11-04-2024, 08:59 PM
"என்னடா சொல்ற.. அண்ணியா.. என்னை அப்படி பாத்தாங்க?. "
"ஆமாண்டா கடந்த ஆறு மாசமா எங்களுக்குள்ள எதுவுமே இல்லை. காஞ்சி போய் கிடக்கிறார்கள் கண்ட இடத்துக்கு போக வேண்டாமுனு உன்னோட முடிச்சுக்கலாமுனு பார்த்தா"
"ஏன்.. உனக்கென்ன குறை.. எதுக்கு என்னை தேடனும். காலேஜ் படிக்கிறபயிலிருந்து உன்னை சுத்தி தானே டா பொண்ணுங்க அலையும்.."
"ஆமாண்டா அது ஒரு காலம் என்ன சுத்தி பொண்ணுங்களா இருக்கும். ஒரு சில பெண்களை கல்லூரி காலத்தில் முடிச்சிருக்கேன். இப்ப வேலைக்கு வந்து சேர்ந்து எனக்கு வெறி குறையாமல் இங்கே பீச்சுக்கு வர பொண்ணுங்க கூட கூட இருந்திருக்கேன். அதனால தான் டா இப்ப எனக்கு அழகா கிளி மாதிரி வீட்டில் பொண்டாட்டி இருந்தும்.. நான் அவளை திருப்தி படுத்த முடியாத கபதியாக இருக்கேன்"
"ஏன்டா.. உனக்கென்ன ஆச்சு?"
"ம்ம்.. எனக்கு ஹெர்பெஸ் ஜோஸ்டர் வந்திருக்கு"
"அப்படினா..?"
"இது ஒரு வகை பாலியல் தொற்று நோய். கையில அரசாங்க பணம் கிடைச்ச உடனே என் மனசு அலைப்பாய்ஞ்சுச்சு. நான் கம்முனு இருக்காம.. உங்க பீச்சில வரவேசிகள் கூட உறவு வச்சுகிட்டேன். அதுல எந்த புண்ணியவதி கிட்டு இருந்தோம் இது என்கிட்ட வந்து இருக்கு."
"இதனை டாக்டர் கியூர் பண்ண முடியாத அளவுக்கு மோசமான வியாதியா?. "
"உண்மைய சொல்லணும்னா ஏறக்குறைய அதுதான் உண்மை. இந்த நோயால என்னோட தொடை பகுதியில் நிறைய புண்ணு வந்துருச்சு. அதிலிருந்து வரக்கூடிய திரவம் யார் மேல பட்டாலும் அவங்களுக்கும் இதே மாதிரியான தொற்று வரக்கூடிய வாய்ப்பு இருக்கு. அதனால டாக்டர் இப்போதைக்கு யார் கூடயும் எந்த செக்ஸ் வச்சுக்க கூடாதுன்னு சொல்லிட்டாங்க. "
"ப்பூ.. இவ்வளவு தானே கொஞ்ச நாளில சரியா போயிடும் அப்புறம் நீ மதனி கூட சந்தோஷமா இருக்க வேண்டியதுதானே"
"அதுதாண்டா பிரச்சனையே இப்ப எனக்கு வந்திருக்கிறது இந்த ஸ்டேட்டஸ் 3. இதனால் கிளியர் பண்ணி சரியா வரதுக்கு ஏறக்குறைய அஞ்சு வருஷத்துக்கு மேல ஆயிடும். ஆறு மாசத்துக்கு தாங்காத எப்படிடா அஞ்சு வருஷத்துக்கு கம்முனு இருப்பா. "
"அஞ்சு வருஷமா?"
"அது மட்டும் இல்ல இந்த வியாதி வந்த ஒரு 28 வயசு பொண்ணு 21 நாள் கூட தாங்கல. சி எஸ் டெட். ஏதோ எனக்கு இருக்கிற எதிர்ப்பு சக்தி என்னால இப்ப நான் உயிரோட இருக்கேன். இதே அளவுக்கு அவளுக்கும் சக்தி இருக்குமானு தெரியாது!. அதனால நான் இனி ரிஸ்க் எடுக்க விரும்பல. பெங்களூருக்கு ட்ரான்ஸ்பர் கேட்டிருக்கேன். அங்க இந்த வியாதிக்கான நல்ல ட்ரீட்மென்ட் இருக்கிற ஹாஸ்பிடல் பார்த்து வச்சிருக்கேன்"
"ஏண்டா எல்லாம் இவ்வளவு அவசரமா?"
"இதெல்லாம் அவசரமே இல்லடா. நானும் அவளும் சேர்ந்து தான் இந்த முடிவெடுத்து இருக்கோம்"
"என்னடா முடிவு"
"நான் பெங்களூர் போறேன். நீயும் அதை நீ உன் வீட்ட காலி பண்ணிட்டு கோயம்புத்தூருக்கு போறீங்க. அங்க நீயும் அவளும் கணவன் மனைவியா வாழ போறீங்க"
"டேய் என்னடா சொல்ற.."
"ஆமாண்டா இந்த ஏரியாவே வேணாம். பழக்கப்பட்ட மனிதர்கள் யாராவது கண்ணுல படுவாங்க. அவங்க கிட்ட பதில் சொல்லிட்டு இருக்க முடியாது. நீயும் அவளும் பொது இடத்தில் போய் புதுசா ஒரு உறவு தொடங்குங்க. குழந்தையை பெத்துக்கோங்க. நல்லா வளருங்க."
"டேய் என்னடா என்னென்னமோ சொல்ற.. "
"ஆமாண்டா. இப்பவே ஊரும் உறவும் எங்க குழந்தேனு கேட்டுட்டு இருக்கு. அவங்களுக்கு பதில் சொல்ல ஒரு குழந்தை வேணும். அவ உடல் பசியை தீர்க்க ஒரு புருஷன் வேணும். ஒரே கல்லில் இரண்டு மாங்கா. "
"அதுக்காக என்னை கல்லா இருன்னு சொல்றியா டா. எப்படிடா அம்மாவா நினைச்சுகிட்டு இருந்த பொண்ண.. அம்மணமா பாக்குறது. சொல்றதுக்கு வாய் கூசுதுடா"
"டேய் ப்ளீஸ் டா எனக்காக இதை பண்ணு நான் உன்னோட அஞ்சு வருஷத்தை எனக்காக கடன் கேட்கிறேன் எனக்காக நீ வாழு என் இடத்திலிருந்து நீ வா என் பொண்டாட்டிக்கு புருஷனா நீ வா ழு. பிள்ளைக்கு தகப்பனாகு. என் உடம்பு சரி பண்ணிக்கிட்டு நானே வரேன். என் அப்ப என் பொண்டாட்டிய என் புள்ளைங்க என்கிட்ட கொடு. ப்ளீஸ்டா.."
"டேய் அண்ணா.." நாங்கள் இருவரும் கட்டி அணைத்து கண்ணீரில் மூழ்கினோம்.
நதியாகவும் கரையாகவும் இருக்க முடியாதவர்கள் படகாக இருப்பதைத்தான் அதிகமும் உத்தேசிக்கிறார்கள். நானும் அப்படித்தான் என்னால் ஒரு நதியாக முடியாது ஒரு கரையாகவும் முடியாது. வாலிபத்தைச் சுமந்து செல்லும் ஒரு சாதாரண இளைஞனுக்கு இவ்வளவு பெரிய பொறுப்பு வந்திருக்கக் கூடாது. அவன் என்னைச் சுமந்த படகு. கரை தொடும்வரை, ஏறிக் கொண்டவர்களைக் கவிழ்க்க விரும்பாத படகு. அவன் வலிக்குமுன் என்னுடையது எம்மாத்திரம்? சொந்த மனைவியவே மாற்றாங்கம் 5 வருடம் அடகு வைத்து செல்லக்கூடிய ஒரு அவல நிலை அண்ணனுக்கு கண்டிப்பாக வந்திருக்கவே கூடாது.
ஏன் இந்த உலகம் நல்லோர்களின் மட்டும் இத்தனை சோதனைக்கு உள்ளாக்குகிறது. என்னை கரையற்றி விட தன் காமத்தை அடக்க அவன் ஒதுங்கிய ஒரு வேசி நல்லவளாக தன்னிடம் இருக்கும் நோயைப் பற்றி எச்சரித்து அவனை விலக்கி இருக்க வேண்டாமா?. காசிருக்கு தானே உடல் விற்கின்றோம் என கொடுத்த காசுக்கு மேலாக நோயையும் தந்து வழி அனுப்பி விட்ட அந்த வேசிய எண்ணி நான் வெட்கப்படுகிறேன்.
தொழிலுக்கு உண்மை இல்லாத அந்த பெண்ணால் என் அண்ணனைப் போல இன்னும் எத்தனை எத்தனை ஆண்கள் பாதிக்கப்பட்டு பால்வினை நோயால் சுன்னிய எங்கும் கொப்புளங்களும் வழிந்து ஓடும் சீல்களும் பெற்றிருப்பார்களோ?. கொடுமை. கொடுமையிலும் கொடுமை.
இச்சைக்காக சென்று பிச்சையாக நோயை வாங்கி வந்து இருப்பார்கள். இன்னும் இன்னும் அவர்களால் எத்தனை மக்கள் தான் பாதிக்கப்பட்டிருப்பார்களோ?. அண்ணன் சொல்வது போல் நோய் எதிர்ப்பு திறன் இல்லாத எத்தனை பேர் மாண்டிருப்பார்களோ தெரியவில்லை. நான் அந்தக் கடற்கரை காற்று அண்ணனோடு சேர்த்து பெயர் தெரியாத பல அபளைகளுக்கும் அழுது கொண்டிருந்தேன்.
அண்ணன் என்னை தேற்றினான். தண்டசோறாய் இருந்த எனக்கு தகப்பனாய் சோறிட்டவன். இப்போது கட்டிய மனைவியை எனக்கு தாரை வார்த்து கண்காணாத தேசம் செல்லவிருக்கின்றான்.
"வா வீட்டிற்கு செல்லலாம்'
"ஐயோ அண்ணா கண்டிப்பாக என்னால் இப்படியே வீட்டிற்கு வர முடியாது. எனக்கு இப்பொழுது என்னை மறக்க கூடிய அளவிற்கான போதை தேவை. எப்பொழுது உன் நண்பர்களுடன் குடித்து இருந்தது. இப்பொழுது எனக்கு அந்த போதை தேவை. டாஸ்மார்கிற்கு செல்லலாம். பிறகு வேண்டுமானால் வீட்டிற்கு"
"செல்லலாம். நான் வாங்கி தருகிறேன். ஆனால் நீ முடி ஒன்றைச் சொல்லவே இல்லையே"
"டேய் அண்ணா.. நீ சோறு போட்டு வளர்த்த உடம்பு இது. இதைத்தானே கேட்கிறாய். உண்மையில் கூடு விட்டு கூடும் பாயும் முறை ஒன்று இருந்தால் இப்போதே நான் உன் உடலுக்குள் சென்று விட்டு என் உடலை உனக்குத் தந்து விடுவேன். உன்னுடைய நோயை எல்லாம் எனக்குள் ஏற்றுக் கொண்டு உன்னை விடுவிக்கும் வரம் இருந்தால் அதைக் கூட நான் செய்ய தயாராக தான்."
"தேங்க்ஸ் டா.. ரொம்ப தேங்க்ஸ்.."
"நீ எல்லாம் எனக்கு தயங்ஸ் சொல்லுவே என்று ஒரு காலத்திலும் நான் நினைத்ததே இல்லை.. இல்லை.." இந்த காலம் எத்தனை கொடூரமான கொடூரமான எண்ணங்களை எல்லாம் வைத்திருக்கின்றது என்பதை இந்த உலகில் புரிந்து கொள்ளக்கூடிய நபர்கள் ஒருவருமே இல்லை.
***
"ஆமாண்டா கடந்த ஆறு மாசமா எங்களுக்குள்ள எதுவுமே இல்லை. காஞ்சி போய் கிடக்கிறார்கள் கண்ட இடத்துக்கு போக வேண்டாமுனு உன்னோட முடிச்சுக்கலாமுனு பார்த்தா"
"ஏன்.. உனக்கென்ன குறை.. எதுக்கு என்னை தேடனும். காலேஜ் படிக்கிறபயிலிருந்து உன்னை சுத்தி தானே டா பொண்ணுங்க அலையும்.."
"ஆமாண்டா அது ஒரு காலம் என்ன சுத்தி பொண்ணுங்களா இருக்கும். ஒரு சில பெண்களை கல்லூரி காலத்தில் முடிச்சிருக்கேன். இப்ப வேலைக்கு வந்து சேர்ந்து எனக்கு வெறி குறையாமல் இங்கே பீச்சுக்கு வர பொண்ணுங்க கூட கூட இருந்திருக்கேன். அதனால தான் டா இப்ப எனக்கு அழகா கிளி மாதிரி வீட்டில் பொண்டாட்டி இருந்தும்.. நான் அவளை திருப்தி படுத்த முடியாத கபதியாக இருக்கேன்"
"ஏன்டா.. உனக்கென்ன ஆச்சு?"
"ம்ம்.. எனக்கு ஹெர்பெஸ் ஜோஸ்டர் வந்திருக்கு"
"அப்படினா..?"
"இது ஒரு வகை பாலியல் தொற்று நோய். கையில அரசாங்க பணம் கிடைச்ச உடனே என் மனசு அலைப்பாய்ஞ்சுச்சு. நான் கம்முனு இருக்காம.. உங்க பீச்சில வரவேசிகள் கூட உறவு வச்சுகிட்டேன். அதுல எந்த புண்ணியவதி கிட்டு இருந்தோம் இது என்கிட்ட வந்து இருக்கு."
"இதனை டாக்டர் கியூர் பண்ண முடியாத அளவுக்கு மோசமான வியாதியா?. "
"உண்மைய சொல்லணும்னா ஏறக்குறைய அதுதான் உண்மை. இந்த நோயால என்னோட தொடை பகுதியில் நிறைய புண்ணு வந்துருச்சு. அதிலிருந்து வரக்கூடிய திரவம் யார் மேல பட்டாலும் அவங்களுக்கும் இதே மாதிரியான தொற்று வரக்கூடிய வாய்ப்பு இருக்கு. அதனால டாக்டர் இப்போதைக்கு யார் கூடயும் எந்த செக்ஸ் வச்சுக்க கூடாதுன்னு சொல்லிட்டாங்க. "
"ப்பூ.. இவ்வளவு தானே கொஞ்ச நாளில சரியா போயிடும் அப்புறம் நீ மதனி கூட சந்தோஷமா இருக்க வேண்டியதுதானே"
"அதுதாண்டா பிரச்சனையே இப்ப எனக்கு வந்திருக்கிறது இந்த ஸ்டேட்டஸ் 3. இதனால் கிளியர் பண்ணி சரியா வரதுக்கு ஏறக்குறைய அஞ்சு வருஷத்துக்கு மேல ஆயிடும். ஆறு மாசத்துக்கு தாங்காத எப்படிடா அஞ்சு வருஷத்துக்கு கம்முனு இருப்பா. "
"அஞ்சு வருஷமா?"
"அது மட்டும் இல்ல இந்த வியாதி வந்த ஒரு 28 வயசு பொண்ணு 21 நாள் கூட தாங்கல. சி எஸ் டெட். ஏதோ எனக்கு இருக்கிற எதிர்ப்பு சக்தி என்னால இப்ப நான் உயிரோட இருக்கேன். இதே அளவுக்கு அவளுக்கும் சக்தி இருக்குமானு தெரியாது!. அதனால நான் இனி ரிஸ்க் எடுக்க விரும்பல. பெங்களூருக்கு ட்ரான்ஸ்பர் கேட்டிருக்கேன். அங்க இந்த வியாதிக்கான நல்ல ட்ரீட்மென்ட் இருக்கிற ஹாஸ்பிடல் பார்த்து வச்சிருக்கேன்"
"ஏண்டா எல்லாம் இவ்வளவு அவசரமா?"
"இதெல்லாம் அவசரமே இல்லடா. நானும் அவளும் சேர்ந்து தான் இந்த முடிவெடுத்து இருக்கோம்"
"என்னடா முடிவு"
"நான் பெங்களூர் போறேன். நீயும் அதை நீ உன் வீட்ட காலி பண்ணிட்டு கோயம்புத்தூருக்கு போறீங்க. அங்க நீயும் அவளும் கணவன் மனைவியா வாழ போறீங்க"
"டேய் என்னடா சொல்ற.."
"ஆமாண்டா இந்த ஏரியாவே வேணாம். பழக்கப்பட்ட மனிதர்கள் யாராவது கண்ணுல படுவாங்க. அவங்க கிட்ட பதில் சொல்லிட்டு இருக்க முடியாது. நீயும் அவளும் பொது இடத்தில் போய் புதுசா ஒரு உறவு தொடங்குங்க. குழந்தையை பெத்துக்கோங்க. நல்லா வளருங்க."
"டேய் என்னடா என்னென்னமோ சொல்ற.. "
"ஆமாண்டா. இப்பவே ஊரும் உறவும் எங்க குழந்தேனு கேட்டுட்டு இருக்கு. அவங்களுக்கு பதில் சொல்ல ஒரு குழந்தை வேணும். அவ உடல் பசியை தீர்க்க ஒரு புருஷன் வேணும். ஒரே கல்லில் இரண்டு மாங்கா. "
"அதுக்காக என்னை கல்லா இருன்னு சொல்றியா டா. எப்படிடா அம்மாவா நினைச்சுகிட்டு இருந்த பொண்ண.. அம்மணமா பாக்குறது. சொல்றதுக்கு வாய் கூசுதுடா"
"டேய் ப்ளீஸ் டா எனக்காக இதை பண்ணு நான் உன்னோட அஞ்சு வருஷத்தை எனக்காக கடன் கேட்கிறேன் எனக்காக நீ வாழு என் இடத்திலிருந்து நீ வா என் பொண்டாட்டிக்கு புருஷனா நீ வா ழு. பிள்ளைக்கு தகப்பனாகு. என் உடம்பு சரி பண்ணிக்கிட்டு நானே வரேன். என் அப்ப என் பொண்டாட்டிய என் புள்ளைங்க என்கிட்ட கொடு. ப்ளீஸ்டா.."
"டேய் அண்ணா.." நாங்கள் இருவரும் கட்டி அணைத்து கண்ணீரில் மூழ்கினோம்.
நதியாகவும் கரையாகவும் இருக்க முடியாதவர்கள் படகாக இருப்பதைத்தான் அதிகமும் உத்தேசிக்கிறார்கள். நானும் அப்படித்தான் என்னால் ஒரு நதியாக முடியாது ஒரு கரையாகவும் முடியாது. வாலிபத்தைச் சுமந்து செல்லும் ஒரு சாதாரண இளைஞனுக்கு இவ்வளவு பெரிய பொறுப்பு வந்திருக்கக் கூடாது. அவன் என்னைச் சுமந்த படகு. கரை தொடும்வரை, ஏறிக் கொண்டவர்களைக் கவிழ்க்க விரும்பாத படகு. அவன் வலிக்குமுன் என்னுடையது எம்மாத்திரம்? சொந்த மனைவியவே மாற்றாங்கம் 5 வருடம் அடகு வைத்து செல்லக்கூடிய ஒரு அவல நிலை அண்ணனுக்கு கண்டிப்பாக வந்திருக்கவே கூடாது.
ஏன் இந்த உலகம் நல்லோர்களின் மட்டும் இத்தனை சோதனைக்கு உள்ளாக்குகிறது. என்னை கரையற்றி விட தன் காமத்தை அடக்க அவன் ஒதுங்கிய ஒரு வேசி நல்லவளாக தன்னிடம் இருக்கும் நோயைப் பற்றி எச்சரித்து அவனை விலக்கி இருக்க வேண்டாமா?. காசிருக்கு தானே உடல் விற்கின்றோம் என கொடுத்த காசுக்கு மேலாக நோயையும் தந்து வழி அனுப்பி விட்ட அந்த வேசிய எண்ணி நான் வெட்கப்படுகிறேன்.
தொழிலுக்கு உண்மை இல்லாத அந்த பெண்ணால் என் அண்ணனைப் போல இன்னும் எத்தனை எத்தனை ஆண்கள் பாதிக்கப்பட்டு பால்வினை நோயால் சுன்னிய எங்கும் கொப்புளங்களும் வழிந்து ஓடும் சீல்களும் பெற்றிருப்பார்களோ?. கொடுமை. கொடுமையிலும் கொடுமை.
இச்சைக்காக சென்று பிச்சையாக நோயை வாங்கி வந்து இருப்பார்கள். இன்னும் இன்னும் அவர்களால் எத்தனை மக்கள் தான் பாதிக்கப்பட்டிருப்பார்களோ?. அண்ணன் சொல்வது போல் நோய் எதிர்ப்பு திறன் இல்லாத எத்தனை பேர் மாண்டிருப்பார்களோ தெரியவில்லை. நான் அந்தக் கடற்கரை காற்று அண்ணனோடு சேர்த்து பெயர் தெரியாத பல அபளைகளுக்கும் அழுது கொண்டிருந்தேன்.
அண்ணன் என்னை தேற்றினான். தண்டசோறாய் இருந்த எனக்கு தகப்பனாய் சோறிட்டவன். இப்போது கட்டிய மனைவியை எனக்கு தாரை வார்த்து கண்காணாத தேசம் செல்லவிருக்கின்றான்.
"வா வீட்டிற்கு செல்லலாம்'
"ஐயோ அண்ணா கண்டிப்பாக என்னால் இப்படியே வீட்டிற்கு வர முடியாது. எனக்கு இப்பொழுது என்னை மறக்க கூடிய அளவிற்கான போதை தேவை. எப்பொழுது உன் நண்பர்களுடன் குடித்து இருந்தது. இப்பொழுது எனக்கு அந்த போதை தேவை. டாஸ்மார்கிற்கு செல்லலாம். பிறகு வேண்டுமானால் வீட்டிற்கு"
"செல்லலாம். நான் வாங்கி தருகிறேன். ஆனால் நீ முடி ஒன்றைச் சொல்லவே இல்லையே"
"டேய் அண்ணா.. நீ சோறு போட்டு வளர்த்த உடம்பு இது. இதைத்தானே கேட்கிறாய். உண்மையில் கூடு விட்டு கூடும் பாயும் முறை ஒன்று இருந்தால் இப்போதே நான் உன் உடலுக்குள் சென்று விட்டு என் உடலை உனக்குத் தந்து விடுவேன். உன்னுடைய நோயை எல்லாம் எனக்குள் ஏற்றுக் கொண்டு உன்னை விடுவிக்கும் வரம் இருந்தால் அதைக் கூட நான் செய்ய தயாராக தான்."
"தேங்க்ஸ் டா.. ரொம்ப தேங்க்ஸ்.."
"நீ எல்லாம் எனக்கு தயங்ஸ் சொல்லுவே என்று ஒரு காலத்திலும் நான் நினைத்ததே இல்லை.. இல்லை.." இந்த காலம் எத்தனை கொடூரமான கொடூரமான எண்ணங்களை எல்லாம் வைத்திருக்கின்றது என்பதை இந்த உலகில் புரிந்து கொள்ளக்கூடிய நபர்கள் ஒருவருமே இல்லை.
***
sagotharan