07-02-2024, 11:46 PM
பகுதி - 26
4-5 நாட்கள் சென்றன. மோதிரத்தை தேவியிடம் கொடுத்து அனுப்பியபின் செழியனின் சேதிக்காக காத்திருந்தேன். கிட்டத்தட்ட 10 நாட்களாக அவனிடமிருந்து தகவல்கள் வரவில்லை. அவனை அலைபேசியிலும் தொடர்புகொள்ள முடியவில்லை. எண்ண ஓட்டங்கள் எகிறிக்கொண்டிருக்க என்னால் வேறெதையும் சிந்திக்க இயலவில்லை. அடுத்த கட்டமாக வேலையோ அல்லது தொழிலோ தொடங்குவதற்கு மனம் ஒப்பவில்லை. நான் நிறுவிய நிறுவனத்தின் மீது கொண்ட அன்பினால் மேற்படி சிந்திக்க முடியவில்லை. கையிலிருந்த பணமும் சிறிதுசிறிதாக கரைந்தாலும் வங்கியிலும் மற்ற முதலீடுகளிலிருந்தும் பணவரத்து சரியாக இருந்ததால் சற்று நிம்மதி பிறந்தது. அடுத்தக்கட்டமாக தற்காப்பிற்கான செயற்கை நுண்ணறிவிற்கான சூத்திரங்களை உருவாக்குவது என்று முடிவெடுத்தபின் என் மடிக்கணிணியில் சில நேரம் செலவிட்டேன். ஆனால் சூத்திரமியற்றுவதை விட்டு பல வருடங்கள்ளானதால் நிறைய நேரம் திணறி திணறிதான் இயங்க முடிந்தது. மனக்களைப்பு உண்டானது. மறுநாள் காலை சீக்கிரம் எழுந்து தயாராகி கணிணிமுன் அமர்ந்தபோது தொலைபேசி அழைப்பு வந்தது. பொதுவாக அந்த தொலைபேசியில் வாயிற்காப்பாளனிடமிருந்துதான் அழைப்புகள் வரும், யாரேனும் வீடுதேடி வந்துள்ளனரா என்றறிய. தோட்டக்காரனே வாயிற்காப்பாளனாக இருப்பதால் பிரச்சனையில்லை. ஆகையால் யாரோ அவ்வளவு காலையில் வந்திருப்பதை கண்டு சந்தேகம் வந்தது. தோட்டக்காரன், "Sir உங்கள பார்க்க ஒருத்தர் கையில bouquet ஓட கார்ல வந்திருக்காரு. ஆனா properஆ appointment வாங்கல. அவர allow பண்ணலாமா?" என கேட்டான். நான் சந்தேகித்தபடி, "யார் அது? இவ்ளோ சீக்ரமா வரணும்னா எதுனா valid reason இருக்கனும். யாருனு விசாரி" என்றேன். "இதோ ஒரு நிமிஷம் sir" என்று சொல்லி வந்தவரிடம் ஏதோ விசாரித்து, "sir ஏதோ தெலுங்கு பட heroவாம் உங்களுக்கு முன்னாடியே தெரிஞ்சவர்தான்னு சொல்றாரு, ஆளும் பார்க்க வாட்டசாட்டமாதான் இருக்காரு sir" என்றான். வந்திருப்பது தேவி என புரிந்தது. இவள் எதற்கு வந்திருக்கிறாள் என எண்ணியபடி, "ஓ அவரா, உள்ள வரச்சொல்லுங்க" என்றேன். இவள் சாதாரணமாகவே வரலாமே எதற்கு இந்த வேஷத்தில் வருகிறாள் என தோன்றியது. ஆனாலும் உள்ளுக்கும் ஏதோ இனம்புரியாத ஆனந்தம் உண்டானது. சரி வரட்டும் பார்த்துக்கொள்ளலாம் என இருந்தேன். நான் என் வேலையறையிலிருந்தேன். வாசல் மணியோசை கேட்டதும் கதவை அங்கிருந்தே திறந்தேன். உள்ளே வந்து கூடத்தின் இருக்கையில் அமர்ந்தாள்.
நான் அவளை சிறிது நேரம் காக்கவைத்து அவளை வந்து சந்தித்தேன். Three piece suit உடன் 5'10" அடியிலிருந்த அவளை கண்டு, "Sir what a pleasant surprize, its an honour to meet you" என கைகொடுத்து பாசாங்கு செய்தேன். அவள் எழுந்துவந்து என் இடுப்பை அணைத்து, "ஓஹோ sirகு வந்திருக்குறது யாருனு தெரியாதாமாம்" என கேட்டாள். "நீதானானு ஒரு தடவ confirm பண்ணின்டேன் தேவி" என கூறி அவளை அணைத்துகொண்டேன். "ஆமா என்ன புடவைல இல்லாம இருக்க? உனக்காக என்னெல்லாம் கொண்டுவந்திருக்கேன்னு தெரியுமா?" என கேட்டாள். "எப்பயும்லாம் புடவ கட்டினு சுத்துரதுக்கு நா என்ன பொம்பளையா? அன்னிக்கு நீ வந்தப்போ நீ யாருனு தெரிஞ்சிக்க கட்டிண்டு வந்தேன்" என்றேன். "டேய் நீ சின்ன வயசுலருந்தே புடவ கட்டிப்பன்னு தெரிஞ்சதாலதான் உன்னயவே target பண்ணிருக்கானுங்க, யார ஏமாத்தப்பாக்குர? சரிசரி, போ சேல கட்டிண்டுவா, இன்னிக்கி எதுனா பண்ணலாம்" என்றாள். அப்படியா விஷயமென்றறிந்து, "அதெல்லாம் கட்டிக்க முடியாது, தோட்டக்காரன் பார்த்தான்னா அசிங்கமா போயிடும். நீ உன் வேஷத்த கலைச்சிடு, பாத்துக்கலாம்" என்றேன். "ஓ மானமும் வெக்கமும் இப்பவேவா. இரு உன்னைய" என்று சொல்லி என்னை பெண்ணாக மாற்றினாள். திடீரென மார்பில் பாரம் உண்டாகி முலைகள் முளைத்தன. கூந்தல் நீண்டது. இடை சிறுத்து இடுப்பு அகண்டது. நான் அதிர்ச்சியில் தேன் சொட்டும் என் உதடுகளைக்குவித்து ஆ என்றதிர்ந்தேன். "ஏய் ஏண்டி இப்போ திரும்பவும் பொம்பளைய மாத்தின?" என்று கேட்டேன். 'உன்ன ஏதோ ஒரு பொம்பளையா மாத்தல, இரு காமிக்குறேன்" என்று என்னை அழைத்துக்கொண்டு கூடத்திலிருந்த நிலைக்கண்ணாடியில் என்னை நிறுத்தினாள். மேலும் அதிர்ந்தேன். என் மனைவி செல்விபோல் என்னை மாற்றியிருந்தாள். எனக்கு பயம் வந்தது. "ஏண்டி லூசு இப்போ எதுக்கு செல்வி மாறி ஆக்கியிருக்க?" என்று பதறினேன். "அதெல்லாம் அப்படித்தான். அவள சில தடவ ஆசைக்கு சூசகமா கூப்டிருக்கேன், அவ ஒத்துக்கல, இப்போ உன்ன வெச்சி ஆசைய தீர்த்துக்கப்போறேன். ஆமா அவ எங்கே, கொஞ்சநாள் முன்னாடி வந்தாளே எங்க காணோம்?" என்றாள். காமப்பசியில் ஊறியிருப்பது மட்டுமன்றி அவளை பற்றி விசாரித்தபோது பயம் வந்தாலும், அவளின் உண்மை கதை தெரியாதவள் போல என சமாதானப்படுத்தி, " அவள நாதான் friends tourகு அனுப்பிவெச்சேன், கொஞ்சநாள் ஆகும், அது சரி, வெளில இருக்குறவன் ஏதேர்ச்சியா வந்து பார்த்தான்னா என்ன ஆகுறது?" என்றேன். "இங்க உண்மையில problem உனக்குதான்னு நெனைக்குறேன். வேணும்னா அவன்டையே கேப்போம்" என்றுகூறி என்னை வாசல் நோக்கி அழைத்து சென்றாள். பதறிய நான், "சரி சரி இப்டியே இருக்கேன்" என்று கூறி கூடத்தின் இருக்கையிலிருந்தபடி ஒரு பொத்தானை அழுத்தி கதவை மூடினேன்.
அவள் தன் three piece suitஐ கழட்டி banian pant உடன் அமர்ந்துக்கொண்டு தன் புஜங்களை முறுக்கியபடி " அப்பா... என்ன power, நல்ல peak masculine power, உன்ன உன் wife ஒடம்புல இந்த body ஓட அனுபவிக்குறப்போ இன்னும் betterஆ இருக்கும்போல" என்றாள். நான் பதிலேதும் கூறாமல் வாயடைத்து அவளையே கண்டேன். "சரி மசமசனு நிக்காம போய் இத கட்டிண்டுவா" என ஒரு புடவை பையை என்னிடம் வீசினாள். நான் அதை பிடித்து, "blouse இல்லாம எப்டிடீ கட்டிக்றது?" என்று கேட்டேன். "அது உள்ளயே இருக்கும் பாருடா, and உன் wife measurements படிதான் இருக்கும்" என்று கூறி நகைத்தாள். நான் லேசாக வெட்கத்தில் சிரித்து மேலே என் அறைக்கு சென்றேன்.
4-5 நாட்கள் சென்றன. மோதிரத்தை தேவியிடம் கொடுத்து அனுப்பியபின் செழியனின் சேதிக்காக காத்திருந்தேன். கிட்டத்தட்ட 10 நாட்களாக அவனிடமிருந்து தகவல்கள் வரவில்லை. அவனை அலைபேசியிலும் தொடர்புகொள்ள முடியவில்லை. எண்ண ஓட்டங்கள் எகிறிக்கொண்டிருக்க என்னால் வேறெதையும் சிந்திக்க இயலவில்லை. அடுத்த கட்டமாக வேலையோ அல்லது தொழிலோ தொடங்குவதற்கு மனம் ஒப்பவில்லை. நான் நிறுவிய நிறுவனத்தின் மீது கொண்ட அன்பினால் மேற்படி சிந்திக்க முடியவில்லை. கையிலிருந்த பணமும் சிறிதுசிறிதாக கரைந்தாலும் வங்கியிலும் மற்ற முதலீடுகளிலிருந்தும் பணவரத்து சரியாக இருந்ததால் சற்று நிம்மதி பிறந்தது. அடுத்தக்கட்டமாக தற்காப்பிற்கான செயற்கை நுண்ணறிவிற்கான சூத்திரங்களை உருவாக்குவது என்று முடிவெடுத்தபின் என் மடிக்கணிணியில் சில நேரம் செலவிட்டேன். ஆனால் சூத்திரமியற்றுவதை விட்டு பல வருடங்கள்ளானதால் நிறைய நேரம் திணறி திணறிதான் இயங்க முடிந்தது. மனக்களைப்பு உண்டானது. மறுநாள் காலை சீக்கிரம் எழுந்து தயாராகி கணிணிமுன் அமர்ந்தபோது தொலைபேசி அழைப்பு வந்தது. பொதுவாக அந்த தொலைபேசியில் வாயிற்காப்பாளனிடமிருந்துதான் அழைப்புகள் வரும், யாரேனும் வீடுதேடி வந்துள்ளனரா என்றறிய. தோட்டக்காரனே வாயிற்காப்பாளனாக இருப்பதால் பிரச்சனையில்லை. ஆகையால் யாரோ அவ்வளவு காலையில் வந்திருப்பதை கண்டு சந்தேகம் வந்தது. தோட்டக்காரன், "Sir உங்கள பார்க்க ஒருத்தர் கையில bouquet ஓட கார்ல வந்திருக்காரு. ஆனா properஆ appointment வாங்கல. அவர allow பண்ணலாமா?" என கேட்டான். நான் சந்தேகித்தபடி, "யார் அது? இவ்ளோ சீக்ரமா வரணும்னா எதுனா valid reason இருக்கனும். யாருனு விசாரி" என்றேன். "இதோ ஒரு நிமிஷம் sir" என்று சொல்லி வந்தவரிடம் ஏதோ விசாரித்து, "sir ஏதோ தெலுங்கு பட heroவாம் உங்களுக்கு முன்னாடியே தெரிஞ்சவர்தான்னு சொல்றாரு, ஆளும் பார்க்க வாட்டசாட்டமாதான் இருக்காரு sir" என்றான். வந்திருப்பது தேவி என புரிந்தது. இவள் எதற்கு வந்திருக்கிறாள் என எண்ணியபடி, "ஓ அவரா, உள்ள வரச்சொல்லுங்க" என்றேன். இவள் சாதாரணமாகவே வரலாமே எதற்கு இந்த வேஷத்தில் வருகிறாள் என தோன்றியது. ஆனாலும் உள்ளுக்கும் ஏதோ இனம்புரியாத ஆனந்தம் உண்டானது. சரி வரட்டும் பார்த்துக்கொள்ளலாம் என இருந்தேன். நான் என் வேலையறையிலிருந்தேன். வாசல் மணியோசை கேட்டதும் கதவை அங்கிருந்தே திறந்தேன். உள்ளே வந்து கூடத்தின் இருக்கையில் அமர்ந்தாள்.
நான் அவளை சிறிது நேரம் காக்கவைத்து அவளை வந்து சந்தித்தேன். Three piece suit உடன் 5'10" அடியிலிருந்த அவளை கண்டு, "Sir what a pleasant surprize, its an honour to meet you" என கைகொடுத்து பாசாங்கு செய்தேன். அவள் எழுந்துவந்து என் இடுப்பை அணைத்து, "ஓஹோ sirகு வந்திருக்குறது யாருனு தெரியாதாமாம்" என கேட்டாள். "நீதானானு ஒரு தடவ confirm பண்ணின்டேன் தேவி" என கூறி அவளை அணைத்துகொண்டேன். "ஆமா என்ன புடவைல இல்லாம இருக்க? உனக்காக என்னெல்லாம் கொண்டுவந்திருக்கேன்னு தெரியுமா?" என கேட்டாள். "எப்பயும்லாம் புடவ கட்டினு சுத்துரதுக்கு நா என்ன பொம்பளையா? அன்னிக்கு நீ வந்தப்போ நீ யாருனு தெரிஞ்சிக்க கட்டிண்டு வந்தேன்" என்றேன். "டேய் நீ சின்ன வயசுலருந்தே புடவ கட்டிப்பன்னு தெரிஞ்சதாலதான் உன்னயவே target பண்ணிருக்கானுங்க, யார ஏமாத்தப்பாக்குர? சரிசரி, போ சேல கட்டிண்டுவா, இன்னிக்கி எதுனா பண்ணலாம்" என்றாள். அப்படியா விஷயமென்றறிந்து, "அதெல்லாம் கட்டிக்க முடியாது, தோட்டக்காரன் பார்த்தான்னா அசிங்கமா போயிடும். நீ உன் வேஷத்த கலைச்சிடு, பாத்துக்கலாம்" என்றேன். "ஓ மானமும் வெக்கமும் இப்பவேவா. இரு உன்னைய" என்று சொல்லி என்னை பெண்ணாக மாற்றினாள். திடீரென மார்பில் பாரம் உண்டாகி முலைகள் முளைத்தன. கூந்தல் நீண்டது. இடை சிறுத்து இடுப்பு அகண்டது. நான் அதிர்ச்சியில் தேன் சொட்டும் என் உதடுகளைக்குவித்து ஆ என்றதிர்ந்தேன். "ஏய் ஏண்டி இப்போ திரும்பவும் பொம்பளைய மாத்தின?" என்று கேட்டேன். 'உன்ன ஏதோ ஒரு பொம்பளையா மாத்தல, இரு காமிக்குறேன்" என்று என்னை அழைத்துக்கொண்டு கூடத்திலிருந்த நிலைக்கண்ணாடியில் என்னை நிறுத்தினாள். மேலும் அதிர்ந்தேன். என் மனைவி செல்விபோல் என்னை மாற்றியிருந்தாள். எனக்கு பயம் வந்தது. "ஏண்டி லூசு இப்போ எதுக்கு செல்வி மாறி ஆக்கியிருக்க?" என்று பதறினேன். "அதெல்லாம் அப்படித்தான். அவள சில தடவ ஆசைக்கு சூசகமா கூப்டிருக்கேன், அவ ஒத்துக்கல, இப்போ உன்ன வெச்சி ஆசைய தீர்த்துக்கப்போறேன். ஆமா அவ எங்கே, கொஞ்சநாள் முன்னாடி வந்தாளே எங்க காணோம்?" என்றாள். காமப்பசியில் ஊறியிருப்பது மட்டுமன்றி அவளை பற்றி விசாரித்தபோது பயம் வந்தாலும், அவளின் உண்மை கதை தெரியாதவள் போல என சமாதானப்படுத்தி, " அவள நாதான் friends tourகு அனுப்பிவெச்சேன், கொஞ்சநாள் ஆகும், அது சரி, வெளில இருக்குறவன் ஏதேர்ச்சியா வந்து பார்த்தான்னா என்ன ஆகுறது?" என்றேன். "இங்க உண்மையில problem உனக்குதான்னு நெனைக்குறேன். வேணும்னா அவன்டையே கேப்போம்" என்றுகூறி என்னை வாசல் நோக்கி அழைத்து சென்றாள். பதறிய நான், "சரி சரி இப்டியே இருக்கேன்" என்று கூறி கூடத்தின் இருக்கையிலிருந்தபடி ஒரு பொத்தானை அழுத்தி கதவை மூடினேன்.
அவள் தன் three piece suitஐ கழட்டி banian pant உடன் அமர்ந்துக்கொண்டு தன் புஜங்களை முறுக்கியபடி " அப்பா... என்ன power, நல்ல peak masculine power, உன்ன உன் wife ஒடம்புல இந்த body ஓட அனுபவிக்குறப்போ இன்னும் betterஆ இருக்கும்போல" என்றாள். நான் பதிலேதும் கூறாமல் வாயடைத்து அவளையே கண்டேன். "சரி மசமசனு நிக்காம போய் இத கட்டிண்டுவா" என ஒரு புடவை பையை என்னிடம் வீசினாள். நான் அதை பிடித்து, "blouse இல்லாம எப்டிடீ கட்டிக்றது?" என்று கேட்டேன். "அது உள்ளயே இருக்கும் பாருடா, and உன் wife measurements படிதான் இருக்கும்" என்று கூறி நகைத்தாள். நான் லேசாக வெட்கத்தில் சிரித்து மேலே என் அறைக்கு சென்றேன்.