05-02-2024, 11:09 PM
பகுதி - 4
மறுநாள் காலை 5 மணிக்கு முழிப்பு வந்தது. ஹாலிலேயே உறங்கி இருந்திருக்கிறேன். என் மனைவியின் நகைகள் தவிற உடலில் வேறெதுவும் இல்லை. உடனடியாக எழுந்து மனைவியின் ஆடைகளையும் நேற்று நான் அணிந்திருந்த என்னுடைய ஆடைகளையும் எடுத்து சென்று துவைத்து காயப்போட்டேன். பின் நகைகளை கழட்டி பெட்டியில் வைத்து விட்டு வந்து பல் துலக்கி குளித்து விட்டு வந்தேன். அலுவலுக்கு நேரமானதால் நடந்த சம்பவங்களை பற்றி கவலைப்படாமல் அலுவகத்திற்கான என்னுடைய ஆடைகளை எடுத்து வைத்தேன். Jetty Banian அணிந்து கொண்டு நீலநிற முழுக்கை சட்டையை button போட்டு அணிந்தேன். பின்னர் கருப்பு நிற கால்சட்டை அணிந்து சட்டையை அதனுள் விட்டு belt கட்டினேன். பின்னர் கைகளிலிருந்த Sleeve buttonகளையும் போட்டுக்கொண்டு சமையலறை சென்று காபி போட்டுக்குடித்தேன். அதன்பின் Socks போட்டு shoes அணிந்து கார் சாவியை எடுத்துக்கொண்டு வீட்டைப்பூட்டி அலுவலகத்திற்கு கிளம்பினேன்.
போகும் வழியில் பல சிந்தனைகள். வெறுமனே ஆசைக்காரணமின்றி ஆவல் காரணமாகத்தான் நாம் புடவை உடுத்துவோம். மொத்தமாகவே 4-5 முறைதான் கட்டியிருப்போம். மற்றபடி ஆணாகத்தான் வாழ்ந்து வருகிறோம். ஆனால் நேற்று அவனுடன் புணரும்போது நம்மை மீறி நாம் எப்படி பெண்ணாக நடந்துக்கொண்டோம்? அதுவும் அவனுக்கு முழு வேசியாக மாறி நடந்துக்கொண்டோம். இதையெல்லாம் விட அவன் தொட தொட எப்படி பெண்ணாக மாறினோம் என்ற விஷயம்தான் விளங்கவேயில்லை. மாயம் தெரிந்தவனா இவன்? இல்லை எதேனும் மயக்க மருந்து அடித்து என்னுடன் அவன் ஓரினச்சேர்க்கையில் ஈடுபட்டானா என்றுகூட தெரியவில்லை. இதுபோக செல்வி என்னிடத்தில் இல்லாதது இவனிடத்தில் கண்டதுதெது என்று புரியவில்லை. என்னைவிட 1/2 அடி உயரம் கூட இருந்தான் அவ்வளவுதான். எனக்கும் அவனுக்கும் ஒரே அளவில் தான் பூல் இருந்தது சொல்லப்போனால் 1 inch பெரியது என்னுடையது. இருவரும் ஒரே ஆற்றலுடன் தான் புணருவோம் அவள் சுகம் கண்டதும்தான் நானும் சுகம் காண்பேன். மேலும் நிறைய சம்பாதிப்பதும் சற்று அழகாக இருப்பதும் நானே. பின்னர் எதற்கு இவனிடத்தில் செல்கின்றாள். எல்லாவற்றையும் இன்று அலுவலகத்தில் அவனை அழைத்து தீர்த்துவிடுவோம் என்று எண்ணும்போழுதே அலுவலகம் வந்தது.
காரை நிறுத்திவிட்டு மேலே அலுவலகத்திற்கு சென்றேன். காவலாளி முதல் வேலை செய்வோர் அனைவரும் காலை வணக்கத்தை தெரிவிக்க நானும் பதிலுக்கு வாழ்த்து சொல்லிக்கொண்டே என் அறையை நோக்கி நடந்தேன். அவனுடைய இடத்தை தாண்டி செல்லும்போது அவனும் வணக்கத்தை தெரிவித்தான் நானும் ஏதும் நடக்காதது போல் பதில் வணக்கத்தை தெரிவித்து விட்டு என் அறையில் நுழைந்தேன். கதவைத்திறந்து என்னுடைய உதவியாளினி தேவி உள்ளே வந்தாள். என்னுடைய Tiffinஐயும் நாளிதள்களையும் எனக்கு கொடுத்து விட்டுக் கிளம்பினான். நான் சாப்பிட்டு முடித்து செய்திகளை வாசித்துவிட்டு என் நாற்காலியில் அமர்ந்து காலை வேலைகளை செய்யத்தொடங்கினேன். நடுவில் கண்ணாடி வழியாக பணிபுரிபவர்களைப் பார்த்ததில் ராஜேஷ் என்னையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தது தெரிந்தது. நானும் அவனையேப்பார்த்தேன். ஒருவரையொருவர் கண் சிமிட்டாமல் கூர்ந்து நோக்கினோம். திடுரென்று அவன் எழுந்து வேகமாக எழுந்து வெளியே சென்றான். பின் நான் என்னுடைய வேலைகளைப்பார்த்தேன். மதிய உணவு முடிந்ததும் அன்றைக்கான கலந்துரையாடல் தொடங்கியது. கலந்துக்கொள்ள அவனைக்காணோம். தேவியிடம் எங்கே அவன் என்று கேட்டதற்கு உடல்நிலை சரியில்லாததால் கலந்துக்கொள்ளவில்லை என்று தெரிந்தது. நல்லதுதான். பொதுவாக யாரையும் சும்மாக நம்மிஷ்டப்படி வேலையை விட்டு நீக்கிவிட முடியாது. ஏதேனும் குறைகள் இருந்தால்தான் நீக்குவதற்கு உதவியாக இருக்கும். இல்லையென்றால் ராஜேஷ் போல் அயராது உழைப்பவர்களை நீக்குவதற்கு பெரும் பணம் கொடுக்க வேண்டி வரும் corporate நடைமுறையில். அவனிடத்தில் கேள்விகளைக்கேட்டு தீர்த்துவிடலாம் என்று எண்ணிய எனக்கு சிறிதளவு ஏமாற்றமும் இருந்தது.
1 வாரமானது, அவனைக் காணவில்லை. சரி நடந்ததை கெட்டக்கனவாக எண்ணி மறந்துவிடலாம் என்று ஆறுதல் அடைந்தேன். வெளியூர் சென்ற மனைவி நடுவில் என்னை அழைத்து customer நேரில் வந்து பேசுவதாகவும் தனக்கு இன்னும் சில இடங்கள் செல்லவேண்டி இருப்பதால் தான் வரவில்லை என்று கூறினாள். சரி என்று ஒப்புக்கொண்டேன், வந்ததும் அவளை விசாரிக்கலாம் என்று முடிவெடுத்தேன். அவள் கூறியது போல் customer சிலர் நேரில் வந்தனர். அலுவலகத்தில் அறை ஒன்று ஏற்பாடு செய்து சில ஒப்பந்தங்கள் தொடர்பாக ஆலோசித்தோம். பல்வேறு கட்டமாக பேசி முடிவெடுத்துக்கொண்டே வந்தோம். வந்த 3 வெளிநிறுவன பிரதிநிதிகளும் ஒருவருக்கொருவர் பேசிக்கொண்டு இன்னும் சில தினங்களில் சொல்வதாக கூறினர். அவர்களைத் திருப்தி படுத்த அன்றிரவு என் வீட்டிற்கு விருந்திற்கு வருமாறு அழைத்தேன் முதலில் தயங்கி பின்னர் வருவதாக ஒப்புக்கொண்டு கிளம்பினர். Corporateஇல் இதெல்லாம் சாதாரணமாக நடக்கும் ஒன்றுதான். நான் தேவியை அழைத்து இரவு சாப்பாட்டிற்கும் மதுபானத்திற்கும் ஏற்பாடு செய்தேன்.
மறுநாள் காலை 5 மணிக்கு முழிப்பு வந்தது. ஹாலிலேயே உறங்கி இருந்திருக்கிறேன். என் மனைவியின் நகைகள் தவிற உடலில் வேறெதுவும் இல்லை. உடனடியாக எழுந்து மனைவியின் ஆடைகளையும் நேற்று நான் அணிந்திருந்த என்னுடைய ஆடைகளையும் எடுத்து சென்று துவைத்து காயப்போட்டேன். பின் நகைகளை கழட்டி பெட்டியில் வைத்து விட்டு வந்து பல் துலக்கி குளித்து விட்டு வந்தேன். அலுவலுக்கு நேரமானதால் நடந்த சம்பவங்களை பற்றி கவலைப்படாமல் அலுவகத்திற்கான என்னுடைய ஆடைகளை எடுத்து வைத்தேன். Jetty Banian அணிந்து கொண்டு நீலநிற முழுக்கை சட்டையை button போட்டு அணிந்தேன். பின்னர் கருப்பு நிற கால்சட்டை அணிந்து சட்டையை அதனுள் விட்டு belt கட்டினேன். பின்னர் கைகளிலிருந்த Sleeve buttonகளையும் போட்டுக்கொண்டு சமையலறை சென்று காபி போட்டுக்குடித்தேன். அதன்பின் Socks போட்டு shoes அணிந்து கார் சாவியை எடுத்துக்கொண்டு வீட்டைப்பூட்டி அலுவலகத்திற்கு கிளம்பினேன்.
போகும் வழியில் பல சிந்தனைகள். வெறுமனே ஆசைக்காரணமின்றி ஆவல் காரணமாகத்தான் நாம் புடவை உடுத்துவோம். மொத்தமாகவே 4-5 முறைதான் கட்டியிருப்போம். மற்றபடி ஆணாகத்தான் வாழ்ந்து வருகிறோம். ஆனால் நேற்று அவனுடன் புணரும்போது நம்மை மீறி நாம் எப்படி பெண்ணாக நடந்துக்கொண்டோம்? அதுவும் அவனுக்கு முழு வேசியாக மாறி நடந்துக்கொண்டோம். இதையெல்லாம் விட அவன் தொட தொட எப்படி பெண்ணாக மாறினோம் என்ற விஷயம்தான் விளங்கவேயில்லை. மாயம் தெரிந்தவனா இவன்? இல்லை எதேனும் மயக்க மருந்து அடித்து என்னுடன் அவன் ஓரினச்சேர்க்கையில் ஈடுபட்டானா என்றுகூட தெரியவில்லை. இதுபோக செல்வி என்னிடத்தில் இல்லாதது இவனிடத்தில் கண்டதுதெது என்று புரியவில்லை. என்னைவிட 1/2 அடி உயரம் கூட இருந்தான் அவ்வளவுதான். எனக்கும் அவனுக்கும் ஒரே அளவில் தான் பூல் இருந்தது சொல்லப்போனால் 1 inch பெரியது என்னுடையது. இருவரும் ஒரே ஆற்றலுடன் தான் புணருவோம் அவள் சுகம் கண்டதும்தான் நானும் சுகம் காண்பேன். மேலும் நிறைய சம்பாதிப்பதும் சற்று அழகாக இருப்பதும் நானே. பின்னர் எதற்கு இவனிடத்தில் செல்கின்றாள். எல்லாவற்றையும் இன்று அலுவலகத்தில் அவனை அழைத்து தீர்த்துவிடுவோம் என்று எண்ணும்போழுதே அலுவலகம் வந்தது.
காரை நிறுத்திவிட்டு மேலே அலுவலகத்திற்கு சென்றேன். காவலாளி முதல் வேலை செய்வோர் அனைவரும் காலை வணக்கத்தை தெரிவிக்க நானும் பதிலுக்கு வாழ்த்து சொல்லிக்கொண்டே என் அறையை நோக்கி நடந்தேன். அவனுடைய இடத்தை தாண்டி செல்லும்போது அவனும் வணக்கத்தை தெரிவித்தான் நானும் ஏதும் நடக்காதது போல் பதில் வணக்கத்தை தெரிவித்து விட்டு என் அறையில் நுழைந்தேன். கதவைத்திறந்து என்னுடைய உதவியாளினி தேவி உள்ளே வந்தாள். என்னுடைய Tiffinஐயும் நாளிதள்களையும் எனக்கு கொடுத்து விட்டுக் கிளம்பினான். நான் சாப்பிட்டு முடித்து செய்திகளை வாசித்துவிட்டு என் நாற்காலியில் அமர்ந்து காலை வேலைகளை செய்யத்தொடங்கினேன். நடுவில் கண்ணாடி வழியாக பணிபுரிபவர்களைப் பார்த்ததில் ராஜேஷ் என்னையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தது தெரிந்தது. நானும் அவனையேப்பார்த்தேன். ஒருவரையொருவர் கண் சிமிட்டாமல் கூர்ந்து நோக்கினோம். திடுரென்று அவன் எழுந்து வேகமாக எழுந்து வெளியே சென்றான். பின் நான் என்னுடைய வேலைகளைப்பார்த்தேன். மதிய உணவு முடிந்ததும் அன்றைக்கான கலந்துரையாடல் தொடங்கியது. கலந்துக்கொள்ள அவனைக்காணோம். தேவியிடம் எங்கே அவன் என்று கேட்டதற்கு உடல்நிலை சரியில்லாததால் கலந்துக்கொள்ளவில்லை என்று தெரிந்தது. நல்லதுதான். பொதுவாக யாரையும் சும்மாக நம்மிஷ்டப்படி வேலையை விட்டு நீக்கிவிட முடியாது. ஏதேனும் குறைகள் இருந்தால்தான் நீக்குவதற்கு உதவியாக இருக்கும். இல்லையென்றால் ராஜேஷ் போல் அயராது உழைப்பவர்களை நீக்குவதற்கு பெரும் பணம் கொடுக்க வேண்டி வரும் corporate நடைமுறையில். அவனிடத்தில் கேள்விகளைக்கேட்டு தீர்த்துவிடலாம் என்று எண்ணிய எனக்கு சிறிதளவு ஏமாற்றமும் இருந்தது.
1 வாரமானது, அவனைக் காணவில்லை. சரி நடந்ததை கெட்டக்கனவாக எண்ணி மறந்துவிடலாம் என்று ஆறுதல் அடைந்தேன். வெளியூர் சென்ற மனைவி நடுவில் என்னை அழைத்து customer நேரில் வந்து பேசுவதாகவும் தனக்கு இன்னும் சில இடங்கள் செல்லவேண்டி இருப்பதால் தான் வரவில்லை என்று கூறினாள். சரி என்று ஒப்புக்கொண்டேன், வந்ததும் அவளை விசாரிக்கலாம் என்று முடிவெடுத்தேன். அவள் கூறியது போல் customer சிலர் நேரில் வந்தனர். அலுவலகத்தில் அறை ஒன்று ஏற்பாடு செய்து சில ஒப்பந்தங்கள் தொடர்பாக ஆலோசித்தோம். பல்வேறு கட்டமாக பேசி முடிவெடுத்துக்கொண்டே வந்தோம். வந்த 3 வெளிநிறுவன பிரதிநிதிகளும் ஒருவருக்கொருவர் பேசிக்கொண்டு இன்னும் சில தினங்களில் சொல்வதாக கூறினர். அவர்களைத் திருப்தி படுத்த அன்றிரவு என் வீட்டிற்கு விருந்திற்கு வருமாறு அழைத்தேன் முதலில் தயங்கி பின்னர் வருவதாக ஒப்புக்கொண்டு கிளம்பினர். Corporateஇல் இதெல்லாம் சாதாரணமாக நடக்கும் ஒன்றுதான். நான் தேவியை அழைத்து இரவு சாப்பாட்டிற்கும் மதுபானத்திற்கும் ஏற்பாடு செய்தேன்.