Adultery அமுதா டீச்சரின் அந்தரங்கம்

[Manmadhan67]

கடைசியாக என்ன பதில் சொல்வதென்றே தெரியாமல், எல்லாத்துக்கும் தேங்க்ஸ். நீங்க சொல்ற மாதிரி ஒரேயடியா என்னாலே கத்திரிச்சிட்டு போக முடியாது. ஒரு நல்ல நண்பரா உங்களை எப்பவும் என் மனசிலே வைச்சிருப்பேன். உங்களுக்கு பேசனும்ன்னு தோணிச்சுன்னா எப்ப வேணா எனக்கு போன் போடலாம் என்று சொல்லி விட்டு சில வார்த்தைகள் பேசி விட்டு காலை கட் செய்தோம்.

 

மனதில் அப்பாடா ப்ரசனைகள் ஒரு வழியாக முடிவுக்கு வந்து விட்டன என்ற நிம்மதியோடு பார்வையை உயர்த்திய போது என் நினைப்பு தவறு என்று சொல்வது போல அங்கே ஒரு புது ப்ரசனை நின்றுக் கொண்டிருந்தது.

 

 படுக்கையறை வாசலில் என் கணவர் நின்றுக் கொண்டிருந்தார். அவரை பார்த்த உடனே, இவர் எப்போது வந்தார்? நானும் குப்தாவும் பேசியது எல்லாவற்றையும் கேட்டுக் கொண்டிருந்தாரா? குப்தா பேசியது இவருக்கு கேட்டிருக்காதே. நான் பேசியதை மட்டும் கேட்டு விட்டு இவர் என்ன நினைத்திருப்பார் என்று பலவிதமான குழப்பங்கள் ஓட, என் கணவர் ஒன்றும் சொல்லாமல் நடந்து வந்து என்னருகில் படுக்கையில் அமர்ந்து சாய்ந்து படுக்க...

 

நான் இனி அமைதியாக இருப்பது எந்த விதத்திலும் உதவாது என்று முடிவு செய்து இப்படி எதுவுமே பேசாம இருந்தா என்ன அர்த்தம் என்று கொஞ்சம் குரலை உயர்த்தியே கேட்டு விட்டேன். என் கேள்வியால் என்னை திரும்பி பார்த்த என் கணவர் ஒன்றும் சொல்லாமல் ஒரு புன்னகையை மட்டும் பதிலாக தந்து விட்டு, மீண்டும் திரும்பிக் கொள்ள முயல...

 

இப்ப நான் என்ன பண்ணனும்?

 

ஒண்ணும் பண்ண வேண்டாம்.

 

ஏன் என் கூட பேச மாட்டேங்குறீங்க?

 

என்ன பேசனும்?

 

பேச ஒண்ணுமில்லையா?

 

உனக்கு தான் பேச ஆள் இருக்கே.

 

ம்... இதானே உங்க ப்ரசனை. அதையாவது ஓபனா சொல்லித் தொலையலாமில்லே...

 

அதான் சொல்லிட்டேனே... இனி தொலைய வேண்டியது தான் பாக்கி.

 

நீங்க ஏன் தொலையறீங்க. நானே தொலைஞ்சுட்டு போறேன்.

 

அதான் ஏற்கெனவே தொலைஞ்சுட்டியேடி...

 

அறைஞ்சுடுவேன். என்னடா உன் ப்ரசனை... எப்பவும் சந்தேக புத்தி...

 

என்னடி எப்பவும் சந்தேக புத்தி... சும்மா ஒரு பேண்டஸிக்குன்னு ஆரம்பிச்சோம். நான் தான் ஆரம்பிச்சு வைச்சேன். என் சம்மதத்தோட தான் எல்லாம் நடந்துச்சு. ஓகே... இப்ப என்னடான்னா... ஒருத்தன் என் பொண்டாட்டிக்கு கழுத்திலே செயின் போட்டு விடுறான், அதை தாலியா நினைச்சுக்கோன்னு சொல்றான், இரண்டாவதா கல்யாணம் பண்ணிக்கிறியா, என் கருவை வாங்கிக்கிறியான்னு சாதாரணமா கேட்கிறான், லட்சக் கணக்கிலே பணம் குடுக்கிறான், கார் வாங்கி தரான், போன்லே மணிக் கணக்கா பேசுறான். நான் யாருடி இந்த வீட்டிலே....

 

என் கணவர் சொன்ன விசயங்களில் சிலதை அவர் மனம் கஷ்டப்படும் என்று நான் அவரிடம் சொல்லவே இல்லை. ஆனால் லாவண்யாவிடம் சொல்லி இருந்தேன்.

 

நான் சிரித்தேன். என் கணவர் கோபமாக என்னடி சிரிக்கிறே என்றார். இதையெல்லாம்  நான் உங்க கிட்டே சொல்லவே இல்லையே. லாவண்யா கூட பேசினீங்களா? என்று என் கணவரை நேராக ஊடுருவது போல பார்த்து கேட்டேன். ஆனால் அவர் கண்கள் என் கண்களை துணிச்சலோடு சந்தித்தன.

 

நீ ஏன் இதையெல்லாம் என் கிட்டே மறைச்சே? என்று என்னை பதிலுக்கு கேட்டு விட்டு உற்று என் கண்களை பார்த்தார்.

 

நான் கேட்டதுக்கு பதில் சொல்லுங்க, லாவண்யா கூட போன்லே பேசினீங்களா? அந்த திருட்டு சிறுக்கி நான் போன் பண்ணினா எடுக்க மாட்டேங்குறா. எவன் கூட ஆட்டம் போடுறாளோ? ஆனா உங்க கூட பேச மட்டும் நேரமிருக்கும் தேவுடியாளுக்கு. இல்லை ரெண்டு பேரும் நேர்லேயே மீட் பண்ணி பேசிட்டீங்களா? பேச்சு மட்டும் தானா?

 

நான் கடைசியில் பொறிந்து தள்ள, என் கணவர் என் கேள்விகளுக்கெல்லாம் அசராதவராக, நீ லாவண்யாவை பத்தி என்ன வேணா சொல்லிட்டு போ. இப்படி எல்லாம் பேசினா எனக்கு கோபம் வரும்ன்னு நினைச்சா நீ ஏமாந்து போவே. அவ ஒண்ணும் என் பொண்டாட்டியும் இல்லை, வைப்பாட்டியும் இல்லை, அவ கிட்டே நான் மயங்கியும் கிடக்கலை.

 

மயங்கி கிடக்காம தான் நான் அந்த பக்கம் போன நிமிசமே அவளுக்கு போன் போட்டு வரியான்னு கூப்பிட்டீங்களா? அதோட முடிச்சீங்களா, என்னெல்லாம் ஆட்டம் போட்டீங்கன்னு லாவண்யா என் கிட்டே முழுசா சொல்லிட்டா என்று ஒரு பொய்யை சொன்னதும் என் கணவர் திகைத்து விட்டார்.

 

அவர் வாய், தேவுடியா சிறுக்கி, உளறிட்டாளா என்று முணுமுணுக்க, சும்மா போட்டு வாங்க பொய் சொன்னது என் கணவரை ஒரு வழியாக அடக்கி விட்டதால் நான் கொஞ்சம் நிம்மதியானேன். அதே சமயம் இவர் முழிக்கும் முழியை பார்த்தால் லாவண்யாவும் இவரும் சேர்ந்துக் கொண்டு நன்றாகவே ஆட்டம் போட்டிருக்கிறார்கள் என்று புரிந்து விட்டது.

 

அவ ஒண்ணும் என் கிட்டே சொல்லலை. நான் சும்மா போட்டு வாங்கினேன். உங்க முழியை பார்த்தா நல்லாவே அனுபவிச்சிருப்பீங்க போல தெரியுது. சார் எப்படி? அவளை எப்படி வைச்சிக்கறதா திட்டம்? வைப்பாட்டியாவா? பொண்டாட்டியாவா? நான் இருக்கலாமா இந்த வீட்டிலே?

 

அது உன் இஷ்டம்.

 

ஓ... அப்ப என்னை அனுப்பிட்டு அவ கூட வாழ போறீங்களா?

 

அம்மு... உன் சாமார்த்தியம் எல்லாம் எனக்கு வராது. நான் சொன்னது நீ இருக்கலாமான்னு கேட்ட்துக்கு தான். லாவண்யாவை பத்தி இதிலே பேச்சே இல்லை. என்னை மடக்க உன் திறமையை காட்டாதே.

 

அப்புறம் ஏன் என்னை வீட்டை விட்டு வெளியே அனுப்ப விரும்புனீங்க?

 

நான் எங்கேடி அப்படி சொன்னேன்? நீ தான் இருக்கட்டுமா போகட்டுமான்னு கேட்டே.

 

சரி அப்படியே வைச்சிக்குவோம், நான் போறேன்னா விட்டுருவீங்களா?

 

...

சொல்லுங்க...

 

உன் கூட பேசி ஜெயிக்க முடியாது...

 

கேட்ட கேள்விக்கு பதில்???? சொல்லுங்க. நான் வேண்டாமா? அந்த லாவண்யா கூட தான் வாழ போறீங்களா?

 

நீ பேச்சை மாத்திட்டே. எனக்கு எந்த லாவண்யாவும் வேண்டாம். நீ மட்டும் தான் வேணும். உன் காலடிலே தான் கிடப்பேன் எப்பவும்...

 

இதை எப்படி நான் நம்புறது?

 

அதுக்கு நான் என்ன பண்ணனும்? நம்பிதான் ஆகனும்.

 

அந்த ரூல் உங்களுக்கு மட்டும் தானா? நான் இதை சொன்னா நம்ப மாட்டீங்க. என் கூட பேச மாட்டீங்க. ஆனா நீங்க சொன்னா நான் அப்படியே நம்பிக்கனுமா?

 

இப்போது என் கணவர் சுத்தமாக பேசவே முடியாமல் அமைதியானார். ஆனால் அவர் முகம் காட்டிய பாவனையில் அவர் இன்னும் முழுதாக திருப்தியாகவில்லை என்பதை புரிந்துக் கொண்டேன். அதே சமயம் இப்போது என் கணவர் இருக்கும் நிலைமையில் அவரை ஈஸியாக சமாதானப்படுத்தி விட முடியும் என்றும் தோன்றியது. இப்போது பேசினால் அமைதியாக கேட்பார். புரிந்துக் கொள்வார் என்று தோன்றியது.

 

நான் அவர் அருகில் நெருங்கி அமர்ந்தேன். அவர் தோள் தொட்டு, பின் கன்னம் தொட்டு, அவர் முகத்தை என் பக்கம் திருப்பி, அவர் கண் பார்த்து, நான் உங்க கூட நிறைய டைம் சொல்லிட்டேன். எப்பவும் நான் தான் உங்க பொண்டாட்டின்னு, உங்க கூட கடைசி வரைக்கும் இருப்பேன்னு, நீங்க என்னை கண்டவன் கூட படுத்துட்டேன்னு வெறுக்காம இருக்கனும்ன்னும் சொல்லிருக்கேன். நான் என் வார்த்தையை காப்பாத்திட்டு வரேன். நீங்க உங்க வார்த்தையை காப்பாத்துற மாதிரி நடந்துக்கலையே டியர். நான் உங்களை பிரிய தயாராயில்லை. நீங்க அதுக்கு தயாராகிட்டீங்களா? நான் வேண்டாமா? வெறுத்திடுச்சா? தேவுடியா தானேன்னு தோணிடுச்சா?

 

என் கணவர் என் வார்த்தைகளின் உள்ளே இருந்த அழுத்தம் தாங்காமல் என்னை பரிதாபமாக பார்த்த படி, என்னை கொல்லாதே அம்மு, நான் உன்னை வெறுக்கலை. ஆனா சந்தேகப்படுறேன். அதை ஒத்துக்கறேன். அவ்ளோ தான் விசயம் என்றார்.

 

அதை தான் கேட்கிறேன். ஏன் இந்த சந்தேகம்?

 

அதான் சொல்லிட்டேனே? இத்தனை நாள் இல்லாத அளவுக்கு என்னென்னமோ வித்தியாசமா நடக்குது. அதனாலே தான்.

 

குப்தாவோட பணத்துக்கு மயங்கி போயிடுவேன்னு நினைச்சிட்டீங்களா?

 

ம்...

 

போக மாட்டேன்...

 

நம்புறீங்க தானே...

 

நம்புறேண்டி... இனி எதுவும் வேண்டாம். போதும்...

 

ம்... நான் ரெடி. இனி உங்க கூட மட்டும் தான். ஆனா...

 

என் கணவர் என்ன என்பது போல என்னை பார்க்க...

 

நீங்க லாவண்யாவை தேட மாட்டீங்க தானே...?

 

என் கணவர் நிஜமாகவே என் கேள்வியை எதிர்பார்க்கவே இல்லை. அவருக்கு பதிலும் தெரியவில்லை. தடுமாற்றத்தோடு என்னை பார்த்தார்.

 

நான் சிரித்தேன். ரொம்ப தான் மயக்கி வைச்சிருக்கா போல என்றேன்.

 

என் கணவர் சுதாரித்து, ஒரு செகண்ட் குழம்பிட்டேன். அவ சின்ன பொண்ணுங்கறதாலே ஒரு மயக்கம். அவ்ளோதான். நானும் ரெடி தான் அம்மு. நாம இங்கே இருந்தா என் மனசு குழம்பும். நான் மனசளவிலே இந்த சிக்கல்களில் இருந்து மீளற வரைக்கும்  வேற ஊருக்கு போயிடலாமா? காலம் எல்லாத்தையும் மறக்க வைச்சிடும் என்றார்.

 

நான் சிரித்து அவ்ளோ சீரியஸா எல்லாம் வேண்டாம். இங்கேயே இருப்போம். உங்களுக்கு லாவண்யா வேணும்ன்னு தோணிச்சுன்னா, நானே அவளை அப்பப்ப வர வைக்கிறேன். உங்க சந்தோஷத்தை கெடுக்க மாட்டேன். ஆனா நீங்க என்னை அடிக்கடி கேட்கிறதை நான் இப்ப உங்க கிட்டே கேட்கிறேன்.

 

....

 

எந்த நிலைமையிலேயும் என்னை வெறுத்துடாதீங்க. ஒதுக்கிடாதீங்க.

 

லூசு... ஆம்பிளை புத்திலே உனக்கு பதில் சொல்ல ஒரு செகண்ட் யோசிச்சிட்டேன். நானும் வைராக்கியமா இருக்கேண்டி. நாம இனி சந்தோஷமா நமக்காக வாழலாம்.

 

சரி... நானில்லாதப்ப லாவண்யா கூட என்னெல்லாம் ஆட்டம் போட்டீங்க. மறைக்காம சொல்லுங்க.

 

இப்ப எதுக்கு அதெல்லாம்...

 

ஏன்... நான் சும்மா போட்டு வாங்கலாம்ன்னு லாவண்யா என் கிட்டே எல்லாம் சொல்லிட்டான்னு சொன்னதுக்கு நீங்க முழிச்ச முழியே சரியில்லை. ஒழுங்கா எல்லாத்தையும் சொல்லுங்க.

 

வேண்டாண்டி. அப்புறம் நீ அதையே சொல்லி சொல்லி காட்டுவே.

 

எப்படியும் அதான் நடக்க போகுது. இரண்டு பேரும் மீட் பண்ணி என்ன இந்திய பொருளாதாரத்தை பத்தியே பேசிருக்க போறீங்க. நல்லா ஓத்திருப்பீங்க. ஒழுங்கா என்னென்ன ஆட்டம் போட்டீங்கன்னு சொல்லிடுங்க.

 

ச்சீ... கழுதை... ஒரு டீச்சர் மாதிரியா பேசுறே...

 

அடடா... இவரு ஒண்ணும் தெரியாதவரு. ஒழுங்கா தான் பேசுவாரு. என்னை கெடுத்ததே நீதானடா. மரியாதையா மறைக்காம எல்லாத்தையும் சொல்லு. நான் எதையாவது மறைச்சிருக்கனா உங்க கிட்டே.

 

மறைச்சிருக்கியே... இப்ப குப்தா கூட என்னென்னால் செஞ்சேன்னு சொல்லவே இல்லை தானே...

 

என்ன செஞ்சிருப்பாங்க. என் புருசன் புத்தியை எப்படி மாத்துறதுன்னா பேசிருக்க போறோம். போனது மேட்டர் பண்ணத் தானே. அதான் செஞ்சோம்.

 

ஆனா, தாலின்னு சொல்லி செயின் போட்டு விடுற அளவுக்கு என்னடி செஞ்சே அந்த ஆளை?

 

இப்ப நீங்க தெரிஞ்சுக்கனும்ன்னு கேட்கிறீங்களா? இல்லை உங்க வழக்கமான புத்திலே உங்க சுகத்துக்காக கேட்குறீங்களா?

 

இரண்டும் தான். உனக்கு சொல்ல விருப்பமில்லைன்னா விட்டுடு.

 

உங்களை திருத்தவே முடியாது... நான் சொல்லிடுவேன். அப்புறம் அதையெல்லாம் மனசிலே வைச்சிட்டு என் கூட பேசாம இருக்கக் கூடாது.

 

இல்லை. சொல்லு...

 

என் கணவரின் கண்களில் அந்த பழைய ஆர்வம் வந்து உட்கார்ந்துக் கொண்டதை நான் கண்டு கொண்டேன். இந்த ஆண்களுக்கு எப்போதும் நிலையான புத்தியே கிடையாது என்று உள்ளுக்குள் நொந்துக் கொண்டு சொல்ல ஆரம்பித்தேன்.