16-01-2024, 04:22 AM
நீங்க பாட்டுக்கு செல்பி அது இதுனு சொல்றீங்க.. ஒன்னும் புரியல..
நான்: பேசாம இருங்க. நான் ஒன்னு எடுத்து காட்றேன் பாருங்க....ஒரு போட்டோ ஒன்னு
ஸ்மைல் பண்ணிகிட்டே எடுத்தேன் என்னையேவே... பார்த்ததும், இதுதானா செல்பி,
தன்னைத்தானே படம் புடிக்கிற கொடும இல்ல இது?னு சிரிச்சாங்க.
நான்: ஆமா இதான்...நீங்க ஒன்னு எடுங்க பார்ப்போம்...
அத்தை: ஐயோ... மாப்பிளை...எனக்கு வயசு ௬௦. ஞாபகம் இருக்கட்டும்.
நான்: நீங்க எடுங்க சொல்றேன்.
பின்னர் ஒரு போட்டோ எடுத்தாங்க.. சீரான அங்கிள் இல்லை.. கோணலா இருந்துச்சு..
அவங்களுக்கே புடிக்கல..
நான்: இதுக்குதான்... நான் சொல்லி தேர்ன்னு சொன்னேன்....
அத்தை: ஹ்ம்ம்... என்னமோ பண்ணுங்க.. ஆனா அழிச்சுடுங்க இது எல்லாத்தையும்..
அசிங்கமா இருக்கு..
அவங்க கண் முன்னாடியே டெலிட் பண்ணதும் அவங்களுக்கு ஒரு நம்பிக்கை வந்துச்சு...
நான்: அத்தை, இப்போ ரெடியா?
அத்தை; ஹ்ம்ம்.. வேணம்னா கேக்க மாட்டேங்குறீங்க மாப்ள..
நான்: பக்கத்துல வாங்கத்த... ரெண்டு பேரும் ஒரு பிரேம்ல நிப்போம்..
அத்தை: இல்ல வேணாம்...
நான்: சரி நான் வரேன்...(டக்குனு பக்கத்துல போயி நின்னு ஒரு செலஃபீ மேல வெச்சு
எடுத்தேன்.. அபாரம்.. லேசா வெக்க படறாங்கனு தெரிஞ்சுது)
நான்: அத்தை.. இது எப்படி...
அத்தை: நல்லாத்தான் இருக்கு..... ஆனா இது சரி இல்ல... வேணாம்...
நான்: பாக்க எப்படி இருக்குனு மட்டும் சொல்லுங்க...
அத்தை: நல்லாருக்கு மாப்ள.. ஒரு கெழவி கூட போயி செலஃபீ எடுக்கணுமா நீங்க?
நான்: ஒன்னு சொல்லவா?... கல்யாண ஜோடி மாதிரி இருக்கு....ஹெஹெஹெ..
அத்தை: மாப்ள...நிறுத்துங்க. போதும்..
உடனே உள்ள போயிட்டாங்க,,,,,,,
அத்தே, மன்னிக்கணும். நான் வேணும்னே ஏதும் சொல்லல, உங்க மேல எனக்கு மதிப்பு
உண்டு. நீங்களும் என்னை மதிக்கிறீங்கன்னு தெரியும். இதுக்கு மேல என்ன
சொல்றதுன்னு எனக்கு தெரில. என்றேன் நான்.
நீங்க ஏதும் சொல்ல வேணாம் மாப்ள...உண்மையிலேயே எங்க மேல மதிப்பு இருந்தா இங்க
இருந்து கிளம்புங்க...திரும்பி பார்க்காமலே கூறினாள் அவள்..
நான் மௌனமானேன்...என்ன சொல்வதென்று தெரியவில்லை...வெறும் வாய்வார்த்தையில் என்
மதிப்பை குறைத்து கொண்டேனோ என்ற என்னம்வேறு.. பேசாமல் வெளியே வந்து சோபாவில்
அமர்ந்தேன்...
சிறிது நேரம் கழித்து ராதா அத்தை வெளியில் வந்தாள்.
அத்தை- எவ்ளோ நேரமா இப்படி உக்காந்துருக்க போறீங்க?
நான்: தெரில அத்த..
அத்தை: உங்கள என்ன சொல்றதுன்னு தெரில.. விளையாட்டுத்தனமா இருக்கீங்க.
பெரியவங்ககிட்ட எப்படி பேசணும்னு தெரியல.
நான்: ஆமா அத்தே...மன்னிச்சுருங்க. எல்லாம் இந்த செல்பி எடுக்கறேன்னு
நெனைச்சதால வந்தது.. இந்த போன் இனி தொடவே கூடாது... என்றவாறே தூக்கி
எறிந்தேன் ... அது இரண்டாய் பிரிந்து எங்கோ ஒஅர் மூலையில் சென்று விழுந்தது....
அத்தை: அது மேல ஏன் உங்க கோவத்தை காட்டறீங்க? நல்ல கோஸ்டலி போன் மாதிரி
இருக்கு... இப்படி அறிவு இல்லாம தூக்கி போடறீங்களே? அவள் சென்று மூலையில்
கிடந்த போன் துண்டுகளைப்பொருக்கி என்னிடம் கொண்டு வந்தாள்.
இதை எப்படி மாட்றது?
விடுங்கத்த...நான் மாட்டிக்கிறேன்... எல்லாம் என் நேரம்...
அத்தை: ஐயோ... உங்கள என்ன பண்றது... ஏன் இப்படி ஒரு அலுப்பு...என் மகன் மாதிரி
நீங்க...ஜோடின்னு சொன்னதும் கொஞ்சம் கோவமாயிடுச்சு அதான்... இப்ப என்ன?
செல்பி தானே எடுக்கணும்? நல்லபடியா எடுக்கலாம்... நீங்க போன் செட் பண்ணுங்க...
போதுமா?
நான்: ஹ்ம்ம்...ஒரு சின்ன சலிப்புடன் போன் எடுத்து மாற்றினேன்... சில
நிமிடங்களில் தயார் ஆனது..
இப்படி வாங்கத்த... சோபால உக்காந்தே போட்டோ எடுக்கலாம்...
அத்தை: ஹ்ம்ம்... என்னவோ பண்ணுங்க.. என்றவாறே பக்கத்தில் அமர்ந்தாள்...
முதல் இரன்டு படம் வெகு சாதாரணமாய் எடுத்தேன்...மூன்றாம் படம் இன்னும் கொஞ்சம்
நெருக்கமாய் எடுக்கவெண்ணி அவளோட ஒட்டி உக்காந்தேன்...
அத்தை: என்ன மாப்ள இது...
நான்: ஐயோ.. பேசாம இருங்க..
அத்த: ஹ்ம்ம்...
நான்: அத்தே, கன்னத்தோடு கன்னம் வெச்சு ஒரு போஸ் கொடுக்கலாமா?
அத்தே: என்ன விளையாடுறீங்களா?
நான்: இல்ல நிஜம்தான்...நல்லாருக்கும் பாருங்க...
அத்தே: ஐயோ வேணாமே...
நான்: நீங்க சொன்ன கேக்க மாடீங்க...
என்றவாறே அவளை இழுத்து என் மேல் சாய்த்து
கன்னத்தோடு கன்னம் வைத்தேன்...முதலில் முறுக்கியவள் பின்னர் கொஞ்சம் தடுப்பதை
குறைத்தாள்...
பின்னர் அவள் தோள் மீது சாய்ந்து ஒன்று, என் தோள் மீது அவளை சாய்த்து
ஒன்று...இப்படி ஒரு சில படங்களை போனது...
சில நிமிடம் கழிந்திருக்கும்..
நான்: ராதா...படம்லாம் எப்படி? நல்லாருக்கா?
அத்தை: என்னது ராதாவா?
நான்: இல்லையா பின்ன? உங்கள பார்த்தா சின்ன பொண்ணு மாதிரிதான் இருக்கீங்க...
அதான்...
ராதா: சும்மா சொல்லாதீங்க.... அறுபது வயசு ஆயிடுச்சு.. முக்கால்வாசி முடி
நரைச்சு போச்சு...சுருக்கம் விழுந்த மூஞ்சி.. கெழவி ஆயாச்சு. இப்போ போயி...
நான்: இல்ல ராதா.. நிஜமா சொல்றேன்... சொன்ன தப்ப நெனைக்க கூடாது... இந்த
வயசுலயும் சும்மா கிண்ணுனு தன இருக்க நீ... முடி நரைச்ச என்ன? நல்ல செம்ம
பிகர் நீ...
ராதா: மாப்....என்று வாயை திறந்தவளை இருக்க அனைத்து... இதழோட இதழ்
பதித்தேன்... ஒரு சில நிமிடங்களில் கண்ணை மூடி ஒத்துழைக்க ஆரம்பித்தாள் என்
அழகு மாமியார் ராதா... ராதா.....
அதன் பின்.......
நான்: பேசாம இருங்க. நான் ஒன்னு எடுத்து காட்றேன் பாருங்க....ஒரு போட்டோ ஒன்னு
ஸ்மைல் பண்ணிகிட்டே எடுத்தேன் என்னையேவே... பார்த்ததும், இதுதானா செல்பி,
தன்னைத்தானே படம் புடிக்கிற கொடும இல்ல இது?னு சிரிச்சாங்க.
நான்: ஆமா இதான்...நீங்க ஒன்னு எடுங்க பார்ப்போம்...
அத்தை: ஐயோ... மாப்பிளை...எனக்கு வயசு ௬௦. ஞாபகம் இருக்கட்டும்.
நான்: நீங்க எடுங்க சொல்றேன்.
பின்னர் ஒரு போட்டோ எடுத்தாங்க.. சீரான அங்கிள் இல்லை.. கோணலா இருந்துச்சு..
அவங்களுக்கே புடிக்கல..
நான்: இதுக்குதான்... நான் சொல்லி தேர்ன்னு சொன்னேன்....
அத்தை: ஹ்ம்ம்... என்னமோ பண்ணுங்க.. ஆனா அழிச்சுடுங்க இது எல்லாத்தையும்..
அசிங்கமா இருக்கு..
அவங்க கண் முன்னாடியே டெலிட் பண்ணதும் அவங்களுக்கு ஒரு நம்பிக்கை வந்துச்சு...
நான்: அத்தை, இப்போ ரெடியா?
அத்தை; ஹ்ம்ம்.. வேணம்னா கேக்க மாட்டேங்குறீங்க மாப்ள..
நான்: பக்கத்துல வாங்கத்த... ரெண்டு பேரும் ஒரு பிரேம்ல நிப்போம்..
அத்தை: இல்ல வேணாம்...
நான்: சரி நான் வரேன்...(டக்குனு பக்கத்துல போயி நின்னு ஒரு செலஃபீ மேல வெச்சு
எடுத்தேன்.. அபாரம்.. லேசா வெக்க படறாங்கனு தெரிஞ்சுது)
நான்: அத்தை.. இது எப்படி...
அத்தை: நல்லாத்தான் இருக்கு..... ஆனா இது சரி இல்ல... வேணாம்...
நான்: பாக்க எப்படி இருக்குனு மட்டும் சொல்லுங்க...
அத்தை: நல்லாருக்கு மாப்ள.. ஒரு கெழவி கூட போயி செலஃபீ எடுக்கணுமா நீங்க?
நான்: ஒன்னு சொல்லவா?... கல்யாண ஜோடி மாதிரி இருக்கு....ஹெஹெஹெ..
அத்தை: மாப்ள...நிறுத்துங்க. போதும்..
உடனே உள்ள போயிட்டாங்க,,,,,,,
அத்தே, மன்னிக்கணும். நான் வேணும்னே ஏதும் சொல்லல, உங்க மேல எனக்கு மதிப்பு
உண்டு. நீங்களும் என்னை மதிக்கிறீங்கன்னு தெரியும். இதுக்கு மேல என்ன
சொல்றதுன்னு எனக்கு தெரில. என்றேன் நான்.
நீங்க ஏதும் சொல்ல வேணாம் மாப்ள...உண்மையிலேயே எங்க மேல மதிப்பு இருந்தா இங்க
இருந்து கிளம்புங்க...திரும்பி பார்க்காமலே கூறினாள் அவள்..
நான் மௌனமானேன்...என்ன சொல்வதென்று தெரியவில்லை...வெறும் வாய்வார்த்தையில் என்
மதிப்பை குறைத்து கொண்டேனோ என்ற என்னம்வேறு.. பேசாமல் வெளியே வந்து சோபாவில்
அமர்ந்தேன்...
சிறிது நேரம் கழித்து ராதா அத்தை வெளியில் வந்தாள்.
அத்தை- எவ்ளோ நேரமா இப்படி உக்காந்துருக்க போறீங்க?
நான்: தெரில அத்த..
அத்தை: உங்கள என்ன சொல்றதுன்னு தெரில.. விளையாட்டுத்தனமா இருக்கீங்க.
பெரியவங்ககிட்ட எப்படி பேசணும்னு தெரியல.
நான்: ஆமா அத்தே...மன்னிச்சுருங்க. எல்லாம் இந்த செல்பி எடுக்கறேன்னு
நெனைச்சதால வந்தது.. இந்த போன் இனி தொடவே கூடாது... என்றவாறே தூக்கி
எறிந்தேன் ... அது இரண்டாய் பிரிந்து எங்கோ ஒஅர் மூலையில் சென்று விழுந்தது....
அத்தை: அது மேல ஏன் உங்க கோவத்தை காட்டறீங்க? நல்ல கோஸ்டலி போன் மாதிரி
இருக்கு... இப்படி அறிவு இல்லாம தூக்கி போடறீங்களே? அவள் சென்று மூலையில்
கிடந்த போன் துண்டுகளைப்பொருக்கி என்னிடம் கொண்டு வந்தாள்.
இதை எப்படி மாட்றது?
விடுங்கத்த...நான் மாட்டிக்கிறேன்... எல்லாம் என் நேரம்...
அத்தை: ஐயோ... உங்கள என்ன பண்றது... ஏன் இப்படி ஒரு அலுப்பு...என் மகன் மாதிரி
நீங்க...ஜோடின்னு சொன்னதும் கொஞ்சம் கோவமாயிடுச்சு அதான்... இப்ப என்ன?
செல்பி தானே எடுக்கணும்? நல்லபடியா எடுக்கலாம்... நீங்க போன் செட் பண்ணுங்க...
போதுமா?
நான்: ஹ்ம்ம்...ஒரு சின்ன சலிப்புடன் போன் எடுத்து மாற்றினேன்... சில
நிமிடங்களில் தயார் ஆனது..
இப்படி வாங்கத்த... சோபால உக்காந்தே போட்டோ எடுக்கலாம்...
அத்தை: ஹ்ம்ம்... என்னவோ பண்ணுங்க.. என்றவாறே பக்கத்தில் அமர்ந்தாள்...
முதல் இரன்டு படம் வெகு சாதாரணமாய் எடுத்தேன்...மூன்றாம் படம் இன்னும் கொஞ்சம்
நெருக்கமாய் எடுக்கவெண்ணி அவளோட ஒட்டி உக்காந்தேன்...
அத்தை: என்ன மாப்ள இது...
நான்: ஐயோ.. பேசாம இருங்க..
அத்த: ஹ்ம்ம்...
நான்: அத்தே, கன்னத்தோடு கன்னம் வெச்சு ஒரு போஸ் கொடுக்கலாமா?
அத்தே: என்ன விளையாடுறீங்களா?
நான்: இல்ல நிஜம்தான்...நல்லாருக்கும் பாருங்க...
அத்தே: ஐயோ வேணாமே...
நான்: நீங்க சொன்ன கேக்க மாடீங்க...
என்றவாறே அவளை இழுத்து என் மேல் சாய்த்து
கன்னத்தோடு கன்னம் வைத்தேன்...முதலில் முறுக்கியவள் பின்னர் கொஞ்சம் தடுப்பதை
குறைத்தாள்...
பின்னர் அவள் தோள் மீது சாய்ந்து ஒன்று, என் தோள் மீது அவளை சாய்த்து
ஒன்று...இப்படி ஒரு சில படங்களை போனது...
சில நிமிடம் கழிந்திருக்கும்..
நான்: ராதா...படம்லாம் எப்படி? நல்லாருக்கா?
அத்தை: என்னது ராதாவா?
நான்: இல்லையா பின்ன? உங்கள பார்த்தா சின்ன பொண்ணு மாதிரிதான் இருக்கீங்க...
அதான்...
ராதா: சும்மா சொல்லாதீங்க.... அறுபது வயசு ஆயிடுச்சு.. முக்கால்வாசி முடி
நரைச்சு போச்சு...சுருக்கம் விழுந்த மூஞ்சி.. கெழவி ஆயாச்சு. இப்போ போயி...
நான்: இல்ல ராதா.. நிஜமா சொல்றேன்... சொன்ன தப்ப நெனைக்க கூடாது... இந்த
வயசுலயும் சும்மா கிண்ணுனு தன இருக்க நீ... முடி நரைச்ச என்ன? நல்ல செம்ம
பிகர் நீ...
ராதா: மாப்....என்று வாயை திறந்தவளை இருக்க அனைத்து... இதழோட இதழ்
பதித்தேன்... ஒரு சில நிமிடங்களில் கண்ணை மூடி ஒத்துழைக்க ஆரம்பித்தாள் என்
அழகு மாமியார் ராதா... ராதா.....
அதன் பின்.......