23-03-2024, 11:43 PM
హారిక : సర్లే నీ నుంచి చిన్న సహాయం కావాలే
అంజలి : ఓహో అందుకే నేను గుర్తొచ్చానా
హారిక : సమయం దొరక్క చేయట్లేదే
అంజలి : సరే విషయం ఏంటి చెప్పు
హారిక : మా అత్తగారి కుటుంబం రేపు హైదరాబాద్ వస్తారు వాళ్ళని రిసీవ్ చేసుకుని ఫ్లయిట్ ఎక్కించాలి
అంజలి : రేపా
హారిక : కుదరదా అలా అనకే ప్లీజ్ లేకపోతే ఇక్కడ నేను అయిపోతాను కావాలంటే నీ సహాయానికి నీకు ఎప్పుడైనా బాగా సహాయపడతానే
అంజలి : సరే సరే వెళ్తాలే
హారిక : థాంక్స్
అంజలి : ఓకే ఉంటా అయితే
హారిక : అవును అంజలి మీ అత్తగారిది కూడా మా ఆయన ఊరికి దగ్గరే కదా
అంజలి : అవును
హారిక : ఏ ఊరు అది
అంజలి : ?
అంజలి - అజయ్
*******************************************************
స్వామిజీ : ఆనందంగా ఉన్న ఆ కుటుంబంలో ఒక రాక్షసుడు తిష్టవేస్తే ఆ కుటుంబ పరిస్థితి ఏంటి
సంతోషంలో తన చుట్టూ ఏం జరుగుతుందో తెలుసుకోలేక ప్రమాదపు అంచుల్లో చిక్కుకోబోతున్న తనని ఆ ప్రమాదం నుంచి గట్టెక్కించేది ఎవరు
హైదరాబాద్ లోని ఒక కాలనీ :
ఆ కాలనీ లో ఎక్కువగా నివశించేది బ్రాహ్మిన్స్. ఆ కాలనీ లోని ఒక ఇంట్లో ఆ రోజు చాలా హడావిడిగా ఉంది. ఆ ఇంటి పెద్ద సోమయాజులు అతని భార్య అన్నపూర్ణ. అతనికి ముగ్గురు కొడుకులు ఒక కూతురు. పెద్ద కొడుకు పేరు సూర్య అతని భార్య వసుధ రెండో కొడుకు పేరు ఉదయ్ అతని భార్య మీరా ఇక చిన్న కొడుకు పేరు విరాట్ అతని భార్య పేరు బృంద. కూతురు పేరు వేద ఈమె అందరికన్నా చిన్నది.
సోమయాజులు గారు పౌరోహిత్యం చూస్తుంటే పెద్ద కొడుకు కేటరింగ్ రెండో కొడుకు స్వీట్స్ వ్యాపారం చేస్తుంటే చిన్న వాడైనా విరాట్ మాత్రం ఒక డ్రగ్ ( మెడికల్ ) కంపెనీ లో పనిచేస్తున్నాడు. అతని బావమరిది సుబ్రహ్మణ్య గణపతి రావు (గణేష్ ) కూడా అతనితో అదే కంపెనీలో పని చేస్తున్నాడు. కంపెనీ లో వాళ్ళిద్దరికీ అయినా పరిచయమే విరాట్ బృంద ని పెళ్లి చేసుకోవడానికి కారణమైంది.
( సుబ్రహ్మణ్య గణపతి రావు తన పేరుని గణేష్ గా మార్చుకుని చలామణి అవుతాడు )
సోమయాజులు : పూర్ణ పూర్ణ
అన్నపూర్ణ : ఎందుకండీ అంతలా పిలుస్తున్నారు
సోమయాజులు : రెడీ అయ్యారా లేదా
అన్నపూర్ణ : అవుతున్నారండి మీరు కంగారు పడకండి
సోమయాజులు : సరి సరే ఇంతకీ విరాట్ ఎక్కడ
విరాట్ : ఇక్కడే ఉన్నా నాన్నగారు
సోమయాజులు : ఆ అనాధ శరణాలయం వారికి చెప్పావా మనం వస్తున్నట్టు
విరాట్ : చెప్పా నాన్నగారు
సోమయాజులు : అన్నట్టు కోడలు పిల్ల ఎప్పుడొస్తుంది
విరాట్ : గణేష్ గాయత్రిని , మావయ్యగారిని ఇక్కడికి తీసుకొచ్చేస్తా అంటున్నాడు కదండీ వాళ్ళు వస్తే వాళ్ళతో పాటే తను వస్తుంది
సోమయాజులు : ఒప్పుకున్నారా మీ మావయ్యగారు
విరాట్ : తెలియదు నేను ఒకసారి కనుక్కుంటాలే
సోమయాజులు : ఒప్పుకోకపోతే నాకు చెప్పు నేను మాట్లాడతా ఎన్నాళ్లని వాడు ఆ పిల్లకి దూరంగా ఉండాలి
విరాట్ : సరే నాన్నగారు
సోమయాజులు : వాళ్ళు వస్తే ఇక్కడే ఉండమను గాయత్రి కూడా నా కూతురు లాంటిదే
విరాట్ : లేదు నాన్నగారు గణేష్ మన ఇంటి పక్కన ఉండే ఇల్లు ఖాళీగా ఉంది కదా అది తీసుకోవడానికి చూస్తున్నాడు
సోమయాజులు : సరే , ఉదయ్ ఆ స్వీట్స్ అన్నీ సర్దేసావా
ఉదయ్ : హ సర్దేసి కారులో కూడా పెట్టించేసాను నాన్నగారు
సోమయాజులు : హ ఓకే ఒకసారి మీ ఇద్దరు సూర్య దగ్గరికెళ్లి వంట పని అయ్యిందో లేదో చూడండి
ఉదయ్,విరాట్ : సరే నాన్నగారు
అక్కడ నుంచి వేరే గదిలోకి వెళ్తే
మీరా : అక్కా రెడీ అయిపోయావా
వసుధ : హ అయిపోయా, ఏంటే నువ్వింకా కాలేదు మావగారు ఇప్పటికే కంగారు పడుతున్నారు
మీరా : అంతా ఈ జడ వల్లే
వసుధ : అది ఏం చేసిందే నిన్ను
మీరా : చిక్కు పడిపోయింది తీసేసరికి ఇంత సమయం పట్టింది
వసుధ : హ్మ్మ్ ఇది ఎప్పుడు ఉండే పనే కదా
మీరా : హు కానీ బృంద ఉంటే చాలా తేలికగా తీసేది.
వసుధ : వస్తాదిలే, గాయత్రి ని వెంటపెట్టుకుని
మీరా : ఇక నుంచి మనం నలుగురం అన్నమాట
వేద : మరి నేను
వసుధ,మీరా : పుట్టిన రోజు శుభాకాంక్షలు రా
వేద : థాంక్ యూ వదిన్స్ మీరు నలుగురు అంటే అందులో నేను లేనా
మీరా : నువ్వు కాలేజీ కి వెళ్ళిపోతావ్ కదా
వేద : సర్లే ఈ డ్రెస్ లో నేను ఎలా ఉన్నానో చెప్పండి
వసుధ : బంగారు బొమ్మలా ఉన్నావ్
సోమయాజులు : వేద
మీరా : ఆమ్మో మావయ్యగారు పిలుస్తున్నారు నువ్వెళ్లు నేను రెడీ అవ్వాలి
వేద : పిలిచారా నాన్నగారు
సోమయాజులు : మా బంగారానికి పుట్టిన రోజు శుభాకాంక్షలు ఇదిగోరా ఇది తీసుకో
వేద : ఎందుకు నాన్నగారు ఇప్పుడు ఇది
సూర్య : తీసుకో చిన్నూ, బంగారం వద్దని అనకూడదు
వేద : అన్నయ్య అది కాదు ఇప్పుడు ఎందుకు అని
సోమయాజులు : వేదా
వేద : సరే తీసుకుంటున్నా
అందరు రెడీ అయ్యి బయటకి రాగా వేద ముందుగా తన తల్లిదండ్రుల దగ్గర ఆశీర్వాదం తీసుకుని తరువాత తన అన్న వదినల దగ్గర ఆశీర్వాదం తీసుకుని ఆఖరిగా బృంద లేకపోవడంతో తన చిన్న అన్న ఒక్కడి దగ్గర ఆశీర్వాదం తీసుకుంది. ఇక బయలుదేరదాం అనే సమయానికి మీరా చెల్లి ఛాయా అక్కడికి వచ్చింది. ఆమెని చూడగానే సోమయాజులు గారి ముఖం మాడిపోయింది. ఎందుకంటే ఆమె జీన్స్ కురచ టాప్ వేసుకోగా ఆమె నడుము కొద్దిగా కనిపిస్తుంది.ఇక జీన్స్ అయితే తొడల కొద్ది వరకు ఉండి ఆ తరువాత మోకాళ్ళ కింద వరకు ఆమె కాళ్ళు కనపడుతూ ఉండి తరువాత కిందకి వేలాడుతూ ఉంది.
ఛాయా : అక్క
మీరా : ( ఇది ఇప్పుడు ఎందుకు వచ్చింది ) ఛాయా నువ్వెంటి ఇక్కడ
ఛాయా : అక్క, అది నేను ఇకపై ఇక్కడే ఉండాలనుకుంటున్నా
మీరా : ( మామ గారి వైపు చూస్తూ ) ఇక్కడా
ఛాయా : ఇక్కడే
సోమయాజులు : మీరా ముందు తనని లోపలికి తీసుకెళ్ళు
మీరా : ( మామగారి ముఖాన్ని చూస్తూ ) అలాగే మావయ్యగారు , ముందు నువ్వు పదా
ఛాయా : సరే
లోపలికి వెళ్ళాక
మీరా : ఈ బట్టలేంటే
ఛాయా : ఇవే ఇప్పుడు ఫ్యాషన్ అక్కా
మీరా : ఫ్యాషనో ఏమో కానీ ఇక్కడ మాత్రం ఇలాంటివి వేయొద్దు
ఛాయా : అక్కా ఇది ఫ్రీడమ్ ని హరించడమే
మీరా : ఛాయా నువ్వు బయట ఉన్నప్పుడు ఎలా ఉన్నా నేనేమీ అనను కానీ ఇక్కడ ఉండాలనుకుంటే కొంచెం పద్దతిగా ఉండు.మిగతావి తర్వాత మాట్లాడుకుందాం నువ్వు విశ్రాంతి తీసుకో మేము బయటకి వెళ్లి వస్తాం
ఛాయా : ఎక్కడికి అక్క
మీరా : వేద పుట్టిన రోజు కదా అందుకే బయటకి వెళ్తున్నాం
ఛాయా : నేను వస్తా
మీరా : నువ్వా వద్దు ఇప్పటికే ఆలస్యమయింది.
ఛాయా : నేను ఒక్కదాన్నే ఇక్కడ ఉండి ఏం చేయను
మీరా : సరే త్వరగా స్నానం చేసి పద్దతిగా రెడీ అవ్వు, ఇదిగో నా బట్టలు ఎక్కువ సమయం తీసుకోకు
ఛాయా : సరే
ఛాయా బాత్రూంకి వెళ్లి తన బట్టలన్నీ విప్పేసి పక్కన వేసి స్నానం చేస్తూ తన ఒంటిని రుద్దుకుంటుంది. అలా రుద్దుకుంటూ తన చేయి రొమ్ముల దగ్గరికి వచ్చేసరికి చిన్నగా మంట పుట్టి ఔచ్హ్ అని అరిచింది. తర్వాత అక్కడ చూసుకుని ఆ రెండు రోజుల నుంచి జరిగిందంతా ఒకసారి గుర్తు చేసుకుని ఆ రాత్రి జరిగిన ఆ తీయటి అనుభవాన్ని ఇంకోసారి గుర్తు చేసుకుంది.తన చేతిని పువ్వు దగ్గరికి తెచ్చి రాసుకుంటూ చిన్నగా నవ్వుకుని ముసలోడేగాని గట్టోడు బాగా దించాడు ఇంకోసారి అక్కడికి వెళ్ళినప్పుడు వాడితో మళ్ళీ గడిపి రావాలి అనుకుంటూ తన స్నానాన్ని కొనసాగించింది.
ఇక ఇదే సమయానికి mrs.x ఇంటి దగ్గర
గణేష్ : నాన్నగారు ఏం నిర్ణయించుకున్నారు
రామరావు ( పూజారి ) : నేను ఇంకొన్ని రోజులు ఇక్కడే ఉందాం అనుకుంటున్నా గాయత్రి ని ఒక్కదాన్నే తీసుకెళ్ళు
గణేష్ : మీరు రాకపోతే గాయత్రి వస్తుందా
రామరావు : తననే అడుగు
గాయత్రి : నేను వస్తానండి
గణేష్ : నిజమేనా
గాయత్రి : హ
గణేష్ : ఏంటీ ఈ వింత ఎప్పుడు అడిగినా అసలు రాననే దానివి
గాయత్రి : అంటే అది ఏం లేదులే అండి ( అన్నీ ఎలా చెప్పగలను రా నా మొగుడా )
రామరావు : ఒరేయ్ అమ్మాయి వస్తాను అన్నాక కూడా నీ ప్రశ్నలు ఏంట్రా
గణేష్ : సరే
బృంద : నాన్న మొన్న మీరు కూడా వస్తాను అన్నారు ప్రెసిడెంట్ ని కూడా కలిశారు వాళ్ళు ఒప్పుకున్నారు అన్నారు కదా
రామరావు : అవునమ్మా కానీ ఇంకో పూజారి దొరకాలి కదా
గాయత్రి : మరి అంతవరకు మీరు ఒక్కరే ఉంటారా
గణేష్ : ఏంటి ఇప్పుడు మళ్ళీ రానంటావా
గాయత్రి : లేదండి ఈసారి మీతో పాటే నేను
బృంద : అన్నయ్య ఏ సునామి అన్న వచ్చే సూచనలు కనిపిస్తున్నాయా
గణేష్ : ఏంట్రా
బృంద : మరి వదిన ఏంటి ఎప్పుడూ లేనిది నాన్నని వదిలి ఈ ఊరు విడిచి వస్తాను అంటుంది
గణేష్ : అదే నాకు అర్ధం కావట్లేదు
గాయత్రి : ఎన్నాళ్లని మీ అన్నయ్యని ఒక్కడినే వదిలి బాధపెట్టాలి అని ( ఇప్పుడు వెళ్లకపోతే నాకు చేతిపనే దిక్కు)
బృంద : అదే వదిన ఇప్పటిదాకా కూడా అన్నయ్య ఒక్కడే ఉన్నాడు అలాగే చాలా సార్లు కూడా నిన్ను వచ్చేయమని అడిగాడు
గాయత్రి : అది....
రామరావు : నేనే చెప్పారా ఎన్నాళ్లని తన జీవితాన్ని వదిలేసి ఇలా
గాయత్రి : (తన మావయ్య వైపు మెచ్చుకోలుగా చూస్తూ బ్రతికించారు అనుకుని ) కానీ మావయ్య మీరు
రామరావు : నా గురించి ఆలోచన వదిలేయ్ మీ చిన్న మామ చిన్న అత్త ఇక్కడ కొన్నిరోజులు ఉంటాను అన్నారు
గాయత్రి : సరే
గణేష్ : వెంటనే ఈ విషయం బావకి చెప్పాలి
బృంద : కాసేపాగి చేయరా ఇప్పుడు డ్రైవింగ్ లో ఉంటారు
రామరావు : ఎక్కడికైనా వెళ్తున్నారా
బృంద : ఈరోజు వేద పుట్టినరోజు కదా ప్రతీ సంవత్సరం లాగే ఈసారి అనాధ శరణాలయం కి వెళ్తున్నారు
గాయత్రి : అవును వేద పుట్టినరోజు కదా నేను అది మర్చిపోయానేంటి
బృంద : నువ్వు హైదరాబాద్ మాయలో ఉన్నావు లే
గాయత్రి : పో వదిన
బ్యాక్ టు హైదరాబాద్ సోమయాజులు హౌస్ :
ఛాయా స్నానం చేసి ఈసారి పద్దతిగానే తన అక్క ఇచ్చిన బట్టలని ఇష్టం లేకున్నా తప్పక వేసుకుని బయటకి వచ్చింది.ఛాయా బయటకి వస్తూనే ఎదురుగా కనిపిస్తున్న విరాట్ ని చూస్తూ ఏముంటావ్ రా బాబు నిన్ను పెళ్లి చేసుకోవాలి అనుకున్నా కానీ కుదరలేదు కనీసం నీతో ఒక్కసారి అయినా గడపాలి రా,అసలే ఆ బృంద లేదు వచ్చేలోపు గురుడిని కొంచెం లైన్ లో పెట్టుకోవాలి అనుకుంటూ ముందుకి నడిచి సోమయాజులు గారిని గుద్దుకుంది.
సోమయాజులు దాని వంక ఒకసారి సీరియస్ గా చూసి ఇంక బయలుదేరండి అంటూ హుకుం జారీ చేసాడు.వాళ్ళందరూ కలిసి స్ఫూర్తి ఆశ్రమానికి వస్తారు.ఇక్కడ చిన్న పిల్లల దగ్గర నుంచి పెద్దవాళ్ళ వరకు ఉంటారు. సిటీలో ఇవే పేరుతో ఇంకొన్ని ఆశ్రమాలు ఉన్నాయి. ఈ ఆశ్రమాలలో ఆడవాళ్లు పెళ్లి చేసుకుని తోడు దొరికేవరకు, మగవారు అయితే ఏదొక ఉద్యోగం వచ్చి స్థిరపడేవరకు ఉంటారు కానీ ఈ ఆశ్రమాలు ఆడవారికి,మగవారికి వేరువేరుగా ఉంటాయి.ఇప్పుడు వీరు వచ్చింది ఆడవాళ్లు ఉండే ఆశ్రమానికి.
ఆశ్రమానికి వచ్చిన తర్వాత సోమయాజులు గారి కుటుంబం ఒక దగ్గరికి చేరి ఆ ఆశ్రమాలు అన్నిటిని చూసుకునే మేనేజర్ అయినటువంటి ఝాన్సీ గారి గురించి చూస్తూ అక్కడ స్టాఫ్ ని అడుగగా ఆమె ఆఫీస్ గదిలో ఎవరితోనో ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడుతుంది కాసేపట్లో వచ్చేస్తుంది అని చెప్పి ఆ ఆశ్రమాన్ని చూసుకునే నిర్మల వాళ్ళని మాటల్లో పెట్టించి తాను ఝాన్సీ ఉన్న గదికి వెళ్ళింది.ఆమె అటు వెళ్లిన కొన్ని క్షణాలకి విరాట్ కి ఫోన్ రావడంతో అక్కడ నుంచి కొద్ది దూరం వెళ్లి మాట్లాడుతున్నాడు. విరాట్ ఫోన్ మాట్లాడుతున్న ప్లేస్ కి కొంచెం దగ్గరలో ఉన్న గదిలో కొద్ది మంది మనుషులు ఝాన్సీ ని బెదిరిస్తున్నారు.
వ్యక్తి 1 : ఏంటే ఎక్కువ చేస్తున్నావ్
వ్యక్తి 2 : వాళ్ళేమైనా నీ పిల్లలా
ఝాన్సీ : అవును నా పిల్లలే
వ్యక్తి 2 : నీ పిల్లలా నువ్వేమైనా వాళ్ళని కన్నావా
వ్యక్తి 1 : కన్నది ఏమోలేరా ఇంతమంది పిల్లలకి ఒక్కడేనా నాన్న లేక
ఝాన్సీ : ఛీ ఏం మాట్లాడుతున్నారు రా
వ్యక్తి 1 : అయ్యో తప్పుగా అనుకోకండి మేడం ఈ పిల్లల తండ్రి వేరువేరు అయితే మేము కూడా నీ పిల్లలకి తండ్రి అవుదామని
వ్యక్తి 2 : అసలే వయస్సు పెరుగుతున్నా మంచి కసక్కుగా ఉన్నారు
ఝాన్సీ : ఛీ ఎదవల్లారా
నిర్మల : నిజమే అక్కా వీళ్ళు ఎదవలే
ఝాన్సీ : నిర్మల నువ్వెందుకు వచ్చావ్ వీళ్ళు నిన్ను కూడా ఏదైనా చేస్తారు నువ్వెళ్లు నేను మాట్లాడతా
నిర్మల : వీళ్ళు నన్నేమి చేయలేరులే అక్కా ఇంతకీ వీళ్ళకి ఏం కావాలంటా
ఝాన్సీ : అది వీళ్ళకి మన పిల్లలు కావాలంటా
నిర్మల : ఏమంటున్నావ్ అక్కా మన పిల్లలేంటి
వ్యక్తి 1 : ఏం లేదు మేడం మేము అడిగింది ఈ ఆశ్రమం పిల్లలు
నిర్మల : అయ్యో అక్కా వాళ్ళు తీసుకెళ్తాను అంటుంటే మీరు ఎందుకు పంపను అంటున్నారు
ఝాన్సీ : వాళ్ళు పంపమంటుంది పెంచుకోవడానికి కాదు వ్యభిచారం చేయించడానికి
నిర్మల : ఏమంటున్నావ్ అక్కా
ఝాన్సీ : అవును నిర్మల
నిర్మల : ఛీ ఏంట్రా ఇది, మీరు అసలు మనుషులేనా అయినా మీరేంటి అక్క వాళ్ళని చూస్తుంటే ఎంతకైనా తెగించేలాగా ఉన్నారు మీరు ఒప్పుకోకుండా ఇలా ఎదురు తిరిగితే ఎలా
ఝాన్సీ : నిర్మల ఏం మాట్లాడుతున్నావ్
నిర్మల : నిజం అక్క, వాళ్లకి ఏం జరిగిన అడిగేవాడు లేడు అదే మనకి ఏమైనా జరిగితే మన కుటుంబం ఏమైయిపోవాలి
ఝాన్సీ : ఏం మాట్లాడుతున్నావ్ నిర్మల వాళ్ళు మన పిల్లలు
నిర్మల : కన్న పిల్లలు కాదు కదా అయినా అక్క వ్యభిచారం అంటావేంటి వాళ్ళు అక్కడికెళ్తే ఎంత సుఖపడతారో తెలుసా ఇక్కడ మనం ఆ సుఖాన్ని వాళ్ళకి అందించగలమా
ఝాన్సీ : నువ్వేనా ఇలా మాట్లాడేది
నిర్మల : అది తర్వాత ఇంతకీ ఒప్పుకుంటున్నావా లేదా
ఝాన్సీ : నేనొప్పుకోను
నిర్మల : అయితే సరే వీళ్ళు కాకపోతే మరొకరు ఎవరో ఒకరు ఎందుకు నీ కన్న పిల్లలే ఉన్నారుగా ( వాళ్ళ వైపుకి తిరిగి ) దీనితో మాటలు ఏంట్రా మీకు, మొన్న దీని ఇద్దరు పిల్లల ఫోటోలు పెట్టా కదరా ఇది ఇక్కడ గొడవ చేసినప్పుడు దీనితో వాదించకుండా వాళ్ళని తీసుకెళ్లిపోవాలి కదరా
ఝాన్సీ : అంటే నువ్వు కూడా వాళ్ళ మనిషివేనా
నిర్మల : తప్పలేదు అక్కా ఏం చేస్తాం డబ్బు అలాంటిది ఎంత పనైనా చేయిస్తుంది నువ్వు కూడా దీనికి ఒప్పుకో చాలా డబ్బు వస్తుంది లేకపోతే నీ కుటుంబం చాలా సమస్యలు ఎదుర్కోవాల్సి వస్తుంది
ఝాన్సీ : ఛీ అసలు నువ్వు ఆడదానివేనా
నిర్మల : నీకు ఇంకా అర్ధం కావట్లేదు అక్కా ముందు ఈ వీడియో చూడు ( తన ఫోన్ ఇస్తుంది ఆమెకి )
ఝాన్సీ : ( వీడియో చూస్తూ కొంచెం భయపడుతుంది )
నిర్మల : ఏంటి నమ్మలేకపోతున్నావా నీ పిల్లలని మా వాళ్ళు ఫాలో చేస్తున్నారు నువ్వు దీనికి ఒప్పుకోకపోతే ఏం జరుగుతుందో అర్ధమయ్యింది అనుకుంటా
ఝాన్సీ : వద్దు వాళ్ళని ఏం చేయొద్దు
నిర్మల : ( ఆమె తన వాళ్ళ వైపు చూసి ) ఇదీ బెదిరించడమంటే ( దాని వైపుకి తిరిగి ) నువ్వు మేము చెప్పినట్టు చేసినంతకాలం ఏమవదు ఒప్పుకుంటున్నావా మరి
ఝాన్సీ : ( ఆలోచిస్తూ ఉంటుంది )
నిర్మల : బాస్ కి ఫోన్ చేయండ్రా
ఒక వ్యక్తి వాళ్ళ బాస్ కి ఫోన్ చేయగా నిర్మల కాసేపు వాడితో మాట్లాడి ఆ ఫోన్ ఝాన్సీ కి ఇచ్చింది.వాడు ఝాన్సీతో మాట్లాడుతుంటే వాడు చెప్పింది విని దానికి చెమటలు పట్టసాగాయి. వాడు ఫోన్ పెట్టేసాక అక్కడి ఆడపిల్లల జీవితాల గురించి ఆలోచిస్తూ నేను ఏమి చేయలేను ఇప్పుడు మిమ్మల్ని ఆ భగవంతుడే రక్షించాలి అనుకుని నిర్మల వైపు చూసి తనకి అంగీకారమే అని చెప్పింది.నిర్మల దాని వైపు నవ్వుతూ చూసి ఎప్పుడు ఎవరిని ఎలా పంపించాలో ఆ సమయంలో చెప్తాను. నేను చెప్పినట్టు నువ్వు చెయ్ అంతే అని చెప్పి బయట ఆ పంతులు నీకోసం నిరీక్షిస్తున్నారు వెళ్ళు అంది.
ఝాన్సీ : నమస్తే సోమయాజులు గారు
సోమయాజులు : నమస్తే
ఝాన్సీ : మొదలుపెడదామా
సోమయాజులు : అలాగే ( వాళ్ళ కుటుంబం వైపు చూసి ) విరాట్ ఎక్కడ
అన్నపూర్ణ : ఫోన్ వచ్చింది మాట్లాడటానికి వెళ్ళాడు
సోమయాజులు : పిలుచుకు రండి
విరాట్ ని పిలవడానికి వేద వెళ్తుంటే ఆమెతో పాటు ఛాయా కూడా వెళ్తుంది.వీళ్ళు వెళ్ళేటప్పటికి విరాట్ తన భార్య బృంద కుటుంబంతో ఫోన్ మాట్లాడుతూ ఉంటాడు. వేద అక్కడికి వచ్చి తండ్రి రమ్మన్నాడని చెప్పగా బృంద ఒకసారి ఫోన్ వేదకి ఇమ్మనడంతో తనకి ఇస్తాడు.వేద ఫోన్ మాట్లాడుతున్న సమయంలో అక్కడ mrs.x ఒక పక్కకి చేరి నాకు చాలా సంతోషంగా ఉంది ఎందుకంటే ఇప్పుడు నా మొగుడు, రంకు మొగుడు హైదరాబాద్ లోనే ఉంటారు కనుక అనుకుంటుంది ఇక ఇక్కడ ఛాయా విరాట్ తో మాటలు కలుపుతుంది.
ఛాయా : బావ
విరాట్ : ఏంటి
ఛాయా : ఏం లేదు జాబ్ ఏమైనా ఉంటే చెప్తావా
విరాట్ : నా జాబ్ నీ జాబ్ ఒకటి కాదు కదా అయినా నీ ముంబై జాబ్ ఏమైంది
ఛాయా : తీసేసారు బావ నీకు తెలిసిన వాళ్ళు ఎవరికైనా ఉంటే చెబుతావ్ అని
విరాట్ : సరే
ఛాయా : బృంద అక్క ఎప్పుడొస్తుంది
విరాట్ : ఇంకో వారం పట్టొచ్చు ఏమో
ఛాయా : సరే ( ఈ వారం నీతో క్లోజ్ అవ్వాలి )
విరాట్ : ఓకే నేను వెళ్తున్నా
ఛాయా : కాసేపు మాట్లాడొచ్చు కదా అంటే వేద ఇంకా ఫోన్ మాట్లాడుతుంది కదా అప్పటివరకు
విరాట్ : సరే ఏంటి చెప్పు
ఛాయా : హ అది అది బృంద అక్క ఊరు పేరు ఏంటి
విరాట్ : దేనికి
ఛాయా : చెప్పు బావ పనుంది
విరాట్ : ?
Mrs.x - ?
******************************************
స్వామిజీ : తన కన్నపేగు వల్లే తనని బాధలు చుట్టుముట్టాయి మరి ఆ బాధల నుంచి ఆమె బయటపడేది ఎప్పుడు ఆ బాధల నుంచి బయటపడటానికి ఆమెకి చేయూతనిచ్చేది ఎవరు
వైష్ణవి తన స్నేహితురాలు బిందు ని కలిసి ఇంటికి వచ్చాక తన బాబుతో కాసేపు ఆడుకుని వాడు పడుకున్నాక తన ఇంటికి ఫోన్ చేసింది. అవతల పక్క నుంచి ఫోన్ తీసిన వైష్ణవి అమ్మ తనతో మాట్లాడుతుంది.
శైలజ : అమ్మ వైషూ
వైష్ణవి : ఎలా ఉన్నావ్ అమ్మా
శైలజ : బాగున్నా రా నువ్వు
వైష్ణవి : నేను బాగున్నా అమ్మా
శైలజ : నిజమేనా వైషూ
వైష్ణవి : నిజమే అమ్మా , అలా అడుగుతున్నావేంటి ?
శైలజ : రేయ్ నేను నీ అమ్మని రా నువ్వు చెప్పకపోయినా నీ బాధ తెలుస్తుంది
వైష్ణవి : ( నీ కడుపున పుట్టకపోయినా ఎంత బాగా అర్ధం చేసుకున్నావ్ అమ్మ ) అమ్మా
శైలజ : ఏమయిందిరా చెప్పు కన్నా
వైష్ణవి : అది అత్తయ్యగారు
శైలజ : మళ్ళీ మొదలుపెట్టారా
వైష్ణవి : హు
శైలజ : అసలు ఆమెకి ఏమైంది మొన్నటివరకు బాగానే ఉండేవారు కదా
వైష్ణవి : ఏమోనమ్మా
శైలజ : నువ్వు బాధ పడకు రా మీ ఆయన కి చెప్పు తను చూసుకుంటాడు
వైష్ణవి : మీ అల్లుడు కి తెలుసు కానీ ఆయన ఏమి అనట్లేదు
శైలజ : మీరిద్దరూ బాగున్నారు కదా అది చాలులేరా
వైష్ణవి : అమ్మ అది ( నీకెలా చెప్పను అమ్మ మీ అల్లుడు ఏమీ పట్టించుకోడు ఆఖరికి నన్ను కూడా అని )
శైలజ : ఏంటే
వైష్ణవి : చెల్లెలు ఇద్దరు ఎలా ఉన్నారు
శైలజ : ఏదో చెప్పబోయావ్
వైష్ణవి : ఏమీ లేదమ్మా
శైలజ : నిజమేనా ఏమైనా దాస్తున్నావా
వైష్ణవి : ( ఇందుకే కదా నువ్వంటే నాకు అంత ప్రేమ ) ఏమీ లేదమ్మా నువ్వు ఇక్కడికి రావొచ్చు కదా కొన్ని రోజులు నాకు తోడుగా
శైలజ : హు నేను వస్తే మీ నాన్నకి ఇక్కడ ట్రీట్మెంట్ ఎవరు ఇప్పిస్తారే
వైష్ణవి : నాకు తెలుసు అందుకే అడగబోయి ఆగిపోయా కానీ ఒంటరిగా ఉన్నా కదా అందుకే అడిగా
శైలజ : ఒంటరిగా ఏంటే నీకు తోడుగా మీ అత్తగారు ఉంది కదా
వైష్ణవి : ఆయన అత్తయ్యని ఇంటికి పంపించేశారు
శైలజ : మంచి పని చేసారు లేకపోతే ఆవిడ ఉంటే నీకు మనశ్శాంతి ఉండదు
వైష్ణవి : వీడితో నేను ఒక్కదాన్నే అన్ని పనులు చేసుకోలేకపోతున్నా అందుకే రమ్మంటున్నా
శైలజ : కొన్ని రోజులు అల్లుడు గారిని సహాయం చేయమను రా తరువాత కుదిరితే నేను వస్తా లేదా చెల్లిని పంపిస్తా
వైష్ణవి : పల్లవినా
శైలజ : దానికి ఎక్కడ కుదురుతుంది రా కాలేజీ ఉంది కదా
వైష్ణవి : మరి
శైలజ : భాను ని పంపిస్తారా
వైష్ణవి : తను వస్తుందా
శైలజ : ఎందుకు రాదు నేను పంపిస్తాలే
వైష్ణవి : సరే అమ్మ నాన్నకి ఎలా ఉంది
అప్పుడే అక్కడికి గిరీష్ వచ్చి
గిరీష్ : శైలజ ఎవరు ఫోన్ వైషు నా
శైలజ : అదుగో వచ్చేసారు , హ వైషునే అండి.మీరెందుకు ఇక్కడికి వచ్చారు
గిరీష్ : మంచినీళ్ల కోసం
వైష్ణవి : నన్ను పిలవొచ్చు కదా నేను తెచ్చేదాన్ని
గిరీష్ : సర్లే ముందు ఫోన్ ఇవ్వు నా బంగారు తల్లితో మాట్లాడాలి
శైలజ : హ్మ్మ్ ఇదిగో తీసుకోండి అక్కడికి వెళ్లి కూర్చొని మాట్లాడుకోండి మీ బంగారు తల్లితో.మంచి నీళ్లు నేను తీసుకొస్తా
గిరీష్ : సరే ( అక్కడ నుంచి వైషుతో మాట్లాడుతూ వెళతాడు ) అమ్మా వైషు
వైష్ణవి : చెప్పండి నాన్న మీ ఆరోగ్యం ఎలా ఉంది
గిరీష్ : బాగుందిరా
వైష్ణవి : మరి కాలు
గిరీష్ : పర్లేదురా ఇప్పుడిప్పుడే చిన్నగా అడుగులు వేస్తున్నా , అల్లుడు గారు ఎలా ఉన్నారు
వైష్ణవి : బాగున్నారు
గిరీష్ : మరి నువ్వు
వైష్ణవి : నాకేం నేను చాలా బాగున్నా నాన్న
గిరీష్ : ( నేను బాధపడకూడదని అబద్దం చెబుతున్నావా నేను ఇందాక అంత విన్నానురా ) సరే మనవడు ఏం చేస్తున్నాడు
వైష్ణవి : పడుకున్నాడు
గిరీష్ : సరే
పల్లవి : ఎవరు నాన్న అక్కనా
గిరీష్ : అక్కే
పల్లవి : నేను మాట్లాడతా నాకు ఇవ్వు
గిరీష్ : వైషు చెల్లి మాట్లాడుతుందంటా మాట్లాడు
వైష్ణవి : సరే నాన్న
పల్లవి : నాన్న కాదు
వైష్ణవి : పల్లవి ఎలా ఉన్నావే
పల్లవి : నేను బిందాస్
వైష్ణవి : ఎలా చదువుతున్నావ్
పల్లవి : బాగా,బుజ్జిగాడు ఎలా ఉన్నాడు
వైష్ణవి : బాగున్నాడు
భాను : ఎవరే ఫోన్
అంజలి : ఓహో అందుకే నేను గుర్తొచ్చానా
హారిక : సమయం దొరక్క చేయట్లేదే
అంజలి : సరే విషయం ఏంటి చెప్పు
హారిక : మా అత్తగారి కుటుంబం రేపు హైదరాబాద్ వస్తారు వాళ్ళని రిసీవ్ చేసుకుని ఫ్లయిట్ ఎక్కించాలి
అంజలి : రేపా
హారిక : కుదరదా అలా అనకే ప్లీజ్ లేకపోతే ఇక్కడ నేను అయిపోతాను కావాలంటే నీ సహాయానికి నీకు ఎప్పుడైనా బాగా సహాయపడతానే
అంజలి : సరే సరే వెళ్తాలే
హారిక : థాంక్స్
అంజలి : ఓకే ఉంటా అయితే
హారిక : అవును అంజలి మీ అత్తగారిది కూడా మా ఆయన ఊరికి దగ్గరే కదా
అంజలి : అవును
హారిక : ఏ ఊరు అది
అంజలి : ?
అంజలి - అజయ్
*******************************************************
స్వామిజీ : ఆనందంగా ఉన్న ఆ కుటుంబంలో ఒక రాక్షసుడు తిష్టవేస్తే ఆ కుటుంబ పరిస్థితి ఏంటి
సంతోషంలో తన చుట్టూ ఏం జరుగుతుందో తెలుసుకోలేక ప్రమాదపు అంచుల్లో చిక్కుకోబోతున్న తనని ఆ ప్రమాదం నుంచి గట్టెక్కించేది ఎవరు
హైదరాబాద్ లోని ఒక కాలనీ :
ఆ కాలనీ లో ఎక్కువగా నివశించేది బ్రాహ్మిన్స్. ఆ కాలనీ లోని ఒక ఇంట్లో ఆ రోజు చాలా హడావిడిగా ఉంది. ఆ ఇంటి పెద్ద సోమయాజులు అతని భార్య అన్నపూర్ణ. అతనికి ముగ్గురు కొడుకులు ఒక కూతురు. పెద్ద కొడుకు పేరు సూర్య అతని భార్య వసుధ రెండో కొడుకు పేరు ఉదయ్ అతని భార్య మీరా ఇక చిన్న కొడుకు పేరు విరాట్ అతని భార్య పేరు బృంద. కూతురు పేరు వేద ఈమె అందరికన్నా చిన్నది.
సోమయాజులు గారు పౌరోహిత్యం చూస్తుంటే పెద్ద కొడుకు కేటరింగ్ రెండో కొడుకు స్వీట్స్ వ్యాపారం చేస్తుంటే చిన్న వాడైనా విరాట్ మాత్రం ఒక డ్రగ్ ( మెడికల్ ) కంపెనీ లో పనిచేస్తున్నాడు. అతని బావమరిది సుబ్రహ్మణ్య గణపతి రావు (గణేష్ ) కూడా అతనితో అదే కంపెనీలో పని చేస్తున్నాడు. కంపెనీ లో వాళ్ళిద్దరికీ అయినా పరిచయమే విరాట్ బృంద ని పెళ్లి చేసుకోవడానికి కారణమైంది.
( సుబ్రహ్మణ్య గణపతి రావు తన పేరుని గణేష్ గా మార్చుకుని చలామణి అవుతాడు )
సోమయాజులు : పూర్ణ పూర్ణ
అన్నపూర్ణ : ఎందుకండీ అంతలా పిలుస్తున్నారు
సోమయాజులు : రెడీ అయ్యారా లేదా
అన్నపూర్ణ : అవుతున్నారండి మీరు కంగారు పడకండి
సోమయాజులు : సరి సరే ఇంతకీ విరాట్ ఎక్కడ
విరాట్ : ఇక్కడే ఉన్నా నాన్నగారు
సోమయాజులు : ఆ అనాధ శరణాలయం వారికి చెప్పావా మనం వస్తున్నట్టు
విరాట్ : చెప్పా నాన్నగారు
సోమయాజులు : అన్నట్టు కోడలు పిల్ల ఎప్పుడొస్తుంది
విరాట్ : గణేష్ గాయత్రిని , మావయ్యగారిని ఇక్కడికి తీసుకొచ్చేస్తా అంటున్నాడు కదండీ వాళ్ళు వస్తే వాళ్ళతో పాటే తను వస్తుంది
సోమయాజులు : ఒప్పుకున్నారా మీ మావయ్యగారు
విరాట్ : తెలియదు నేను ఒకసారి కనుక్కుంటాలే
సోమయాజులు : ఒప్పుకోకపోతే నాకు చెప్పు నేను మాట్లాడతా ఎన్నాళ్లని వాడు ఆ పిల్లకి దూరంగా ఉండాలి
విరాట్ : సరే నాన్నగారు
సోమయాజులు : వాళ్ళు వస్తే ఇక్కడే ఉండమను గాయత్రి కూడా నా కూతురు లాంటిదే
విరాట్ : లేదు నాన్నగారు గణేష్ మన ఇంటి పక్కన ఉండే ఇల్లు ఖాళీగా ఉంది కదా అది తీసుకోవడానికి చూస్తున్నాడు
సోమయాజులు : సరే , ఉదయ్ ఆ స్వీట్స్ అన్నీ సర్దేసావా
ఉదయ్ : హ సర్దేసి కారులో కూడా పెట్టించేసాను నాన్నగారు
సోమయాజులు : హ ఓకే ఒకసారి మీ ఇద్దరు సూర్య దగ్గరికెళ్లి వంట పని అయ్యిందో లేదో చూడండి
ఉదయ్,విరాట్ : సరే నాన్నగారు
అక్కడ నుంచి వేరే గదిలోకి వెళ్తే
మీరా : అక్కా రెడీ అయిపోయావా
వసుధ : హ అయిపోయా, ఏంటే నువ్వింకా కాలేదు మావగారు ఇప్పటికే కంగారు పడుతున్నారు
మీరా : అంతా ఈ జడ వల్లే
వసుధ : అది ఏం చేసిందే నిన్ను
మీరా : చిక్కు పడిపోయింది తీసేసరికి ఇంత సమయం పట్టింది
వసుధ : హ్మ్మ్ ఇది ఎప్పుడు ఉండే పనే కదా
మీరా : హు కానీ బృంద ఉంటే చాలా తేలికగా తీసేది.
వసుధ : వస్తాదిలే, గాయత్రి ని వెంటపెట్టుకుని
మీరా : ఇక నుంచి మనం నలుగురం అన్నమాట
వేద : మరి నేను
వసుధ,మీరా : పుట్టిన రోజు శుభాకాంక్షలు రా
వేద : థాంక్ యూ వదిన్స్ మీరు నలుగురు అంటే అందులో నేను లేనా
మీరా : నువ్వు కాలేజీ కి వెళ్ళిపోతావ్ కదా
వేద : సర్లే ఈ డ్రెస్ లో నేను ఎలా ఉన్నానో చెప్పండి
వసుధ : బంగారు బొమ్మలా ఉన్నావ్
సోమయాజులు : వేద
మీరా : ఆమ్మో మావయ్యగారు పిలుస్తున్నారు నువ్వెళ్లు నేను రెడీ అవ్వాలి
వేద : పిలిచారా నాన్నగారు
సోమయాజులు : మా బంగారానికి పుట్టిన రోజు శుభాకాంక్షలు ఇదిగోరా ఇది తీసుకో
వేద : ఎందుకు నాన్నగారు ఇప్పుడు ఇది
సూర్య : తీసుకో చిన్నూ, బంగారం వద్దని అనకూడదు
వేద : అన్నయ్య అది కాదు ఇప్పుడు ఎందుకు అని
సోమయాజులు : వేదా
వేద : సరే తీసుకుంటున్నా
అందరు రెడీ అయ్యి బయటకి రాగా వేద ముందుగా తన తల్లిదండ్రుల దగ్గర ఆశీర్వాదం తీసుకుని తరువాత తన అన్న వదినల దగ్గర ఆశీర్వాదం తీసుకుని ఆఖరిగా బృంద లేకపోవడంతో తన చిన్న అన్న ఒక్కడి దగ్గర ఆశీర్వాదం తీసుకుంది. ఇక బయలుదేరదాం అనే సమయానికి మీరా చెల్లి ఛాయా అక్కడికి వచ్చింది. ఆమెని చూడగానే సోమయాజులు గారి ముఖం మాడిపోయింది. ఎందుకంటే ఆమె జీన్స్ కురచ టాప్ వేసుకోగా ఆమె నడుము కొద్దిగా కనిపిస్తుంది.ఇక జీన్స్ అయితే తొడల కొద్ది వరకు ఉండి ఆ తరువాత మోకాళ్ళ కింద వరకు ఆమె కాళ్ళు కనపడుతూ ఉండి తరువాత కిందకి వేలాడుతూ ఉంది.
ఛాయా : అక్క
మీరా : ( ఇది ఇప్పుడు ఎందుకు వచ్చింది ) ఛాయా నువ్వెంటి ఇక్కడ
ఛాయా : అక్క, అది నేను ఇకపై ఇక్కడే ఉండాలనుకుంటున్నా
మీరా : ( మామ గారి వైపు చూస్తూ ) ఇక్కడా
ఛాయా : ఇక్కడే
సోమయాజులు : మీరా ముందు తనని లోపలికి తీసుకెళ్ళు
మీరా : ( మామగారి ముఖాన్ని చూస్తూ ) అలాగే మావయ్యగారు , ముందు నువ్వు పదా
ఛాయా : సరే
లోపలికి వెళ్ళాక
మీరా : ఈ బట్టలేంటే
ఛాయా : ఇవే ఇప్పుడు ఫ్యాషన్ అక్కా
మీరా : ఫ్యాషనో ఏమో కానీ ఇక్కడ మాత్రం ఇలాంటివి వేయొద్దు
ఛాయా : అక్కా ఇది ఫ్రీడమ్ ని హరించడమే
మీరా : ఛాయా నువ్వు బయట ఉన్నప్పుడు ఎలా ఉన్నా నేనేమీ అనను కానీ ఇక్కడ ఉండాలనుకుంటే కొంచెం పద్దతిగా ఉండు.మిగతావి తర్వాత మాట్లాడుకుందాం నువ్వు విశ్రాంతి తీసుకో మేము బయటకి వెళ్లి వస్తాం
ఛాయా : ఎక్కడికి అక్క
మీరా : వేద పుట్టిన రోజు కదా అందుకే బయటకి వెళ్తున్నాం
ఛాయా : నేను వస్తా
మీరా : నువ్వా వద్దు ఇప్పటికే ఆలస్యమయింది.
ఛాయా : నేను ఒక్కదాన్నే ఇక్కడ ఉండి ఏం చేయను
మీరా : సరే త్వరగా స్నానం చేసి పద్దతిగా రెడీ అవ్వు, ఇదిగో నా బట్టలు ఎక్కువ సమయం తీసుకోకు
ఛాయా : సరే
ఛాయా బాత్రూంకి వెళ్లి తన బట్టలన్నీ విప్పేసి పక్కన వేసి స్నానం చేస్తూ తన ఒంటిని రుద్దుకుంటుంది. అలా రుద్దుకుంటూ తన చేయి రొమ్ముల దగ్గరికి వచ్చేసరికి చిన్నగా మంట పుట్టి ఔచ్హ్ అని అరిచింది. తర్వాత అక్కడ చూసుకుని ఆ రెండు రోజుల నుంచి జరిగిందంతా ఒకసారి గుర్తు చేసుకుని ఆ రాత్రి జరిగిన ఆ తీయటి అనుభవాన్ని ఇంకోసారి గుర్తు చేసుకుంది.తన చేతిని పువ్వు దగ్గరికి తెచ్చి రాసుకుంటూ చిన్నగా నవ్వుకుని ముసలోడేగాని గట్టోడు బాగా దించాడు ఇంకోసారి అక్కడికి వెళ్ళినప్పుడు వాడితో మళ్ళీ గడిపి రావాలి అనుకుంటూ తన స్నానాన్ని కొనసాగించింది.
ఇక ఇదే సమయానికి mrs.x ఇంటి దగ్గర
గణేష్ : నాన్నగారు ఏం నిర్ణయించుకున్నారు
రామరావు ( పూజారి ) : నేను ఇంకొన్ని రోజులు ఇక్కడే ఉందాం అనుకుంటున్నా గాయత్రి ని ఒక్కదాన్నే తీసుకెళ్ళు
గణేష్ : మీరు రాకపోతే గాయత్రి వస్తుందా
రామరావు : తననే అడుగు
గాయత్రి : నేను వస్తానండి
గణేష్ : నిజమేనా
గాయత్రి : హ
గణేష్ : ఏంటీ ఈ వింత ఎప్పుడు అడిగినా అసలు రాననే దానివి
గాయత్రి : అంటే అది ఏం లేదులే అండి ( అన్నీ ఎలా చెప్పగలను రా నా మొగుడా )
రామరావు : ఒరేయ్ అమ్మాయి వస్తాను అన్నాక కూడా నీ ప్రశ్నలు ఏంట్రా
గణేష్ : సరే
బృంద : నాన్న మొన్న మీరు కూడా వస్తాను అన్నారు ప్రెసిడెంట్ ని కూడా కలిశారు వాళ్ళు ఒప్పుకున్నారు అన్నారు కదా
రామరావు : అవునమ్మా కానీ ఇంకో పూజారి దొరకాలి కదా
గాయత్రి : మరి అంతవరకు మీరు ఒక్కరే ఉంటారా
గణేష్ : ఏంటి ఇప్పుడు మళ్ళీ రానంటావా
గాయత్రి : లేదండి ఈసారి మీతో పాటే నేను
బృంద : అన్నయ్య ఏ సునామి అన్న వచ్చే సూచనలు కనిపిస్తున్నాయా
గణేష్ : ఏంట్రా
బృంద : మరి వదిన ఏంటి ఎప్పుడూ లేనిది నాన్నని వదిలి ఈ ఊరు విడిచి వస్తాను అంటుంది
గణేష్ : అదే నాకు అర్ధం కావట్లేదు
గాయత్రి : ఎన్నాళ్లని మీ అన్నయ్యని ఒక్కడినే వదిలి బాధపెట్టాలి అని ( ఇప్పుడు వెళ్లకపోతే నాకు చేతిపనే దిక్కు)
బృంద : అదే వదిన ఇప్పటిదాకా కూడా అన్నయ్య ఒక్కడే ఉన్నాడు అలాగే చాలా సార్లు కూడా నిన్ను వచ్చేయమని అడిగాడు
గాయత్రి : అది....
రామరావు : నేనే చెప్పారా ఎన్నాళ్లని తన జీవితాన్ని వదిలేసి ఇలా
గాయత్రి : (తన మావయ్య వైపు మెచ్చుకోలుగా చూస్తూ బ్రతికించారు అనుకుని ) కానీ మావయ్య మీరు
రామరావు : నా గురించి ఆలోచన వదిలేయ్ మీ చిన్న మామ చిన్న అత్త ఇక్కడ కొన్నిరోజులు ఉంటాను అన్నారు
గాయత్రి : సరే
గణేష్ : వెంటనే ఈ విషయం బావకి చెప్పాలి
బృంద : కాసేపాగి చేయరా ఇప్పుడు డ్రైవింగ్ లో ఉంటారు
రామరావు : ఎక్కడికైనా వెళ్తున్నారా
బృంద : ఈరోజు వేద పుట్టినరోజు కదా ప్రతీ సంవత్సరం లాగే ఈసారి అనాధ శరణాలయం కి వెళ్తున్నారు
గాయత్రి : అవును వేద పుట్టినరోజు కదా నేను అది మర్చిపోయానేంటి
బృంద : నువ్వు హైదరాబాద్ మాయలో ఉన్నావు లే
గాయత్రి : పో వదిన
బ్యాక్ టు హైదరాబాద్ సోమయాజులు హౌస్ :
ఛాయా స్నానం చేసి ఈసారి పద్దతిగానే తన అక్క ఇచ్చిన బట్టలని ఇష్టం లేకున్నా తప్పక వేసుకుని బయటకి వచ్చింది.ఛాయా బయటకి వస్తూనే ఎదురుగా కనిపిస్తున్న విరాట్ ని చూస్తూ ఏముంటావ్ రా బాబు నిన్ను పెళ్లి చేసుకోవాలి అనుకున్నా కానీ కుదరలేదు కనీసం నీతో ఒక్కసారి అయినా గడపాలి రా,అసలే ఆ బృంద లేదు వచ్చేలోపు గురుడిని కొంచెం లైన్ లో పెట్టుకోవాలి అనుకుంటూ ముందుకి నడిచి సోమయాజులు గారిని గుద్దుకుంది.
సోమయాజులు దాని వంక ఒకసారి సీరియస్ గా చూసి ఇంక బయలుదేరండి అంటూ హుకుం జారీ చేసాడు.వాళ్ళందరూ కలిసి స్ఫూర్తి ఆశ్రమానికి వస్తారు.ఇక్కడ చిన్న పిల్లల దగ్గర నుంచి పెద్దవాళ్ళ వరకు ఉంటారు. సిటీలో ఇవే పేరుతో ఇంకొన్ని ఆశ్రమాలు ఉన్నాయి. ఈ ఆశ్రమాలలో ఆడవాళ్లు పెళ్లి చేసుకుని తోడు దొరికేవరకు, మగవారు అయితే ఏదొక ఉద్యోగం వచ్చి స్థిరపడేవరకు ఉంటారు కానీ ఈ ఆశ్రమాలు ఆడవారికి,మగవారికి వేరువేరుగా ఉంటాయి.ఇప్పుడు వీరు వచ్చింది ఆడవాళ్లు ఉండే ఆశ్రమానికి.
ఆశ్రమానికి వచ్చిన తర్వాత సోమయాజులు గారి కుటుంబం ఒక దగ్గరికి చేరి ఆ ఆశ్రమాలు అన్నిటిని చూసుకునే మేనేజర్ అయినటువంటి ఝాన్సీ గారి గురించి చూస్తూ అక్కడ స్టాఫ్ ని అడుగగా ఆమె ఆఫీస్ గదిలో ఎవరితోనో ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడుతుంది కాసేపట్లో వచ్చేస్తుంది అని చెప్పి ఆ ఆశ్రమాన్ని చూసుకునే నిర్మల వాళ్ళని మాటల్లో పెట్టించి తాను ఝాన్సీ ఉన్న గదికి వెళ్ళింది.ఆమె అటు వెళ్లిన కొన్ని క్షణాలకి విరాట్ కి ఫోన్ రావడంతో అక్కడ నుంచి కొద్ది దూరం వెళ్లి మాట్లాడుతున్నాడు. విరాట్ ఫోన్ మాట్లాడుతున్న ప్లేస్ కి కొంచెం దగ్గరలో ఉన్న గదిలో కొద్ది మంది మనుషులు ఝాన్సీ ని బెదిరిస్తున్నారు.
వ్యక్తి 1 : ఏంటే ఎక్కువ చేస్తున్నావ్
వ్యక్తి 2 : వాళ్ళేమైనా నీ పిల్లలా
ఝాన్సీ : అవును నా పిల్లలే
వ్యక్తి 2 : నీ పిల్లలా నువ్వేమైనా వాళ్ళని కన్నావా
వ్యక్తి 1 : కన్నది ఏమోలేరా ఇంతమంది పిల్లలకి ఒక్కడేనా నాన్న లేక
ఝాన్సీ : ఛీ ఏం మాట్లాడుతున్నారు రా
వ్యక్తి 1 : అయ్యో తప్పుగా అనుకోకండి మేడం ఈ పిల్లల తండ్రి వేరువేరు అయితే మేము కూడా నీ పిల్లలకి తండ్రి అవుదామని
వ్యక్తి 2 : అసలే వయస్సు పెరుగుతున్నా మంచి కసక్కుగా ఉన్నారు
ఝాన్సీ : ఛీ ఎదవల్లారా
నిర్మల : నిజమే అక్కా వీళ్ళు ఎదవలే
ఝాన్సీ : నిర్మల నువ్వెందుకు వచ్చావ్ వీళ్ళు నిన్ను కూడా ఏదైనా చేస్తారు నువ్వెళ్లు నేను మాట్లాడతా
నిర్మల : వీళ్ళు నన్నేమి చేయలేరులే అక్కా ఇంతకీ వీళ్ళకి ఏం కావాలంటా
ఝాన్సీ : అది వీళ్ళకి మన పిల్లలు కావాలంటా
నిర్మల : ఏమంటున్నావ్ అక్కా మన పిల్లలేంటి
వ్యక్తి 1 : ఏం లేదు మేడం మేము అడిగింది ఈ ఆశ్రమం పిల్లలు
నిర్మల : అయ్యో అక్కా వాళ్ళు తీసుకెళ్తాను అంటుంటే మీరు ఎందుకు పంపను అంటున్నారు
ఝాన్సీ : వాళ్ళు పంపమంటుంది పెంచుకోవడానికి కాదు వ్యభిచారం చేయించడానికి
నిర్మల : ఏమంటున్నావ్ అక్కా
ఝాన్సీ : అవును నిర్మల
నిర్మల : ఛీ ఏంట్రా ఇది, మీరు అసలు మనుషులేనా అయినా మీరేంటి అక్క వాళ్ళని చూస్తుంటే ఎంతకైనా తెగించేలాగా ఉన్నారు మీరు ఒప్పుకోకుండా ఇలా ఎదురు తిరిగితే ఎలా
ఝాన్సీ : నిర్మల ఏం మాట్లాడుతున్నావ్
నిర్మల : నిజం అక్క, వాళ్లకి ఏం జరిగిన అడిగేవాడు లేడు అదే మనకి ఏమైనా జరిగితే మన కుటుంబం ఏమైయిపోవాలి
ఝాన్సీ : ఏం మాట్లాడుతున్నావ్ నిర్మల వాళ్ళు మన పిల్లలు
నిర్మల : కన్న పిల్లలు కాదు కదా అయినా అక్క వ్యభిచారం అంటావేంటి వాళ్ళు అక్కడికెళ్తే ఎంత సుఖపడతారో తెలుసా ఇక్కడ మనం ఆ సుఖాన్ని వాళ్ళకి అందించగలమా
ఝాన్సీ : నువ్వేనా ఇలా మాట్లాడేది
నిర్మల : అది తర్వాత ఇంతకీ ఒప్పుకుంటున్నావా లేదా
ఝాన్సీ : నేనొప్పుకోను
నిర్మల : అయితే సరే వీళ్ళు కాకపోతే మరొకరు ఎవరో ఒకరు ఎందుకు నీ కన్న పిల్లలే ఉన్నారుగా ( వాళ్ళ వైపుకి తిరిగి ) దీనితో మాటలు ఏంట్రా మీకు, మొన్న దీని ఇద్దరు పిల్లల ఫోటోలు పెట్టా కదరా ఇది ఇక్కడ గొడవ చేసినప్పుడు దీనితో వాదించకుండా వాళ్ళని తీసుకెళ్లిపోవాలి కదరా
ఝాన్సీ : అంటే నువ్వు కూడా వాళ్ళ మనిషివేనా
నిర్మల : తప్పలేదు అక్కా ఏం చేస్తాం డబ్బు అలాంటిది ఎంత పనైనా చేయిస్తుంది నువ్వు కూడా దీనికి ఒప్పుకో చాలా డబ్బు వస్తుంది లేకపోతే నీ కుటుంబం చాలా సమస్యలు ఎదుర్కోవాల్సి వస్తుంది
ఝాన్సీ : ఛీ అసలు నువ్వు ఆడదానివేనా
నిర్మల : నీకు ఇంకా అర్ధం కావట్లేదు అక్కా ముందు ఈ వీడియో చూడు ( తన ఫోన్ ఇస్తుంది ఆమెకి )
ఝాన్సీ : ( వీడియో చూస్తూ కొంచెం భయపడుతుంది )
నిర్మల : ఏంటి నమ్మలేకపోతున్నావా నీ పిల్లలని మా వాళ్ళు ఫాలో చేస్తున్నారు నువ్వు దీనికి ఒప్పుకోకపోతే ఏం జరుగుతుందో అర్ధమయ్యింది అనుకుంటా
ఝాన్సీ : వద్దు వాళ్ళని ఏం చేయొద్దు
నిర్మల : ( ఆమె తన వాళ్ళ వైపు చూసి ) ఇదీ బెదిరించడమంటే ( దాని వైపుకి తిరిగి ) నువ్వు మేము చెప్పినట్టు చేసినంతకాలం ఏమవదు ఒప్పుకుంటున్నావా మరి
ఝాన్సీ : ( ఆలోచిస్తూ ఉంటుంది )
నిర్మల : బాస్ కి ఫోన్ చేయండ్రా
ఒక వ్యక్తి వాళ్ళ బాస్ కి ఫోన్ చేయగా నిర్మల కాసేపు వాడితో మాట్లాడి ఆ ఫోన్ ఝాన్సీ కి ఇచ్చింది.వాడు ఝాన్సీతో మాట్లాడుతుంటే వాడు చెప్పింది విని దానికి చెమటలు పట్టసాగాయి. వాడు ఫోన్ పెట్టేసాక అక్కడి ఆడపిల్లల జీవితాల గురించి ఆలోచిస్తూ నేను ఏమి చేయలేను ఇప్పుడు మిమ్మల్ని ఆ భగవంతుడే రక్షించాలి అనుకుని నిర్మల వైపు చూసి తనకి అంగీకారమే అని చెప్పింది.నిర్మల దాని వైపు నవ్వుతూ చూసి ఎప్పుడు ఎవరిని ఎలా పంపించాలో ఆ సమయంలో చెప్తాను. నేను చెప్పినట్టు నువ్వు చెయ్ అంతే అని చెప్పి బయట ఆ పంతులు నీకోసం నిరీక్షిస్తున్నారు వెళ్ళు అంది.
ఝాన్సీ : నమస్తే సోమయాజులు గారు
సోమయాజులు : నమస్తే
ఝాన్సీ : మొదలుపెడదామా
సోమయాజులు : అలాగే ( వాళ్ళ కుటుంబం వైపు చూసి ) విరాట్ ఎక్కడ
అన్నపూర్ణ : ఫోన్ వచ్చింది మాట్లాడటానికి వెళ్ళాడు
సోమయాజులు : పిలుచుకు రండి
విరాట్ ని పిలవడానికి వేద వెళ్తుంటే ఆమెతో పాటు ఛాయా కూడా వెళ్తుంది.వీళ్ళు వెళ్ళేటప్పటికి విరాట్ తన భార్య బృంద కుటుంబంతో ఫోన్ మాట్లాడుతూ ఉంటాడు. వేద అక్కడికి వచ్చి తండ్రి రమ్మన్నాడని చెప్పగా బృంద ఒకసారి ఫోన్ వేదకి ఇమ్మనడంతో తనకి ఇస్తాడు.వేద ఫోన్ మాట్లాడుతున్న సమయంలో అక్కడ mrs.x ఒక పక్కకి చేరి నాకు చాలా సంతోషంగా ఉంది ఎందుకంటే ఇప్పుడు నా మొగుడు, రంకు మొగుడు హైదరాబాద్ లోనే ఉంటారు కనుక అనుకుంటుంది ఇక ఇక్కడ ఛాయా విరాట్ తో మాటలు కలుపుతుంది.
ఛాయా : బావ
విరాట్ : ఏంటి
ఛాయా : ఏం లేదు జాబ్ ఏమైనా ఉంటే చెప్తావా
విరాట్ : నా జాబ్ నీ జాబ్ ఒకటి కాదు కదా అయినా నీ ముంబై జాబ్ ఏమైంది
ఛాయా : తీసేసారు బావ నీకు తెలిసిన వాళ్ళు ఎవరికైనా ఉంటే చెబుతావ్ అని
విరాట్ : సరే
ఛాయా : బృంద అక్క ఎప్పుడొస్తుంది
విరాట్ : ఇంకో వారం పట్టొచ్చు ఏమో
ఛాయా : సరే ( ఈ వారం నీతో క్లోజ్ అవ్వాలి )
విరాట్ : ఓకే నేను వెళ్తున్నా
ఛాయా : కాసేపు మాట్లాడొచ్చు కదా అంటే వేద ఇంకా ఫోన్ మాట్లాడుతుంది కదా అప్పటివరకు
విరాట్ : సరే ఏంటి చెప్పు
ఛాయా : హ అది అది బృంద అక్క ఊరు పేరు ఏంటి
విరాట్ : దేనికి
ఛాయా : చెప్పు బావ పనుంది
విరాట్ : ?
Mrs.x - ?
******************************************
స్వామిజీ : తన కన్నపేగు వల్లే తనని బాధలు చుట్టుముట్టాయి మరి ఆ బాధల నుంచి ఆమె బయటపడేది ఎప్పుడు ఆ బాధల నుంచి బయటపడటానికి ఆమెకి చేయూతనిచ్చేది ఎవరు
వైష్ణవి తన స్నేహితురాలు బిందు ని కలిసి ఇంటికి వచ్చాక తన బాబుతో కాసేపు ఆడుకుని వాడు పడుకున్నాక తన ఇంటికి ఫోన్ చేసింది. అవతల పక్క నుంచి ఫోన్ తీసిన వైష్ణవి అమ్మ తనతో మాట్లాడుతుంది.
శైలజ : అమ్మ వైషూ
వైష్ణవి : ఎలా ఉన్నావ్ అమ్మా
శైలజ : బాగున్నా రా నువ్వు
వైష్ణవి : నేను బాగున్నా అమ్మా
శైలజ : నిజమేనా వైషూ
వైష్ణవి : నిజమే అమ్మా , అలా అడుగుతున్నావేంటి ?
శైలజ : రేయ్ నేను నీ అమ్మని రా నువ్వు చెప్పకపోయినా నీ బాధ తెలుస్తుంది
వైష్ణవి : ( నీ కడుపున పుట్టకపోయినా ఎంత బాగా అర్ధం చేసుకున్నావ్ అమ్మ ) అమ్మా
శైలజ : ఏమయిందిరా చెప్పు కన్నా
వైష్ణవి : అది అత్తయ్యగారు
శైలజ : మళ్ళీ మొదలుపెట్టారా
వైష్ణవి : హు
శైలజ : అసలు ఆమెకి ఏమైంది మొన్నటివరకు బాగానే ఉండేవారు కదా
వైష్ణవి : ఏమోనమ్మా
శైలజ : నువ్వు బాధ పడకు రా మీ ఆయన కి చెప్పు తను చూసుకుంటాడు
వైష్ణవి : మీ అల్లుడు కి తెలుసు కానీ ఆయన ఏమి అనట్లేదు
శైలజ : మీరిద్దరూ బాగున్నారు కదా అది చాలులేరా
వైష్ణవి : అమ్మ అది ( నీకెలా చెప్పను అమ్మ మీ అల్లుడు ఏమీ పట్టించుకోడు ఆఖరికి నన్ను కూడా అని )
శైలజ : ఏంటే
వైష్ణవి : చెల్లెలు ఇద్దరు ఎలా ఉన్నారు
శైలజ : ఏదో చెప్పబోయావ్
వైష్ణవి : ఏమీ లేదమ్మా
శైలజ : నిజమేనా ఏమైనా దాస్తున్నావా
వైష్ణవి : ( ఇందుకే కదా నువ్వంటే నాకు అంత ప్రేమ ) ఏమీ లేదమ్మా నువ్వు ఇక్కడికి రావొచ్చు కదా కొన్ని రోజులు నాకు తోడుగా
శైలజ : హు నేను వస్తే మీ నాన్నకి ఇక్కడ ట్రీట్మెంట్ ఎవరు ఇప్పిస్తారే
వైష్ణవి : నాకు తెలుసు అందుకే అడగబోయి ఆగిపోయా కానీ ఒంటరిగా ఉన్నా కదా అందుకే అడిగా
శైలజ : ఒంటరిగా ఏంటే నీకు తోడుగా మీ అత్తగారు ఉంది కదా
వైష్ణవి : ఆయన అత్తయ్యని ఇంటికి పంపించేశారు
శైలజ : మంచి పని చేసారు లేకపోతే ఆవిడ ఉంటే నీకు మనశ్శాంతి ఉండదు
వైష్ణవి : వీడితో నేను ఒక్కదాన్నే అన్ని పనులు చేసుకోలేకపోతున్నా అందుకే రమ్మంటున్నా
శైలజ : కొన్ని రోజులు అల్లుడు గారిని సహాయం చేయమను రా తరువాత కుదిరితే నేను వస్తా లేదా చెల్లిని పంపిస్తా
వైష్ణవి : పల్లవినా
శైలజ : దానికి ఎక్కడ కుదురుతుంది రా కాలేజీ ఉంది కదా
వైష్ణవి : మరి
శైలజ : భాను ని పంపిస్తారా
వైష్ణవి : తను వస్తుందా
శైలజ : ఎందుకు రాదు నేను పంపిస్తాలే
వైష్ణవి : సరే అమ్మ నాన్నకి ఎలా ఉంది
అప్పుడే అక్కడికి గిరీష్ వచ్చి
గిరీష్ : శైలజ ఎవరు ఫోన్ వైషు నా
శైలజ : అదుగో వచ్చేసారు , హ వైషునే అండి.మీరెందుకు ఇక్కడికి వచ్చారు
గిరీష్ : మంచినీళ్ల కోసం
వైష్ణవి : నన్ను పిలవొచ్చు కదా నేను తెచ్చేదాన్ని
గిరీష్ : సర్లే ముందు ఫోన్ ఇవ్వు నా బంగారు తల్లితో మాట్లాడాలి
శైలజ : హ్మ్మ్ ఇదిగో తీసుకోండి అక్కడికి వెళ్లి కూర్చొని మాట్లాడుకోండి మీ బంగారు తల్లితో.మంచి నీళ్లు నేను తీసుకొస్తా
గిరీష్ : సరే ( అక్కడ నుంచి వైషుతో మాట్లాడుతూ వెళతాడు ) అమ్మా వైషు
వైష్ణవి : చెప్పండి నాన్న మీ ఆరోగ్యం ఎలా ఉంది
గిరీష్ : బాగుందిరా
వైష్ణవి : మరి కాలు
గిరీష్ : పర్లేదురా ఇప్పుడిప్పుడే చిన్నగా అడుగులు వేస్తున్నా , అల్లుడు గారు ఎలా ఉన్నారు
వైష్ణవి : బాగున్నారు
గిరీష్ : మరి నువ్వు
వైష్ణవి : నాకేం నేను చాలా బాగున్నా నాన్న
గిరీష్ : ( నేను బాధపడకూడదని అబద్దం చెబుతున్నావా నేను ఇందాక అంత విన్నానురా ) సరే మనవడు ఏం చేస్తున్నాడు
వైష్ణవి : పడుకున్నాడు
గిరీష్ : సరే
పల్లవి : ఎవరు నాన్న అక్కనా
గిరీష్ : అక్కే
పల్లవి : నేను మాట్లాడతా నాకు ఇవ్వు
గిరీష్ : వైషు చెల్లి మాట్లాడుతుందంటా మాట్లాడు
వైష్ణవి : సరే నాన్న
పల్లవి : నాన్న కాదు
వైష్ణవి : పల్లవి ఎలా ఉన్నావే
పల్లవి : నేను బిందాస్
వైష్ణవి : ఎలా చదువుతున్నావ్
పల్లవి : బాగా,బుజ్జిగాడు ఎలా ఉన్నాడు
వైష్ణవి : బాగున్నాడు
భాను : ఎవరే ఫోన్