Gay/Lesb - LGBT பாவை அப்பார்ட்மெண்ட்

[sagotharan]

"எங்களை தேடாதிங்க அங்கிள்ஸ் அன்டு ஆண்டி.. நானும் என்னவனும் பி பிளாக் மாடியில் இருக்கிறோம். அதுவும் நேற்று போல நிர்வாணமாக" என மெதுவாக சொன்னான் சேகரன்..

"ஸ்.. சைலண்ட்.." என மண்டியிட்டு இருந்த குமார் ஆசுவாசப்படுத்திவிட்டு சேகரனின் சுன்னியை ஊம்பத் தொடங்கினான்.

பரந்து விரிந்த அந்த பிளாக் மாடியில் ஒரு மூலையில் இருட்டுக்குள் புகுந்து கொண்டு அவர்கள் கீழே நடக்கின்ற ஒயாரங்களையும் வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள். மொட்டை மாடியில் இருந்து பார்த்தால் சட்டை அணியாத சேகர் உடல் கண்டிப்பாக தெரியும் ஆனால் பக்கவாட்டு சுவருக்கு கீழே குமரன் சேகரனுடைய சுன்னியை ஊம்புவது தெரியாது.

வெகு உயரத்தில் மொட்டை மாடி நிலவில் இவ்வாறு சேரனும் குமரனும் நிர்வாணமாக தங்கள் உடல் இச்சைகளை தீர்த்துக் கொண்டிருப்பது அங்கு வசிக்கின்ற சாதாரண மக்களால் புரிந்து கொண்டிருக்கவே இயலாது அதை கண்களால் கண்டால் அவர்களில் யாரேனும் ஒருவர் ஆச்சரியப்பட்டு தான் போவார்கள்.

என்னதான் ஒரு பெண், ஆணினுடைய அந்தரங்க உறுப்பை சுவைத்தாலும் மற்றொரு ஆணை போல அத்தனை லாவகமாக சுவைத்திருக்கவே இயலாது. அதனால்தான் என்னவோ பல்வேறு வகையான பெண்கள் இருந்தும் சேகரனுக்கு குமரனை பிடித்து போனது. எந்த ஒரு விகல்பமும் இல்லாமல் குமரன் சேகருடைய முழு சுன்னியையும் நாக்கால் நக்கி வாயால் சுவைத்து கொட்டைகளை வாய்க்குள் போட்டு குதப்பி பல்வேறு வகையான உணர்வுகளை சேகரனுக்கு தந்து ஊம்புவான்.

சேகர் என்னுடைய கோலங்களை தடவிக் கொண்டு அவனுடைய தடி வாய்க்குள் போட்டு வேக வேகமாக ஓடிக் கொண்டிருந்தான் குமரன்.
"டேய்.. சக்கர்.. போதும்டா. எனக்கு ஸ்பெர்ம் வர மாதிரி இருக்கு" என்று சேகரன் எச்சரித்தான். உண்மையில் இவ்வாறு ஸ்பெர்ம் வருவதை அவன் எச்சரித்தாலும் குமரன் நிறுத்தப் போவதே இல்லை. குமரனுக்கு மிகவும் பிடித்தமானதே இந்த சுன்னி கஞ்சி தான். ஒரு சொட்டு விடாமல் வாய்க்குள் அப்படியே வாங்கி சுவைத்து விழுங்கி விடுவான்.

என்னதான் ஓரினச்சேர்க்கையாளர்கள் வந்தாலும் அவன் தன்னுடைய விந்து சுவைத்த பிறகு குமரனுக்கு சேகரன் வாயில் முத்தமிடவே மாட்டான் அது ஒரு வகையான வீச்சம் போல விந்தின் நாற்றம் அவனுக்கு தூக்கும் மீண்டும் குமரன் வாயை கழுவிக் கொண்டு வந்த பிறகுதான் முத்தமெல்லாம் கொடுப்பான்.

சேகரன் அடர்ந்த தாடியும் சிக்கடுக்காத சிகையும் கொண்ட நெடுநெடுவென வளர்ந்த ஒரு பெரிய பணக்கார பிள்ளை. சென்னை வந்து 200 வருடங்களில் சாப்ட்வேர் கம்பெனியின் டீம் லீடாக மாறி இருந்தான். மாதம் ஒரு லட்சம் ரூபாய்க்கு மேல் சம்பளம் வாங்கக்கூடிய அவனுக்கு பார்த்த பக்கங்களில் இருந்தெல்லாம் வரன்கள் தேடித் தேடி வந்தார்கள். ஆனால் சேகருக்கு அவை எவற்றிலும் ஆர்வமில்லை தாயும் தந்தையும் போராடி பார்த்துவிட்டு ஓய்ந்து விட்டார்கள்.

அவனுடைய புதிய டீமில் குமார் என்கின்ற குமரன் இணையும் வரை சேகரன் தன்னை ஒரு ஓரினச்சேர்க்கையாளர் என்று அடையாளம் கண்டு கொண்டதே இல்லை. குமாரி பார்த்ததும் அவனுக்குள் ஏதோ இனம் புரியாத காதல் உணர்ச்சி தோன்றியது. விளையாட்டாகவும் வினோதமாகவும் அவன் குமாருடன் இணைந்து நேரத்தை செலவிட தொடங்கினான். அவர்களுக்குள் முதலில் நட்பு தோன்றியது. ஒன்றாக உணவருந்தி ஒன்றாக மது அருந்தி ஒன்றாகவே அவர்கள் ஆகும் வரை அந்த நட்பு மட்டுமே நிலைத்திருந்தது.

குமரனுக்குள்ளும் இருந்த ஓரினச்சேர்க்கை உணர்வு சேகரனுக்கு எப்படி தெரிந்ததோ.. பாம்பின் கால் பாம்பு அறியும் தானே. அவ்வாறுதான் அவர்களுக்குள் முதல்முறையாக காதல் பூத்திருந்தது. தான் புதிதாக வாங்கி இருந்த பிளாட்டிற்கு குமரனை கூட்டி வந்திருந்தான் சேகரன்.
"வாவ் செம பிளேஸ் இல்ல இந்த இடத்துல இருந்து பார்க்கும் பொழுது சுத்தியிலுமே நிறைய நிலங்கள். எனக்கு என்னுடைய கிராமம் தான் நினைவில் இருக்கு" என்றான் குமரன்.

"குமார்.. இங்க சென்னையில் இருக்கிற பலரோடு நினைவுகள் கிராமங்கள் தான். எனக்கும் கூட கிராமங்களும் அங்க இருக்க வயல்வெளிகளும் வேப்ப மரங்களும் மஞ்சனத்தி மரங்களும் ஞாபகத்தில் இருக்கு ஆனா நாம ஒரு கொடூரமான நகரத்தில் இருக்கோம்.. "
"அதனால என்ன? இங்க ஒரு அஞ்சு ஆறு வருஷத்துல நல்லா சம்பாதிச்சிட்டு நம்ம கிராமத்து பக்கமா ஒரு அஞ்சு ஏக்கர் ஒரு பத்து ஏக்கரோ நல்லா விளையற பூமியா வாங்கி அதுக்கு நடுவுல ஒரு ஓட்டு வீடு கட்டி பண்ணையும் பண்ணிட்டா போச்சு" என்றான் குமார்.

உண்மையில் அந்த எண்ணமெல்லாம் சேகரனுக்கும் இருந்தது. சேகரனுக்கும் குமாருக்கு மட்டுமல்ல தங்களுடைய வாழ்விற்காக வாழ்விடத்தை தொலைத்த அத்தனை மக்களுக்கும் சொந்த மண்ணை தேடி ஒரு நாட்டம் இருந்து கொண்டு இருக்கிறது அவர்கள் அங்கு உடலோடு வாழ்ந்து கொண்டிருந்தாலும் நினைவுகள் அனைத்தும் கிராமங்களை நோக்கியே இருக்கின்றன அதனால் தான் வாய்ப்பு கிடைக்கும் பொழுதெல்லாம் அவர்கள் கிராமத்தினை நோக்கி ஈசல்களைப் போல படை எடுத்து வருகின்றார்கள்.

கிராமத்தில் இருக்கும் மக்கள் நகரத்திற்குச் செல்ல வேண்டும் நன்றாக உழைக்க வேண்டும் பணம் சம்பாதிக்க வேண்டும் என்றெல்லாம் எண்ணிக் கொண்டிருக்கும் பொழுது, நகரத்தில் நன்றாக பணம் சம்பாதித்து நிம்மதியாக உறங்க வேண்டிய மக்கள் அனைவரும் கிராமத்தில் மனதால் வாழ்ந்து கொண்டிருந்தனர்.

ஒரு டீம் லீடர் இருக்கும் டீம் மெம்பருக்கும் இடையே நட்பு காதலோ இருப்பது ஐடி கம்பெனிகளில் ஒன்றும் புதிதல்ல. ஆனால் என்னதான் வளர்ந்த மேல் நாட்டின் கலாச்சாரத்தோடு அவர்கள் இருந்தாலும் குமாருக்கும் சேகரனுக்கும் இடையே ஆன இந்த விபரீத நட்பு அவர்களுக்கு ஒரு கேலிக்கூத்தாகவே இருந்தது.