23-03-2024, 11:45 PM
పల్లవి : అక్క
వైష్ణవి : భాను నా ఒకసారి దానికి ఫోన్ ఇవ్వు
పల్లవి : భానక్క వైషు అక్క మాట్లాడుతుంది అంటా
భాను : నాకు ఇప్పుడు చాలా పని ఉంది తరువాత మాట్లాడతాను
పల్లవి : ఇప్పుడు అది మాట్లాడదు అంటా
వైష్ణవి : సరే
పల్లవి : దాన్ని వదిలేయ్ అక్కా అది ఎప్పుడూ అంతే
వైష్ణవి : సరే ఇంకేంటి చెప్పు
వీళ్ళు ఇద్దరు ఫోన్ మాట్లాడుకుంటూ ఉండగానే పక్కన శైలజ అమ్మ ఆవిడతో మాట్లాడుతుంది
కాంతం: ఏమంటుంది నీ కూతురు
శైలజ : ఏం లేదు
కాంతం : అత్తగారు ఏదో అంటుంది అని చెబుతుంది
శైలజ : అమ్మా చిన్నగా ఆయనకి వినపడుతుంది
కాంతం : వింటే విననీ అది ఇక్కడకి వచ్చాక అయినా తెలుస్తుంది
శైలజ : ఏం మాట్లాడుతున్నావ్ అమ్మా
కాంతం : నిజమే,నిజం మాట్లాడుతున్నా ఈ రోజు దాని అత్తగారికి అనుమానమొచ్చింది రేపొద్దున మొగుడుకి తెలుస్తుంది
శైలజ : మొగుడికి తెలియడమేంటి
కాంతం : నీ కూతురి నిర్వాకం
శైలజ : ( కొంచెం కోపంతో ) వైషు ఏం చేసింది
కాంతం : ఎవరితోనో బిడ్డని కన్నదిగా
శైలజ : ( కోపంగా ) అమ్మా
కాంతం : నాకు ఆ బిడ్డని చూసినప్పుడే అనుమానమొచ్చింది ఇప్పుడు దాని అత్తగారికి అర్థమైంది రేపొద్దున నీ అల్లుడికి తెలిసి అప్పుడు దాన్ని గెంటేస్తాడులే
శైలజ : అంటే దాని అత్తగారికి నువ్వే ఏదో చెప్పి పుల్ల పెట్టి ఉంటావ్
కాంతం : అమ్మను అలా అంటావా నువ్వు దాని మాయలో ఉన్నావ్ నీకు దాని గురుంచి తెలిసే రోజు వస్తుంది అప్పుడు అర్ధమవుతుంది నేను చెప్పే మాటలు నీకు
శైలజ : తన కాపురం కానీ చెడిపోవాలి అప్పుడు అమ్మవని కూడా చూడను ముందు వెళ్ళు ఇక్కడ నుంచి
కాంతం : వెళ్తాలే నేను చెప్పిన మాట ఎప్పుడు విన్నావని, భాను ఇలా రావే నాకు ఇంటిదాకా తోడు వద్దువుగాని
శైలజ : మళ్ళీ అది ఎందుకు దాని మనసు విరిచేయడానికా
భాను : అమ్మ అమ్మమ్మ ని పట్టుకుని ఏంటా మాటలు
శైలజ : తను ప్రవర్తించే తీరుని బట్టే
భాను : తనేమీ తప్పుగా అంది ఉన్నదేగా
శైలజ : భాను
భాను : అరవకు.నీకు అదంటే ప్రేమ దాని గురించి చెప్పినా వినవు.పదవే అమ్మమ్మా ఇక్కడికి రావద్దే అని చెప్పిన నా కూతురు అల్లుడు అని వస్తావ్ ఇక్కడ వీళ్ళేదో నీకు విలువిస్తున్నట్టు
వైష్ణవి కుటుంబం గురించి చెప్పాలంటే వైష్ణవి తండ్రి గిరీష్ నెలల వయస్సు ఉన్న వైష్ణవిని తీసుకుని శైలజ ఊరికి వచ్చి అక్కడ ఒక గుడిలో కొన్ని రోజులు తలదాచుకున్నాడు. అతనిని చూసిన శైలజ తండ్రి అతని గురించి అడగగా తన పేరు గిరీష్ అని చెప్పి తను,తన భార్య ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకున్నామని పాప పుట్టాక తను చనిపోయిందని నేను అక్కడ ఉండలేక ఇలా వచ్చేసా అని చెప్పాడు.
అది అంతా విన్న ఆయన చిన్న పాపతో తను అక్కడ ఉండటం శ్రేయస్కరం కాదు అని భావించి అతనిని తన ఇంటికి తీసుకెళ్లి ఖాళీగా ఉన్న పోర్షన్ ని గిరీష్ ఉండడానికి ఇచ్చాడు. పాప ముద్దుగా ఉండడంతో శైలజ ఆ పాపని ఆడిస్తూ లాలిస్తూ తనకి దగ్గరయింది.అది నచ్చని ఆమె తల్లి కాంతం ఆమెని వెళ్ళొద్దని వారించినా శైలజ ఆవిడ మాట వినకుండా పాపని కన్నతల్లిలాగా చూసుకునేది.కొన్ని రోజులకి గిరీష్ అక్కడే ఒక పాఠశాలలో ఉపాధ్యాయుడుగా చేరాడు.
మొదట పాపని పాఠశాలకి తీసుకెళ్లడానికి చూడగా శైలజ అందుకు ఒప్పుకోకుండా నేను చూసుకుంటా అని చెప్పింది.ఆమె తండ్రి కూడా ఆమెకే వంత పాడటంతో ఆయనపై గౌరవమున్న గిరీష్ ఆయన మాటకి ఎదురుచెప్పలేదు. అలా వైషుకి రెండేళ్లు వచ్చేటప్పటికి శైలజకి గిరీష్ మీద ప్రేమ పుట్టింది. అదే సమయంలో ఆమె తండ్రి పెళ్లి సంబంధాలు తేవడం వాటిని ఏదొక వంకతో చెడగొట్టడం చేసేది శైలజ. ఇది తెలుసుకున్న ఆమె తండ్రి నిలదీయడంతో తనకి గిరీష్ అంటే ఇష్టమని అలాగే పాపని వదిలి ఉండలేనని చెప్పింది.
కూతురు చెప్పిన మాటలు కాంతానికి రుచించకపోగా ఆమె తండ్రి మొదట కొంచెం తటపటాయించినా కూతురి ఇష్టాన్ని కాదనలేక ఇన్నాళ్లు గిరిశ్ మంచితనాన్ని చూసి ఉండడంతో ఒప్పుకున్నాడు. భార్య ఎంత పోరిన ఆమె మాట ఖాతరు చేయకుండా గిరీష్ దగ్గరికి వెళ్లి శైలజని పెళ్లి చేసుకోమని అడిగాడు. మొదట ఒప్పుకోని గిరీష్ ఆఖరికి శైలజ ప్రేమకి తలవంచక తప్పలేదు.
గిరీష్ శైలజలకి పెళ్లి అయినా సంవత్సరానికి భాను తరువాత రెండేళ్ళకి పల్లవి పుట్టారు. గిరీష్ తో కూతురి పెళ్లి ఇష్టం లేని కాంతం కూతురు సంతోషాన్ని చూసి కొద్దిగా మారినా వాళ్ళు వైష్ణవిపై చూపిస్తున్న ప్రేమకి వైషుపై అసూయ పెంచుకుంది.ఆమెని పట్టించుకోవద్దని భాను,పల్లవిలు మాత్రమే నీ కూతుర్లు అని ఎన్నిసార్లు శైలజకి చెప్పినా ఆమె మాత్రం తల్లి మాటలు పట్టించుకోకుండా వైషుని కన్న కూతురిలాగే చూసుకుంటూ తన కూతుర్ల కన్నా బాగా ప్రేమగా చూసుకుంది.
ఇది నచ్చని కాంతం భానుకి మాయ మాటలు చెప్పి ఆమె మనస్సు విరిచేసి వైష్ణవి పై కోపం పెంచుకునేలా చేసింది కానీ పల్లవికి మాత్రం అక్క అంటే ప్రాణం. కూతురు పట్టించుకోకపోయినా మనవరాలిని అడ్డు పెట్టుకుని ఏదొక వంకతో వైష్ణవి పై గొడవ పెట్టి వెళ్ళిపోతుంది.ఆమె పద్ధతి ఇక మారదు అని వాళ్ళు ఆమె మాటలని పట్టించుకోవడం మానేశారు. అయితే ఇప్పుడు ఆమె మాట్లాడిన మాటలను వాళ్ళ మనసులు అంత తేలికగా తీసుకోలేకపోతున్నాయి.
ఈ మాటలన్నీ ఫోన్ లో వైష్ణవి విని చాలా బాధపడింది.ఆమె ఎప్పుడూ అంతే కదా నువ్వు పట్టించుకోకు అని సముదాయించి ఫోన్ పెట్టేసింది పల్లవి.తల్లి మాటలకి తన కూతురి జీవితం ఏమయిపోతుందో అని భయపడి బాధతో శైలజ వంట గదిలోనే ఉండిపోగా ఈ మాటలన్నీ విన్న గిరీష్ ఆలోచనలో పడిపోయాడు.
వైష్ణవికి పెళ్ళి తరువాత పంతులు చెప్పిన విషయం గుర్తొచ్చి ఆయన చెప్పిందే జరుగుతుందా అని అనుకుంటూ తన కాలి వైపు చూసుకున్నాడు.ఆ రోజు పంతులు చెప్పిన విషయం గురించే ఆలోచిస్తూ తనకి ఆక్సిడెంట్ జరిగింది.ఆ ఆక్సిడెంట్ లోనే తన కాలు విరిగి తరువాత అది పనిచేయకుండా అయిపొయింది. ఇప్పుడిప్పుడే జరుగుతున్న ట్రీట్మెంట్ కి కొద్దికొద్దిగా నడవగలుగుతున్నాడు లేదంటే ఈ కష్ట సమయంలో తన కూతురికి తోడుగా ఉండేవాణ్ణి అనుకుంటూ ఉన్నాడు.
ఇంకా అలా ఆలోచిస్తూనే ఎలా పుట్టిన అమ్మాయి ఎలా బ్రతుకుతుంది అనుకుంటూ తన కష్టాలు తీరాలంటే ఆ స్వామిజీ దగ్గరికి వెళ్లడం మంచిదేమో కానీ అతను ఎక్కడ ఉంటాడో తెలియదే అనుకుంటూ ఏదో ఆలోచన తట్టి తన భార్యని పిలిచాడు.
శైలజ : ఏంటండీ
గిరీష్ : ఇంకా బాధపడుతున్నావా
శైలజ : దాని జీవితం ఏమయిపోతుందోనని భయమేస్తుంది అందుకే
పల్లవి : అమ్మ ఏమవ్వదు.ఆ ముసలి అలా మాట్లాడుతుంది అంతే
శైలజ : అది కాదే
గిరీష్ : శైలు మీ అమ్మ మాటలు పట్టించుకోకు. మన వైషు బంగారం దాని మంచితనానికి అంతా మంచే జరుగుతుంది
శైలజ : సరే అండి వంట చేయాలి వెళ్తాను
గిరీష్ : నేను నీతో మాట్లాడాలి శైలజ
శైలజ : చెప్పండి
గిరీష్ : ఈ ట్రీట్మెంట్ పూర్తయిన తరువాత మనం ఒక చోటకి వెళ్దాం
శైలజ : ఎక్కడికండి
గిరీష్ : నేను ఈ ఊరికి రాకముందు ఆ ఊరి నుంచే వచ్చాను అక్కడికి
శైలజ : ఎందుకండి
గిరీష్ : పని ఉంది చాలా ముఖ్యమైన పని ( మనసులో వైష్ణవి జీవితాన్నే మార్చే పని అది ఇప్పుడు మీకు చెప్పలేను ) అక్కడకి వెళితే వైషు కష్టాలు తీరతాయేమో అని ఆశ
శైలజ : సరేనండి
పల్లవి : నాన్న ఏ ఊరు అది
గిరీష్ : ?
వైష్ణవి - విజయ్
*****************************************
స్వామిజీ: ఒక మోసగాన్ని ప్రేమించి,కుటుంబాన్నే ఎదిరించి తర్వాత తప్పు తెలుసుకుని పశ్చాత్తాపంతో ఉన్న ఆమెకి నిజమైన ప్రేమని చూపేది ఎవరు
అమెరికా :
మనోజ్ : దివ్య ఇంకెంతసేపు
దివ్య : ఐదు నిమిషాలు
మనోజ్ : ఐదు అంటూ ఇప్పటికి ఎన్ని సార్లు చెప్పావే
దివ్య : రెడీ అవ్వుతుంటే మీ గోలేంటి అంటూ బయటకొస్తుంది
మనోజ్ : ఆలస్యమవుతుంది ( దాన్ని చూస్తూ కొయ్యబారిపోయాడు )
దివ్య : ఏంటండీ అలా ఉండిపోయారు
మనోజ్ : నువ్వు ఇంత అందంగా రెడీ అయితే ఎలా అందులోను చీర
దివ్య : ఏం రెడీ అవ్వకూడదా
మనోజ్ : అది కాదే నువ్వు మాములుగా ఉంటేనే ఆగలేను ఇంకా ఇలా తయారయితే నేను ఆపుకోవడం కష్టమే
దివ్య : ఆపుకోవాలి.ఇప్పుడు మనం బయటకి వెళ్లే పని ఉంది
మనోజ్ : అది వాయిదా వేసుకుందామే
దివ్య : ఏంటి మను ఇది
మనోజ్ : అర్ధం చేసుకోవే కావాలంటే చూడు నాది ఎలా లెగిసిందో
దివ్య : ( వాడి మొడ్డని చూస్తూ ) అది ఎప్పుడూ లేచే ఉంటుంది
మనోజ్ : ఏంటే అలా అనేసావ్
దివ్య : నిజమే కదా
మనోజ్ : నాది నా పెళ్ళాం దగ్గరే లెగుస్తుంది అదే మీ నాన్నది అయితే అందరి దగ్గర లేచే ఉంటుంది.
దివ్య : మను నీకు ఎన్ని సార్లు చెప్పాను ఆయన సంగతి నా దగ్గర తీసుకురావద్దని
మనోజ్ : సరే సరే కోపగించుకోకు కోపంలో అసలే కోతివి అయ్యిపోతావ్
దివ్య : నిన్ను ( చేతితో కొట్టబోతుంది )
మనోజ్ దివ్య చేతిని పట్టుకుని తనని వెనక్కి తిప్పి హాగ్ చేసుకుని దాని నడుము మడతలని సవరదీస్తున్నాడు. దివ్య వాడి చేతిపై తన చేతిని ఉంచి మను ఏం చేస్తున్నావ్ వద్దు అంటుంది.మనోజ్ దాన్ని ప్లీజ్ బంగారం ఒక్కసారికే అంటూ దాని మెడ మీద ముద్దులు పెడుతున్నాడు.దివ్య కూడా కొంచెం కొంచెం అదుపు తప్పుతూ వాడి తల మీద చేతులు వేసి నిమురుతుంది.
మనోజ్ తనపై ఒరిగిన దివ్యని ఒదుపుగా పట్టుకుని మెడపై ముద్దులు పెడుతూనే నడుముపై ఆడుతున్న తన చేతిని కిందకి జరిపి ఆమె చీర కుచ్చిళ్ళు లాగేసాడు.ఆ చీరంతా కింద గుట్టలా పడిపోగా వాడు పైట కూడా తీసివేసి ఆమె నుంచి చీరని దూరం చేసాడు.తన చేతులతో ఆమె శరీరాన్ని తడుముతూ, ముద్దులు పెడుతూ చిన్నగా తన పెదాలను ఆమె తియ్యని పెదాలపై నిలిపి సుతిమెత్తగా వాటిని చీకుతున్నాడు.
దివ్య కూడా వాడి ముద్దుకి సహకరిస్తూ వాడిని అల్లుకుపోసాగింది.కొన్ని క్షణాల పాటు తమ ముద్దుని కొనసాగించి తరువాత మనోజ్ తన చేతిని ఆమె పాలిండ్ల వైపు జరిపి వాటిని చిన్నగా పిసుకుతూ ఇంకో చేతిని వెనక్కి తెచ్చి ఆమె రవిక తాడుని లాగేసి ఏ ఆచ్ఛాదన లేని ఆమె వీపుపై చేతిని ఉంచి నిమురుతున్నాడు. వాడి చేష్టలకు దివ్యలో ప్రకంపనలు మొదలయ్యి వాడికి అతుక్కుపోతూ వాడి శరీరాన్ని తన చేతులతో తడుముతుంది.
మనోజ్ దివ్య రవికని కొంచెం కొంచెం పక్కకి తప్పిస్తూ ఆమె నుంచి దాన్ని వేరు చేసి వెనక నుంచి ఆమె సళ్ళని పట్టి పిండుతున్నాడు. వాడు దాని సళ్ళని పిసుకుతూ దాని చెవి తమ్మెలని తన పెదాలతో లాగుతూ ఆమె చెవిలో నాకు నీ పాలు తాగాలని ఉంది ఎప్పుడు ఇస్తావని అడుగుతాడు.వాడి మాటలకి దివ్య సిగ్గుపడుతూ తన చేతిని పొట్టపై వేసుకుని మన బేబీ వచ్చాక ఇస్తాలే అని వాడి ముక్కు పట్టుకుని లాగుతుంది.
దివ్య మాటలకి మనోజ్ కొంచెం ఉద్వేగపడి దాన్ని ముందుకి తిప్పుకుని నుదుటిపై ముద్దాడి కిందకి కూర్చుని ఆమె పొట్టపై ముద్దాడాడు. ఆమె పొట్టపై ముద్దు పెడుతూనే తన చేతిని పక్కకి జరిపి దాని లంగా బొందు లాగేసాడు.అది దాని కాళ్ళ దగ్గర కుప్పలా పడిపోగా దాని ఆడతనం వాడికి దర్శనమిచ్చి వాడి కోరికని మరింత పెంచేయగా తన నోటితో ఆమె పువ్వుపై పైకి కిందకి రాస్తూ ముక్కుని దగ్గరికి తెచ్చి ఆమె మదపు వాసన చూస్తున్నాడు.
కొద్దిసేపు వాసన చూసి తరువాత దాని పూకుపై ముద్దుల వర్షం కురిపించడం మొదలుపెట్టాడు. వాడి దాడికి దివ్యలో కామనాడులు ఉత్తేజితమవుతుంటే వాడి తలని పూకుకేసి అదిమేసుకుంటుంది. మనోజ్ మెల్లిగా తన నాలుకతో పూకుపైన నాకుతూ ఆమె పెదాలని విడదీసి పైనుంచి కిందకి కింద నుంచి పైకి తన నాలుకని అడిస్తున్నాడు.దివ్య వాడి నాకుడికి మత్తుగా మూలుగుతుంది. మనోజ్ ఇంకా రెచ్చిపోతూ దాని మకరందాన్ని జుర్రుకుంటుంటే దివ్య ఆ సుఖాన్ని ఆస్వాదిస్తూనే ఇంకో పక్క వాడి భుజాలని పట్టుకుని కొంచెం ఇబ్బంది పడుతూ ఉంది.
దివ్య ఇబ్బందిని గ్రహించిన మనోజ్ పైకి లేచి ఆమెని ఎత్తుకుని తమ బెడ్ రూమ్ కి తీసుకెళ్లి మంచంపై పడుకోబెట్టి తన బట్టలని కూడా తీసివేసి ఆమె పక్కకి పడుకుని ఆమె చన్నుల్ని నోట్లోకి తీసుకుని చీకుతున్నాడు. దివ్య చిన్న పిల్లాడికి పాలు తాపిస్తున్నట్టు వాడి తలని పట్టుకుని దాని సళ్ళని వాడి నోటికి అదిమేస్తుంది. మనోజ్ దాని సళ్ళని చీకుతూనే తన వేలిని ఆమె పూకులోకి తోసి ఆడించటం మొదలుపెట్టాడు.
దివ్య వాడి తలపై చేతులు వేసి తన సళ్ళకేసి అదిమేసుకుంటూ అహ్హ్హ్హ్హ్హ్హ్హ్హ్హ్ మను ఏదో అయిపోతుందిరా నా వల్ల కావట్లేదురా ఏదైనా చేయరా అంటూ మెలికలు తిరుగుతుంది.మనోజ్ తన వేలిని పూకులో వేగంగా ఆడిస్తూ ఆమె సళ్ళని పిసుకుతూ చీకుతూ రెచ్చిపోతుంటే దివ్య వాడి మొడ్డని పట్టుకుని ఆలస్యం చేయకురా దీన్ని పెట్టి దెంగరా అంటూ వాడి మొడ్డని ఆడిస్తుంది.
మనోజ్ పైకి లేచి ఆమె కాళ్ళ మధ్యకి చేరి తన మొడ్డని ఆమె పూకుపై కొడుతూ వేలితో ఆమె పూచీలికపై రాస్తున్నాడు. అప్పటికే విరహంతో రగిలిపోతున్న దివ్య మను దూర్చరా దాన్ని అంటూ మూలుగుతుంది.మనోజ్ మెల్లిగా వాడి మొడ్డని దాని పూకులోకి దూర్చి చిన్నగా ఆడిస్తూ దెంగుతున్నాడు.మనోజ్ ఏ మాత్రం ఆత్రం చూపించకుండా తన బరువుని ఆమె శరీరంపై పడకుండా తన మొడ్డని ఆమె పూకులో ఆడిస్తూ దెంగుతుంటే దివ్యకి సుఖంతో పాటు తన భర్త తనపై చూపిస్తున్న ప్రేమకి ఎక్కడలేని ఆనందం కలుగుతుంది.మనోజ్ తన దెంగుడిలో కొంచెం వేగాన్ని పెంచి దాని పూకులో దరువు వేస్తుంటే దివ్య గట్టి గట్టిగా మూలుగుతూ వాడికి ఎదురొత్తులిస్తోంది.
ఇద్దరు ఒకరికి ఒకరు తనివితీరేదాకా దెంగించుకుని తృప్తిపడి విశ్రాంతి తీసుకుంటున్న సమయంలో మనోజ్ కి ఫోన్ వస్తే లిఫ్ట్ చేసి మాట్లాడాడు. అవతల నుంచి ఇంకా ఎంతసేపురా బయలుదేరారా లేదా అని ఒక ఆడ గొంతు వినిపిస్తుంటే ఒక అరగంట అని మనోజ్ చెప్పడంతో ఆమె సరే బెన్నెట్ వచ్చి మిమ్మల్ని రిసీవ్ చేసుకుంటాడు అని చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసింది. ఫోన్ మాట్లాడిన తర్వాత దివ్య వైపు చూసి కొంచెం త్వరగా రెడీ అవ్వు బెన్నెట్ వస్తున్నాడు అని దివ్యకి చెప్పి ఆమె నుదుటిపై ముద్దు పెట్టి తాను ఫ్రెష్ అవ్వడానికి వెళ్ళాడు.
( వీళ్ళు రెడీ అయ్యేలోపు మనం ఒకసారి ఇండియాకి వచ్చేద్దాం ఎక్కడికి వెళ్దాం మనం ఇప్పుడు.ఆ గుర్తొచ్చింది అజయ్ విజయ్ లు వర్క్ చేస్తున్న సాఫ్ట్వేర్ కంపెనీకి వెళ్దాం వచ్చేయండి దీనికి పేరు పెట్టలేదు కదా ఇప్పుడు పెట్టేద్దాం యూవీ సాఫ్ట్వేర్ ఇండస్ట్రీస్ )
యూవీ సాఫ్ట్వేర్ ఆఫీస్ :
కంపెనీ లంచ్ బ్రేక్ లో ఆఫీస్ కాంటీన్ ఆ కంపెనీలో వర్క్ చేసే స్టాఫ్ తో కళకళలాడిపోతుంది.ఆ కాంటీన్ లోని ఒక బెంచ్ దగ్గర
వైభవ్ : కార్తీక్ ఏంటి లాస్య రాలేదా తినడానికి
కార్తీక్ : రాలేదు
యుక్త : ఏంటి కార్తీక్ తను రాకుండా నువ్వు తినేస్తున్నావ్
ఖుషి : లాస్యకి తెలిస్తే ఎంత బాధపడుతుంది
కార్తీక్ : అనండి దొరికాను కదా అని ఆడేసుకోండి
అర్జున్ : ఎహె ఎప్పుడు చూసిన లాస్య గురించేనా
యుక్త : నీకు లాస్య నచ్చదుగా
ఖుషి : ఎందుకు నచ్చదు
అర్జున్ : ఏమీ లేదు ఇంక వదిలేయండి ( ఇప్పుడు నేనేమి చెప్పిన మీరు నమ్మరు ఎప్పటికైనా దాని గురించి తెలుస్తుంది లే మీకు )
యుక్త : అజయ్ సర్ కేబిన్ లో ఉంది తన వర్క్ పెండింగ్ ఉంది అంటా సర్ అక్కడే ఉండి చేయమన్నారు
కార్తీక్ : వర్క్ పెండింగ్ లో ఎందుకు పెట్టింది ఒంట్లో బాగోలేదా
యుక్త : తనకి కాదు రవికి
వైభవ్ : అందుకేనా ఈ మధ్య కనిపించట్లేదు
యుక్త : అవును
అర్జున్ : సరే ఇప్పుడు అది కాదు ఈరోజు మన కంపెనీలో కొత్తవాళ్లు జాయిన్ అయ్యారు తెలుసా
వైభవ్ : ఓహ్ ఈరోజే జాయినింగ్ నా
అర్జున్ : అవును
వైభవ్ : మరి కొత్తవాళ్లలో ఎవరైనా నచ్చారా చెప్పు
అర్జున్ : వైభవ్ నిన్నూ
వైభవ్ : పర్లేదులేరా
అర్జున్ : మనకి ఇలాంటివన్నీ నచ్చవు
వైభవ్ : సరే చూద్దాం
ఇంతలో హాయ్ బ్రో అని వినిపించి ఆ వాయిస్ వచ్చినవైపు చూస్తారు
వైభవ్ : హే వరుణ్ నువ్వెంట్రా ఇక్కడ
వరుణ్ : ఇక నుంచి ఇక్కడే బ్రో
వైభవ్ : మళ్ళీ పాత కంపెనీ వదిలేసావా
వరుణ్ : అంతేగా అంతేగా
యుక్త : ఎవరు వైభవ్
వైభవ్ : మా పెద్దనాన్న గారి అబ్బాయి నాకన్నా ఒక సంవంత్సరం చిన్నోడు అంతే
వరుణ్ : హాయ్ ఆమ్ వరుణ్
ఖుషి : ఇప్పటివరకు ఎక్కడ పనిచేసారు
వరుణ్ : ****** కంపెనీలో
అర్జున్ : అది మంచి కంపెనీనే కదా అది వదిలేసి ఇక్కడికి వచ్చావ్
వరుణ్ : అంటే ఇది మంచి కంపెనీ కాదా
అర్జున్ : ఇది మంచిదే బ్రో
కార్తీక్ : అక్కడికన్నా శాలరీ ఎక్కువ ఇస్తాను అన్నారేమో
అర్జున్ : అవునా బాస్
వరుణ్ : కాదు
ఖుషి : మరి
వైభవ్ : మీకు వాడి గురించి తెలియదు
కార్తీక్ : ఏందన్నా
వైభవ్ : మనోడు ఒక సంవత్సరం కన్నా ఎక్కువ ఉండడు ఏ కంపెనీ అయినా సరే
కార్తీక్ : అదేంటి
వైభవ్ : వాడినే అడగండి
ఖుషి : చెప్పండి బాస్
వరుణ్ : బాస్ కాదు వరుణ్ అని పిలవండి చాలు
యుక్త : ఓకే వరుణ్ ఎందుకు అలా
వరుణ్ : అంటే అది నా డ్రీం గర్ల్ కోసం
అందరూ ( వైభవ్ తప్పా ) : ఏంటి
వైభవ్ : అదీ సంగతి వీడికి కలలో ఒకఅమ్మాయి కనిపించింది అంటా ఆ అమ్మాయి సాఫ్ట్వేర్ అంటా
ఖుషి : ఇదేదో తెలుగు మూవీ లా ఉందే
వైభవ్ : హ నేను అదే చెప్పా.సినిమాలో హీరో వెతికితే తప్పు లేదు నేను చేస్తే తప్పా అంటాడు
వరుణ్ : నా లవర్ కోసం వెతికితే తప్పేంటి
వైభవ్ : పైగా తను ఏదో ఆపదలో ఉందంటా వీడు కాపాడాలంటా వీడికున్న ఆస్తికి ఈ జాబ్ కూడా అవసరం లేదు కానీ ఇలా చేస్తుంటాడు
వరుణ్ : చాలు,నాకెందుకో నా డ్రీం గర్ల్ ఇక్కడే దొరుకుతుందనిపిస్తుంది
వైభవ్ : ఈ సంవత్సరం చూద్దాం దొరకకపోయినా ఈ కంపెనీలోనే ఉండాలి నువ్వు
వరుణ్ : సరే చూద్దాం
అలా అందరూ మాట్లాడుకుని సమయం అయ్యాక ఎవరి సీట్ లోకి వాళ్ళు వెళ్లిపోయారు.
మనం మళ్ళీ ఇండియా నుంచి అమెరికా కి చెక్కేద్దాం
మనోజ్ దివ్యలు రెడీ అయ్యి ఉండగా బెన్నెట్ వచ్చి వాళ్ళని పికప్ చేసుకుంటాడు.వాళ్ళ కారు కొద్ది దూరం ప్రయాణించాక ఒక పెద్ద బంగళా ముందు ఆగుతుంది. వాళ్ళు లోపలికి వెళ్ళగానే ఒక 50 ఏళ్ళ ఆడమనిషి అక్కడి పనివాళ్ళకి పని అప్పజెబుతూ ఉంది.లోపలికి వచ్చిన వీళ్ళని చూడగానే వెన్నెల మను, దివ్య వచ్చారు అని గట్టిగా కేక వేసింది. తల్లి పిలుపు వినగానే వెన్నెల కిందకి వచ్చి
వెన్నెల : హేయ్ దివ్య కంగ్రాట్స్
దివ్య : థాంక్ యూ వెన్నీ
వెన్నెల : ఎలా ఉంది ఆరోగ్యం
దివ్య : పర్లేదు
వెన్నెల : ఆంటీ ఎప్పుడొస్తున్నారు
దివ్య : ఇంకో రెండు రోజుల్లో
వెన్నెల : సరే ఏంటి ఇంత ఆలస్యం
దివ్య : ( సిగ్గుపడుతూ ) మనోజ్ వంక చూస్తుంది
వెన్నెల : ( అది గమనించి ) వీడే ఏదో చేసుంటాడు కదా
మనోజ్ : ఓయ్ నేనేమి చేసానే
వెన్నెల : అయ్యా తమరి గురించి నాకు తెలీదా ఏదొక కోతి పని చేసుంటారు
మనోజ్ : కోతి పని చేయడానికి నేనేమీ కోతినా ఏంటి
వెన్నెల : నువ్వు అదే కదా
మనోజ్ : నేను కోతినా అయిపోయావే
వెన్నెల పరిగెడుతుంటే మనోజ్ దాని వెనకాల వెంటపడుతున్నాడు.
మనోజ్ : ఆగవే
వెన్నెల : నేనెందుకు ఆగుతా
మనోజ్ : బెన్నెట్ పట్టుకో దాన్ని
వెన్నెల : వద్దు బెన్నెట్
మనోజ్ : తన మాట వినొద్దు బెన్నెట్
వెన్నెల : నేను నీ బాస్ ని రా నా మాట వినాలి
మనోజ్ : అది ఆఫీస్ లో ఇక్కడ కాదు
బెన్నెట్ కూడా వెన్నెల వెనక పడతాడు
వెన్నెల : ఇది అన్యాయంరా
మనోజ్ : వాడు నా స్నేహితుడే
అలా పరిగెత్తుకుంటూ ముగ్గురూ గార్డెన్ లోకి వెళ్ళిపోతారు. వీళ్లు పరుగెత్తుతున్నప్పుడే వెన్నెల తండ్రి, తాత అక్కడికి వచ్చి వెన్నెలని అంత సంతోషంగా చూసి గత ఆరు నెలలుగా ఆమెలో చూడని ఆ నవ్వుని ఇప్పుడు చూసి చాలా సంతోషపడతారు.
మనోజ్ : ఇప్పుడు చెప్పు ఏం చెప్పాలనుకున్నావ్
బెన్నెట్ : ఇండియా వెళుతుందటా
మనోజ్ : ఏంటీ
వెన్నెల : అవున్రా
మనోజ్ : మీ తాతయ్య ఒప్పుకోరు కదే
వెన్నెల : ఒప్పుకోరు కానీ నువ్వు ఒప్పించరా
మనోజ్ : నీకే ఒప్పుకోనిది నేను చెప్తే వింటారా
వెన్నెల : నీ మాటని మా తాతయ్య వింటారు.తనకి నీపై కొంచెం అభిమానము ఉంది
మనోజ్ : సరే అడుగుతాలే కానీ ఇప్పుడు ఇండియా ఎందుకు
వెన్నెల : మర్చిపోలేకపోతున్నారా ఇక్కడే ఉంటే అదే గుర్తుకొస్తుంది అందుకే
బెన్నెట్ : ఇండియా వెళ్తే మర్చిపోతావా
మనోజ్ : ప్లేస్ మారితే జ్ఞాపకాలు మర్చిపోవచ్చులే బెన్నీ
బెన్నెట్ : సరే నేను కూడా ఇండియా వస్తాను
వెన్నెల : నువ్వు ఎందుకురా
బెన్నెట్ : నీకు తోడు
వెన్నెల : ఏం వద్దులే
బెన్నెట్ : అసలే నాకు ఇండియన్ గర్ల్ ని పెళ్లి చేసుకోవాలని కోరిక అందుకైనా నేను ఇండియా వస్తా
వెన్నెల : ముందు నాకు వెళ్ళడానికి పర్మిషన్ రానివ్వు తర్వాత నువ్వు
బెన్నెట్ : సరే
మనోజ్ : ముందు లోపలికి పదండి
వెన్నెల కుటుంబం గురించి చెప్పాలంటే తన తండ్రి పేరు మోహన్ తల్లి పేరు లూసీ. మోహన్ అమెరికాలో తన చదువు కొనసాగిస్తున్నప్పుడే లూసీని ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకున్నాడు.వెన్నెల తాత పేరు శివరామయ్య ఇప్పుడు ఆయనకి 85 సంవత్సరాలు. వెన్నెలకి రెండేళ్లు ఉన్నప్పుడే మోహన్ అమెరికా వచ్చేసి యూవీ సాఫ్ట్వేర్ సొల్యూషన్స్ అనే పేరుతో ఒక కంపెనీ పెట్టి అక్కడే సెటిల్ అయిపోయాడు. ఇప్పుడు ఆ కంపెనీ సాఫ్ట్వేర్ ఇండస్ట్రీస్ లో ఒక పేరున్న కంపెనీగా ప్రసిద్ధి చెంది ఇండియా సహా పలుదేశాలలో బ్రాంచెస్ ఉన్నాయి.
బెన్నెట్ విషయానికి వస్తే తను లూసీ అన్న కొడుకు.బెన్నెట్ చిన్నప్పుడే అతని తల్లిదండ్రులు చనిపోవడంతో అతను కూడా వెన్నెలతో కలిసి అదే ఇంట్లో పెరిగాడు. బెన్నెట్ యూనివర్సిటీలో చదువుతున్నప్పుడే మనోజ్ తో ఏర్పడిన పరిచయం స్నేహంగా మారి ప్రాణ స్నేహితులు అయ్యారు.ఇంకో రెండేళ్ళకి వెన్నెల కూడా అదే యూనివర్సిటీ లో జాయిన్ అవ్వగా మనోజ్ కి కూడా ఆమెతో స్నేహం కుదిరింది. ఆ స్నేహంతోనే మనోజ్ కూడా ఆమె కంపెనీలోనే పనిచేయడం ప్రారంభించాడు.
వెన్నెల కి ఒక సంవత్సరం నుంచి ఇండియా వెళ్లాలని చిన్న కోరిక పుట్టింది కానీ ఆమె ఇండియా వెళ్ళడానికి ఆమె తాత శివరామయ్య ససేమిరా ఒప్పుకోలేదు. ఇక అదే సమయానికి జాన్ పరిచయం అవ్వడం అతనితో ప్రేమలో పడటం ఇంట్లో అతను మంచివాడు కాదంటూ గొడవలు జరగటం కానీ ప్రేమ మత్తులో ఉన్న వెన్నెల కుటుంబ సభ్యులను కూడా ఎదిరించి జాన్ ని పెళ్లి చేసుకోవడం అన్నీ చకచకా జరిగిపోయాయి. ఆ పెళ్లి అయినా మరుక్షణమే అతని నిజస్వరూపం బయటపడి అతను ఒక మోసగాడు అని తెలుసుకుంది. తనను ఎంతో ప్రేమగా చూసుకున్న కుటుంసభ్యుల ప్రేమ పట్టించుకోకుండా ఇంతలా తన జీవితాన్ని తనే నాశనం చేసుకున్నాను అనే పశ్చాత్తాపంతో, మోసపోయాను అనే బాధతో ఆమె ముఖంలో చిరునవ్వు పోయింది.
అందరూ లోపలికి వెళ్ళాక కాసేపు మాట్లాడుకుని తర్వాత భోజనం చేసి మళ్ళీ మాటల్లో మునిగారు
లూసీ : జెన్నీ ఇంకా ఇండియా నుంచి రాలేదా
వెన్నెల : లేదు
మోహన్ : వెళ్లిన పని అయిపోయిందిగా
వెన్నెల : చెప్పండి మనోజ్ గారు
మనోజ్ : అంకుల్ అది అత్తయ్య వస్తున్నారుగా తనని తీసుకురావడానికి దివ్య ఇంటికి వెళ్ళింది
లూసీ : ఓకే
శివరామయ్య : మీ అమ్మగారిని ఇబ్బంది పెట్టడం ఎందుకమ్మా నువ్వు,మీ ఆయన ఇక్కడే ఉండొచ్చు కదా
దివ్య : మీకెందుకు శ్రమ తాతగారు
శివరామయ్య : శ్రమ ఏముందిలేమ్మా ,మీరు ఈ ఇంట్లో సభ్యుల్లానే కలిసిపోయారు కదా
మనోజ్ : కానీ తాతయ్య, అత్తయ్య వస్తే తనకి ధైర్యం ఉంటుంది కదా
శివరామయ్య : సరే
మనోజ్ : తాతయ్య గారు మీతో ఒక విషయం మాట్లాడాలి
శివరామయ్య : ఏంటి మను
మనోజ్ : అది వెన్నెల ఇండియా వెళ్తా అంటుంది
శివరామయ్య : వద్దు,నేను చెప్పా కదా వద్దని
వైష్ణవి : భాను నా ఒకసారి దానికి ఫోన్ ఇవ్వు
పల్లవి : భానక్క వైషు అక్క మాట్లాడుతుంది అంటా
భాను : నాకు ఇప్పుడు చాలా పని ఉంది తరువాత మాట్లాడతాను
పల్లవి : ఇప్పుడు అది మాట్లాడదు అంటా
వైష్ణవి : సరే
పల్లవి : దాన్ని వదిలేయ్ అక్కా అది ఎప్పుడూ అంతే
వైష్ణవి : సరే ఇంకేంటి చెప్పు
వీళ్ళు ఇద్దరు ఫోన్ మాట్లాడుకుంటూ ఉండగానే పక్కన శైలజ అమ్మ ఆవిడతో మాట్లాడుతుంది
కాంతం: ఏమంటుంది నీ కూతురు
శైలజ : ఏం లేదు
కాంతం : అత్తగారు ఏదో అంటుంది అని చెబుతుంది
శైలజ : అమ్మా చిన్నగా ఆయనకి వినపడుతుంది
కాంతం : వింటే విననీ అది ఇక్కడకి వచ్చాక అయినా తెలుస్తుంది
శైలజ : ఏం మాట్లాడుతున్నావ్ అమ్మా
కాంతం : నిజమే,నిజం మాట్లాడుతున్నా ఈ రోజు దాని అత్తగారికి అనుమానమొచ్చింది రేపొద్దున మొగుడుకి తెలుస్తుంది
శైలజ : మొగుడికి తెలియడమేంటి
కాంతం : నీ కూతురి నిర్వాకం
శైలజ : ( కొంచెం కోపంతో ) వైషు ఏం చేసింది
కాంతం : ఎవరితోనో బిడ్డని కన్నదిగా
శైలజ : ( కోపంగా ) అమ్మా
కాంతం : నాకు ఆ బిడ్డని చూసినప్పుడే అనుమానమొచ్చింది ఇప్పుడు దాని అత్తగారికి అర్థమైంది రేపొద్దున నీ అల్లుడికి తెలిసి అప్పుడు దాన్ని గెంటేస్తాడులే
శైలజ : అంటే దాని అత్తగారికి నువ్వే ఏదో చెప్పి పుల్ల పెట్టి ఉంటావ్
కాంతం : అమ్మను అలా అంటావా నువ్వు దాని మాయలో ఉన్నావ్ నీకు దాని గురుంచి తెలిసే రోజు వస్తుంది అప్పుడు అర్ధమవుతుంది నేను చెప్పే మాటలు నీకు
శైలజ : తన కాపురం కానీ చెడిపోవాలి అప్పుడు అమ్మవని కూడా చూడను ముందు వెళ్ళు ఇక్కడ నుంచి
కాంతం : వెళ్తాలే నేను చెప్పిన మాట ఎప్పుడు విన్నావని, భాను ఇలా రావే నాకు ఇంటిదాకా తోడు వద్దువుగాని
శైలజ : మళ్ళీ అది ఎందుకు దాని మనసు విరిచేయడానికా
భాను : అమ్మ అమ్మమ్మ ని పట్టుకుని ఏంటా మాటలు
శైలజ : తను ప్రవర్తించే తీరుని బట్టే
భాను : తనేమీ తప్పుగా అంది ఉన్నదేగా
శైలజ : భాను
భాను : అరవకు.నీకు అదంటే ప్రేమ దాని గురించి చెప్పినా వినవు.పదవే అమ్మమ్మా ఇక్కడికి రావద్దే అని చెప్పిన నా కూతురు అల్లుడు అని వస్తావ్ ఇక్కడ వీళ్ళేదో నీకు విలువిస్తున్నట్టు
వైష్ణవి కుటుంబం గురించి చెప్పాలంటే వైష్ణవి తండ్రి గిరీష్ నెలల వయస్సు ఉన్న వైష్ణవిని తీసుకుని శైలజ ఊరికి వచ్చి అక్కడ ఒక గుడిలో కొన్ని రోజులు తలదాచుకున్నాడు. అతనిని చూసిన శైలజ తండ్రి అతని గురించి అడగగా తన పేరు గిరీష్ అని చెప్పి తను,తన భార్య ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకున్నామని పాప పుట్టాక తను చనిపోయిందని నేను అక్కడ ఉండలేక ఇలా వచ్చేసా అని చెప్పాడు.
అది అంతా విన్న ఆయన చిన్న పాపతో తను అక్కడ ఉండటం శ్రేయస్కరం కాదు అని భావించి అతనిని తన ఇంటికి తీసుకెళ్లి ఖాళీగా ఉన్న పోర్షన్ ని గిరీష్ ఉండడానికి ఇచ్చాడు. పాప ముద్దుగా ఉండడంతో శైలజ ఆ పాపని ఆడిస్తూ లాలిస్తూ తనకి దగ్గరయింది.అది నచ్చని ఆమె తల్లి కాంతం ఆమెని వెళ్ళొద్దని వారించినా శైలజ ఆవిడ మాట వినకుండా పాపని కన్నతల్లిలాగా చూసుకునేది.కొన్ని రోజులకి గిరీష్ అక్కడే ఒక పాఠశాలలో ఉపాధ్యాయుడుగా చేరాడు.
మొదట పాపని పాఠశాలకి తీసుకెళ్లడానికి చూడగా శైలజ అందుకు ఒప్పుకోకుండా నేను చూసుకుంటా అని చెప్పింది.ఆమె తండ్రి కూడా ఆమెకే వంత పాడటంతో ఆయనపై గౌరవమున్న గిరీష్ ఆయన మాటకి ఎదురుచెప్పలేదు. అలా వైషుకి రెండేళ్లు వచ్చేటప్పటికి శైలజకి గిరీష్ మీద ప్రేమ పుట్టింది. అదే సమయంలో ఆమె తండ్రి పెళ్లి సంబంధాలు తేవడం వాటిని ఏదొక వంకతో చెడగొట్టడం చేసేది శైలజ. ఇది తెలుసుకున్న ఆమె తండ్రి నిలదీయడంతో తనకి గిరీష్ అంటే ఇష్టమని అలాగే పాపని వదిలి ఉండలేనని చెప్పింది.
కూతురు చెప్పిన మాటలు కాంతానికి రుచించకపోగా ఆమె తండ్రి మొదట కొంచెం తటపటాయించినా కూతురి ఇష్టాన్ని కాదనలేక ఇన్నాళ్లు గిరిశ్ మంచితనాన్ని చూసి ఉండడంతో ఒప్పుకున్నాడు. భార్య ఎంత పోరిన ఆమె మాట ఖాతరు చేయకుండా గిరీష్ దగ్గరికి వెళ్లి శైలజని పెళ్లి చేసుకోమని అడిగాడు. మొదట ఒప్పుకోని గిరీష్ ఆఖరికి శైలజ ప్రేమకి తలవంచక తప్పలేదు.
గిరీష్ శైలజలకి పెళ్లి అయినా సంవత్సరానికి భాను తరువాత రెండేళ్ళకి పల్లవి పుట్టారు. గిరీష్ తో కూతురి పెళ్లి ఇష్టం లేని కాంతం కూతురు సంతోషాన్ని చూసి కొద్దిగా మారినా వాళ్ళు వైష్ణవిపై చూపిస్తున్న ప్రేమకి వైషుపై అసూయ పెంచుకుంది.ఆమెని పట్టించుకోవద్దని భాను,పల్లవిలు మాత్రమే నీ కూతుర్లు అని ఎన్నిసార్లు శైలజకి చెప్పినా ఆమె మాత్రం తల్లి మాటలు పట్టించుకోకుండా వైషుని కన్న కూతురిలాగే చూసుకుంటూ తన కూతుర్ల కన్నా బాగా ప్రేమగా చూసుకుంది.
ఇది నచ్చని కాంతం భానుకి మాయ మాటలు చెప్పి ఆమె మనస్సు విరిచేసి వైష్ణవి పై కోపం పెంచుకునేలా చేసింది కానీ పల్లవికి మాత్రం అక్క అంటే ప్రాణం. కూతురు పట్టించుకోకపోయినా మనవరాలిని అడ్డు పెట్టుకుని ఏదొక వంకతో వైష్ణవి పై గొడవ పెట్టి వెళ్ళిపోతుంది.ఆమె పద్ధతి ఇక మారదు అని వాళ్ళు ఆమె మాటలని పట్టించుకోవడం మానేశారు. అయితే ఇప్పుడు ఆమె మాట్లాడిన మాటలను వాళ్ళ మనసులు అంత తేలికగా తీసుకోలేకపోతున్నాయి.
ఈ మాటలన్నీ ఫోన్ లో వైష్ణవి విని చాలా బాధపడింది.ఆమె ఎప్పుడూ అంతే కదా నువ్వు పట్టించుకోకు అని సముదాయించి ఫోన్ పెట్టేసింది పల్లవి.తల్లి మాటలకి తన కూతురి జీవితం ఏమయిపోతుందో అని భయపడి బాధతో శైలజ వంట గదిలోనే ఉండిపోగా ఈ మాటలన్నీ విన్న గిరీష్ ఆలోచనలో పడిపోయాడు.
వైష్ణవికి పెళ్ళి తరువాత పంతులు చెప్పిన విషయం గుర్తొచ్చి ఆయన చెప్పిందే జరుగుతుందా అని అనుకుంటూ తన కాలి వైపు చూసుకున్నాడు.ఆ రోజు పంతులు చెప్పిన విషయం గురించే ఆలోచిస్తూ తనకి ఆక్సిడెంట్ జరిగింది.ఆ ఆక్సిడెంట్ లోనే తన కాలు విరిగి తరువాత అది పనిచేయకుండా అయిపొయింది. ఇప్పుడిప్పుడే జరుగుతున్న ట్రీట్మెంట్ కి కొద్దికొద్దిగా నడవగలుగుతున్నాడు లేదంటే ఈ కష్ట సమయంలో తన కూతురికి తోడుగా ఉండేవాణ్ణి అనుకుంటూ ఉన్నాడు.
ఇంకా అలా ఆలోచిస్తూనే ఎలా పుట్టిన అమ్మాయి ఎలా బ్రతుకుతుంది అనుకుంటూ తన కష్టాలు తీరాలంటే ఆ స్వామిజీ దగ్గరికి వెళ్లడం మంచిదేమో కానీ అతను ఎక్కడ ఉంటాడో తెలియదే అనుకుంటూ ఏదో ఆలోచన తట్టి తన భార్యని పిలిచాడు.
శైలజ : ఏంటండీ
గిరీష్ : ఇంకా బాధపడుతున్నావా
శైలజ : దాని జీవితం ఏమయిపోతుందోనని భయమేస్తుంది అందుకే
పల్లవి : అమ్మ ఏమవ్వదు.ఆ ముసలి అలా మాట్లాడుతుంది అంతే
శైలజ : అది కాదే
గిరీష్ : శైలు మీ అమ్మ మాటలు పట్టించుకోకు. మన వైషు బంగారం దాని మంచితనానికి అంతా మంచే జరుగుతుంది
శైలజ : సరే అండి వంట చేయాలి వెళ్తాను
గిరీష్ : నేను నీతో మాట్లాడాలి శైలజ
శైలజ : చెప్పండి
గిరీష్ : ఈ ట్రీట్మెంట్ పూర్తయిన తరువాత మనం ఒక చోటకి వెళ్దాం
శైలజ : ఎక్కడికండి
గిరీష్ : నేను ఈ ఊరికి రాకముందు ఆ ఊరి నుంచే వచ్చాను అక్కడికి
శైలజ : ఎందుకండి
గిరీష్ : పని ఉంది చాలా ముఖ్యమైన పని ( మనసులో వైష్ణవి జీవితాన్నే మార్చే పని అది ఇప్పుడు మీకు చెప్పలేను ) అక్కడకి వెళితే వైషు కష్టాలు తీరతాయేమో అని ఆశ
శైలజ : సరేనండి
పల్లవి : నాన్న ఏ ఊరు అది
గిరీష్ : ?
వైష్ణవి - విజయ్
*****************************************
స్వామిజీ: ఒక మోసగాన్ని ప్రేమించి,కుటుంబాన్నే ఎదిరించి తర్వాత తప్పు తెలుసుకుని పశ్చాత్తాపంతో ఉన్న ఆమెకి నిజమైన ప్రేమని చూపేది ఎవరు
అమెరికా :
మనోజ్ : దివ్య ఇంకెంతసేపు
దివ్య : ఐదు నిమిషాలు
మనోజ్ : ఐదు అంటూ ఇప్పటికి ఎన్ని సార్లు చెప్పావే
దివ్య : రెడీ అవ్వుతుంటే మీ గోలేంటి అంటూ బయటకొస్తుంది
మనోజ్ : ఆలస్యమవుతుంది ( దాన్ని చూస్తూ కొయ్యబారిపోయాడు )
దివ్య : ఏంటండీ అలా ఉండిపోయారు
మనోజ్ : నువ్వు ఇంత అందంగా రెడీ అయితే ఎలా అందులోను చీర
దివ్య : ఏం రెడీ అవ్వకూడదా
మనోజ్ : అది కాదే నువ్వు మాములుగా ఉంటేనే ఆగలేను ఇంకా ఇలా తయారయితే నేను ఆపుకోవడం కష్టమే
దివ్య : ఆపుకోవాలి.ఇప్పుడు మనం బయటకి వెళ్లే పని ఉంది
మనోజ్ : అది వాయిదా వేసుకుందామే
దివ్య : ఏంటి మను ఇది
మనోజ్ : అర్ధం చేసుకోవే కావాలంటే చూడు నాది ఎలా లెగిసిందో
దివ్య : ( వాడి మొడ్డని చూస్తూ ) అది ఎప్పుడూ లేచే ఉంటుంది
మనోజ్ : ఏంటే అలా అనేసావ్
దివ్య : నిజమే కదా
మనోజ్ : నాది నా పెళ్ళాం దగ్గరే లెగుస్తుంది అదే మీ నాన్నది అయితే అందరి దగ్గర లేచే ఉంటుంది.
దివ్య : మను నీకు ఎన్ని సార్లు చెప్పాను ఆయన సంగతి నా దగ్గర తీసుకురావద్దని
మనోజ్ : సరే సరే కోపగించుకోకు కోపంలో అసలే కోతివి అయ్యిపోతావ్
దివ్య : నిన్ను ( చేతితో కొట్టబోతుంది )
మనోజ్ దివ్య చేతిని పట్టుకుని తనని వెనక్కి తిప్పి హాగ్ చేసుకుని దాని నడుము మడతలని సవరదీస్తున్నాడు. దివ్య వాడి చేతిపై తన చేతిని ఉంచి మను ఏం చేస్తున్నావ్ వద్దు అంటుంది.మనోజ్ దాన్ని ప్లీజ్ బంగారం ఒక్కసారికే అంటూ దాని మెడ మీద ముద్దులు పెడుతున్నాడు.దివ్య కూడా కొంచెం కొంచెం అదుపు తప్పుతూ వాడి తల మీద చేతులు వేసి నిమురుతుంది.
మనోజ్ తనపై ఒరిగిన దివ్యని ఒదుపుగా పట్టుకుని మెడపై ముద్దులు పెడుతూనే నడుముపై ఆడుతున్న తన చేతిని కిందకి జరిపి ఆమె చీర కుచ్చిళ్ళు లాగేసాడు.ఆ చీరంతా కింద గుట్టలా పడిపోగా వాడు పైట కూడా తీసివేసి ఆమె నుంచి చీరని దూరం చేసాడు.తన చేతులతో ఆమె శరీరాన్ని తడుముతూ, ముద్దులు పెడుతూ చిన్నగా తన పెదాలను ఆమె తియ్యని పెదాలపై నిలిపి సుతిమెత్తగా వాటిని చీకుతున్నాడు.
దివ్య కూడా వాడి ముద్దుకి సహకరిస్తూ వాడిని అల్లుకుపోసాగింది.కొన్ని క్షణాల పాటు తమ ముద్దుని కొనసాగించి తరువాత మనోజ్ తన చేతిని ఆమె పాలిండ్ల వైపు జరిపి వాటిని చిన్నగా పిసుకుతూ ఇంకో చేతిని వెనక్కి తెచ్చి ఆమె రవిక తాడుని లాగేసి ఏ ఆచ్ఛాదన లేని ఆమె వీపుపై చేతిని ఉంచి నిమురుతున్నాడు. వాడి చేష్టలకు దివ్యలో ప్రకంపనలు మొదలయ్యి వాడికి అతుక్కుపోతూ వాడి శరీరాన్ని తన చేతులతో తడుముతుంది.
మనోజ్ దివ్య రవికని కొంచెం కొంచెం పక్కకి తప్పిస్తూ ఆమె నుంచి దాన్ని వేరు చేసి వెనక నుంచి ఆమె సళ్ళని పట్టి పిండుతున్నాడు. వాడు దాని సళ్ళని పిసుకుతూ దాని చెవి తమ్మెలని తన పెదాలతో లాగుతూ ఆమె చెవిలో నాకు నీ పాలు తాగాలని ఉంది ఎప్పుడు ఇస్తావని అడుగుతాడు.వాడి మాటలకి దివ్య సిగ్గుపడుతూ తన చేతిని పొట్టపై వేసుకుని మన బేబీ వచ్చాక ఇస్తాలే అని వాడి ముక్కు పట్టుకుని లాగుతుంది.
దివ్య మాటలకి మనోజ్ కొంచెం ఉద్వేగపడి దాన్ని ముందుకి తిప్పుకుని నుదుటిపై ముద్దాడి కిందకి కూర్చుని ఆమె పొట్టపై ముద్దాడాడు. ఆమె పొట్టపై ముద్దు పెడుతూనే తన చేతిని పక్కకి జరిపి దాని లంగా బొందు లాగేసాడు.అది దాని కాళ్ళ దగ్గర కుప్పలా పడిపోగా దాని ఆడతనం వాడికి దర్శనమిచ్చి వాడి కోరికని మరింత పెంచేయగా తన నోటితో ఆమె పువ్వుపై పైకి కిందకి రాస్తూ ముక్కుని దగ్గరికి తెచ్చి ఆమె మదపు వాసన చూస్తున్నాడు.
కొద్దిసేపు వాసన చూసి తరువాత దాని పూకుపై ముద్దుల వర్షం కురిపించడం మొదలుపెట్టాడు. వాడి దాడికి దివ్యలో కామనాడులు ఉత్తేజితమవుతుంటే వాడి తలని పూకుకేసి అదిమేసుకుంటుంది. మనోజ్ మెల్లిగా తన నాలుకతో పూకుపైన నాకుతూ ఆమె పెదాలని విడదీసి పైనుంచి కిందకి కింద నుంచి పైకి తన నాలుకని అడిస్తున్నాడు.దివ్య వాడి నాకుడికి మత్తుగా మూలుగుతుంది. మనోజ్ ఇంకా రెచ్చిపోతూ దాని మకరందాన్ని జుర్రుకుంటుంటే దివ్య ఆ సుఖాన్ని ఆస్వాదిస్తూనే ఇంకో పక్క వాడి భుజాలని పట్టుకుని కొంచెం ఇబ్బంది పడుతూ ఉంది.
దివ్య ఇబ్బందిని గ్రహించిన మనోజ్ పైకి లేచి ఆమెని ఎత్తుకుని తమ బెడ్ రూమ్ కి తీసుకెళ్లి మంచంపై పడుకోబెట్టి తన బట్టలని కూడా తీసివేసి ఆమె పక్కకి పడుకుని ఆమె చన్నుల్ని నోట్లోకి తీసుకుని చీకుతున్నాడు. దివ్య చిన్న పిల్లాడికి పాలు తాపిస్తున్నట్టు వాడి తలని పట్టుకుని దాని సళ్ళని వాడి నోటికి అదిమేస్తుంది. మనోజ్ దాని సళ్ళని చీకుతూనే తన వేలిని ఆమె పూకులోకి తోసి ఆడించటం మొదలుపెట్టాడు.
దివ్య వాడి తలపై చేతులు వేసి తన సళ్ళకేసి అదిమేసుకుంటూ అహ్హ్హ్హ్హ్హ్హ్హ్హ్హ్ మను ఏదో అయిపోతుందిరా నా వల్ల కావట్లేదురా ఏదైనా చేయరా అంటూ మెలికలు తిరుగుతుంది.మనోజ్ తన వేలిని పూకులో వేగంగా ఆడిస్తూ ఆమె సళ్ళని పిసుకుతూ చీకుతూ రెచ్చిపోతుంటే దివ్య వాడి మొడ్డని పట్టుకుని ఆలస్యం చేయకురా దీన్ని పెట్టి దెంగరా అంటూ వాడి మొడ్డని ఆడిస్తుంది.
మనోజ్ పైకి లేచి ఆమె కాళ్ళ మధ్యకి చేరి తన మొడ్డని ఆమె పూకుపై కొడుతూ వేలితో ఆమె పూచీలికపై రాస్తున్నాడు. అప్పటికే విరహంతో రగిలిపోతున్న దివ్య మను దూర్చరా దాన్ని అంటూ మూలుగుతుంది.మనోజ్ మెల్లిగా వాడి మొడ్డని దాని పూకులోకి దూర్చి చిన్నగా ఆడిస్తూ దెంగుతున్నాడు.మనోజ్ ఏ మాత్రం ఆత్రం చూపించకుండా తన బరువుని ఆమె శరీరంపై పడకుండా తన మొడ్డని ఆమె పూకులో ఆడిస్తూ దెంగుతుంటే దివ్యకి సుఖంతో పాటు తన భర్త తనపై చూపిస్తున్న ప్రేమకి ఎక్కడలేని ఆనందం కలుగుతుంది.మనోజ్ తన దెంగుడిలో కొంచెం వేగాన్ని పెంచి దాని పూకులో దరువు వేస్తుంటే దివ్య గట్టి గట్టిగా మూలుగుతూ వాడికి ఎదురొత్తులిస్తోంది.
ఇద్దరు ఒకరికి ఒకరు తనివితీరేదాకా దెంగించుకుని తృప్తిపడి విశ్రాంతి తీసుకుంటున్న సమయంలో మనోజ్ కి ఫోన్ వస్తే లిఫ్ట్ చేసి మాట్లాడాడు. అవతల నుంచి ఇంకా ఎంతసేపురా బయలుదేరారా లేదా అని ఒక ఆడ గొంతు వినిపిస్తుంటే ఒక అరగంట అని మనోజ్ చెప్పడంతో ఆమె సరే బెన్నెట్ వచ్చి మిమ్మల్ని రిసీవ్ చేసుకుంటాడు అని చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసింది. ఫోన్ మాట్లాడిన తర్వాత దివ్య వైపు చూసి కొంచెం త్వరగా రెడీ అవ్వు బెన్నెట్ వస్తున్నాడు అని దివ్యకి చెప్పి ఆమె నుదుటిపై ముద్దు పెట్టి తాను ఫ్రెష్ అవ్వడానికి వెళ్ళాడు.
( వీళ్ళు రెడీ అయ్యేలోపు మనం ఒకసారి ఇండియాకి వచ్చేద్దాం ఎక్కడికి వెళ్దాం మనం ఇప్పుడు.ఆ గుర్తొచ్చింది అజయ్ విజయ్ లు వర్క్ చేస్తున్న సాఫ్ట్వేర్ కంపెనీకి వెళ్దాం వచ్చేయండి దీనికి పేరు పెట్టలేదు కదా ఇప్పుడు పెట్టేద్దాం యూవీ సాఫ్ట్వేర్ ఇండస్ట్రీస్ )
యూవీ సాఫ్ట్వేర్ ఆఫీస్ :
కంపెనీ లంచ్ బ్రేక్ లో ఆఫీస్ కాంటీన్ ఆ కంపెనీలో వర్క్ చేసే స్టాఫ్ తో కళకళలాడిపోతుంది.ఆ కాంటీన్ లోని ఒక బెంచ్ దగ్గర
వైభవ్ : కార్తీక్ ఏంటి లాస్య రాలేదా తినడానికి
కార్తీక్ : రాలేదు
యుక్త : ఏంటి కార్తీక్ తను రాకుండా నువ్వు తినేస్తున్నావ్
ఖుషి : లాస్యకి తెలిస్తే ఎంత బాధపడుతుంది
కార్తీక్ : అనండి దొరికాను కదా అని ఆడేసుకోండి
అర్జున్ : ఎహె ఎప్పుడు చూసిన లాస్య గురించేనా
యుక్త : నీకు లాస్య నచ్చదుగా
ఖుషి : ఎందుకు నచ్చదు
అర్జున్ : ఏమీ లేదు ఇంక వదిలేయండి ( ఇప్పుడు నేనేమి చెప్పిన మీరు నమ్మరు ఎప్పటికైనా దాని గురించి తెలుస్తుంది లే మీకు )
యుక్త : అజయ్ సర్ కేబిన్ లో ఉంది తన వర్క్ పెండింగ్ ఉంది అంటా సర్ అక్కడే ఉండి చేయమన్నారు
కార్తీక్ : వర్క్ పెండింగ్ లో ఎందుకు పెట్టింది ఒంట్లో బాగోలేదా
యుక్త : తనకి కాదు రవికి
వైభవ్ : అందుకేనా ఈ మధ్య కనిపించట్లేదు
యుక్త : అవును
అర్జున్ : సరే ఇప్పుడు అది కాదు ఈరోజు మన కంపెనీలో కొత్తవాళ్లు జాయిన్ అయ్యారు తెలుసా
వైభవ్ : ఓహ్ ఈరోజే జాయినింగ్ నా
అర్జున్ : అవును
వైభవ్ : మరి కొత్తవాళ్లలో ఎవరైనా నచ్చారా చెప్పు
అర్జున్ : వైభవ్ నిన్నూ
వైభవ్ : పర్లేదులేరా
అర్జున్ : మనకి ఇలాంటివన్నీ నచ్చవు
వైభవ్ : సరే చూద్దాం
ఇంతలో హాయ్ బ్రో అని వినిపించి ఆ వాయిస్ వచ్చినవైపు చూస్తారు
వైభవ్ : హే వరుణ్ నువ్వెంట్రా ఇక్కడ
వరుణ్ : ఇక నుంచి ఇక్కడే బ్రో
వైభవ్ : మళ్ళీ పాత కంపెనీ వదిలేసావా
వరుణ్ : అంతేగా అంతేగా
యుక్త : ఎవరు వైభవ్
వైభవ్ : మా పెద్దనాన్న గారి అబ్బాయి నాకన్నా ఒక సంవంత్సరం చిన్నోడు అంతే
వరుణ్ : హాయ్ ఆమ్ వరుణ్
ఖుషి : ఇప్పటివరకు ఎక్కడ పనిచేసారు
వరుణ్ : ****** కంపెనీలో
అర్జున్ : అది మంచి కంపెనీనే కదా అది వదిలేసి ఇక్కడికి వచ్చావ్
వరుణ్ : అంటే ఇది మంచి కంపెనీ కాదా
అర్జున్ : ఇది మంచిదే బ్రో
కార్తీక్ : అక్కడికన్నా శాలరీ ఎక్కువ ఇస్తాను అన్నారేమో
అర్జున్ : అవునా బాస్
వరుణ్ : కాదు
ఖుషి : మరి
వైభవ్ : మీకు వాడి గురించి తెలియదు
కార్తీక్ : ఏందన్నా
వైభవ్ : మనోడు ఒక సంవత్సరం కన్నా ఎక్కువ ఉండడు ఏ కంపెనీ అయినా సరే
కార్తీక్ : అదేంటి
వైభవ్ : వాడినే అడగండి
ఖుషి : చెప్పండి బాస్
వరుణ్ : బాస్ కాదు వరుణ్ అని పిలవండి చాలు
యుక్త : ఓకే వరుణ్ ఎందుకు అలా
వరుణ్ : అంటే అది నా డ్రీం గర్ల్ కోసం
అందరూ ( వైభవ్ తప్పా ) : ఏంటి
వైభవ్ : అదీ సంగతి వీడికి కలలో ఒకఅమ్మాయి కనిపించింది అంటా ఆ అమ్మాయి సాఫ్ట్వేర్ అంటా
ఖుషి : ఇదేదో తెలుగు మూవీ లా ఉందే
వైభవ్ : హ నేను అదే చెప్పా.సినిమాలో హీరో వెతికితే తప్పు లేదు నేను చేస్తే తప్పా అంటాడు
వరుణ్ : నా లవర్ కోసం వెతికితే తప్పేంటి
వైభవ్ : పైగా తను ఏదో ఆపదలో ఉందంటా వీడు కాపాడాలంటా వీడికున్న ఆస్తికి ఈ జాబ్ కూడా అవసరం లేదు కానీ ఇలా చేస్తుంటాడు
వరుణ్ : చాలు,నాకెందుకో నా డ్రీం గర్ల్ ఇక్కడే దొరుకుతుందనిపిస్తుంది
వైభవ్ : ఈ సంవత్సరం చూద్దాం దొరకకపోయినా ఈ కంపెనీలోనే ఉండాలి నువ్వు
వరుణ్ : సరే చూద్దాం
అలా అందరూ మాట్లాడుకుని సమయం అయ్యాక ఎవరి సీట్ లోకి వాళ్ళు వెళ్లిపోయారు.
మనం మళ్ళీ ఇండియా నుంచి అమెరికా కి చెక్కేద్దాం
మనోజ్ దివ్యలు రెడీ అయ్యి ఉండగా బెన్నెట్ వచ్చి వాళ్ళని పికప్ చేసుకుంటాడు.వాళ్ళ కారు కొద్ది దూరం ప్రయాణించాక ఒక పెద్ద బంగళా ముందు ఆగుతుంది. వాళ్ళు లోపలికి వెళ్ళగానే ఒక 50 ఏళ్ళ ఆడమనిషి అక్కడి పనివాళ్ళకి పని అప్పజెబుతూ ఉంది.లోపలికి వచ్చిన వీళ్ళని చూడగానే వెన్నెల మను, దివ్య వచ్చారు అని గట్టిగా కేక వేసింది. తల్లి పిలుపు వినగానే వెన్నెల కిందకి వచ్చి
వెన్నెల : హేయ్ దివ్య కంగ్రాట్స్
దివ్య : థాంక్ యూ వెన్నీ
వెన్నెల : ఎలా ఉంది ఆరోగ్యం
దివ్య : పర్లేదు
వెన్నెల : ఆంటీ ఎప్పుడొస్తున్నారు
దివ్య : ఇంకో రెండు రోజుల్లో
వెన్నెల : సరే ఏంటి ఇంత ఆలస్యం
దివ్య : ( సిగ్గుపడుతూ ) మనోజ్ వంక చూస్తుంది
వెన్నెల : ( అది గమనించి ) వీడే ఏదో చేసుంటాడు కదా
మనోజ్ : ఓయ్ నేనేమి చేసానే
వెన్నెల : అయ్యా తమరి గురించి నాకు తెలీదా ఏదొక కోతి పని చేసుంటారు
మనోజ్ : కోతి పని చేయడానికి నేనేమీ కోతినా ఏంటి
వెన్నెల : నువ్వు అదే కదా
మనోజ్ : నేను కోతినా అయిపోయావే
వెన్నెల పరిగెడుతుంటే మనోజ్ దాని వెనకాల వెంటపడుతున్నాడు.
మనోజ్ : ఆగవే
వెన్నెల : నేనెందుకు ఆగుతా
మనోజ్ : బెన్నెట్ పట్టుకో దాన్ని
వెన్నెల : వద్దు బెన్నెట్
మనోజ్ : తన మాట వినొద్దు బెన్నెట్
వెన్నెల : నేను నీ బాస్ ని రా నా మాట వినాలి
మనోజ్ : అది ఆఫీస్ లో ఇక్కడ కాదు
బెన్నెట్ కూడా వెన్నెల వెనక పడతాడు
వెన్నెల : ఇది అన్యాయంరా
మనోజ్ : వాడు నా స్నేహితుడే
అలా పరిగెత్తుకుంటూ ముగ్గురూ గార్డెన్ లోకి వెళ్ళిపోతారు. వీళ్లు పరుగెత్తుతున్నప్పుడే వెన్నెల తండ్రి, తాత అక్కడికి వచ్చి వెన్నెలని అంత సంతోషంగా చూసి గత ఆరు నెలలుగా ఆమెలో చూడని ఆ నవ్వుని ఇప్పుడు చూసి చాలా సంతోషపడతారు.
మనోజ్ : ఇప్పుడు చెప్పు ఏం చెప్పాలనుకున్నావ్
బెన్నెట్ : ఇండియా వెళుతుందటా
మనోజ్ : ఏంటీ
వెన్నెల : అవున్రా
మనోజ్ : మీ తాతయ్య ఒప్పుకోరు కదే
వెన్నెల : ఒప్పుకోరు కానీ నువ్వు ఒప్పించరా
మనోజ్ : నీకే ఒప్పుకోనిది నేను చెప్తే వింటారా
వెన్నెల : నీ మాటని మా తాతయ్య వింటారు.తనకి నీపై కొంచెం అభిమానము ఉంది
మనోజ్ : సరే అడుగుతాలే కానీ ఇప్పుడు ఇండియా ఎందుకు
వెన్నెల : మర్చిపోలేకపోతున్నారా ఇక్కడే ఉంటే అదే గుర్తుకొస్తుంది అందుకే
బెన్నెట్ : ఇండియా వెళ్తే మర్చిపోతావా
మనోజ్ : ప్లేస్ మారితే జ్ఞాపకాలు మర్చిపోవచ్చులే బెన్నీ
బెన్నెట్ : సరే నేను కూడా ఇండియా వస్తాను
వెన్నెల : నువ్వు ఎందుకురా
బెన్నెట్ : నీకు తోడు
వెన్నెల : ఏం వద్దులే
బెన్నెట్ : అసలే నాకు ఇండియన్ గర్ల్ ని పెళ్లి చేసుకోవాలని కోరిక అందుకైనా నేను ఇండియా వస్తా
వెన్నెల : ముందు నాకు వెళ్ళడానికి పర్మిషన్ రానివ్వు తర్వాత నువ్వు
బెన్నెట్ : సరే
మనోజ్ : ముందు లోపలికి పదండి
వెన్నెల కుటుంబం గురించి చెప్పాలంటే తన తండ్రి పేరు మోహన్ తల్లి పేరు లూసీ. మోహన్ అమెరికాలో తన చదువు కొనసాగిస్తున్నప్పుడే లూసీని ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకున్నాడు.వెన్నెల తాత పేరు శివరామయ్య ఇప్పుడు ఆయనకి 85 సంవత్సరాలు. వెన్నెలకి రెండేళ్లు ఉన్నప్పుడే మోహన్ అమెరికా వచ్చేసి యూవీ సాఫ్ట్వేర్ సొల్యూషన్స్ అనే పేరుతో ఒక కంపెనీ పెట్టి అక్కడే సెటిల్ అయిపోయాడు. ఇప్పుడు ఆ కంపెనీ సాఫ్ట్వేర్ ఇండస్ట్రీస్ లో ఒక పేరున్న కంపెనీగా ప్రసిద్ధి చెంది ఇండియా సహా పలుదేశాలలో బ్రాంచెస్ ఉన్నాయి.
బెన్నెట్ విషయానికి వస్తే తను లూసీ అన్న కొడుకు.బెన్నెట్ చిన్నప్పుడే అతని తల్లిదండ్రులు చనిపోవడంతో అతను కూడా వెన్నెలతో కలిసి అదే ఇంట్లో పెరిగాడు. బెన్నెట్ యూనివర్సిటీలో చదువుతున్నప్పుడే మనోజ్ తో ఏర్పడిన పరిచయం స్నేహంగా మారి ప్రాణ స్నేహితులు అయ్యారు.ఇంకో రెండేళ్ళకి వెన్నెల కూడా అదే యూనివర్సిటీ లో జాయిన్ అవ్వగా మనోజ్ కి కూడా ఆమెతో స్నేహం కుదిరింది. ఆ స్నేహంతోనే మనోజ్ కూడా ఆమె కంపెనీలోనే పనిచేయడం ప్రారంభించాడు.
వెన్నెల కి ఒక సంవత్సరం నుంచి ఇండియా వెళ్లాలని చిన్న కోరిక పుట్టింది కానీ ఆమె ఇండియా వెళ్ళడానికి ఆమె తాత శివరామయ్య ససేమిరా ఒప్పుకోలేదు. ఇక అదే సమయానికి జాన్ పరిచయం అవ్వడం అతనితో ప్రేమలో పడటం ఇంట్లో అతను మంచివాడు కాదంటూ గొడవలు జరగటం కానీ ప్రేమ మత్తులో ఉన్న వెన్నెల కుటుంబ సభ్యులను కూడా ఎదిరించి జాన్ ని పెళ్లి చేసుకోవడం అన్నీ చకచకా జరిగిపోయాయి. ఆ పెళ్లి అయినా మరుక్షణమే అతని నిజస్వరూపం బయటపడి అతను ఒక మోసగాడు అని తెలుసుకుంది. తనను ఎంతో ప్రేమగా చూసుకున్న కుటుంసభ్యుల ప్రేమ పట్టించుకోకుండా ఇంతలా తన జీవితాన్ని తనే నాశనం చేసుకున్నాను అనే పశ్చాత్తాపంతో, మోసపోయాను అనే బాధతో ఆమె ముఖంలో చిరునవ్వు పోయింది.
అందరూ లోపలికి వెళ్ళాక కాసేపు మాట్లాడుకుని తర్వాత భోజనం చేసి మళ్ళీ మాటల్లో మునిగారు
లూసీ : జెన్నీ ఇంకా ఇండియా నుంచి రాలేదా
వెన్నెల : లేదు
మోహన్ : వెళ్లిన పని అయిపోయిందిగా
వెన్నెల : చెప్పండి మనోజ్ గారు
మనోజ్ : అంకుల్ అది అత్తయ్య వస్తున్నారుగా తనని తీసుకురావడానికి దివ్య ఇంటికి వెళ్ళింది
లూసీ : ఓకే
శివరామయ్య : మీ అమ్మగారిని ఇబ్బంది పెట్టడం ఎందుకమ్మా నువ్వు,మీ ఆయన ఇక్కడే ఉండొచ్చు కదా
దివ్య : మీకెందుకు శ్రమ తాతగారు
శివరామయ్య : శ్రమ ఏముందిలేమ్మా ,మీరు ఈ ఇంట్లో సభ్యుల్లానే కలిసిపోయారు కదా
మనోజ్ : కానీ తాతయ్య, అత్తయ్య వస్తే తనకి ధైర్యం ఉంటుంది కదా
శివరామయ్య : సరే
మనోజ్ : తాతయ్య గారు మీతో ఒక విషయం మాట్లాడాలి
శివరామయ్య : ఏంటి మను
మనోజ్ : అది వెన్నెల ఇండియా వెళ్తా అంటుంది
శివరామయ్య : వద్దు,నేను చెప్పా కదా వద్దని