19-01-2024, 01:30 PM
பாத்ரூமில் என் வலது கையால் அவர் தோளைத் தாங்கியபடி, இடது கையால் என் உள்ளாடையை உயர்த்தி நான் சிறு நீர் கழிக்க, அது என் உடைகளில் படாதபடி அவரும் ஒரு கை வைத்து கவனமாக தூக்கிப் பிடித்தார்.
கடைசியாக கால்களை அகட்டச் சொல்லி மக்கில் தண்ணீர் எடுத்து என் உறுப்பை தண்ணீர் அடித்து அவர் கழுவி விட்ட போது அன்பின் மிகுதியால் உணர்ச்சிகளின் உந்துதலில் அவர் கன்னத்தில் முத்தம் ஒன்றைக் கொடுத்து விட்டேன்.
நான் படும் சிரமத்தை பார்த்த அவருக்கும் கண்ணீர் கண்களில் தழும்ப என் முகத்தையே சில நொடிகள் உற்றுப் பார்த்து, என் கன்னத்தில் அவர் உதடுகள் ஒட்டியும், ஒட்டாமலும், பட்டும் படாமலும் அன்பான ஒரு முத்தத்தை மென்மையாக கொடுக்க, அன்பால் இருவரும் உறுகினோம்.
அவர் தோளில் நான் தலை சாய்ந்து கொள்ள, என் இடுப்பில் கை போட்டு என்னை அழைத்து வந்து பெட்டில் படுக்க வைத்து, ஃபேன் காற்றில் உலர்ந்திருந்த அவர் பேன்ட், சர்ட்டை எடுத்துப் போட்டுக் கொண்டு நிற்கவும், நர்ஸ் ஒருத்தி வந்து, ”விசிட்டர் டைம் முடிஞ்சிடுச்சு,. கிளம்புங்க’. என்று சொல்லவும் சரியாக இருந்தது.
“சரி வர்றேன்மா. ஆபீஸ் போயிட்டு திரும்பவும் வர்றேன்” என்று சொல்லி அவர் கிளம்ப, அவர் போகக் கூடாது. அருகிலேயே இருக்க வேண்டும் என்று ஏனோ என் மனம் விரும்பியது.
ஆண்கள் குணம்தான் எத்தனை விதமாக மாறுகிறது.
மீண்டும் மாலை 7 மணிக்கு, அவர் மாற்றிக் கொள்ள ட்ரெஸ்ஸும், நான் மாற்றிக் கொள்ள புது ட்ரெஸ்ஸும் ஒரு பையில் போட்டு, இருவருக்கும் கடையில் டிபன் வாங்கிக் கொண்டு வந்தார்.
அவர் வந்ததும் என் மனசுக்கு கொஞ்சம் தைரியமாக இருந்தது. “அண்ணா, அவருக்கு போன் பண்ணி ஸ்ட்ரைக் முடிஞ்சிடுச்சா? எங்க வந்துகிட்டு இருக்காருன்னு கேளுங்கண்ணா. உங்களுக்கு எதுக்கு சிரமம்?”
போன் பண்ணினார்.
“ஹலோ,... கணேஷா?”
“ஆமாங்க. விமலா எப்படி இருக்கா? ஆஃபீஸ் முடிச்சிட்டு திரும்பவும் அவளைப் போய் பாத்தீங்களா? இங்க சாயந்திரம் 6 மணிக்குதான் ஸ்ட்ரைக் முடியுமாம். அதுக்கு மேலதான் நான் அங்கே கிளம்பி வரணும். அங்கே வந்து சேர எப்படியும் மணி பத்துக்கு மேலே ஆய்டும்.”
“நீங்க ஒன்னும் கவலைப் படாதீங்க. நான் அவளைப் பத்திரமா பாத்துக்கறேன். இந்தாங்க நீங்க பதட்டப் படாம மெதுவா வந்தாவே போதும். இந்தாங்க,…விமலாகிட்டே பேசுங்க.”
ராகவன் அண்ணா என்னிடம் போனைக் கொடுக்க, அதை வாங்கி,என் கணவரிடம் பேசினேன்.
” நீங்க பேசுனதையெல்லாம் கேட்டுகிட்டுதாங்க இருந்தேன். மெதுவாவே வாங்க. இங்க அண்ணன் என்னை நல்லா பாத்துக்கறார். நான் இங்கே நல்லாதான் இருக்கேன். வார்ட்ல அதிகமா பேசக் கூடாது. அப்புறமா பேசறேன். இப்ப வச்சிடட்டுங்களா.”
“ம்,…”
மணி 8 ஆனது.
என் அருகில் உட்கார்ந்து வாங்கி வந்திருந்த இட்லிப் பொட்டலத்தைப் பிரித்து, என்னை ‘ஆ’ திறக்கச் சொல்லி எனக்கு ஒரு வாய் ஊட்டி விட்டு, அதே கையால் அவரும் சாப்பிட்டார். இப்படியே மாற்றி மாற்றி சாப்பிட்டு முடித்தோம்.
சாப்பிட்டு விட்டு, எனக்கு மாத்திரை எடுத்துக் கொடுத்து விழுங்கச் சொல்லி, நான் மாத்திரை விழுங்கி முடித்ததும், தன் உடைகளை டாய்லெட்டுக்கு சென்று மாற்றிக்கொண்டு, எனக்கு ஆதரவாக, பாதுகாப்பாக நான் படுத்திருந்த பெட்டுக்கு பக்கத்திலேயே ஒரு பெட் ஷீட்டை விரித்துப் படுத்து, குங்குமமோ, குமுதமோ ஏதோ ஒன்றை கையில் எடுத்து படித்துக் கொண்டிருந்தார்.
எனக்குள் என்னென்னவோ நினைவுகள், அங்கே என் கணவருக்கு காய்ச்சல் வந்து கஷ்டப் பட்ட போது, பூமா அவருக்கு செய்த உதவிகளும், இங்கே எனக்காக இவர் செய்து கொண்டிருக்கும் உதவிகளும், முன் ஜென்மத்து தொட்ட குறை, விட்ட குறையா?
அன்று இரவு என் கணவரும் சென்னை வந்து விட, இருவரும் போட்டி போட்டுக்கொண்டு காட்டிய அன்பில், அரவணைப்பில், அக்கறையில் ஒரு வாரத்திலேயே குணமாகி விட்டேன்.
என் கணவர் என்னுடன் இருந்ததால், அதற்குப் பின் ராகவன் அண்ணன் அவர் அலுவலகத்துக்கு சென்று விட்டார். ராகவன் அண்ணனைப் பார்த்து பேச வேண்டும். பார்த்து நன்றி சொல்ல வேண்டும் என்று என் உள்ளம் உறுத்திக் கொண்டே இருந்தது. ஆனால் முடியவில்லை.
அதற்குப் பிறகு ஒரு வாரம் கழித்து, நான் நல்லபடியாக குணமாகி எப்போதும் போல அலுவலகத்துக்கு சென்றதால், என் கணவரும் என்னை விட்டு விட்டு, ஏதோ வேலை இருப்பதாக சேலம் சென்று விட்டார்.
ஒரு நாள் இரவு நான் லேடீஸ் ஹாஸ்டலில் இருந்த போது, பூர்ணிமாவிடம் இருந்து போன் வந்தது.
“ஹலோ,.!!.”
ஹலோ,… சொல்லுங்க. நான் விமலா பேசறேன்.”
“அக்கா நான்தான் பூர்ணிமா பேசறேன்.”
“சொல்லும்மா என்ன விஷயம்?!!.”
“ஒரு முக்கியமான விஷயம் பேசணும். நீங்க தனியா இருக்கீங்களா அக்கா?!!”
“ரூம்ல தனியாதான் இருக்கேன். சொல்லும்மா.”
“இல்லக்கா,…அத எப்படி சொல்றதுன்னு தெரியல. ஆனா, சொல்லாமலும் இருக்க முடியல.”
“பரவாயில்லேம்மா, எதுன்னாலும் தயங்காம சொல்லு.”
“அது வந்து,…”
“ம்,….எதுன்னாலும் சொல்லு பூமா. நான் தனியாதான் இருக்கேன். நீ எது சொன்னாலும் தப்பா எடுத்துக்க மாட்டேன். மத்தவங்க கிட்டேயும் சொல்லமாட்டேன்.”
“அது வந்துக்கா,… “
“ம்,..சொல்லும்மா.”
“என்னோட வீட்டுக்காரர் உங்க மேலே ரொம்ப ஆசை வச்சிருக்கார். உங்களை மாதிரி தமிழ் பொண்ணு அவருக்கு பொண்டாட்டி அமையலையேன்னு அடிக்கடி ஆதங்கப்பட்டு சொல்வார். உங்க மேலே அன்பு மட்டுமில்லாம அந்தரங்கமான செக்ஸ் ஆசையும் வச்சிருக்கார். நீங்க எங்க வீட்டுக்கு குடி வந்ததிலிருந்தே அவருக்கு உங்க மேலே ஒரு கண். அந்த ஆசையை வெளிப்படையாவே என் கிட்டே சொல்வார். அவரை மயக்குற அளவுக்கு அப்படி என்ன உங்ககிட்டே என்ன இருக்கோ எனக்கு தெரியலே. ஆனா, இதை இப்ப ஏன் உங்க கிட்டே சொல்றேன்னா, போன வாரம் நீங்க ஹாஸ்பிடல்ல அட்மிட் ஆனப்ப உங்களை ரொம்ப அக்கறையா, அன்பா கவனிச்சுகிட்டார் இல்லையா, அப்போ இருந்து உங்க அழகு மேல, உங்க குணத்து மேலே, உங்க பாடி ஸ்ட்ரக்சர் மேலே என்னமோ ஒரு ஈர்ப்பு, காதல் அவருக்கு வந்துடுச்சு. வெளிப்படையா சொல்லணும்ன்னா உங்களை மனசுக்குள்ள காதலிக்கறார்ன்னு வச்சுக்கோங்களேன். உங்க மேலே பைத்தியமா இருக்கிற அவருக்கு எப்படி புத்தி மதி சொல்லி திருத்தறதுன்னு எனக்கு தெரியலே. அதனால, உங்க கிட்டே அவர் தப்பா நடந்துக்கிறதுக்கு முன்னால ஒரு எச்சரிக்கையா உங்களுக்கு இதை சொல்றேன். அவர் கூட பழக்கம் வச்சுக்காதீங்க. ரொம்ப நெருங்கிப் பழகாதீங்க. வெளியே நல்லவராட்டம் பழகினாலும், உங்களை அடையணும்னு ஆசைப்படறார். அவ்வளவுதாங்க்கா. சொல்றதை சொல்லிட்டேன்.”
“”ம்,,…!! இப்படி வெளிப்படையா பேசினதுக்கு ரொம்ப நன்றி பூமா. நான் உன்னையோ, இல்ல உன் கணவரையோ நான் எப்பவும் தப்பா நினைச்சதில்லே. அப்படி இனிமேலும் தப்பா நினைக்க மாட்டேன். நான் அடிபட்டு அனாதையா ரோட்டிலே கிடந்தப்போ, என்னை அனுசரனையா, அக்கறையா ஹாஸ்பிடல்ல சேத்தி என்னை நல்லவிதமா கவனிச்சுகிட்டவர் அவர். என் மேலே பாசம் வச்சிருக்கிற அவர் மேலே நான் எந்த அளவுக்கு அன்பையும், பாசத்தையும் வச்சிருக்கேன்னு காட்ட முடியலையேன்னு எனக்கு வருத்தமா இருக்கு பூமா. அவர் என் மேலே ஆசைப் பட்டா, படட்டுமே! ஒரு தங்கச்சியா இருந்து அவர் ஆசையை நிறைவேத்தறேன். என் உயிரை காப்பாத்தின அவருக்கு நான் இதைக் கூட செய்யலைன்னா எப்படி? உண்மையை சொல்லப் போனா ஹாஸ்பிடல்ல நான் அவர் கூட பழகினதிலேர்ந்து அவர் மேலே அன்பும், பாசமும் அதிகமாய்டுச்சு. நீ என்னை தப்பா நினைச்சா கூட பரவாயில்லே. வெக்கத்தை விட்டு சொல்றேன். எனக்கும் அவர் மேலே இப்ப காதல் வந்துடுச்சு. இதை நான் சொல்றதுக்கு வெக்கப் படலே. நீ என்னை தப்பா நினைக்காம இருந்தா சரி.”
“அக்கா!!” பூர்ணிமா நான் சொன்னதை கேட்டு அதிர்ந்தாள். பிறகு சுதாரித்துக் கொண்டு, “நான் தப்பா நினைக்கலேக்கா. உங்களுக்கு பிடிக்காம என் கணவர் உங்ககிட்டே தப்பா நடந்து, நீங்க அவரை அசிங்கப்படுத்தி, அதனால உங்க வாழ்க்கை பாதிச்சிடக் கூடாதில்லையா? அந்த அக்கறையிலே சொன்னேன். “
“சரி,.. பூமா. வெட்டு ஒன்னு துண்டு ரெண்டுன்னு கேக்கறேன். நான் ஆசைப்பட்டு கேட்டா அவரை எனக்கு விட்டுக் கொடுப்பியா?!!”
‘என்னக்கா இப்படி கேட்டுட்டீங்க. பர்மனென்ட்டா விட்டுக் கொடுக்க மாட்டேன். டெம்பரவரியா வச்சுக்கோங்க. அப்புறம்,…நீங்க ரெண்டு பேரும் புருஷன் பொண்டாட்டி மாதிரி பழகுறதைப் பத்தி எனக்கு ஒன்னும் கவலை இல்லக்கா. நீங்க லவ்வர்ஸ் மாதிரி பழகுனாலும் எனக்கு சந்தோஷம்தான். ஆனா, என் மனசுலேயும் இன்னொரு விஷயம் இருக்கு.”
“நானும் உன் கிட்டே ஒரு விஷயம் சொல்லணும்னு இத்தனை நாளா தவிச்சுகிட்டு இருந்தேன். நீ இந்த மாதிரி விஷயத்தை நீ ஆரம்பிச்சதுனால, நானும் இந்த விஷயத்தைப் பத்தி ஓப்பனா உன் கிட்டே பேச வேண்டியதா போச்சு.”
“என்னக்கா விஷயம்?!!”
“உன் வீட்டுக்காரர் மாதிரியே, என் வீட்டுக்காரரும் உன் மேலே ரொம்ப ஆசை வச்சிருக்கார். ‘பூமா மாதிரி ஒரு கேரளத்து பைங்கிளி எனக்கு கிடைச்சா நான் போன ஜென்மத்துல செஞ்ச புண்ணியம்’ன்னு அடிக்கடி சொக்ல்வார். சரி,… மனுஷனுக்கு உன் மேலே கிறுக்கு புடிச்சு போச்சு. அதான் இப்படி பேசறார்ன்னு நானும் அவர் பேசறதை எல்லாம் கண்டுக்காம விட்டுடுவேன். சில சமயம் உன்னை நினைச்சுகிட்டே, உன் பேரை சொல்லிகிட்டே என் கிட்டே தாம்பத்திய சுகம் அனுபவிச்சிருக்கார். இது வரைக்கும் அங்கே இருக்கிற என் புருஷன் எனக்கு தெரியாம, உன் மேல இருக்கிற ஆசையில உன் கிட்டே அப்படி ஏதாவது தப்பா நடந்திருந்தாலும், அதை எனக்காக மன்னிச்சிடு. அவர் காய்சல்ல முடியாம படுத்திருந்தப்போ நீ அக்கறையா கவனிச்சுகிட்டதுக்கு உன்னை ஒரு தங்கச்சி மாதிரிதான் அவரும் நினைக்கிறார். ஆனா, உன் நிறமும், ஸ்ட்ரக்சரும், குணமும்,…. இது எல்லாத்தையும் விட, உனக்கு முன்னாலேயும், பின்னாலேயும் எடுப்பா இருக்கிற அழகுகள் அவரை எல்லை மீற வச்சிடுமோன்னு எனக்கு பயமா இருக்கு. நீ எதுக்கும் கொஞ்சம் கவனமா, எச்சரிக்கையா இரு.”
“என் கணவருக்காக நீங்களே சுகம் கொடுக்க துணிஞ்சிட்டப்போ, நான் மட்டும் இரக்கமில்லாத அவ்வளவு மோசமானவளா அக்கா. உங்க புருஷன் என் கிட்டே செக்ஸுக்கு ஆசைப்பட்டா தாராளமா அவர் ஆசையை நிறைவேத்தி வைப்பேன். எனக்கும் உங்க வீட்டுக்காரரை ரொம்ப பிடிக்கும் அக்கா.”
“பூமா,…நீ இவ்வளவு சொன்னதுக்கப்புறம் நானும் வெளிப்படையா கேட்கிறேன். என் புருஷன் உன்னை எக்ஸேஞ்சா கேட்டா, அதுக்கு ஒத்துக்குவியா?”
“தாராளமாக்கா. நம்ம ரெண்டு பேரோட வீட்டுக்காரர்களுக்கு அதனால சந்தோஷம் கிடைக்குதுன்னா. எக்ஸேஞ்ச் பண்ணிக்க நான் இப்பவே ரெடி.”
“நீ ரொம்ப தங்கமானவ பூமா. உன் அருமை உன் புருஷனுக்கு தெரியல.”
“நீங்களும் தங்கமானவதான் அக்கா. உங்க அருமைதான் என் அண்ணாவுக்கு தெரியலே.’
“பாத்து பூமா. நான் இங்கே இருக்கேன். அவர் அங்கே தனியா இருக்கார். காம சுக ஏக்கத்துல கட்டிலுக்கு வாடின்னு சொல்லி கையை கிய்யை புடிச்சு இழுத்துடப் போறார்.”
“ இழுக்கட்டும்,…அப்புறம் பாக்கலாம். என் புருஷனும் அப்படிதானே. அங்கே உங்க்கிட்டே ஏதாவது அத்து மீறினா என்ன பண்ணுவீங்க.”
“வாங்கண்ணா இந்த தங்கச்சி கிட்டே புடிச்சதை எடுத்துக்கோங்கண்ணான்னு அவுத்து போட்டுட்டு நிப்பேன்.”
நான் இப்படி சொல்லவும் பூமா, “ச்சீய்!!,…” என்று சொல்லி கல கலவென சிரித்தாள்.
‘சரிக்கா. அவங்க ஆசைக்கு நாம தயாரா இருக்கிறதை நாம இப்போதைக்கு காமிக்க வேணாம். அவங்களா அப்ரோச் பண்ணா பாக்கலாம்.”
கடைசியாக கால்களை அகட்டச் சொல்லி மக்கில் தண்ணீர் எடுத்து என் உறுப்பை தண்ணீர் அடித்து அவர் கழுவி விட்ட போது அன்பின் மிகுதியால் உணர்ச்சிகளின் உந்துதலில் அவர் கன்னத்தில் முத்தம் ஒன்றைக் கொடுத்து விட்டேன்.
நான் படும் சிரமத்தை பார்த்த அவருக்கும் கண்ணீர் கண்களில் தழும்ப என் முகத்தையே சில நொடிகள் உற்றுப் பார்த்து, என் கன்னத்தில் அவர் உதடுகள் ஒட்டியும், ஒட்டாமலும், பட்டும் படாமலும் அன்பான ஒரு முத்தத்தை மென்மையாக கொடுக்க, அன்பால் இருவரும் உறுகினோம்.
அவர் தோளில் நான் தலை சாய்ந்து கொள்ள, என் இடுப்பில் கை போட்டு என்னை அழைத்து வந்து பெட்டில் படுக்க வைத்து, ஃபேன் காற்றில் உலர்ந்திருந்த அவர் பேன்ட், சர்ட்டை எடுத்துப் போட்டுக் கொண்டு நிற்கவும், நர்ஸ் ஒருத்தி வந்து, ”விசிட்டர் டைம் முடிஞ்சிடுச்சு,. கிளம்புங்க’. என்று சொல்லவும் சரியாக இருந்தது.
“சரி வர்றேன்மா. ஆபீஸ் போயிட்டு திரும்பவும் வர்றேன்” என்று சொல்லி அவர் கிளம்ப, அவர் போகக் கூடாது. அருகிலேயே இருக்க வேண்டும் என்று ஏனோ என் மனம் விரும்பியது.
ஆண்கள் குணம்தான் எத்தனை விதமாக மாறுகிறது.
மீண்டும் மாலை 7 மணிக்கு, அவர் மாற்றிக் கொள்ள ட்ரெஸ்ஸும், நான் மாற்றிக் கொள்ள புது ட்ரெஸ்ஸும் ஒரு பையில் போட்டு, இருவருக்கும் கடையில் டிபன் வாங்கிக் கொண்டு வந்தார்.
அவர் வந்ததும் என் மனசுக்கு கொஞ்சம் தைரியமாக இருந்தது. “அண்ணா, அவருக்கு போன் பண்ணி ஸ்ட்ரைக் முடிஞ்சிடுச்சா? எங்க வந்துகிட்டு இருக்காருன்னு கேளுங்கண்ணா. உங்களுக்கு எதுக்கு சிரமம்?”
போன் பண்ணினார்.
“ஹலோ,... கணேஷா?”
“ஆமாங்க. விமலா எப்படி இருக்கா? ஆஃபீஸ் முடிச்சிட்டு திரும்பவும் அவளைப் போய் பாத்தீங்களா? இங்க சாயந்திரம் 6 மணிக்குதான் ஸ்ட்ரைக் முடியுமாம். அதுக்கு மேலதான் நான் அங்கே கிளம்பி வரணும். அங்கே வந்து சேர எப்படியும் மணி பத்துக்கு மேலே ஆய்டும்.”
“நீங்க ஒன்னும் கவலைப் படாதீங்க. நான் அவளைப் பத்திரமா பாத்துக்கறேன். இந்தாங்க நீங்க பதட்டப் படாம மெதுவா வந்தாவே போதும். இந்தாங்க,…விமலாகிட்டே பேசுங்க.”
ராகவன் அண்ணா என்னிடம் போனைக் கொடுக்க, அதை வாங்கி,என் கணவரிடம் பேசினேன்.
” நீங்க பேசுனதையெல்லாம் கேட்டுகிட்டுதாங்க இருந்தேன். மெதுவாவே வாங்க. இங்க அண்ணன் என்னை நல்லா பாத்துக்கறார். நான் இங்கே நல்லாதான் இருக்கேன். வார்ட்ல அதிகமா பேசக் கூடாது. அப்புறமா பேசறேன். இப்ப வச்சிடட்டுங்களா.”
“ம்,…”
மணி 8 ஆனது.
என் அருகில் உட்கார்ந்து வாங்கி வந்திருந்த இட்லிப் பொட்டலத்தைப் பிரித்து, என்னை ‘ஆ’ திறக்கச் சொல்லி எனக்கு ஒரு வாய் ஊட்டி விட்டு, அதே கையால் அவரும் சாப்பிட்டார். இப்படியே மாற்றி மாற்றி சாப்பிட்டு முடித்தோம்.
சாப்பிட்டு விட்டு, எனக்கு மாத்திரை எடுத்துக் கொடுத்து விழுங்கச் சொல்லி, நான் மாத்திரை விழுங்கி முடித்ததும், தன் உடைகளை டாய்லெட்டுக்கு சென்று மாற்றிக்கொண்டு, எனக்கு ஆதரவாக, பாதுகாப்பாக நான் படுத்திருந்த பெட்டுக்கு பக்கத்திலேயே ஒரு பெட் ஷீட்டை விரித்துப் படுத்து, குங்குமமோ, குமுதமோ ஏதோ ஒன்றை கையில் எடுத்து படித்துக் கொண்டிருந்தார்.
எனக்குள் என்னென்னவோ நினைவுகள், அங்கே என் கணவருக்கு காய்ச்சல் வந்து கஷ்டப் பட்ட போது, பூமா அவருக்கு செய்த உதவிகளும், இங்கே எனக்காக இவர் செய்து கொண்டிருக்கும் உதவிகளும், முன் ஜென்மத்து தொட்ட குறை, விட்ட குறையா?
அன்று இரவு என் கணவரும் சென்னை வந்து விட, இருவரும் போட்டி போட்டுக்கொண்டு காட்டிய அன்பில், அரவணைப்பில், அக்கறையில் ஒரு வாரத்திலேயே குணமாகி விட்டேன்.
என் கணவர் என்னுடன் இருந்ததால், அதற்குப் பின் ராகவன் அண்ணன் அவர் அலுவலகத்துக்கு சென்று விட்டார். ராகவன் அண்ணனைப் பார்த்து பேச வேண்டும். பார்த்து நன்றி சொல்ல வேண்டும் என்று என் உள்ளம் உறுத்திக் கொண்டே இருந்தது. ஆனால் முடியவில்லை.
அதற்குப் பிறகு ஒரு வாரம் கழித்து, நான் நல்லபடியாக குணமாகி எப்போதும் போல அலுவலகத்துக்கு சென்றதால், என் கணவரும் என்னை விட்டு விட்டு, ஏதோ வேலை இருப்பதாக சேலம் சென்று விட்டார்.
ஒரு நாள் இரவு நான் லேடீஸ் ஹாஸ்டலில் இருந்த போது, பூர்ணிமாவிடம் இருந்து போன் வந்தது.
“ஹலோ,.!!.”
ஹலோ,… சொல்லுங்க. நான் விமலா பேசறேன்.”
“அக்கா நான்தான் பூர்ணிமா பேசறேன்.”
“சொல்லும்மா என்ன விஷயம்?!!.”
“ஒரு முக்கியமான விஷயம் பேசணும். நீங்க தனியா இருக்கீங்களா அக்கா?!!”
“ரூம்ல தனியாதான் இருக்கேன். சொல்லும்மா.”
“இல்லக்கா,…அத எப்படி சொல்றதுன்னு தெரியல. ஆனா, சொல்லாமலும் இருக்க முடியல.”
“பரவாயில்லேம்மா, எதுன்னாலும் தயங்காம சொல்லு.”
“அது வந்து,…”
“ம்,….எதுன்னாலும் சொல்லு பூமா. நான் தனியாதான் இருக்கேன். நீ எது சொன்னாலும் தப்பா எடுத்துக்க மாட்டேன். மத்தவங்க கிட்டேயும் சொல்லமாட்டேன்.”
“அது வந்துக்கா,… “
“ம்,..சொல்லும்மா.”
“என்னோட வீட்டுக்காரர் உங்க மேலே ரொம்ப ஆசை வச்சிருக்கார். உங்களை மாதிரி தமிழ் பொண்ணு அவருக்கு பொண்டாட்டி அமையலையேன்னு அடிக்கடி ஆதங்கப்பட்டு சொல்வார். உங்க மேலே அன்பு மட்டுமில்லாம அந்தரங்கமான செக்ஸ் ஆசையும் வச்சிருக்கார். நீங்க எங்க வீட்டுக்கு குடி வந்ததிலிருந்தே அவருக்கு உங்க மேலே ஒரு கண். அந்த ஆசையை வெளிப்படையாவே என் கிட்டே சொல்வார். அவரை மயக்குற அளவுக்கு அப்படி என்ன உங்ககிட்டே என்ன இருக்கோ எனக்கு தெரியலே. ஆனா, இதை இப்ப ஏன் உங்க கிட்டே சொல்றேன்னா, போன வாரம் நீங்க ஹாஸ்பிடல்ல அட்மிட் ஆனப்ப உங்களை ரொம்ப அக்கறையா, அன்பா கவனிச்சுகிட்டார் இல்லையா, அப்போ இருந்து உங்க அழகு மேல, உங்க குணத்து மேலே, உங்க பாடி ஸ்ட்ரக்சர் மேலே என்னமோ ஒரு ஈர்ப்பு, காதல் அவருக்கு வந்துடுச்சு. வெளிப்படையா சொல்லணும்ன்னா உங்களை மனசுக்குள்ள காதலிக்கறார்ன்னு வச்சுக்கோங்களேன். உங்க மேலே பைத்தியமா இருக்கிற அவருக்கு எப்படி புத்தி மதி சொல்லி திருத்தறதுன்னு எனக்கு தெரியலே. அதனால, உங்க கிட்டே அவர் தப்பா நடந்துக்கிறதுக்கு முன்னால ஒரு எச்சரிக்கையா உங்களுக்கு இதை சொல்றேன். அவர் கூட பழக்கம் வச்சுக்காதீங்க. ரொம்ப நெருங்கிப் பழகாதீங்க. வெளியே நல்லவராட்டம் பழகினாலும், உங்களை அடையணும்னு ஆசைப்படறார். அவ்வளவுதாங்க்கா. சொல்றதை சொல்லிட்டேன்.”
“”ம்,,…!! இப்படி வெளிப்படையா பேசினதுக்கு ரொம்ப நன்றி பூமா. நான் உன்னையோ, இல்ல உன் கணவரையோ நான் எப்பவும் தப்பா நினைச்சதில்லே. அப்படி இனிமேலும் தப்பா நினைக்க மாட்டேன். நான் அடிபட்டு அனாதையா ரோட்டிலே கிடந்தப்போ, என்னை அனுசரனையா, அக்கறையா ஹாஸ்பிடல்ல சேத்தி என்னை நல்லவிதமா கவனிச்சுகிட்டவர் அவர். என் மேலே பாசம் வச்சிருக்கிற அவர் மேலே நான் எந்த அளவுக்கு அன்பையும், பாசத்தையும் வச்சிருக்கேன்னு காட்ட முடியலையேன்னு எனக்கு வருத்தமா இருக்கு பூமா. அவர் என் மேலே ஆசைப் பட்டா, படட்டுமே! ஒரு தங்கச்சியா இருந்து அவர் ஆசையை நிறைவேத்தறேன். என் உயிரை காப்பாத்தின அவருக்கு நான் இதைக் கூட செய்யலைன்னா எப்படி? உண்மையை சொல்லப் போனா ஹாஸ்பிடல்ல நான் அவர் கூட பழகினதிலேர்ந்து அவர் மேலே அன்பும், பாசமும் அதிகமாய்டுச்சு. நீ என்னை தப்பா நினைச்சா கூட பரவாயில்லே. வெக்கத்தை விட்டு சொல்றேன். எனக்கும் அவர் மேலே இப்ப காதல் வந்துடுச்சு. இதை நான் சொல்றதுக்கு வெக்கப் படலே. நீ என்னை தப்பா நினைக்காம இருந்தா சரி.”
“அக்கா!!” பூர்ணிமா நான் சொன்னதை கேட்டு அதிர்ந்தாள். பிறகு சுதாரித்துக் கொண்டு, “நான் தப்பா நினைக்கலேக்கா. உங்களுக்கு பிடிக்காம என் கணவர் உங்ககிட்டே தப்பா நடந்து, நீங்க அவரை அசிங்கப்படுத்தி, அதனால உங்க வாழ்க்கை பாதிச்சிடக் கூடாதில்லையா? அந்த அக்கறையிலே சொன்னேன். “
“சரி,.. பூமா. வெட்டு ஒன்னு துண்டு ரெண்டுன்னு கேக்கறேன். நான் ஆசைப்பட்டு கேட்டா அவரை எனக்கு விட்டுக் கொடுப்பியா?!!”
‘என்னக்கா இப்படி கேட்டுட்டீங்க. பர்மனென்ட்டா விட்டுக் கொடுக்க மாட்டேன். டெம்பரவரியா வச்சுக்கோங்க. அப்புறம்,…நீங்க ரெண்டு பேரும் புருஷன் பொண்டாட்டி மாதிரி பழகுறதைப் பத்தி எனக்கு ஒன்னும் கவலை இல்லக்கா. நீங்க லவ்வர்ஸ் மாதிரி பழகுனாலும் எனக்கு சந்தோஷம்தான். ஆனா, என் மனசுலேயும் இன்னொரு விஷயம் இருக்கு.”
“நானும் உன் கிட்டே ஒரு விஷயம் சொல்லணும்னு இத்தனை நாளா தவிச்சுகிட்டு இருந்தேன். நீ இந்த மாதிரி விஷயத்தை நீ ஆரம்பிச்சதுனால, நானும் இந்த விஷயத்தைப் பத்தி ஓப்பனா உன் கிட்டே பேச வேண்டியதா போச்சு.”
“என்னக்கா விஷயம்?!!”
“உன் வீட்டுக்காரர் மாதிரியே, என் வீட்டுக்காரரும் உன் மேலே ரொம்ப ஆசை வச்சிருக்கார். ‘பூமா மாதிரி ஒரு கேரளத்து பைங்கிளி எனக்கு கிடைச்சா நான் போன ஜென்மத்துல செஞ்ச புண்ணியம்’ன்னு அடிக்கடி சொக்ல்வார். சரி,… மனுஷனுக்கு உன் மேலே கிறுக்கு புடிச்சு போச்சு. அதான் இப்படி பேசறார்ன்னு நானும் அவர் பேசறதை எல்லாம் கண்டுக்காம விட்டுடுவேன். சில சமயம் உன்னை நினைச்சுகிட்டே, உன் பேரை சொல்லிகிட்டே என் கிட்டே தாம்பத்திய சுகம் அனுபவிச்சிருக்கார். இது வரைக்கும் அங்கே இருக்கிற என் புருஷன் எனக்கு தெரியாம, உன் மேல இருக்கிற ஆசையில உன் கிட்டே அப்படி ஏதாவது தப்பா நடந்திருந்தாலும், அதை எனக்காக மன்னிச்சிடு. அவர் காய்சல்ல முடியாம படுத்திருந்தப்போ நீ அக்கறையா கவனிச்சுகிட்டதுக்கு உன்னை ஒரு தங்கச்சி மாதிரிதான் அவரும் நினைக்கிறார். ஆனா, உன் நிறமும், ஸ்ட்ரக்சரும், குணமும்,…. இது எல்லாத்தையும் விட, உனக்கு முன்னாலேயும், பின்னாலேயும் எடுப்பா இருக்கிற அழகுகள் அவரை எல்லை மீற வச்சிடுமோன்னு எனக்கு பயமா இருக்கு. நீ எதுக்கும் கொஞ்சம் கவனமா, எச்சரிக்கையா இரு.”
“என் கணவருக்காக நீங்களே சுகம் கொடுக்க துணிஞ்சிட்டப்போ, நான் மட்டும் இரக்கமில்லாத அவ்வளவு மோசமானவளா அக்கா. உங்க புருஷன் என் கிட்டே செக்ஸுக்கு ஆசைப்பட்டா தாராளமா அவர் ஆசையை நிறைவேத்தி வைப்பேன். எனக்கும் உங்க வீட்டுக்காரரை ரொம்ப பிடிக்கும் அக்கா.”
“பூமா,…நீ இவ்வளவு சொன்னதுக்கப்புறம் நானும் வெளிப்படையா கேட்கிறேன். என் புருஷன் உன்னை எக்ஸேஞ்சா கேட்டா, அதுக்கு ஒத்துக்குவியா?”
“தாராளமாக்கா. நம்ம ரெண்டு பேரோட வீட்டுக்காரர்களுக்கு அதனால சந்தோஷம் கிடைக்குதுன்னா. எக்ஸேஞ்ச் பண்ணிக்க நான் இப்பவே ரெடி.”
“நீ ரொம்ப தங்கமானவ பூமா. உன் அருமை உன் புருஷனுக்கு தெரியல.”
“நீங்களும் தங்கமானவதான் அக்கா. உங்க அருமைதான் என் அண்ணாவுக்கு தெரியலே.’
“பாத்து பூமா. நான் இங்கே இருக்கேன். அவர் அங்கே தனியா இருக்கார். காம சுக ஏக்கத்துல கட்டிலுக்கு வாடின்னு சொல்லி கையை கிய்யை புடிச்சு இழுத்துடப் போறார்.”
“ இழுக்கட்டும்,…அப்புறம் பாக்கலாம். என் புருஷனும் அப்படிதானே. அங்கே உங்க்கிட்டே ஏதாவது அத்து மீறினா என்ன பண்ணுவீங்க.”
“வாங்கண்ணா இந்த தங்கச்சி கிட்டே புடிச்சதை எடுத்துக்கோங்கண்ணான்னு அவுத்து போட்டுட்டு நிப்பேன்.”
நான் இப்படி சொல்லவும் பூமா, “ச்சீய்!!,…” என்று சொல்லி கல கலவென சிரித்தாள்.
‘சரிக்கா. அவங்க ஆசைக்கு நாம தயாரா இருக்கிறதை நாம இப்போதைக்கு காமிக்க வேணாம். அவங்களா அப்ரோச் பண்ணா பாக்கலாம்.”