Incest மார்கழியும், மார்பழகி அம்மாவும்!

[Vimala1976]

இரவு மணி 9-ஐ தாண்டிக்கொண்டிருந்தது. கலகலவென்றிருந்த வீடே இப்போது நிசப்தமாக அமைதியாக இருந்தது. அங்கிருந்த அறைகளில் ஒன்றில் கவிழ்ந்து படுத்தபடி செல்வி அழுதுகொண்டிருக்க, அங்கே வந்த செண்பகம்.

"ஏய் செல்வி... இப்ப என்னாச்சுன்னு இப்படி குப்புற படுத்துட்டு அழுதிட்டு இருக்க?" 

"பின்ன என்னம்மா. உமா எப்படி பேசுனா பாத்தீங்கள்ல? செல்வா அவளுக்கு மட்டும்தான் புள்ளையா? எனக்கு புள்ள இல்லையா. அவனுக்கு, அவன் அழும்போதெல்லாம் நாலு வருஷம் இதோ இந்த மார்லதான் பாலூட்டுனேன். என்னப் பாத்து என்ன கேள்வி கேக்குறா, நீங்களே பாத்தீங்கள்ல!" திரும்பிப் படுத்துக்கொண்டே அம்மா செண்பகத்தை கண்ணீரோடு பார்த்தாள் 

"அம்மான்னு சொல்லுறே... அப்பறம் ஏன் காலைல ரெண்டுபேரும் அந்தமாதிரி பண்ணுனீங்க. நீ செஞ்சது மட்டும் தப்பில்லையாடி செல்வி . உமா முன்னாலையே அவ பையன கட்டி புடிச்சி அப்படி இப்படின்னு பண்ணா எந்த அம்மாவுக்குத்தான் கோபம் வராது" இதைச் சொல்லும்போது செண்பகத்தின் முகத்திலோ வார்த்தையிலோ எந்த விதமான கோபமும் இருக்கவில்லை

"அம்மா.... என்ன மன்னிச்சுடு. ரொம்ப நாள் கழிச்சு அவனை பாத்த ஒடனே அவனை கட்டி புடிக்கனும்போல இருந்ததும்மா. அனா, கட்டிப்புடிச்சதுக்கப்புறம்தான் அவன் ஒரு முழு ஆம்பளைன்னே ஞாபகம் வந்தது. வந்து... என்ன பண்றதுன்னு எனக்கே தெரியலம்மா. நான் பண்ணது தப்புத்தான் என்ன மன்னிச்சுடு"  சொல்லிவிட்டு அவமானத்தில் செல்வி தலையைக் குனிந்து கொண்டாள்.

"புரியுதுடி செல்வி. சின்னப்ப புள்ளைல உம்புள்ளையா நெனச்சி அவனுக்கு பால் கொடுத்த. இப்ப அவனைப் பாத்ததும் அதேமாதிரி உனக்கு திரும்பவும் மாரெல்லாம் பரபரன்னு ஆயிருச்சு. உனக்கு, அவனை கிட்டவும் வச்சுக்கணும், அப்படியே கட்டிப் புடிச்சு கொஞ்சனும்னு கெடந்து மனசு ஏங்குது. நீயும்தான் என்ன பண்ணுவே. உனக்கு வயசும் உடம்பும் அப்படி. அவனும் ஆளு ஹீரோ கணக்கா ஜம்முன்னு இருக்கான் இப்ப அவனை மகனாவும் பாக்கமுடியாம, வளைந்த ஆம்பளையாவும் ஏத்துக்க முடியாம கெடந்து தவிக்கிற. உனக்குத்தான் என்ன கொறச்சல். இன்னும் ஆளு சும்மா தளதளன்னு தாக்களிப் பழமாட்டம்தான் இருக்குற" செண்பகம் சொல்லிவிட்டு நிறுத்த செல்வி அம்மாவையே கண்கொட்டாமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்.

"அம்மா,  என்னம்மா சொல்ல வர்ற நீ. எனக்கு சுத்தமா புரியல" புரியவில்லையென்று அவள் வாய் சொன்னாலும், அம்மாவின் வார்தைகளினால் மனதுக்குள் சிரித்துக்கொண்டுதான் இருந்தாள்.

"ஏண்டி இப்படி நடிக்கிறே, எதுவுமே தெரியாதமாதிரி. சரி, அதெல்லாம் கெடக்கட்டும். உனக்கும் அவ பார்வதிக்கும் என்னடி சம்பந்தம். எம்பேரன் வந்ததுல இருந்து பாக்குறேன் சும்மா குசுகுசுன்னா எதோ ரகசியமா திட்டம் தீட்டுற மாதிரி பேசிக்கிட்டு, ஒன்னாவே சுத்துறீங்களே. அப்படி, உங்களுக்குள்ள என்ன ரகசியம். எங்கிட்ட சொல்ல மாட்டியாடீ செல்வி" செண்பகம் மீண்டும் அதே குறும்போடு கேட்க, அதற்க்கு 

"அம்மா... நீ வேற சும்மா இரும்மா. அப்படியெல்லாம் ஒன்னுமே இல்ல" அவள் அப்படிச் சொன்னாலும் அவள் முகத்தில் தெரிந்த சிரிப்பே அவள் கள்ளத்தனத்தை செண்பகத்திற்கு காட்டிக் கொடுத்தது.

"எப்படியெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல?!  சும்மா எங்கிட்ட நடிக்கமா அம்மா கிட்ட உண்மைய சொல்லிரு. நீ உண்மைய சொன்னா, என்னால முடிஞ்சா நானும் உங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்ணுவேன்ல...ம்ம்ம்ம். என்ன சொல்ற?" செண்பகம் பெண்களுக்கே உரிய புத்திசாலித்தனத்தோடு குறுக்குக் கேள்விக்கணைகளை தொடுக்க

"அய்யோ அம்மா... நீ ரொம்ப மோசம்மா. சீ எப்படியெல்லாம் பேசுறே" வெட்கப்பட்டாள் செல்வி

"எப்படியெல்லாம் பேசுறாங்க!? அவங்கூட படுக்க பிளான் போடுறது நீங்க... என்ன மோசம்னு சொல்லுறியா?" அவள் கிடுக்குப் பிடி கேள்விகளுக்கு செல்வியும் வேறு வழியில்லாமல் அல்லது, அம்மாவிடம் சொல்லி அவள் ஆசியுடன் செல்வாவுடன் இணைவதுதான் சரியான வழியென்று நினைத்தோ 

"அம்மா... வந்து அவ, பார்வதித்தான் ஆசப்பட்டா..." என்று ஆரம்பித்து பார்வதியின் கணவனுக்கு இருக்கும் பிரச்சனைகளையும் பார்வதியின் முழு ஏக்கங்களையும் அம்மாவிடம் எப்படியோ மென்று விழுங்கிச் சொல்லி முடித்தாள்.

"ம்ம்ம் புரியுது. ஆனா, அவ பார்வதி மட்டும்தான் ஆசைப்பட்டாளா? நீயெதுவும் ஆசைப்படல! அப்படித்தான"

"இல்ல...! வந்து... அம்மா, போம்மா. நீ வேற அநியாயதுக்கு கேள்வி கேக்குறே" இதைச் சொல்லிவிட்ட செல்வியுமே இப்போது சின்னைப் பெண்ணைப் போல அநியாயத்துக்கு வெட்கப்பட அவள் முகமெல்லாம் சிவந்துவிட்டது. செண்பகம்  

"ஆக மொத்தத்துல நாத்தனாருங்க ரெண்டு பேரும் மகன் கூடவும், மருமகன் கூடவுமே முத்தான விரிக்க பெருசா பிளான் போட்டுருக்கீங்க. உங்க ரெண்டு பேருக்கும் உடம்புல அவ்வளவு தெனவெடுத்துப்போய் திரியுறீங்க. அப்படித்தானா? செண்பகத்தின் முகத்திலும் வார்த்தைகளிலும் அவ்வளவு குறும்பு.

"அய்யோ அம்மா. உன்கிட்ட சொல்லியே இருக்கக் கூடாதுன்னு நெனைக்கிறேன். ரொம்ப மோசம்மா நீ" மீண்டும் வெட்கப்பட்டாள்

"அதெல்ல்லாம் கெடக்கட்டும். நீங்க பிளான் போட்டுட்டீங்க, அப்படியே நீங்க பொய் கேட்ட ஒடனே எம்பேரன் உங்க கூட படுக்க சம்மதிச்சிருவானா. அவன் என்ன, வேற ஆளு கிடைக்காமலா இருக்கான், உங்கள மாதிரி ஆண்டிங்க கிட்ட படுக்க? ம்ம்ம்ம்" என்ற செண்பகத்தின் சந்தேகத்திற்கு.

"ஏன்... எங்களுக்கு என்ன கொறச்சல்" சட்டென்று செல்வியிடமிருந்து பதில் வந்தது.

"எதுவும் கொறச்சல் இல்லேடீம்மா. நல்லா கொழுகொழுன்னு எல்லாமே பெருத்துப் போய்தான் இருக்குது உங்க ரெண்டு பேருக்குமே. கைவைக்கத்தான் ஆளில்லாம ரொம்பவும் கெடந்து அலையிறீங்க. ஆனா, எனக்கென்னமோ அவன் நீங்க கேட்டதும் அப்படியே சம்மதிக்கிற ஆளு மாதிரி தெரியல. நான் சொல்லுறத சொல்லீட்டேன் அப்புறம் உங்க இஷ்டம். தேவையில்லாம வீணா ஆசைய வளத்துட்டு அப்பறம் இல்லன்னா நீங்கதான் கஷ்டப் படணும் பாத்துக்கோங்க" 

"அம்மா. போம்மா நீ...! உன் வாயில பெனாயில ஊத்தி கழுவு. நானாவது பரவாயில்ல அவ பார்வதி அவ்வளவுதான் அவன் கெடைக்கலன்னா... செத்தே போயிருவா போல. இன்னைக்கு எப்படி அழுதா தெரியுமா?" செல்வி அம்மாவிடம் அவளுக்கும் சேர்த்தே அவர்கள் இருவரின் நிலைமையையும் சொல்லமால் சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள்.   

"அமாடி செல்வி. உங்க அண்ணன் எனக்கு கல்யாணமே வேண்டான்னு தான் ஒத்தக் காலுல நின்னான். நானும் உங்க அப்பாவும்தான் கட்டாயப் படுத்தி பார்வதிக்கு கட்டி வச்சோம். ஒரு பொம்பளப் புள்ள பொறந்ததே பெரிய அதிசயம்னுதான் சொல்லணும். அதோட இவளுக்கு, அதான் உங்க அண்ணி பார்வதிக்கு அடுத்ததா ஒரு ஆம்பளப் புள்ள வேணும்னு ரொம்ப நாளா ஆசை. அது கடைசி வரைக்கும் நடக்காமலே போயிருச்சி. இப்பக் கெடந்து தவிச்சிட்டு இருக்கா. இதுக்கு நானும் உங்க தாத்தாவுமே ஒரு வகையில காரணமாயிட்டோம்" செண்பகம் மருமகளின் நிலமையைக் கண்டு உண்மையிலேயே மனம் வருந்தினாள்.

"அதாம்மா நானும் சொல்லுறேன்..." 

"ஏதாம்மா நீயும் சொல்லுறே....?! பிளான் போடுறதெல்லாம் ரொம்ப ஈசீடீ. அதான் பாத்தேல்ல, இன்னைக்கு  
உமா சமையல்காட்டுல எப்படி கோச்சிக்கிட்டு போனான்னு. இதுக்கெல்லாம் அவ விடுவாளா மொதல்ல. அவ உங்க கிட்ட இருந்து அவ புள்ளைய காப்பாத்த, அவனையே கண்கொத்தி பாம்பா சுத்தி சுத்தி வர்றா. இந்த லட்சணத்துல நீங்க நினைக்கிறதெல்லாம் எங்க இருந்து நடக்கும்." மகளை இடை மறித்தாள் செண்பகம் 

"விடலேன்னா.... மகன, எங்களோட சேத்து அவளையும் பங்கு போட்டுக்க சொல்லு" பட்டென்று செல்வியிடமிருந்து பதில் வர,

"எடு செருப்ப... நீங்க கெட்டது போதான்னு, இப்ப அவளையுமா? அவ அவனுக்கு அம்மாடி. அவ அப்படி மகனோட படுக்க சம்மதிப்பா?" செண்பகத்தின் வார்தைக்குகளில் லேசானதொரு கோபம் தெரிந்தது.

"அவ நடந்துக்கறதெல்லாம் வச்சி பாத்தா எனக்கென்னமோ சந்தேகமா இருக்குதும்மா. அவனை சின்ன வயசில வளத்த எனக்கே அவன் மேலே ஆச வரும்போது, உமாவுக்கு கொஞ்சம்கூட இல்லாமலா இருக்கும்" அவள் சந்தேகத்தை அம்மாவிடம் சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள்

"நீதான் அரிப்பெடுத்துப்போய் இப்படி அலையிறேன்னா. அதுக்காக எம்புள்ளையும் அப்படிதான் இருப்பான்னு நினைச்சியா. பேசுற நாக்க அப்படியே ஓட்ட வச்சி நறுக்கிருவேன் பாத்துக்கோ" -செண்பகம்   

"இதெல்லாம் நல்லாப் பேசு. எங்களை நல்ல புரிகிஞ்சி வச்சிருக்கே....! நாங்க என்ன நினைக்கிறோம்னு கரெக்ட்டா புரிஞ்சிக்கிறேன்னு சொல்ரேல்ல...!! உம்மக உமா மனசில உள்ளது உனக்கு தெரியாத. நீயே அவ நடவடிக்கை எல்லாம் பாக்குறேல்ல. எப்படி மகனையே சுத்தி சுத்தி வர்றான்னு?!" - செல்வி 

"சரி சரி. இந்தப் பேச்ச இதோட விட்டுரு. நீங்க படுக்க அசைப்பட்டீங்க. அதுக்கு நான் எப்படியாவது ஏற்பாடு பண்றேன். அதுக்காக எம்புள்ளையையும் (உமா) இதுல இழுக்காதீங்க. இன்னொரு வாட்டி இப்படியெல்லாம் பேசிட்டு திரியக்கூடாது சொல்லிட்டேன்" இதை செண்பகம் சொல்லும்போதே அவளுக்கும் கொஞ்சம் சந்தேகம் வந்தது. 'ஒருவேளை செல்வி சொன்னதில் ஏதாவது உண்மை இருக்குமோ' என்று.

"ரொம்ப தேங்க்ஸ்-ம்மா" கட்டிலில் படுத்துக்கொண்டிருந்த செல்வி இப்போது எழுந்து செண்பகத்தை இறுக்கமாக கட்டி அணைத்துக்கொண்டாள்.

"சரி சரி ரொம்ப வழியாத. அவன் கூட படுக்கும்போது வழிய விடுறதுக்கும் கொஞ்சம் மிச்சம் இருக்கட்டும். மகன்கிட்டயே படுக்குறதுக்கு இப்படிக் கெடந்து அலையிரே....ம்ம்ம்ம். உன்னச் சொல்லி குத்தமில்லடி. உன்ன வளத்தவளச் சொல்லணும். அவளுக்கும் இப்படித்தான் கெடந்து அரிக்குதோ என்னமோ" செண்பகம் சூசகமாக தன்னையே சொல்லிற்க்கொள்ள இப்போது கொஞ்சம் தைரியம் வந்த செல்வி.

"என்ன பெத்தவளுக்கும் அரிப்பு வந்ததுன்னா... நா வேணுன்னா எம்புருஷண அனுப்பவா" அம்மாவிடம் கிண்டலாய் கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.

"வௌக்குமாறு பிஞ்சிரும். உம்புருஷன் சரியில்லைன்னுதான் எம்பேரன்கிட்ட முந்தி விரிக்க என்னையே கூட்டிக் கொடுக்கச் சொல்லுறே. இப்ப எனக்கே உம்புருஷன அனுப்புறியா? எங்களுக்கு அரிச்சதுன்னா எங்களுக்கு பேரன்கிட்ட போகத் தெரியாத?!" சீரியஸாக முகத்தை வைத்தபடி சொன்னாள் செண்பகம்

"ஓஹோ, கெளவிக்கு அந்த ஆசை வேற இருக்குதா. புருஷன் செத்த ஈரம் கூட காயல அதுக்குள்ளே அரிப்பெடுத்திருச்சா ம்மா உனக்கு?" என்ற செல்வியின் நய்யாண்டிக்கு  

"ஏண்டி! எனக்கென்னடி கொறச்சல்?. இந்த ஆவணி வந்தா 57 தான் நடக்குது. இன்னும் எப்படி இருக்கேன் பாருடீ, சின்னத் தேவிடியா. இது களத்துமேட்டுல காட்டு வேல செஞ்ச உடம்புடி, எங்கிட்ட நீயெல்லாம் போட்டிக்கே வரமுடியாது பாத்துக்கோ. இப்படியே ரொம்ப பேசினேன்னு வச்சுக்கோ, அப்புறம் எம்பேரன உங்கிட்ட எல்லாம் விட்டுத் தர மாட்டேன். எனக்கே அவன எப்படி மடக்கணும்னு நல்லா தெரியும்" அம்மாவின் இந்த அசாத்திய தைரியமான பேச்சை கேட்டதும் சற்றே ஆடிப் போன செல்வி...

"அம்மா... அப்புறம் நான் பொல்லாதவளாயிடுவேன் பாத்துக்கோ. எங்களுக்குத்தான் தெரியும் அவனை ப்ராக்கெட்டு போடுறதுக்கு எவ்வளவு கஷ்டப் பட்டிருக்கோம்னு. ஏற்க்கனவே எண்னிக்கை நெறைய இருக்குது. இதுல நீ வேறயா புதுசா...?!" அவள் வாய்தான் அப்படிச் சோல்லியதே தவிர, அவள் அம்மா ஆசைப் படும் பட்சத்தில் அதனை மறுக்கும் எண்ணம் உண்மையில் செல்விக்கு இருக்கவில்லை 

"சரிடி, அரிப்பெடுத்த சின்னச் சிறுக்கி எம்புள்ளைங்க சந்தோஷமா இருந்தா எனக்கும் சந்தோசம் தான. எங்கிட்ட இப்படி வாயடிக்காம, இப்படி வெளஞ்ச கூதியையும், குலுங்குற மொலையையும் வச்சி எப்படியாவது எம் பேரான கவுக்குற வழியப் பாருங்க, சரியா?!" சொல்லுக்கொண்டே ஒரு கையால் மகளின் உப்பிய புண்டையை அவள் சேலைக்கு மேலாகவே அவளது தொடைக்கு நடுவில் கைவைத்து கப்பென்று அழுத்திக்கொண்டே. மற்றொரு கையால் செல்வியின் ஒரு பக்க முலையையே கொத்தாகப் பிடித்தாள் செண்பகம். திடீரென்ற இந்த அம்மாவின் செயல்களால் சூடேறிப் போன செல்வியோ,

"அம்மா, சீ.... என்ன இது. எனக்கு ஒரு மாதிரியா இருக்கு. இப்ப விடப் போறியா இல்ல.." என்று அவள் சொல்லிக்கொண்டிருக்க

"விடலேன்னா என்னடி பண்ணுவ. கூதி அரிப்பெடுத்த சின்னத் தேவிடியா!" - செண்பகம் 

"விடலேன்னா....." என்று சொல்லிவிட்டு, அந்தக் கட்டிலின் மேலேயே அம்மாவின் மீது படாரென்று பாய்ந்த செல்வி, இப்போது அம்மாவின் கொழகொழப்பான பெருத்த இளநீர்போன்ற முலைகளை தனது இரு கைகளாலும் மாறி மாறிப் பிசய்யத் தொடங்கினாள். செண்பகம் எதிர்பாராத ஒரு நொடியில், இரு கைகளாலும் அப்படியே அம்மாவின் முகத்தை கைகளில் ஏந்தியவள், செண்பகத்தின் தடித்த உதடுகளைத் தேடித் சென்று அவள் உதடுகளை அப்படியே கவ்விக்கொண்டு அவசர அவசரமாக முத்தமிடத் தொடங்கினாள். வேகவேகமாகச் செல்வி அம்மாவின் உதடுகளை சப்பத் தொடங்கியிருக்க. இந்த திடீர் தாக்குதலை தனது மகளிடமிருந்து எதிர்பார்க்காத சேண்பகமோ, கண்கள் விரிய இதயம் படபடக்க அதிர்ச்சியோடு மகளுக்கு தனது உதடுகளை சுவைக்கக் கொடுத்துக்கொண்டிருந்தாள். அவர்களது உதட்டு முத்தங்கள் அப்படியே சிறிதுநேரம் நீடிக்க  இப்போது செண்பகமும் மகளின் சீண்டல்களினால் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக காமத்தில் தன்னை இழந்துகொண்டிருந்தாள். 

செல்வியின் உதட்டு முத்தங்கள் தொடர, அவள் தனது அம்மாவின் முலைகளை மென்மையாகப் பெண்களுக்கே உரித்தான நளினதோடு பிசைந்துவிட்டுக்கொண்டே இருந்தாள் . இப்போது செல்விக்கு, அம்மா செண்பகத்தின் உதடுகளில் இருந்து வந்த எச்சிலின் மணம் மிகவும் பிடித்துவிட்டிருக்க, அவள் தனது நாக்கை கூர்மையாக்கிக் கொண்டே, அம்மாவின் உதடுகளைத் திறந்து அவளது வாய்க்குள் நாக்கை நுழைக்க முயற்சித்தாள். இதனை எதிர்பார்க்காத செண்பகம் மகளின் உதடுகளில் இருந்து தனது உதடுகளை விடுவித்துக்கொண்டே,

"ஏய் செல்வி,... என்னடி இது. என்ன பண்றே. சீ.... நீ ரொம்ப மோசண்டீ. அம்மான்னு கூட பாக்காம இப்படியா பண்ணுவே. அசிங்கம் புடிச்சவளே!" அவள் வாய் தான் அப்படிச் சொல்லியதே தவிர, உதடுகள் இன்னமும் சிரித்துக்கொண்டுதான் இருந்தது.

"நானா ஆரம்பிச்சேன்?! நீதானா ஆரம்பிச்ச, இப்ப வந்து குத்துதே குடையுதேன்னா. நீதானா விடேலேன்னா 
என்ன பண்ணுவேன்னு கேட்ட.... அதான் செஞ்சி காட்டிட்டேன்" 

சீ... அதுக்காக இப்படி அம்மாகிட்டயேவா பண்ணுவ. ஐயோ ஆண்டவா இந்த அநியாமெல்லாம் வேற எங்கயாவது நடக்குமா! இப்படி பொம்பளையோட பொம்பள செய்யலாமாடி?!" செண்பகம் இன்னமும் மகளையே ஆசையாகப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்.

"ஏம்மா உனக்குப் புடிக்கலையா...? செல்வியும் அம்மாவை தீவிரமாகப் பார்த்துக்கொண்டே கேட்டாள்.

"புடிச்சிருக்குடீ. ஆனா ஒருமாதிரியா இருக்குது. நீ பாட்டுக்கு ஏத்திவிட்டுப் போயிட்டீன்னா அப்புறம் யாரு வந்து அடக்குறது. அம்மாவப் பாத்தா பாவமா இல்லையா உனக்கு" அவளது ஆசைகளை மகளுக்கு நாசூக்காக, சொல்லாமல் சொல்லிக்கொண்டிருக்க இப்போது அம்மாவின் மேனியில் முழுவதுமாகப் படர்ந்தபடி படுத்திருந்த செல்வி மீண்டும் அம்மாவின் உதடுகளைக் கவ்விக் கொண்டே அவளது வாய்க்குள் நாக்கை நுழைத்து ஆழமாக முத்தமிட... அங்கே ஒரு நாற்பது வயதைக் கடந்த மகள் அம்மாவின் ஏக்கம் தீர்க்க அம்மாவிற்க்கே காமப் பாடம் எடுக்கத் தொடங்கியிருந்தாள். அவர்கள் இருவரின் தடவல்களும் முத்தங்களும் முன்பைவிட இன்னமும் தீவிரமாகத் தொடங்கியது. இப்போது செண்பகமும் தனது ஆசைகளை முழுவதுமாக வெளிப்படுத்தியபடி மகளோடு சேர்ந்து அவளது முலைகளைக் கசக்கிக் கொண்டும், செல்வியின் முத்தத்திற்கு ஈடுகொடுத்தபடி அவளும் தன் பாங்கிற்கு மகளின் வாயில் நாக்கை நுழைத்து துழாவிக்கொண்டிருந்தாள். அவர்கள் இருவரின் மார்புக் காம்புகளும் காமத்தினால் முழுவதும் விறைத்து துருத்தியபடி, ஒன்றோடொன்று மோதி அவர்களை இன்னமும் சூடேற்றத் தொடங்கியிருந்தது.

அங்கே அந்த இருபெண்மணிகளும், கதவு திறந்துகிடக்கிறதே என்ற லஜ்ஜையே இன்றி மாறி மாறி முத்தமிட்டபடி ஒருவர் மற்றவரது உடலில் காமத்தை அதிதீவிரமாகத் தேடத் தொடங்கியிருந்தனர். 

இவர்கள் இப்படி ஆரம்பிக்கத் தொடங்கும் முன்னரே, அங்கே இருந்த மற்றொரு அறையில்... உமா அழுதபடி படுத்திருக்க அப்போதுதான் செல்வாவும் அந்த அறைக்குள் நுழைந்தான். அம்மா அழுதுகொண்டிருப்பதை பார்த்தவன்...

(தொடரும்)


பி.கு : இந்த கதை பற்றிய உங்களது கருத்துக்களை தொடர்ந்து பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள். மீண்டும் ஒருமுறை நன்றி!