” என்று ஆனந்த துள்ளலில், மலர்விழி அரவிந்தனைக் கட்டிக்கொண்டாள்.

 

தன் அம்மாவின் இந்த சாதாரண அணைப்பு, அரவிந்தனுக்கு அன்றைக்கு ஏதோ செய்தது. தன் அம்மாவின் அணைப்பினால் கிடைத்த உஷ்ணம், அவன் ஆண்மையை துடிக்கவிட்டது.

 

ஆனால் மலர்விழி, தன் மகனது ஆண்மையை அதிகம் துடிக்கவிடாமல், விலகிவிட, தன் அம்மாவின் அணைப்பில் இன்னும் கொஞ்ச நேரம் இருக்க அவன் மனம் தவித்தது.

 

அதனால் அரவிந்தன், ஒரு கணம் தன்னை மறந்து நின்றுகொண்டு இருக்க, இது எதுவும் அறியாத அப்பாவி மலர்விழி “வாடா.. முதல்ல பெட்ரூமை பாக்கலாம்..” என்று சொல்லி, பெட்ரூம் சாவியை எடுத்துக்கொண்டு, பெட்ரூமை நோக்கி செல்லும்போது, தன் அம்மாவின் குலுங்கியாடும் குண்டிகளைப் பார்த்த அரவிந்தனின் ஆண்மை, சீறி எழும் ராஜா நாகம்போல சீறி எழுந்துவிட்டது.

 

ஒரு கணம் சுதாரித்த அரவிந்தன் “ச்சே.. என்னது? நம்ம அம்மாவைப் பார்த்து நமக்கே.. கருமம் கருமம்..” என்று நினைத்தான்.

 

அதேவேளை, தன் அம்மாவின் இந்த குண்டியைப் பார்த்துதானே ஹவுஸ் ஓனர் கோபாலுக்கு சுன்னி விரைத்தது. இப்படி போகிற வருகிறவனெல்லாம் தன் அம்மாவின் அங்கங்களை ரசிக்கும்போது, நான் ரசிக்கக்கூடாதா என்கிற பொறாமை முதல் முறையாக அவன் மனதுக்குள் தோன்றியது.

 

அப்போது பெட்ரூம் கதவு பக்கம் சென்ற மலர்விழி “அரவிந்தா.. வாடா..” என்று சொல்ல, அரவிந்தன் எல்லாவற்றையும் மறந்துவிட்டு சகஜமாக “ம்ம்ம்.. வரேன் மம்மி..” என்று அவனும் பெட்ரூம் பக்கம் செல்ல, மலர்விழி, தன் கையிலிருந்த சாவியை எடுத்து கதவைத் திறக்க, கதவும் திறந்தது.