Adultery அமுதா டீச்சரின் அந்தரங்கம்

[Manmadhan67]

உடல் குளிர குளிர ஷவரில் நின்று குளித்து விட்டு வந்த பார்த்த போது, என் கணவர் நீண்ட நாட்களுக்குப் பின் எங்களுக்குள் நடந்த அந்த பகல் நேரத்து திருப்தியான உடலுறவு தந்த இன்ப களைப்பில், படுக்கையில் அப்படியே அயர்ந்து தூங்கிக் கொண்டிருக்க, அவரை ஒரு புன்னகையுடன் ரசித்து விட்டு, நான் ஹாலுக்கு வந்தேன். ஏனோ எனக்குமே வேறு எந்த உறவிலும் கிடைக்காத ஒரு திருப்தி என் கணவருடன் கூடிய பின் கிடைத்ததால், மனம் நிறைவாக இருக்கவே, லாவண்யாவிடம் பேசலாம் என்று தோன்றியது.

போனை எடுத்து கால் செய்தேன். முழுதாக ரிங்க் ஆகி தானாக கட் ஆகும் வரை லாவண்யா எடுக்கவே இல்லை. இது எனக்கு கொஞ்சம் எரிச்சலை மூட்டியது. இரண்டு நாட்களில் இது வரை பத்து முறைக்கு மேல் கால் செய்திருப்பேன். லாவண்யா எடுக்கவுமில்லை. திரும்ப கால் பண்ணவும் இல்லை. என்ன இவள், தேவை முடிந்து விட்டதா? இல்லை, எவனுடனாவது எனக்கு தெரியாமல் தொடர்பில் இருக்கிறாளா? ஒரு வேளை உடம்பு சுகமில்லாமல் இருக்குமோ என்று குழப்பமான எண்ணங்கள் எழ, ஒரு முறை நேரில் சென்று பார்த்து விட்டு வரலாம் என்று தோன்றியது. பின் சரி நாளை ஸ்கூலில் பார்த்துக் கொள்ளலாம் என்று அந்த யோசனையை கை விட்டேன்.

நான் சமையலறைக்குள் சென்று மதிய உணவு தயாரிக்கும் வேலைகளில் ஈடுபட, என் கணவர் மதியம் வரை தூங்கி விட்டு எழுந்தவர், மதிய உணவை பரிமாறியதும் உட்கார்ந்து உண்டு விட்டு, திரும்பவும் போய் படுக்கையில் விழுந்தவர், மீண்டும் உறங்க ஆரம்பித்து விட்டார். பாவம் இன்று ரொம்ப வேலை வாங்கி விட்டோம் என்று நினைத்து சிரித்துக் கொண்டு நான் ஹால் ஷோபாவில் உட்கார்ந்து டிவி பார்க்க துவங்கினேன்.

மாலை மயங்கி இரவு கவிய துவங்கிய பின்னும் உறங்கிக் கொண்டிருந்த என் கணவரை எழுப்பி குளிக்க சொல்லி விட்டு நான் இரவு உணவு தயாரித்தேன். இருவரும் ஒருவருக்கொருவர் ஊட்டி விட்டுக் கொண்டு உண்டு முடித்த பின் ஒரு மணி நேரம் மொட்டை மாடியில் காற்று வாங்கியபடி நடந்தோம். குப்தாவுடன் மொட்டை மாடியில் போட்ட ஆட்டம் நினைவுக்கு வர எனக்குள் சிரித்துக் கொண்டேன்.

படுக்கைக்கு வந்ததும் என் கணவர் என்னை கட்டியணைக்க, நான் ஆச்சரியமாக பார்த்தேன். ஒரே நாளில் என் கணவர் என்னை இரண்டாவது முறையாக உறவுக்கு அழைப்பது இது தான் முதல் முறை. நான் எந்த மறுப்பும் சொல்லாமல் ஒத்துழைத்தேன். என் நைட்டியை உருவி விட்டு எடுத்தவுடன் என் மார்பகங்களை வாய் வைத்து சுவைத்தவர், மெல்ல கீழே சென்று என் தொப்புளுக்குள் நாக்கால் விளையாடி விட்டு என் பெண்மையை நோக்கி முகத்தை கொண்டு செல்ல, நான் அவரை நிமிர்த்தி, நான் சொன்ன சொல்லை காப்பாத்தினேனில்லையா? நீங்க அது மாதிரி செய்யலையே என்றேன். என் கணவர் என்னை முறைத்துக் கொண்டு என்ன சொன்ன சொல்லு என்றார். நான் நீங்க நானில்லாதப்ப லாவண்யா கூட அடிச்ச கூத்தை சொல்லுங்க என்றேன்.

என்ன பெரிய கூத்து. கூப்பிட்டேன், வந்தா, அப்புறம்.... அவ்ளோ தான். இப்ப அது ரொம்ப முக்கியமா?

நீங்க சொல்ல தயங்க தயங்க தான் எனக்கு சந்தேகமா இருக்கு.

என்னடி சந்தேகம் உனக்கு? எப்பவும் செய்யறதை தான் செஞ்சோம். எல்லோரும் செய்யறதை தான் செஞ்சோம்.

இல்லை நீங்க எதையோ மறைக்கிறீங்க. பொண்ணு நானே எதையும் மறைக்காம சொன்னேன். நீங்க யோசிக்கிறதை பார்த்தா நீங்க ரொம்ப டீப்பா அவ கூட மிங்கிள் ஆகிட்டீங்க போல. லாவண்யா உங்களை நல்லா மயக்கி வைச்சிருக்கான்னு தெரியுது.

இதை சும்மா ஜாலிக்காக என் கணவரை சீண்டி விளையாட தான் சொன்னேன். ஆனால் அது என் கணவரை வேறு விதமாக சீண்டி விட்டது போல, அவர் கொஞ்சம் கோபமாக ஆமா, மயக்கி வைச்சிருக்கா. நானும் மயங்கிட்டேன். நான் தான் சொல்றேனில்லே. பெருசா ஒண்ணும் நடக்கலை என்றவர் உடனே கோபத்தை துரத்தி விட்டு தன்னிரக்கத்தோடு என் கெபாசிட்டி தான் உனக்கு நல்லாவே தெரியுமே அம்மு? என்ன பெருசா செஞ்சிருக்க போறேன் என்றார்.

ஏன் இப்படி பேசுறீங்க. உங்க கிட்டே எந்த குறையும் இல்லை. இன்னைக்கு நீங்க செஞ்சப்ப என்னாலே நம்பவே முடியலை தெரியுமா? இத்தனை சுகத்தை வீட்டுக்குள்ளேயே வைச்சுட்டு எதுக்காக நான் இந்த தப்பையெல்லாம் செஞ்சேன்னு யோசிக்க வைச்சிட்டீங்க, நான் இது வரை இவ்ளோ சுகத்தை அனுபவிச்சதே இல்லை என்று அவரை ஆறுதல் படுத்துவது போலவும், கடிந்துக் கொள்வது போலவும் சொன்னேன்.

என் கணவர் கண்கள் மின்ன என்னை பார்த்து ப்ளாக் விடோன்னு ஒரு சிலந்தியை பற்றி கேள்விப் பட்டிருக்கியா அம்மு? என்றார்.

ம்... எப்பவோ படிச்சிருக்கேன், அதை பத்தி....

அந்த சிலந்தி வகைலே சில பெண் சிலந்திகள் கலவி முடிஞ்சதும் தன்னோட செக்ஸ் பண்ணின ஆண் சிலந்தியை கொன்னுடுமாம்...

இப்ப எதுக்கு இந்த கதை....

என் வாழ்க்கைலே இன்னைக்கு நாளை என்னாலே மறக்கவே முடியாது. காரணம் நீ சொன்னியே அந்த வார்த்தைகளாலே. என் மனசிலே ரொம்ப நாளா ஒரு ஏக்கம், ஏக்கம்ன்னு சொல்றதை விட, ஒரு உறுத்தல் இருந்திட்டே இருந்திச்சு அம்மு. அது இன்னைக்கு ஓரளவு குறைஞ்சிருக்கு. அது போதும்ன்னு தோணுது.

என் கணவரின் பேச்சு புதிராக இருக்கவே, நான், உங்க மனசிலே என்னமோ இருக்கு. என்னன்னு தெளிவா சொல்லுங்க. என் மேலே இன்னும் சந்தேகம் தீரலையா? என்ன கேட்கனுமோ, கேளுங்க, நான் பதில் சொல்றேன். இனி நமக்குள்ளே எந்த ரகசியமும் இருக்கக் கூடாது என்றேன்.

உன் மேலே எந்த சந்தேகமும் இல்லை. நீ எதையும் என் கிட்டே மறைச்சதில்லை. என் மேலே தான் எனக்கு சந்தேகம். அந்த சந்தேகமும் இன்னைக்கு தீர்ந்திடுச்சு. உண்மைலே நான் இன்னைக்கு ரொம்ப ஹேப்பியா இருக்கேன்.

இல்லை. உங்க பேச்சுக்கும் உங்க முகத்திலே தெரியற உணர்ச்சிக்கும் வித்தியாசம் இருக்கு. எதையோ மனசிலே வைச்சிருக்கீங்க. என் கிட்டே சொல்லுங்க. என்னை பத்தினதா இருந்தாலும் நான் வருத்தப்பட மாட்டேன். சொல்லுங்க.

இல்லை அம்மு. நான் நிஜமாவே சந்தோஷமா தான் இருக்கேன். இன்னைக்கு நீ என் கிட்டே நடந்துக்கிட்ட விதம் மொத்த வாழ்க்கைக்கும் இதுவே போதும்ன்னு சொல்ற அளவுக்கு இருந்திச்சு.

இதே டயலாக்கை பல டைம் சொல்லிட்டீங்க, எல்லார் கிட்டேயும் சொல்லிருக்கீங்க.

பல டைமா? வேற யார் கிட்டே சொன்னேன்? எப்ப சொன்னேன்?

ம்... நான் குப்தா வீட்டுக்கு போனப்ப லாவண்யாவை வர வைச்சு ஆட்டம் போட்டீங்கல்லே. அப்பவும் அவளை நல்லா அனுபவிச்சு முடிச்சிட்டு இதே டயலாக்கை தான் சொல்லிருக்கீங்க. இப்படியே செத்துட்டா  நல்லா இருக்கும்ன்னு. அதுக்கு முன்னாடி, முதல் முதலா லாவண்யாவை அனுபவிச்ச அன்னைக்கும் என்ன சொன்னீங்க?

என்ன சொன்னேன்?

அவளை ரொம்ப பிடிச்சிருக்குன்னு தானே சொன்னீங்க.

சொல்லிருப்பேன். அதுக்கு வேற ஒரு காரணம் இருந்திச்சு.

லாவண்யா ரொம்ப இழுக்குறா போல இருக்கு. அன்னைக்கு அனுபவிச்சது போதாதுன்னு நானில்லாதப்ப அவளை வர வைச்சு, என் கிட்டேயே சொல்ல தயங்குற அளவுக்கு அவ கூட என்னென்னமோ ஆட்டமெல்லாம் போட்ட மாதிரி தெரியுது. இந்த டைம் மட்டும் தானா, இல்லை எனக்கு தெரியாம எத்தனை டைம் மீட் பண்ணுனீங்க, இதோட இது முடியுமா? இல்லை...

நான் கொஞ்சம் எரிச்சலுடனேயே படபடவென பொரிந்து தள்ள....

சிரித்தார்.

ஏண்டி டென்சன் ஆகுறே. நீ நினைக்கிற மாதிரி எல்லாம் இல்லை. தப்பாவே புரிஞ்சுக்கிறே. லாவண்யா என் கூட விரும்பி படுத்தாளோ, இல்லை, காரணத்தோட படுத்தாளோ, எனக்கு தெரியலை, ஆனா நான் அவ கிட்டே தான் முதல் தடவையா....

என் கணவர் தயங்கி பாதியில் நிறுத்த...

சொல்லுங்க...

அம்மு... இதோட இந்த பேச்சை விட்டிடலாமா?

இல்லை. அப்படி விட முடியாது. நான் உங்க கிட்டே எதையாவது மறைச்சிருக்கனா? நீங்க எதையோ மறைக்கிறீங்க. உங்க மனசிலே இருக்கிறதை சொல்லுங்க. அது எதுவா இருந்தாலும் நான் உங்களை எதுவும் சொல்லவும் மாட்டேன். என் மேலே நம்பிக்கை இருக்கில்லே.

அம்மு.... லாவண்யா கிட்டே தான் என்னை முதல் முறையா ஒரு ஆம்பிளையா ஃபீல் பண்ணினேன்...

இதுக்கு என்ன அர்த்தம்?

அம்மு....

ம்...

எனக்கும் உன் கூட நிறைய பேசனும்ன்னு ஆசையா இருக்கு. ஆனா சில விசயங்களை முகத்தை பார்த்து பேச கூச்சமா, தயக்கமா இருக்கு. இப்ப இந்த நைட்டை வேஸ்ட் பண்ண வேண்டாமே. நான் காலைலே உனக்கு என் மனசிலே இருக்கிறதை எல்லாம் சொல்றேனே என்று என் கணவர் என்னை கெஞ்சுவது போல பார்க்க...

நான் சில நொடிகள் அவர் கண்களை உற்று பார்த்து விட்டு, ஓகே, ஆனா ஒரு கண்டிசன் என்றேன்.

என்ன கண்டிசன் என்றார்.

இன்னைக்கு...

ம்ம்ம்...

நான் மேலே... நீங்க கீழே....

புரியலைடி...

உனக்காடா புரியாது... படவா... மட்டை உரிக்கட்டுமா...

சில நொடிகளுக்கு பின் எங்கள் வீட்டு கட்டில் சீராக க்ரீச் க்ரீச் என்று சத்தமிட நான் என் கணவரின் இடுப்பின் மீது கால் விரித்து உட்கார்ந்து இயங்கிக் கொண்டிருந்தேன். இருவருக்குமே அது புது அனுபவமாக இருந்தது. இருவருமே நினைத்ததை விட என் கணவர் நன்றாகவே தாக்கு பிடித்தார். ஐந்து நிமிடத்திற்கும் குறைவான நேரம் தான் நீடித்தது என்றாலும் இருவருமே மன நிறைவோடு உறக்கத்திற்கு செல்லும் அளவு திருப்தியாக இருந்தது அந்த கூடல்.

அடுத்த நாள் திங்கள் கிழமை. ஸ்கூலுக்கு கட்டாயம் போயாக வேண்டும். அந்த அவசரத்தில் காலையில் எதையும் கேட்கும் நிலையில் இல்லை. எனக்கும் என் கணவரும் லாவண்யாவும் என்ன செய்திருப்பார்கள் என்பதை தெரிந்துக் கொள்ளும் ஆர்வம் குறைந்து விட, வேறு எதையோ என் கணவர் மனதில் வைத்திருப்பதில் மட்டும் ஒரு உறுத்தல் இருந்துக் கொண்டே இருந்தது. இருந்தாலும் நேரமின்மையால் அவசர அவசரமாக சமையல் வேலைகளை முடித்து வைத்து விட்டு என் கணவரிடம் எதெது எங்கெங்கே இருக்கிறது என்று சொல்லி விட்டு ஓட்டமும் நடையுமாக ஸ்கூலுக்கு கிளம்பி சென்றேன்.

லாவண்யா எதிர்பட்ட போது அவளை பார்க்காமல் முகத்தை திருப்பிக் கொண்டு சென்று விட்டேன். அவளும்  சுற்றிலும் எல்லோரும் இருந்ததால் எதுவும் சொல்லாமல் அமைதியாக போய் விட்டாள்.

வகுப்பில் எல்லோரையும் அமைதியாக படிக்க சொல்லி விட்டு, நான் என் சேரில் உட்கார்ந்தேன். என் உடையை குனிந்து பார்த்தேன். எந்த சந்தேகத்திற்கும் இடம் தராத வகையில் என் புடவை என் உடலை முழுதாக மூடியிருந்தது. என் புடவை கட்டும் ஸ்டைல் மொத்தமாக மாறியிருப்பதை யார் கவனித்தார்களோ இல்லையோ, என் அந்த மூன்று மாணவர்களும் கண்டிப்பாக கவனித்திருப்பார்கள். அதுவே அவர்களுக்கு பாதி விசயத்தை உணர்த்தியிருக்கும். மனதுக்குள் புன்னகைத்துக் கொண்டேன். வெளியில் கண்டிப்பான டீச்சராக முகத்தை வைத்துக் கொண்டேன்.

பார்வையை வகுப்பறை முழுவதும் செலுத்தி மாணவர்களை கண்காணித்தவள் மொபைலை எடுத்து நெட் ஆன் செய்ய, வாட்ஸ் அப் மெசெஜ் வந்திருப்பதாக நோட்டிபிகேசன் காட்டியது. சைலண்ட் மோடில் வைத்திருந்தேன். வாட்ஸ் அப் ஓபன் பண்ணினால் என் கணவர் தான் மெசெஜ் அனுப்பியிருந்தார். வாய்ஸ் மெசெஜ். அளவை கவனித்த போது பத்து நிமிடங்கள் என்று காட்டியது. இவ்வளவு நீளமாக பேசி அனுப்பியிருப்பதை பார்த்ததும் என்ன அனுப்பியிருப்பார் என்று ஆர்வம் உண்டானது.

வகுப்பு நேரத்தில் மொபைல் பயன்படுத்துவதை தவிர்க்க வேண்டும் என்பது ரூல்ஸ் என்பதால், கைப்பையிலிருந்து ப்ளூ டூத் பட்ஸ் எடுத்து ஒரு காதில் மட்டும் மாட்டி அது தெரியாதபடி கூந்தலை காதுக்கு மேல் இழுத்து விட்டுக் கொண்டு, வகுப்பறை வாசலுக்கு வந்து கதவை ஒட்டி நின்றுக் கொண்டு, வகுப்பறைக்கு வெளியில் இருந்து யாராவது வந்தால் தெரியும் படியும், அதே சமயம் வகுப்பறக்குள் இருக்கும் மாணவர்களையும் கண்காணிப்பது போலவும் நின்றுக் கொண்டு, கணவர் அனுப்பிய வாய்ஸ் மெசெஜை கேட்க துவங்கினேன்.

என் கணவர் என் காதுக்குள் பேச துவங்கினார்.

அம்மு, நீ என்னை உன் ஏழ்மையான சூழ்நிலையாலே தான் கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டே. உன்னை விட எனக்கு வயசு ரொம்பவே அதிகம். அதிலேயே எனக்கு ஒரு தாழ்வு மனப்பான்மை உருவாகிடுச்சு. பெண்கள் விரும்பக் கூடிய அளவுக்கு என் கிட்டே அழகில்லை, இளமையில்லைன்னு நான் என் தன்னம்பிக்கையை இழந்தேன். உன் அழகுக்கும் இளமைக்கும் நான் பொருத்தமானவன் இல்லைன்னு தோணுச்சு. கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் எனக்கு உன் வயித்திலே ஒரு கருவை உருவாக்குற அளவு விந்தணுக்களோட எண்ணிக்கை இல்லைன்னு தெரிஞ்சதும் நான் ரொம்ப இடிஞ்சு போயிட்டேன். நான் எனக்குள்ளே சோர்ந்து போயிட்டேன். என் மனசிலே நிறைய குழப்பமான எண்ணங்கள் வர துவங்கிடுச்சு. என் ப்ரசனை என்னன்னு நானே சரியா புரிஞ்சுக்காம, எங்கே நீ நான் குடுக்கிற சுகம் போதாம யார் கிட்டேயாவது சோரம் போயிடுவியோன்னு ஒரு சந்தேகம் எந்நேரமும் என்னை வதைக்க ஆரம்பிச்சது. என் மனசிலே தாழ்வு மனப்பான்மையும், சந்தேக புத்தியும் வளர ஆரம்பிச்சது. அதுவே என்னை படுக்கைலே தேவையான அளவு செயல்பட விடாம என்னை பாதிச்சது. நீ ஒரு நாளும் என்னை தாழ்வா நினைச்சதில்லை. நடத்தினதில்லை. ஒரு இந்திய மனைவியா என் மேலே அன்பாவும் பாசமாவும் இருந்தே. படுக்கை சுகத்தை பெருசா நினைக்கவும் இல்லை. ஆனா நான்... நானாகவே... என்னாலே முடியாதுன்னு நானே நினைச்சுட்டு என் மனசிலே நிறைய அழுக்கை சேர்த்துட்டே போனேன். நீ வேலைக்கு போறேன்னு சொன்னப்ப கூட எனக்கு விருப்பமில்லை. உன் சந்தோஷத்துக்காக தான் ஒத்துக்கிட்டேன். நீ ஸ்கூல்லே கூட வேலை செய்ற ஆண்கள், உன் மாணவர்கள் கூட தொடர்பு வைச்சிக்குவியோன்னு பயமா இருந்திச்சு. உனக்கு தெரியாம ஒரு டாக்டரை போய் பார்த்தேன். அவர் ஒரு சைக்காலிஜஸ்ட்டை போய் பார்க்க சொன்னார். அவர் தான் நம்ம வாழ்க்கை இப்படி மாறி போக காரணமா இருந்தார்ன்னு சொல்லலாம். அந்த சைக்காலிஜிஸ்ட் கிட்டே நான், என்னாலே படுக்கைலே வீரியமா செயல்பட முடியலைன்னு சொன்னதுக்கு, அவர் நீங்க உங்க மனைவியை உங்களுக்கு பிடிச்ச நடிகையாவோ, இல்லை,  வேற பெண்ணாவோ நினைச்சு உடலுறவு வைச்சுக்கங்க. அது நல்ல பலன் தரும்ன்னு சொன்னார். ஆனா எனக்கு வேற எந்த பொண்ணையும் தெரியாதே. எனக்கு தெரிஞ்சதெல்லாம் நீ தான். உன் மேலே தான் ரொம்ப ஆசை எனக்கு. என் புத்தி மாத்தி யோசிக்க ஆரம்பிச்சது. உன்னை  வேற பொண்ணா கற்பனை பண்ணிக்கிறதை விட நான் வேற ஆணா மாறினா எப்படி இருக்கும்ன்னு யோசிச்சேன். கதைகள்லே வர வக்கிரமான விசயங்களை நம்ம வாழ்க்கைலே நுழைக்க முயற்சி செஞ்சேன். அது ஒரு விதத்திலே எனக்கு சுகமா இருந்திச்சு. என் சந்தோஷத்துக்காக கொஞ்சம் கொஞ்சமா உன் மனசையும் கெடுத்தேன். ஆரம்பத்திலே எல்லாம் சுகமா தான் இருந்திச்சு. செக்ஸ் உணர்வுகள் மேலோங்கி இருக்கும் போது மனிதன் சிந்தனையே ஒரு பக்கம் மட்டும் திரும்பிடுது. உணர்வுகள் வழிஞ்ச பிறகு தான் தன் செயல்களோட விளைவுகள் எந்த நிலைக்கு தன்னை கொண்டு வந்து நிறுத்திருக்குன்னு தெரிஞ்சு அதிர்ச்சியாகிறான். பல சமயம் எல்லாத்தையும் விட்டுட்டு பழைய நிலைக்கு திரும்பவே வழியில்லாத நிலைக்கு வந்திடுறான். கதைகள்லே படிக்கிற மாதிரி இந்த மாதிரி விசயங்கள் ஈஸியா கடந்து போற விசயங்கள் இல்லைன்னு இப்ப தான் நமக்கு புரிஞ்சிருக்கு. சரியா சொல்லனும்ன்னா எனக்கு புரிஞ்சுருக்கு. ஆனாலும் என் தாழ்வு மனப்பான்மை என்னை விட்டு போகலை. நான் ஏன் லாவண்யா கிட்டே ஆர்வம் காட்டுறேன்னு உனக்கு தெளிவாவே சொல்லிடறேன். அன்னைக்கு நாம... நான், நீ, லாவண்யா அப்புறம் அந்த சுனில்... நாலு பேரும் ஒண்ணா இருந்தப்ப... நீ என்னை... என் ஆண்மையை... என்... என் வீரியத்தை சில சமயம் கேலி பண்ணினே... அவன் முன்னாடியே... அதுவும் நானா... நானே விரும்பி... உன் கிட்டே... கேட்டு தான் நீ அந்த மாதிரி எல்லாம் என்னை கேலி செய்றேன்னு எனக்கும் தெரியும். இருந்தாலும்... அன்னைக்கு... நான் முதல் தடவையா லாவண்யாவை செய்யும் போது சீக்கிரமா லீக் ஆகிடுச்சு... அப்ப நீ ஒரு வார்த்தை சொன்னே... சுனில் கிட்டே... அவ்ளோ தாண்டா... நீ ஆரம்பின்னு... அதை கேட்டு அவனும் என்னை பார்த்து நக்கலா சிரிச்சான். என்னமோ தெரியலை. அது என்னை ரொம்ப காயப்படுத்திடுச்சு. கிட்டத் தட்ட நான் அந்த செகண்ட் செத்திருப்பேன். அந்த ரூம்லே நீ... அந்த சுனில்... இரண்டு பேரும்... ஸாரி... நான் இப்படி சொல்றதுக்கு... என்னை பொட்டைன்னு நினைச்சிட்டீங்களோன்னு தோணுச்சு. திடீர்ன்னு நான் அப்படி இல்லை... என்னாலேயும் முடியும்ன்னு உங்களுக்கு காட்டனும்ன்னு தோணுச்சு. அப்ப அதுக்கு லாவண்யா ஹெல்ப் பண்ணினா. அவ எதோ காரியத்துக்காகவோ, காரணத்தோடவோ என் கிட்டே அவ்ளோ இன்வால்வ்மெண்டோட செக்ஸ் வைச்சிக்கிட்ட மாதிரி தெரியலை. அவளுக்கு என்னை பிடிச்சிருந்தது. நீயும் என் கிட்டே அன்பா, பாசமா, காதலா இருந்தே... ஆனா.. என் மனசு... நான் உன் கழுத்திலே நான் கட்டின தாலி தான் என் குடும்பம் நடத்த வேண்டிய கட்டாயத்தை உனக்கு குடுத்திருக்குன்னு ஒரு எண்ணம் இருந்திச்சு. அதனாலே எந்த காரணமும் இல்லாம, எந்த நோக்கமும் இல்லாம, எந்த கட்டாயமும் இல்லாம லாவண்யா என் கிட்டே அப்படி நடந்திக்கிட்டதும் நான் ஆளே மாறிட்டேன். என்னாலேயே நம்ப முடியாத அளவுக்கு நான்... நான்... ஒரு ஆம்பிளைன்னு உணர்ந்துட்டேன். அதை எனக்கு உணர வைச்சது லாவண்யா. என்னை எனக்கு மீட்டுக் குடுத்தது லாவண்யா. அதனாலே தான் நீ இல்லாதப்ப அவளை வீட்டுக்கு வர சொல்ற அளவுக்கு துணிஞ்சேன். அவ சம்மதிச்சா அவ கூட நீண்ட நாள் தொடர்பிலே இருக்கனும்ன்னு கூட நினைச்சிருப்பேன். ஆனா நேத்து ராத்திரி உன் கூட சேர்ந்திருப்புறம் நீ முதல் தடவையா சொன்ன அந்த வார்த்தை நான் இத்தனை நாள் எதுக்காக காத்திட்டிருந்தேனோ... அது நடந்திடுச்சு. நீதான் என் வாழ்க்கைன்னு புரிஞ்சுக்கிட்டேன். செய்றதை எல்லாம் செஞ்சுட்டு... லாவண்யாவை பத்தி இத்தனை சொல்லிட்டு... ரொம்ப யோக்கியன் மாதிரி பேசுறேன்னு நினைக்காதே. இனி நான் உன்னை தவிர யாரையும் என் வாழ்க்கைக்குள்ளே கொண்டு வர மாட்டேன். அதை போக போக நீயே புரிஞ்சுக்குவே. உனக்கு நான் செஞ்ச துரோகத்துக்கு மன்னிப்பு கேட்டுக்கிறேன்.

என் கணவரின் வாய்ஸ் மெசெஜை படித்து விட்டு நீண்ட நேரம் அங்கேயே நின்றிருந்தேன். மனதில் பல விதமான எண்ணங்கள். ஆரம்பத்தில் என் கணவர் லாவண்யாவிடம் நன்றாகவே மயங்கி கிடப்பதாக நினைத்து கோபமாக வந்தது. பின் நான் அவரை பல நேரங்களில் அவமதித்திருப்பதும் நினைவுக்கு வர, அவர் பக்கத்து நியாயங்கள் புரிய, இது அவருடைய தவறு மட்டுமில்லை, நானும் ஒரு விதத்தில் காரணம் என்று புரிய, மனம் மெல்ல மெல்ல லேசானது.

என் கவனம் வேறு பக்கம் இருந்ததால் வகுப்பில் மாணவர்கள் படிப்பதை விட்டு விட்டு மெல்ல தங்களுக்குள் குசுகுசுப்பாக பேச துவங்கி, அது மெல்ல மெல்ல அறையெங்கும் சலசலப்பாக மாற, என் சொந்த ப்ரசனைகளிலிருந்து மனதை மீட்டுக் கொண்டு, வகுப்பின் பக்கம் திரும்பி, சைலன்ஸ்... பேசாம படிங்க என்று அதட்டினேன். வகுப்பு அமைதியானது, என் மனதை போலவே.

மாலை ஸ்கூல் வாசலை தாண்டியதும் லாவண்யாவின் கார் அருகில் வந்து நிற்க, கண்டுக் கொள்ளாமல் போய் விடலாமா என்று நினைத்தவள், பிறகு வீண் பிடிவாதம் வேண்டாம் என்று முடிவு செய்து, காரின் முன் கதவை திறந்து, காருக்குள் ஏறி அவள் அருகில் அமர்ந்தேன்.

காரை மெதுவாக நகர்த்திய லாவண்யா, மேடம் ரொம்ப கோபமா இருப்பீங்க போல என்றாள்.

ஏண்டி போனை எடுக்கலை?

ஸாரி... ஸாரி... லைட்டா ஃபீவர்டி... டேப்லெட் போட்டுட்டு போனை சைலண்ட் மோட்லே போட்டுட்டு தூங்கிட்டேன். ஈவனிங் தான் பார்த்தேன். ரொம்ப டயர்டா இருந்திச்சு. காலைலே ஸ்கூல்லே நேர்லே பேசிக்கலாம்ன்னு திரும்ப கால் பண்ணலை என்றாள்.