03-03-2024, 09:04 AM
(02-03-2024, 05:32 PM)Geneliarasigan Wrote: பாகம் -46
மன்னர் காலம்
காத்தவராயன் அணைப்பில் இருந்து மதிவதனி விலக அவள் கையை எட்டி பிடித்தான்.அவள் கையில் முத்தம் இட்டான்.அவள் கைகளில் முன்கை,பின்கை என முத்தம் இட்டு கொண்டே முன்னேறி வந்தான்.அவள் தோள் அருகே அவன் முகம் வந்துவிட,மதிவதனி தோளை உதறி ஓடினாள்.அவளை எட்டி பிடிக்க காத்தவராயன் முயற்சி செய்தான்.அவள் புள்ளி மான் போல துள்ளி கொண்டு ஓட அவன் கைகளில் சிக்கவில்லை.குகைக்கு வெளியே இருந்த ஆலமர விழுதை பிடித்து கொண்டு ஒவ்வொரு விழுதாக ரங்க ராட்டினத்தில் சுற்றுவது போல் தாவி தாவி மரத்தை சுற்றி பறந்தாள்.காத்தவராயனும் விடாமல் ஒவ்வொரு விழுதாக பிடித்து கொண்டு அவளை பின்தொடர்ந்து துரத்தினான்.
ஒரு சில நேரங்களில் ஒவ்வொரு விழுதாக தாவும் பொழுது பாறையின் நுனி வரை வந்து தாவி செல்லும் போது காலுக்கு கீழே கிடுகிடுவென பள்ளம்.அதை மறந்து இருவரும் கரணம் தப்பினால் மரணம் என சாகசம் செய்தார்கள்.இவளை துரத்தி பிடிக்க நம்மால் முடியாது என உணர்ந்த காத்தவராயன் உடனே விழுதை பிடித்து கொண்டு மரத்தின் மேலே ஏறி விட்டான்.மதிவதனி திரும்பி பார்க்க அவன் பின்னால் துரத்தி வரவில்லை என தெரிந்தது..எங்கே போய் விட்டான்?என அவள் கருவிழிகள் தேடியது.ஒருவேளை பள்ளத்தில் விழுந்து விட்டானா..!என வேகத்தை குறைத்து மெதுவாக ஒவ்வொரு விழுதாக பிடித்து தாவி வந்தாள்.காத்தவராயன் விழுதை காலால் பிடித்து கொண்டு வெளவால் போல் தலை கீழாக உயரத்தில் தொங்கி கொண்டு பிடித்து இருந்தான்.மேலே உயரத்தில் இருந்ததால் மதிவதனி கண்களுக்கு அவன் தெரியவில்லை.
மதிவதனி, காத்தவராயன் தொங்கி இருந்த விழுதை தாவி பிடித்தாள்.அப்பொழுது சடசடவென மேலே இருந்து சத்தம் கேட்டது.மதிவதனி நிமிர்ந்து பார்ப்பதற்கும்,காத்தவராயன் சறுக்கி கொண்டே கீழே வருவதற்கும் சரியாக இருந்தது. அவள் முகம் பிடித்து வாயோடு வாய் வைத்து சப்பினான்.எல்லாம் நொடி பொழுதில் நடந்து விட்டது.மதிவதனியால் ஒன்றுமே செய்ய முடியவில்லை.அவனை தடுக்க ஆலமரவிழுதில் இருந்து கையை எடுத்தால் அவ்வளவு தான் காலுக்கு கீழே மரண பள்ளம். விழுந்தால் எலும்பு கூட தேறாது.விழுது பின்னாடி சென்றால் அல்லது வேறு விழுதுக்கு தாவினால் மட்டுமே பாறையில் குதிக்க முடியும்.ஆனால் இருவரையும் தாங்கி கொண்டு இருந்ததால் விழுது கொஞ்சம் கூட நகரவில்லை.
அவனின் கீழ் உதடும், அவளின் மேல் இதழும்,அவனின் மேல் உதடும்,அவளின் கீழ் இதழும் ஒட்டின.கொஞ்ச கொஞ்சமாய் உள்ளுணர்வு தூண்ட மனம் சொல்வதை உடல் கேட்க மறுத்தது.அவன் கொடுத்த முத்தத்தில் சேர்ந்து கொண்டாள்.அவள் மேல் இதழை இழுத்து சுவைத்தான்.கீழ் இதழை மட்டும் நன்றாக உள்ளே இழுத்து உறிஞ்சி சுவைத்தான்.அவள் வாய்க்குள் நாக்கை விட்டு அவள் எச்சில் அமுதத்தை உறிஞ்சி பருகினான்.மதிவதனி அணுக்கள் ஒவ்வொன்றும் சூடாகியது.நொடிகள் நிமிடங்கள் ஆனது. ஒரே ஆலமரவிழுதில் மேல் இருந்து காத்தவராயன் கால்களால் தொங்கி கொண்டும்,மதிவதனி அவனுக்கு கீழே கைகளால் தொங்கி கொண்டும்,இருவர் முகங்கள் மட்டும் ஒட்டி கொண்டும் இருந்தன.காத்தவராயன் அவள் முகத்தை இறுக பற்றி கொண்டு அவள் முகம் முழுக்க முத்தம் இட்டான்.
அவள் மூக்கில் முத்தம் வைக்கும் பொழுது,தலைகீழாக இருந்ததால் அவன் மூக்கு அவள் உதட்டில் பட்டது.இருவரின் மூக்கு துளைகள் ஒன்றாக இணைந்தன.அவள் விடும் சுவாச காற்றை ஆழ்ந்து இழுத்து சுவாசித்தான்.பிறகு அவன் காற்றை நெஞ்சில் இருந்து இழுத்து விட,அவனின் சூடான காற்று அவள் மூக்கில் ஏறி, மூளையில் உள்ள காம நரம்புகளை தூண்டி உயிர்பெற செய்தது.அதனால் அவள் மார்பு காம்புகள் விறைத்தது.நெஞ்சாங்கூடு விரிந்து விம்மியது..அவள் தொடைகளுக்கு நடுவே அவன் சுன்னி உள்ளே செல்ல கதகதப்பான சூடு பிறந்தது..மதிவதனி அழகில் ஏற்கனவே சூடாகி இருந்த காத்தவராயன் உடம்பும் அவள் மெல்லிதழ்கள் சுவையால் சுன்னி அவன் கோமணத்தில் நங்கூரமிட்டு துடித்து கொண்டு இருந்தது.அவள் கழுத்து முழுக்க முத்தமிட்டு நக்கும் போது,அவள் உள்ளுணர்வு தூண்டியது.அவள் உதட்டுக்கு நேராக அவன் கழுத்தும் இருந்தது,தானாக தூண்டப்பட்டு அவன் கழுத்தில் அவன் இதழ்களை தேய்க்க அவனுக்கும் உள்ளுக்குள் இன்பம் ஊறியது.
காத்தவராயன்,அவள் மேல் மூடியிருந்த மாராப்பை தட்டிவிட்டான்.ரவிக்கையால் மூடப்படாத தங்க மாங்கனிகள் மீது சில்லென்ற காற்று பட்டது.விறைத்து இருந்த அதன் காம்பை பிடித்து லேசாக தொட்டான்.தொட்ட உடனே அது சிலிர்த்து துடித்தது.அதை வாய் வைத்து சப்ப வேண்டும் என்று ஆவலோடு வரும் பொழுது,கீழே தளதளவென மைதானம் போல் இருந்த தங்க நிற இடுப்பு அவனை கொக்கி போட்டு இழுத்தது..
கீழ் இருந்து மேலாக விரலால் அவள் இடுப்பில் கோடு போட்டான்.மெதுவாக இடுப்பின் ஓரம் உள்ள சதைகளை மெல்ல அழுத்தி பிடித்தான்.தொப்புளில் லேசா செல்லமாக தட்டினான்.மீண்டும் தொப்புள் அருகே விரலால் கோடு போட்டான்.பின் தொப்புள் அருகே வயிற்றை பிடித்து லேசாக பிதுக்க மதிவதனி மோகத்தில் துடித்து போனாள்.அவன் முகத்தை இரு கால்களால் கொக்கிப் போல் பிடித்து இழுத்து வயிற்றோடு அழுத்தினாள்..
கொஞ்ச கொஞ்சமாக உணர்ச்சியில் பொங்கி மனதுக்கு முதலில் விருப்பம் இல்லாவிட்டாலும்,உடலுக்கு அந்த சுகம் தேவைப்பட,உடல் மனதை அவனோடு உடலுறவுக்கு சமாதானப்படுத்தியது.இது தான் பைசாச விவாகம்.இதுவே மனது விருப்பபட்டு,தாலி கட்டிய பிறகு உடலுறவு கொள்வது அது தேவ விவாகம் என்பர்.இங்கே மனது ஒருவர் மேல் விருப்பபட்டு ஆண் என்றால் தாலி கட்டியது அல்லது பெண் என்றால் தாலி கட்டி கொண்டது.இங்கு இருவர் மனதின் சம்மதத்திற்கு பின் தான் உடலுறவு என்ற நிகழ்வே வரும்.
காத்தவராயன் அவள் இடுப்பை ஆழமாக நக்கினான்.மதிவதனி இடுப்பில் பொறுமையாக நக்க,மதிவதனி உடல் முழுக்க இன்பம் பொங்கி வியர்த்து கொட்டினாள்.அவள் தளதள இடுப்பு முழுக்க அவன் எச்சிலாலும்,வியர்வையாலும் தகதகவென மின்னியது..
அந்த நேரம் காற்று பலமாக வீச விழுது பலமாக ஆடியது.அதில் விழுது நகர்ந்து பாறையின் சமதளத்திற்கு அருகே செல்ல,மதிவதனி கீழே குதித்து குகை உள்ளே ஓடி விட்டாள்..
காத்தவராயன் தலைகீழாக தொங்கி இருந்ததால் தன்னை சமப்படுத்தி கொண்டு கீழே குதித்து அவளை பின் தொடர்ந்து குகைக்குள் பாய்ந்தான்.
மகேந்திரபுரியில், மகேந்திரவர்மன் கவலை தோய்ந்த முகத்தோடு உறக்கம் வராமல் மாடத்தில் தவித்து கொண்டு இருந்தான்..
மதிவதனியை சிறைபிடித்து கொண்டு போய் கிட்டத்தட்ட 15 நாட்கள் ஆகி விட்டது.எப்படி அவளை மீட்பது என புரியாமல் தவித்து கொண்டு இருந்தான்.படையில் பெரும்பாலான வீரர்கள் ஏற்கனவே அவனால் கொல்லப்பட்டு இருந்ததால் மாயமலை மீது போர் தொடுக்க அவனுக்கு பயமாய் இருந்தது.மகேந்திரவர்மனுக்கு மாயமலையை பிடிக்கும் எண்ணமில்லை.மதிவதனியை மட்டும் மீட்டு கொண்டு வந்தால் போதும் என்று நினைத்தான்.அதற்காக ஒரு ஒற்றனை மாயமலையின் உள்ளே வியாபாரியாக அனுப்பி இருந்தான்.அவனும் இதுவரை மூன்று தடவை தகவல்களை திரட்டி அனுப்பி இருந்தான்.அதில் மதி,காத்தவராயனிடம் இருக்கிறாள் என உறுதிபடுத்தி இருந்தான். மேலும் காத்தவராயன் அவளை சிறைப்படுத்தாமல் வெளியில் சுதந்திரமாக உலவவிட்டு இருப்பதையும் அறிந்தான்.அவனிடம் இருந்து வேறு ஏதாவது தகவல்கள் வந்தால் தக்க சமயம் பார்த்து படை திரட்டி கொண்டு செல்ல எண்ணி இருந்தான்..
அப்பொழுது மாடத்தின் மீது புறா ஒன்று வந்து அமர்ந்தது..அதன் இறக்கையில் செருகி வைக்கப்பட்டு இருந்த ஒலையை ஆவலோடு பிரித்து படித்தான்.
அதில் இருந்த செய்தியை பாத்து மிக்க மகிழ்ச்சி அடைந்து உடனே அமைச்சரை வரவைத்தான்.
அமைச்சரும் விரைந்தோடி வந்து "சொல்லுங்கள் மன்னா,இந்த நடுநிசியில் என்னை அழைத்த காரணம் என்ன..!? என கேட்டார்.
"மந்திரியாரே ,ஒற்றனிடம் இருந்து ஒரு நல்ல தகவல் வந்துள்ளது.. மதிவதனி, காத்தவராயனிடம் இருந்து தப்பி விட்டாளாம்.இப்பொழுது மாயமலை காட்டுக்குள் தான் அவள் இருக்ககூடும்.நம் படைகளை அனுப்பினால் உடனே அவளை மீட்டு கொண்டு வந்து விட முடியும்.."என ஆவலாக சொன்னார்.
அமைச்சர் யோசித்து"மன்னர் மன்னவா,ஆனால் மாயமலை காட்டுக்குள் போவது ஒன்றும் அவ்வளவு எளிது அல்லவே..!மேலும் இளவரசி அங்கிருந்து தப்பி இருப்பதை அறிந்து காத்தவராயன் ஆட்கள் அவளை தேடி பின் தொடர்ந்து வருவார்கள்.அப்பொழுது நாமும் இளவரசியை தேடி சென்றால் நாம் அவர்களை எதிர்கொள்ள நேரிட்டால் பெரும் சிக்கலாகி விடுமே..ஏற்கனவே காத்தவராயன் இளவரசியை தேடி யாராவது வந்தால் உங்கள் நாட்டையே உருக்குலைத்து விடுவேன் என எச்சரித்து இருப்பதை மறந்து வீட்டர்களா..!"என பயந்து கொண்டே கூறினார்.
"என்ன மந்திரியாரே..!அதற்காக என் கண்மணியை அப்படியே விட்டு விடுவதா..!மேலும் காத்தவராயனை அவன் கோட்டைக்குள் சென்று தாக்குவதை காட்டிலும் காட்டில் தாக்குவது நமக்கு பாதுகாப்பு தானே..!மேலும் நம் வரவை எதிர்பார்த்து இருக்க மாட்டான்.அதுவும் நமக்கு சாதகமே...!மதிவதனியை அவன் தேடும் பொழுது தீடீரென அவன் முன் தோன்றி போர் செய்தால் நம் வெற்றி வாய்ப்பு அதிகரிக்கும்..?
ஆனால் அமைச்சரோ தயங்கினார்.இருப்பது கொஞ்சம் வீரர்கள் தான்.இவர்களை கொண்டு படை எடுத்து சென்றால் தோல்வி நிச்சயம் என்று அவருக்கு தெரிந்தது.மேலும் இருக்கும் வீரர்களை மாயமலைக்கு அனுப்பி விட்டால் இங்கு கோட்டையை காக்க வீரர்களே இல்லாமல் போய் விடும்.அந்த நேரம் பார்த்து வேறு நாட்டு மன்னன் படை எடுத்து வந்தால் இருக்கும் நாடும் கைவிட்டு போய் விடும்
என்பதை பொறுமையாக எடுத்துரைத்தார்.
"மந்திரியாரே..!தக்க சமயம் வந்துள்ளது..இதை விட்டால் நமக்கு சரியான சந்தர்ப்பம் மீண்டும் கிடைக்காது.."என மீண்டும் வலியுறுத்தினார்.
அமைச்சர் வேறு வழியில்லாமல்"மன்னா..!இப்படி வேண்டுமானால் செய்யலாம்..!மதிவதனி வாழ்க்கையை கணித்த ஜோசியரை வரவழைத்து இளவரசியின் தற்போதைய நிலையை குறித்து கேட்கலாம்..பிறகு நாம் படை எடுத்து செல்வதே உசிதம்.."
மகேந்திரவர்மனும் ஏற்று கொண்டு உடனே காவலாளியை அனுப்பி ஜோசியரை அழைத்து வர சொன்னான்.
ஆனால் ஜோசியர் வந்து கூறப்போகும் செய்தியானது அவர்களுக்கு அதிர்ச்சியை தரபோகிறது.. ஏனெனில்...?கீழே இருக்கும் படத்தில் அந்த தகவல் உள்ளது
Mannar kanavu, josiya kanipu, kathu Magan sabam ellam ipo
Madhivdhini vithi oda ondri avalaey kathu vin ichaiku virunthu aga podhu....our kudal kuda nirka povathu illa soltinga already
After next update Anu portion poetu vanga nanba