Adultery బాల 2.0

[pvsraju]

episode 29

కంపెనీ పనులతో బిజీ బిజీగా గడుపుతూ వీలు కుదిరినప్పుడు బాలతో ఫోన్లో మాట్లాడుతూ రోజులు చాలా తొందరగా గడిచిపోతున్నాయి. ఫోన్ చేసిన ప్రతిసారి తనను తీసుకొని వెళ్లడం గురించి బాల అడుగుతుంటే కుదరదు అని చెప్పలేక ఆ ప్రయత్నాల్లోనే ఉన్నానని సర్దిచెబుతూ వస్తున్నాను. కానీ ఇక్కడ పరిస్థితి చూస్తుంటే బాలను ఇక్కడకు తీసుకురావడం సాధ్యమయ్యే పని లాగా కనబడటం లేదు. అలా ఉండగా ఒక రోజు నిర్మాణంలో ఉన్న కంపెనీలో ఆఫీసుల దగ్గర క్లీనింగ్ అండ్ గ్రీనరీ పనులు చేయించాల్సిన కాంట్రాక్టులు ఇవ్వాలని చర్చకు వచ్చింది. ఆ సమయంలో నాకు ఒక ఆలోచన వచ్చింది. ఇటువంటి పనుల కోసం బిడ్డింగులు ఆహ్వానించాల్సిన పని లేకుండా మా అధికారాన్ని ఉపయోగించి ఎవరో ఒకరికి పనులు కట్టబెట్టే అవకాశం ఉండడంతో మున్నాగాడికి కాంట్రాక్టు అప్పగించి వాడితో పనులు చేయిస్తే వాడికి ఆర్థికంగా కొంచెం లాభం చేకూరే అవకాశం కల్పించినట్టు అవుతుందని అనుకున్నాను.


ఈ విషయం గురించి పూర్తిగా ఆలోచించి మున్నా గాడితో మాట్లాడదాం అని అనుకున్నాను. ఆ తర్వాత సరిగ్గా మరో నాలుగు రోజులకి అనుకోని విధంగా మా చందక కంపెనీ నుంచి మరో షాకింగ్ న్యూస్ వినాల్సి వచ్చింది. అక్కడి నా సబార్డినేట్స్ అందించిన సమాచారం ప్రకారం కంపెనీ కట్టబోయే క్వార్టర్స్ పనుల కాంట్రాక్ట్ ఖరార్ అయిపోయిందని తొందరలోనే పనులు మొదలు పెడతారని అందువలన ఇప్పుడు మేము ఉంటున్న ఇల్లు ఖాళీ చేయాల్సి ఉంటుందని తెలిసింది. నేను చూస్తే ఇక్కడ నుంచి కదిలే పరిస్థితిలో లేను. బాల వైజాగ్ లో ఉంటుంది కాబట్టి ఇప్పుడు మా కోసం అక్కడ వేరే ఇల్లు తీసుకోవలసిన అవసరం ఉందో లేదో సరిగ్గా నిర్ణయించుకోలేకపోతున్నాను. ఏది ఏమైనా ఇప్పుడు అర్జెంటుగా ఆ ఇల్లు ఖాళీ చేయాలి కాబట్టి వెంటనే బాలని మున్నాని అక్కడికి పంపి ఏదో ఒక ఏర్పాటు చేయించాలి.

ఆ సాయంత్రం బాగా ఆలోచించి రాత్రికి బాలకి ఫోన్ చేసి విషయం చెప్పాను. బాల అక్కడికి వెళ్లి ఆ పనులు చూస్తానని చెప్పింది కానీ ఎప్పటిలాగే తనను మధ్యప్రదేశ్ తీసుకు వెళ్ళమని పదేపదే అడిగింది. ఇక్కడ ఉండటానికి వసతులు సరిగ్గా లేవు నేను కూడా కంపెనీలోని ఒక బంకర్ లో ఉంటున్నాను అని చెప్పినా బాల కొంచెం మొండికేసి ఫోన్ తీసుకెళ్లి మా అమ్మ చేతిలో పెట్టింది. ఇంకేముంది మా అమ్మ చెడమడ నాలుగు తిట్లు తిట్టి ఎన్ని రోజులని అమ్మాయిని ఇక్కడ దూరంగా ఉంచుతావు వెంటనే అమ్మాయిని నీ దగ్గర తీసుకొని వెళ్ళు అని అల్టిమేటం జారీ చేసింది. సరే చూస్తాలే అని అప్పటికి ఏదో అమ్మకి సర్ది చెప్పి ఆ తర్వాత ఫోన్ మున్నాకి ఇవ్వమని చెప్పి వాడితో మాట్లాడుతూ, చందక వెళ్లి అక్కడ ఏదో ఒక ఇల్లు చూసి సామాన్లు అక్కడికి షిఫ్ట్ చేయమని చెప్పాను.

ఆ తర్వాత ఇక్కడ ఒక చిన్న కాంట్రాక్టు వచ్చే అవకాశం ఉందని అందువలన చందక వెళ్లిన తర్వాత ఇంటి పని పూర్తి చేసుకుని అక్కడ కంపెనీలోని సెక్యూరిటీ కాంట్రాక్టర్ ని కలిసి అతని సహాయంతో మున్నాగాడి పేరుమీద ఒక మ్యాన్ పవర్ సప్లై కంపెనీని రిజిస్టర్ చేయించుకోమని చెప్పాను. ఆ పనులు పూర్తయిన తర్వాత నాకు కాల్ చేసి చెబితే వాడు ఎప్పుడు బయలుదేరి రావాలి అనే విషయాన్ని చెబుతానని చెప్పి ఈ విషయాన్ని తర్వాత తీరిగ్గా మీ మేడంకి చెప్పు అని కాల్ కట్ చేశాను. ఈ కాంట్రాక్ట్ ద్వారా వాడికి నెలకు దాదాపు రెండు లక్షల రూపాయలు చొప్పున సంవత్సరానికి ఒక 20 లక్షలు మిగిలేందుకు అవకాశం ఉండడం నాకు కొంచెం ఆనందంగా అనిపించింది. ఇకపోతే బాలను ఇక్కడకు తీసుకురావడం గురించి ఏదో ఒక ఆలోచన చేయాలి లేదంటే బాల తగ్గినా మా అమ్మ మాత్రం ఊరుకునేటట్టు లేదు. 

అనుకోకుండా ఆ మరుసటి రోజు కంపెనీకి రావలసిన ఒక పెద్ద స్ట్రక్చర్ మాడ్యూల్ ట్రాలర్ మీద వస్తూ ఈ దారిలోకి మళ్లడానికి ఇబ్బందులు ఏర్పడి రోడ్డు డివైడర్ కట్ చేయాల్సిన పరిస్థితి ఏర్పడింది. అయితే మా కంపెనీ సిబ్బంది హైవే అథారిటీస్ మరియు అక్కడి సెక్యూరిటీ అధికారి డిపార్ట్మెంట్ తో చర్చలు జరిపి దాదాపు మార్గం సుగమం చేశారు. కాకపోతే "హెడ్ ఆఫ్ ది ప్రాజెక్ట్" గా నేను పర్సనల్ గా వెళ్లి కలిస్తే కొంచెం మర్యాదగా ఉంటుందని తెలిసి అక్కడికి బయలుదేరాను. కంపెనీ నుంచి బయలుదేరి ఒక ఐదు కిలోమీటర్లు ఆ టీ బడ్డీ ఉన్న చోటుకి కొంచెం ముందుగా కారు టైర్ పంక్చరయ్యి ఆగవలసి వచ్చింది. ఆ కారులో స్పేర్ టైర్ లేనందున మరొక ప్రత్యామ్నాయం ఏర్పాటు చేసుకోవడానికి కొంచెం టైం పడుతుందని డ్రైవర్ చెప్పడంతో టీ తాగుదామని ఆ బడ్డీ వద్దకు వెళ్లాను.

ఆ టీ బడ్డీకి కొంచెం పక్క నుంచి వెనుక ఉన్న కొండ లోపలికి ఒక ప్రైవేటు రోడ్ లాగా కనపడింది. చాలా రోజులుగా ఇటువైపు తిరుగుతున్నా నేను ఇంతవరకు సరిగ్గా గమనించలేదు. ఒక టీ ఆర్డర్ ఇచ్చి ఆ బడ్డీ నడుపుతున్న మహిళతో ఆ రోడ్డు గురించి వాకబు చేస్తూ, నేను నిర్మాణంలో ఉన్న కంపెనీ ప్రాజెక్ట్ మేనేజర్ అని పరిచయం చేసుకుని ఈ లోపలికి ఏదైనా ఊరు ఉందా? అక్కడ ఉండటానికి ఏమైనా ఇళ్ళు దొరుకుతాయా? అని అడిగాను. .... కొంచెం పెద్ద స్థాయి వ్యక్తిని అని తెలియడంతో ఆ మహిళ కొంచెం గౌరవంగా నమస్కారం పెట్టి, లోపలికి ఊరేమీ లేదని కొద్ది దూరంలో నవాబు గారి ఎస్టేట్ ఉందని అందులో ఒక పాత గెస్ట్ హౌస్ లో నవాబుగారు మాత్రమే ఉంటారని చెప్పింది. ఆ తర్వాత నాకున్న ఇంటి అవసరాన్ని తెలుసుకొని, కొద్ది రోజుల్లో నవాబుగారు ఫారిన్ వెళ్తారని అప్పుడు ఆ గెస్ట్ హౌస్ ఖాళీగా ఉంటుందని నవాబు గారితో మాట్లాడితే ఏమైనా ఫలితం ఉండొచ్చని చెప్పింది. కాకపోతే నవాబుగారు ఇప్పుడు పక్క ఊళ్ళో పొలాలు చూసుకోవడానికి వెళ్లారని మరుసటి ఆదివారం వస్తే నేను తీసుకుని వెళ్లి కల్పిస్తానని చెప్పింది. ఆ వార్త నాకు పాజిటివ్ గా అనిపించడంతో తప్పకుండా ఆ నవాబు గారిని కలవాలని నిర్ణయించుకున్నాను.

బాల మాటల్లో,,,,, 

ఆరోజు రాత్రి గోపాల్ ఫోన్ చేసి ఇల్లు సెట్టింగ్ గురించి చెప్పిన తర్వాత నన్ను కూడా తన దగ్గరకు తీసుకువెళ్ళమని కొంచెం మొండికేసాను కానీ అత్తగారికి ఫోన్ ఇచ్చి అనవసరంగా ఆయన తిట్లు తినేట్టు చేసినందుకు నా మీద నాకే కోపం వచ్చింది. ఏది ఏమైనా ఆ మరుసటి రోజు బయల్దేరి చందక వెళ్లి ఇల్లు వెతికి సామాను షిఫ్ట్ చేయాలని డిసైడ్ అయ్యాము. ఈ కొద్ది రోజుల్లో బాబుతో బాగా అలవాటైపోయి వాడిని వదిలి వెళ్లడం కొంచెం కష్టంగా అనిపించినప్పటికీ వాడు మాత్రం హ్యాపీగా బాయ్ చెప్పడంతో అనవసరమైన దిగులు లేకుండానే నేను మున్నా వైజాగ్ నుంచి బయలుదేరాము. దారిలో వస్తూ ఉండగా గోపాల్ మున్నా కోసం ఏర్పాటుచేసిన కాంట్రాక్ట్ విషయం గురించి నాతో చెప్పాడు. అంటే ఇప్పుడు మున్నాగాడు కూడా మధ్యప్రదేశ్ వెళ్ళిపోతాడన్నమాట అని తెలిసి, మీ సార్ కి నాకంటే నీ మీద లవ్వు ఎక్కువైంది అందుకే నన్ను తీసుకెళ్లకుండా నిన్ను తీసుకెళ్తున్నారని ఇద్దరం నవ్వుకున్నాము.

సాయంత్రం చందక చేరుకునే సమయానికి కొంచెం చీకటి పడటంతో ఇప్పుడు ఇంటికి వెళ్లి ఏం వండుకుంటాములే అని టౌన్ లో ఆగి ఇద్దరికీ భోజనం ప్యాక్ చేయించుకుని ఇంటికి చేరుకున్నాము. బాబుని వదిలేసి వచ్చానన్నమాటే కానీ మళ్లీ ఈ ప్రశాంతమైన వాతావరణంలోకి వచ్చేసినందుకు మనసుకి చాలా ఆనందంగా అనిపించింది. కారు దిగగానే పచ్చికబయళ్ళ నుంచి వీస్తున్న స్వచ్ఛమైన గాలి గుండెల నిండా పీల్చుకొని తన్మయత్వానికి లోనయ్యాను. కారు డిక్కీలో నుంచి బ్యాగులు తీసి నా దగ్గరికి వచ్చిన మున్నా, ఏంటి మేడం ఇక్కడ నిల్చుండిపోయారు లోపలికి రారా? అని సరదాగా అడిగాడు. .... చాలా రోజుల తర్వాత మళ్లీ నా ప్రపంచంలోకి వచ్చినట్టుంది. ఈ ప్రశాంతత, స్వచ్ఛమైన చల్లగాలి కొద్ది రోజుల్లో మాయమైపోతుందేమో అనిపిస్తుందిరా అని కొంచెం నీరసంగా నవ్వాను.

ఇంటి డోర్ ఓపెన్ చేసి సామాన్లు లోపల పెట్టి ఇద్దరం సోఫాలో కూలబడ్డాము. ఒక ఐదు నిమిషాలు రిలాక్స్ అయిన తర్వాత నేను లేచి నా బ్యాగ్ పట్టుకొని బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లాను. ప్రయాణం చేసి వచ్చాం కాబట్టి స్నానం చేసిన తర్వాత భోజనం చేద్దామని బట్టలు విప్పుతూ, ఒరేయ్ మున్నా స్నానం చేస్తావా? అని అడగగా వాడు చేస్తానని చెప్పడంతో, అయితే స్నానం చేసిన తర్వాత భోజనం చేద్దాం అని చెప్పి జడ విప్పుకొని జుట్టు ముడి వేసుకుంటూ పూర్తి నగ్నంగా బెడ్ రూమ్ లో నుంచి హాల్లోకి వచ్చాను. స్నానం చేయడానికి తన బట్టలు విప్పుకుంటున్న మున్నాగాడు  చేస్తున్న పని ఆపేసి సంతోషంతో మొహమంతా నవ్వు పులుముకుని నా వైపే చూస్తూ ఉండిపోయాడు. ఏంట్రా నన్నేదో కొత్తగా చూస్తున్నట్టు అలా బొమ్మలా నిలబడి పోయావు? అని అడిగాను.

ఏ మాటకి ఆ మాటే చెప్పుకోవాలి మీరు నిజంగా ఏంజెల్ మేడం. సార్ అన్నట్టు మీరు బట్టలు వేసుకున్నప్పుడు కంటే బట్టలు లేకుంటేనే సూపర్ గా ఉంటారు. సార్ మీ ఇష్టాన్ని గౌరవించి మీకు కావలసినంత ఫ్రీడమ్ ఇవ్వడంలో తప్పే లేదు అని అన్నాడు. .... ఏంట్రా,,, రాత్రి కోసం కాకా పడుతున్నావా? అంటూ వాడి దగ్గరకు వెళ్లి సరదాగా నడుం మీద గిల్లాను. .... వాడు కొంచెం ఎగిరి పక్కకి జరిగి నవ్వుతూ, నిజంగా నాకు మిమ్మల్ని కాకా పట్టవలసిన అవసరం ఉందా మేడం? నాకు అడక్కుండానే వరాలు ఇచ్చే దేవత మీరు అని అన్నాడు. .... వాడి మాటలకు నవ్వుకుంటూ, ఏడిసావులే ఏదైనా అంటే నన్ను పొగడ్డం మాత్రం బాగా నేర్చావు. దా తొందరగా స్నానం చేసి భోజనం చేద్దాం అంటూ ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ, ఇక్కడ గుడ్డలు లేకుండా ఉండడం అలవాటైపోయి ఇన్ని రోజులు అక్కడ ఒంటినిండా గుడ్డలు చుట్టుకుని ఉండడం కొంచెం కష్టంగా అనిపించింది. పోనీ కనీసం రాత్రుళ్ళైనా నా గదిలో విప్పుకొని పడుకుందామంటే పక్కన మీ సార్ లేరు. మళ్లీ ఇప్పుడు బట్టలు లేకుండా తిరుగుతుంటే హాయిగా అనిపిస్తుంది అని నవ్వాను.

ఆ తర్వాత ఇద్దరం కలిసి స్నానం చేసి వాడు షార్ట్ వేసుకోగా నేను మాత్రం అలాగే నగ్నంగా కూర్చుని భోజనం పూర్తి చేసి అన్ని శుభ్రం చేసుకుని మళ్లీ సోఫాలోకి చేరాము. ఇంకేంట్రా రేపటి నుంచి మన ప్రోగ్రామ్ ఏమిటి? ఇక్కడ మనకి ఇల్లులు దొరుకుతాయంటావా? అని అడుగుతూ సోఫా హ్యాండ్ రెస్ట్ మీద వెనక్కి వాలి వాడి ఒళ్లో కాళ్లు పెట్టాను. .... వాడు పాదాల నుంచి నా కాళ్లు వత్తుతూ, ఏమో తెలీదు చూడాలి మేడం,, మనకి ముందుగా తెలిసి కొంచెం టైం ఉండుంటే ఊళ్లో తెలిసిన వారికి చెప్పి ఎక్కడైనా ఇల్లు ఉన్నా లేదంటే ఖాళీ అవ్వబోతున్న ఇల్లు ఏదైనా ఉంటే మనకోసం అట్టిపెట్టమని చెప్పడానికి అవకాశం ఉండేది. కానీ ఇంత సడన్ గా అంటే కష్టమేమోనని నాకు కూడా అనిపిస్తుంది. ఉండండి ఒకసారి నా ఫ్రెండ్ కి ఫోన్ చేసి వాడికి కూడా చెబితే వీలున్నచోట ఎంక్వయిరీ చేస్తాడు అంటూ వాడి ఫోన్ అందుకోవడానికి పైకి లేచాడు. సరిగ్గా అదే టైం కి గోపాల్ దగ్గర నుంచి నా మొబైల్ కి కాల్ వస్తుండడంతో నేను నా మొబైల్ అందుకోగా వాడు తన మొబైల్ పట్టుకొని బయటికి వెళ్లి మాట్లాడతానని చెప్పి వెళ్లాడు.

నేను కాల్ లిఫ్ట్ చేసి, హలో శ్రీవారు,,,, అని సరదాగా పలకరించాను. .... హలో,,, ఏంటి మేడం చాలా హుషారుగా ఉన్నట్టున్నారు? అని నవ్వాడు గోపాల్. .... నేను ఎప్పటిలాగే ఉన్నాను మీరే అనవసరంగా ఎక్కువగా ఊహించుకుంటున్నారు. ఇంతకీ భోజనం చేశారా లేదా? అని అడిగాను. .... మ్,, తిన్నాను మరి మీరు? .... మ్,, ఇప్పుడే అయ్యింది. వచ్చేటప్పుడు టౌన్ నుంచి పార్సిల్ తెచ్చుకున్నాం. తినేసి ఇలా కూర్చున్నాను మీ కాల్ వచ్చింది. .... అయితే నెక్స్ట్ ఏంటి,, రాత్రికి జాగారమేనా? అని సరదాగా నవ్వాడు గోపాల్. .... అవును మరి దానికోసమే వైజాగ్ నుంచి ప్రయాణం చేసి ఇక్కడ దాకా వచ్చాం అని కొంచెం వెటకారంగా అన్నాను. .... అది కాదు మేడం చాలా రోజుల నుంచి పోటు లేక నీ బుజ్జిముండ ఆకలితో ఉండుంటుంది కదా? అని అన్నాడు గోపాల్.

ఏం నేనొక్కదాన్నేనా,,, మీరు కూడా అక్కడ అలాగే ఉన్నారు కదా? .... ఏం చేస్తాం నాకెలాగూ తప్పని పరిస్థితి కనీసం మీరైనా ఎంజాయ్ చేస్తే విని సంతోషిద్దామని, ఇంతకీ వాడెక్కడ నీ దగ్గరే ఉన్నాడా? .... వాడి ఫ్రెండ్ కి ఫోన్ చేసి ఇంటి గురించి ఎంక్వైరీ చేయమని చెప్తానని ఇప్పుడే మొబైల్ పట్టుకుని బయటికి వెళ్ళాడు. .... ఓహ్,,, వీడు పనిలో చాలా సిన్సియర్, రాగానే డ్యూటీ ఎక్కేసాడన్నమాట. ఇంతకీ నువ్వు వాడిని ఎక్కించుకునే ప్రోగ్రామ్ ఏమైనా ఉందా? అని అడిగాడు గోపాల్. .... ఏంటి నాకంటే మీకే ఎక్కువ తొందరగా ఉన్నట్టుంది? అని చిలిపిగా కవ్వించాను. .... చాలా రోజుల తర్వాత దొరికిన అవకాశం కదా నా పెళ్ళాం సుఖపడితే విని సంతోషిద్దామని అంటూ నవ్వాడు గోపాల్. .... కేవలం వినటమేనా,,, చూడాలని లేదా? అని మరి కొంచెం చిలిపిగా అన్నాను. .... వావ్,,, అంతకంటే మహాభాగ్యం ఇంకేముంటుంది ప్లీజ్ డార్లింగ్,,, ఇప్పుడు అరేంజ్ చేయగలవా? అని ఆతృతగా అడిగాడు గోపాల్.