17-03-2024, 06:08 PM
2 சௌந்திரம்
வாய்க்காலில் மேகலாவின் கதையை கேட்டதிலிருந்து சௌந்தரத்தின் உடல் பயங்கரமாக சூடாகி இருந்தது. காமத்தியில் அவளை சுட்டெடுத்துக் கொண்டிருந்தது. வீட்டிற்கு வந்ததிலிருந்து அவள் கணவனை நினைத்து புலம்பிக் கொண்டிருந்தாள்.
"யோவ் யாரெல்லாம் கூசுதுய்யா. பக்கத்திலே நீ இருந்தா பக்குவமா தேச்சுவிட்டு.. உன் வாயிலேயே முலையை தள்ளி உனக்கு வராத முளைப்பால ஊட்டி இருப்பேன். நேத்து வந்த சிறுக்கி எல்லாம் ஓட்டுல ஆள் இல்லாதப்ப இருக்கிற உறவாட கொட்டம் அடிச்சு கிடக்குதுங்க. லாரி ஓட்ட போனவன் வரதுக்குள்ள அவ மாமனாரை ஒட்டிக்கிட்டு திரியுறா.. இந்த ஊரெல்லாம் வீடு இருக்கு வீடெல்லாம் வாசல் இருக்கு அந்த வாசலைக் எல்லாம் கதை இருக்கு அந்த கதை எல்லாம் என்கிட்ட தான் இருக்கு. நான் சொக்கப்படாமல் கிடக்கிறேன். உன் கைப்படாமல் தவிக்கிறேன். காலையில தலையில வச்ச பூவு கசங்காம அப்படியே காஞ்சி குப்பைக்கு போகுது. எப்ப வந்து நீ கசக்குவீங்கன்னு என் மனசு ஏங்கி தவிக்குது." என சவுந்திரம் புலம்பிக் கொண்டிருக்கும் தருணத்தில் வெளியில் இருந்து ஒரு குரல் கேட்டது
"அத்தாச்சி அத்தாட்சி.." நல்ல கம்பீரமான குரல்.
"யாரது பா எவ்வளவு உரிமையோட கூப்பிடுறது" என எழுந்தாள்.
"நான் தான் அத்தாச்சி. செல்லப்பன்"
"அட நீ தானப்பா சொல்லாயா? எங்கே இவ்வளவு தூரம்."
"சீமையிலிருந்து கடுதாசி வந்திருக்கு அத்தாச்சி. இவ்வளவு தூரம் போஸ்ட் மாஸ்டர் என்னால வர முடியாதுன்னு என்கிட்ட கொடுத்துட சொன்னாங்க.."
"யாரப்பா அனுப்பி இருக்கிறது. அவங்களா!?.."
"ஆமாம்.. அத்தாச்சி.அண்ணன் தான் எழுதி இருக்குது"
"இப்படி கல்யாணம் ஆகி ரெண்டு மாசத்துல விட்டுட்டு போயிட்டு இரண்டு வருஷமா கருதாசியும் பணமும் கொடுத்துவிட்டாரு.. என்னதான் பண்றது இத வச்சுக்கிட்டா நான் வாழ முடியும்."
அத்தாச்சியின் பொழம்பலை கேட்டு செல்லப்பன் கொஞ்சம் ஆடித்தான் போனான் என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் அத்தாட்சியை பார்த்தான்.
"சரி அத படிச்சு சொல்லுப்பா காதுகுளிர கேட்டுக்கொள்கிறேன்.."
கடுதாசி அவன் கவனமாக படித்தான் ஒவ்வொரு வரிகளிலும் அவனுடைய தாகமும் மோகமும் எள்ளின் நகையாடும் கிண்டலும் அதில் இருந்தது ன. அன்பே ஆருயிரே என்று அவனுக்கு எழுதவும் தெரியாது அவளுக்கு படிக்கவும் தெரியாது. அது முறையற்ற காதல் கடிதம், ஆனால் அதில் காதல் வந்தது மோகம் இருந்தது. இத்தனை நாள் பார்க்காத அவள் உடலின் மீது இருந்த தாகம் இருந்தது அவளுடைய வார்ப்பு அழகும் பெருமூச்சாய் அவன் எழுத்தில் வெளிப்பட்டது.
கடிதம் படித்த செல்லப்பனுக்கே அத்தாட்சி மீது ஒரு இரக்கம் வரக்கூடிய அளவிற்கு அதில் அவ்வளவு வர்ணனைகள் அதில் அவ்வளவு ஏக்கங்கள் அவள் அங்கமெல்லாம் அணு அணுவாய் ரசிக்க கூடிய அளவிற்கு இரண்டு மாதத்தில் அவன் எவற்றையெல்லாம் பார்த்திருப்பான். இருந்த இரண்டு மாதத்தில் அண்ணன் அவளை முழுவதுமாக எத்தனை முறை பார்த்திருப்பான் நிர்வாணமாக அவளை எத்தனை முறை தரிசித்து இருப்பான் ஆனால் கற்பனையும் அவள் அழகும் இன்னும் கொஞ்சம் கற்பனையும் சேர்த்து அந்த கடிதத்தில் மோக குன்றாக தெரித்து இருந்தது..
"அடியே சௌந்தரம்.. என் சௌந்தரத்துக்குட்டி.. அந்த மச்சம் என் மனசு என்னமோ பண்ணுது நீ பக்கத்துல இருந்தா கல்லு முளைக்கு நடுவே என் சுன்னியை விட்டு கடைசியே கஞ்சி எடுத்திருப்பேன். உன் வாயில என் பூல விட்டு இருப்பேன்.. புண்டைய நக்கி தேனை குடிச்சிருப்பேன். இங்க உன்ன நெனச்சு கையால கசிக்கிட்டு கிடக்குறேன் என் சுன்னியை" என பச்சை பச்சையாக அதில் எழுதி இருந்ததை அப்படியே வாசித்தான் செல்லப்பன். அவனுடைய குரலில் அந்த கடிதத்தை கேட்கும் பொழுது ஏதோ காம கதை கேட்பதைப் போல இருந்தது அவளுக்கு. அவன் படிக்க படிக்க தன்னையும் மச்சானையும் கற்பனையில் நினைத்து ஓத்துக்கொண்டிருந்தாள். செல்லப்பன் கடிதம் முழுவதையும் படித்து முடித்துவிட்டு "அப்பாடி.. என்ன அத்தாச்சி அண்ணன் இம்புட்டு வேளா வரியா எழுதி இருக்குது."
"இத்தனை முறை அந்த போஸ்ட் மாஸ்டர் வர்றப்பள்ளியில் ஒரு தடவை கூட இப்படி படிச்சு சொல்லலையேப்பா" என்றாள் அத்தாச்சி
"போஸ்ட்மாருக்கு என்ன தெரியும் படிச்சிட்டு அதில் உள்ள சாரத்தை மட்டும் சொல்லிவிட்டு அவன் அடுத்த வேலைக்கு சென்று விடுவான் ஆனால் நான் அப்படியா".
"இந்தா அத்தாச்சி.. கடிதத்தை நல்லா பழக்கத்திலேயே வச்சு படுத்துக்கோ அண்ணன் வர வரைக்கும் இது தானே உனக்கு துணை. "
செல்லப்பன் கடிதத்தை படித்ததில் இருந்து அத்தாச்சி ஊரில் இருக்கும் அனைவரையும் விடவும் அழகாக தெரிந்தாள். அண்ணன் விவரணையாக எழுதியிருந்த அந்த கடிதத்தில் அத்தாட்சியின் மார்க்குகளில் இருக்கும் மச்சம் கூட இருந்தது. எந்த மச்சம் எவ்வளவு அளவில் எந்த மார்பில் இருக்கிறது என்றெல்லாம் அந்த கடிதத்தில் இல்லை ஆனாலும் செல்லப்பன் அதனை கற்பனை செய்து கொண்டான் அத்தாட்சியை நிர்வாணமாக்கி அவளுடைய மார்க்குகள் இருக்கும் அந்த மச்சத்தை இவனுடைய சுன்னிக்கஞ்சிகள் நினைத்து விடுமாறு கற்பனையில் மிதந்தான்.
"அண்ணே மச்சம் ஒன்னுனு எழுதி இருந்துச்சு ஆனா அந்த மனுஷன் சரியான இடத்தை மட்டும் எழுதாமல் போயிட்டான். எழுதி இருந்தா என்கிட்ட இருக்குன்னு கற்பனையாகவே நம்ம பார்த்திருப்போம்."
"இப்ப மட்டும் என்ன குறையுது. எப்படியாவது அத்தாட்சியை மடக்கி அவுத்து பார்த்தால் தெரிந்துவிடபோகுது. எங்க மச்சம் இருக்கு வேற என்ன எங்கெல்லாம் மறைச்சு வச்சுருக்கு அப்படின்னு. என்ன ரெண்டு வருஷமா அத்தாச்சி எவனுக்கும் முந்தைய விரிக்காமல் இழுத்து போட்டு படுத்து இருக்கு. நமக்கு அத்தாட்சி கிடைக்கணும்னா அதை நம்ம நல்லா தூங்கிவிட்டு வேற ஏதாவது வேலை பார்த்தா தான் கிடைக்கும்." என நினைத்துக் கொண்டான்.
அன்றைக்கு சாய்ந்திரம் சட்டென்று ஒரு யோசனை தோன்றியது அத்தாட்சிக்கு எத்தனையோ கடிதம் எழுதி இருப்பாங்களே.. அந்த கடிதத்தை எல்லாம் எடுத்து பார்த்தா கண்டிப்பா மத்த விவரம் கூட இருக்கறதுக்கு வாய்ப்பு இருக்கு என்று நினைத்துக் கொண்டான்.
அத்தாட்சிக்கும் அவனிடம் கடிதத்தை படிக்கச் சொல்லி கேட்டதிலிருந்து உள்ளுக்குள் நெருப்பு ஆறாய் காமம் ஓட்டம் எடுத்துக் கொண்டிருந்தது. படுபாவி பையன் இப்படி காம கதை படிக்கிற மாதிரி என் சங்கதி எல்லாம் படிச்சு படிச்சு காட்டி மோகத்தை ஏத்தி விட்டானே. அவள் தனியாக மோகத்தை தனிய வைக்க வழியில்லாமல் தரையோடு தரையாக புரண்டு கொண்டிருந்தாள்.
"என் புருஷன் லட்ச லட்சமா சம்பாரிச்சி என்னத்துக்கு ஆகுது. மனுஷன் நாய் மாதிரி உழைச்சு நாயாவே ஆனாலும்.. இப்படி பொண்டாட்டி இருக்காளே என புத்திக்கு உரைக்காமலேயே கிடக்கே." அத்தாச்சி குழம்பிக் கொண்டே கையில் ஒரு குடத்தை எடுத்துக் கொண்டு வாய்க்காலுக்கு சென்று கொண்டிருந்தாள்.
அப்போது மேற்கால விட்டது திண்ணையில செல்லப்பன்.. கால் மேல கால் போட்டு கிட்டு தனியா ஏதோ யோசித்துக்கொண்டு இருக்கிறது தெரிஞ்சுச்சு.
"என்ன கொழுந்தனாரே யோசனை பலமா இருக்குது?. கடல்ல ஏதாவது கப்பல் வாங்கி விடுறதா கற்பனையோ? என கிண்டலாக அவனுடைய கற்பனையை சீண்டினாள்" சவுந்திரம்.
"வா.. அத்தாச்சி. ராக்கியா தண்ணி எடுத்து போக வந்தியா?"
"ஆமாம் கொழுந்தனாரை நம்ம வீட்டுல வேற யார் இருக்கா பாக்கெட் தண்ணி எடுத்து கொண்டு வந்து தரத்துக்கு,?"
"குடத்த வேலைக்கு மட்டும் கொடு அத்தாட்சி நான் தண்ணி பிடிச்சு எடுத்துட்டு வரேன். சைக்கிள்ல தான் வீட்ல இருந்து வந்தேன் அந்த மரத்தடி நிழல்ல நிறுத்திவிட்டு இருக்கிறேன்."
"அட உங்களுக்கு எதுக்கு கொழுந்தனாரே சிரமம்."
"அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல அத்தாட்சி. நம்ப கொட்டாயில் புது படம் வந்திருக்கு ஆத்தா கிட்ட பணம் கேட்டா வஞ்சே சாவடிக்குது. என்ன பண்றதுன்னு தெரியல அதுதான் போக வழி இல்லாம சுத்திக்கிட்டு இங்க வந்து இருந்தேன். "
"அட நம்ம ஊருல எங்கப்பா கொட்டாயி இருக்குது இங்கே ஒரு பத்து குடிசை ஒரு மச்சி போட்டு இருந்தா பாக்கி அசல் ஒரு கொட்டாய்க்கு அஞ்சுகாத தூரம் போகணும் மாங்கு மாங்கு என சைக்கிளை மிதிக்கணும் இவ்வளவு கஷ்டப்பட்டு அந்த படத்துக்கு நீ போகணும்"
"அட என்ன அத்தாச்சி அப்படி சொல்லிவிட்டே.. அது நம்ம கொட்டாயி... அத்தாச்சி. சிங்கப்பூரான் கடையில் ஒரு டீ அடித்து விட்டு நம்ம சைக்கிள் ஏறி இரண்டு மிதி மிதிச்சா போதும் பறந்து போய்விடும். அந்த கொட்டா சும்மா எப்படி இருக்கும் தெரியுமா அங்கதான் அசல் ஊருல இருந்து மாடு கட்டிக்கிட்டு பொண்ணுக எல்லாம் கூட வரும். கலர் கலரா புடவை கட்டி இருக்கும். சில பட்டணத்து காரங்க கூட வருவாங்க. அதுல டவுசர் போட்டு போட்டு கூட ஒரு பொண்ணு வந்துச்சு. நல்லா ஆம்பள கணக்கா மசுர வெட்டிக்கிட்டு இது ஆம்பளையா பொம்பளையா அப்படின்னு யோசிக்க வச்சு?"
"அப்புறம் எப்படி கொழுந்தனாரே அது ஆம்பளையா இல்ல பொம்பளையா அப்படின்னு யோசிக்கிட்டே இருந்தியே எப்படி பொம்பளைன்னு கண்டுபிடிச்சீங்க..."
"அது அது வந்து அத்தாச்சி.. "
"அட சொல்லு கொழுந்தனாரே உன் மவுஸ் எப்படி அப்படின்னு நானும் தெரிஞ்சுக்க வேண்டாமா எப்படி டவுசர் போட்டுட்டு வந்தது பொம்பளைங்க கண்டுபிடிச்சீங்க.."
செல்லப்பன் திண்ணையில் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்து இந்த பக்கம் அந்த பக்கமும் பார்த்தால் யாரும் வரவில்லை என்பதனை உறுதி செய்து கொண்டு.. கமுக்கமான குரலில்..
"அத்தாச்சி அது சட்டையில மாரு முட்டிக்கிட்டு நினைச்சு அதை பார்த்து தான் அதை போயி உங்ககிட்ட எப்படி சொல்றது அதுதான் கொஞ்சம் வெட்கப்பட்டுக்கிட்டு நின்னேன். இப்படி சொல்லிபுட்டேன்னு தப்பா நினைச்சுக்காதீங்க."
"ஹா ஹா ஹா கொழுந்தனாரே.. நான் கூட நீங்க பச்ச புள்ள கணக்கா இருக்கீங்கனு நெனச்சேன் பொண்ணுங்க மார்பு கூட உங்க கண்ணுக்கு தெரியுது. பலே பலே கொழுந்தனாருக்கு பல விஷயம் தெரிஞ்சு இருக்குது."
செல்லப்பன் அசடு வழிந்தான்.
வாய்க்காலில் மேகலாவின் கதையை கேட்டதிலிருந்து சௌந்தரத்தின் உடல் பயங்கரமாக சூடாகி இருந்தது. காமத்தியில் அவளை சுட்டெடுத்துக் கொண்டிருந்தது. வீட்டிற்கு வந்ததிலிருந்து அவள் கணவனை நினைத்து புலம்பிக் கொண்டிருந்தாள்.
"யோவ் யாரெல்லாம் கூசுதுய்யா. பக்கத்திலே நீ இருந்தா பக்குவமா தேச்சுவிட்டு.. உன் வாயிலேயே முலையை தள்ளி உனக்கு வராத முளைப்பால ஊட்டி இருப்பேன். நேத்து வந்த சிறுக்கி எல்லாம் ஓட்டுல ஆள் இல்லாதப்ப இருக்கிற உறவாட கொட்டம் அடிச்சு கிடக்குதுங்க. லாரி ஓட்ட போனவன் வரதுக்குள்ள அவ மாமனாரை ஒட்டிக்கிட்டு திரியுறா.. இந்த ஊரெல்லாம் வீடு இருக்கு வீடெல்லாம் வாசல் இருக்கு அந்த வாசலைக் எல்லாம் கதை இருக்கு அந்த கதை எல்லாம் என்கிட்ட தான் இருக்கு. நான் சொக்கப்படாமல் கிடக்கிறேன். உன் கைப்படாமல் தவிக்கிறேன். காலையில தலையில வச்ச பூவு கசங்காம அப்படியே காஞ்சி குப்பைக்கு போகுது. எப்ப வந்து நீ கசக்குவீங்கன்னு என் மனசு ஏங்கி தவிக்குது." என சவுந்திரம் புலம்பிக் கொண்டிருக்கும் தருணத்தில் வெளியில் இருந்து ஒரு குரல் கேட்டது
"அத்தாச்சி அத்தாட்சி.." நல்ல கம்பீரமான குரல்.
"யாரது பா எவ்வளவு உரிமையோட கூப்பிடுறது" என எழுந்தாள்.
"நான் தான் அத்தாச்சி. செல்லப்பன்"
"அட நீ தானப்பா சொல்லாயா? எங்கே இவ்வளவு தூரம்."
"சீமையிலிருந்து கடுதாசி வந்திருக்கு அத்தாச்சி. இவ்வளவு தூரம் போஸ்ட் மாஸ்டர் என்னால வர முடியாதுன்னு என்கிட்ட கொடுத்துட சொன்னாங்க.."
"யாரப்பா அனுப்பி இருக்கிறது. அவங்களா!?.."
"ஆமாம்.. அத்தாச்சி.அண்ணன் தான் எழுதி இருக்குது"
"இப்படி கல்யாணம் ஆகி ரெண்டு மாசத்துல விட்டுட்டு போயிட்டு இரண்டு வருஷமா கருதாசியும் பணமும் கொடுத்துவிட்டாரு.. என்னதான் பண்றது இத வச்சுக்கிட்டா நான் வாழ முடியும்."
அத்தாச்சியின் பொழம்பலை கேட்டு செல்லப்பன் கொஞ்சம் ஆடித்தான் போனான் என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் அத்தாட்சியை பார்த்தான்.
"சரி அத படிச்சு சொல்லுப்பா காதுகுளிர கேட்டுக்கொள்கிறேன்.."
கடுதாசி அவன் கவனமாக படித்தான் ஒவ்வொரு வரிகளிலும் அவனுடைய தாகமும் மோகமும் எள்ளின் நகையாடும் கிண்டலும் அதில் இருந்தது ன. அன்பே ஆருயிரே என்று அவனுக்கு எழுதவும் தெரியாது அவளுக்கு படிக்கவும் தெரியாது. அது முறையற்ற காதல் கடிதம், ஆனால் அதில் காதல் வந்தது மோகம் இருந்தது. இத்தனை நாள் பார்க்காத அவள் உடலின் மீது இருந்த தாகம் இருந்தது அவளுடைய வார்ப்பு அழகும் பெருமூச்சாய் அவன் எழுத்தில் வெளிப்பட்டது.
கடிதம் படித்த செல்லப்பனுக்கே அத்தாட்சி மீது ஒரு இரக்கம் வரக்கூடிய அளவிற்கு அதில் அவ்வளவு வர்ணனைகள் அதில் அவ்வளவு ஏக்கங்கள் அவள் அங்கமெல்லாம் அணு அணுவாய் ரசிக்க கூடிய அளவிற்கு இரண்டு மாதத்தில் அவன் எவற்றையெல்லாம் பார்த்திருப்பான். இருந்த இரண்டு மாதத்தில் அண்ணன் அவளை முழுவதுமாக எத்தனை முறை பார்த்திருப்பான் நிர்வாணமாக அவளை எத்தனை முறை தரிசித்து இருப்பான் ஆனால் கற்பனையும் அவள் அழகும் இன்னும் கொஞ்சம் கற்பனையும் சேர்த்து அந்த கடிதத்தில் மோக குன்றாக தெரித்து இருந்தது..
"அடியே சௌந்தரம்.. என் சௌந்தரத்துக்குட்டி.. அந்த மச்சம் என் மனசு என்னமோ பண்ணுது நீ பக்கத்துல இருந்தா கல்லு முளைக்கு நடுவே என் சுன்னியை விட்டு கடைசியே கஞ்சி எடுத்திருப்பேன். உன் வாயில என் பூல விட்டு இருப்பேன்.. புண்டைய நக்கி தேனை குடிச்சிருப்பேன். இங்க உன்ன நெனச்சு கையால கசிக்கிட்டு கிடக்குறேன் என் சுன்னியை" என பச்சை பச்சையாக அதில் எழுதி இருந்ததை அப்படியே வாசித்தான் செல்லப்பன். அவனுடைய குரலில் அந்த கடிதத்தை கேட்கும் பொழுது ஏதோ காம கதை கேட்பதைப் போல இருந்தது அவளுக்கு. அவன் படிக்க படிக்க தன்னையும் மச்சானையும் கற்பனையில் நினைத்து ஓத்துக்கொண்டிருந்தாள். செல்லப்பன் கடிதம் முழுவதையும் படித்து முடித்துவிட்டு "அப்பாடி.. என்ன அத்தாச்சி அண்ணன் இம்புட்டு வேளா வரியா எழுதி இருக்குது."
"இத்தனை முறை அந்த போஸ்ட் மாஸ்டர் வர்றப்பள்ளியில் ஒரு தடவை கூட இப்படி படிச்சு சொல்லலையேப்பா" என்றாள் அத்தாச்சி
"போஸ்ட்மாருக்கு என்ன தெரியும் படிச்சிட்டு அதில் உள்ள சாரத்தை மட்டும் சொல்லிவிட்டு அவன் அடுத்த வேலைக்கு சென்று விடுவான் ஆனால் நான் அப்படியா".
"இந்தா அத்தாச்சி.. கடிதத்தை நல்லா பழக்கத்திலேயே வச்சு படுத்துக்கோ அண்ணன் வர வரைக்கும் இது தானே உனக்கு துணை. "
செல்லப்பன் கடிதத்தை படித்ததில் இருந்து அத்தாச்சி ஊரில் இருக்கும் அனைவரையும் விடவும் அழகாக தெரிந்தாள். அண்ணன் விவரணையாக எழுதியிருந்த அந்த கடிதத்தில் அத்தாட்சியின் மார்க்குகளில் இருக்கும் மச்சம் கூட இருந்தது. எந்த மச்சம் எவ்வளவு அளவில் எந்த மார்பில் இருக்கிறது என்றெல்லாம் அந்த கடிதத்தில் இல்லை ஆனாலும் செல்லப்பன் அதனை கற்பனை செய்து கொண்டான் அத்தாட்சியை நிர்வாணமாக்கி அவளுடைய மார்க்குகள் இருக்கும் அந்த மச்சத்தை இவனுடைய சுன்னிக்கஞ்சிகள் நினைத்து விடுமாறு கற்பனையில் மிதந்தான்.
"அண்ணே மச்சம் ஒன்னுனு எழுதி இருந்துச்சு ஆனா அந்த மனுஷன் சரியான இடத்தை மட்டும் எழுதாமல் போயிட்டான். எழுதி இருந்தா என்கிட்ட இருக்குன்னு கற்பனையாகவே நம்ம பார்த்திருப்போம்."
"இப்ப மட்டும் என்ன குறையுது. எப்படியாவது அத்தாட்சியை மடக்கி அவுத்து பார்த்தால் தெரிந்துவிடபோகுது. எங்க மச்சம் இருக்கு வேற என்ன எங்கெல்லாம் மறைச்சு வச்சுருக்கு அப்படின்னு. என்ன ரெண்டு வருஷமா அத்தாச்சி எவனுக்கும் முந்தைய விரிக்காமல் இழுத்து போட்டு படுத்து இருக்கு. நமக்கு அத்தாட்சி கிடைக்கணும்னா அதை நம்ம நல்லா தூங்கிவிட்டு வேற ஏதாவது வேலை பார்த்தா தான் கிடைக்கும்." என நினைத்துக் கொண்டான்.
அன்றைக்கு சாய்ந்திரம் சட்டென்று ஒரு யோசனை தோன்றியது அத்தாட்சிக்கு எத்தனையோ கடிதம் எழுதி இருப்பாங்களே.. அந்த கடிதத்தை எல்லாம் எடுத்து பார்த்தா கண்டிப்பா மத்த விவரம் கூட இருக்கறதுக்கு வாய்ப்பு இருக்கு என்று நினைத்துக் கொண்டான்.
அத்தாட்சிக்கும் அவனிடம் கடிதத்தை படிக்கச் சொல்லி கேட்டதிலிருந்து உள்ளுக்குள் நெருப்பு ஆறாய் காமம் ஓட்டம் எடுத்துக் கொண்டிருந்தது. படுபாவி பையன் இப்படி காம கதை படிக்கிற மாதிரி என் சங்கதி எல்லாம் படிச்சு படிச்சு காட்டி மோகத்தை ஏத்தி விட்டானே. அவள் தனியாக மோகத்தை தனிய வைக்க வழியில்லாமல் தரையோடு தரையாக புரண்டு கொண்டிருந்தாள்.
"என் புருஷன் லட்ச லட்சமா சம்பாரிச்சி என்னத்துக்கு ஆகுது. மனுஷன் நாய் மாதிரி உழைச்சு நாயாவே ஆனாலும்.. இப்படி பொண்டாட்டி இருக்காளே என புத்திக்கு உரைக்காமலேயே கிடக்கே." அத்தாச்சி குழம்பிக் கொண்டே கையில் ஒரு குடத்தை எடுத்துக் கொண்டு வாய்க்காலுக்கு சென்று கொண்டிருந்தாள்.
அப்போது மேற்கால விட்டது திண்ணையில செல்லப்பன்.. கால் மேல கால் போட்டு கிட்டு தனியா ஏதோ யோசித்துக்கொண்டு இருக்கிறது தெரிஞ்சுச்சு.
"என்ன கொழுந்தனாரே யோசனை பலமா இருக்குது?. கடல்ல ஏதாவது கப்பல் வாங்கி விடுறதா கற்பனையோ? என கிண்டலாக அவனுடைய கற்பனையை சீண்டினாள்" சவுந்திரம்.
"வா.. அத்தாச்சி. ராக்கியா தண்ணி எடுத்து போக வந்தியா?"
"ஆமாம் கொழுந்தனாரை நம்ம வீட்டுல வேற யார் இருக்கா பாக்கெட் தண்ணி எடுத்து கொண்டு வந்து தரத்துக்கு,?"
"குடத்த வேலைக்கு மட்டும் கொடு அத்தாட்சி நான் தண்ணி பிடிச்சு எடுத்துட்டு வரேன். சைக்கிள்ல தான் வீட்ல இருந்து வந்தேன் அந்த மரத்தடி நிழல்ல நிறுத்திவிட்டு இருக்கிறேன்."
"அட உங்களுக்கு எதுக்கு கொழுந்தனாரே சிரமம்."
"அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல அத்தாட்சி. நம்ப கொட்டாயில் புது படம் வந்திருக்கு ஆத்தா கிட்ட பணம் கேட்டா வஞ்சே சாவடிக்குது. என்ன பண்றதுன்னு தெரியல அதுதான் போக வழி இல்லாம சுத்திக்கிட்டு இங்க வந்து இருந்தேன். "
"அட நம்ம ஊருல எங்கப்பா கொட்டாயி இருக்குது இங்கே ஒரு பத்து குடிசை ஒரு மச்சி போட்டு இருந்தா பாக்கி அசல் ஒரு கொட்டாய்க்கு அஞ்சுகாத தூரம் போகணும் மாங்கு மாங்கு என சைக்கிளை மிதிக்கணும் இவ்வளவு கஷ்டப்பட்டு அந்த படத்துக்கு நீ போகணும்"
"அட என்ன அத்தாச்சி அப்படி சொல்லிவிட்டே.. அது நம்ம கொட்டாயி... அத்தாச்சி. சிங்கப்பூரான் கடையில் ஒரு டீ அடித்து விட்டு நம்ம சைக்கிள் ஏறி இரண்டு மிதி மிதிச்சா போதும் பறந்து போய்விடும். அந்த கொட்டா சும்மா எப்படி இருக்கும் தெரியுமா அங்கதான் அசல் ஊருல இருந்து மாடு கட்டிக்கிட்டு பொண்ணுக எல்லாம் கூட வரும். கலர் கலரா புடவை கட்டி இருக்கும். சில பட்டணத்து காரங்க கூட வருவாங்க. அதுல டவுசர் போட்டு போட்டு கூட ஒரு பொண்ணு வந்துச்சு. நல்லா ஆம்பள கணக்கா மசுர வெட்டிக்கிட்டு இது ஆம்பளையா பொம்பளையா அப்படின்னு யோசிக்க வச்சு?"
"அப்புறம் எப்படி கொழுந்தனாரே அது ஆம்பளையா இல்ல பொம்பளையா அப்படின்னு யோசிக்கிட்டே இருந்தியே எப்படி பொம்பளைன்னு கண்டுபிடிச்சீங்க..."
"அது அது வந்து அத்தாச்சி.. "
"அட சொல்லு கொழுந்தனாரே உன் மவுஸ் எப்படி அப்படின்னு நானும் தெரிஞ்சுக்க வேண்டாமா எப்படி டவுசர் போட்டுட்டு வந்தது பொம்பளைங்க கண்டுபிடிச்சீங்க.."
செல்லப்பன் திண்ணையில் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்து இந்த பக்கம் அந்த பக்கமும் பார்த்தால் யாரும் வரவில்லை என்பதனை உறுதி செய்து கொண்டு.. கமுக்கமான குரலில்..
"அத்தாச்சி அது சட்டையில மாரு முட்டிக்கிட்டு நினைச்சு அதை பார்த்து தான் அதை போயி உங்ககிட்ட எப்படி சொல்றது அதுதான் கொஞ்சம் வெட்கப்பட்டுக்கிட்டு நின்னேன். இப்படி சொல்லிபுட்டேன்னு தப்பா நினைச்சுக்காதீங்க."
"ஹா ஹா ஹா கொழுந்தனாரே.. நான் கூட நீங்க பச்ச புள்ள கணக்கா இருக்கீங்கனு நெனச்சேன் பொண்ணுங்க மார்பு கூட உங்க கண்ணுக்கு தெரியுது. பலே பலே கொழுந்தனாருக்கு பல விஷயம் தெரிஞ்சு இருக்குது."
செல்லப்பன் அசடு வழிந்தான்.
sagotharan