அபர்ணா அண்ணி

[siva92]

நான் இடையிடையே ரூமை விட்டு வெளியே வந்து எட்டி எட்டிப் பார்த்தேன்.. அப்பாவும் அம்மாவும் பேச்சை நிறுத்துவதாக இல்லை.. பேசிக்கொண்டே தான் இருந்தனர்.. உண்மையில் அது எவ்வளவு பெரிய ஒரு பிரச்சனை.. அதனை அவர்கள் இருவரும் தான் பேசி ஒரு முடிவுக்கு வர வேண்டும்.. பிரச்சனை என்பதனை விட சிக்கல் என்று தான் கூற வேண்டும்.. சீசாவ் விளையாட்டுப் போல ஒருவர் சட்டென எழுந்தாலும் அடுத்தவருக்கு பலமான அடி விழும்.. பார்த்து நிதானமாக முடிவெடுக்க வேண்டிய சூழ்நிலை.. நான் அவர்களின் அருகில் சென்றேன்..

"என்ன முடிவு பண்ணி இருக்கீங்க..?" என்றவாறு சோபாவில் அமர்த்தேன்..

"உங்க அப்பா சொல்றத கேட்டா எனக்கு தலையே வெடிச்சிரும் போல இருக்கு டா.." என்றார் அம்மா..

"அப்புடி என்னப்பா சொன்னீங்க..?"

"என்ன பொறுத்த வரைக்கும் லீனா பாவம்.. அபர்ணா நல்ல பொண்ணு.. புரிஞ்சிக்குவா.. அது போக அவ பேமிலிய இனிமே நாம பேசி சரி பண்ணி அவள இங்க கூட்டி வாறதும் ரொம்பவே கஷ்டம்.. அபர்ணாவ இங்க கூட்டி வந்தாலும் அவங்க பார்வைல எப்பவுமே ஒரு சந்தேகம் இருந்துகிட்டே தான் இருக்கும்.."

"ஹ்ம்ம்.. நீங்க சொல்றதும் சரி தான்.."

"நீ அவருக்கு சப்போர்ட் பண்ணாத.. அவரு என்ன சொல்றாருன்னு முழுசா கேளு.." அம்மா சீறினார்..

"அப்புடி என்னப்பா சொன்னீங்க..?"

"இங்க பாரு சிவா.. பெண் பாவம் பொல்லாதது.. லீனாக்கோ அபர்ணாவுக்கோ நாம நல்லது பண்றோம்ன்னு பேர்ல யாராவது ஒருத்தருக்கு நாம அநியாயம் பண்ண முடியாது.. அப்புடி பண்ணா லைஃப் லோங் நாம அதுக்குரிய பலன அனுபவிச்சே ஆகணும்.."

"ஹ்ம்ம்.. உண்ம தான்.. இப்ப என்ன பண்ணலாம் னு சொல்றீங்க...?"

"உங்க அப்பா அம்மா அண்ணா மூணு பேரும் உனக்காக எவ்வளவோ பண்ணி இருக்கோம்.. அத மாதிரி நீயும் நம்ம குடும்பத்துக்கு ஒண்ணுன்னா உயிரையும் குடுக்க தயாரா இருக்கணும்.."

அப்பா என்ன சொல்லப் போகிறார் என்று எனக்கு தெளிவாகப் புரிந்தது..

"அப்பா.. நம்ம குடும்பத்துக்காக நா என்ன வேணா செய்ய தயாரா இருக்கேன்.. இப்ப நா என்ன பண்ணனும்..? சொல்லுங்க.."

"அண்ணாக்கு லீனாவையே கல்யாணம் பண்ணி குடுக்கலாம் ன்னு நா முடிவு பண்ணி இருக்கேன்.. அது தான் சரியான முடிவும் கூட.."

"அப்போ அபர்ணா அண்ணி..?"
நான் அம்மாவைப் பார்த்த படி கேட்டேன்.. அம்மா நிலத்தினை வெறித்துப் பார்த்தபடி அமர்ந்திருந்தார்.. அவருக்கு அதில் துளியும் விருப்பம் இல்லை எனத் தோன்றியது..

"அபர்ணாக்கு நாமலே பாத்து ஒரு நல்ல வாழ்க்கைய அமச்சி குடுக்கணும்.. அப்புடி எதுவும் சரி வரலைன்னா.. நீதான் அவள கல்யாணம் பண்ணிக்கணும்.."

நான் உள்ளுக்குள் எழுந்த மகிழ்ச்சியை மறைத்துக் கொண்டு அதிர்ச்சி அடைந்தவன் போல அம்மாவைப் பார்த்தேன்..

"பாத்தியா.. இவரு என்ன சொல்றாருன்னு.." என்று அப்பாவை முறைத்தார் அம்மா..

அப்பா தொடர்ந்தார்..
"அப்புடி இது உங்க யாருக்கும் விருப்பம் இல்லன்னா.. அபர்ணாவ மறுபடியும் கூட்டி வந்து அண்ணா கூடவே சேர்த்து வச்சிட்டு லீனாக்கு ஒரு நல்ல மாப்புள்ளய தேடிக் கண்டு பிடிச்சு கல்யாணம் பண்ணி வைக்கணும்.. இன் கேஸ் அதுவும் சரி வரலைன்னா.. லீனாவ நீ தான் கல்யாணம் பண்ணிக்கனும்.."

உள்ளுக்குள் அதிர்ந்தேன்.. ஆனால், சிரித்தபடி சொன்னேன்..
"என்னப்பா இது...? நீங்க நினைக்குற மாதிரியெல்லாம் பண்ணி வைக்க முடியுமா...? அபர்ணா ஒத்துக்கணும்.. அவங்க பேமிலி ஒத்துக்கணும்.. லீனா ஒத்துக்கணும்.. எவ்ளோ இருக்கு.."

"அவங்க பேமிலி கிட்ட இத சொன்னா இவருக்கு பைத்தியம் தான் புடிச்சிருக்குன்னு நினைப்பாங்க.." என்றார் அம்மா கடுப்புடன்..

"அதெல்லாம் நாம பேசுற முறைல தான் இருக்கு.. எல்லாம் சரியாகும்.. ஆனா எனக்கு உன்னோட முடிவு வேணும்.. நீ என்ன சொல்ற...?" என்று என்னிடம் கேட்டார் அப்பா..

"சொல்லப்போனா எனக்கு ரெண்டு விஷயத்துலையும் உடன்பாடு இல்ல.. ஆனா.. நம்ம குடும்பத்துக்காக எந்த வகையான தியாகமும் செய்ய நா தயாரா இருக்கேன்.. நீங்க ரெண்டு பேரும் பேசி ஒரு முடிவுக்கு வாங்க முதல்ல.. அப்புறமா அவங்க கிட்ட போய் பேசுங்க.." என்று நான் எழுந்தேன்..

போனில் இவ்வளவு நேரமும் ரெகார்ட் செய்தது எல்லாம் இது பற்றிய சண்டைகள் தான் என்று எனக்குப் புரிந்தது.. போனில் பிளைட் மோடினை ஆப் செய்தேன்.. அபர்ணா மெசேஜ் செய்திருந்தாள்..

அவளிடம் நடந்த எல்லாவற்றையும் கூறினேன்.. அவளுக்கு சந்தோசம் தாங்கவில்லை.. முத்தங்களால் சாட் வரிசைகளை நிறைத்தாள்..

"உன்ன பாக்கணும் போல இருக்கு டி.. ஐ மிஸ் யுவ ஸ்வீட் கிஸ்ஸஸ்.." என்றேன்..

"இனிமே எல்லாம் கல்யாணத்துக்கு அப்புறமா தான் தம்பி.. அதுவரைக்கும் மூடிக்கிட்டு இருங்க.." என்றாள் நக்கலாக..

அப்பா மீண்டும் என்னையும் அண்ணாவையும் லீனாவையும் அழைத்தார்.. நான் அபர்ணாவிடம் அப்புறமாக பேசுகிறேன் என்று கூறிவிட்டு அப்பாவின் அருகில் சென்றேன்..

லீனாவுக்கும் அண்ணாவுக்கும் ஆறுதலாக ஒரு சில வார்த்தைகளைக் கூறிவிட்டு கொஞ்சம் அட்வைஸும் பண்ணிவிட்டு..

"இருட்டுறதுக்குள்ள லீனாவ வீட்ல கொண்டு போய் அவ வீட்ல விட்டுட்டு வந்துடு.." என்று அண்ணாவிடம் கூறினார் அப்பா...

அவனும் சரி என்று ரெடி ஆக.. அம்மா தடுத்தார்..
"அவன் வேணாம்.. பாக்குறவங்க என்ன நினைப்பாங்க..? சிவா போகட்டும்.. இல்லன்னா நீங்க போங்க.."

"எனக்கு தல வலிக்குது.. சிவாவே போகட்டும்.." என்றார் அப்பா..

நானும் சரி என்று காரை எடுத்தேன்.. அவள் பின் சீட்டில் ஏறிக்கொள்ள நான் புறப்பட்டேன்..

"ச்சே.. அண்ணாவே வந்திருக்கலாம்.. அநியாயமா ஒரு லவ் பேர்ட்ஸ்ஸ அம்மா பிரிச்சி விட்டாங்களே.." என்றேன் நக்கலாக..

"அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்ல.. நீங்க வந்ததும் நல்லது தான்.. என்ன சொன்னாங்க அப்பா அம்மா..?"

"அபர்ணாவ இல்லன்னா உங்கள கல்யாணம் பண்ணிக்க சம்மதமான்னு கேட்டாங்க.."

"இது என்ன புதுக் கதையா இருக்கு..?"

"அண்ணா உங்கள கல்யாணம் பண்ணா நா அபர்ணாவ கல்யாணம் பண்ணிக்கணுமாம்.. அவங்க ரெண்டு பேரையும் சேத்து வச்சா நா உங்கள கல்யாணம் பண்ணிக்கணுமாம்.."

"அதுக்கு நீங்க என்ன சொன்னீங்க...?"

"நா என்ன சொல்ல..? என்னமோ பண்ணுங்கன்னு சொன்னேன்.."

"அப்போ அபர்ணாவ அண்ணா கூட சேத்து வச்சிட்டாங்கன்னா..?"

"நெனச்சது கிடைக்கலன்னா கிடச்சத வச்சிக்கிட்டு வாழ்ந்துட்டு போகத் தான் இருக்கு.."

"ஹாஹா.. சார் ரொம்பத்தான் அலுத்துக்குறீங்க.."

"ரெண்டு பேரும் அழகா அல்வா கட்டி மாதிரி இருந்தா நா யாரத்தான் செலக்ட் பண்றது...?"

"அழகா இருந்தா மனசு மாறிடுமா..?இதுக்கு பேர் தான் லவ்வா உங்க ஊருல...?"

"ஹாஹா.. ஐ ஆம் ஜஸ்ட் கிட்டிங்.. அபர்ணா எனக்கு.. அண்ணா உங்களுக்கு.."

"ஆனாலும், நீங்க சொன்ன விஷயத்துல எனக்கு இன்னும் நம்பிக்க வரல.."

"என்ன விஷயம்...?"

"அபர்ணா உங்கள லவ் பண்றாங்கன்னு.."

"ஓஹோ.."
நான் ஒரு ஓரமாக காரை நிறுத்தினேன்.. போனை எடுத்தேன்..
அபர்ணாவின் சாட் லிஸ்டில் அவள் எனக்கு ஐ லவ் யு சொன்ன ஒரு வாய்ஸ் மெசேஜினை ஓபன் செய்து காட்டினேன்..

"இப்ப நம்புறீங்களா...?"

"போன தாங்க.. நானே பாத்துக்குறேன்.." என்றவாறு கையில் இருந்த போனை வெடுக்கென பிடுங்கினாள்..

"ஹேய்.. ப்ளீஸ்.. கிவ் மை போன்.. நானே காட்றேன்.." என்று போனைப் பறிக்கப் போனேன்.. அவள் பின் சீட்டில் இருந்ததனால் என்னால் உடனடியாக பறிக்க முடியாமல் போனது.. எட்டி எட்டி போனைப் பறிக்கப் பார்த்தாலும் அவள் சற்று விலகி தனது மார்போடு அணைத்து வைத்துக் கொண்டாள்..

அவளது செழிப்பான மார்பகங்களை எனது போன் முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தது.. நான் செய்வதறியாது அப்படியே அமர்ந்து முழித்துக் கொண்டிருந்தேன்..

அவள் மெல்ல எனது போனை எடுத்து   அபர்ணாவின் மெசேஜ்களை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தள்ளி விட்டு தள்ளிவிட்டு வாசிக்க ஆரம்பித்தாள்..

சற்று நேரம் வாசித்ததும்..
"ச்சீ.. கருமம்.. கருமம்.." என்று போனை நீட்டினாள்.. போனை வாங்கிப் பார்த்தேன்.. சாட் ஸ்க்ரீனை கிளோஸ் செய்து விட்டுத் தான் தந்திருந்தாள்..

"என்னாச்சி..?"

"இதனால தான் போன என்கிட்ட இருந்து அவ்ளோ சீக்கிரமா பறிக்கப் பாத்திங்களா...?"

"யெஸ்.. நாங்க பர்சனலா நிறைய விஷயங்கள் பேசுவோம்.. அதையெல்லாம் சின்ன புள்ளைங்க பாக்கக் கூடாது ல.. அதனால தான் பறிக்க வந்தேன்.."

"நா என்னமோ நெனச்சேன்.. ஆனா நீங்க ரெண்டு பேரும் எங்கயோ போய்ட்டீங்க..."

"அப்புடி என்ன பாத்தீங்க...?"

"சொல்றதுக்கு ஒண்ணும் இல்ல.. நீங்க வண்டிய எடுங்க.. போலாம்.."

"சொல்லுங்க.. என்ன பாத்திங்க...?"

"எல்லாமே பாத்துட்டேன்.. போங்க.."

அவள் எந்த மெசேஜினைப் படித்திருப்பாள் என தெரியவில்லை.. ஆனாலும், முழு நீள காமம் கலந்த பெட்டகம் அது.. எங்கயாவது குத்துமதிப்பாக ஒரு மெசேஜினை வாசித்தாலும் அது அடல்ட்ஸ் ஒன்லி மெசேஜ் ஆகத் தான் இருக்கும்.. நான் அவளுடன் ஆரம்பம் முதல் இன்று வரை பேசிய மெசேஜ்கள் எல்லாமே அதில் இருந்தன.. ஒன்று கூட நான் டெலீட் பண்ணி இருக்கவில்லை.. ஆனாலும் ஆரம்ப கால மெசேஜ்கள் வரை மேலே சென்று பார்த்திருக்க வாய்ப்பில்லை.. மேலே செல்ல குறைந்தது 5 நிமிடங்களாவது தேவைப்படும்.. அவள் அவ்வளவு நேரம் எடுத்துக் கொள்ளவும் இல்லை.. நான் எதுவும் பேசாமல் வண்டியை செலுத்த ஆரம்பித்தேன்..

"சோ.. இப்ப நம்புறீங்களா...?"

"ஹ்ம்ம்.. ஹ்ம்ம்.. நம்புறேன்.. நம்புறேன்.."

"என்னாச்சி...?"

"சோ.. உங்களுக்குள்ள எல்லாமே முடிஞ்சிரிச்சு.. அப்புடி தானே.."

"எல்லாமேன்னா...?"

"எல்லாமேன்னா எல்லாமே தான்.. உங்களுக்கு தெரியாததா...?"

"நீங்க என்ன படிச்சீங்கன்னு தெரியாம எப்புடி பதில் சொல்ல முடியும்...?"

"ஐ மிஸ் யுவ கிஸ்ஸஸ்.. ஐ மிஸ் யுவ டச்சஸ்.. ஐ மிஸ் யுவ ஹக்ஸ்.. ஐ மிஸ் யுவ எக்ஸட்ரா எக்ஸட்ரா ன்னு அனுப்பி வச்சிருக்காங்களே.."

"ஹாஹா.. ஒரு காதலி காதலன் கிட்ட இதெல்லாம் மிஸ் பண்ணலைன்னா எப்புடி..?"

"ஹ்ம்ம்.. பண்ணலாம்.. பண்ணலாம்.."

"எதுக்கு ஒரு மாதிரி பேசுறீங்க..? ஆமா... எங்களுக்குள்ள எல்லாமே முடிஞ்சிரிச்சு தான்.. நாங்க ரெண்டு பேரும் ரொம்ப டீப்பா லவ் பண்றோம்.. சோ.. இதெல்லாம் தப்பில்லல்ல...?"

"சோ.. அபர்ணாவ தான் நீங்க கல்யாணம் பண்ணிக்கணும்.. எந்த சந்தர்ப்பத்துலயும் அவள கை விட்றாதீங்க.."

"ஹ்ம்ம்.. யெஸ்.."

"எவ்ளோ ப்ரோப்ளம்ஸ் வந்தாலும் நீங்க அவள தான் கல்யாணம் பண்ணிக்கணும்.."

"யெஸ்.. டெபினீட்லீ.."

பேசிக்கொண்டே அவள் அன்று இறங்கிச் சென்ற அதே இடம் வர அவள் அங்கேயே இறங்கிக் கொண்டாள்..

அவள் சென்றதும் போனை எடுத்தேன்..

போன் ரீசன்ட் டேப் லிஸ்டில் இருந்த வாட்ஸாப்பினை ஒபன் செய்தேன்..

அவள் கடைசியாகப் படித்துவிட்டுத் தந்த மெசேஜ் அப்படியே இருந்தது.. அதற்குக் கீழே நான் அபர்ணாவுக்கு அனுப்பி இருந்த அவள் மிஸ் பண்ணிய எனது விரைத்த கொழுத்த சுன்னியில் லேசாக வெளி வந்திருந்த எனது இந்திரியம் என்னைப் பார்த்து லேசாகப் பல்லிளித்தது..

(தொடரும்..)