Romance ప్రేమ గాట్లు - Completed

[Haran000]

శివ defence robotics లో Ph.D పూర్తి చేసాక,

శివ ఇంటికి central defence minister, తమ్ముడు లోకల్ మినిస్టర్ వచ్చాడు. 

శివ: నమస్కారం సార్, 

మినిస్టర్: నమస్తే శివ. 

శివ: నన్ను పిలిస్తే నేనే వచ్చే వాడిని కదా సార్. 

మినిస్టర్: అంటే కొంచెం పర్సనల్ మాటర్ బాబు, నేనే రావల్సి వచ్చింది.

శివ: అవునా ఎంటి సార్, నా వల్ల ఏదైనా అవుతుంది అంటే చెప్పండి, సహాయం చేస్తాను. 

మినిస్టర్ గాబరా పడుతూ చెప్పాడు, 

మినిస్టర్: శివ నువ్వు sticker explosives చేస్తున్నావు. మాకు సంపుల్ కూడా చూపించావు.

దీర్ఘంగా వింటూ,

శివ: హ్మ్మ్ అవును.

మినిస్టర్: అఫిషియల్ గా ప్రభుత్వం నీ పేటెంట్ కి దాదాపు 10 లేదా 15 లక్షలు ఇస్తుంది. ఇంకా నువ్వే first production analysis చెయ్యాలి. 

శివ: అవును సార్, కానీ ఇంతకీ మీరు ఇక్కడి దాకా రావాల్సిన అవసరం ఏముంది. 

మినిస్టర్: శివ.... శివా... నీకు తెలిసిందే కదా, top public private partnership defence manufacturing company మాదే. నేను చెప్పేది విను, నీ పేటెంట్ మాకు అమ్ముకో, I'll give you crores.

శివ: లేదు సార్ sorry.

మినిస్టర్: ఎందుకు, easy man. నీకెంత కావాలి చెప్పు. 

శివ: సార్, నాకు money కావాలి, మీరు 10 కోట్లు ఇస్తారా?

మినిస్టర్: పది కాదు శివ నువ్ ఇప్పుడే deal ఒప్పుకో 20 ఇస్తా.

శివ: సార్ ఇక్కడ మాటర్ ఎన్ని ఇస్తారు అని కాదు, నేను మీకు ఇస్తే దాని ఉపయోగం ఎక్కడ ఉంటుంది అని. మీకుillegal దందా లు ఉన్నాయని తెల్సు. Silly violence activities లో వీటిని వాడతారు. I don't want that to happen. నా పేరు మీద ఇవన్నీ జరుగుతాయి.

మినిస్టర్: శివ నువ్వు చాలా ఎక్కువ ఆలోచిస్తున్నావు. నా మాట విను, ఇంత గొప్ప equipment ని ఇలా చిల్లరకిఅమ్ముకుంటా అంటావెంటి. లాస్ట్ అడుగుతున్న ఎంత కావాలి?

శివ కి కోపం వచ్చింది, లేచి చెయ్యి అవతలకు చూపిస్తూ,

శివ: సార్ వద్దు ప్లీజ్, with all respect ఇక దయచెయ్యండి.

మినిస్టర్ కి శివ తీరు నచ్చలేదు, 

మినిస్టర్: శివ, కాజల్ అంట, పెళ్ళిచేసుకుంటున్నావ్ అంట. అమ్మాయి అందాగా ఉంది చూసాను. నా అల్లుడునీ వయసే మంచి వేడి మీద ఉన్నాడు, కాజల్ ని తీస్కపోత.

శివ: మినిస్టర్ గారు, మీరు ఏమి చెప్పినా, ఇచ్చినా, బయపెట్టినా, నేను మాత్రం అయితే government కిఇస్తాను, లేదంటేఎవ్వరికీ ఇవ్వను. మీరు ఇక దీన్ని మర్చిపోవడం మంచిది. 

మినిస్టర్ కి శివ లొంగలేదు, బయపడట్లేదు అని అర్థం అయ్యి, ఇక అడ్డదారిలో చుస్కుందాం అనుకున్నాడు.

మినిస్టర్: సరే శివ వెల్లోస్తాను. నువ్వు జాగ్రత్త. నేను deal మర్చిపోతాం, నువ్వు కాజల్ ని మర్చిపో. 

అని బెదిరించి వెళ్ళిపోయాడు.

—————————————————————————————-



స్తల్సా కాజల్ అలా భయపడుతూ బయటకి వెళ్ళడంతో చూసి టెన్షన్ పడుతూ కాజల్ వెనకే వెళ్ళింది, కాజల్గేట్ తీసింది అంతే సొమ్రే శివ ని ఎత్తుకుని రావడం చూసి, శివ చేతికి రక్తం చూసి గుండె ఆగింది. కళ్ళల్లో నీరుతిరిగాయి, అరుస్తూ పరిగెత్తింది 


కాజల్: శివా...... 

శివ ని తీసుకొని వెళ్ళి ఇంట్లో సోఫా మీద పడుకోపెట్టి, అప్పటికే చేతికి ఉన్న ఆ రక్తం చలికి గడ్డకట్టుకుంది.

స్తల్సా: ఇదిగో first-aid

అని box ఇచ్చింది, ఇద్దరూ టెన్షన్ పడుతున్నారు

సొమ్రే: ఏం కాదు, అది మంచు గాలి కొట్టింది దారిలో ముగ్గురం పడిపోయాం , శివ కి దెబ్బ తాకింది. చిన్నగాకోసుకుంది అంతే, కానీ చలికి స్పృహ కోల్పోయాడు.

ముందు ఇంకా నెత్తురు కారుతున్నా చోట పట్టీ కట్టి, గడ్డ కట్టిన రక్తాన్ని తుడిచేసింది.

కాజల్ " ముగ్గురా అంటే ఇది వాడెవడో  శివ ని అటాక్ చేసాడు అప్పుడే ఈ గాలి వస్తే మిస్స్ అయ్యింది, అంతామంచికే " అనుకుంది.

స్పృహలోకి వచ్చాడు,

శివ: ఏమైంది, ఇంట్లోకి వచ్చామా?

కాజల్ ఇంకా కావాలనే కోపం నటిస్తూ దూరంగా కూర్చుంది, చేతిలో బుక్ పట్టుకుని అసలు పట్టించుకోనట్టేచదువుతుంది.  శివ సొమ్రే ని చూసాడు

సొమ్రే: it's okay నీకేం కాలేదు. 

స్తల్సా: కాజల్ శివ ని రూం లోకి తీసుకెళ్ళి పడుకోపెట్టు, భోజనం నేను పంపిస్తాను.

కాజల్: ఆయనకు ఏం కాలేదు ఎదో గుచ్చుకుంది అంతే, అయినా చేతికే గా తాకింది కాలికి కాదుగానడుస్తాడులెండి.



శివ కజల్ ని చూసాడు, మొహం చాటేసుకుంది. శివ నొప్పితో కాజల్ ని చూస్తూ రూం లోకెళ్ళి ఒరిగాడు.

రాత్రి అయ్యింది కాజల్ ఇంకా ఆ బుక్ చదువుతూ కూర్చుంది, 

లాగ్రితీ: ఆంటీ అంకుల్ కి గాయం అయ్యింది మీకు భాదేయ్యట్లేదా?

కాజల్ కళ్ళలో ఏడుపు మొదలైంది, 

కాజల్: హ్మ్మ్... 

లగ్రితీ: మరి అంకల్ కి food తినిపించరా, కోపం ఎందుకు?

కాజల్: తప్పు ఆయనదే

స్తల్సా ప్లేట్ పట్టుకుని శివ కి ఇవ్వడానికి వెళ్తోంది,

కాజల్: ఆగు నేనే తీసుకెళ్తా

ప్లేట్ తీసుకొని వెళ్ళి శివ పక్కన కూర్చొని, నోట్లో పెడుతుంటే నోరు తెరవకుండా అలకాగా ఉన్నాడు.

కాజల్: తిను....

అని మళ్ళీ పెట్టింది

శివ: ఊ హు...

మారాం చేసాడు, బెదిరించింది,

కాజల్: మూతి పల్లు రాలగొడ్త నోరు తెరువు waste fellow

శివ: ఆ...

స్పూన్ నోట్లో కుచ్చింది, బుక్క నోట్లో పెట్టుకున్నాడు, నములకుండా ఉన్నాడు.

కాజల్ కోపంగా చూస్తూ,

కాజల్: నమిలి తిను

శివ లేదు అన్నట్టు అటు ఇటూ తల ఊపాడు

కాజల్: తిను లేకుంటే చెయ్యి విరగొడ్త

భయపడి నమిలి మింగాడు,

శివ: ఎందుకే అలా చేస్తావు, నీకు నా మీద కోపం లేదు ఆక్టింగ్ చేస్తున్నావు అని నాకు అర్దం అయ్యింది.

కాజల్: ముందు తిను, నీకు గాయం అయినా, అసలు ఈ విషయం మామయ్య కి తెలిస్తే ఎంత భయపడతారు. నీ ప్రోబ్లం ఎంటో నాకు చెప్పవు

శివ: అది కాదు, 

కాజల్: తిను నువ్వు మాట్లాడకు

శివ సైలెంట్ గా తిన్నాడు, కాజల్ వెళ్ళి తను కూడా కొంచెం తిని వచ్చి పక్కన పడుకుంది.

.——————————————————————————————————————————————————————————————————
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.————————————————————————————————————————————————————————————————

Next day,

(పార్వతీ: ఎందుకు రా నాతో ఇలా ఆడుకున్నవూ, నన్ను నిజంగానే ఎడ్డిదాన్ని చేసావు కదరా?

శివ: పారు అది కాదు నేను చెప్పేది విను

పార్వతీ: నో నేను వినను

శివ: ఒక్కసారి పారు, వెళ్ళిపోకు

పార్వతీ: నీ లాంటి వాల్లతో నాలంటిది ఉండడం కరెక్ట్ కాదు, నాకు నువ్వు వద్దు

శివ: పారు లేదు అలా మాత్రం అనకు, నేను ఇదంతా ఎదో తెలీకుండా చెసాను నన్ను నమ్ము

పార్వతీ: ఇంకా ఎన్ని నమ్మాలి శివ, ఇప్పటి వరకు నువ్వు చెప్పినవన్నీ అబద్ధాలే 

శివ: ప్లీస్ పారు నన్ను క్షమించు, తిట్టు తన్ను 

పార్వతీ: నన్ను వదిలేయి, ఇక జరిగింది చాలు

శివ: నీ వల్లేనే ఇదంతా, నీకోసమే చేసాను, నీకోసం నా ప్రాబ్లెమ్ తెలిసి కూడా బాగా చదివాను, ఎన్నో చేసాను, ఆఖరికి నా ప్రాణాల మీదకు వచ్చింది.

పార్వతీ: అంటే?

శివ: అవును పారు నేను ఇంకొన్ని రోజులే బతుకుతాను, ప్లీజ్ ఉన్నన్నాల్లు నాతో ఉండు పారు

పార్వతీ: ఏమంటున్నావు శివ నిజమా లేదా మళ్ళీ అబద్దమా?

శివ: ఇంత జరిగాక కూడా అబద్ధాలు ఎందుకు చెప్తా పారు నేను.

పార్వతీ: లేదు నువు లేకుండా నేను ఉండలేను, నీ కంటే ముందు నేనే చనిపోతా

శివ: what no పార్వతీ)




కాజల్: ఏవండీ లేండి ఇక నిద్రపోయింది చాలు, మనకు ఇంకో పని ఉంది, వెళ్దాం పదండి

శివ కళ్ళు తెరిచి దిగ్భ్రాంతి గా చూసాడు, 

కాజల్: ఏమైంది అలా చూస్తున్నావు?

శివ లేచి ఎదో దిగులుగా కాజల్ ని కౌగిలించుకున్నాడు.

కాజల్: ఏంటి, అలా ఉన్నారు

శివ: ఏం లేదు. పదా వెళ్దాం, నేను స్నానం చేస్తాను

కాజల్: నేను రావాలా స్నానానికి

అని అడిగింది, కానీ శివ అది పట్టించుకోలేదు bathroom లోకి వెళ్ళాడు.

ఇక ఇంటి నుంచి బయటకి వచ్చారు, వెళ్ళేముందు

కాజల్: స్తల్సా ఇక్కడెడైన మంచి బ్యూటిఫుల్ ప్లేస్ ఉందా ఫొటోస్ దిగడానికి?

స్తల్సా: హా lake kurmof అని ఉంటది, కానీ అక్కడ ఇప్పుడు ఎవరూ ఉండరు, మీ వర్క్ అయ్యాక రండినేనుతీసుకెళ్తాను.

కాజల్: లేదు మేమే వెళ్తాం లే, శివ కి రూట్ చెప్పు

స్తల్సా: శివ అక్కడ మిహ్రోచిక్ అని ఒక horsestall ఉంటుంది అక్కడ ఒక గుర్రం రెంట్ కి తీసుకొని వెళ్ళంటి. ఇక్కడనుంచి 4 kms north కి, అక్కడ direction board ఉంటుంది lake కి .

కాజల్: ok thanks.

స్తల్సా: winter కదా, freeze లో ఉంటది, మంచి లొకేషన్, కానీ శివ కి ఫొటోస్ నచ్చవు కదా?

కాజల్: నేను తీస్తా ఎలా దిగడో చూస్తా

ఇద్దరూ వెళ్లి మిగిలిన పని త్వరగానే పూర్తి చేసుకున్నారు. తోవలో వాడు వీళ్ళని follow అవ్వడంకాజల్ఎప్పటికప్పుడు గమనిస్తూ నే ఉంది, కావాలనే శివ ని అటూ ఇటూ తిప్పుతూ వాడి ముందు శివకుదురుగాలేకుండా చూసుకుంది. 

శివ: పదా గుర్రం తీసుకుని ఎదో చెరువు పోదాం అన్నవుగా పా. 

కాజల్: హ్మ్మ్

శివ: అర్రే నాకు horse riding రాదు ఇప్పుడెలా?

కాజల్: నాకు వచ్చు అందుకే ok అన్నాను

కాజల్ వంక కొంటెగా నవ్వుతూ,

శివ: ఆ నీకు రైడింగ్ వచ్చు అని నిన్న రాత్రే అర్థం అయ్యింది లే

చూపు కిందకి వేసుకుని, సిగ్గుపడుతూ,

కాజల్: చి పొండి

శివ: అబ్బో.... పా ఇవాళ నీకోసం first time photos దిగుతాను

అది విని అచ్చేరుపులో,

కాజల్: నిజమా?

శివ: నమ్మవా ఆ ఫోన్ ఇటివ్వు

కాజల్: ముందు అక్కడికి వెళ్దాం పదా

Stall లో గుర్రం చూస్తున్నారు,

జోషి (assasin) " వీల్లెంటి గుర్రం తీసుకుంటున్నారు. ఈ ఎలాగైనా ఇక్కడ ఎవరూ లేని సమయంలోచూసిషూట్చెయ్యాలి " అనుకుని gun తీసి దానికి suppressor (సైలెన్సర్) బిగించాడు. 

కాజల్ గుర్రం ఎక్కింది, శివ ని కూడా ఎక్కమంది, శివ ఆ గుర్రం మొహం పట్టుకుని చూస్తూ, చేతులతోఇష్టంగాతడుముతున్నాడు. గుర్రం కూడా తల ఊపుతూ బదులు చెపుతుంది,

కాజల్: ఏం చేస్తున్నావు, రియాక్షన్ ఇస్తుంది. నువ్వు నచ్చినట్టు ఉన్నావు. దా ఎక్కు

శివ ఎక్కాడు, ఎక్కి కాజల్ నడుము రెండు వైపులా పట్టుకున్నాడు. 

కాజల్ గుర్రం మెడ తాడు పట్టుకుని, " క్ట్చి.... క్లిచ్స..." అని గుర్రం ని ముందుకు వెళ్ళమందీ,

జోషి వీళ్ళు వెళ్ళడం చూసి తప్పించుకోవద్దు అని షూట్ చేసాడు, వాళ్ళ  కదలిక వల్ల బుల్లెట్ మిస్స్ అయ్యింది. ముందుకు పరిగెత్తాడు, కాజల్ కావాలనే అటు ఇటూ పోతుంది.

శివ: ఓయ్ నీకు వచ్చా రాదా అటూ ఇటూ తిప్పుతూ ఉన్నావు.

కాజల్: వచ్చు నువ్వు గట్టిగా పట్టుకో స్పీడ్ గా పోదాం.

జోషి కూడా ఇక చేసేది ఏం లేక ఇంకో గుర్రం తీసుకుని వెంట పడ్డాడు.

దారి మధ్యలో, శివ కాజల్ ని కురులు మొహం మీద పడుతుంటే తేలి పోతున్నాడు, కాజల్ ఉన్ని దుస్తులు పైకిలేపి, నడుము పట్టుకుని కాజల్ మీద వాలిపోయాడు.

కాజల్: లెండి నా మీద బరువు పెడితే ఎలా. 

అని భుజం దులిపింది.

శివ లేచి, మెడలో ముద్దు పెట్టాడు, కాజల్ కి ఏమో వాడు వస్తున్నాడా లేదా అని అనుమానం, శివ చేస్టలమీదదృష్టి పెట్టలేదు. చేతులకి ఉన్న golves విప్పి ఉట్టి చేతులు కాజల్ దుస్తుల్లో పెట్టి, పైకి పోనిస్తున్నాడు. కాజల్అలాగే వేగంగా స్వారీ చేస్తుంది. గుర్రం స్వారీ వలన కాజల్ అందాలు కిందకి పైకి ఊగుతున్నాయి, శివచేతులనిముందు పెట్టి పైకి పోతున్నాడు.

కాజల్ ఎలాగైనా త్వరగా అక్కడికి చేరుకోవాలని శివ ని పట్టించుకోవట్లేదు. శివ మెల్లిగా నడుమునిమురుతూచేతులు చన్నుల కింద పెట్టాడు, కాజల్ స్వారికి ఊగుతున్న చన్నులు శివ చేతులని ఒక క్షణంతాకుతున్నాయి, ఇంకోక్షణం పైకి పోతున్నాయి. శివ క్షణక్షణం ఈ లోకాన్ని మరచిపోయి కాజల్ అందాలనుఆస్వాదిస్తున్నాడు. ఒకదాన్నిమెత్తగా పిసుకుతున్నాడు కూడా. అప్పుడు కానీ కాజల్ కి దృష్టి ఇక్కడ పడలేదు, 

కాజల్: అబ్బా వదలండి, అక్కడికి వెళ్ళాక చూద్దాం కుదురుగా ఉండు.

శివ వదిలేశాడు. ఇక చేరుకున్నారు. ఆగారు. ఇద్దరూ కిందకు దిగి ఆ ప్రదేశాన్ని చూస్తున్నారు. 

ఎంత బాగుందో, చుట్టూ తెల్లని మంచు, మబ్బులు లేని ఆకాశం, దట్టమైన ఆకాశానికి నిచ్చెన వేసే చెట్లు, సూర్యకాంతి మంచు మీద పడి విరజిమ్ముతూ, కళ్ళకి పెట్టుకున్న కూలింగ్ గ్లాసులు తీస్తే కళ్ళు పోతాయేమోఅన్నట్టుఉంది. అడుగు పెడితే విరిగిపోతుంది అన్నట్టుగా సగం గడ్డకట్టుకుని ఉంది ఆ కొలను. 

శివ ఆగలేక కాజల్ ని వాటేసుకున్నాడు.

శివ: ఆహ్ కాజల్ నువ్వు ఇక్కడికి ఎందుకు తీసుకొచ్చావు అని నాకు తెలుసు

కాజల్ అది వినగానే భయబ్రాంతి చెందింది, " అంటే ఇక్యనకి వాడు వెంట పడుతున్నాడు అని తెలుసా " అనుకుంది.

శివ: దా కాజల్, ఫొటోస్ దిగుదాం, సాయంత్రం దాకా ఇక్కడే ఉండి, ఇద్దరం ముద్ధాడుకుందాం.

శివ వెనకనుంచి అలా పట్టుకుని ముద్దులు పెడుతుంటే కరిగిపోతుంది, కానీ అప్పుడే వాడు గుర్తొచ్చాడు, ఎలాగైనాశివ ని వదిలి వెళ్ళాలి ఎలా అనుకుంది.

కాజల్: శివ నాకు toilet వస్తుంది ఇక్కడే వుండు, పోయి వస్తాను.

శివ: సరే వెళ్ళు 

అని చెప్పి అక్కడ ఉన్న ఒక చిన్న పందరాయి మీద కూర్చున్నాడు. కాజల్ శివ కి వెనక వైపు వెళ్ళింది. 

కాజల్ " అబ్బా ఇప్పుడు ఏం చెయ్యాలి వాడు ఇంకా రాలేదు, అసలు వస్తున్నడో లేదో, ఎలా తప్పించాలి " అనుకుంటూ ఉంటే అప్పుడే ఇంకో గుర్రం డెక్కల శబ్దం వినిపించింది, శివ కి 50 మీటర్ల దూరంగా వచ్చింది, ఒకపెద్ద బండరాయి వెనుక దాక్కుంది. కానీ తనకు శివ కనిపించేలా ఉంది

జోషి కూడా ఆ కొలను ప్రాంతానికి చేరుకున్నాడు, శివ కి వెనుక 70 మీటర్ల దూరం లో శివ ని చూసి ఆగాడు, బైనికులార్ తీసుకుని అక్కడ శివ గుర్రం ఉండడం చూసాడు, శివ అటు వైపు ఉన్నాడు, గుర్రం ఉంది, కాజల్కపించట్లేదు, “ ఇది ఎటుపోయింది, మెల్లిగా వాడికి దగ్గరకు పోదాం ”.  ఇదే మంచి సమయం అనుకుని, ఇకఏదైనా అడ్డు చూసుకుని షూట్ చెయ్యాలి అనుకున్నాడు, అప్పుడే ఒక పెద్ద బండరాయి కనిపించింది, వెళ్లిదానివెనుక దాక్కున్నాడు. 

కాజల్ చూస్తూ ఉంది, ఎదో అడుగుల చప్పుడు, ఎవరో వస్తున్నారు, శివ అక్కడే కూర్చొని ఉన్నాడు, మరిఇంకెవరుఅనుకుంది, ఇక వాడే అని అర్థం అయ్యింది, జేబులోంచి స్తల్సా ఇంట్లో దొంగిలించిన కత్తి తీసుకునిసిద్దంగా ఉంది.

జోషి మెల్లిగా అడుగులో అడుగు వేసుకంటూ వెళ్ళి బండరాయి వెనుక ఒక మోకాలు మీద కుర్చీని, gun unlock చేసాడు, క్లిఛ్ అని శబ్దం కాజల్ కి వినిపించింది.

బండరాయి ముందు కాజల్, వెనక జోషి, కనురెప్ప పాటిలో టక్కున జోషి వైపు దూకింది, జోషి షాక్ అయ్యాడు, కాల్చాడు కాజల్ కి తాకలేదు. మీద పడి గొంతులో ఎడమ వైపు ఎడమ చేత్తో నోరు మూసి, కుడి చేత్తో కత్తిగుచ్చింది. మూడు క్షణాల్లోవిలవిలలాడుతూ  చచ్చిపోయాడు.

శివ ఎంటి ఇంకా రావట్లేదు,

శివ: కాజల్ ఏమైంది?

కాజల్: శివ వస్తున్నా అయిపోయింది,  “ ఇంకో చావు తుః నా బతుకు, శివ నిన్ను ప్రేమించి పెళ్ళి చేసుకున్నట్టులేదు, ఎదో personal bodyguard contract చేసుకున్నట్టు ఉంది. ”

వాడు తెచ్చుకున్న గుర్రం దగ్గర కి వెళ్లి, పొమ్మని సైగ చేతే ఆ గుర్రం వెళ్ళిపోయింది.

ఒక్క క్షణం ఆగి ఎద నిండా ఊపిరి తీసుకుని, మనసు శాంతి చేసుకుని, మొహం లో చిరునవ్వుతో శివ వైపుఅడుగువేసింది. వెళ్ళి శివ ముందు నిల్చుంది.

వెళ్ళి శివ ఒళ్ళో కూర్చుంది. కాజల్ woolen sweater లో చేతులు పోనిచ్చి, సళ్ళు ముట్టుకున్నాడు. కాజల్ కిచల్లని చేతులు అలా తాకగానే జనికింది. 

కాజల్: అమ్... చల్లగా ఉన్నాయి మీ చేతులు.

కాజల్ చేవిదగ్గర మొహం పెట్టి, కురుల వాసన చూస్తూ, 

శివ: కాసేపు ఉందనివ్వు, అవి వేడిచేస్తాయి లే

కాజల్ సిగ్గుతో మురిసిపోయింది, మొహం వెనక్కు అంటూ కన్ను కొసరుతో శివ ని చూస్తూ,

కాజల్: నీ thermodynamics lessons నా దగ్గర పనిచేయవు

ఒక చెయ్యి కిందకు దించి బొడ్డు మీద చిటకన వేలితో నొక్కి, నడుము వెన్న ని లాగుతూ,

శివ: మరి ఏ lessons పనిచేస్తాయో? ఆ glasses తీసెయ్యి నీ కన్లు కనిపించట్లేదు.

అంటూనే తానే తీసాడు. కాజల్ పెదాలు పట్టుకుని మొహం తన వైపుకు తిప్పుకున్నాడు, కాజల్ కళ్ళలో ఎదోతెలియని సంకోచం.

శివ: ఏంటి ఏం ఆలోచిస్తున్నావు?

కాజల్: ఏం లేదు.

శివ: ఫొటోస్ తీస్తా అన్నవుగా

కాజల్: హా నేను ఆ సంగతే మర్చిపోయాను, నువ్వు ఇలాగే కూర్చో, ముందు నిన్ను తీస్తా.

లేచి ఫోన్ తీసుకుని కెమెరా ఓపెన్ చేసింది.

శివ చేతులు మొహానికి అడ్డం పెట్టుకున్నాడు. కాజల్ మారాం గా చూస్తూ, 

కాజల్: చెయ్యి తీయండి

శివ: ఫొటోస్ తీసుకోవాలి అంటే fees కట్టాలి

కాజల్ కి విచిత్రంగా అనిపించింది 

కాజల్: ఏంటి fees ఆ?

శివ: హా.... మరి నా face value అలాంటిది

కాజల్: అబ్బో గొప్ప face ఏ waste fellow. సరే చెప్పు fees ఎంటి, ఉంటాయిగా bra విప్పాలి, ప్యాంటీవిప్పాలి అని, ఇప్పుడేం విప్పాలో?

శివ హాస్యంగా నవ్వాడు. కాజల్ కూడా నవ్వింది.

శివ: ఏం వద్దులే కానీ దా

శివ ని కొన్ని ఫొటోస్ తీసింది, శివ కాజల్ ని ఫొటోస్ తీసాడు. 

కాజల్: ఒక సెల్ఫీ కూడా

సెల్ఫీ దిగారు.

శివ: ఇలా దిగుద్దాం, కిస్ పెడతాను నువ్వు సెల్ఫీ తియ్యు.

కాజల్: ok.

అంటూ బుగ్గ చూపించింది.

శివ కళ్ళు కిందకు వేసుకుని, కాజల్ ని దురుసుగా చూసాడు

కాజల్: ఏమైంది? 

శివ చప్పుడు చెయ్యలేదు, కొంచెం ఆలోచించింది, అర్థం చేసుకుని,

కాజల్: హా అర్దం అయ్యింది దా.

కాజల్ పెదాలు ముద్దు పెడుతుంటే, సెల్ఫీ తీసింది. తరువాత శివ ని విడిపించుకుంది. శివఎందుకాఅన్నటుచూసాడు. కాజల్ మౌనంగా ఉంది. తన మొహం పెట్టుకుని, ప్రేమగా దగ్గరికి తీసుకుని,

శివ: ఏమైందే ఎదో dull గా ఉన్నావు?

కాజల్: పోదామా ఇక.

శివ: నీ ఇష్టం పదా.

వెళ్ళిపోయారు. గుర్రాన్ని అక్కడ అప్పజెప్పి,

Caretaker: మీరు మీ లాగే ఒక ఇండియన్ ని చూసారా?

కాజల్: ఏ ఎందుకు?

Caretaker: గుర్రం కిరాయి తీసుకెళ్ళాడు, గుర్రం వచ్చింది మనిషి రాలేదు.

శివ: అవునా అయ్యో ఏమైనా అయ్యిందా ఏంటి?

కాజల్ శివ చెయ్యి పట్టుకుని, లాగింది. శివ ఎంటా అని చూసాడు, చెవిలో,

కాజల్: శివ ఇంటికి పోదాం పదా నాకేదోలా ఉంది.

స్తల్సా ఇంటికి వెళ్ళిపోయారు. వెళ్ళిన వెంటనే కాజల్ నీరసంగా బెడ్ మీద పడిపోయింది. శివ కంగారుపడిఅడిగాడు,

శివ: ఏమైందే పొద్దున బానే ఉన్నవుగా?

కాజల్: ఏమో అండీ, ఇగో ఈ నడుము మళ్ళీ కొంచెం నొస్తుంది.

కాజల్ ఆ బండ రాయి మీద నుంచి దూకేతప్పుడు కొంత బారం పడి నడుము నొప్పి మొదలైంది.

శివ: సరే కాసేపు నిద్రపో తగ్గుద్ది లే.

డోర్ దగ్గర నిలపడి,

లాగ్రితి: అంకుల్ నేను లోపలికి రావచ్చా?

శివ: రా baby

లాగ్రితీ: ఆంటీ మీ మీద బెంగ పెట్టుకుంది, అందుకే dull గా ఉందేమో 

కాజల్ ని అవునా అన్నట్టు చూసి, తలూపాడు.

కాజల్: అదేం లేదు, weather కి అనుకుంటాను.

శివ: లగ్రి నువ్వు ఆంటీ దగ్గర ఉండు, కాజు నువ్వు పడుకో ok.

అని చెప్పి స్తల్సా దగ్గరికి వెళ్ళాడు.

శివ వెళ్ళేసరికి సొమ్రే స్తల్సా కిస్ లో ఉన్నారు.

శివ చూసి, డిస్టర్బ్ చేస్తున్నా అనుకుని, వెనక్కి వచ్చేసాడు.

కాజల్ పక్కన కూర్చోని, 

లాగి: అంకల్ నేను వెళ్లాలా?

శివ: ఆగు ఉండు కాసేపు.

కొద్దిసేపు మౌనంగా ఉన్నారు, ఇంతలో స్తల్సా లాగ్రితి ని పిలిచింది. 

లాగ్రితి: నేను వెళ్తాను, ఆంటీ నిద్రపోండి.


లాగ్రితీ వెళ్ళాక, కాజల్ తో మాట్లాడుతూ,

శివ: నాకు తెలుసు

కాజల్ కి అర్ధం కాలేదు, అసలు దేని గూర్చి అన్నాడో అని మౌనంగా ఉండింది. శివ మళ్ళీ అన్నాడు,

శివ: నాకు తెలుసు, నేను అడగను కూడా ఎందుకు చేసావు అని.

కాజల్ ఒక్కసారి భయపడింది, కళ్ళలో ఇన్నాళ్లు మోసిన భారం కనిపిస్తుంది, శివ పట్టుకున్న చెయ్యివణికిపోతుంది. కానీ శివ ఏం అనట్లేదు అన్న ఆశ్చర్యం, శివ కి చెప్పకుండా ఉన్నా అన్న భాధ బయటకి వచ్చిఏడుపుమొదలుపెట్టింది. 

కన్నీరు చెంపలు దాటాక ముందే, వేలితో తుడుస్తూ,

శివ: ఏయ్ ఎందుకు ఏడుస్తున్నావు?

కాజల్ ఏడుపు ఆపుకుంటూ,

కాజల్: శివ్... నన్ను క్షమించండి... Sorry అండి నా వల్లే ఆ శంకర్ వాళ్ళు మిమ్మల్ని చంపాలిఅనుకుంటున్నారు.

శివ: నీ తప్పేం లేదు. ఏం కాదు లే.

కాజల్ కన్నీళ్లు శివ చేతిని దాని కిందకు జారుతున్నాయి, తన ఆవేదన గది దాటి బయటకి పోతున్నట్టుఅనిపిస్తుంది, 

తన మూతి మూసి, గొంతు ఆపుతూ,

శివ: ఉష్... ఆపు ఆపు ప్లీస్ కాజు

కాజల్ కంటి నీరు తూడుచుకుని, శివ భుజం మీద తల వాల్చి, మౌనంగా ఏడుస్తుంది. కాజల్ భుజాలుపట్టుకుని, ఒళ్ళోకి తీసుకుంటూ,

శివ: నువెందుకు చేసావో నాకు అర్థం అయ్యింది ఊకో ఇంటికి వెళ్ళాక మాట్లాడుకుందాం. హా మర్చిపో, రేపుమార్నింగ్ ఏ వెళ్తున్నాం. అన్నీ ready గా ఉన్నాయిగా. సరేనా పడుకో.

కాజల్: sorry అండి నన్ను క్షమించండి.

శివ: నేను నిన్ను క్షమించడం ఏంటీ, ఊకో నువ్వు. 

కాజల్ ఏడుపు తగ్గుతుంది. బుగ్గలు గిల్లుతూ,

శివ: సౌండ్ కూడా రాలేదు కదే నువ్వు చంపితే, ఎవరు నువ్వు అసలు? ఏయ్ నిజం చెప్పు నువ్వు రా agent వికదా?

కాజల్ చిన్నగా నవ్వింది. 

కాజల్: కాదండీ

శివ: మరి ఎన్ఐఏ

కాజల్: no

శివ: p*k****n terrorist.

అంటూ నవ్వాడు. కాజల్ కూడా నవ్వుతూ,

కాజల్: ఏ ఛీ ఏంటి మీరు.

శివ: మరి ఇంకేంటి?

కాజల్: ఏమీ కాదు. మీ భార్యని.

శివ: నిజం చెప్పు

శివ బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టి, చిలిపిగా నవ్వుతూ, 

కాజల్: ఎడ్డి శివ.

శివ కి కోపం రాలేదు, కాజల్ గట్టిగా హత్తుకుని,

శివ: ఎడ్డి శివ వద్దు కానీ waste fellow ok.

కాజల్: waste fellow.

శివ కి అర్థం అయ్యింది కాజల్ ఎవరో, ఆశ్చర్య పోయాడు, కాజల్ ని ఎత్తి కళ్ళలో చూస్తూ, అచ్చేరుపులోఅడిగాడు,

శివ: కాజు అంటే నువ్వూ....?

కాజల్: yes. 

కొంటెగా నవ్వుతూ,

శివ: ఒసినీ అమాయకురాలు పిరికిదానిలా ఎలా ఆక్టింగ్ చేస్తున్నావే


కాజల్: మీరే కదండీ ఆరోజు ఎక్సావేషన్స్ కి వచ్చినప్పుడు మీ ముందు నన్ను soft ఉండమన్నారు. అయినా నాకుభయం ఎక్కువే, 

శివ: హా సరే. పడుకో ఇక