31-01-2024, 12:36 PM
(31-01-2024, 04:33 AM)Loverboyjassi Wrote: ਖੈਰ ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਕਰਨੈਲ ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਕੇ ਓਦੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ. ਗੋਪੀ ਦਾ ਤਾ ਇਕ ਹੀ ਕੰਮ ਸੀ ਕਦੇ ਤੇਲ ਦੀ ਧਾਰ ਬਣ ਕੇ ਆਪਣੇ ਬਾਪੂ ਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਪਾ ਦੇਣਾ ਤੇ ਕਦੇ ਥੁੱਕ ਪਾ ਦੇਣਾ. ਕੁਲਜੀਤ ਬੇਚਾਰੀ ਤਾ ਅੱਜ ਸਵਾਦ ਲੈਂਦੀ ਪਾਈ ਸੀ ਪਰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਨਾਲ ਏਦਾਂ ਕਰ ਕੇ ਥੋੜਾ ਤਰਸ ਵੀ ਆਉਂਦਾ ਪਿਆ ਸੀ. ਪਰ ਕਰਨੈਲ ਦਾ ਲੰਨ ਓਹਨੂੰ ਸਾਹ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲੈਣ ਦਿੰਦਾ ਪਿਆ ਸੀ. ਓਦਾਂ ਤਾ ਹੁਣ ਲੱਕ ਵੀ ਦਰਦ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ ਸੀ.
ਅਖੀਰ ਚ ਉਹ ਬੋਲ ਹੀ ਪਾਈ“ ਸੁਣੋਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਤਰੀਕਾ ਵਰਤੋਂ ਮੇਰਾ ਲੱਕ ਦਰਦ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਿਆ.
ਕਰਨੈਲ ਇਹ ਸੁਣ ਹੱਸਦਾ ਬੋਲਿਆਂ ” ਪੁੱਤ ਤੂੰ ਥੱਲੇ ਲੰਮਾ ਪੈ ਜਾ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਤੇਰੇ ਉਪਰ ਆ ਜਾਓ.
ਗੋਪੀ ਇਹ ਸੁਣ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮਾ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਓਦੇ ਉਪਰ ਆ ਗਈ. ਗੋਪੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਜਪਫੀ ਪਾ ਲਈ. ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਹੱਸਦੀ ਬੋਲੀ“ਮਜਾ ਆਉਂਦਾ ਪਿਆ ਪੁੱਤ.
ਗੋਪੀ: ਏਨੇ ਸਾਲ ਇਕੇਲੇ ਸਵਾਦ ਲਿਆ ਅੱਜ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰ ਕੇ ਵੀ ਵੱਖਰਾ ਹੀ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਪਿਆ ਕਸਮ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ .
ਏਨਾ ਬੋਲ ਓਹਨੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਚਿਤੜ ਦੋਨਾਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਖੋਲ ਦਿਤੇ ਤੇ ਬੋਲਿਆਂ“ਮਾਰ ਘਸਾ ਬਾਪੂ ਕੀ ਗੱਲ ਢਿੱਲਾ ਪੈ ਗਿਆ ਕੀ ਗੱਲ ਜੋਸ਼ ਠੰਡਾ ਪੈ ਗਿਆ ਏਨੀ ਕੇ ਹੀ ਜਾਨ ਸੀ ਬੱਸ..... ਆਹ ਦੇਖ ਏਨਾ ਤਗੜਾ ਮਾਲ ਤੇਰੇ ਸਾਮਣੇ ਆ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਉਂਗਲੀ ਧੱਕਦਾ ਬੋਲਿਆ
ਕਰਨੈਲ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਏਦਾਂ ਹੱਸਦਾ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆਂ” ਸਵਾਦ ਲਿਆ ਦਿਤਾ ਯਾਰ ਤੂੰ ਤਾ. ਮੈਨੂੰ ਲਗਾ ਸੀ ਤੂੰ ਮਜ਼ਬੂਰੀ ਚ ਕਰਦਾ ਪਿਆ ਇਸ ਲਈ ਖਾਸ ਸਵਾਦ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਪਿਆ ਸੀ.
ਗੋਪੀ: ਕੋਈ ਨਾ ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਵਾਰੀ ਆ ਲਵੋ ਸਵਾਦ ਜਿਵੇ ਦਿਲ ਕਰਦਾ. ਇਹ ਤਾ ਭੁੱਲੋ ਕੇ ਕਦੇ ਦਾਦੇ ਦੀਆ ਕਦੇ ਪੋਤੇ ਦੀਆ ਸੁੱਕੀ ਤਾ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਛੱਡਣੀ ਨਹੀਂ..... ਜੇ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਜਨਾਨੀ ਸਾਂਭ ਸਕਦਾ ਏਨੇ ਸਾਲ ਤਾ ਹੁਣ ਕੇੜਾ ਮੇਰਾ ਲੱਨ ਨਹੀਂ ਖੜਦਾ.... ਇਹ ਨਾ ਭੁੱਲੋ ਕੇ ਏਨੇ ਸਾਲ ਮੈਂ ਹੀ ਇਸ ਘਰ ਦੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸਾਂਭੀ ਆ ਸੰਦੀਪ ਦੀਦੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਫੇਰ ਬੱਚੇ...
ਇਹ ਸੁਣ ਕਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਹੱਸਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਤੇ ਆਪਣੀ ਘਰਵਾਲ਼ੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਫੇਰ ਆਪਣਾ ਮੋਟਾ ਲੱਨ ਧੱਕ ਦਿਤਾ. ਗੋਪੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਜਫ਼ੇ ਚ ਲਈ ਪਿਆ ਰਿਹਾ ਓਹਨੂੰ ਅੱਜ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਪਿਆ ਸੀ ਕੇ ਹੈਪੀ ਤੇ ਸੁੱਖੇ ਨੂੰ ਕੀ ਮਜਾ ਆਉਂਦਾ ਵੇ ਆਪਣੀ ਘਰਵਾਲ਼ੀ ਚੁਦਵਾ ਕੇ. ਖੈਰ ਕਰਨੈਲ ਨੇ ਇਸੇ ਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬੁੰਡ ਮਾਰਦੇ ਮਾਰਦੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਅੰਦਰ ਵੱਗਾ ਦਿਤਾ.
ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਦੀ ਬੱਸ ਬੱਸ ਹੋ ਗਈ ਸੀ 3-4 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਉਹ ਉੱਠੀ ਤੇ ਲ਼ੰਗ ਮਾਰਦੀ ਬਾਹਰ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਧੌਣ ਚੱਲੀ ਗਈ ਓਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਕਰਨੈਲ ਵੀ ਚਲਾ ਗਿਆ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਧੌਣ ਲਈ.
ਕੁਲਜੀਤ ਦੀ ਬੁੰਡ ਓਹਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥੀਂ ਧੋ ਦਿਤੀ ਤੇ ਫੇਰ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਵੀ ਧੋ ਲਿਆ ਤੇ ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਨੂੰ ਛੇੜ ਦਾ ਬੋਲਿਆ" ਚੱਲ ਹੁਣ ਤੈਨੂੰ ਸੁਖ ਦਾ ਸਾਹ ਆ ਜਾਓ ਜਦ ਬੁੰਡ ਮਾਰਨ ਦਾ ਮੂਡ ਹੋਇਆ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਮਾਰ ਲਿਆ ਕਰਨੀ.
ਕੁਲਜੀਤ: ਬਾਹਰ ਜਾ ਕੇ ਤਾ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਕਮੀਨੇ ਹੋ ਗਏ ਹੋ ਉਸ ਦਿਨ ਫੋਨ ਚ ਮੈਂ ਵੀਡੀਓ ਦੇਖੀ ਸੀ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਕੋਲੋਂ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਚੂਸਵਾਂਦੇ ਪਏ ਸੀ ਕੌਣ ਸੀ ਉਹ ਮੁੰਡਾ.
ਕਰਨੈਲ: ਜਿਥੇ ਮੈਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ ਓਥੇ ਉਹ ਨਵਾ ਲੱਗਿਆ ਸੀ ਕਾਫੀ ਦਿਨ ਹੋ ਗਏ ਸੀ ਕੋਈ ਨਵੀ ਸੀਲ ਬੰਦ ਫੁੱਦੀ, ਬੁੰਡ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ ਸੀ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਬੁਲਾ ਲਿਆ.
ਕੁਲਜੀਤ: ਹਾਏ ਬੇਚਾਰਾ ਰੋਂਦਾ ਹੋਣਾ ਏਨਾ ਮੋਟਾ ਲੱਨ ਤਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਨਹੀਂ ਝਲ ਹੁੰਦਾ ਬੁੰਡ ਚ.
ਕਰਨੈਲ: ਹਾਂ ਪਹਿਲੇ 7-8 ਦਿਨ ਕਾਫੀ ਰੌਲਾ ਪਾਇਆ ਉਹਨੇ ਫੇਰ ਜਦ ਖੁੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਆਪ ਹੀ ਬੋਲ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਕੰਮ ਤੇ ਕੇ" ਆਜੋ ਅੰਕਲ ਜੀ ਬਹੁਤ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਪਿਆ.
ਕੁਲਜੀਤ: ਪਰ ਉਹ ਮਨ ਕਿਵੇਂ ਗਿਆ ਏਨੀ ਜਲਦੀ ਮਾਰਵਾਨ ਲਈ?
ਕਰਨੈਲ: ਉਹ ਨਵਾਂ ਆਇਆ ਸੀ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਕੰਮ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਸੀ ਤੇ ਪੈਸੇ ਵੀ ਟਾਈਮ ਨਾਲ ਦੇ ਦਿੰਦਾਂ ਸੀ ਬਾਕੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਜਾਦਾ.
ਕੁਲਜੀਤ: ਹਾਂ ਫੇਰ ਠੀਕ ਆ....
ਤੇ ਫੇਰ ਦੋਨੋ ਵਾਪਿਸ ਕਮਰੇ ਚ ਆ ਗਏ ਕਰਨੈਲ ਕੋਈ ਘੰਟਾ ਕੇ ਭਰ ਸੋਂ ਗਿਆ ਤੇ ਕੁਲਜੀਤ ਤੇ ਗੋਪੀ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਲੱਗ ਪਏ.ਕਾਫੀ ਟਾਈਮ ਗੋਪੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਮੂੰਮੇ ਚੂਸਦਾ ਤੇ ਮਸਲਦਾ ਰਿਹਾ ਅੱਜ ਕਾਫੀ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਓਹਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਸੀ. ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਮੂੰਮੇ ਚੂਸ ਚੂਸ ਉਹਨੇ ਲਾਲ ਕਰਤੇ ਸੀ ਪਰ ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਭਰਿਆ ਸੀ ਉਹ ਤਾ ਅਜੇ ਵੀ ਲਗਾ ਸੀ ਕੇ ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਬੋਲੀ" ਬੱਸ ਕਰ ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਉਪਰ ਆ ਜਾ ਤੇਰਾ ਪਿਓ ਉੱਠਣ ਵਾਲਾ ਮੈਂ ਉਂਗਲੀ ਨਾਲ ਤੇਰੀ ਥੋੜੀ ਢਿਲੀ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਆ ਨਹੀਂ ਤਾ ਤੇਰਾ ਅਉਖਾ ਹੋ ਜਾਣਾ.
ਗੋਪੀ ਇਹ ਸੁਣ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡੇ ਤੇ ਲੰਮਾ ਪੈ ਗਿਆ ਤਾ ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਨੇ 2 ਉਂਗਲਾਂ ਆਪਣੇ ਥੁੱਕ ਨਾਲ ਭਰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਚ ਪਾ ਦਿਤੀਆਂ ਤੇ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ. ਗੋਪੀ ਨੇ ਦਰਦ ਦੇ ਮਾਰੇ ਉੱਠਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤਾ ਕੁਲਜੀਤ ਬੋਲੀ" ਪਿਆ ਰਹਿ ਚੁੱਪ ਕਰ ਕੇ ਏਨੇ ਨਾਲ ਰੋ ਪਿਆ ਅਜੇ ਤਾ ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਦਾ ਸੰਦ ਵੀ ਵੜਨਾ ਤੇਰੇ......
ਗੋਪੀ:ਹਾਂ ਸਾਲਾ ਹੈ ਵੀ ਕਿੰਨਾ ਮੋਟਾ......ਇਹ ਕੱਢੋ ਗਾ ਅੱਜ ਮੇਰਾ ਖਾਦਾ ਪੀਤਾ.....
ਇਹ ਸੁਣ ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਹੱਸ ਪਈ ਤੇ ਬੋਲੀ" ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਘਬਰਾ ਨਾ ਇਥੇ ਕੇੜਾ ਤੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਦੇਖਣਾ ਜ੍ਹੇੜਾ ਤੇਰੀ ਬੇਜ਼ਤੀ ਹੋ ਜਾਓ ਗਈ....
ਖੈਰ ਕੋਈ ਘੰਟਾ ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੀ ਬੁੰਡ ਖੁਲੀ ਕਰਦੀ ਰਹੀ....
ਜਦ ਕਰਨੈਲ ਸੁਤਾ ਉੱਠਿਆ ਤਾ ਉਹ ਹੱਸ ਪਿਆ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਆਪਣੀ ਘਰਵਾਲ਼ੀ ਤੇ ਮੁੰਡੇ ਅੱਗੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ.... ਸ਼ਇਦ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ ਕੇ ਇਕ ਮਾਂ ਤੇ ਪੁੱਤ ਦੋਨੋ ਇਕੱਠੇ ਲੱਨ ਚੂਸਦੇ ਪਏ ਸੀ...
ਕਦੇ ਮਾਂ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਕਦੇ ਪੁੱਤ ਦੋਨੋ ਮਾਂ ਪੁੱਤ ਓਦੋ ਤਕ ਲੱਨ ਚੂਸਦੇ ਰਹੇ ਜਦ ਤਕ ਲੱਨ ਪੂਰਾ ਆਕੜ ਕੇ ਉਦੀਆਂ ਨਸਾ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਲੱਗ ਪਈਆਂ.....
ਤੇ ਅਖੀਰ ਚ ਉਹ ਟਾਈਮ ਵੀ ਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਦ ਗੋਪੀ ਦੀ ਸੀਲ ਟੁੱਟਣ ਲੱਗੀ ਸੀ ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਘਰਵਾਲੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾ ਉਹ ਬੋਲਿਆ"ਆਪਣੇ ਉਪਰ ਲੰਮਾ ਪਾ ਲੈ....ਕੋਡਾ ਹੋ ਏਦੇ ਕੋਲੋਂ ਲਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਮੇਰਾ....
ਗੋਪੀ ਇਹ ਸੁਣ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਉਪਰ ਲੰਮਾ ਪੈ ਗਿਆ ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੀਆ ਲੱਤਾਂ ਕੋਈ 4-5 ਇੰਚ ਖੋਲ ਓਹਨੂੰ ਕੈਂਚੀ ਪਾ ਪਈ ਗਿੱਟਿਆ ਕੋਲ...ਹੁਣ ਗੋਪੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਾਬੂ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਨੇ ਉਪਰੋਂ ਓਹਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬੁਕਲ ਚ ਲੈ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਥੱਲਿਓ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨਾਲ ਕਾਬੂ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ....
ਕਰਨੈਲ ਨੇ ਵੀ ਤਿਆਰੀ ਖਿੱਚਦੇ ਪਹਿਲਾ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਤੇ ਤੇਲ ਮੱਲ ਲਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਲਗਾ ਦਿੱਤਾ ਜਿਵੇ ਹੀ ਗੋਪੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਤੇਲ ਲੱਗਦਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਡਰ ਦੇ ਮਾਰੇ ਓਦਾਂ ਪੱਦ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਤਾ ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਹੱਸਦੀ ਬੋਲੀ" ਡਰਦਾ ਕਿਉਂ ਆ ਮੈਂ ਵੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਪਈ ਆ ਜੇ ਨਾ ਝਲ ਹੋਇਆ ਤਾ ਦੱਸ ਦੇਈ ਤੇਰੀ ਜਗਾ ਮੈਂ ਆ ਜਾਓ ਗੀ...
ਇਹ ਸੁਣ ਗੋਪੀ ਪਿੱਛੇ ਮੂੰਹ ਕਰਦਾ bolea" ਆ ਜਾਓ ਮੈਂ ਤਿਆਰ ਆ ਪਰ ਇਕ ਕੰਮ ਕਰਿਓ ਇਕ ਵਾਰ ਜਦ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ ਤਾ ਰੁਕਿਓ ਨਾ ਨਹੀਂ ਤਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਲਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ.... ਜੋ ਮਰਜੀ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤੁਸੀਂ ਬੱਸ ਬਿਨਾਂ ਰੁਕੇ ਪਾ ਦਿਓ...
ਏਨਾ ਬੋਲ ਗੋਪੀ ਨੇ ਅੱਗੇ ਮੂੰਹ ਕਰ ਲਿਆ ਤਾ ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਬੋਲੀ" ਚਲੋ ਜੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੋ ਵੀ ਹੁਣ...ਤੇ ਉਹਨੇ ਗੋਪੀ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ....
ਕਰਨੈਲ ਵਿਚ ਤਿਆਰ ਸੀ ਉਹਨੇ ਗੋਪੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਜਹੇੜੀ ਤੇਲ ਨਾਲ ਲਿਬੜੀ ਪਈ ਸੀ ਓਦੇ ਤੇ ਲੱਨ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾ ਲੱਨ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਅੰਦਰ ਵੜ ਗਿਆ ਗੋਪੀ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲੀ ਪਰ ਉਹ ਓਦੀ ਮਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਰਹਿ ਗਈ.... ਕੋਈ 2 ਕ ਇੰਚ ਲੱਨ ਵੜਿਆ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਗੋਪੀ ਝਲ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਜਦ ਅਗਲਾ ਘਸਾ ਵੱਜਿਆ ਤਾ ਉਹਨੇ ਉੱਠਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਓਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਪਕੜ ਬਾਹਲੀ ਮਜਬੂਤ ਸੀ... ਕਉਂਕਿ ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਵੀ ਚੰਗੇ ਹੱਡਾਂ ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਜਨਾਨੀ ਸੀ ...
ਗੋਪੀ ਨੇ ਬਹੁਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਓਦੇ ਪਿਓ ਨੇ ਓਹਨੂੰ ਹਿਲਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਹ ਓਦੋ ਹੀ ਰੁਕਿਆ ਜਦ ਓਦੇ ਟੱਟੇ ਓਦੇ ਪੁੱਤ ਦੀ ਬੁੰਡ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਲੱਗ ਗਏ....
ਕੋਈ 2-3 ਮਿੰਟ ਕਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਨੇ ਗੋਪੀ ਨੂੰ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਫੇਰ ਘਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ ਇਹ ਤਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ ਦਰਦ ਤਾ ਹੋਣੀ ਸੀ ਜਦ ਘਸੇ ਵਜਣ ਲਗੇ ਤਾ ਗੋਪੀ ਦੇ ਪੇਟ ਚ ਗੁੜ ਗੁੜ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਈ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਚੋਂ ਕੱਢ ਦਾ ਬੋਲਿਆ"ਰੁਕ ਜਾਓ ਮੇਰੇ ਪੇਟ ਚ ਗੁੜ ਗੁੜ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਈ ਆ ਮੈਨੂੰ ਟੱਟੀ ਆਉਂਦੀ ਪਈ ਆ...
ਕਰਨੈਲ ਹੱਸਦਾ ਬੋਲਿਆ" ਨਿਕਲ ਗਈ ਤੇਰੀ ਵੀ.... ਕੋਈ ਨਾ ਚਾਦਰ ਪੁਰਾਣੀ ਆ.....
ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਵੀ ਹਾਮੀ ਭਰਦੀ ਬੋਲੀ" ਹਾਂ ਇਹਨੇ ਹੁਣ ਤੈਨੂੰ ਐਵੇ ਨਹੀਂ ਜਾਨ ਦੇਣਾ....
ਗੋਪੀ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਬੋਲਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਮੂੰਮੇਆ ਚ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਤੁੰਨ ਲਿਆ.....ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ ਦਰਦ ਤਾ ਹੋਣਾ ਹੀ ਸੀ ਪਰ ਪੇਟ ਚ ਗੁੜ ਗੁੜ ਹੋਣ ਕਰ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਹੋਰ ਜਾਦਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੁੰਦੀ ਪਾਈ ਸੀ ਇਸ ਕਰ ਕੇ ਓਹਨੇ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਘੁੱਟੀ ਹੋਇ ਸੀ ਤੇ ਓਦਾਂ ਪਿਓ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਾਂਗ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਲੁਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੱਢ ਕੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਪਿਆ ਸੀ ਅਖੀਰ ਓਹਨੇ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਢਿੱਲੀ ਛੱਡ ਦਿਤੀ ਤੇ ਅਗਲੇ ਹੀ ਪਲ ਓਹਨੂੰ ਓਦੀ ਟੱਟੀ ਨਿਕਲਦੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਜਿਵੇ ਉਹ ਨਹੀਂ ਰੁਕਦਾ ਸੀ ਜਦ ਉਹ ਡੈਸੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਮਾਰਦਾ ਸੀ ਅੱਜ ਓਦਾਂ ਪਿਓ ਵੀ ਨਹੀਂ ਰੁਕਿਆ ਤੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ.
ਓਦੀ ਮਾਂ ਠੰਡ ਚ ਵੀ ਆਏ ਪਸੀਨੇ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰਦੀ ਬੋਲੀ“ ਹੁਣ ਸੌਖਾ ਜਾਓ ਗਾ ਅੰਦਰ.....
ਗੋਪੀ: ਹਾਂ ਹੁਣ ਪਹਿਲਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਰਦ ਨਹੀਂ ਬੱਸ ਅੰਦਰ ਖੁਰਕ ਹੁੰਦੀ ਪਾਈ ਆ.
ਇਹ ਸੁਣ ਕਰਨੈਲ ਬੋਲਿਆਂ”, ਚੱਲ ਜੇ ਹੁਣ ਝਲ ਲਓ ਗਾ ਤਾ ਬੈੱਡ ਕਿਨਾਰੇ ਕੋਡਾ ਹੋ ਜਾ ਐਵੇ ਘੱਸੇ ਪੂਰੀ ਜਾਨ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਮਾਰ ਹੁੰਦੇ ਪਏ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ.
ਇਹ ਸੁਣ ਗੋਪੀ ਬੈੱਡ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਤੇ ਕੋਡਾ ਹੋ ਗਿਆ ਬੱਸ ਫੇਰ ਕੀ ਸੀ ਕਰਨੈਲ ਨੇ ਮਾਰ ਮਾਰ ਘੱਸੇ ਗੋਪੀ ਦੀ ਚੰਗੀ ਰੇਲ ਬਣਾਈ ਗੋਪੀ ਨੇ ਵੀ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗ ਖੂਬ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰੀਆਂ.
ਸ਼ਇਦ ਐਵੇ ਦਾ ਕੋਈ ਪੌਜ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਕਦੇ ਲੱਤਾਂ ਚੱਕ ਕੇ ਕਦੇ ਲੱਤਾਂ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਕਦੇ ਓਹਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਤੇ ਬੈਠਾ ਕੇ ਕਰਨੈਲ ਨੇ 2 ਵਾਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਤੇ ਇਕ ਵਾਰ ਸਵੇਰੇ 5 ਕੇ ਵਜੇ ਉਠਾ ਕੇ ਮਾਰ ਮਾਰ ਬੁੰਡ ਖੋਲ ਦਿਤੀ ਸੀ ਇਕ ਹੀ ਰਾਤ ਚ. ਸਵੇਰੇ ਗੋਪੀ ਕੋਲੋਂ ਠੀਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੁਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਪਿਆ ਸੀ ਤੇ ਨਾ ਬੈਠ ਹੁੰਦਾ ਪਿਆ ਸੀ. ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਖੁਸ਼ੀ ਸੀ ਓਹਨੂੰ ਕੇ ਚਲੋ ਪਿਓ ਤਾ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ. ਵੈਸੇ ਵੀ ਸੈਕਸ ਚ ਏਨੇ ਕੇ ਕਾਂਡ ਕੀਤੇ ਸੀ ਓਹਨੇ ਸਿਮਰ ਤੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਲ ਰਲ ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫਟੀ ਬੁੰਡ ਦਾ ਕੋਈ ਗ਼ਮ ਨਹੀਂ ਸੀ.
ਉਹ ਤਾ ਅਜੇ ਵੀ ਸੁਤਾ ਪਿਆ ਸੀ ਜਦ ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਨੇ ਓਹਨੂੰ ਦੁਪਹਿਰ ਦੀ ਰੋਟੀ ਦਿਤੀ ਤੇ ਇਕ ਗੋਲੀ ਵੀ ਖਵਾ ਦਿਤੀ ਕੇ ਦਰਦ ਘੱਟ ਜਾਓ.
ਕੁਲਜੀਤ: ਹਾਂਜੀ ਪੁੱਤਰ ਜੀ ਕੀ ਲੱਗਦਾ ਸੋਦਾ ਫੈਦੇ ਦਾ ਸੀ ਯਾ ਨਹੀਂ?
ਗੋਪੀ: ਤੁਸੀਂ ਦੋਨੋ ਖ਼ੁਸ਼ ਤਾ ਮੈਂ ਵੀ ਖ਼ੁਸ਼ ਆ. ਨਾਲ਼ੇ ਤੁਹਾਡਾ ਦਿਮਾਗ ਇਸ ਕੰਮ ਚ ਜਾਦਾ ਚਲਦਾ ਯਾਦ ਆ ਜਦ ਸੰਦੀਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਗਨੈਂਟ ਕਰਵਾਣਾ ਸੀ ਸਿਮਰ ਕੋਲੋਂ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਸਕੀਮ ਲਗਾ ਕੇ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਮੈਂ ਪਾਗਲ ਹੋ ਜਾਣਾ ਜੇ ਇਕ ਦਮ ਦੱਸ ਦਿਤਾ. ਮੇਰੀ ਬੁੰਡ ਫੜ੍ਹਵਾਈ ਆ ਏਦਾਂ ਵੀ ਕੋਈ ਕਾਰਨ ਹੋਣਾ ਹੀ ਆ.
ਕੁਲਜੀਤ: ਹਾਂ ਹੇਗਾ ਤਾ ਹਾਂ ਸਿੱਧੀ ਗੱਲ ਇਹ ਆ ਕੇ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਚਹੁੰਦੀ ਕੇ ਤੇਰਾ ਪਿਓ ਫਿਰ ਬਾਹਰ ਜਾਵੇ ਇਥੇ ਖ਼ੁਸ਼ ਰਹੇ ਜਹੇੜੀ ਜਨਾਨੀ ਨਾਲ ਇਹਨੇ ਬਾਹਰ ਰੱਖੀ ਸੀ ਓਦੇ ਨਾਲ ਇਕ ਦਿਨ ਲਗਾ ਸੀ ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਇਹਨੂੰ....ਮੈਂ ਚਹੁੰਦੀ ਆ ਤੈਨੂੰ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਹੱਡ ਤੋੜ ਕੇ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰਨਾ ਪਵੇ ਤੂੰ ਐਸ਼ ਕਰੇ ਆਪਣੀ ਜਨਾਨੀ ਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ.
ਹੁਣ ਏਨੇ ਸਾਲ ਬਾਹਰ ਰਿਹਾ ਫਰਕ ਤਾ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਮਨਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ.
ਗੋਪੀ: ਹਾਂਜੀ ਤੁਸੀਂ ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰੋ ਮੈਨੂੰ ਹਰ ਇਕ ਕੰਮ ਚ ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਜਦ ਤੁਸੀਂ ਨਾਲ ਹੁੰਦੇ ਹੋ.
ਕੁਲਜੀਤ: ਹਾਂ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਮਜਾ ਆਇਆ ਰਾਤ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਸੁਤੀ ਮੈਂ ਤਾ ਨਹੀਂ ਤਾ ਰੋਜ ਜਦ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਉਠਾ ਕੇ ਮੇਰੇ ਤੇ ਚੜ ਜਾਂਦਾ ਤੇਰਾ ਪਿਓ. ਹੁਣ ਇਕ ਮੋਰੀ ਹੋਰ ਮਿਲ ਗਈ ਘਰ ਚ ਜਦ ਮੈਨੂੰ ਅਰਾਮ ਕਰਨਾ ਹੋਇਆ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਭੇਜ ਦਿਆਂ ਕਰਨਾ.
ਗੋਪੀ ਇਹ ਸੁਣ ਹੱਸ ਪਿਆ ਤਾ ਕੁਲਜੀਤ ਬੋਲੀ“ਅੱਛਾ ਚੱਲ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਖਾ ਲੈ ਫਿਰ ਭੇਜਦੀ ਆ ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਨੂੰ 3-4 ਰੋਜ ਮਰਵਾ ਲੈ ਖੁੱਲੀ ਹੋ ਜਾਓ ਫਿਰ ਅਉਖਾ ਨਹੀਂ ਹੋਏ ਗਾ.
ਗੋਪੀ: ਠੀਕ ਆ ਪੇਜ ਦਿਓ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ.
ਇਹ ਸੁਣ ਕੁਲਜੀਤ ਕੌਰ ਭਾਂਡੇ ਚੱਕ ਚੱਲੀ ਗਈ ਤੇ ਗੋਪੀ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ. ਕੁਲਜੀਤ ਜਦ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਚ ਆਈ ਤਾ ਕਰਨੈਲ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਤੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਇਕ ਅਜੀਬ ਜਿਹਾ ਯੰਤਰ ਲਗਾ ਕੇ ਬੈਠਾ ਸੀ.
ਕੁਲਜੀਤ: ਇਹ ਕੀ ਲੱਗਿਆ ਹੋਇਆ.
ਕਰਨੈਲ: ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਇਹ ਬਹਾਰੋਂ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਸੀ ਏਦੇ ਨਾਲ ਲੱਨ ਦੀ ਤੜ ਵੱਧ ਦੀ ਆ.
ਕੁਲਜੀਤ: ਅੱਛਾ ਜੇ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਕਰਨਾ ਤਾ ਜਾਓ ਮੈਂ ਗੋਪੀ ਨੂੰ ਬੋਲ ਕੇ ਆਈ ਆ.
ਕਰਨੈਲ: ਅੱਛਾ ਮਨ ਗਿਆ ਉਹ.....
ਕੁਲਜੀਤ: ਹਾਂ ਮੈਂ ਦੱਸਿਆ ਇਕ ਵਾਰ 5-7 ਦਿਨ ਮਰਵਾ ਕੇ ਖੁੱਲੀ ਕਰਵਾ ਲਵੇ.
ਕਰਨੈਲ: ਹਾਹਾਹਾਹਾ ਇਹ ਵਧਿਆ ਕੀਤਾ ਤੂੰ ਸਮਜਾ ਕੇ. ਜਿਵੇ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਖੁੱਲੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ਯਾਦ ਆ
ਕੁਲਜੀਤ: ਹਾਂ ਯਾਦ ਆ. ਪਰ ਤੁਹਾਡਹੇ ਪੁੱਤ ਚ ਵੀ ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਅਗਲੇ ਹਫਤੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਵੀ ਬੁੰਡ ਫੜ੍ਹਵਾਨੀ ਆ.
ਕਰਨੈਲ: ਅੱਛਾ ਇਹ ਗੱਲ ਆ.
ਕੁਲਜੀਤ: ਹਾਂ ਜੇ ਅਸੀਂ ਮਾਂ ਪੁੱਤ ਤੁਹਾਡੀ ਗੱਲ ਮੰਨਦੇ ਆ ਸਾਰੀ ਤਾ ਤੁਸੀਂ ਓਦਣ ਬਾਹਰ ਵਾਲੀ ਨਾਲ ਕਊ ਲਗੇ ਸੀ. ਕੀ ਗੱਲ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਇਥੇ.
ਕਰਨੈਲ: ਹਾਂ ਸਾਲੀ ਪਾਗਲ ਜਨਾਨੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਵੀ ਡਰਾ ਦਿਤਾ ਹੋਣਾ. ਯਾਰ ਉਹ ਤਾ ਨੌਰਮਲ ਓਹਨੇ ਹੈਲੋ ਹਾਏ ਲਈ ਫੋਨ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕੇ ਇੰਡੀਆ ਆ ਕੇ ਕੋਈ ਪ੍ਰੋਬਲਮ ਤਾ ਨਹੀਂ ਹੋਇ.
ਕੁਲਜੀਤ ਆਪਣੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਹੱਥ ਮਾਰਦੀ ਬੋਲੀ ਹਾਏ ਮੈਂ ਫ੍ਰੀ ਚ ਓਦਾਂ ਏਨੀ ਟੇਂਸ਼ਨ ਚ ਰਹੀ.
ਕਰਨੈਲ ਇਹ ਸੁਣ ਹੱਸਦਾ ਬੋਲਿਆਂ“ਤੇਰਾ ਇਲਾਜ ਤਾ ਮੈਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਕਰੋ ਗਾ ਮੈਂ ਆਇਆ ਬੁੰਡ ਮਾਰ ਕੇ.
ਏਨਾ ਕਹਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਟਾਈਟ ਬੁੰਡ ਮਾਰਨ ਚਲਾ ਗਿਆ.
आह, पंजाबी में कहानी पड़ के मजा ही आ गया / रोमन / हिंगलिश फॉण्ट में कहानी पड़ते हुए दिमाग पर थोडा सा जोर देना पड़ता है // शाबाश //
// सुनील पंडित //
मैं तो सिर्फ तेरी दिल की धड़कन महसूस करना चाहता था
बस यही वजह थी तेरे ब्लाउस में मेरा हाथ डालने की…!!!
बस यही वजह थी तेरे ब्लाउस में मेरा हाथ डालने की…!!!