Incest மாற்றான் தோட்டத்து மல்லிகை

[monor]

“ம்,… நானும் உங்க கிட்டே ஒன்னு சொல்ல மறந்துட்டேன். என் ஃப்ரண்ட் ஒருத்தி இப்படிதான் கள்ளக் காதல்ல ஆரம்ப ஸ்டேஜ்ல  இருக்கா. ஆனா, அவ கள்ளக் காதலனுக்கும் இவளுக்கும் ஒரே ராசின்றதாலே, அவங்க கள்ளக் காதல் பிரச்சினையிலே ஆரம்பிச்சு தற்கொலை வரைக்கும் போகும்ன்னு ஜோஸியர் ஒருத்தர் மூலமா தெரிஞ்சுகிட்டு இப்ப கவலை பிடிச்சு உக்காந்திருக்கா. எதுக்கு சொல்றேன்னா, பூர்ணிமா ராசியும், என் புருஷன் ராசியும் ஒன்னுதான். கன்னி ராசி. அதனால நம்ம எக்சேஞ்ச் கொஞ்சம் கஷ்டம்தான்.”
 
“என்ன விமலா?  கடைசியிலே இப்படி ஒரு குண்டை தூக்கி போடறே?!!”
 
“ நான் என்ன பண்ணட்டும்? ராசி நட்சத்திரம் அப்படி இருக்கு.”
 
“இதுக்கு வேற வழியே இல்லையா விமலா?!!”
 
கொஞ்ச நேரம் யோசித்த நான், “சரி,….ஒன்னும் கவலைப் படாதீங்க. எந்த பாவத்தை செஞ்சாலும், அதை புண்ணியமாக்க நம்ம மதத்துலதான் பரிகாரம்ன்னு ஒன்னு இருக்கே. அதை செஞ்சுட்டா சரியா போய்டும்ன்னு நினைக்கிறேன்.”
 
“இதுக்கு பரிகாரம் இருக்கா?!!” ஆச்சரியமாக கேட்டார் ராகவன்.
 
“ம்,….  இருக்கு. அந்த பரிகாரம்தான் இஷ்ட காம பூஜை. ஒரே ராசியில இருக்கிற ஆணும், பொண்ணும் கள்ளக் காதல்ல கூடணும்ன்னா அவசியம் இந்த பூஜை செஞ்சாகணும். இந்த பூஜை செய்யாம கள்ளக் காதல் செஞ்சா பிரச்சினை மேலே பிரச்சினை வந்து, தற்கொலை, கொலை வரைக்கும் கொண்டு போய் விட்டுடும்ன்னு என் ஃப்ரண்டுக்கு தெரிஞ்ச ஜோஸியர் சொன்னதா சொன்னா. அதனால அந்த பரிகாரத்தை செஞ்சுடறது பெட்டர். அந்த பூஜையை எப்படி செய்யறதுன்னு செய்முறை புத்தகம் ஒன்னும் இருக்காம்.”
“அப்படியா?!! அந்த புத்தகத்தை எப்படியாவது வாங்கிட்டு வா விமலா. அதைப் படிச்சு, பரிகாரத்தை பண்ணி உன் புருஷனையும், என் பொண்டாட்டியையும் ஒன்னு சேர வச்சிட்டா, நாம ஒன்னு சேர்றதிலே பிரச்சினை இல்லாம போய்டும். இல்லையா?!!”
“ஆமாங்க. பூர்ணிமாவுக்கும் என் புருஷனுக்கும் கன்னி ராசின்றதாலே அவங்களுக்கு இஷ்ட காம பூஜை பண்ணிதான் சேர வைக்கணும். அதனால நாம இந்த வருஷ புத்தாண்டு பிறப்புக்கு ஊருக்கு போய், அவங்க ரெண்டு பேர் கிட்டேயும் பேசி கன்வைன்ஸ் பண்ணி,  என் புருஷனையும், பூர்ணிமாவையும், இஷ்ட கால பூஜை செஞ்சு ஒன்னு சேர வச்சிடலாம். “
 
“அப்ப  நாம,…ஒன்னு சேர்றதுக்கு வெயிட் பண்ணனுமா?”
 
“ஆமாங்க. இஷ்ட கால பூஜைல கலந்துக்கறவங்க ஒரு மண்டலம் விரதம் இருக்கணுமாம். அதுக்கப்புறமாதான் இஷ்ட காம பூஜை பண்ணனுமாம்.”
 
“ஓரு மண்டலம்ன்னா?!!”
 
“ நாற்பத்தி எட்டு நாள்.”
 
“அப்ப நாம இப்ப ஒன்னு சேர்றது இப்ப நடக்காதா?!!’
 
“ நிச்சயமா இல்ல. அது வரைக்கும் நாமளும் விரதம்தான்.”
 
“ஐயோ!! அது வரைக்கும் உன்னை பக்கத்துல வச்சுகிட்டு என்னால சும்மா இருக்க முடியாதே?!!”
 
“உங்களை யாரு சும்மா இருக்கச் சொன்னா? கட்டிப் பிடிச்சுக்கோங்க. கிஸ் அடிச்சுக்கோங்க. லவ் பண்ணிக்கோங்க. முக்கியமானதெல்லாம் பொங்கல் பண்டிகை அப்போதான்.” என்று சொல்லி நான் குறும்பாக சிரிக்க,…ராகவன், “அடக் கடவுளே!!” என்று தலையில் கை வைத்துக் கொண்டார்.
 
 நானும் ராகவனும் பேசிக்கொண்டதை பூர்ணிமாவிடம் சொன்னேன். அவளும் சரி என்று சொல்லி விட்டாள். இனி, என் கணவரிடம் பூர்ணிமாவே விஷயத்தை நாசூக்காக சொல்லி அவரை தயார் படுத்தி விடுவாள். அது வரை நான்கு பேரும் புத்தாண்டு தினத்தை எதிர்பார்த்து தாம்பத்திய விரதம் இருந்தோம்.
 
 
 
 
சேலம்.
 
நான் கணேஷ்.  கதையை தொடர்கிறேன்.
 
 சென்னையில் ராகவனுக்கு என் மனைவிக்கும் நடந்த சம்பவங்களையும், அவர்கள் பேசிக்கொண்டதையும்,  என் மனைவி என்னிடம்  விளக்கமாக சொல்லி இருந்தாலும்,  நான் அதை எல்லாம் வெளிக்காட்டிக்கொள்ளாமல் ஒரு கண்ணியமான ஆண் மகனாகவே பூர்ணிமாவிடம் நடந்து கொண்டேன்.
 
பக்கத்தில் உள்ளவர்கள் பூர்ணிமாவைப் பற்றி தவறாக நினைத்து விடக் கூடாது. பூர்ணிமா மேல் அபாண்டமாக பழிச்சொல் ஏதும் விழுந்து விடக் கூடாது என்பதற்காக அவளை அடிக்கடி பார்ப்பதையும், அவளிடம் அதிகமாக பேசுவதையும் தவிர்த்து வந்தேன். என் வீட்டில் நான் உண்டு என் வேலை உண்டு என இருந்தேன்.
 
நால்வரும் மனதளவில் மாற்று உறவுக்கு தயார் ஆன நிலையில் இங்கு என்ன நடந்தது என்பதை நானே சொல்கிறேன்.
 
வழக்கமாக, மாலை வேலையில் பூர்ணிமாவுக்கு டீ போடும் போது எனக்காகவும் போட்டு மேலே எடுத்து வந்து தருவாள்.
 
 
அப்படி, ஒரு நாள்  நான் மேல் வீட்டில் இருக்கும் போது பூர்ணிமா எனக்காக டீ எடுத்து வந்து கொடுத்தாள்.
 
 நான் நாற்காலியில் உட்கார்ந்து பேப்பர் படித்துக் கொண்டிருக்க, எனக்கு முன்னே வந்து “அண்ணா டீ எடுத்துக்கோங்க.” என்று சொல்லி என்னிடம் ஒரு டீ கோப்பையை கொடுத்தாள். டீ சூடாக ஆவி பறக்க இருந்தது.  டீ கொடுக்க குனியும் போது அவள் முந்தானை விலகி இருக்க,  ஜாக்கெட் இடைவெளியில் பூர்ணிமாவின் வெளுத்த முலையின் விளிம்புகள் பளீரென தெரிந்து மறைந்தது.
 
பூர்ணிமாவின் வெளுத்த கொழுத்த முலையின் விளிம்புகள் பளீரென தெரிந்து மறைந்த காட்சியும், அவளது அருகாமையும், வீட்டில் யாரும் இல்லையென்ற விஷயமும் என்னை கட்டுபாடுகளை உடைத்தெறிந்து அவளிடம் அத்து மீறத் தூண்டியது.
 
பூர்ணிமாவின் அழகில் கவரப்பட்டு உணர்ச்சி வசப்பட்ட நான், அவளது சேலை முனையை சட்டென பிடித்து விட்டேன். அவள் அதிர்ந்து போய், "என்னங்க …!!" என்றாள்.
 
நான் சேலையை விடாமல் "பூர்ணிமா, எனக்கு உன்னால ஒரு காரியமாகணும்" என்று கெஞ்சுவது போல சொன்னேன்.
 
அவள் சேலை முனையை என் கையில் இருந்து சட்டென பிடுங்கி விடுவித்துக்கொண்டு, ஆதை தோளில் போட்டு சரி செய்தபடி, என்னை ஒரு மாதிரியாக பார்த்து எதிரில் இருந்த  சோபாவில் அமர்ந்தாள்.
 
“அண்ணா,… உங்களை நல்லவர்ன்னு நினைச்சுகிட்டு இருந்தேன். இப்ப எதுக்கு என் சேலையை பிடிச்சு இழுத்தீங்க?”
 
“…………………………!!”
 
"சொல்லுங்க?!!"
 
அவள் கேட்ட விதமே என் ஆசைக்கு இவள் இணங்க மாட்டாள் என்று எனக்கு புரிந்து விட்டது. ஆனால், ஏதோ ஒரு துணிச்சலில் கடகடவென பேச ஆரம்பித்தேன்.
 
"பூர்ணிமா நான் மத்த பொம்பளைகளை தப்பான கண்ணோட்டத்தோட பாக்கிறவன் கிடையாது. பொம்பிளைப் பொறுக்கியும் கிடையாது. ஆனா உன்னை பாத்த நாளிலிருந்து என் மனசு முழுக்க உன் ஞாபகம் தான். உன் உடம்பும் வடிவும் என்னை ரொம்ப சங்கடப் படுத்துது. எனக்கு ஒரே ஒரு முறை நீ முழுசா வேணும்…"
 
நான்தான்  பேசினேனா, அல்லது  நான் அப்படி பேசியது போல கனவா என்பது எனக்கே புரியவில்லை.
 
பூர்ணிமாவிற்கும் அப்படி தான் இருந்திருக்கும்.
 
இருவருக்கும் இடையில் அமைதி நிலவியது.
 
இப்படி அசிங்கமாக, கேவலமாக பேசியது நான்தானா என்று நம்பவே முடியாமல் என்னை ஏளனமாக பார்த்து விட்டு, "ச்சே!!.. உங்களைப் பத்தி எவ்வளவோ உயர்வா நெனைச்சுகிட்டு இருந்தேன். ஆனா, நீங்களும் ஒரு சராசரி ஆம்பிளைதான்னு நிரூபிச்சீட்டீங்க. அக்கா, தங்கச்சியா நினைக்க வேண்டிய அடுத்தவன் பொண்டாட்டியை இப்படி தப்பா நினைக்கறீங்களே, நீங்கல்லாம் மனுஷனா?" என்று கோபமாகச் சொல்லி டீ கோப்பைகளை கையில் எடுத்துக்கொண்டு  விடு விடுவென வேகமாய் படிக்கட்டில் இறங்கி கீழே  போய் விட்டாள்.
 
கட்டுப்பாடு இழந்து காம வெறியனாக மாறி ஒரு நல்ல பெண்ணிடம் இப்படி அசிங்கமாக நடந்து கொண்டதை நினைத்து நான் அவமானத்தில் வெளிறிய முகத்துடன் சோகமாய் உட்கார்ந்து விட்டேன்.
 
 
அன்று முழுவதும் எனக்கு படப்படப்பாகவும், தப்பு செய்துவிட்டோமோ என்று உறுத்தலாகவும், அவமானமாகவும் இருந்தது.
 
 
அடுத்த நாள் ஒரளவு அந்த கசப்பான நினைவுகளை மறந்து ஹாலில் உட்கார்ந்து டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.
 
வாசலில் ஏதோ ஒரு உருவம் நிழலாடுவது போல இருந்தது. யாரோ வாசலில் நிற்கிறார்கள் என்பது புரிந்தது. யார் என பார்ப்பதற்காக தலையை நிமிர்த்தினால் புடவையை இழுத்திப் போர்த்திக்கொண்டு கையில் தேங்காயுடன் எதிரில் பூர்ணிமா நின்றிருந்தாள்.
 
 
“அண்ணா,… இந்த தேங்காயை கொஞ்சம் உடைச்சு தாங்களேன். என்னால உடைக்க முடியலே. சிக்கன் வறுவல் செய்ய தேங்காய் வேணும்.”
 
 நான் அமைதியாக உட்கார்ந்திருப்பதைப் பார்த்தவள், “நீங்க இன்னும் நேத்து நடந்ததை மறக்கல போல இருக்கு. நான் அதை அப்பவே ஒரு கெட்ட கனவா மறந்துட்டேன்.  நீங்களும் மறந்துட்டு நல்ல மனுஷனா, ஒரு  நல்ல அண்ணனா தேங்காய் உடைச்சு பருப்பை நோண்டிக் கொடுங்க.“
 
“ நான் செஞ்சது தப்புதான் பூர்ணிமா.  நேத்து நான் உன் கிட்டே அப்படி நடந்துகிட்டு இருக்கக் கூடாது.”
 
“அதான் நான் மறந்துட்டேன்னு சொல்றேன் இல்ல.  நானும் தனியா பொண்டாட்டியை பிரிஞ்சு இருக்கிற ஒரு ஆம்பிளைகிட்டே அப்படி உங்க உணர்ச்சியை தூண்டற மாதிரி நடந்துகிட்டு இருக்கக் கூடாது. என் மேலேயும் தப்பு இருக்கு. என்னையும் மன்னிச்சு நடந்ததை மறந்துடுங்க.”
 
“விமலாவை பிரிஞ்சு இருக்கிறதினால கொஞ்சம் கண்ணியக் குறைவா நடந்துகிட்டேன். என்னை மன்னிச்சிடும்மா.”
 
 
“ நான் அதை அப்பவே மறந்துட்டேன். இந்தாங்கண்ணா. இதை கொஞ்சம் உடைச்சு நோண்டிக் கொடுங்க.”
 
 
பூர்ணிமா கொடுத்த தேங்காயை எடுத்துக்கொண்டு சமையலறைக்குச் சென்று கொடுவாள் எடுத்து தேங்காயை உடைத்து, தேங்காய் நீரை ஒரு டம்ளரில் பிடித்து, தேங்காய் பத்தை நோண்டி பூர்ணிமாவிடம் தந்தேன்.
 
தேங்காய் பத்தையை வாங்கும் போது பூர்ணிமாவின் மார்பின் மேல் நோட்டம் விட்டேன். சேலையை இழுத்தி போர்த்தி இருந்தாலும், அது கண்ணாடி போல உள்ளே இருந்த வடிவத்தை நனறாக காட்டியது. நன்றாக இறக்கி வெட்டப்பட்ட ஜாக்கெட் கழுத்து இடை வெளியில் அவள் திரண்ட முலை அழகையும்,  நீண்ட ஆழமான கிளிவேஜையும் காட்டிக்கொண்டிருந்தது.
 
என் கையைத் தொட்டு தேங்காய் பத்தையை வாங்கியவள், “சிக்கன் வறுவலோட சாப்பாடும் கொண்டு வந்து தர்றேண்ணா. நீங்க நைட்டுக்கு ஒன்னும் செய்ய வேண்டாம்.” என்று சொல்லி  ஒரு புன் சிரிப்புடன் அங்கிருந்து நகர்ந்து நடந்தாள்.
 
நடந்து போகும் பூர்ணிமாவின் பின்புறம் குண்டிகள் இரண்டும் அழகாக குலுங்கி  அசைந்தாடுவதை பார்த்து ரசித்தபடி இருந்தேன்.
 
திடீரென பூர்ணிமா திரும்பி என்னை பார்த்தாள். நான் அவசரமாய் வேறு புறம் திரும்பி கொண்டேன்.  
 
பூர்ணிமாவை பார்க்க பார்க்க, இவளை எப்படியாவது அனுபவித்து விட வேண்டுமென மனதில் வெறி வந்தது. ஒத்துழைக்கவில்லையென்றால் கற்பழித்து விடவேண்டுமென்ற அளவுக்கு எண்ணங்கள் உக்கிரமேறியது.
 
ஒரு மணி நேரம் கழித்து பூர்ணிமா சிக்கன் வறுவலை கொண்டு வந்து டீ பாயின் மீது புன்னகைத்தபடியே வைத்தாள்.
 
தட்டை குனிந்து வைக்கும் போது இடுப்பு பக்கம் இருந்த அவளது சேலை விலகி அவள் பள பளத்த இடுப்பு, மடிப்புடன் பளீரென்று தெரிந்தது. வட்டமாய் அம்சமாய் ஆழமாய் அவளது தொப்புள் கூட தெரிந்த்து. ‘பாவி!!,,… லோ கட் சேலை கட்டி வந்து கடுப்பேற்றுகிறாளா? பொறு இன்னிக்கு உனக்கு கச்சேரி தான்’ என்று மனதில் நினைத்துக் கொண்டேன்.
 
“அண்ணா டின்னர் முடிச்சிட்டு கூப்பிடுங்க. பாத்திரங்களை கழுவி எடுத்துகிட்டு போய்டறேன்.” என்று சொல்லி  மீண்டும் படி இறங்கி கீழே சென்றாள்.