Incest வெண்பஞ்சு மேகத்தில் செய்த வீடு [Completed]

[rainbowrajan2]

16

 "என்னடி உன் பொண்ணு இப்படி டிரஸ் போடுறா? நீ எதுவும் கேட்டுக்கமாட்டியா?", அப்பா கத்தினார்.

"எதுக்கு இப்படி கத்தறீங்க.. அப்படி என்ன நடந்திருச்சு?", அம்மாவும் கேட்டுக்கொண்டே வெளியே வர, அவள் ரூபாவை பார்த்ததும் திகைத்து நின்றாள்.

ரூபா போட்டிருந்த உடை அவ்வளவு கவர்ச்சியாக இருந்தது. ஏதோ ஒரு நவ நாகரீக மங்கை போல அவள் உடுத்தி இருந்த உடை, பார்ப்பவர்களை வாய் பிளக்க வைத்தது.

“என்னோட ப்ரெண்ட்ஸ் எல்லாம் இதை விட சின்னதா டிரஸ் போடுவாங்க. நீங்க இன்னும் பழைய காலத்துலயே இருக்கீங்க. Come to the real world Pops.”

“பாருடீ ... எவ்ளோ அழகா அப்பான்னு கூப்பிட சொன்னா இவ என்னை Pops-ங்கறா. கொஞ்சம் நீயே சொல்லும்மா" என சம்யுக்தாவிடம் கம்ப்ளைண்ட் செய்தார்.

“ஏண்டி இப்படி எல்லாம் தெரியற மாதிரி டிரஸ் போடறே. கொஞ்சமாவது அடங்கரியா நீ? எல்லாம் உங்களோட செல்லம்த்தான் காரணம். இப்போ என்னை சொல்லுங்க!”, என்று அம்மா அப்பாவிடம் பாய்ந்தாள்.

“ஆமா.. நீங்க இன்னும் 19-ஆம் நூற்றாண்டுலயே இருங்க. என் பிரச்சனை எனக்கு. ஒரு boy friend புடிக்கறது எவ்ளோ கஷ்டம் தெரியுமா? அந்த ரோஸி Bitch, பாதகத்தி, என்னை ஊர் பூரா லெஸ்பியனா சுத்தவெச்சு, எந்த ஆம்பளயும் பக்கத்தில விடாம சதி செஞ்சுட்டா. நானே அவள மூக்கருக்க, எவனாவது கிடைக்க மாட்டானான்னு பாக்கறேன். இதுல நீங்க வேற, அந்த டிரஸ் போடாத. இந்த டிரஸ் போடாதேன்னு புலம்பல் வேற.”  

“உங்களுக்கு என்ன இப்போ? நான் இந்த டிரெஸ் போடக்கூடாது, அவ்ளோதானே... சரி கழட்டிடறேன். ஆனா இதவிட சின்னதா ஒரு டிரஸ் இருக்கு, அதை போட்டுக்கறேன். சரியா?”

சின்னப்பெண் ரூபா படபடவென்று பொரிந்து தள்ளினாள்.

அப்பா தலைமேல் கை வைத்துக்கொண்டார். சம்யுக்தா அவளை தனியே அழைத்து சென்று பேசினாள்.

அரை மணி நேரம் கழித்து, ஒரு ரம்யாமான உடையில் அழகோவியமாக ரூபாவை அழைத்து வந்தால் அம்மா.

உக்கார்ந்திருந்த அப்பா உடனே எழுந்துவிட்டார்.

“என்னங்க, ரூபாவை ஒரு நல்ல ரெஸ்டாரண்ட்டுக்கு கூட்டிட்டு போகலாம் வாங்க", சம்யுக்தா அமைதியாக சொன்னாள்.

“யுவியையும் கூப்பிடலாமா?”

ரூபா உடனே, “உனக்கு அவன் கூடவே சுத்தணுமா? ஒரு நாளைக்காவது என்னோட தனியா நீ time spend பண்றியா? அவன் வந்தான்னா நான் வரலே.., நீங்களே போய்த் தொலைங்க.”

சம்யுக்தா அவளை சமாதானப் படுத்துவதற்க்கு மிகச் சிரமப்பட்டாள்.  

மூவரும் நகரின் தலை சிறந்த உணவகதிற்கு சென்றார்கள். வண்டி தானாக செல்லும் தானியங்கி என்பதால், அப்பா அடிக்கடி ரூபாவை ஒரு கண்ணால் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்.

ரூபாவின் மனதில்...

“அப்படி வாங்க வழிக்கு... என்னை எப்படியெல்லாம் தவிக்க விட்டீங்க. இப்போ நான் உங்கள என்ன பண்றேன் பாருங்க? அந்த டிரஸ்ல என்னை பாத்த உடனே வாயை பொளந்துட்டு பாத்துட்டு... நல்லவன் மாதிரி அம்மாகிட்ட பேசறது... எனக்கு யாராவது boy friend கிடைக்கக் கூடாதுன்னு உங்களுக்கு எவ்ளோ பயம்! எனக்கு எல்லாம் தெரியும் Pops..”



   சாப்பிட உட்காரும் போது அப்பாவின் எதிரில் அமர்ந்தாள் ரூபா. அப்பாவும் அப்பாவும் ஒரே சோஃபா சீட்டில் அருகருகே உட்கார்ந்தார்கள்.

ஆர்டர் செய்து சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கும் போது, சம்யுக்தாவுக்கு Neural Link embedded chip -இல் அழைப்பு வந்தது. 5 நிமிடத்தில் பேசிவிட்டு வருகிறேன் என்று டேபிளை விட்டு எழுந்தாள். ரூபாவின் முகம் வாடியது.

சாரி என்று சத்தம் வராமல் ரூபாவிடம் மன்னிப்பு கேட்டாள்.

அம்மா நகர்ந்தவுடன் ரூபா அப்பாவிடம், “ எப்படி இருந்துச்சு என்னோட டிரெஸ் செலெக்ஷன்?”

அவருக்கு சட்டென்று புரை ஏறியது. உடனே அவள் அவர் அருகில் வந்து சாய்ந்து, தலையில் தட்டினாள்.

“எதுக்கு இப்போ டென்ஷன். அதான் நான் இருக்கேன்ல"

அவர் மேலும் டென்ஷன் ஆனார்.

“அப்போ, நீ எல்லாம் தெரிஞ்சே தான் செய்யரியா?”

“ஆமா... அதுக்கென்ன இப்போ?”

“சரி. உனக்கு boy friend தானே வேணும். நானே ஒரு நல்ல பைய்யனா பாத்து உனக்கு கல்யாணம் பண்ணி வெக்கறேன்.”

“ஹலோ... நான் கேக்கறது boy friend. Husband இல்ல? இன்னும் நீங்க இந்த நூற்றாண்டுக்கு வரவே இல்லப்பா... உங்களை எல்லாம் எப்படி அம்மா கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டாங்கன்னு எனக்கு புரியவே இல்ல.”

அவர் ஒன்றும் பேசாமல் இருந்தார். முகம் வாடியது. அப்பாவுக்கு இரண்டாம் கல்யாணம் என்று அவளுக்கு தெரியும். அதை சொல்லி குத்திக் காட்டிவிட்டோம் என்று அவள் மனதுக்கு பட்டது. அதை உடனே சமாளித்தாள்.

“சரி. நீங்க சொல்ற மாதிரியே நடந்துக்கறேன். ஆனா அது வரைக்கும் நீங்க என்னோட boy friend-ஆ இருக்கணும். டீலா? நோ டீலா?”

அவருக்கு இன்னும் தூக்கி வாரிப் போட்டது.

அப்போது சம்யுக்தா அவசரமாக திரும்பி வந்தாள். அவள் ஆஃபிசில் ஒரு முக்கிய சம்பவம் நடந்து விட்டதென்று அவளை உடனே அழைப்பதாகவும் சொன்னாள். அவர்கள் இருவரையும் வீட்டுக்கு செல்லுமாறு சொன்னாள்.

அம்மா கிளம்பியவுடன் ரூபா அவரிடம், “ பாத்தீங்களா? நமக்கு first date எப்படி அமைஞ்சிருக்குன்னு.. Let’s enjoy!”

அவருக்கு மிக பக்கத்தில் அமர்ந்திருந்ததால் அவருடைய பேண்ட் புடைத்ததை அவள் கவனித்தாள்.


***

திரும்ப வரும் போது இருவரும் பேசாமல் வந்தார்கள். ரூபா சும்மா இருக்கவில்லை. கார் டாஷ்போர்ட்டில் இருந்த தொடு திரையில்  சேருமிடத்தை (Destination) அப்பாவுக்கு தெரியாமல் மாற்றினாள்.

அரைமணி நேரம் கழித்து eCar நின்றது. அவர் இறங்காமல் இருக்கமாய் உக்கார்ந்திருந்தார். ரூபாவே முதலில் இறங்கி, அவரின் கதவை திறந்தாள்.

“எல்லாரும் girl friend-க்காக கதவை தொரப்பாங்க... பரவாயில்ல. நான் என்னோட boy friend-க்காக தொரக்கறேன். Come on my darling!!!”

அவர் இறங்கிய பிறகுதான் தெரிந்தது எங்கே வந்திருக்கிறோம் என்று.

“ஏன் இங்க வந்தே? நம்ம வீட்டுக்குதானே destination set பண்ணேன்.”

“நான்தான் மாத்தினேன்.”

“எதுக்கு?”

“எங்க ஆரம்பிச்சமோ, அங்கேயே திரும்ப வந்தா உங்க மூட் மாறும்னுதான்.”

“நமக்குள்ளே ஒண்ணும் இல்ல.., வா வீட்டுக்கு போகலாம்", அவர் காருக்குள் ஏற முயன்றார்.

ரூபா அவரை தடுத்து,  கையை பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு வீட்டுக்குள் சென்றாள்.  

அவர் வேண்டாம் என்று நினைத்தாலும், மகுடிக்கு மயங்கிய பாம்பு போல, அவரின் கனத்த உடலை நகர்திக்கொண்டு செல்ல,  அவள் இழுத்த இழுப்புக்கு சென்றார்.

உள்ளே சென்றவுடன், மடிபடியில் அவரை ஒரு படி கீழே நிறுத்தி, அவள் ஒரு படி மேலே நின்றுகொண்டாள். அவரை விட அவள் கொஞ்சம் உயரம் குறைவு. அவரை ஒரு சுவரோரம் நிற்கவைத்து,  தன் இரு கைகளையும் அரணாக அவர் நகராதபடி நின்றுகொண்டாள்.

“சும்மா சீன் போடாத Pops. எனக்கு எல்லாம் தெரியும். ரெஸ்டாரண்ட்ல உனக்கு tempt ஆச்சு. நான் பாத்தேன்.”

அவர் கண் இமைக்கும் நேரத்தில் அவர் மீது பாய்ந்து boy friend-இன் இதழில்  ஒரு முத்தமிட்டாள்.

அவருக்கு சிரிப்பதா, கோவப்படுவதா என்று தெரியவில்லை. ஆனால் சிரிப்பு வந்தது. வாய் விட்டு சிரித்தார்.

பிறகு, “boy friend பண்ணற வேலையெல்லாம் girl friend-ஏ செஞ்சுக்கிட்டா சிரிப்பு வராம என்ன செய்ய?”

“ஹூம்.. boy friend அவரு வேலையை ஒழுங்கா செஞ்சா girl friend வேண்டாம்னா சொல்லப்போறா?”

அவர் மீண்டும் சிரித்தார்.

அதை பார்த்து அவளும் வாய் விட்டு சிரித்தாள். மாடி மேலே ஏறி அறைக்குள் வெக்கத்துடன் ஓடினாள்.

ஓடிக்கொண்டே, “ இப்படீன்னு தெரிஞ்சிருந்தா நான் அந்த டிரஸ்சையே போட்டுட்டு வந்திருப்பேன்.”

அவருக்கு அவரின் ஆணுருப்பு விலுக்கென்று உயிர்த்தது.

***