26-02-2024, 07:51 PM
அடுத்த நான்கு நாட்களும் மிகவும் மெதுவாக நகர்ந்தன. வேணி அம்மாவை நான் ஏமாற்றிவிட்டதாக மீண்டும் மீண்டும் தோன்றிக்கொண்டே இருந்தது. அதனால் நான் அவ்வப்போது தனியாகச் சென்று அமைதியாக இருந்தேன். ஆனால் அப்படி நான் வருத்தப்படும் போது எல்லாம் வேணி அம்மா என்னை சமாதானப் படுத்தினாள். என்னைத் தேடுவந்து புத்துப்புது வகைகளில் எனக்கு சுகம் கொடுத்தாள். நான் வேண்டாம் என்று சொன்னாலும் கேட்காமல் தினமும் மூன்று அல்லது நான்கு முறை எனக்கு உச்சம் வரச்செய்தாள். சமைக்கும் நேரம் தவிர கிட்டத்தட்ட மற்ற எல்லா நேரத்திலும் அவளது ஏதாவது ஓட்டையில் என் சுன்னி நுழைந்திருக்கும்படி பார்த்துக்கொண்டாள். ஆசனவாயில் நாக்கை நுழைத்து என்னை உச்சம் அடையச் செய்தது எனக்கு மிகவும் பிடித்திருந்ததால் தினமும் ஒரு முறை அப்படிச் செய்துவிட்டாள். அந்த நான்கு நாட்களும் மறந்துபோய் கூட அவள் உடை அணியவில்லை. கடுமையான குளிர் அடித்தபோதும் அம்மணமாகவே சுற்றினாள். அவளுடன் இருந்த நேரங்களில் நான் சற்று மகிழ்ச்சியாக இருந்தாலும், எனக்கும் குற்றவுணர்ச்சி குத்திக்கொண்டே இருந்தது. வேணி அம்மாவும் வெளியே மகிழ்ச்சியாகக் காட்டிக் கொண்டாலும் சில நேரங்களில் வேறு ஏதோ யோசனையில் இருந்தது தெரிந்தது. அது என் வருத்தத்தை அதிகரித்தது. நான் என் அம்மாவுடம் இதையெல்லாம் சொல்ல வேண்டும் என்று நினைத்தாலும், என்னால் முடியவில்லை. அவளிடம் ஃபோனில் பேசுவதையும் குறைத்துக் கொண்டேன்.
இந்த நாட்களில் சரசுவோ அல்லது வேலை பார்க்கும் மற்றவர்களோ பங்களாவுக்கு வரவே இல்லை. முதலாளியும் என்னிடம் தொலைபேசியில் பேசியபிறகு என்னைத் தொடர்புகொள்ளவில்லை. 'எப்போது, எப்படி வருகிறீர்கள்? நான் வந்து உங்களை அழைத்துவர வேண்டுமா?' என்று கேட்டு நான் அனுப்பிய மெயிலுக்கும் அவர் பதில் அனுப்பவில்லை. எனவே, நடப்பது நடக்கட்டும் என்று நான் அமைதியாக இருந்தேன். நான்கானது நாள் காலை நான் எழுந்தபோது வேணி அம்மா சுத்தமாக குளித்து முடித்து, நேர்த்தியாகப் புடவை கட்டி கிட்சனில் சமைத்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் நிர்வாணமாகச் சென்று சற்றுத் தள்ளி நின்று பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். நான் வந்ததை உணர்ந்த அவள் ஒரு பெரிய புன்னகையோடு என்னிடம் வந்து கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டாள். நானும் இறுக்கமாக அவளை அணைத்துக் கொண்டேன். அவள் தன் பரந்த உள்ளங்கையை என் முதுகில் வைத்து தேய்த்துக்கொண்டே கீழே இறக்கி என் குண்டியைப் பிடித்தாள். மாவு பிசைவதுபோல் அதைப் பிசைந்தாள்.
நாடியைப் பிடித்து என் முகத்தைத் தூக்கு தன் நாக்கை என் வாய்க்குள் நுழைத்தாள். பிறகு என் குண்டி மீது இருந்த தன் வலது கையை எடுத்து அதன் ஆள்காட்டி விரலை என் வாய்க்குள் நுழைத்து நக்கச் செய்தாள். பின் மீண்டும் கையைக் கீழே கோண்டுபோய் என் ஆசனவாயைக் கண்டுபிடித்து அந்த விரலை மெல்ல அதற்குள் நுழைத்தாள்.
"ஆஹ்!" என்ற முனகலுடன் நான் லேசாகத் துடித்தேன்.
மெல்ல மெல்ல என் ஆசனவாய்க்குள் தன் விரலை விட்டு விட்டு எடுத்தாள் வேணி அம்மா. நான் ஒரு காலைத் தூக்கி அவளது உடலைச் சுற்றி வளைத்துக் கொண்டு, ஒரு கையால் அவள் கழுத்தையும் இன்னொரு கையால் அவளது ஒரு பக்க முலையையும் பிடித்துக் கொண்டு, மரத்தில் மேல் படர்ந்திருக்கும் கொடிபோல் அவள் மீது ஒட்டிக்கொண்டிருந்தேன். விரல் உள்ளே போகும்போது என் சுன்னி தூக்கும், பிறகு விரல் வெளியே வரும்போது அது கீழே இறங்கும். இப்படியே ஒரு அடிபம்ப் போல அது இயங்கிக்கொண்டிருந்தது. அவளைத் தடுக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் வந்தாலும் என் உடல் அதற்கு ஒத்துக்கொள்ளவில்லை. அது அந்த சுகத்தை இழக்கத் தயாராக இல்லை.
"உங்க அம்மாவை கற்பனை பண்ணிக்கோங்க தம்பி." என்றாள் வேணி அம்மா என் காதோரம்.
நான் அதை எதிர்பாக்கவில்லை. ஆனால அவள் சொன்னது எனக்கு வெறியை ஊட்டியது. நான் என் இன்னொரு கையையும் அவளது கழுத்தைச் சுற்றிப் போட்டுக் கொண்டு, என் எடை முழுவதையும் அவள் கழுத்தில் பதித்து என் இரண்டாவது காலையும் அவளது உடலைச் சுற்றி வளைத்துக் கொண்டேன். கண்களை இறுக்கமாக மூடிக்கொண்டு, என் அம்மாவும் முகத்தைக் கற்பனை செய்துகோண்டு அவளது இடுப்பில் நேருக்கு நேராக அமர்ந்து அவளது உதட்டில் முத்தம் இட்டேன். அவளும் என்னை ஒரு பொம்மை போல், ஒரு கையால் என் இடுப்பைச் சுற்றிவளைத்துப் பிடித்துக்கொண்டு, இன்னொரு கையால் என் குண்டியை வேகமாக ஓக்கத் தொடங்கினாள். எனது விரைத்த சுன்னி அவளது கொழுத்த வயிற்றில் பட்டு தேய்த்ததில் அடுத்த இரண்டு நிமிடங்களில் நான் உச்சத்தை அடைந்தேன். அப்படியே அவளைக் கட்டிக்கொண்டு அவள் மேல் தொங்கிக் கொண்டிருந்தேன்.
சில நிமிடங்கள் கழித்து அவள் என்னை இறக்கி விட்டாள். என் குண்டியில் இருந்து எடுத்த விரலை தன் வாயில் விட்டு சப்பிவிட்டு கையையும், அவள் சேலையில் இருந்த என் விந்தையும் கழுவிக்கொண்டாள். என்னை பார்த்துக் கண் அடித்திவிட்டு சமையலைத் தொடர்ந்தாள். நான் சென்று குளித்துவிட்டு, உடை அணிந்து வெளியே வந்தேன். முதலாளி எந்த நேரமும் வந்து விடுவார் என்பதால் நாங்கள் அன்று உடை அணிந்திருந்தோம்.
நான் அதன்பிறகு வெகுநேரம் வீட்டுக்குள் செல்லவில்லை. மீண்டும் வேணி அம்மாவைப் பார்க்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் வந்தாலும், முதலாளி வந்த பிறகு அவளை தொங்கவிடாமல் இரவு முழுக்க தொல்லை செய்வாரோ என்ற எண்ணத்தில் அவளை அதற்குமேல் அன்று தொலை செய்ய வேண்டான் என்று முடிவெடுத்தேன். அவளும் முதலாளிக்கு விருந்து வைப்பதற்காக ஏதேதோ தடபுடலாக சமைத்துக் கொண்டிருந்தாள். சில சமயங்களில் அவள் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருப்பது போலக் கூட எனக்குத் தெரிந்தது. அதனால் நான் சற்று பொறாமையும் அடைந்தேன், ஆனால் அவளது நிலையை நினைத்து பரிதாபப்பட்டு என்னை சமாதானப்படுத்திக் கொண்டேன்.
மதியம் ஆகும்போது என் வருத்தல் அதிகரித்தது. வேணி அம்மா முதலாளியோடு இன்று ஜோடி சேர்ந்துவிடுவாள். பிறகு அவர் கிளம்பும்வரை அவள் அவரது சொத்து, என்னால் அவளை நெருங்க முடியாது. அப்படியானால் அதுவரை நான் என்ன செய்வது. சரசு வந்தாள் அவளோடு சரசம் செய்யலாம், ஆனால் அவளையும் காணோம். அப்போது எனக்கு அம்மாவுன் நினைவு வந்தது. முதலாளி வந்ததும் ஒரு நாள் மட்டும் இங்கு இருந்துவிட்டு, ஏதாவது ஒரு காரணம் சொல்லிவிட்டு, ஊருக்குக் கிளம்பிப் போய்விட வேண்டியதுதான், அங்கு சென்று அம்மா மேல் பாய்ந்து நம் வெறியை அடக்கிக்கொள்ளலாம் என்று முடிவு செய்தேன். அப்போதே அம்மாவுக்கு அழைத்து "அம்மணமா ஃபோட்டோ எடுத்து அனுப்புமா.' என்று கேட்கவேண்டும் போல இருந்தது. ஆனால் நான் அழைத்தபோது அவளது எண் பிசியாக இருந்தது. சில நிமிடங்கள் காத்திருந்து மீண்டும் அழைத்தபோதும் அப்படியே இருந்தது. நான் கோபத்தில் அலைபேசியை தூக்கி எறிந்துவிடலானா என்று நினைத்துக் கொண்டிருந்த போது. பங்களாவின் கேட்டைத் திறந்துகொண்டு சரசு உள்ள வருவது தெரிந்தது.
அவளோடு வேறு யாரும் வருகிறார்களா என்று நினைத்துக்கொண்டே நான் தயங்கி நின்றிருந்தபோது, அவள் என்னைப் பார்த்துவிட்டாள். விறுவிறுவென்று நேராக என்னை நோக்கி நடந்து வந்தாள். அவள் சற்று படற்றமாக இருப்பதுபோல் தெரிந்தது. என்னை நெருங்கி வந்ததும்.
"என்னாச்சு சார்? என்ன நடந்துச்சு?" என்றால் மூச்சிரைக்க.
"ஏன், என்ன?" என்றேன் நான் எதுவும் புரியாமல்.
"இல்ல முதலாளிக்கு நம்ம சமையக்கார அம்மாவோட ஃபோட்டோவ அனுப்புனீங்களாமே, அதைப் பாத்து அவருக்கு கொட்டை வீங்கிப்போய் உடனே கிளம்பி வர்ராறாமே?"
"இதெல்லாம் உனக்கு எப்பிடித் தெரியும்?"
"என் புருசன் சொன்னாரு. நேத்து ராத்திரியே முதலாளி அவருக்கு ஃபோன் பண்ணி, மத்தியானம் மதுரை ஏர்போட்டுக்கு வரச்சொன்னாரு. அப்போ இதையெல்லாம் சொல்லியிருக்காரு. என் புருசனும் கொஞ்ச நேரம் முன்னாடி கிளம்பிப் போய்ட்டாரு." என்றாள்.
"உன் புருசனுக்கு கால் சரியாகிருச்சா?" என்றேன் நான்.
"இப்ப ஒரு வாரமாதான் சார் கொஞ்சம் நடக்க ஆரம்பிச்சாரு, அதுக்குள்ள இந்த ஆளு கூப்டதும் கிளம்பி போய்ட்டாரு. இனி முதலாளி இங்க இருந்து போற வரைக்கும் என் புருசனை கைலையே புடிக்க முடியாது."
"ஓ."
"ஆமா சார், நீங்க எதுக்கு அந்தம்ம ஃபோட்டோவை அவருக்கு அனுப்புனீங்க? நீங்க அப்படிப்பட்ட ஆள் இல்லையே?"
"நான் வேணும்னு அனுப்பலை சரசு. எப்பிடியோ கை தவறி போயிருக்கு. இப்பிடி நடக்கும்னு நான் எதிபாக்கல."
"ஓஹோ. அந்த அம்மா என்ன சார் சொன்னாங்க?"
"அவங்கதான் பாவம். ஆனா வேற வழியில்லன்னு அமைதியா இருக்கிறாங்க. முதலாளி வந்தாதான் தெரியும்." என்றேன்.
"சரி சரி. அவங்க ஒத்துகிட்டா பிரச்சனை இல்லை."
"எனக்குத்தான் ரொம்ப வருத்தமா இருக்கு சரசு." என்றேன் சோகமாக.
"இதுல என்ன சார் இருக்கு? எல்லாம் நல்லதுக்குன்னு நினைச்சிக்கோங்க. முதலாளிக்கு அவரு பொண்டாட்டிக்கு ரொம்ப பயப்படுவாராம். அதனால் ஒரு வாரம் இங்க இருந்தாலே பெருசு. ஆனா அந்த ஒருவாரத்துக்கு நிறைய பணம் குடுப்பாராம். இந்த அம்மாக்கு பணம் கிடைச்சா நலதுதானே? என்னை கூப்பிட்டிருந்தா நான் சந்தோஷமா போயிருப்பேன், ஆனா அந்த ஆளுக்கு கொஞ்சம் வயசான பொம்பளைங்களை தான் பிடிக்குமாமே."
"இதெல்லாம் உனக்கு எப்பிடித் தெரியும்?" என்றேன் ஆச்சரியமாக.
"என் புருசந்தான் சொன்னாரு. அவரு தானே முதலாளிக்கு மாமா வேலை பாப்பாரு."
அவள் சொன்னதைக் கேட்டதும் எனக்கு சற்று மன அமைதி கிடைத்தது.
"என்னமோ போ." என்று சொலிவிட்டு நான் அவள் இடுப்பில் கைவைத்தேன். அப்போது அவள் சேலைக்கு உள்ளே இடுப்பில் எதையோ வைத்திருப்பது போலத் தெரிந்தது.
"சார், மறந்தே போய்ட்டேன்." என்று சொல்லிக்கொண்டே அவள் தன் இடுப்பில் சொருகி வைத்திருந்த பொருளை வெளியே எடுத்தாள்.
"முதலாளி இங்க வரும்போது அந்த அம்மா இந்த டிரெஸ் போட்டுகிட்டுதான் அவரை வரவேற்கனுமாம். ஆனா டிரெஸ்ணு சொல்லி இதைக் கொண்டுபோய் அவங்ககிட்ட குடுன்னு சொன்னாராம். எனக்கு எதுவுமே புரியல." என்றாள் தன் கையில் இருந்த நீளமான பத்தை இலைகளைக் கொண்ட இரண்டு கேரட்களைக் காட்டி.
நான் மென்று விழுங்கிக் கொண்டே அதை வாங்கிக் கொண்டு கிட்சன் ஜன்னல் பக்கம் தலையைத் திருப்பினேன். அங்கு வேணி அம்மா நின்றுகொண்டிருந்தாள். நான் மெல்ல நடந்து ஜன்னல் கம்பி வழியாக அதனை அவளிடம் கொடுத்தேன், அவள் எந்த உணர்ச்சியும் வெளிக்காட்டாமல் அதை வாங்கிக் கொண்டாள்.
நான் திரும்பி சரசுவிடம் வந்தேன்.
"நீ இன்னும் கொஞ்ச நேரம் இங்க இருப்பியா?" என்று சொல்லிக்கொண்டே அவள் குண்டியில் கை வைத்தேன்.
"முதலாளி போற வரைக்கும் நான் இங்கதான் சார் இருப்பேன். சமையலுக்கு ஆள் வேணும்ல." என்று சொல்லி கண்ணடித்தாள்.
நான் அவளை இழுத்துப் பிடித்து முத்தம் கொடுத்தேன். அப்போது சரியாக என் ஃபோன் ஒலித்தது. எடுத்துப் பார்த்தால், என் அம்மா. நான் சரசுவிடம் ஃபோனைக் காண்பித்தேன். அதில் என் அம்மா சிரித்துக்கொண்டிருக்கும் ஃபோட்டோ தெரிந்தது.
"எங்கம்மா. அடுத்து என்ன நடந்தாலும், கண்டுக்காத, நான் சொல்றதை மட்டும் செய்." என்றேன். அவளும் அதுவும் புரியாமல் தலையசைத்தாள்.
நான் ஃபோனை ஸ்பீக்கரில் போட்டுவிட்டு, "இவ்ளோ நேரம் ஏன்மா ஃபோனை எடுக்கல? உன் புண்டைக்குள்ள வச்சிருந்தியா?" என்றேன் சரசுவின் முலையை அழுத்திக் கொண்டேன். அவள் அதைக் கேட்டதும் ஆச்சரியத்தில் வாயைப் பிளந்தாள். ஆனால் லேசாக புன்னகையும் செய்தாள்.
"டேய். தங்கச்சிக்கு ஒரு வரன் வந்துச்சுடா அது சம்மந்தமா புரோக்கர் கிட்ட பேசிக்கிட்டு இருந்தேன்." என்றாள் அம்மா.
"அவ கல்யானத்துக்கு அப்பறம் நம்ம கல்யானம் தானே?" என்றேன்.
"ச்சீய்." என்றாள் அம்மா.
"தனியா தானே இருக்க?" என்றேன்.
"ஆமா, இப்போ தனியா தான் இருக்கேன். பேசலாம்."
"ஆனா நான் தனியா இல்லம்மா. இங்க என் கூட ஒருத்தங்க இருக்காங்க. நான் சொல்லியிருக்கேன்ல, சரசு. எனக்கு அவங்க அக்கா மாதிரி."
பேசிக்கொண்டே அருகிலிருந்த சிமிண்ட் பெஞ்சில் அமர்ந்து சரசுவை என் மடியில் உட்கார வைத்துக் கொண்டேன்.
"டேய் நான் அப்போ அப்பறம் பேசவா?" என்றாள் அம்மா.
"இல்லை இல்லை. அவங்க உன் கிட்டதான் பேசணுமாம்." என்று சொல்லி சரசுவின் வாயருகே ஃபோனைக் கொண்டுசென்றேன்.
"வணக்கம் சொல்லுங்கக்கா." என்றேன்.
அவள் முதலில் வேண்டாம் என்று தலை அசைத்தாள். ஆனால் நான் மறுபடியும் வற்புறுத்தவும், "வணக்கம்மா." என்றாள்.
"வணக்கம் சரசு. நல்லா இருக்கியா? நீ அவனை நல்லபடியா பாத்துக்கிறன்னு ராம் சொன்னான். ரொம்ப தேங்க்ஸ் மா."
"அதெல்லாம் இல்லம்மா அவருதான் எங்களை நல்லா பாத்துக்கிறாரு." என்றாள் சரசு. நான் அவள் காதில் சென்று, "அவரு இவரு, சாருன்னு எல்லாம் சொல்லாத. தம்பி, அவன் இவன்னு சொல்லு. அப்பத்தான் கிக்கா இருக்கும்." என்று சொல்லிக்கொண்டே அவள் ஜக்கெட்டை அவிழ்த்தேன்.
"ஒரு நாள் நீ உன் குடும்பத்தோட எங்க வீட்டுக்கு வாம்மா." என்றாள் அம்மா.
"வர்றேன்மா, நீங்களும் இங்க வாங்க."
"ஆமாம்மா, துணியெல்லாம் இல்லாம அம்மணமா வாங்க." என்றேன் நான் இடையில் புகுந்து.
"ஹாஹா. . . அவனுக்கு எப்பவுமே விளையாட்டு தான்மா." என்றாள் அம்மா, பல்லைக் கடித்துக்கொண்டு. ஆனால் அவள் வெட்கப் படுகிறாள் என்பதை நான் உணர்ந்தேன். சரசு வாயை மூடிக்கொண்டு சிரித்தாள்.
"விளையாட்டு இல்லம்மா. இங்க சரசு அக்கா அம்மணமாதான் இருக்காங்க. சொலுங்கக்கா." என்றேன்.
சரசுவுக்கு இந்த விளையாட்டு பிடித்திருந்தது.
"ஆம்மாம்மா துணி போட்டிருந்தா உங்க பையனுக்குப் பிடிக்காது. அவுக்க சொல்லிடுவாரு, இல்ல அவுக்க சொல்லிருவான்." என்றாள் சரசு.
"ஓஹ் அப்பிடியா." என்றாள் அம்மா மீண்டும் பல்லைக் கடித்தபடி.
"அவனும் துணியே போட மாட்டான். உங்களைப் பாக்க வரும்போது தான் போடுவான். மாத்தபடி இங்க அம்மணமா தான் சுத்துவான்."
"சரிம்மா."
நான் இப்போது நிர்வாணமாகி சரசுவின் குண்டியைப் பிசைந்து கொண்டிருந்தேன்.
"இப்பக்கூட பாருங்க அவன் சுன்னி இரும்புக் கம்பி மாதிரி தூக்கிட்டு நிக்குது. நீங்க அவன் சுன்னிய பாத்திருக்கீங்களாம்மா?"
"ம்ம்ம்."
"நல்லா சத்தமா சொல்லும்மா, நான் உனக்கு எத்தனை தடவைக் காட்டியிருக்கேன்?" என்றேன் நான்.
"பாத்திருக்கேன்." என்றாள் அம்மா சற்று சத்தமாக.
"நல்லா பெருசா வளத்துவிட்ருக்கீங்கம்மா." என்றாள் சரசு.
அதற்குள் சரசுவுக்கு கீழே ஈரமாகி இருந்தது. அவளுக்கு இப்படிப் பேசுவது வெறியை ஊட்டியிருந்தது. அம்மாவிடம் பேசிக் கொண்டே எனக்கு முத்தமழை பொழிந்துகொண்டிருந்தாள்.
"அம்மா அடுத்த தடவை நீ என் கூட இங்க வாம்மா."
"சரிடா, வர்றேன்."
"நீ வந்தா நான் இப்போ இந்த அக்காகூட விளையாடுற மாதிரி உங்கூடவும் விளையாடுவேன்."
"அப்பிடி என்ன விளையாடுற அங்க?" என்றாள் அம்மா.
"அதை அக்காவே சொல்லுவாங்க."
"அம்மா, அவன் என்னை இந்தக் குளிருல, வெட்டவெளியில அம்மணமா படுக்க வச்சிருக்கான்மா. ஒரு மொலைய போட்டு பிசையிறான் மா. இன்னொரு மொலையில சின்ன வயசுல உங்க கிட்ட பால் குடிக்கிற மாதிரி உரிஞ்சி குடிக்கிறான்மா, ஆஹ். . ." முங்கங்கிகாள் சரசு.
"அவன் உறியிற சத்தம் எனக்குக் கேக்குதும்மா." என்றாள் அம்மா.
நான் அதற்குமேல் பொறுமையிழந்து, சரசு வின் புண்டைக்குள் என் சுன்னியை நுழைத்தேன்.
"ஆஹ், அம்மா சுன்னியை உள்ள விட்டுட்டான்மா. ரொம்ப சொகம இருக்கும்மா."
"சரிம்மா."
"ஆஹ். . . ஆஹ். . . குத்து குத்துன்னு குத்துறான்மா. உங்களுக்கு கேக்குதாம்மா?"
"கேக்குதும்மா."
"அம்மா, நான் உன்னை நினைச்சி தான்மா இந்த அக்காவை குத்துறேன்." என்றேன் நான்.
"சரிடா."
"அம்மா, உங்க புள்ளை என்னை ஓக்குறான் மா."
"சரிம்மா."
"ஆஹ். . . ஆஹ். . . ஆஹ். . . அம்மா கஞ்சி வருதும்மா."
"வெளிய எடுத்துருடா."
"வேண்டாம்மா, அவன் உள்ளையே விடட்டும். எனக்கும் வருது, அஹ் அஹ் அஹ் அஆஆஅ!"
இருவரும் ஒரே நேரத்தில் உச்சம் அடைந்து படுத்துக்கொண்டோம்.
"அம்மா, இப்பிடி ஒரு புள்ளை கிடைக்க நீங்க குடுத்து வச்சிருக்கணும்மா." என்றாள் சரசு முனகலாக.
"சரிம்மா. . . நான் அப்பறம் பேசுறேன், யாரோ வந்துருக்காங்க." என்று சொல்லிவிட்டு அம்மா கட் பண்ணிவிட்டாள்.
நானும் சரசுவும் அப்படியே படுத்து சிரிக்க ஆரம்பித்தோம். சில நிமிடங்கள் கட்டுக்கரங்காமல் சிரித்துக் கொண்டிருந்தோம்.
பிறகு மெல்ல எழுந்து உள்ளே வந்தோம். ஒரு படுக்கை அறையில் படுத்து தூங்கிவிட்டோம். எழுந்து பார்த்தபோது மாலை ஆகியிருந்தது.
இந்த நாட்களில் சரசுவோ அல்லது வேலை பார்க்கும் மற்றவர்களோ பங்களாவுக்கு வரவே இல்லை. முதலாளியும் என்னிடம் தொலைபேசியில் பேசியபிறகு என்னைத் தொடர்புகொள்ளவில்லை. 'எப்போது, எப்படி வருகிறீர்கள்? நான் வந்து உங்களை அழைத்துவர வேண்டுமா?' என்று கேட்டு நான் அனுப்பிய மெயிலுக்கும் அவர் பதில் அனுப்பவில்லை. எனவே, நடப்பது நடக்கட்டும் என்று நான் அமைதியாக இருந்தேன். நான்கானது நாள் காலை நான் எழுந்தபோது வேணி அம்மா சுத்தமாக குளித்து முடித்து, நேர்த்தியாகப் புடவை கட்டி கிட்சனில் சமைத்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் நிர்வாணமாகச் சென்று சற்றுத் தள்ளி நின்று பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். நான் வந்ததை உணர்ந்த அவள் ஒரு பெரிய புன்னகையோடு என்னிடம் வந்து கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டாள். நானும் இறுக்கமாக அவளை அணைத்துக் கொண்டேன். அவள் தன் பரந்த உள்ளங்கையை என் முதுகில் வைத்து தேய்த்துக்கொண்டே கீழே இறக்கி என் குண்டியைப் பிடித்தாள். மாவு பிசைவதுபோல் அதைப் பிசைந்தாள்.
நாடியைப் பிடித்து என் முகத்தைத் தூக்கு தன் நாக்கை என் வாய்க்குள் நுழைத்தாள். பிறகு என் குண்டி மீது இருந்த தன் வலது கையை எடுத்து அதன் ஆள்காட்டி விரலை என் வாய்க்குள் நுழைத்து நக்கச் செய்தாள். பின் மீண்டும் கையைக் கீழே கோண்டுபோய் என் ஆசனவாயைக் கண்டுபிடித்து அந்த விரலை மெல்ல அதற்குள் நுழைத்தாள்.
"ஆஹ்!" என்ற முனகலுடன் நான் லேசாகத் துடித்தேன்.
மெல்ல மெல்ல என் ஆசனவாய்க்குள் தன் விரலை விட்டு விட்டு எடுத்தாள் வேணி அம்மா. நான் ஒரு காலைத் தூக்கி அவளது உடலைச் சுற்றி வளைத்துக் கொண்டு, ஒரு கையால் அவள் கழுத்தையும் இன்னொரு கையால் அவளது ஒரு பக்க முலையையும் பிடித்துக் கொண்டு, மரத்தில் மேல் படர்ந்திருக்கும் கொடிபோல் அவள் மீது ஒட்டிக்கொண்டிருந்தேன். விரல் உள்ளே போகும்போது என் சுன்னி தூக்கும், பிறகு விரல் வெளியே வரும்போது அது கீழே இறங்கும். இப்படியே ஒரு அடிபம்ப் போல அது இயங்கிக்கொண்டிருந்தது. அவளைத் தடுக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் வந்தாலும் என் உடல் அதற்கு ஒத்துக்கொள்ளவில்லை. அது அந்த சுகத்தை இழக்கத் தயாராக இல்லை.
"உங்க அம்மாவை கற்பனை பண்ணிக்கோங்க தம்பி." என்றாள் வேணி அம்மா என் காதோரம்.
நான் அதை எதிர்பாக்கவில்லை. ஆனால அவள் சொன்னது எனக்கு வெறியை ஊட்டியது. நான் என் இன்னொரு கையையும் அவளது கழுத்தைச் சுற்றிப் போட்டுக் கொண்டு, என் எடை முழுவதையும் அவள் கழுத்தில் பதித்து என் இரண்டாவது காலையும் அவளது உடலைச் சுற்றி வளைத்துக் கொண்டேன். கண்களை இறுக்கமாக மூடிக்கொண்டு, என் அம்மாவும் முகத்தைக் கற்பனை செய்துகோண்டு அவளது இடுப்பில் நேருக்கு நேராக அமர்ந்து அவளது உதட்டில் முத்தம் இட்டேன். அவளும் என்னை ஒரு பொம்மை போல், ஒரு கையால் என் இடுப்பைச் சுற்றிவளைத்துப் பிடித்துக்கொண்டு, இன்னொரு கையால் என் குண்டியை வேகமாக ஓக்கத் தொடங்கினாள். எனது விரைத்த சுன்னி அவளது கொழுத்த வயிற்றில் பட்டு தேய்த்ததில் அடுத்த இரண்டு நிமிடங்களில் நான் உச்சத்தை அடைந்தேன். அப்படியே அவளைக் கட்டிக்கொண்டு அவள் மேல் தொங்கிக் கொண்டிருந்தேன்.
சில நிமிடங்கள் கழித்து அவள் என்னை இறக்கி விட்டாள். என் குண்டியில் இருந்து எடுத்த விரலை தன் வாயில் விட்டு சப்பிவிட்டு கையையும், அவள் சேலையில் இருந்த என் விந்தையும் கழுவிக்கொண்டாள். என்னை பார்த்துக் கண் அடித்திவிட்டு சமையலைத் தொடர்ந்தாள். நான் சென்று குளித்துவிட்டு, உடை அணிந்து வெளியே வந்தேன். முதலாளி எந்த நேரமும் வந்து விடுவார் என்பதால் நாங்கள் அன்று உடை அணிந்திருந்தோம்.
நான் அதன்பிறகு வெகுநேரம் வீட்டுக்குள் செல்லவில்லை. மீண்டும் வேணி அம்மாவைப் பார்க்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் வந்தாலும், முதலாளி வந்த பிறகு அவளை தொங்கவிடாமல் இரவு முழுக்க தொல்லை செய்வாரோ என்ற எண்ணத்தில் அவளை அதற்குமேல் அன்று தொலை செய்ய வேண்டான் என்று முடிவெடுத்தேன். அவளும் முதலாளிக்கு விருந்து வைப்பதற்காக ஏதேதோ தடபுடலாக சமைத்துக் கொண்டிருந்தாள். சில சமயங்களில் அவள் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருப்பது போலக் கூட எனக்குத் தெரிந்தது. அதனால் நான் சற்று பொறாமையும் அடைந்தேன், ஆனால் அவளது நிலையை நினைத்து பரிதாபப்பட்டு என்னை சமாதானப்படுத்திக் கொண்டேன்.
மதியம் ஆகும்போது என் வருத்தல் அதிகரித்தது. வேணி அம்மா முதலாளியோடு இன்று ஜோடி சேர்ந்துவிடுவாள். பிறகு அவர் கிளம்பும்வரை அவள் அவரது சொத்து, என்னால் அவளை நெருங்க முடியாது. அப்படியானால் அதுவரை நான் என்ன செய்வது. சரசு வந்தாள் அவளோடு சரசம் செய்யலாம், ஆனால் அவளையும் காணோம். அப்போது எனக்கு அம்மாவுன் நினைவு வந்தது. முதலாளி வந்ததும் ஒரு நாள் மட்டும் இங்கு இருந்துவிட்டு, ஏதாவது ஒரு காரணம் சொல்லிவிட்டு, ஊருக்குக் கிளம்பிப் போய்விட வேண்டியதுதான், அங்கு சென்று அம்மா மேல் பாய்ந்து நம் வெறியை அடக்கிக்கொள்ளலாம் என்று முடிவு செய்தேன். அப்போதே அம்மாவுக்கு அழைத்து "அம்மணமா ஃபோட்டோ எடுத்து அனுப்புமா.' என்று கேட்கவேண்டும் போல இருந்தது. ஆனால் நான் அழைத்தபோது அவளது எண் பிசியாக இருந்தது. சில நிமிடங்கள் காத்திருந்து மீண்டும் அழைத்தபோதும் அப்படியே இருந்தது. நான் கோபத்தில் அலைபேசியை தூக்கி எறிந்துவிடலானா என்று நினைத்துக் கொண்டிருந்த போது. பங்களாவின் கேட்டைத் திறந்துகொண்டு சரசு உள்ள வருவது தெரிந்தது.
அவளோடு வேறு யாரும் வருகிறார்களா என்று நினைத்துக்கொண்டே நான் தயங்கி நின்றிருந்தபோது, அவள் என்னைப் பார்த்துவிட்டாள். விறுவிறுவென்று நேராக என்னை நோக்கி நடந்து வந்தாள். அவள் சற்று படற்றமாக இருப்பதுபோல் தெரிந்தது. என்னை நெருங்கி வந்ததும்.
"என்னாச்சு சார்? என்ன நடந்துச்சு?" என்றால் மூச்சிரைக்க.
"ஏன், என்ன?" என்றேன் நான் எதுவும் புரியாமல்.
"இல்ல முதலாளிக்கு நம்ம சமையக்கார அம்மாவோட ஃபோட்டோவ அனுப்புனீங்களாமே, அதைப் பாத்து அவருக்கு கொட்டை வீங்கிப்போய் உடனே கிளம்பி வர்ராறாமே?"
"இதெல்லாம் உனக்கு எப்பிடித் தெரியும்?"
"என் புருசன் சொன்னாரு. நேத்து ராத்திரியே முதலாளி அவருக்கு ஃபோன் பண்ணி, மத்தியானம் மதுரை ஏர்போட்டுக்கு வரச்சொன்னாரு. அப்போ இதையெல்லாம் சொல்லியிருக்காரு. என் புருசனும் கொஞ்ச நேரம் முன்னாடி கிளம்பிப் போய்ட்டாரு." என்றாள்.
"உன் புருசனுக்கு கால் சரியாகிருச்சா?" என்றேன் நான்.
"இப்ப ஒரு வாரமாதான் சார் கொஞ்சம் நடக்க ஆரம்பிச்சாரு, அதுக்குள்ள இந்த ஆளு கூப்டதும் கிளம்பி போய்ட்டாரு. இனி முதலாளி இங்க இருந்து போற வரைக்கும் என் புருசனை கைலையே புடிக்க முடியாது."
"ஓ."
"ஆமா சார், நீங்க எதுக்கு அந்தம்ம ஃபோட்டோவை அவருக்கு அனுப்புனீங்க? நீங்க அப்படிப்பட்ட ஆள் இல்லையே?"
"நான் வேணும்னு அனுப்பலை சரசு. எப்பிடியோ கை தவறி போயிருக்கு. இப்பிடி நடக்கும்னு நான் எதிபாக்கல."
"ஓஹோ. அந்த அம்மா என்ன சார் சொன்னாங்க?"
"அவங்கதான் பாவம். ஆனா வேற வழியில்லன்னு அமைதியா இருக்கிறாங்க. முதலாளி வந்தாதான் தெரியும்." என்றேன்.
"சரி சரி. அவங்க ஒத்துகிட்டா பிரச்சனை இல்லை."
"எனக்குத்தான் ரொம்ப வருத்தமா இருக்கு சரசு." என்றேன் சோகமாக.
"இதுல என்ன சார் இருக்கு? எல்லாம் நல்லதுக்குன்னு நினைச்சிக்கோங்க. முதலாளிக்கு அவரு பொண்டாட்டிக்கு ரொம்ப பயப்படுவாராம். அதனால் ஒரு வாரம் இங்க இருந்தாலே பெருசு. ஆனா அந்த ஒருவாரத்துக்கு நிறைய பணம் குடுப்பாராம். இந்த அம்மாக்கு பணம் கிடைச்சா நலதுதானே? என்னை கூப்பிட்டிருந்தா நான் சந்தோஷமா போயிருப்பேன், ஆனா அந்த ஆளுக்கு கொஞ்சம் வயசான பொம்பளைங்களை தான் பிடிக்குமாமே."
"இதெல்லாம் உனக்கு எப்பிடித் தெரியும்?" என்றேன் ஆச்சரியமாக.
"என் புருசந்தான் சொன்னாரு. அவரு தானே முதலாளிக்கு மாமா வேலை பாப்பாரு."
அவள் சொன்னதைக் கேட்டதும் எனக்கு சற்று மன அமைதி கிடைத்தது.
"என்னமோ போ." என்று சொலிவிட்டு நான் அவள் இடுப்பில் கைவைத்தேன். அப்போது அவள் சேலைக்கு உள்ளே இடுப்பில் எதையோ வைத்திருப்பது போலத் தெரிந்தது.
"சார், மறந்தே போய்ட்டேன்." என்று சொல்லிக்கொண்டே அவள் தன் இடுப்பில் சொருகி வைத்திருந்த பொருளை வெளியே எடுத்தாள்.
"முதலாளி இங்க வரும்போது அந்த அம்மா இந்த டிரெஸ் போட்டுகிட்டுதான் அவரை வரவேற்கனுமாம். ஆனா டிரெஸ்ணு சொல்லி இதைக் கொண்டுபோய் அவங்ககிட்ட குடுன்னு சொன்னாராம். எனக்கு எதுவுமே புரியல." என்றாள் தன் கையில் இருந்த நீளமான பத்தை இலைகளைக் கொண்ட இரண்டு கேரட்களைக் காட்டி.
நான் மென்று விழுங்கிக் கொண்டே அதை வாங்கிக் கொண்டு கிட்சன் ஜன்னல் பக்கம் தலையைத் திருப்பினேன். அங்கு வேணி அம்மா நின்றுகொண்டிருந்தாள். நான் மெல்ல நடந்து ஜன்னல் கம்பி வழியாக அதனை அவளிடம் கொடுத்தேன், அவள் எந்த உணர்ச்சியும் வெளிக்காட்டாமல் அதை வாங்கிக் கொண்டாள்.
நான் திரும்பி சரசுவிடம் வந்தேன்.
"நீ இன்னும் கொஞ்ச நேரம் இங்க இருப்பியா?" என்று சொல்லிக்கொண்டே அவள் குண்டியில் கை வைத்தேன்.
"முதலாளி போற வரைக்கும் நான் இங்கதான் சார் இருப்பேன். சமையலுக்கு ஆள் வேணும்ல." என்று சொல்லி கண்ணடித்தாள்.
நான் அவளை இழுத்துப் பிடித்து முத்தம் கொடுத்தேன். அப்போது சரியாக என் ஃபோன் ஒலித்தது. எடுத்துப் பார்த்தால், என் அம்மா. நான் சரசுவிடம் ஃபோனைக் காண்பித்தேன். அதில் என் அம்மா சிரித்துக்கொண்டிருக்கும் ஃபோட்டோ தெரிந்தது.
"எங்கம்மா. அடுத்து என்ன நடந்தாலும், கண்டுக்காத, நான் சொல்றதை மட்டும் செய்." என்றேன். அவளும் அதுவும் புரியாமல் தலையசைத்தாள்.
நான் ஃபோனை ஸ்பீக்கரில் போட்டுவிட்டு, "இவ்ளோ நேரம் ஏன்மா ஃபோனை எடுக்கல? உன் புண்டைக்குள்ள வச்சிருந்தியா?" என்றேன் சரசுவின் முலையை அழுத்திக் கொண்டேன். அவள் அதைக் கேட்டதும் ஆச்சரியத்தில் வாயைப் பிளந்தாள். ஆனால் லேசாக புன்னகையும் செய்தாள்.
"டேய். தங்கச்சிக்கு ஒரு வரன் வந்துச்சுடா அது சம்மந்தமா புரோக்கர் கிட்ட பேசிக்கிட்டு இருந்தேன்." என்றாள் அம்மா.
"அவ கல்யானத்துக்கு அப்பறம் நம்ம கல்யானம் தானே?" என்றேன்.
"ச்சீய்." என்றாள் அம்மா.
"தனியா தானே இருக்க?" என்றேன்.
"ஆமா, இப்போ தனியா தான் இருக்கேன். பேசலாம்."
"ஆனா நான் தனியா இல்லம்மா. இங்க என் கூட ஒருத்தங்க இருக்காங்க. நான் சொல்லியிருக்கேன்ல, சரசு. எனக்கு அவங்க அக்கா மாதிரி."
பேசிக்கொண்டே அருகிலிருந்த சிமிண்ட் பெஞ்சில் அமர்ந்து சரசுவை என் மடியில் உட்கார வைத்துக் கொண்டேன்.
"டேய் நான் அப்போ அப்பறம் பேசவா?" என்றாள் அம்மா.
"இல்லை இல்லை. அவங்க உன் கிட்டதான் பேசணுமாம்." என்று சொல்லி சரசுவின் வாயருகே ஃபோனைக் கொண்டுசென்றேன்.
"வணக்கம் சொல்லுங்கக்கா." என்றேன்.
அவள் முதலில் வேண்டாம் என்று தலை அசைத்தாள். ஆனால் நான் மறுபடியும் வற்புறுத்தவும், "வணக்கம்மா." என்றாள்.
"வணக்கம் சரசு. நல்லா இருக்கியா? நீ அவனை நல்லபடியா பாத்துக்கிறன்னு ராம் சொன்னான். ரொம்ப தேங்க்ஸ் மா."
"அதெல்லாம் இல்லம்மா அவருதான் எங்களை நல்லா பாத்துக்கிறாரு." என்றாள் சரசு. நான் அவள் காதில் சென்று, "அவரு இவரு, சாருன்னு எல்லாம் சொல்லாத. தம்பி, அவன் இவன்னு சொல்லு. அப்பத்தான் கிக்கா இருக்கும்." என்று சொல்லிக்கொண்டே அவள் ஜக்கெட்டை அவிழ்த்தேன்.
"ஒரு நாள் நீ உன் குடும்பத்தோட எங்க வீட்டுக்கு வாம்மா." என்றாள் அம்மா.
"வர்றேன்மா, நீங்களும் இங்க வாங்க."
"ஆமாம்மா, துணியெல்லாம் இல்லாம அம்மணமா வாங்க." என்றேன் நான் இடையில் புகுந்து.
"ஹாஹா. . . அவனுக்கு எப்பவுமே விளையாட்டு தான்மா." என்றாள் அம்மா, பல்லைக் கடித்துக்கொண்டு. ஆனால் அவள் வெட்கப் படுகிறாள் என்பதை நான் உணர்ந்தேன். சரசு வாயை மூடிக்கொண்டு சிரித்தாள்.
"விளையாட்டு இல்லம்மா. இங்க சரசு அக்கா அம்மணமாதான் இருக்காங்க. சொலுங்கக்கா." என்றேன்.
சரசுவுக்கு இந்த விளையாட்டு பிடித்திருந்தது.
"ஆம்மாம்மா துணி போட்டிருந்தா உங்க பையனுக்குப் பிடிக்காது. அவுக்க சொல்லிடுவாரு, இல்ல அவுக்க சொல்லிருவான்." என்றாள் சரசு.
"ஓஹ் அப்பிடியா." என்றாள் அம்மா மீண்டும் பல்லைக் கடித்தபடி.
"அவனும் துணியே போட மாட்டான். உங்களைப் பாக்க வரும்போது தான் போடுவான். மாத்தபடி இங்க அம்மணமா தான் சுத்துவான்."
"சரிம்மா."
நான் இப்போது நிர்வாணமாகி சரசுவின் குண்டியைப் பிசைந்து கொண்டிருந்தேன்.
"இப்பக்கூட பாருங்க அவன் சுன்னி இரும்புக் கம்பி மாதிரி தூக்கிட்டு நிக்குது. நீங்க அவன் சுன்னிய பாத்திருக்கீங்களாம்மா?"
"ம்ம்ம்."
"நல்லா சத்தமா சொல்லும்மா, நான் உனக்கு எத்தனை தடவைக் காட்டியிருக்கேன்?" என்றேன் நான்.
"பாத்திருக்கேன்." என்றாள் அம்மா சற்று சத்தமாக.
"நல்லா பெருசா வளத்துவிட்ருக்கீங்கம்மா." என்றாள் சரசு.
அதற்குள் சரசுவுக்கு கீழே ஈரமாகி இருந்தது. அவளுக்கு இப்படிப் பேசுவது வெறியை ஊட்டியிருந்தது. அம்மாவிடம் பேசிக் கொண்டே எனக்கு முத்தமழை பொழிந்துகொண்டிருந்தாள்.
"அம்மா அடுத்த தடவை நீ என் கூட இங்க வாம்மா."
"சரிடா, வர்றேன்."
"நீ வந்தா நான் இப்போ இந்த அக்காகூட விளையாடுற மாதிரி உங்கூடவும் விளையாடுவேன்."
"அப்பிடி என்ன விளையாடுற அங்க?" என்றாள் அம்மா.
"அதை அக்காவே சொல்லுவாங்க."
"அம்மா, அவன் என்னை இந்தக் குளிருல, வெட்டவெளியில அம்மணமா படுக்க வச்சிருக்கான்மா. ஒரு மொலைய போட்டு பிசையிறான் மா. இன்னொரு மொலையில சின்ன வயசுல உங்க கிட்ட பால் குடிக்கிற மாதிரி உரிஞ்சி குடிக்கிறான்மா, ஆஹ். . ." முங்கங்கிகாள் சரசு.
"அவன் உறியிற சத்தம் எனக்குக் கேக்குதும்மா." என்றாள் அம்மா.
நான் அதற்குமேல் பொறுமையிழந்து, சரசு வின் புண்டைக்குள் என் சுன்னியை நுழைத்தேன்.
"ஆஹ், அம்மா சுன்னியை உள்ள விட்டுட்டான்மா. ரொம்ப சொகம இருக்கும்மா."
"சரிம்மா."
"ஆஹ். . . ஆஹ். . . குத்து குத்துன்னு குத்துறான்மா. உங்களுக்கு கேக்குதாம்மா?"
"கேக்குதும்மா."
"அம்மா, நான் உன்னை நினைச்சி தான்மா இந்த அக்காவை குத்துறேன்." என்றேன் நான்.
"சரிடா."
"அம்மா, உங்க புள்ளை என்னை ஓக்குறான் மா."
"சரிம்மா."
"ஆஹ். . . ஆஹ். . . ஆஹ். . . அம்மா கஞ்சி வருதும்மா."
"வெளிய எடுத்துருடா."
"வேண்டாம்மா, அவன் உள்ளையே விடட்டும். எனக்கும் வருது, அஹ் அஹ் அஹ் அஆஆஅ!"
இருவரும் ஒரே நேரத்தில் உச்சம் அடைந்து படுத்துக்கொண்டோம்.
"அம்மா, இப்பிடி ஒரு புள்ளை கிடைக்க நீங்க குடுத்து வச்சிருக்கணும்மா." என்றாள் சரசு முனகலாக.
"சரிம்மா. . . நான் அப்பறம் பேசுறேன், யாரோ வந்துருக்காங்க." என்று சொல்லிவிட்டு அம்மா கட் பண்ணிவிட்டாள்.
நானும் சரசுவும் அப்படியே படுத்து சிரிக்க ஆரம்பித்தோம். சில நிமிடங்கள் கட்டுக்கரங்காமல் சிரித்துக் கொண்டிருந்தோம்.
பிறகு மெல்ல எழுந்து உள்ளே வந்தோம். ஒரு படுக்கை அறையில் படுத்து தூங்கிவிட்டோம். எழுந்து பார்த்தபோது மாலை ஆகியிருந்தது.