episode 13
బాలమ్మ,,, అమ్మా,, బాల,, అని ఎక్కడో లోతులో నుంచి ఎవరో నన్ను పిలుస్తున్నట్టు నా భుజం మీద చేతి స్పర్శ తగులుతూ ఉండేసరికి గాఢనిద్రలో ఉన్న నేను ఉలిక్కిపడి లేచాను. కానీ నా కళ్ళు తెరుచుకోవడం చాలా కష్టమై బరువుగా కనురెప్పలు ఆడిస్తూ బోర్లా ఉన్న నేను పక్కకు తిరిగి చూసేసరికి మసక మసకగా లక్ష్మమ్మ నన్ను కదుపుతూ నిద్రలేపుతూ కనపడింది. బాగా అలవాటైన మనిషే కాబట్టి నాకు పెద్దగా కంగారుగా అనిపించకపోయినా ఈ టైంలో లక్ష్మమ్మ ఇక్కడికి ఎందుకు వచ్చింది? అని అనుకుంటూ లేచి కూర్చుని మత్తుగా ఉన్న గొంతుతో అదే విషయాన్ని అడిగాను. .... ఇప్పుడు టైమ్ ఎంత అయిందో తెలుసా అమ్మా,, బారెడు పొద్దెక్కినా ఇంకా నువ్వు పడుకొని లేవలేదని బయట ఆ అబ్బాయి చెప్పడంతో నీకేమైందో అని కంగారుపడి లోపలికి వచ్చాను. జ్వరం ఏమైనా వచ్చిందా? అంటూ నా నుదుటిమీద మెడ మీద చెయ్యి పెట్టి చూసింది.
వెంటనే నేను గడియారం వైపు చూడగా టైం 9:30 కనిపించింది. నిన్నంతా బాగా దెంగించుకుని రాత్రి కూడా బాగా లేటుగా పడుకోవడంతో మొద్దు నిద్ర పట్టేసింది. అదే విషయం గురించి లక్ష్మమ్మతో మాట్లాడుతూ, ఏం లేదు లక్ష్మమ్మ నేను బాగానే ఉన్నాను రాత్రి చాలాసేపటి వరకు నిద్ర పట్టలేదు అందుకే ఇప్పుడు లేట్ అయిపోయింది అని అన్నాను. .... ఏంటమ్మా ఇది,, అబ్బాయి ఊళ్ళో లేడు అయినా సరే నువ్వేమో ఒంటిమీద గుడ్డ లేకుండా ఆదమరిచి పడుకున్నావు, ఇంట్లో నీతో పాటు ఇంకో కుర్రోడు ఉన్నాడు కొంచెం జాగ్రత్తగా ఉండాలి కదా? అని అంది లక్ష్మమ్మ. .... ఆ మాటకి నేను చిన్నగా నవ్వుతూ, నేను నా బెడ్రూమ్ లో ఉన్నాను కదా లక్ష్మమ్మ, అయినా వాడు మంచోడేలే మనమేమీ కంగారు పడవలసిన అవసరం లేదు. అయినా రోజు విప్పుకు తిరిగేదాన్ని నాకు భయమెందుకు? అని అన్నాను.
భలే దానివమ్మ నువ్వు,, మీ ఆయనకి నాకు అంటే నిన్ను ఇలా చూడటం అలవాటైన పనే కానీ ఆ కుర్రాడు నీ గురించి తప్పుగా అనుకుంటే బాగోదు కదా? అని అంది లక్ష్మమ్మ. .... నేను మళ్ళీ నవ్వుతూ, ఏముంది వాడికి కూడా అలవాటు చేసేస్తే సరిపోతుంది చూస్తూ ఉండు మరో రెండు రోజుల్లో వాడికి కూడా అలవాటైపోయేలా చేసేస్తాను అని అన్నాను. .... నా మాటకి లక్ష్మమ్మ కూడా నవ్వుతూ, భలే పిల్లవమ్మ నువ్వు,,, సరేగాని లేచి కొంచెం తొందరగా ఎంగిలిపడు కడుపుకి ఆకలిగా ఉంటుంది అంటూ పైకి లేచింది. .... నేను కూడా పైకి లేచి, ఉండు లక్ష్మమ్మ టీ పెడతాను తాగేసి వెళ్దువు గాని అని అన్నాను. .... లేదమ్మ ఇప్పటికే బాగా లేట్ అయిపోయింది అడవిలోకి వెళ్లి పళ్ళేరుకుని ఈరోజు కొంచెం పెందలకాడే ఇంటికెళ్లే పనుంది అని అంది. .... పక్కనే చైర్ లో ఉన్న నైటీ తీసి వేసుకుని, సరే అయితే,,, అంటూ లక్ష్మమ్మతో పాటు బయటకు వచ్చి లక్ష్మమ్మను పంపించాను.
ఆ తర్వాత కారు దగ్గర నిల్చున్న మున్నాని చూసి, నువ్వైనా నిద్ర లేపొచ్చు కదరా అని అడిగాను. .... గుడ్ మార్నింగ్ మేడం,,, అని చిన్నగా నవ్వుతూ, పడుకున్నారు కదా డిస్టర్బ్ చేయడం ఎందుకని పిలవలేదు. నేను తయారై బయటకు వచ్చి కార్ తుడుచుకుంటూ ఉంటే ఆవిడొచ్చి మీ గురించి అడగడంతో మీరు ఇంకా పడుకున్నారు అని చెబితే ఆవిడే లోపలికి వచ్చింది అని చెప్పాడు. .... సరేలే నేను తొందరగా తయారయ్యి వస్తాను నువ్వు లోపలికి వచ్చి కూర్చో అంటూ వెనక్కి తిరిగి లోపలికి వచ్చి నైటీ తీసి పడేసి టవల్ తీసుకుని బాత్రూంలో దూరాను. అన్ని పనులు ముగించుకుని స్నానం చేసి బయటకు వచ్చేసరికి టైం 10:00 అయిపోయింది. ఇప్పుడు టీ టిఫిన్ తయారు చేసుకుని బయలుదేరేసరికి ఇంకా లేట్ అయిపోతుంది బయట ఎక్కడైనా తినొచ్చు అని అనుకొని బెడ్రూమ్ లోకి వెళ్ళాను.
అప్పుడే నాకు ఐ పిల్ చేసుకోవాలని గుర్తొచ్చి ముందుగా ఆ పని చేశాను. ఆ తర్వాత లాంగ్ డ్రైవ్ వెళ్తున్నాం కాబట్టి ఏ డ్రెస్ వేసుకుంటే బాగుంటుంది అని వార్డ్ రోబ్ లో ఉన్న బట్టలు చూస్తూ ఆలోచించాను. మేము ఎప్పుడూ ఎక్కడికి వెళ్ళేది ఉండదు కాబట్టి నేను మోడ్రన్ డ్రెస్సులు వేసుకోవడం చాలా తక్కువ. కానీ గోపాల్ నాకోసం బోలెడన్ని డ్రెస్సులు కొనిపెట్టాడు వాటిని తనకోసం ఇంట్లో వేసి చూపించడం తప్ప బయట వేసుకోవడం చాలా తక్కువ. రెస్టారెంట్ లేదా సినిమాలకి వెళ్లేటప్పుడు స్కర్ట్ మరియు టాప్, సింగల్ పీస్ లోకట్ లేదంటే సెక్సీగా ఉండే లాంగ్ ఫ్రాక్ లు వాడుతూ ఉంటాను. కానీ లెగ్గింగ్స్ మరియు షర్ట్స్, నెక్ షర్ట్స్, ట్యాంక్ టాప్స్ ఇంకా చాలా రకాల డ్రెస్సులు వాడకుండా అలాగే పడుండడం కనపడటంతో బయట కంఫర్ట్ గా ఉంటుందని ఒక బ్లాక్ కలర్ లెగ్గింగ్ దానికి కాంట్రాస్టుగా జబ్బలు లేని పొడుగాటి వైట్ షర్ట్ లోపల వేసుకోవడానికి ఒక బ్లాక్ కలర్ ట్యాంక్ టాప్ మరియు బ్లాక్ కలర్ ప్యాంటీ సెలెక్ట్ చేసుకుని రెడీ అయ్యాను.
జడ వేసుకోకుండా అందమైన బ్యాండ్ తో జుట్టును పోనీటెయిల్ వేసుకుని అద్దంలో చూసుకున్నాను. ట్యాంక్ టాప్ కొంచెం దళసరిది కావడంతో లోపల బ్రా లేకపోయినా బయటికి హుందాగానే కనిపిస్తాను కాబట్టి కావాలంటే షర్ట్ తీసేసి కూడా కూర్చోవచ్చు అనుకున్నాను. షర్ట్ కు పై రెండు బటన్లు పెట్టకుండా వదిలేసి ఒకసారి ముందు వెనక్కి తిరిగి చూసుకుని ఎండగా ఉంటే పెట్టుకోవడానికి ఒక స్టైలిష్ చలువ కళ్ళజోడు ట్యాంక్ టాప్ కి తగిలించుకుని బయటకు వెళ్తున్న విషయాన్ని గోపాల్ కి చెబుదామని కాల్ చేశాను. కానీ గోపాల్ ఫోన్ స్విచ్ ఆఫ్ వస్తుండడంతో బిజీగా ఉండుంటాడు ఈ విషయాన్ని వచ్చిన తర్వాత చెప్పి సర్ప్రైజ్ చేద్దాం అనే ఆలోచనతో హ్యాండ్ బ్యాగ్ తీసుకుని బయటకు వచ్చాను. అంతలోనే మళ్లీ ఏదో గుర్తుకొచ్చి బెడ్రూమ్ లోకి వెళ్లి అవసరం పడితే ఉపయోగపడతాయని ఒక చిన్న బ్యాగ్ తీసుకుని అందులో ఒక దుప్పటి మరియు టవల్ సర్దుకొని బయటికి వచ్చి డోర్ లాక్ చేశాను.
అల్ట్రా మోడ్రన్ లుక్ లో ఉన్న నన్ను చూసేసరికి మున్నాగాడు కళ్ళు పెద్దవి చేసి ఆశ్చర్యంగా నోరేళ్లబెట్టి నన్నే చూస్తూ ఉండిపోయాడు. ఏంట్రా అలా చూస్తున్నావు? ముందు ఆ నోరు ముయ్యి లేదంటే ఈగలు దూరతాయి అని అని నవ్వుతూ జోక్ చేశాను. .... నా మాట విని షాక్ లో నుంచి బయటికి వచ్చి నవ్వుతూ, అబ్బా,,, భలే ఉన్నారు మేడం. ఇంతకుముందు ఎప్పుడు మిమ్మల్ని ఇలా చూడలేదు అందుకే కొంచెం షాక్ అయ్యాను అని అన్నాడు. .... మోసింది చాల్లే గాని పద ఇప్పటికే బాగా లేట్ అయింది. టిఫిన్ కూడా బయట ఎక్కడైనా తినేసి వెళ్దాం అని అన్నాను. .... నా చేతిలో బ్యాగ్ చూసి దాన్ని అందుకుంటూ, ఇదేంటి మేడం? అని అడిగాడు. .... అవసరమైతే ఉపయోగపడుతుందని ఒక దుప్పటి టవల్ పెట్టాను అని చెప్పడంతో దాన్ని వెనక సీట్లో పడేసి ఇద్దరం కార్లో కూర్చుని బయలుదేరాము.
కంపెనీ దాటుకుని టౌన్ లోకి వెళుతూ ఒక మంచి టిఫిన్ సెంటర్ దగ్గర ఆగాము. మున్నా కారు దిగి తిరిగి నా విండో వైపు వచ్చి, మేడం మీరు కార్లో కూర్చోండి మీకేం కావాలో చెప్తే నేను తీసుకొస్తాను ఇక్కడే కూర్చుని తినేద్దురు అని చెప్పడంతో కావలసింది తెప్పించుకుని నేను లోపల కూర్చుని తింటుండగా వాడు బయట నిల్చని తినేశాడు. ఆ తర్వాత ఇద్దరం అక్కడి నుంచి బయలుదేరి నిన్న వెళ్లిన హైవేలో ఆపోజిట్ సైడ్ ప్రయాణమయ్యాము. ఒక ఐదు నిమిషాల తర్వాత శివారు ప్రాంతంలో ఒక చిన్న కాలనీ దగ్గర ఆపి, మేడం రెండు రోజుల నుంచి ఇదే డ్రెస్ లో ఉన్నాను కదా ఇక్కడే మా ఇల్లు ఉంది నేను వెళ్లి డ్రెస్ మార్చుకొని వచ్చేస్తాను అని చెప్పాడు. .... ఇంటిదాకా కార్లో వెళ్లొచ్చు కదరా? అని అన్నాను. .... లేదు మేడం మా ఇల్లు అటు వైపు చివరికి ఉంటుంది. అందువలన చుట్టూ తిరిగి వెళ్ళాలి పైగా రోడ్డు కూడా ఇరుకుగా ఉంటుంది. ఇలా సందులో నుంచి వెళ్తే తొందరగా వెళ్లి వచ్చేయొచ్చు. ఒక్క ఐదు నిమిషాల్లో వచ్చేస్తాను మీరు కార్లో కూర్చోండి అని పరిగెత్తి వెళ్లి ఒక 15 నిమిషాలకి మళ్లీ పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి కారు స్టార్ట్ చేసి ముందుకు పోనిచ్చాడు.
బ్లూ జీన్స్, మెరూన్ కలర్ టీ షర్ట్ వేసుకొని మొహానికి మెడ మీద కొంచెం పౌడర్ గుర్తులు కనబడటంతో, ఏంట్రా ఐదు నిమిషాలు అని 15 నిమిషాలు చేసావు బాగా మేకప్ కొట్టినట్టున్నావ్? అని సరదాగా ఆటపట్టించాను. .... ఏం లేదు మేడం కొత్త బట్టలు వేసుకుంటున్నాను కదా అని ఒకసారి స్నానం చేసేస్తే బాగుంటుందని అని నవ్వుతూ అన్నాడు. .... నీకు డ్రెస్సింగ్ సెన్స్ బాగానే ఉన్నట్టుంది ఈ విషయంలో నీకు మీ అన్నకి చాలా తేడా ఉంది. అవునూ,, మీ నాన్నమ్మ పోయిందని చెప్పావు కదా మరి ఇంక మీకు ఎవరూ లేరా? అసలు మీ ఫ్యామిలీ బ్యాక్ గ్రౌండ్ ఏంటి? అని అడిగాను. .... యాక్చువల్లీ నేను జగనన్న కజిన్ బ్రదర్స్ మేడం. మా ఇద్దరికీ ఆరు సంవత్సరాల తేడా ఉంటుంది. నాకు ఏడు సంవత్సరాలు వయసున్నప్పుడు మా అమ్మానాన్న పెదనాన్న పెద్దమ్మ నలుగురు కలిసి ఒక పెళ్ళికి వెళ్లి బస్సు యాక్సిడెంట్ లో చనిపోయారు.
అప్పటినుంచి మా నాన్నమ్మే మాకు దిక్కు. ఆమె అక్కడ ఇక్కడ పని చేసుకుంటూ మమ్మల్ని చూసుకుంది. నేను పుట్టేటప్పటికీ ఇప్పుడు ఉన్న దగ్గరే ఒక తాటాకు ఇల్లు ఉండేదట. మా నాన్న పెదనాన్న కలిసి కూలికి వెళ్లి వస్తూ ఉండేవారట అలా వాళ్ళిద్దరూ కష్టపడి ఇప్పుడున్న రేకుల ఇల్లు కట్టారట అందువలన మాకు ఉండడానికి సొంత ఇల్లు మాత్రం మిగిలింది. అన్నయ్యకి 16-17 సంవత్సరాల వయసు ఉన్నప్పుడు డ్రైవింగ్ నేర్చుకొని ఒకపక్క చదువుకుంటూ వీలు కుదిరినప్పుడు ఆటో లేదా టాక్సీ నడుపుతూ నానమ్మకి తోడుగా సంపాదించడం మొదలుపెట్టి కొంచెం బెటర్ పొజిషన్ కి చేరుకున్నాము. ఇంటర్మీడియట్ తర్వాత నేను కూడా అలాగే చేద్దామని అనుకున్నాను కానీ అప్పుడు మీ ఇంటికి వచ్చినప్పుడు సార్ ఉద్యోగం విషయంలో భరోసా ఇవ్వడంతో నేను చదువు కంటిన్యూ చేశాను. ఆ తర్వాత అంతా మీకు తెలిసిందే అన్నయ్య మీద చాలా కాలంగా ఆధారపడి బతుకుతున్నాను ఇప్పుడు అన్నయ్యకి పెళ్లి కూడా అయిపోయింది. సో,, వాళ్లకుండే ఖర్చులు వాళ్లకు ఉంటాయి కదా కాబట్టి వాడికి భారం కాకుండా తొందరగా నా దారి చూసుకోవాలని అనుకుంటున్నాను అని తన కథ ముగించాడు.
అది విన్న నాకు కొంచెం జాలిగా అనిపించింది. కష్టపడి బతుకుతున్నారు ఇద్దరూ మంచివాళ్లే కాకపోతే జగన్ ఆరోజు అలా చేయడం వలన వాడి గురించి కొంచెం తప్పుగా అనుకోవాల్సి వచ్చింది. సరేలే అదంతా ఇప్పుడు గడిచిన గతం అని అనుకొని పాటలు పెట్టుకుని లాంగ్ డ్రైవ్ ఎంజాయ్ చేస్తూ అప్పుడప్పుడు ఇద్దరం పిచ్చాపాటి మాట్లాడుకుంటూ రెండు గంటల ప్రయాణం తర్వాత ఘాట్ రోడ్ లోకి చేరుకొని మరొక గంటపాటు దట్టమైన అడవిలో మెలికలు తిరిగే రోడ్లో ప్రయాణం చేసి ఒకచోట ఆపాడు. అక్కడ కారు దిగి నిన్న చెప్పినట్టు దూరం నుంచి కనబడుతున్న ఒక జలాశయం చూపించాడు. .... చూడటానికి కొద్దిగా పెద్దగా చాలా అందంగా కనిపించడంతో, మనం అక్కడికి వెళ్ళొచ్చా? అని అడిగాను. .... వెళ్లొచ్చు కానీ దాని దగ్గర వరకు కారు వెళ్లడానికి అనుమతించరు. కొంచెం దూరంలో ఆగి అక్కడి నుంచి నడుచుకుని వెళ్లాల్సి ఉంటుంది. అక్కడ కనీస సౌకర్యాలు కూడా ఏమీ ఉండవు అని చెప్పడంతో ఒక ఐదు నిమిషాల పాటు అక్కడి నుంచే చూసి తిరిగి బయలుదేరాము.
2:30 సమయానికి ఒక చిన్న గిరిజన గ్రామంలోని జంక్షన్ చేరుకొని కారు పక్కకి తీసి ఆపి, మనం ఇక్కడే భోజనం చేయాలి అలాగే మనం పైకి వెళ్లి పవర్ ప్లాంట్ చూడటానికి ఇక్కడే పర్మిషన్ తీసుకోవాలి అంటూ అక్కడున్న ఒక చెక్ పోస్ట్ ఆఫీస్ వైపు చూపించి, నేను వెళ్లి ముందు పర్మిషన్ తీసుకొని వస్తాను మీరు ఇక్కడే కూర్చోండి అని చెప్పి వెళ్ళాడు. .... నేను కార్లోనే కూర్చుని చూస్తుండగా మున్నా ఒక పది నిమిషాల పాటు అక్కడ ఎవరో ఆఫీసర్ తో మాట్లాడుతూ మధ్యలో రెండు సార్లు నా వైపు చూపిస్తూ ఏదో చెబుతున్నాడు. ఇది ఆఫ్ సీజన్ అని నిన్న చెప్పాడు కదా బహుశా పర్మిషన్ ఇవ్వరేమో? అని అనుకున్నాను. మొత్తానికి ఓ పావుగంట తర్వాత ఒక పేపర్ పట్టుకుని వచ్చి కార్లో కూర్చుని కొంచెం ముందుకి ఉన్న ఒక చిన్న హోటల్ ముందు ఆపాడు.
పదండి మేడం ఇక్కడ భోజనం చేసి ఆ తర్వాత పైకి వెళ్దాం అని చెప్పడంతో ఇద్దరం దిగి వెళ్లి ఆ హోటల్లో భోజనానికి కూర్చున్నాము. అదేమీ పెద్దగా చెప్పుకోదగ్గ హోటల్ కాదు కానీ సాదా భోజనం దొరుకుతుంది. ఇద్దరం భోజనం చేసిన తర్వాత మళ్లీ కార్లో కూర్చొని 20 నిమిషాల పాటు ప్రయాణించి కొండమీదకి చేరుకున్నాము. దారిలో వెళ్తూ పర్మిషన్ తీసుకునే దగ్గర అంత లేట్ ఎందుకు అయింది అని వాడిని అడిగేసరికి, సాధారణంగా చలికాలంలో ఇక్కడికి ఎక్కువగా పిక్నిక్ ల కోసం జనాలు వస్తారు అప్పుడు మాత్రమే పొద్దున్న మధ్యాహ్నం కూడా పర్మిషన్ ఇస్తారు. ఇది ఆఫ్ సీజన్ కాబట్టి ఒక్క పూట మాత్రమే పర్మిషన్ ఇస్తారు. మనం బాగా లేట్ గా వచ్చినందున ఇప్పుడు పర్మిషన్ ఇవ్వడం కుదరదని చెప్పారు. అందుకే మిమ్మల్ని చూపించి మన కంపెనీ పేరు చెప్పి సార్ వైఫ్ అని చెప్పి పర్మిషన్ కొట్టేసాను అని నవ్వాడు.
ఓరి నీ,,,, సార్ పేరు ఎందుకు చెప్పావురా,, ఈ విషయం సార్ కి తెలిస్తే తనకు చెప్పకుండా ఇలా చేసినందుకు ఇద్దరికీ కలిపి క్లాస్ తీసుకుంటారు అని అన్నాను. .... ఏం పర్లేదులే మేడం,, సార్ ఎవరో కూడా వీళ్ళకి తెలియదు. ఏదో పలానా కంపెనీ జనరల్ మేనేజర్ భార్య ఈ ప్లేస్ చూడటానికి వస్తే కాదనకుండా పర్మిషన్ ఇస్తారని చిన్న ఇన్ఫ్లుయెన్స్ ఉపయోగించాను అంతే. పెద్ద స్థాయిలో ఉన్నవారు ఎవరైనా వస్తే వాళ్లకు మాట రాకూడదని పర్మిషన్ ఇచ్చేస్తూ ఉంటారు ఇలాంటి చోట్ల ఇటువంటి జిమ్మిక్కులు మామూలే అని నవ్వుతూ కారు దిగాడు. నేను కూడా దిగి చుట్టూ ఉన్న కొండలు చల్లగా ఉన్న వాతావరణం చూసి ఎంజాయ్ చేశాను. అక్కడి నుంచి ఒక 20 అడుగుల దూరం నడుచుకొని వెళ్లగా ఆ కొండ మీద నుండి కింద ప్లాంట్ దగ్గరకు వెళ్లడానికి ఒక ట్రెంచ్ కనబడటంతో నేను ఆశ్చర్యంగా దాన్ని చూస్తూ ఉండిపోయాను.
ఎప్పుడో చిన్నప్పుడు ఒక సినిమాలో చూసినట్టు గుర్తు కానీ ఇప్పుడు ప్రత్యక్షంగా చూస్తూ ఉండడంతో నాకు చాలా కొత్తగా ఉంది. నా కాలేజ్ మరియు కాలేజ్ డేస్ లో మా ఇంట్లో వాళ్ళు కనీసం పిక్నిక్ లకి కూడా పంపేవారు కాదు. పెళ్లయిన తర్వాత గోపాల్ తో ఎక్కడికైనా వెళ్లినా అదంతా పెద్ద పెద్ద సిటీలలో హోటల్స్ లో గడిపి రావడమే గాని ఇలా అడవుల్లో టూరిస్ట్ ప్లేస్ లోకి వెళ్లడం నాకు ఇదే మొదటిసారి. ఆఫ్ కోర్స్ ఇప్పుడు మేముంటున్నది అడవిలోనే అనుకోండి కానీ ఉండేదైతే ఇంట్లోనే కదా? మున్నా అక్కడున్న ఒక వ్యక్తికి పేపర్ చూపించి ఏదో మాట్లాడిన తర్వాత ఇద్దరినీ ఆ ట్రెంచ్ లో కూర్చోబెట్టి కిందకి తీసుకొని వెళ్ళాడు. ఇటువంటి ఎక్స్పీరియన్స్ నాకు కొత్త కావడంతో చిన్నపిల్లలా ఎగిరి గంతులు వేయాలనిపించింది.
ఆ తర్వాత అక్కడ ఒక వ్యక్తి మమ్మల్ని రిసీవ్ చేసుకుని ఒక పావుగంట పాటు లోపల అంతా తిప్పి చూపించి అక్కడ పనితీరు గురించి కొంచెం వివరాలు చెప్పాడు. ఆ వ్యక్తికి సుమారు ఒక 50ఏళ్లు ఉంటాయి చూడగానే నాకు శ్యామ్ గారు గుర్తొచ్చారు. ఆ వ్యక్తి అంతా వివరించి చెబుతున్నంతసేపు నా వైపే ఎక్కువ అటెన్షన్ చూపుతున్నాడు. కొంచెం స్టైలిష్ గా తయారయ్యాను కదా నచ్చానేమో? అందుకే నన్ను ఇంప్రెస్ చేయడానికి చాలా ట్రై చేస్తున్నాడు అనిపించింది. నేను కూడా ఆ అటెన్షన్ ఎంజాయ్ చేస్తూ ఇంతవరకు తెలియని విషయాలు కావడంతో ఆయన చెప్తున్నది ఆసక్తిగా ఆలకించి బయటికి వచ్చాము. ఆ ప్లాంట్లో గొట్టాల ద్వారా పైనుంచి వచ్చిన వాటర్ పని పూర్తయిన తర్వాత తిరిగి బయటకు వెళ్లే దగ్గర కొంత దూరం వరకు పాత్ వే ఉండడంతో అంతవరకు వెళ్లి గుహలాగా దగ్గరగా ఉన్న కొండల మధ్య నీళ్లు పారుతూ ఉండడం చూసి చాలా ఎంజాయ్ చేసాము.
అక్కడినుంచి వెనుక వైపు చూస్తుంటే ఆ ప్లాంట్ కి వచ్చే వాటర్ కోసం వేసిన పెద్ద పైపులు చాలా దూరం వరకు కొండ మీదుగా కనిపించాయి. ఆ పైన పెద్ద జలాశయం ఉందని ఆ వ్యక్తి చెప్పడంతో అక్కడికి వెళ్లి చూడటం కుదురుతుందా? అని అడిగాను. .... లేదండి అక్కడికి ప్రైవేట్ వ్యక్తులను అనుమతించరు. మా ఎంప్లాయిస్ మాత్రమే అక్కడికి వెళ్లడానికి కుదురుతుంది. ఎవరైనా హయ్యర్ అఫీషియల్స్ పెద్దవాళ్ల రికమండేషన్ తో వస్తే మాత్రం వాళ్లకి అనుమతిస్తూ ఉంటారు అని చెప్పాడు ఆ వ్యక్తి. .... అది విని నేను కొంచెం డిసప్పాయింట్ అయినట్టు ఎక్స్ప్రెషన్ పెట్టడంతో మున్నా అతనితో మాట్లాడుతూ, ఇప్పుడు పర్మిషన్ తీసుకోవడానికి వేరే మార్గం ఏమీ లేదా? అని అడిగాడు. .... ఒకవేళ ఉన్నా మీరు ఇప్పుడు అక్కడకి చేరుకునేసరికి చీకటి పడిపోతుంది సో,, ఈరోజు చూడటం ఇంపాజిబుల్ అని అన్నాడు.
ఆ వ్యక్తి నన్ను ఇంప్రెస్ చేయడం కోసమే పర్మిషన్ లేకుండా కూడా వెళ్లొచ్చు అని ఇన్ డైరెక్ట్ గా హింట్ ఇచ్చాడని అతని వాలకం చూస్తుంటే అర్థం అయిపోతుంది. ఇంతలో మున్నా నాతో మాట్లాడుతూ, ఒకవేళ ఇప్పుడు వెళ్ళగలిగినా మనం తిరిగి ఇంటికి వెళ్ళడానికి చాలా టైం పట్టేస్తుంది మేడం. ఈ అడవిలో రాత్రి ప్రయాణం చేయడం అంత మంచిది కాదు అని అన్నాడు. .... నాకెందుకో ఇంత దూరం వచ్చిన తర్వాత అటువంటి ఒక ప్లేస్ ని చూడకుండా వెళ్ళిపోవడానికి మనసొప్పడం లేదు. ఇంటికి వెళ్ళినా మరో రెండు రోజులు ఇంకా ఖాళీగానే ఉంటాం కాబట్టి ఏదో విధంగా ఇక్కడ ఎక్కడైనా ఉండడానికి ఏర్పాట్లు ఉంటే రాత్రికి ఇక్కడే ఉండి రేపు చూసుకొని బయలుదేరితే ఎలా ఉంటుంది? అన్న ఆలోచన రావడంతో మున్నాని పక్కకు తీసుకువెళ్లి అదే విషయాన్ని వాడితో చెప్పాను.
ఇక్కడ ఉండటానికి ఎటువంటి హోటల్స్ ఉండవు మేడం కాకపోతే ఈ ప్లాంట్ కు సంబంధించి ఏదైనా గెస్ట్ హౌస్ లాంటివి ఉండొచ్చు కానీ అవి మనకి ఇవ్వకపోవచ్చు అని అన్నాడు. .... ఆయన్ని అడిగితే అతనేమైనా సజెషన్ ఇస్తాడేమో ఒకసారి కనుక్కొని చూడరాదు? అని అనడంతో మున్నా అతని దగ్గరకు వెళ్లి కొంతసేపు మాట్లాడాడు. అతను మున్నాతో మాట్లాడుతున్నాడు కానీ అప్పుడప్పుడు నా వైపు ఒక లుక్కేస్తున్నాడు. ఆ చూపుల్లో కొంచెం కసి కనిపించడంతో వాటి అర్థం నాకు తెలుసు కాబట్టి కొంపతీసి ఇతను నాతో ఏదేదో చేస్తున్నట్టు ఊహించేసుకుంటున్నాడా? అన్న చిలిపి ఆలోచన వచ్చి మనసులోనే నవ్వుకున్నాను. ఒక తెలియని కొత్త వ్యక్తి నా వైపు వ్యామోహంతో చూస్తుంటే నాకు చాలా థ్రిల్లింగ్ గా అనిపిస్తుంది. కొంతసేపటికి ఇద్దరూ కలిసి నా దగ్గరికి వచ్చారు.
ఆయన నాతో మాట్లాడుతూ, ఈ ప్రాంతంలో ఉండడానికి మీకు సౌకర్యం ఏమీ ఉండదు. అయినా అక్కడికి వెళ్లడానికి ఆ కొండల వెనుక నుండి దారి ఉంటుంది. సో,,, ఇక్కడికి దగ్గర్లోనే ఉన్న పక్క రాష్ట్రంలోని జైపూర్ కి వెళ్లి అక్కడ నైట్ హోటల్లో ఉండి రేపు మధ్యాహ్నం సమయంలో వెళ్ళటానికి ఏదైనా ప్రయత్నం చేయొచ్చు అని అన్నాడు. ... ప్రయత్నమా,,, అంటే గ్యారంటీగా అక్కడికి వెళ్తున్నామా లేదా? అని సందేహంగా అడిగాను. .... అంటే యాక్చువల్లీ అక్కడ మధ్యాహ్నం వరకు కొన్ని యాక్టివిటీస్ జరుగుతాయి ఆ సమయంలో ఎవరిని అనుమతించరు. మధ్యాహ్నం సమయంలో అయితే నా ఇన్ఫ్లుయెన్స్ ఉపయోగించి మిమ్మల్ని పైకి పంపగలను కానీ అది కూడా చాలా సీక్రెట్ గా అని చెబుతూ అతను నా వంక ఓరకంగా చూశాడు. అతని కళ్ళు నన్ను తప్పుడు చూపులు చూస్తున్నాయి అని అర్థమవుతుంది కానీ ఎందుకో నాకు మాత్రం చాలా థ్రిల్లింగ్ గా గోపాల్ అన్నట్టు ఏదో అడ్వెంచర్ జరిగే సూచనలు కనిపిస్తున్నాయి.
నాకైతే మరొక కొత్త వ్యక్తితో అడ్వెంచర్ చేయడం పెద్ద కష్టమేమీ కాదు కాకపోతే ఇప్పుడు నాతో పాటు మున్నా కూడా ఉన్నాడు. అయినా ఇప్పుడు ఇంత రిస్క్ అవసరమా తెలియని చోట ఏం జరుగుతుందో ఏమో? అన్న చిన్న భయం వెంటాడుతున్నప్పటికీ ఏం చేస్తే బాగుంటుంది అని మున్నా వైపు చూశాను. .... మీరు డిసైడ్ చేసుకోండి అవసరం అనుకుంటే నాకు కాల్ చేయండి అని చెప్పి ఆ వ్యక్తి తన నెంబర్ ఇచ్చి వెళ్లిపోయాడు. .... ఏం చేద్దాం మున్నా,, ఇంత దూరం వచ్చాము మళ్లీ మళ్లీ ఇక్కడికి రాలేము కదా? పైకి వెళ్లి అది కూడా చూసేస్తే బాగుంటుందనిపిస్తుంది నువ్వేమంటావ్? అని అడిగాను. .... మేడం ఇది అడవి ప్రాంతం ఉండడానికి ఎటువంటి సౌకర్యాలు ఉండవు. మనం ప్లాన్ చేసుకుని వచ్చి ఉంటే బాగుండేది. ఆయనేదో ఏర్పాటు చేస్తాను అంటున్నాడు కానీ మనం రిస్కు తీసుకోవడం ఎందుకని అనిపిస్తుంది.
కానీ మీకు ఉండాలని ఉంటే ఆయన చెప్పినట్టు జైపూర్ వెళ్లి అక్కడ హోటల్లో ఉండాల్సి ఉంటుంది. మరి రేపు ఎలా అన్నది అతని మీదే ఆధారపడాల్సి ఉంటుంది అని అన్నాడు. .... ఆ తర్వాత కొంతసేపు నేను డోలాయమానంలో పడ్డాను. ఒకవైపు ఆ జలాశయం దగ్గరకు వెళ్లాలని మనసు లాగుతుంది మరోవైపు అడ్వెంచర్ ఏమైనా జరుగుతుందా అని ఉత్కంఠగా ఉంది. అయినా మున్నా పక్కన ఉండగా ఆ వ్యక్తి అటువంటి పని చేయగలుగుతాడా? అతని చూపుల్లో మాత్రం కోరిక ఉన్నట్టు నాకు తెలిసిపోతుంది. ఇంకోవైపు నుంచి, ఒసేయ్ దొంగముండా ఊరు కానీ ఊరికి వచ్చి నీకు ఈ అడ్వెంచర్లు అవసరమా? పైగా గోపాల్ కూడా నీ దగ్గర లేడు అని నా అంతరాత్మ హెచ్చరిస్తోంది. కానీ శరీరం మాత్రం ఏం జరుగుతుందో తెలియని ఉత్కంఠ వైపే మొగ్గు చూపమని బలవంతం చేస్తుంది.
కొండల మధ్యలో ఉన్నందున మేము నించున్నచోట ముందువైపు జల ప్రవాహం కారణంగా సమయం గడిచే కొద్దీ చల్లదనం బాగా పెరిగిపోతుంది. అప్పటికే టైం 5:00 దాటుతోంది. ఇప్పుడు ఇక్కడి నుంచి తిరిగి ఇంటికి బయలుదేరినా చేరుకునేసరికి 10:00 దాటిపోవచ్చు. అతను చెప్పినట్టు రాత్రికి హోటల్లో ఉండి రేపు ఆ ప్రాంతం చూసి వెళితే బాగుంటుంది అని అనిపించింది. ఇక అడ్వెంచర్ సంగతి గురించి ఆలోచిస్తూ మున్నా ఉన్నాడు కాబట్టి అతను నా వైపు కోరికగా చూస్తున్నప్పటికీ అంత తొందరపాటు పనిచేయకపోవచ్చు అని కూడా అనిపించడంతో రాత్రికి హోటల్లో ఉందాం రేపు ఏం జరుగుతుందో చూద్దాం అని కొంచెం ధైర్యం తెచ్చుకుని అదే విషయాన్ని మున్నాతో చెప్పాను. వాడు కూడా నా ఇష్టాన్ని కాదనలేక సరే అన్నాడు.
ఆ తర్వాత మేము అతనికి ఫోన్ చేయగా ఒక పది నిమిషాలు వెయిట్ చేయమని చెప్పి ఆ తర్వాత వచ్చి మమ్మల్ని కలిశాడు. మీరు ఇప్పుడు ఇక్కడి నుంచి బయలుదేరితే ఒక గంటలో జైపూర్ చేరుకుంటారు. అక్కడ మీరు ఉండడానికి చాలా హోటల్స్ ఉంటాయి. రేపు మధ్యాహ్నం సమయంలో నేను వచ్చే ముందు మీకు కాల్ చేస్తాను అప్పుడు మీరు సిద్ధంగా ఉంటే దగ్గరుండి నేనే తీసుకొని వెళ్తాను అని చెప్పాడు. .... అతను చెప్పిన దాంట్లో పెద్ద రిస్కు ఏమీ కనబడకపోవటంతో మేము కూడా వెంటనే సరే అన్నాము. ఆ తర్వాత అతను మాట్లాడుతూ, ఎందుకైనా మంచిది మీ నెంబర్ నాకు ఇవ్వండి ఇక్కడ సిగ్నల్స్ సరిగ్గా దొరకకపోవచ్చు సేఫ్టీ కోసం అని చెప్పి మున్నా నెంబర్ నోట్ చేసుకున్నాడు. ఆ తర్వాత అతనే దగ్గరుండి ట్రెంచ్ ఎక్కించగా అతనికి బాయ్ చెప్పి పైకి చేరుకుని కారులో జైపూర్ కి బయలుదేరాము.
ఈ ఎపిసోడ్ మీకు నచ్చితే తప్పకుండా Rate Like Comment చేయగలరు.
బాలమ్మ,,, అమ్మా,, బాల,, అని ఎక్కడో లోతులో నుంచి ఎవరో నన్ను పిలుస్తున్నట్టు నా భుజం మీద చేతి స్పర్శ తగులుతూ ఉండేసరికి గాఢనిద్రలో ఉన్న నేను ఉలిక్కిపడి లేచాను. కానీ నా కళ్ళు తెరుచుకోవడం చాలా కష్టమై బరువుగా కనురెప్పలు ఆడిస్తూ బోర్లా ఉన్న నేను పక్కకు తిరిగి చూసేసరికి మసక మసకగా లక్ష్మమ్మ నన్ను కదుపుతూ నిద్రలేపుతూ కనపడింది. బాగా అలవాటైన మనిషే కాబట్టి నాకు పెద్దగా కంగారుగా అనిపించకపోయినా ఈ టైంలో లక్ష్మమ్మ ఇక్కడికి ఎందుకు వచ్చింది? అని అనుకుంటూ లేచి కూర్చుని మత్తుగా ఉన్న గొంతుతో అదే విషయాన్ని అడిగాను. .... ఇప్పుడు టైమ్ ఎంత అయిందో తెలుసా అమ్మా,, బారెడు పొద్దెక్కినా ఇంకా నువ్వు పడుకొని లేవలేదని బయట ఆ అబ్బాయి చెప్పడంతో నీకేమైందో అని కంగారుపడి లోపలికి వచ్చాను. జ్వరం ఏమైనా వచ్చిందా? అంటూ నా నుదుటిమీద మెడ మీద చెయ్యి పెట్టి చూసింది.
వెంటనే నేను గడియారం వైపు చూడగా టైం 9:30 కనిపించింది. నిన్నంతా బాగా దెంగించుకుని రాత్రి కూడా బాగా లేటుగా పడుకోవడంతో మొద్దు నిద్ర పట్టేసింది. అదే విషయం గురించి లక్ష్మమ్మతో మాట్లాడుతూ, ఏం లేదు లక్ష్మమ్మ నేను బాగానే ఉన్నాను రాత్రి చాలాసేపటి వరకు నిద్ర పట్టలేదు అందుకే ఇప్పుడు లేట్ అయిపోయింది అని అన్నాను. .... ఏంటమ్మా ఇది,, అబ్బాయి ఊళ్ళో లేడు అయినా సరే నువ్వేమో ఒంటిమీద గుడ్డ లేకుండా ఆదమరిచి పడుకున్నావు, ఇంట్లో నీతో పాటు ఇంకో కుర్రోడు ఉన్నాడు కొంచెం జాగ్రత్తగా ఉండాలి కదా? అని అంది లక్ష్మమ్మ. .... ఆ మాటకి నేను చిన్నగా నవ్వుతూ, నేను నా బెడ్రూమ్ లో ఉన్నాను కదా లక్ష్మమ్మ, అయినా వాడు మంచోడేలే మనమేమీ కంగారు పడవలసిన అవసరం లేదు. అయినా రోజు విప్పుకు తిరిగేదాన్ని నాకు భయమెందుకు? అని అన్నాను.
భలే దానివమ్మ నువ్వు,, మీ ఆయనకి నాకు అంటే నిన్ను ఇలా చూడటం అలవాటైన పనే కానీ ఆ కుర్రాడు నీ గురించి తప్పుగా అనుకుంటే బాగోదు కదా? అని అంది లక్ష్మమ్మ. .... నేను మళ్ళీ నవ్వుతూ, ఏముంది వాడికి కూడా అలవాటు చేసేస్తే సరిపోతుంది చూస్తూ ఉండు మరో రెండు రోజుల్లో వాడికి కూడా అలవాటైపోయేలా చేసేస్తాను అని అన్నాను. .... నా మాటకి లక్ష్మమ్మ కూడా నవ్వుతూ, భలే పిల్లవమ్మ నువ్వు,,, సరేగాని లేచి కొంచెం తొందరగా ఎంగిలిపడు కడుపుకి ఆకలిగా ఉంటుంది అంటూ పైకి లేచింది. .... నేను కూడా పైకి లేచి, ఉండు లక్ష్మమ్మ టీ పెడతాను తాగేసి వెళ్దువు గాని అని అన్నాను. .... లేదమ్మ ఇప్పటికే బాగా లేట్ అయిపోయింది అడవిలోకి వెళ్లి పళ్ళేరుకుని ఈరోజు కొంచెం పెందలకాడే ఇంటికెళ్లే పనుంది అని అంది. .... పక్కనే చైర్ లో ఉన్న నైటీ తీసి వేసుకుని, సరే అయితే,,, అంటూ లక్ష్మమ్మతో పాటు బయటకు వచ్చి లక్ష్మమ్మను పంపించాను.
ఆ తర్వాత కారు దగ్గర నిల్చున్న మున్నాని చూసి, నువ్వైనా నిద్ర లేపొచ్చు కదరా అని అడిగాను. .... గుడ్ మార్నింగ్ మేడం,,, అని చిన్నగా నవ్వుతూ, పడుకున్నారు కదా డిస్టర్బ్ చేయడం ఎందుకని పిలవలేదు. నేను తయారై బయటకు వచ్చి కార్ తుడుచుకుంటూ ఉంటే ఆవిడొచ్చి మీ గురించి అడగడంతో మీరు ఇంకా పడుకున్నారు అని చెబితే ఆవిడే లోపలికి వచ్చింది అని చెప్పాడు. .... సరేలే నేను తొందరగా తయారయ్యి వస్తాను నువ్వు లోపలికి వచ్చి కూర్చో అంటూ వెనక్కి తిరిగి లోపలికి వచ్చి నైటీ తీసి పడేసి టవల్ తీసుకుని బాత్రూంలో దూరాను. అన్ని పనులు ముగించుకుని స్నానం చేసి బయటకు వచ్చేసరికి టైం 10:00 అయిపోయింది. ఇప్పుడు టీ టిఫిన్ తయారు చేసుకుని బయలుదేరేసరికి ఇంకా లేట్ అయిపోతుంది బయట ఎక్కడైనా తినొచ్చు అని అనుకొని బెడ్రూమ్ లోకి వెళ్ళాను.
అప్పుడే నాకు ఐ పిల్ చేసుకోవాలని గుర్తొచ్చి ముందుగా ఆ పని చేశాను. ఆ తర్వాత లాంగ్ డ్రైవ్ వెళ్తున్నాం కాబట్టి ఏ డ్రెస్ వేసుకుంటే బాగుంటుంది అని వార్డ్ రోబ్ లో ఉన్న బట్టలు చూస్తూ ఆలోచించాను. మేము ఎప్పుడూ ఎక్కడికి వెళ్ళేది ఉండదు కాబట్టి నేను మోడ్రన్ డ్రెస్సులు వేసుకోవడం చాలా తక్కువ. కానీ గోపాల్ నాకోసం బోలెడన్ని డ్రెస్సులు కొనిపెట్టాడు వాటిని తనకోసం ఇంట్లో వేసి చూపించడం తప్ప బయట వేసుకోవడం చాలా తక్కువ. రెస్టారెంట్ లేదా సినిమాలకి వెళ్లేటప్పుడు స్కర్ట్ మరియు టాప్, సింగల్ పీస్ లోకట్ లేదంటే సెక్సీగా ఉండే లాంగ్ ఫ్రాక్ లు వాడుతూ ఉంటాను. కానీ లెగ్గింగ్స్ మరియు షర్ట్స్, నెక్ షర్ట్స్, ట్యాంక్ టాప్స్ ఇంకా చాలా రకాల డ్రెస్సులు వాడకుండా అలాగే పడుండడం కనపడటంతో బయట కంఫర్ట్ గా ఉంటుందని ఒక బ్లాక్ కలర్ లెగ్గింగ్ దానికి కాంట్రాస్టుగా జబ్బలు లేని పొడుగాటి వైట్ షర్ట్ లోపల వేసుకోవడానికి ఒక బ్లాక్ కలర్ ట్యాంక్ టాప్ మరియు బ్లాక్ కలర్ ప్యాంటీ సెలెక్ట్ చేసుకుని రెడీ అయ్యాను.
జడ వేసుకోకుండా అందమైన బ్యాండ్ తో జుట్టును పోనీటెయిల్ వేసుకుని అద్దంలో చూసుకున్నాను. ట్యాంక్ టాప్ కొంచెం దళసరిది కావడంతో లోపల బ్రా లేకపోయినా బయటికి హుందాగానే కనిపిస్తాను కాబట్టి కావాలంటే షర్ట్ తీసేసి కూడా కూర్చోవచ్చు అనుకున్నాను. షర్ట్ కు పై రెండు బటన్లు పెట్టకుండా వదిలేసి ఒకసారి ముందు వెనక్కి తిరిగి చూసుకుని ఎండగా ఉంటే పెట్టుకోవడానికి ఒక స్టైలిష్ చలువ కళ్ళజోడు ట్యాంక్ టాప్ కి తగిలించుకుని బయటకు వెళ్తున్న విషయాన్ని గోపాల్ కి చెబుదామని కాల్ చేశాను. కానీ గోపాల్ ఫోన్ స్విచ్ ఆఫ్ వస్తుండడంతో బిజీగా ఉండుంటాడు ఈ విషయాన్ని వచ్చిన తర్వాత చెప్పి సర్ప్రైజ్ చేద్దాం అనే ఆలోచనతో హ్యాండ్ బ్యాగ్ తీసుకుని బయటకు వచ్చాను. అంతలోనే మళ్లీ ఏదో గుర్తుకొచ్చి బెడ్రూమ్ లోకి వెళ్లి అవసరం పడితే ఉపయోగపడతాయని ఒక చిన్న బ్యాగ్ తీసుకుని అందులో ఒక దుప్పటి మరియు టవల్ సర్దుకొని బయటికి వచ్చి డోర్ లాక్ చేశాను.
అల్ట్రా మోడ్రన్ లుక్ లో ఉన్న నన్ను చూసేసరికి మున్నాగాడు కళ్ళు పెద్దవి చేసి ఆశ్చర్యంగా నోరేళ్లబెట్టి నన్నే చూస్తూ ఉండిపోయాడు. ఏంట్రా అలా చూస్తున్నావు? ముందు ఆ నోరు ముయ్యి లేదంటే ఈగలు దూరతాయి అని అని నవ్వుతూ జోక్ చేశాను. .... నా మాట విని షాక్ లో నుంచి బయటికి వచ్చి నవ్వుతూ, అబ్బా,,, భలే ఉన్నారు మేడం. ఇంతకుముందు ఎప్పుడు మిమ్మల్ని ఇలా చూడలేదు అందుకే కొంచెం షాక్ అయ్యాను అని అన్నాడు. .... మోసింది చాల్లే గాని పద ఇప్పటికే బాగా లేట్ అయింది. టిఫిన్ కూడా బయట ఎక్కడైనా తినేసి వెళ్దాం అని అన్నాను. .... నా చేతిలో బ్యాగ్ చూసి దాన్ని అందుకుంటూ, ఇదేంటి మేడం? అని అడిగాడు. .... అవసరమైతే ఉపయోగపడుతుందని ఒక దుప్పటి టవల్ పెట్టాను అని చెప్పడంతో దాన్ని వెనక సీట్లో పడేసి ఇద్దరం కార్లో కూర్చుని బయలుదేరాము.
కంపెనీ దాటుకుని టౌన్ లోకి వెళుతూ ఒక మంచి టిఫిన్ సెంటర్ దగ్గర ఆగాము. మున్నా కారు దిగి తిరిగి నా విండో వైపు వచ్చి, మేడం మీరు కార్లో కూర్చోండి మీకేం కావాలో చెప్తే నేను తీసుకొస్తాను ఇక్కడే కూర్చుని తినేద్దురు అని చెప్పడంతో కావలసింది తెప్పించుకుని నేను లోపల కూర్చుని తింటుండగా వాడు బయట నిల్చని తినేశాడు. ఆ తర్వాత ఇద్దరం అక్కడి నుంచి బయలుదేరి నిన్న వెళ్లిన హైవేలో ఆపోజిట్ సైడ్ ప్రయాణమయ్యాము. ఒక ఐదు నిమిషాల తర్వాత శివారు ప్రాంతంలో ఒక చిన్న కాలనీ దగ్గర ఆపి, మేడం రెండు రోజుల నుంచి ఇదే డ్రెస్ లో ఉన్నాను కదా ఇక్కడే మా ఇల్లు ఉంది నేను వెళ్లి డ్రెస్ మార్చుకొని వచ్చేస్తాను అని చెప్పాడు. .... ఇంటిదాకా కార్లో వెళ్లొచ్చు కదరా? అని అన్నాను. .... లేదు మేడం మా ఇల్లు అటు వైపు చివరికి ఉంటుంది. అందువలన చుట్టూ తిరిగి వెళ్ళాలి పైగా రోడ్డు కూడా ఇరుకుగా ఉంటుంది. ఇలా సందులో నుంచి వెళ్తే తొందరగా వెళ్లి వచ్చేయొచ్చు. ఒక్క ఐదు నిమిషాల్లో వచ్చేస్తాను మీరు కార్లో కూర్చోండి అని పరిగెత్తి వెళ్లి ఒక 15 నిమిషాలకి మళ్లీ పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి కారు స్టార్ట్ చేసి ముందుకు పోనిచ్చాడు.
బ్లూ జీన్స్, మెరూన్ కలర్ టీ షర్ట్ వేసుకొని మొహానికి మెడ మీద కొంచెం పౌడర్ గుర్తులు కనబడటంతో, ఏంట్రా ఐదు నిమిషాలు అని 15 నిమిషాలు చేసావు బాగా మేకప్ కొట్టినట్టున్నావ్? అని సరదాగా ఆటపట్టించాను. .... ఏం లేదు మేడం కొత్త బట్టలు వేసుకుంటున్నాను కదా అని ఒకసారి స్నానం చేసేస్తే బాగుంటుందని అని నవ్వుతూ అన్నాడు. .... నీకు డ్రెస్సింగ్ సెన్స్ బాగానే ఉన్నట్టుంది ఈ విషయంలో నీకు మీ అన్నకి చాలా తేడా ఉంది. అవునూ,, మీ నాన్నమ్మ పోయిందని చెప్పావు కదా మరి ఇంక మీకు ఎవరూ లేరా? అసలు మీ ఫ్యామిలీ బ్యాక్ గ్రౌండ్ ఏంటి? అని అడిగాను. .... యాక్చువల్లీ నేను జగనన్న కజిన్ బ్రదర్స్ మేడం. మా ఇద్దరికీ ఆరు సంవత్సరాల తేడా ఉంటుంది. నాకు ఏడు సంవత్సరాలు వయసున్నప్పుడు మా అమ్మానాన్న పెదనాన్న పెద్దమ్మ నలుగురు కలిసి ఒక పెళ్ళికి వెళ్లి బస్సు యాక్సిడెంట్ లో చనిపోయారు.
అప్పటినుంచి మా నాన్నమ్మే మాకు దిక్కు. ఆమె అక్కడ ఇక్కడ పని చేసుకుంటూ మమ్మల్ని చూసుకుంది. నేను పుట్టేటప్పటికీ ఇప్పుడు ఉన్న దగ్గరే ఒక తాటాకు ఇల్లు ఉండేదట. మా నాన్న పెదనాన్న కలిసి కూలికి వెళ్లి వస్తూ ఉండేవారట అలా వాళ్ళిద్దరూ కష్టపడి ఇప్పుడున్న రేకుల ఇల్లు కట్టారట అందువలన మాకు ఉండడానికి సొంత ఇల్లు మాత్రం మిగిలింది. అన్నయ్యకి 16-17 సంవత్సరాల వయసు ఉన్నప్పుడు డ్రైవింగ్ నేర్చుకొని ఒకపక్క చదువుకుంటూ వీలు కుదిరినప్పుడు ఆటో లేదా టాక్సీ నడుపుతూ నానమ్మకి తోడుగా సంపాదించడం మొదలుపెట్టి కొంచెం బెటర్ పొజిషన్ కి చేరుకున్నాము. ఇంటర్మీడియట్ తర్వాత నేను కూడా అలాగే చేద్దామని అనుకున్నాను కానీ అప్పుడు మీ ఇంటికి వచ్చినప్పుడు సార్ ఉద్యోగం విషయంలో భరోసా ఇవ్వడంతో నేను చదువు కంటిన్యూ చేశాను. ఆ తర్వాత అంతా మీకు తెలిసిందే అన్నయ్య మీద చాలా కాలంగా ఆధారపడి బతుకుతున్నాను ఇప్పుడు అన్నయ్యకి పెళ్లి కూడా అయిపోయింది. సో,, వాళ్లకుండే ఖర్చులు వాళ్లకు ఉంటాయి కదా కాబట్టి వాడికి భారం కాకుండా తొందరగా నా దారి చూసుకోవాలని అనుకుంటున్నాను అని తన కథ ముగించాడు.
అది విన్న నాకు కొంచెం జాలిగా అనిపించింది. కష్టపడి బతుకుతున్నారు ఇద్దరూ మంచివాళ్లే కాకపోతే జగన్ ఆరోజు అలా చేయడం వలన వాడి గురించి కొంచెం తప్పుగా అనుకోవాల్సి వచ్చింది. సరేలే అదంతా ఇప్పుడు గడిచిన గతం అని అనుకొని పాటలు పెట్టుకుని లాంగ్ డ్రైవ్ ఎంజాయ్ చేస్తూ అప్పుడప్పుడు ఇద్దరం పిచ్చాపాటి మాట్లాడుకుంటూ రెండు గంటల ప్రయాణం తర్వాత ఘాట్ రోడ్ లోకి చేరుకొని మరొక గంటపాటు దట్టమైన అడవిలో మెలికలు తిరిగే రోడ్లో ప్రయాణం చేసి ఒకచోట ఆపాడు. అక్కడ కారు దిగి నిన్న చెప్పినట్టు దూరం నుంచి కనబడుతున్న ఒక జలాశయం చూపించాడు. .... చూడటానికి కొద్దిగా పెద్దగా చాలా అందంగా కనిపించడంతో, మనం అక్కడికి వెళ్ళొచ్చా? అని అడిగాను. .... వెళ్లొచ్చు కానీ దాని దగ్గర వరకు కారు వెళ్లడానికి అనుమతించరు. కొంచెం దూరంలో ఆగి అక్కడి నుంచి నడుచుకుని వెళ్లాల్సి ఉంటుంది. అక్కడ కనీస సౌకర్యాలు కూడా ఏమీ ఉండవు అని చెప్పడంతో ఒక ఐదు నిమిషాల పాటు అక్కడి నుంచే చూసి తిరిగి బయలుదేరాము.
2:30 సమయానికి ఒక చిన్న గిరిజన గ్రామంలోని జంక్షన్ చేరుకొని కారు పక్కకి తీసి ఆపి, మనం ఇక్కడే భోజనం చేయాలి అలాగే మనం పైకి వెళ్లి పవర్ ప్లాంట్ చూడటానికి ఇక్కడే పర్మిషన్ తీసుకోవాలి అంటూ అక్కడున్న ఒక చెక్ పోస్ట్ ఆఫీస్ వైపు చూపించి, నేను వెళ్లి ముందు పర్మిషన్ తీసుకొని వస్తాను మీరు ఇక్కడే కూర్చోండి అని చెప్పి వెళ్ళాడు. .... నేను కార్లోనే కూర్చుని చూస్తుండగా మున్నా ఒక పది నిమిషాల పాటు అక్కడ ఎవరో ఆఫీసర్ తో మాట్లాడుతూ మధ్యలో రెండు సార్లు నా వైపు చూపిస్తూ ఏదో చెబుతున్నాడు. ఇది ఆఫ్ సీజన్ అని నిన్న చెప్పాడు కదా బహుశా పర్మిషన్ ఇవ్వరేమో? అని అనుకున్నాను. మొత్తానికి ఓ పావుగంట తర్వాత ఒక పేపర్ పట్టుకుని వచ్చి కార్లో కూర్చుని కొంచెం ముందుకి ఉన్న ఒక చిన్న హోటల్ ముందు ఆపాడు.
పదండి మేడం ఇక్కడ భోజనం చేసి ఆ తర్వాత పైకి వెళ్దాం అని చెప్పడంతో ఇద్దరం దిగి వెళ్లి ఆ హోటల్లో భోజనానికి కూర్చున్నాము. అదేమీ పెద్దగా చెప్పుకోదగ్గ హోటల్ కాదు కానీ సాదా భోజనం దొరుకుతుంది. ఇద్దరం భోజనం చేసిన తర్వాత మళ్లీ కార్లో కూర్చొని 20 నిమిషాల పాటు ప్రయాణించి కొండమీదకి చేరుకున్నాము. దారిలో వెళ్తూ పర్మిషన్ తీసుకునే దగ్గర అంత లేట్ ఎందుకు అయింది అని వాడిని అడిగేసరికి, సాధారణంగా చలికాలంలో ఇక్కడికి ఎక్కువగా పిక్నిక్ ల కోసం జనాలు వస్తారు అప్పుడు మాత్రమే పొద్దున్న మధ్యాహ్నం కూడా పర్మిషన్ ఇస్తారు. ఇది ఆఫ్ సీజన్ కాబట్టి ఒక్క పూట మాత్రమే పర్మిషన్ ఇస్తారు. మనం బాగా లేట్ గా వచ్చినందున ఇప్పుడు పర్మిషన్ ఇవ్వడం కుదరదని చెప్పారు. అందుకే మిమ్మల్ని చూపించి మన కంపెనీ పేరు చెప్పి సార్ వైఫ్ అని చెప్పి పర్మిషన్ కొట్టేసాను అని నవ్వాడు.
ఓరి నీ,,,, సార్ పేరు ఎందుకు చెప్పావురా,, ఈ విషయం సార్ కి తెలిస్తే తనకు చెప్పకుండా ఇలా చేసినందుకు ఇద్దరికీ కలిపి క్లాస్ తీసుకుంటారు అని అన్నాను. .... ఏం పర్లేదులే మేడం,, సార్ ఎవరో కూడా వీళ్ళకి తెలియదు. ఏదో పలానా కంపెనీ జనరల్ మేనేజర్ భార్య ఈ ప్లేస్ చూడటానికి వస్తే కాదనకుండా పర్మిషన్ ఇస్తారని చిన్న ఇన్ఫ్లుయెన్స్ ఉపయోగించాను అంతే. పెద్ద స్థాయిలో ఉన్నవారు ఎవరైనా వస్తే వాళ్లకు మాట రాకూడదని పర్మిషన్ ఇచ్చేస్తూ ఉంటారు ఇలాంటి చోట్ల ఇటువంటి జిమ్మిక్కులు మామూలే అని నవ్వుతూ కారు దిగాడు. నేను కూడా దిగి చుట్టూ ఉన్న కొండలు చల్లగా ఉన్న వాతావరణం చూసి ఎంజాయ్ చేశాను. అక్కడి నుంచి ఒక 20 అడుగుల దూరం నడుచుకొని వెళ్లగా ఆ కొండ మీద నుండి కింద ప్లాంట్ దగ్గరకు వెళ్లడానికి ఒక ట్రెంచ్ కనబడటంతో నేను ఆశ్చర్యంగా దాన్ని చూస్తూ ఉండిపోయాను.
ఎప్పుడో చిన్నప్పుడు ఒక సినిమాలో చూసినట్టు గుర్తు కానీ ఇప్పుడు ప్రత్యక్షంగా చూస్తూ ఉండడంతో నాకు చాలా కొత్తగా ఉంది. నా కాలేజ్ మరియు కాలేజ్ డేస్ లో మా ఇంట్లో వాళ్ళు కనీసం పిక్నిక్ లకి కూడా పంపేవారు కాదు. పెళ్లయిన తర్వాత గోపాల్ తో ఎక్కడికైనా వెళ్లినా అదంతా పెద్ద పెద్ద సిటీలలో హోటల్స్ లో గడిపి రావడమే గాని ఇలా అడవుల్లో టూరిస్ట్ ప్లేస్ లోకి వెళ్లడం నాకు ఇదే మొదటిసారి. ఆఫ్ కోర్స్ ఇప్పుడు మేముంటున్నది అడవిలోనే అనుకోండి కానీ ఉండేదైతే ఇంట్లోనే కదా? మున్నా అక్కడున్న ఒక వ్యక్తికి పేపర్ చూపించి ఏదో మాట్లాడిన తర్వాత ఇద్దరినీ ఆ ట్రెంచ్ లో కూర్చోబెట్టి కిందకి తీసుకొని వెళ్ళాడు. ఇటువంటి ఎక్స్పీరియన్స్ నాకు కొత్త కావడంతో చిన్నపిల్లలా ఎగిరి గంతులు వేయాలనిపించింది.
ఆ తర్వాత అక్కడ ఒక వ్యక్తి మమ్మల్ని రిసీవ్ చేసుకుని ఒక పావుగంట పాటు లోపల అంతా తిప్పి చూపించి అక్కడ పనితీరు గురించి కొంచెం వివరాలు చెప్పాడు. ఆ వ్యక్తికి సుమారు ఒక 50ఏళ్లు ఉంటాయి చూడగానే నాకు శ్యామ్ గారు గుర్తొచ్చారు. ఆ వ్యక్తి అంతా వివరించి చెబుతున్నంతసేపు నా వైపే ఎక్కువ అటెన్షన్ చూపుతున్నాడు. కొంచెం స్టైలిష్ గా తయారయ్యాను కదా నచ్చానేమో? అందుకే నన్ను ఇంప్రెస్ చేయడానికి చాలా ట్రై చేస్తున్నాడు అనిపించింది. నేను కూడా ఆ అటెన్షన్ ఎంజాయ్ చేస్తూ ఇంతవరకు తెలియని విషయాలు కావడంతో ఆయన చెప్తున్నది ఆసక్తిగా ఆలకించి బయటికి వచ్చాము. ఆ ప్లాంట్లో గొట్టాల ద్వారా పైనుంచి వచ్చిన వాటర్ పని పూర్తయిన తర్వాత తిరిగి బయటకు వెళ్లే దగ్గర కొంత దూరం వరకు పాత్ వే ఉండడంతో అంతవరకు వెళ్లి గుహలాగా దగ్గరగా ఉన్న కొండల మధ్య నీళ్లు పారుతూ ఉండడం చూసి చాలా ఎంజాయ్ చేసాము.
అక్కడినుంచి వెనుక వైపు చూస్తుంటే ఆ ప్లాంట్ కి వచ్చే వాటర్ కోసం వేసిన పెద్ద పైపులు చాలా దూరం వరకు కొండ మీదుగా కనిపించాయి. ఆ పైన పెద్ద జలాశయం ఉందని ఆ వ్యక్తి చెప్పడంతో అక్కడికి వెళ్లి చూడటం కుదురుతుందా? అని అడిగాను. .... లేదండి అక్కడికి ప్రైవేట్ వ్యక్తులను అనుమతించరు. మా ఎంప్లాయిస్ మాత్రమే అక్కడికి వెళ్లడానికి కుదురుతుంది. ఎవరైనా హయ్యర్ అఫీషియల్స్ పెద్దవాళ్ల రికమండేషన్ తో వస్తే మాత్రం వాళ్లకి అనుమతిస్తూ ఉంటారు అని చెప్పాడు ఆ వ్యక్తి. .... అది విని నేను కొంచెం డిసప్పాయింట్ అయినట్టు ఎక్స్ప్రెషన్ పెట్టడంతో మున్నా అతనితో మాట్లాడుతూ, ఇప్పుడు పర్మిషన్ తీసుకోవడానికి వేరే మార్గం ఏమీ లేదా? అని అడిగాడు. .... ఒకవేళ ఉన్నా మీరు ఇప్పుడు అక్కడకి చేరుకునేసరికి చీకటి పడిపోతుంది సో,, ఈరోజు చూడటం ఇంపాజిబుల్ అని అన్నాడు.
ఆ వ్యక్తి నన్ను ఇంప్రెస్ చేయడం కోసమే పర్మిషన్ లేకుండా కూడా వెళ్లొచ్చు అని ఇన్ డైరెక్ట్ గా హింట్ ఇచ్చాడని అతని వాలకం చూస్తుంటే అర్థం అయిపోతుంది. ఇంతలో మున్నా నాతో మాట్లాడుతూ, ఒకవేళ ఇప్పుడు వెళ్ళగలిగినా మనం తిరిగి ఇంటికి వెళ్ళడానికి చాలా టైం పట్టేస్తుంది మేడం. ఈ అడవిలో రాత్రి ప్రయాణం చేయడం అంత మంచిది కాదు అని అన్నాడు. .... నాకెందుకో ఇంత దూరం వచ్చిన తర్వాత అటువంటి ఒక ప్లేస్ ని చూడకుండా వెళ్ళిపోవడానికి మనసొప్పడం లేదు. ఇంటికి వెళ్ళినా మరో రెండు రోజులు ఇంకా ఖాళీగానే ఉంటాం కాబట్టి ఏదో విధంగా ఇక్కడ ఎక్కడైనా ఉండడానికి ఏర్పాట్లు ఉంటే రాత్రికి ఇక్కడే ఉండి రేపు చూసుకొని బయలుదేరితే ఎలా ఉంటుంది? అన్న ఆలోచన రావడంతో మున్నాని పక్కకు తీసుకువెళ్లి అదే విషయాన్ని వాడితో చెప్పాను.
ఇక్కడ ఉండటానికి ఎటువంటి హోటల్స్ ఉండవు మేడం కాకపోతే ఈ ప్లాంట్ కు సంబంధించి ఏదైనా గెస్ట్ హౌస్ లాంటివి ఉండొచ్చు కానీ అవి మనకి ఇవ్వకపోవచ్చు అని అన్నాడు. .... ఆయన్ని అడిగితే అతనేమైనా సజెషన్ ఇస్తాడేమో ఒకసారి కనుక్కొని చూడరాదు? అని అనడంతో మున్నా అతని దగ్గరకు వెళ్లి కొంతసేపు మాట్లాడాడు. అతను మున్నాతో మాట్లాడుతున్నాడు కానీ అప్పుడప్పుడు నా వైపు ఒక లుక్కేస్తున్నాడు. ఆ చూపుల్లో కొంచెం కసి కనిపించడంతో వాటి అర్థం నాకు తెలుసు కాబట్టి కొంపతీసి ఇతను నాతో ఏదేదో చేస్తున్నట్టు ఊహించేసుకుంటున్నాడా? అన్న చిలిపి ఆలోచన వచ్చి మనసులోనే నవ్వుకున్నాను. ఒక తెలియని కొత్త వ్యక్తి నా వైపు వ్యామోహంతో చూస్తుంటే నాకు చాలా థ్రిల్లింగ్ గా అనిపిస్తుంది. కొంతసేపటికి ఇద్దరూ కలిసి నా దగ్గరికి వచ్చారు.
ఆయన నాతో మాట్లాడుతూ, ఈ ప్రాంతంలో ఉండడానికి మీకు సౌకర్యం ఏమీ ఉండదు. అయినా అక్కడికి వెళ్లడానికి ఆ కొండల వెనుక నుండి దారి ఉంటుంది. సో,,, ఇక్కడికి దగ్గర్లోనే ఉన్న పక్క రాష్ట్రంలోని జైపూర్ కి వెళ్లి అక్కడ నైట్ హోటల్లో ఉండి రేపు మధ్యాహ్నం సమయంలో వెళ్ళటానికి ఏదైనా ప్రయత్నం చేయొచ్చు అని అన్నాడు. ... ప్రయత్నమా,,, అంటే గ్యారంటీగా అక్కడికి వెళ్తున్నామా లేదా? అని సందేహంగా అడిగాను. .... అంటే యాక్చువల్లీ అక్కడ మధ్యాహ్నం వరకు కొన్ని యాక్టివిటీస్ జరుగుతాయి ఆ సమయంలో ఎవరిని అనుమతించరు. మధ్యాహ్నం సమయంలో అయితే నా ఇన్ఫ్లుయెన్స్ ఉపయోగించి మిమ్మల్ని పైకి పంపగలను కానీ అది కూడా చాలా సీక్రెట్ గా అని చెబుతూ అతను నా వంక ఓరకంగా చూశాడు. అతని కళ్ళు నన్ను తప్పుడు చూపులు చూస్తున్నాయి అని అర్థమవుతుంది కానీ ఎందుకో నాకు మాత్రం చాలా థ్రిల్లింగ్ గా గోపాల్ అన్నట్టు ఏదో అడ్వెంచర్ జరిగే సూచనలు కనిపిస్తున్నాయి.
నాకైతే మరొక కొత్త వ్యక్తితో అడ్వెంచర్ చేయడం పెద్ద కష్టమేమీ కాదు కాకపోతే ఇప్పుడు నాతో పాటు మున్నా కూడా ఉన్నాడు. అయినా ఇప్పుడు ఇంత రిస్క్ అవసరమా తెలియని చోట ఏం జరుగుతుందో ఏమో? అన్న చిన్న భయం వెంటాడుతున్నప్పటికీ ఏం చేస్తే బాగుంటుంది అని మున్నా వైపు చూశాను. .... మీరు డిసైడ్ చేసుకోండి అవసరం అనుకుంటే నాకు కాల్ చేయండి అని చెప్పి ఆ వ్యక్తి తన నెంబర్ ఇచ్చి వెళ్లిపోయాడు. .... ఏం చేద్దాం మున్నా,, ఇంత దూరం వచ్చాము మళ్లీ మళ్లీ ఇక్కడికి రాలేము కదా? పైకి వెళ్లి అది కూడా చూసేస్తే బాగుంటుందనిపిస్తుంది నువ్వేమంటావ్? అని అడిగాను. .... మేడం ఇది అడవి ప్రాంతం ఉండడానికి ఎటువంటి సౌకర్యాలు ఉండవు. మనం ప్లాన్ చేసుకుని వచ్చి ఉంటే బాగుండేది. ఆయనేదో ఏర్పాటు చేస్తాను అంటున్నాడు కానీ మనం రిస్కు తీసుకోవడం ఎందుకని అనిపిస్తుంది.
కానీ మీకు ఉండాలని ఉంటే ఆయన చెప్పినట్టు జైపూర్ వెళ్లి అక్కడ హోటల్లో ఉండాల్సి ఉంటుంది. మరి రేపు ఎలా అన్నది అతని మీదే ఆధారపడాల్సి ఉంటుంది అని అన్నాడు. .... ఆ తర్వాత కొంతసేపు నేను డోలాయమానంలో పడ్డాను. ఒకవైపు ఆ జలాశయం దగ్గరకు వెళ్లాలని మనసు లాగుతుంది మరోవైపు అడ్వెంచర్ ఏమైనా జరుగుతుందా అని ఉత్కంఠగా ఉంది. అయినా మున్నా పక్కన ఉండగా ఆ వ్యక్తి అటువంటి పని చేయగలుగుతాడా? అతని చూపుల్లో మాత్రం కోరిక ఉన్నట్టు నాకు తెలిసిపోతుంది. ఇంకోవైపు నుంచి, ఒసేయ్ దొంగముండా ఊరు కానీ ఊరికి వచ్చి నీకు ఈ అడ్వెంచర్లు అవసరమా? పైగా గోపాల్ కూడా నీ దగ్గర లేడు అని నా అంతరాత్మ హెచ్చరిస్తోంది. కానీ శరీరం మాత్రం ఏం జరుగుతుందో తెలియని ఉత్కంఠ వైపే మొగ్గు చూపమని బలవంతం చేస్తుంది.
కొండల మధ్యలో ఉన్నందున మేము నించున్నచోట ముందువైపు జల ప్రవాహం కారణంగా సమయం గడిచే కొద్దీ చల్లదనం బాగా పెరిగిపోతుంది. అప్పటికే టైం 5:00 దాటుతోంది. ఇప్పుడు ఇక్కడి నుంచి తిరిగి ఇంటికి బయలుదేరినా చేరుకునేసరికి 10:00 దాటిపోవచ్చు. అతను చెప్పినట్టు రాత్రికి హోటల్లో ఉండి రేపు ఆ ప్రాంతం చూసి వెళితే బాగుంటుంది అని అనిపించింది. ఇక అడ్వెంచర్ సంగతి గురించి ఆలోచిస్తూ మున్నా ఉన్నాడు కాబట్టి అతను నా వైపు కోరికగా చూస్తున్నప్పటికీ అంత తొందరపాటు పనిచేయకపోవచ్చు అని కూడా అనిపించడంతో రాత్రికి హోటల్లో ఉందాం రేపు ఏం జరుగుతుందో చూద్దాం అని కొంచెం ధైర్యం తెచ్చుకుని అదే విషయాన్ని మున్నాతో చెప్పాను. వాడు కూడా నా ఇష్టాన్ని కాదనలేక సరే అన్నాడు.
ఆ తర్వాత మేము అతనికి ఫోన్ చేయగా ఒక పది నిమిషాలు వెయిట్ చేయమని చెప్పి ఆ తర్వాత వచ్చి మమ్మల్ని కలిశాడు. మీరు ఇప్పుడు ఇక్కడి నుంచి బయలుదేరితే ఒక గంటలో జైపూర్ చేరుకుంటారు. అక్కడ మీరు ఉండడానికి చాలా హోటల్స్ ఉంటాయి. రేపు మధ్యాహ్నం సమయంలో నేను వచ్చే ముందు మీకు కాల్ చేస్తాను అప్పుడు మీరు సిద్ధంగా ఉంటే దగ్గరుండి నేనే తీసుకొని వెళ్తాను అని చెప్పాడు. .... అతను చెప్పిన దాంట్లో పెద్ద రిస్కు ఏమీ కనబడకపోవటంతో మేము కూడా వెంటనే సరే అన్నాము. ఆ తర్వాత అతను మాట్లాడుతూ, ఎందుకైనా మంచిది మీ నెంబర్ నాకు ఇవ్వండి ఇక్కడ సిగ్నల్స్ సరిగ్గా దొరకకపోవచ్చు సేఫ్టీ కోసం అని చెప్పి మున్నా నెంబర్ నోట్ చేసుకున్నాడు. ఆ తర్వాత అతనే దగ్గరుండి ట్రెంచ్ ఎక్కించగా అతనికి బాయ్ చెప్పి పైకి చేరుకుని కారులో జైపూర్ కి బయలుదేరాము.
ఈ ఎపిసోడ్ మీకు నచ్చితే తప్పకుండా Rate Like Comment చేయగలరు.
ENJOY THE LIFE AS IT COMES 
SJ IRK OBG BPST YJ-DD
SJ IRK OBG BPST YJ-DD
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)