என்னை ஞாபகம் இருக்கா?

[lifeisbeautiful.varun]

யமுனா: ஹலோ நீங்க கொடுக்கிறது உடை சுதந்திரம் இல்லை உடைக்கே சுதந்திரம், எனக்கு அவ்வளவு சுதந்திரம் வேணாம், இப்போ இருக்கிறதே சுதந்திரம் தான், இருந்தாலும் உங்கள் தரிசனத்துக்கு நன்றி, இப்படியே பேசிகிட்டு இருந்தா தூங்குன மாதிரி தான்.

ரெண்டு பேரும் பக்கத்துக்கு பக்கத்தில் ஒரே கட்டிலில் படுத்தார்கள். அந்த அறையில் ஒரு இரவு விளக்கு மட்டும் எரிந்து கொண்டு ஒரு மென்மையான வெளிச்சத்தை பாய்ச்சிக்கொண்டிருந்தது.

விஷ்ணுவுக்கு தூக்கமே வரவில்லை, அந்த இருட்டு வெளிச்சத்தில் அவளோட மேடு பள்ளங்கள், ஏடாகுடமாய் அவனை மூடு ஏற்றியது, கை வைக்க ஒரே பயம், நம்பி கூட இருக்கிறாள், ஒரே இரவில் அதுவும் முதல் நாள் இரவிலேயே அவளை கஷ்டப்படுத்தி, அவளே தனியாக போக முடிவெடுக்கும்படி செய்ய கூடாது என்ற பயம் அவனுக்கு, இருந்தாலும், காமமும் தூக்க தூக்கம் வராமல், புரண்டு கொண்டிருந்தான், எத்தனை மணி ஆனது என்று தெரியவில்லை அப்படியே 3 மணி காலை ஆனது, யமுனா ஆழ்ந்து தூங்கிவிட்டாள், மூன்று மணிக்கு எழுந்து பாத்ரூம் போய் விட்டு வந்து பார்த்து அதிர்ந்தாள்