Romance ஆசை அத்தாச்சி - கிராமத்து கதை

[sagotharan]

அத்தாச்சி சவுந்திரமும் கொழுந்தன் செல்லப்பனும் அவர்களுக்காக ஒதுக்கப்பட்ட இறுதி சீட்டுகளில் உட்கார்ந்து கொண்டனர். பெரிய திரையரங்கிற்கு அவள் வந்து எத்தனையோ வருடங்கள் ஆகிவிட்டது. கல்யாணம் ஆன புதிதில் அவள் புருசனோடு வந்தது. இப்போது புருசனோடுதான் வந்ததாக சொல்லிக்கொள்ள வேண்டிய காலம். கூட்டம் திரையரங்கில் அதிகமில்லை. ஒரு நாற்பது சதவீத அளவிற்கே கூட்டம் இருந்தது. அதிலும் காதல் சோடிகளும், தம்பதிகளும் அதிகம் இருந்தனர். இளவயது ஆண்கள் பலர் முன்வரிசையில் ஒன்றாக அமர்ந்திருந்தனர். இவர்கள் வரிசைக்கு முன்பு அவளுக்கு சீட்டு வாங்க உதவிய பெண்மணி அமர்ந்திருந்தாள்.

விளம்பரம் போடும் போதே சில விளக்குகள் அணைக்கப்பட்டன. திரையரங்கு இருளாக தொடங்கியது. விளம்பரம் முடிந்து திரைப்படம் தொடங்கியது. மீதமிருந்த விளக்குகளும் அணைக்கப்பட்டு திரையின் வெளிச்சம் மட்டுமே மிஞ்சியது. நடிகை ஜெயமாலினி உடல் முழுக்க ஈரத்தோடு ஒருவரின் வீட்டு கதவினை தட்டுகிறாள். நாயகன் கதவைத் திறக்கின்றான். அவளை கனமழை நினைத்து விட்டது. அடைக்கலம் தேடி அருகிலுள்ள வீட்டினை தட்டியிருக்கிறாள். நாயகன் அவளை வீட்டிற்குள் அனுமதிக்கிறான். மழையில் நனைந்ததில் தன்னுடன் மிகவும் குளிர்ந்து இருப்பதாக அவர் தெரிவிக்கின்றாள். அதன் பிறகு இருவரும் கட்டிலில் புரளுகின்றனர்.

"ச்சீ.. " என்ன சத்தமாகவே வெட்கப்பட்டால் சௌந்தரம். உண்மைகள் அவள் வெட்கம் தான் பட்டாள். ஆனால் செல்லப்பனுக்கோ அவள் வெறுப்பினை உமிழ்கிறாளோ என சந்தேகமாக இருந்தது.

செல்லப்பனுக்கு அடடா என்னடா இது தொடக்கத்திலேயே இப்படி ஆகிவிட்டது அந்தரங்கம் உண்மையானது என்று படத்தினுடைய தலைப்பை படித்ததும் சிவனேனென வண்டியை திருப்பி அத்தாச்சியுடன் கிராமத்திற்கு சென்று இருக்க வேண்டுமோ என எண்ணினான். உறவின் மீதான ஈர்ப்பினை விட அதனுடைய அதிகாரம் தரக்கூடிய வலிமையான பிணைப்பு அவனுக்கு ஒருவித கலக்கத்தினை ஏற்படுத்தியது. எங்கே அத்தாச்சி தன்னை தவறாக நினைத்துக் கொள்ளுமோ என எண்ணிக் கொண்டிருந்தான். அவனுடைய உடல் லேசாக வேர்த்தது.

"என்னங்க தப்பான படத்துக்கு ஏதாவது வந்துட்டோமா.. " என்ன அருகில் உள்ளோர் கேட்டாலும் தவறாக நினைக்க முடியாதவாறு சிணுங்கிக் கொண்டே கேட்டாள் சௌந்தரம். அவள் மட்டுமல்ல அன்று திரையரங்கில் அமர்ந்திருந்த அத்தனை பெண்களும் அவ்வாறு தான் நினைத்துக் கொண்டார்கள். எல்லோர் முகத்திலும் வெட்கம் பிடுங்கி தின்று கொண்டிருந்தது.
"இல்லைடி நல்லபடமுனுதான் வெளியே பேசிக்கிட்டாங்க" என்றான் தன்னை நல்லவனாக காட்டிக் கொள்ள.
"சரிங்க படத்தை பார்ப்போம்"

ஒரு ஆண் தன்னை வாடி போடி என அழைத்து எத்தனை வருடங்கள் ஆகிவிட்டது. சௌந்திரக்கா.. சௌந்திரத்தக்கா என தன்னை மரியாதையாக அழைக்கும் காக்கைகள் எத்தனை இருந்தாலும்.. இந்த உரிமையோடு அழைக்கும் உறவை தவற விட்டுவிட்டோமே என அவள் எண்ணினாள். கொழுந்தனை சினேகத்துடன் பார்த்தாள்.
"யோவ்.. எத்தனையோ வருசத்துக்கு அப்புறம் மனசு குளிந்து இருக்குயா.." என அவனை பார்த்து மனதுக்குள் சொல்லிக் கொண்டாள்.

அடுத்த இரண்டு ரில்கள் ஓடின பிறகு அவை அத்தனையும் கதாநாயகன் உடைய கற்பனை இன்றும் ஜெயமாலினி அவனுடைய ஆசிரியை என்பதும் திரையில் காட்டப்பட்டது.
"ஏங்க மச்சான்.. நான் கூட ஏதோ தப்பான படம் நினைச்சுட்டேன்.. நல்ல படம் தான் போலவே" என்றாள் நக்கலாக. சௌந்திரம் தன்னை மச்சான் என அழைத்தது அவனுக்குள் கிளர்ச்சியை உண்டு பண்ணியது. அப்ப அத்தாச்சிக்கு இதெல்லாம் பிடிச்சிருக்குதோ..
"ஆமாண்டி.. புருசனும் பொண்டாட்டியும் பார்க்க வேண்டிய படம்தான். சுற்றிலும் பாரேன் எவ்வளவு சோடிகள். "

சௌந்திரம் கண்களை சுழற்றினாள். ஆங்காங்க இளம் ஜோடிகள் தான் அவள் கண்ணில் பட்டன எதை எதிர்பார்க்கின்றோமோ அதை தானே கண்ணில் காட்டும். தங்களுக்கு முன்னால் ஒரு ஜோடி முத்தத்தை பரிமாறிக் கொண்டிருந்தன. சௌந்திரம் பார்த்தாள். சௌந்திரம் வெட்கப்பட்டாள். அவள் வெட்கப்படும் அழகே அருகிலேயே செல்லபனும் பார்த்தான். இருவருக்குள்ளும் உடல் சூடு பரவத் தொடங்கியது. சௌந்திரத்தின் கைகள் மேல் செல்லப்பன் கைகள் பட்டது. இருவரின் விரல்களும் தொட்டுக்கொண்டன.. உரசிக்கொண்டன.. பிணைந்து கொண்டன.

கொழுத்த அவளுடைய வயிற்றுப் பகுதி அவன்‌ கைபட்டதும் நான் நெடுங்காலமாக விகரதாபத்தில் இருந்த அவருடைய அங்கங்கள் கை விரல்களை உராசுகின்ற சுகத்தினையே பெரிதாக எண்ணி இருந்தன. அத்தாட்சியிடம் இருந்து எவ்வித எதிர்ப்பும் இல்லை என்பது செல்லபனுக்கு மேலும் தெம்பூட்டியது.

திரையில் காட்சி உச்சத்தினை தொட்டுக் கொண்டிருந்தபோது செல்லப்பன் அடுத்த படிக்கு முன்னேறி இருந்தான். நாயகி ரூபா காரிலிருந்து இறங்கினாள். உடல் முழுக்க ஈரத்தில் நனைந்து அவளுடைய அங்கங்கள் கண்களுக்கு விருந்தளித்தன. நாயகனும் ரூபாவும் திரையில் தழுவிக்கொண்டனர். செல்லப்பனுடைய இடது கை அத்தாச்சியுடைய இடது முலையை மெதுவாக உரச தொடங்கியிருந்தது. அவளுக்கு புரிந்தது. இப்போதைக்கு செல்லப்பன் தான் புருஷன் அவனுக்கில்லாத உரிமையா?. பட்டுனா அவனுடைய கையைத் தட்டி விட்டு இந்த திரையரங்கில் இருந்து அவளால் வெளியே சென்று விட இயலும். ஆனால் மீண்டும் இப்படி ஒரு சந்தர்ப்பம் எப்பொழுது கிடைக்கும். கிராமத்தில் இருக்கும் யாருக்கும் தெரியாத இடத்தில் கணவனும் மனைவியுமாக தாங்கள் இங்கு வந்திருப்பது தங்களுக்குள் நடப்பதோ யாருக்குத் தெரியப்போகிறது?.
சௌந்திரம் பெருமூச்சு விட்டாள். அந்த பெருமூச்சோடு அவளுடைய தயக்கங்கள் அத்தனையும் முடிந்து போயிருந்தன. இன்று செல்லப்பன்னிடம் தன்னை இழப்பது என்ற முடிவுக்கு அவள் வந்திருந்தாள்.

அவன் கை எட்டுவதற்காகவே அவன் பக்கமாக கொஞ்சம் சாய்ந்து கொடுத்தாள். அவன் குதூகலமானான். சம்மதம் சாய்ந்து கொடுத்து தெரிவித்து விட்டாள். இடது கையால் இடது முலையை மொத்தமாக அவன் வருடினான். உள்ளாடை போடாத அவளுடைய ரவுக்கையில் இருந்து முளைக்காம்பு முட்டிக் கொண்டது விடைத்து நின்றது. மூளையை வருடிக் கொண்டிருந்தவனின் கையில் காம்பு தட்டுப் பட்டது. அதனை லேசாக இரு விரல்களால் நசுக்கி மெதுவாக உருட்டினான்.
"ஸ்.. ஆ.... என்ன மச்சான்.. கை என்ன எங்கெங்கோ படுது.."
"புருசன் கை அங்க அங்கதான் படும்.." செல்லப்பன் துணிந்திருந்தான்.

செல்லப்பன் இடது கையால் அத்தாட்சி சௌந்தரத்தின் மார்புகளை இதமாக பிசைந்து கொண்டிருந்தான். அவனுடைய மார்புருட்டலில் சௌந்தர் மசிந்து போயிருந்தாள்.
"புது ரௌக்கிய கிழிச்சுபுடாத மச்சான்.. பொத்தனை கழட்டிவிடறேன். காயப்படாம பிசைஞ்சு கொடு" என்று களுக்கென சிரித்தாள். கைகள் இரண்டையும் சேலைக்குள் நுழைத்து ரவுக்கையின் பொத்தான்களை அவிழ்த்து விட்டாள். திரண்டு இருந்த அவளது மார்பு குன்றுகள் திரையரங்கு காற்றை சுவாசித்தன.

திரையில் நாயகன் ரூபாவின் வீட்டின் கட்டிலறையில் மாற்றானின் மனைவியோடு உடலுறவு கொண்டிருந்தான். காமம் இப்படி தான் காதலைப் போல ஒருவருக்கு பதில் மற்றொருவர் என அவருடைய நினைவுகளில் இவரிடமிருந்து தேடக்கூடியது. திரையரங்கில் அத்தாச்சியின் மார்குன்றுகள் செல்லப்பனின் கைகளால் கசங்கி சௌந்திரத்தை துடிக்க வைத்தன. வெட்கம் கெட்டவளாக சௌந்திரத்தின் பிளவில் மதனநீர் சுரந்தது.

சௌவுந்திரம் அருகில் இருக்கும் கொழுந்தன் செல்லப்பனையும் தன்னுடைய கணவனாக எண்ணிக் கொண்டாள். அவளுடைய கைகள் நாற்காலியின் கரங்களில் இருந்து மெதுவாக நழுவி செல்லபனுடைய தொடைகளில் வருடத் தொடங்கியது. செல்லப்பனுடைய தொடை இடுக்குகளில் மெதுவாக ஊர்ந்து அவனுடைய கோவணத்துணியோடு சேர்த்து அவனுடைய வலுவான சுன்னியை அழுத்தி பிடித்தாள். செல்லப்பன் இன்னும் அழுத்தமாக அவள் முலையை அழுத்தினான். கண்ணாடி வளையல்கள் கூட சத்தமிடுவதை நிறுத்தின. செல்லப்பனுடைய கண்கள் விரிந்தன. சுற்று மட்டும் தங்களை யாரும் கவனிக்கவில்லை என்பதனை செல்லப்பன் உறுதி செய்து கொண்டான். உண்மையிலேயே அதையெல்லாம் பார்க்கக் கூடிய அளவில் சௌவுந்திரம் இப்பொழுது நல்ல மனநிலையில் இல்லை. அவளுக்கு அந்த திரைப்படத்தில் கண்ட உடலுறவு காட்சி இதுவரை அணை போல தேக்கி வைத்திருந்த அவளுடைய காம வெள்ளத்தை உடைத்து விட்டது.

செல்லப்பனுடைய சுண்ணி அகலத்தை கையை வைத்து தடவியே கணக்குப்போட்டாள். கண்களால் பார்த்தால் கூட கச்சித அளவு தெரிந்திருக்காது. அவள் கைகளால் அளவெடுத்தாள். அவள் மெதுவாக அவனுடைய கோவணத் துணியியின் இடுக்கில் விரலை விட்டு சுன்னிதண்டை வருடினாள்.

கோவணத்துணியினை பிடித்து கீழே இழுக்க.. அரைஞாண் கயிறிலிருந்து கீழ்பக்கமாக விலகி கோவணத்துணி தொங்கியது. தடித்த சுண்ணித்தண்டி வெடுக்கென எழுந்து நிற்க.. சௌந்தரத்தின் கைகளில் அகப்பட்டது. மெதுவாக அதை நீ கொளுத்தி கீழே இழுத்து பிறகு மேலே தள்ளி ஒரு இதமான அனுபவத்தினை செல்லப்பனுக்கு தந்தாள்.
"ஏண்டி என்னது எப்படி இருக்கு?"
"உங்களது என்ன சும்மா உரலுக்கான உலக்கை கணக்காயில்லா அடைச்சு கிடக்கு"
"ஏண்டி கொஞ்சம் வாயை வச்சு சப்பி விடலாம் இல்ல?"
"ச்சீ.. ஆசைய பாரு.."
"அடியே சுத்தி பாரு அவன் அவன் என் படத்தை பார்த்துவிட்டு ஆர்வமா உக்காந்து இருக்கான். நீ மெதுவா என் மடியில் படுக்கிற மாதிரி படுத்து கொஞ்சம் சப்பி விடு"
"நான் ஊம்ப மாட்டேன் பா" என அவள் உதடுகள் முனுமுனுத்தன. ஆனால் நார்த்தங்காய் ஊறுகாயை கண்டதும் வாயில் எச்சல் ஊறியது போல அவளுக்கு செல்லப்பன் சுன்னியை கண்டதும் ஊறியது.
"அடியே இந்த இருட்டுல நீயும் நானும் என்ன பண்ணுற உங்களுக்கு பக்கத்துல உக்காந்து இருக்கவங்களுக்கு கூட தெரியல பார்த்தியா தெரிஞ்சாலும் அவங்களாம் கண்டுக்க மாட்டாங்க இதெல்லாம் பட்டினத்தில் சகஜம்"
"யோவ் மச்சான்.. படத்துக்கு போகலாம் படத்துக்கு போகலாம் என்று கூட்டிட்டு வந்து.. இங்கு உன் சுன்னிய ஊம்ப சொல்லி வம் படிக்கிறியா?!. இதெல்லாம் நியாயமே இல்லை.. நான் படம் பாக்கணும்.. ஆளை விடு.."
"அடியே.. கெஞ்சிக் கேட்கிறேன்.. மனசிறங்கேன்" செல்லப்பன் அத்தாச்சி சௌந்தரத்திலும் கெஞ்சிக் கொண்டிருந்தான். இந்த பெண் பிள்ளைகளுக்கு மட்டும் ஏன் இப்படி ஒரு வக்கிர புத்தி என்று தெரியவில்லை ஒரு ஆணை கெஞ்ச விட்டுக் கொண்டு அதனுடைய ரசித்துக்கொண்டு.. கல் மனதோடு இருக்கிறார்களே...