07-04-2024, 10:08 AM
(This post was last modified: 16-11-2024, 11:30 AM by nuttynirmal. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
“யோவ் புரோக்கரு.. நல்ல வீடு காட்டுறேன்னு அட்வான்ஸ் வாங்குனேல.. அட்வான்ஸ் கொடுத்து அஞ்சு நாளாச்சு, இன்னும் ஒரு தகவலும் இல்ல..” என்று புரோக்கரின் மேலிருக்கும் எரிச்சலில், போனில் தன்னை மறந்து சத்தமாக பேசியதைக் கேட்டு, அந்த டீக்கடையில் இருந்த அனைவரும் அரவிந்தனை திரும்பிப் பார்த்தனர்.
இருந்தாலும் வெளியுலகம் அறியாத அரவிந்தன் கொஞ்சம் பொறுமயாக “சரி சரி.. இன்னும் ஒரு வாரத்துல ஒரு வீட்ட காட்டனும்.. இல்ல அட்வான்ஸை திருப்பி தந்திடனும்..” என்று சொல்லி போனை வைத்துவிட்டு, தெரு முனையில் இருந்த டீக்கடையில் இருந்து வீட்டை பார்த்து நடக்க ஆரம்பித்தான்.
உடனே கொஞ்சம் நிதானித்துக்கொண்டு “யோவ்.. சீக்கிரம் வீடு பாருயா..” என்றான் பொறுமையாக குரலில்.
எதிர்முனையில் அந்த புரோக்கர் “தம்பி.. உங்க மாதிரி நிறைய பேர் அவசரப்படுறாங்க.. நான் என்ன செய்வேன்.. ஒரு வாரம் பொறுத்துக்க.. ஒரு நல்ல வீடா பாத்து சொல்றேன்..” என்றார் நிதானமாக.
ஏதோ சொல்ல வந்தவன் “யோவ் என்னோட அவசரம் தெரியாம பேசுறயா..” என்று சொல்லி முடித்தான். பின்னே, அவனிடம்போய், என் அம்மாவை எந்த ஏரியாவுல இருக்கிற அத்தனை பேரும் கண்ணாலேயே கற்பழிக்கிறாங்கன்னு சொல்ல முடியுமா அவனால்?
என்ன செய்வது அரவிந்தனுக்கு இப்போது வயது 23. கல்லூரி படிப்பை முடித்துவிட்டு வேலை தேடிக்கொண்டிருக்கம் இந்த வயதில், திடீரென மராடைப்பால் தன் தந்தையை பிரிந்த அவனுக்கு, இந்த உலகத்தின் இன்னொரு பக்கத்தை பார்க்க நேர்ந்தது.
அதுவும் அவன் அம்மா மலரைப் பற்றி சொல்லவே வேண்டாம். 42 வயதிலும் தளதளவென்று தன் உடம்பை, காலையில் மலந்த மலர் போல பேணி வைத்திருந்தால், சுற்றியுள்ள வண்டுகள் தேன் எடுக்க மொய்த்தானே செய்யும்.
அதுவும் இப்போது அவர்கள் வாடகைக்கு இருக்கும் வீட்டு ஓனர், கொஞ்சம் இடம் கொடுத்தால், தன் அம்மாவிடம் குடும்பம் நடத்திவிடும் நிலையில் இருக்க, அவன் அம்மா மலர் என்கிற மலர்விழி வேறு வழியில்லாமல், தன் கணவர் இறந்தபின் வந்த இன்சுரஸ் பணத்தை வைத்து ஒரு சொந்த வீட்டை வாங்க முடிவு செய்தாள்.
அதற்காகத்தான் அரவிந்தன் அந்த புரோக்கரிடம் பணம் கொடுத்துவிட்டு, ஒவ்வொரு நாளும் வீடு கிடைக்குமா வீடு கிடைக்குமா என்று போன் செய்து கேட்டு கேட்டு, அந்த விரக்தியில் இன்று அவன் குரலில் கொஞ்சம் கோபம் தென்பட்டது.
With Nuttynirmal