Incest மாற்றான் தோட்டத்து மல்லிகை

[monor]

மாற்றான் தோட்டத்து மல்லிகை.

என் பெயர் கணேஷ்.

ஹை வேஸ் டிபார்ட்மென்டில் அஸிஸ்டென்ட் இஞ்சினியராக வேலை பார்க்கிறேன்.

என் மனைவி பெயர் விமலா.

என்னை விட அரை அடி உயரம் அதிகம். மாநிறம், உயரமாக இருப்பதினாலோ என்னவோ, கொஞ்சம் ஒல்லியாகத் தெரிவாள். ஆனால், 36” ப்ரா போடுமளவுக்கு கைக்குள் அடங்கும் பெரிய சாத்துக்குடி முலைகளுக்கும், அளவான குண்டிகளுக்கும் சொந்தக்காரி. மொத்தத்தில் கவர்ச்சி கட்டழகிதான்.

என் மனைவி தோட்டக் கலைத் துறையில் ஹார்டிகல்சர் ஆஃபீசராக வேலை பார்க்கிறாள். வயது 27.

எங்களுக்கு ஒரு பெண் குழந்தை. வயது 5.

இருவரும் கவர்மென்ட் ஆபீஸில் வேலை பார்ப்பதால். குழந்தையை அருகிலிருந்து கவனிக்க முடியவில்லை. அதனால், திருச்சியில் உள்ள என் மனைவியின் அம்மா வீட்டில் விட்டு வைத்திருக்கிறோம்.  

இப்போது, முதன் முதலாக வேலைக்குச் சேர்ந்து, கடந்த இரண்டு வருடமாக சேலத்தில் உள்ள லேடீஸ் ஹாஸ்டலில் தங்கி என் மனைவி வேலை பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறாள்.  நானும் என் மனைவியோடு சேர்ந்திருக்க வேண்டுமென்பதற்காக, நிறைய போராட்டத்துக்குப் பின் கிடைத்த அலுவலக இடமாறுதலில், திண்டுகல்லிலிருந்து சேலத்துக்கு வந்திருக்கிறேன்.


நானும் என் மனைவியும் சேர்ந்து குடி இருக்க சேலத்தில் நல்ல ஏரியாவில் வாடகைக்கு வீடு தேடி அலுத்துப் போய், கடைசியில் ஒரு வழியாக ஏற்காடு அடிவாரம் கோரி மேடு ஏரியாவில் வீடு கிடைத்தது.

வாடகை வீடு வாஸ்து படி அமைந்தும், வசதிகளோடும்,  இருந்ததால் வீடு எங்களுக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது. புது வீடுதான். ஒரு பெட் ரூம், கிட்சன், ஹால், மற்றும் இதர வசதிகளுடன் இருந்த மாடிப் போர்ஷனை வீட்டு உரிமையாளர் எங்களுக்காக ஒதுக்கினார். மாத வாடகை ஐந்தாயிரம் ரூபாய். அட்வான்ஸ் ஐம்பதாயிரம் ரூபாய்.

வீடு எங்களுக்கு பிடித்திருந்ததாலும், வீட்டு உரிமையாளர் நல்ல குணம் கொண்டவராகத் தெரிந்ததாலும் கொஞ்சம் அதிகமாகத் தெரிந்த வாடகை பற்றி கவலைப் படாமல் வீட்டில் குடி இருக்க அட்வான்ஸ் கொடுத்தோம்.

நாங்கள் புதிதாக குடி வந்திருக்கும் வீட்டின் உரிமையாளர் பெயர் ராகவன். அவர் மனைவி பூர்ணிமா. இருவரும் தமிழ் நாட்டு பார்டரை ஒட்டிய கேரளப் பகுதியைச் சேர்ந்தவர்கள். ராகவனுக்கு தமிழ் நாட்டில் உள்ள சென்னையைத் தலைமை இடமாகக் கொண்ட ஒரு பிரைவேட் கம்பெனியில் நல்ல வேலை கிடைத்தவுடன், அவர் காதலித்த பெண்ணையே அவருக்கு பேசி முடித்து கல்யாணமும் செய்து வைத்து விட்டார்கள்.

எட்டு வருடங்களாக அவர்கள் தமிழ் நாட்டில் இருப்பதால் தமிழ் நன்றாக பேசவும், வெளியில் தமிழ் நாட்டு வழக்கப்படி வாழவும் கற்றுக் கொண்டார்கள்.

இந்த வீட்டை, அவர்கள் சேலத்துக்கு குடி வந்த மூன்று வருடத்தில் கட்டி இருக்கிறார்கள்.

ராகவன், பூர்ணிமா தம்பதியருக்கு ஒரே ஒரு பையன்.  பெயர் தினேஷ். பூர்ணிமா டீச்சராக வேலை பார்க்கும் பக்கத்து தெருவில் உள்ள கின்டர் கார்டனில் எல்.கே.ஜி படிக்கிறான்.

ராகவன் தம்பதியர் கீழ் வீட்டில் குடி இருக்கிறார்கள்.

ராகவனுக்கு அவரது கம்பெனியில் எக்ஸிகூடிவ் இஞ்சினியராக ப்ரொமோஷன் கிடைத்து, ப்ரொமோஷன் ட்ரான்ஸ்ஃபரில் சென்னையில் உள்ள ப்ளான்டுக்கு ஆறு மாதத்துக்கு முன்புதான் போய் வேலையில் சேர்ந்திருக்கிறார். அவர் வேலை பார்க்கும் கம்பெனியில், அம்பத்தூர் டவுனில் அவருக்காக மேலே ஒரு போர்ஷன், கீழே ஒரு போர்ஷன் உள்ள ஒரு கெஸ்ட் ஹவுஸ் ஒதுக்கி இருக்கிறார்கள். இரண்டு போர்ஷன்களையும் சேர்த்தும் பயன் படுத்தலாம், தனித் தனியாகவும் பயன் படுத்தலாம்.

 ராகவன் மனைவி பூர்ணிமா சிவந்த நிறத்தில் தளுக், மொழுக் என்று நல்ல அழகு. கேரளப் பெண் வென்றால் சொல்லவும் வேண்டுமா?
 
பூர்ணிமாவை முதன் முதலாகப் பார்த்ததுமே ஏதோ இனம் தெரியாத ஈர்ப்பு எனக்குள் ஏற்பட்டது. நல்ல சிவந்த நிறத்தில், ஐந்து அடி உயரத்தில், கொஞ்சம் புஷ்டியாக இருந்தாள். வட்ட முகம். உருண்டு திரண்டு நிமிர்ந்து நிற்கும் பெருத்த முலைகள். ஒரு பக்க முலை நிச்சயம் என் கைக்குள் அடங்காது. பின் புறம் பெருத்த, அகன்ற புட்டங்கள். அவள் நடக்கும் போது அவை ஆடி அசைந்தாடும் அழகே அழகு.

கணேஷ் வாரத்துக்கு ஒரு முறை சேலத்துக்கு வருவார். குடி வந்த 3 மாதத்தில் என் மனைவி விமலாவும், பூர்ணிமாவும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பேசிப் பழகி, அப்புறம் நல்ல தோழிகளாகி விட்டனர்.

இருவர் குணமும் ஒரே மாதிரியாக இருந்ததால், இருவரும் நன்றாக பழகி ஒருவரை ஒருவர் புரிந்து வைத்திருந்தனர். இருவருக்குமே விட்டுக் கொடுக்கும் குணமும், பகிர்ந்து கொள்ளும் குணமும் இருந்தது.

எங்கள் வீட்டில் எந்த திண்பண்டம் செய்தாலும் அவர்கள் வீட்டுக்குப் போகும். அவர்கள் வீட்டில் எந்த திண்பண்டம் செய்தாலும் எங்கள் வீட்டுக்கு வந்து விடும்.

தியேட்டர், கடை வீதி இப்படி எங்கு சென்றாலும் முடிந்த அளவுக்கு சேர்ந்தே செல்வோம்.
 
யார் செய்த பாவமோ தெரியவில்லை இரண்டு ஆண்டுகளாக சேலத்தில் வேலை பார்த்த என் மனைவியை, நான் சேலத்துக்கு வந்த ஆறு மாதத்தில் சென்னைக்கு ட்ரான்ஸ்பர் செய்து விட்டார்கள். நானும் எனக்கு வந்த   ட்ரான்ஸ்பர் ஆர்டரை கேன்சல் செய்ய எவ்வளவோ முயன்றும் கேன்சல் செய்ய முடியவில்லை. லட்சக் கணக்கில் செலவு செய்தால்தான் ட்ரான்ஸ்பர் ஆர்டரை மாற்ற முடியும் போல் தெரிந்தது. சரி கொஞ்ச நாள் போகட்டும் அப்புறம் மினிஸ்டரை வைத்து பார்த்துக் கொள்ளலாம் என்று சமாதானமாகி விட்டேன்.

என் மனைவி கை நிறைய சம்பளம் வாங்குகிறாள் என்பதால் என்னை விட்டுப் பிரிந்து, தூரமான இடத்தில் அவள் வேலை பார்ப்பதை நான் பொருத்துக் கொள்ளவேண்டியதாக இருக்கிறது. இல்லை என்றால், அவளிடம் ஆனது ஆகட்டும், ரிசைன் பண்ணிடு என்று சொல்லி இருப்பேன். இந்த காலத்தில் இரட்டை வருமானம் இல்லை என்றால் காலத்தை ஓட்டுவது கஷ்டம் என்று இருவருமே புரிந்து வைத்திருந்தோம். அதனால், வாரத்தில் திங்கள் கிழமை சென்னைக்குச் சென்று, வெள்ளிக் கிழமை இரவு எத்தனை மணியானாலும் பஸ்ஸோ, ட்ரெயினோ பிடித்து என் மனைவி வீட்டுக்கு வந்து விடுவாள்.

சனி, ஞாயிறு வீட்டில் எங்களுடன் இருந்து விட்டு, மீண்டும் திங்கள் கிழமை சென்னைக்கு புறப்பட்டு விடுவாள்.

வார வாரம் சனிக் கிழமை இருவரும் சேர்ந்து துணிகளைத் துவைப்பது, வீட்டு வேலைகளை செய்வது, கடைக்குப் போவது, இருக்கிற வேலைகளைக் கவனிப்பது என்று பிஸியாக இருப்போம்.

ஃப்ரீயாக இருந்தால் மாலையில் தியேட்டருக்குச் சென்று புதுப் படம் பார்ப்போம்.

சனிக் கிழமை இரவு என் மனைவியிடம் ஒரு வாரமாக அடக்கி வைத்திருந்த ஆசையை ஒரேயடியாக கொட்டி, அவள் “அய்யோ, அம்மா”, என்று அலறினாலும் விடாமல் ஆசை அடங்கும் வரை அஜால் குஜால் செய்துவிட்டுதான் விடுவேன். ஒரு வாரத்தில் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டிய படுக்கை சுகத்தை, ஒரே நாளில் பகிர்ந்து கொள்ள முயற்சிப்போம்.

அடுத்த நாள் ஞாயிற்றுக் கிழமை, காலை. லேட்டாகத்தான் எந்திரிப்போம். அன்றைக்கு முழுக்க ஓய்வுதான். காலையிலேயே மட்டன் வாங்கி வந்து, சூடாக இட்லி செய்து சாப்பிட்டு விட்டு, மதியம் பிரியாணி எதாவது செய்து சாப்பிடுவோம். மாலையில் டிவி புரோக்ராம்களைப் பார்த்து விட்டு, காலையில் சீக்கிரம் எழுந்து வீட்டு வேலைகளைக் கவனித்து இருவரும் அவரவர் வேலைகளைக் கவனிக்க போக வேண்டி இருப்பதால், இரவு 9 மணிக்கே தூங்கச் சென்று விடுவோம்.

கீழ் வீட்டில் குடி இருக்கும், வீட்டுக்கு சொந்தக்காரர் ராகவன் குடும்பமும் அப்படித்தான்.

ஒரு நாள் சனிக் கிழமை. காலை வேளை.  ஓய்வாக தினசரி ஒன்றைப் புரட்டிக் கொண்டிருந்தேன்.

வாசல் முன் கதவுப் பக்கம் ஏதோ உருவம் நிலழாடியது போல இருக்க, நிமிர்ந்து பார்த்தேன்.

கீழ் வீட்டு பூர்ணிமா, நைட்டிக்கு மேலே ஒரு துண்டை மாராப்பு போல போட்டுக் கொண்டு பவ்யமாக நின்றிருந்தாள். அவளின் பெருத்த மார்பகங்களை அந்த மாராப்பு மறைத்தும், மறைக்காமலும் இருந்தது. கடித்து விழுங்குவதைப் போல நான் பார்ப்பதைப் கவனித்தவள், வெக்கப்பட்டு புன்னகைத்தபடியே, “ விமலா இருக்காங்களா?” என்று கேட்டாள்.

 “ம்,.. இருக்கா. என்னங்க விஷயம்?!!”

 “ஒன்னுமில்லை. பொட்டுக் கடலை வீட்லே தீந்து போச்சு. அவசரமா அவருக்கு டிபனுக்கு சட்னி அரைச்சு கொடுக்கணும். அதனால, கொஞ்சம் பொட்டுக் கடலை வாங்கிட்டு போலாம்னு வந்தேன்..”

நான் யாரிடமோ பேசிக் கொண்டிருப்பதை சமையலறையிலிருந்த என் மனைவி தெரிந்து கொண்டு, சமையலறையிலிருந்தே கூவினாள்.

“யாருங்க?”

“ஹவுஸ் வைஃப்,...ஸாரி!!,... ஹவுஸ் ஓனரோட வைஃப் வந்திருக்காங்க. அவங்களுக்கு பொட்டுக்கடலை வேணுமாம்.”

நானும் பதிலுக்கு கூவினேன்.

 “யாரு,… பூர்ணிமாவா?! உள்ளே வரச் சொல்லுங்க.”

மீண்டும் என் மனைவியிடமிருந்து பதில் கூவல்.

பூர்ணிமாவை பார்த்தும், பார்க்காதது மாதிரி ஓரக் கண்ணால் பார்த்து ரசித்துக் கொண்டே,“ கிட்சன்ல வேலையா இருக்கா உள்ளே போங்க.” என்றேன்.

 நான் அவள் உடல் அழகை உற்றுப் பார்ப்பதை,... பார்வையாலேயே அள்ளி உறிஞ்சுவதை அவளும் அரசல் புரசலாக உணர்ந்து, மாராப்பாக போட்டிருந்த துண்டை இழுத்து விட்டு, மறையாமல் என் கண்களை உறுத்திய பாகத்தை மூடி சரி செய்து கொண்டே, என்னை ஓரக் கண்ணால் உள்ளூர சிரித்துக் கொண்டே பார்த்து, நான் தத்து பித்தென்று உளறித் தடுமாறுவதை நினைத்து சிரித்தபடியே, என்னைக் கடந்து சமையலறைக்குள் நுழைய, நான் மீண்டும் தினசரியை விட்ட இடத்திலிருந்து புரட்டினேன்.

 உள்ளே என் மனைவியும், பூர்ணிமாவும் பேசிக் கொண்டிருந்தது என் காதில் விழுந்தது.

“என்னங்க பூர்ணிமா?” என் மனைவி கேட்டாள்.

“அக்கா, ஆறு மாசமா அன்னியோன்னியமா, அக்கா, தங்கச்சி மாதிரி பழகுறோம். அப்புறம் என்ன வாங்க போங்கன்னுகிட்டு. முதல்லே என்னை வாங்க, போங்கன்னு கூப்பிடறதை நிறுத்துங்க. நான் உங்களை விட ரெண்டு வயசு சின்னவ. அதனாலே என்னை பேர் சொல்லியே கூப்பிடலாம்.”

 “சரி, பூர்ணிமா என்ன விஷயம்.”

“அவருக்கு அவசரமா இட்லிக்கு தொட்டுக்க சட்னி செஞ்சு கொடுக்கலாமுன்னு பாத்தா,... பொட்டுக் கடலை துளி கூட இல்லை. சாயந்திரம்தான் கடைக்கு போய் வாங்கிட்டு வரணும். இப்போ உங்க கிட்டே இருந்தா கொஞ்சம் கொடுங்க, கடைக்கு போய் வாங்கிட்டு வந்ததும் திருப்பி கொடுத்திட்றேன்.”

 “அதுக்கென்ன, எவ்வளவு வேணுமோ அவ்வளவு வாங்கிட்டுப் போ பூர்ணிமா. எப்போ தர முடியுமோ அப்ப தாங்க!”

என் மனைவி கொடுத்த பொட்டுக் கடலையை வாங்கிக்கொண்டு, பருத்த முலைகள் அழகாக, லேசாக அசைந்தாட, குண்டிகள் அவள் நடை கேற்ற படி, லேசாக குலுங்கியபடி ஏறி இறங்க நடந்து, என்னைக் கடந்து சென்ற போது, பார்த்தும் பார்க்காதது மாதிரி நடித்து, ஓரக் கண்ணால் பார்த்து ரசித்து, கொஞ்சம் ஏக்கப் பெரு மூச்சு விட்டேன்.

பெரு மூச்சு விட்ட என்னை, ஓரக் கண்ணால் பார்த்து புன்னகைத்து சென்ற பூர்ணிமாவின் அழகில் மயங்கி உட்கார்ந்திருந்தேன்.

காபியை ஆற்றியபடியே என்னை நோக்கி வந்து, என்னிடம் ஒரு காபி டம்ளரைக் கொடுத்து விட்டு என் அருகில் உட்கார்ந்த என் மனைவி.
“என்னங்க, பூர்ணிமாவை அப்படி அள்ளி முழுங்கற மாதிரி பாக்கறீங்க. சைட் அடிக்கிறீங்களா?”

“அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லைடி.”

“சும்மா பொய் சொல்லாதீங்க. உங்களைப் பத்தி எனக்கு தெரியாதா? நானும் பாத்தேன்.

 “எதை?”

“நீங்க பாத்து ஜொள் விட்டதை.”

“அது ஒன்னும் இல்லைடி. கொஞ்சம் அழகா இருக்காளா!!. அதான் பாக்க கூடாதுன்னு நெனைச்சும், பாத்து தொலைச்சிட்டேன்.”

“அதானே பாத்தேன். எங்கே அவளை பார்வையாலேயே கற்பழிக்காம விட்டுடுவீங்களோன்னு.”

 “சும்மா பாத்தேன். ஆனா, நீதான்டி என்னைக்கும் அழகு.”

 “போதும். பொய்யா புகழ்ந்தது.”

“இல்லைடி,... உண்மையாலுமே,..


“ஆமாங்க, உண்மையாலுமே, நீங்க சொன்னாலும் சொல்லாட்டியும், பூர்ணிமா என்னை விட அழகுதாங்க. உயரத்துக்கேத்த உடம்பு. என்னை விட கலர். நல்ல ஸ்ட்ரக்சர். அது சரி,...பூர்ணிமா நைட்டிக்குள்ளே பிரா போடாம இருக்கிறதை கவனிச்சீங்களா? “

“இல்லையே!!”

“உங்க திருட்டு கண்ணு, அதை கவனிக்கலைன்னா, அதிசயம்தான்.”

“………………………….!!”

“சும்மா, சொல்லுங்க.”

“ம்,...”

“என்னுடையதை விட பெருசு போல இருக்கு, சும்மா கும்முன்னு தூக்கிக் கிட்டு நிக்குது. நடக்கும் போது லேசா குலுங்குறதை கவனிச்சீங்களா?”

 “ஆமாம்டி, நான் பாக்காமலிருந்தாலும், அழகா குலுங்கி ஆடி, அதைப் பாக்க வச்சிடுது. வெளியே வர்றப்ப நைட்டி போட்டுகிட்டு வர வேண்டாம்னு சொல்லு. அப்படியே வந்தாலும், உள்ளே பிரா போட்டுகிட்டு வரச் சொல்லுடி பாக்கிறவங்க கண் படப் போகுது.என்னை மாதிரியே மத்தவங்க நல்லவங்களா கண்ணியமானவங்களா இருப்பாங்கன்னு சொல்ல முடியாது!!.”

 “அதான், ஆம்பிளைங்க பார்வை எங்கே போகும்னு தெரிஞ்சு, மேலே துண்டை மாராப்பு மாதிரி போட்டுகிட்டு வர்றா இல்லை. அப்புறம் என்ன உங்களுக்கு?”

“மாராப்பு போட்டு மறைக்கிற அழகாடி அது?”

 “ரொம்ப ஜொள் விடாதீங்க. அவ  நாம குடி இருக்கிற வீட்டு ஓனரோட பொண்டாட்டிங்கிறது ஞாபகம் இருக்கட்டும். அவ புருஷனே  அவள் பிரா போடாம இருக்கிறதைப் பத்தி ஒன்னும் சொல்லலை. உங்களுக்கென்ன அக்கறை? இந்த ஊர் வேற ரொம்ப மோசம். அவள சைட் அடிக்கிறதோட நிறுத்திக்குங்க. ஆசைப் பட்டு நீங்க எதாவது தப்பு தண்டா பண்ணி வில்லங்கமா போய், அசிங்கமாய்டப் போகுது.”


“அப்படி எதுவும் நடக்காதுடி. பயப்படாதே.”