06-02-2024, 06:29 PM
“மம்மி... அர்ஜூன் உன்னோட ரூம்ல படுக்க வேணாம்...”
“ஏன்டி இப்படி பண்றே? அர்ஜூன் உனக்கு என்ன செஞ்சான்? அவன நிம்மதியா தூங்க விட மாட்டியா?”
பவித்ராவுக்கு அழுகை வந்தது... ஆனால் உண்மை வெளியில் தெரிந்துவிடும் என்பதால் அதை அடக்கி கொண்டு பேசினாள்.
“மம்மி... அர்ஜூன் என்னைய எதுவும் செய்யல... பட் நீதான் உண்மையான அம்மானு தெரியாம அவன் உன்னைய படுக்க போட்டு செஞ்சுடுவான்... அந்த பயத்துலதான் சொல்றேன்... தயவு செஞ்சு புரிஞ்சுக்கோ மம்மி...”
தீபிகா வெளியில் சொல்ல முடியாமல் மனதிற்குள்ளேயே புலம்பினாள்.
“ஏய்... நான் கேட்டுட்டே இருக்கேன்... நீ என்னடி பேசாம இருக்கே?”
இப்போது பவித்ராவுக்கு கோபம் வந்தது.
அதை தீபிகாவும் புரிந்துகொண்டாள்.
“ஐயோ மம்மி... அர்ஜூன் நிம்மதியா தூங்கனும்னுதான் நானும் நினைக்கிறேன்... அவன் தரையில படுக்க வேணாம்...”
“அப்பறம் எங்கடி படுப்பான்...?”
தீபிகா அம்மாவிடம் என்ன சொல்வது என்று யோசித்தாள்.
பிறகு அவளும் ஒரு முடிவுக்கு வந்தாள்.
“மம்மி... அர்ஜூன் என்னோட பெட்ல படுத்துகட்டும்... நான் அவனுக்கு கீழ பெட் போட்டு தரையில படுத்துக்குறேன்... எனக்கு இதுல எந்த பிரச்சனையும் இல்ல...”
அவள் நிதானமாக சொல்லிவிட்டு பவித்ராவை புன்னகையுடன் பார்த்தாள்.
“அட... தம்பி மேல தீபிகாவும் பாசம் வச்சுருக்காளே...”
மகளை ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தாள்.
பவித்ராவை தவிர அனைவருமே தீபிகாவின் பதிலை கேட்டு அதிர்ச்சி அடைந்தனர்.
“தீபிகா... அவன நம்ம ரூம்ல படுக்க சொல்றியே... உனக்கு அறிவே இல்லையாடி...?”
தங்கை நித்யா அதிர்ச்சியுடன் அக்காவை பார்த்து கேட்டாள்.
“கொஞ்ச நேரம் சும்மா இருடி... பேசிட்டு இருக்கேன்ல...”
தீபிகா எரிச்சலுடன் சொல்லிவிட்டு பவித்ராவையும் மோகனையும் பார்த்தாள்.
“போடி... எனக்கு இது பிடிக்கவே இல்ல...”
நித்யா கூச்சல் போட்டதும் பவித்ராவின் மனது வேதனையில் துடித்தது.
இப்படி எல்லோரும் பேசிக்கொண்டு இருக்க அர்ஜூன் மட்டும் கையை கட்டிக்கொண்டு வேடிக்கை பார்த்தான்.
“என்னங்க... இப்ப என்ன செய்யலாம்?”
மோகனை பார்த்து பவித்ரா கேட்டாள்.
“நான் இதுல எதுவும் சொல்ல போறது இல்ல... நீ எந்த முடிவு எடுத்தாலும் எனக்கு ஒகேதான்...”
மோகன் குழப்பமான சூழ்நிலையில் இருப்பதால் பதில் சொல்ல முடியாமல் சமாளித்தார்.
“சரி... நானே திரும்ப ஒரு நல்ல முடிவு எடுக்குறேன்...”
பவித்ரா சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு மீண்டும் யோசித்தாள்.
பிறகு மெதுவாக பேசினாள்.
“ஒகே... இப்ப நான் சொல்றத எல்லாரும் ஒழுங்கா கேளுங்க...”
கல்லூரியில் மாணவர்கள் முன்பாக நின்று பாடம் எடுப்பது போல சத்தமாக பேசினாள்.
“ஹ்ம்ம்... சொல்லு மம்மி...”
தீபிகா ஆவலுடன் கேட்டதும் அனைவருமே பவித்ராவின் பதிலுக்காக ஆர்வமுடன் காத்திருந்தனர்.
“ஏன்டி இப்படி பண்றே? அர்ஜூன் உனக்கு என்ன செஞ்சான்? அவன நிம்மதியா தூங்க விட மாட்டியா?”
பவித்ராவுக்கு அழுகை வந்தது... ஆனால் உண்மை வெளியில் தெரிந்துவிடும் என்பதால் அதை அடக்கி கொண்டு பேசினாள்.
“மம்மி... அர்ஜூன் என்னைய எதுவும் செய்யல... பட் நீதான் உண்மையான அம்மானு தெரியாம அவன் உன்னைய படுக்க போட்டு செஞ்சுடுவான்... அந்த பயத்துலதான் சொல்றேன்... தயவு செஞ்சு புரிஞ்சுக்கோ மம்மி...”
தீபிகா வெளியில் சொல்ல முடியாமல் மனதிற்குள்ளேயே புலம்பினாள்.
“ஏய்... நான் கேட்டுட்டே இருக்கேன்... நீ என்னடி பேசாம இருக்கே?”
இப்போது பவித்ராவுக்கு கோபம் வந்தது.
அதை தீபிகாவும் புரிந்துகொண்டாள்.
“ஐயோ மம்மி... அர்ஜூன் நிம்மதியா தூங்கனும்னுதான் நானும் நினைக்கிறேன்... அவன் தரையில படுக்க வேணாம்...”
“அப்பறம் எங்கடி படுப்பான்...?”
தீபிகா அம்மாவிடம் என்ன சொல்வது என்று யோசித்தாள்.
பிறகு அவளும் ஒரு முடிவுக்கு வந்தாள்.
“மம்மி... அர்ஜூன் என்னோட பெட்ல படுத்துகட்டும்... நான் அவனுக்கு கீழ பெட் போட்டு தரையில படுத்துக்குறேன்... எனக்கு இதுல எந்த பிரச்சனையும் இல்ல...”
அவள் நிதானமாக சொல்லிவிட்டு பவித்ராவை புன்னகையுடன் பார்த்தாள்.
“அட... தம்பி மேல தீபிகாவும் பாசம் வச்சுருக்காளே...”
மகளை ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தாள்.
பவித்ராவை தவிர அனைவருமே தீபிகாவின் பதிலை கேட்டு அதிர்ச்சி அடைந்தனர்.
“தீபிகா... அவன நம்ம ரூம்ல படுக்க சொல்றியே... உனக்கு அறிவே இல்லையாடி...?”
தங்கை நித்யா அதிர்ச்சியுடன் அக்காவை பார்த்து கேட்டாள்.
“கொஞ்ச நேரம் சும்மா இருடி... பேசிட்டு இருக்கேன்ல...”
தீபிகா எரிச்சலுடன் சொல்லிவிட்டு பவித்ராவையும் மோகனையும் பார்த்தாள்.
“போடி... எனக்கு இது பிடிக்கவே இல்ல...”
நித்யா கூச்சல் போட்டதும் பவித்ராவின் மனது வேதனையில் துடித்தது.
இப்படி எல்லோரும் பேசிக்கொண்டு இருக்க அர்ஜூன் மட்டும் கையை கட்டிக்கொண்டு வேடிக்கை பார்த்தான்.
“என்னங்க... இப்ப என்ன செய்யலாம்?”
மோகனை பார்த்து பவித்ரா கேட்டாள்.
“நான் இதுல எதுவும் சொல்ல போறது இல்ல... நீ எந்த முடிவு எடுத்தாலும் எனக்கு ஒகேதான்...”
மோகன் குழப்பமான சூழ்நிலையில் இருப்பதால் பதில் சொல்ல முடியாமல் சமாளித்தார்.
“சரி... நானே திரும்ப ஒரு நல்ல முடிவு எடுக்குறேன்...”
பவித்ரா சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு மீண்டும் யோசித்தாள்.
பிறகு மெதுவாக பேசினாள்.
“ஒகே... இப்ப நான் சொல்றத எல்லாரும் ஒழுங்கா கேளுங்க...”
கல்லூரியில் மாணவர்கள் முன்பாக நின்று பாடம் எடுப்பது போல சத்தமாக பேசினாள்.
“ஹ்ம்ம்... சொல்லு மம்மி...”
தீபிகா ஆவலுடன் கேட்டதும் அனைவருமே பவித்ராவின் பதிலுக்காக ஆர்வமுடன் காத்திருந்தனர்.