Adultery அமுதா டீச்சரின் அந்தரங்கம்

[Manmadhan67]

இந்த வார்த்தைகள்லே உங்களுக்கு எந்த அளவு நம்பிக்கை இருக்கோ எனக்கு தெரியாது. ஆனா நான் மன பூர்வமா தான் சொல்றேன். என் நிலைமை ரொம்ப இக்கட்டான நிலைமை. நான் என் கணவரையும் நேசிக்கிறேன். எந்த நிலையிலும் அவரை விட்டு விட என்னால் முடியாது. சில வரம்புகள் எல்லாத்துக்கும் உண்டு. அந்த இடத்திலே என்னை கொண்டு வந்திட்டீங்க. எந்த தேவிடியாவும் சொல்லாத வார்த்தையை நான் சொல்றேன்.

...

ஐ லவ் யூ....

...

அதே சமயம் அளவுக்கு அதிகமான எதிர்பார்ப்புகளை மனசிலே உண்டாக்கிக்காதீங்க. கொஞ்ச நாள் கஷ்டமா தான் இருக்கும். அப்புறம் வாழ்க்கை நம்மை அதோட பாதைலே இழுத்துட்டு போக ஆரம்பிச்சிடும். உங்க ஆசைகளை நிறைவேற்ற முடியாம போனதுக்காக மன்னிப்பு கேட்டுக்கிறேன்.

குப்தா என்னை இழுத்து தழுவிக் கொண்டார். நானும் கட்டிக் கொள்ள, இருவரும் நீண்ட நேரம் எந்த அசைவுமில்லாமல் கட்டியணைத்தபடி அமர்ந்திருந்தோம்.

பின் என் காதில் அம்மு, நான் கேட்டவுடனே நீங்க ஒத்துக்கிட்டு இருந்திருந்தா கூட என் ஆம்பிளை புத்தி, உங்க மேலே சந்தேகப்பட்டிருக்கும். முடியாதுங்கறதை கூட என் மனசு புண்படக் கூடாதுன்னு, இவ்வளவு பொறுமையா, மென்மையா சொல்றதும், என்னை சந்தோஷப்படுத்தனும்ங்கறதுக்காக உங்க கணவரை அலட்சியப்படுத்தாம, அவர் மேலே நீங்க வைச்சிருக்கிற அன்பை என் கிட்டே வெளிப்படையா சொன்னதும், உங்க மேலே இருக்க மதிப்பை அதிகமாக்கிடுச்சு. இப்படி ஒரு மனைவி எனக்கு அமையலையேன்னு ஏக்கமா இருந்தாலும், இந்த அளவு கணவரை நேசிக்கிற ஒரு பொண்ணோட மனசை நாம நம்ம பக்கம் திருப்பிட்டோம்ன்னு பெருமையாவும் இருக்கு. இது போதும் அம்மு, இப்போதைக்கு இது போதும். ஆனா நான் கேட்ட கேள்விகள் உங்க மனசிலே இருக்கட்டும். நீங்க எப்ப வேணா என்னை தொடர்பு கொள்ளலாம் என்று நிறுத்தி நிதானமாக அவர் எதிர்பார்ப்புகளை சொல்லி முடித்தார்.

அதற்கு பின் குப்தா, சின்ன சின்ன சில்மிஷங்களில் ஈடுபட்டாலும், என்னுடம் மீண்டும் உடலுறவு கொள்ள முயற்சிக்காமல்,  என்னுடன் பேசுவதிலேயே நேரம் கழித்தார். அவர் பேசுவதை நான் அக்கறையாக கேட்டுக் கொண்டேன். அவர் உணர்வுகளுக்கு மதிப்பளித்தேன். அவ்வப்போது நானும் சில வார்த்தைகள் அவர் சொன்னதற்கு என் எண்ணங்களை சொன்னேன். சில நேரம் நானும் என் வாழ்க்கையின் சில சம்பவங்களை சொன்னேன்.

மதிய உணவுக்குப் பின் குப்தா, டீச்சர் ரொம்ப சந்தோஷமான அனுபவம். என்னாலே வாழ்க்கை முழுவதும் மறக்க முடியாது. நீங்க வீட்டுக்கு கிளம்ப விரும்பினா இப்பவே கூட கொண்டு போய் விட சொல்றேன். ஆனா இந்த நல்லவனை மறந்துடாதீங்க. போன்லே டச்லே இருங்க, என்றார்.

நான், இல்லை... நான் ஈவனிங் வரை இருக்கேன் என்று புன்னகைத்தேன்.

சரி மாடிக்கு போயிடலாம் என்றார். மாடி தோட்டத்தில் ஊஞ்சலில் நான் அமர்ந்துக் கொள்ள குப்தா என் மடியின் தலை வைத்து படுத்து பேசிக் கொண்டே இருந்தவர் அப்படியே உறங்கியும் விட்டார். குப்தா கண் விழித்த போது மணி மாலை ஐந்தை நெருங்கி விட, என்னிடம் ஸாரி கேட்டுக் கொண்டார். நான் அவர் கன்னத்தை தடவிக் கொடுத்தேன். இருவரும் கீழே இறங்கி வந்தோம். குப்தா போன் செய்து கார் ட்ரைவரை வர சொன்னார்.

குப்தா இன்னும் சில நிமிடங்கள் தான் என்று முணுமுணுத்தார். நான் அவர் முகத்தைப் பார்த்தேன். கண்கள் இரண்டும் மெலிதாக கலங்கியிருந்தன. நான் அவரை நெருங்கி இப்படி எமோஷன் ஆகாதீங்க. எனக்கும் கஷ்டமா தான் இருக்கு. கண்ட்ரோல் யுவர் செல்ஃப் என்று அவரை அணைத்துக் கொண்டேன்.

மீண்டும் இருவரும் தழுவிக் கொண்டோம். எங்கள் முகங்கள் ஒன்றையொன்று நெருங்க, தவிர்க்க முடியாமல் இருவர் இதழ்களும் மீண்டும் கலந்தன. விழிகளை மூடியபடி இருவரும் இதழ்களை சுவைக்க சுவைக்க துவங்கினோம். என் மனமும் உடலும் மீண்டும் ஒரு கூடலுக்கு ஏங்க துவங்கியது. குப்தாவும் அதற்கு தயாராக இருப்பதை உணர்ந்தேன். ட்ரைவர் வருவதற்குள் இன்னொரு முறை உடலுறவில் ஈடுபட்டு தயாராவது சாத்தியமில்லை என்ற உண்மை இருவரையும் பிரிய வைத்தது. அது உண்மை என்பதை சில நிமிடங்களுக்குள் ட்ரைவர் காலிங் பெல்லை அழுத்தியதால் எழுந்த ஓசையில் தெரிய...

இருவரும் விலகி நின்று ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொள்ள, குப்தா திடீரென்று தன் கழுத்தில் அணிந்திருந்த நீண்ட தங்க சங்கிலியை கழட்டி நான் என்ன ஏதென்று யூகிப்பதற்குள் என் கழுத்தில் அணிவித்து விட்டார். நான் அவரை முறைக்க, அவர், தவறா நினைச்சிடாதீங்க. இது நீங்க நினைக்கிற மாதிரியான விசயத்துக்காக உங்களுக்கு போடலை. இது நான் உங்களுக்கு கட்டின தாலின்னு நினைச்சுக்கங்க. உங்க கணவர் கட்டின தாலிக்கு எந்த அளவுக்கு மதிப்பு கொடுப்பீங்களோ அந்த அளவுக்கு இதுக்கும் மதிப்பு குடுக்கனும். இதுவும் இனி எப்பவும் உங்க கழுத்திலே இருக்கனும். ஓகே தானே என்றார். நான் சிரித்து ஓகே டார்லிங் என்றேன்.

குப்தாவின் கார் என்னை லாவண்யா வீட்டின் தெரு முனையில் இறக்கி விட்டு விட்டு செல்ல, லாவண்யா என்னை பிக்கப் செய்துக் கொண்டு, என் வீட்டிற்கு காரை விரட்டினாள். ஒரு வழியாக வீட்டிற்கு வந்தாயிற்று. கணவர் எந்த உணர்ச்சியும் காட்டாமல் என்னை வரவேற்றார். எனக்கு தான் அவரை நேராக பார்க்க கொஞ்சம் கூச்சமாக இருந்தது. ஆனால் அந்த கூச்சமும் எங்கள் வீட்டு படுக்கையறை, குளியலறையை பார்த்த போது காணாமல் போனது. நானில்லாத போது, லாவண்யா இங்கே வந்து சென்றதற்கான அடையாளங்களும், இருவரும் உடலுறவில் ஈடுபட்டதற்கான அடையாளங்களும் எனக்கு தென்பட, சிரித்துக் கொண்டேன்.

லாவண்யா என் கணவர் இருந்த பக்கம் திரும்பாமலே உடனே கிளம்பி சென்று விட, நானும் என் கணவரும் எதுவும் பேசிக் கொள்ளாமல் இரவு உணவை முடித்து விட்டு படுத்து உறங்கி விட்டோம். அடுத்த நாள் முதல் நான் வழக்கம் போல ஸ்கூலுக்கு செல்ல துவங்கினேன். என் வங்கி கணக்கு விவரத்தை கேட்டு வாங்கிக் கொண்ட லாவண்யா, இன்று இரவு உனக்கு 3 லேக்ஸ் அக்கவுண்ட்டுக்கு வரும். மீதி 2 லேக்ஸ் கேஷா நான் கொண்டு வந்து தரேன். ஒகேவா என்றாள். நான் கொஞ்சம் விட்டேத்தியாக ம்... சரி என்றேன். சொன்னபடி இரவு 3  லட்சம் என் வங்கி கணக்கிற்கு வந்து சேர்ந்ததோடு, லாவண்யா சொன்னதை விட அதிகமாக 4 லட்சம் கொண்டு வந்து தந்தாள். நான் விவரம் கேட்க, எல்லாம் உன் ஆளுதான். ரொம்ப உருகி போய் கிடக்கிறாரு. செம மஜாவா என்றாள். நான் அவளுடன் கொஞ்சி பேசும் மனநிலைக்கு இன்னும் வராததால் ம்... என்ற ஒற்றை சொல்லில் பதில் சொல்லி விட்டு கிளம்பி விட்டேன்.

குப்தாவுக்கு போன் போட்டு என்ன அர்த்தம் இதற்கு என்று கேட்கலாம் என்று தோன்றிய யோசனையை உடனே கை விட்டேன். ஒரு விதத்தில் இந்த அளவு தொகை கிடைத்தது நான் எதிர்பார்க்காத அதிர்ஷ்டம் என்று தான் சொல்ல வேண்டும். அது எனக்கு தேவையும் கூட. குப்தாவுக்கு தேவையானதை நான் கொடுத்தேன். எனக்கு தேவையானதை அவர் கொடுத்திருக்கிறார். நன்றாக யோசித்துப் பார்த்தால், இதில் தவறேதும் இருப்பதாக எனக்கு தோன்றவில்லை. அதில்லாமல் இப்போது குப்தாவிற்கு போன் செய்தால் அவர் மீண்டும் எதாவது கேட்டு அதனால் என் மனமும் தேவையில்லாத குழப்பத்திற்கு உள்ளாகும் என்று நினைத்து, பணத்தை வாங்கிக் கொண்டேன்.

அடுத்த நாள் குப்தா மும்பை புறப்பட்டு சென்று விட்டார் என்று லாவண்யா சொன்னாள். மாலை அவளுடைய காரில் என்னை கட்டாயப்படுத்தி ஏற்றிக் கொண்டாள். கொஞ்சம் அமைதியான இடமாக பார்த்து ஒரு மரத்தடியில் காரை நிறுத்தியவள் என்னடி ரொம்ப டல்லா இருக்கே என்று கேட்க, நான் தவிர்க்க முயன்றும் அவள் விடாமல் நச்சரிக்கவே, மனதை திறந்து பேச துவங்கினேன்.

குப்தாவுடன் இருந்த அனுபவங்களை சுருக்கமாக, சென்சார் செய்து சொல்லி விட்டு, அவர் இரண்டாவது மனைவியாக வருகிறாயா என்று கேட்டதையும், என் கருவை சுமக்க தயாரா என்று கேட்டதையும் சொல்லி, அவருக்கு யோசித்து பதில் சொல்வதாக சொல்லி தப்பித்துக் கொண்டதையும் சொன்னேன். தாலியாக நினைத்துக் கொள் என்று கழுத்தில் செயினை அணிவித்ததையும் சொன்னேன்.

லாவண்யா அவள் குணத்திற்கு ஏற்ப எல்லாவற்றையும் விளையாட்டாக எடுத்துக் கொண்டாள். அடிப்பாவி... விட்டா ஸ்கூலையே உன் பேர்லே எழுதி வாங்கிருப்பே போல இருக்கே என்று அவள் கிண்டல் செய்ய நான் உற்சாகமின்றி சிரித்து வைத்தேன்.

சரி அதான் எல்லாம் முடிஞ்சாச்சே. குப்தாவும் கிளம்பி போயிட்டாரு. இந்தியா முழுக்க சுத்துறவரு. இன்னும் எத்தனை பொண்ணுங்களை பாக்க போறாரோ... போட போறாரோ... உன்னை எல்லாம் எத்தனை நாள்டி ஞாபகம் வைச்சிக்க போறாரு. விட்டுத் தள்ளு. ஏன் இப்படி மூட் அவுட்டாகி இருக்கே என்றாள் லாவண்யா.

நான் ஒண்ணும் குப்தாவை நினைச்சு மூட் அவுட் ஆகலை. என் ஹஸ்பண்ட் கிட்டே என்னாலே சகஜமா பேசி பழக முடியலைடி. என்னமோ ஒரு மாதிரி கில்டியா இருக்கு என்றேன்.

இது ஒரு ப்ரசனையா? அவர் சம்மதிச்சு தானே எல்லாம் நடந்திச்சு? அவர் கண் முன்னாடியே உன் ஸ்டூடண்ட்ஸ் கூட ஆட்டம் போட்டாச்சு. அவரையும் சேர்த்துட்டு கூட அனுபவிச்சாச்சு. இப்ப என்ன திடீர்ன்னு இந்த குழப்பம்.

அது என்னமோ உண்மை தான். ஆனா நான் குப்தா கூட ரொம்ப க்ளோஸா போயிட்டதாலே, உடம்பை கொடுத்தப்ப உண்டாகாத குற்ற உணர்ச்சி, அவருக்கு இரண்டாவது மனைவியா வரவோ, அவர் கருவை என் வயித்திலே சுமக்கவோ, முடியாதுன்னு சொல்லாம, யோசிச்சு சொல்றேன்னு சொல்லி, வெறும் செக்ஸ்ங்கறதை தாண்டி, அவர் கூட ஒரு அன்னியோன்னியமான உறவை ஏற்படுத்திக்கிட்டது, அவர் போட்ட செயினை கழுத்திலே என் ஹஸ்பண்ட் கட்டின தாலிக்கு இணையா போட்டிருக்கிறது எல்லாமே எதோ தப்பான வழிலே போயிடுமோ என் வாழ்க்கைன்னு பயமா இருக்கு. என் கணவரை நினைச்சா வழக்கத்தை விட ரொம்ப சங்கடமா இருக்கு. இந்த செயினை கழட்டி வைச்சிடலாம்ன்னா, கழட்டவும் மனசு வரலை.

அடப்போடி... தேவையில்லாம குழம்பிட்டு... சும்மா மனசு விட்டு பேசி, நைட் ஒரு ஆட்டம் போட்டா கிழவன் வழிக்கு வந்திடுவான் என்று சிரித்தாள் லாவண்யா.

கிழவனை என்னை விட நீங்க தான் மேடம் நல்லா புரிஞ்சு வைச்சிருக்கீங்க என்றேன் அவள் கண்களுக்குள் ஊடுருவி பார்த்த படி...

லாவண்யா பதில் சொல்லாமல், என் பார்வையை தவிர்க்க, அவள் முகத்தை என் பக்கம் திருப்பி, சொல்லுடி குட்டித் தேவுடியா. நான் இல்லாதப்ப என் புருசன் கூட என் வீட்டிலே ஆட்டம் போட்டியாடி என்றேன்.

லாவண்யா மீண்டும் பார்வையை தாழ்த்திக் கொண்டு, ஸாரி என்றாள். நான் சிரித்து, என் கிட்டே சொல்லிட்டு செஞ்சிருக்கிலாமில்லே என்றேன். அவள், ப்ளான் பண்ணி செய்யலைடி. திடீர்ன்னு அவர் போன் பண்ணி வர முடியுமான்னு கேட்டார். நான் யோசிச்சேன். இதிலே எனக்காக, உன் ஹஸ்பண்ட்க்காக செஞ்சேங்கறதை விட, உனக்காகவும் தான் சரின்னு ஒத்துக்கிட்டு உன் வீட்டுக்கு வந்தேன் என்றாள்.

எனக்காகவா? எனக்காக என்ன செஞ்சீங்க தியாக செம்மலே என்றேன் கேலியாக.

நீ குப்தா கூட போயிருக்கே. அவர் சம்மதத்தோட தான் என்றாலும், தனியா இருக்கிற உன் கணவர், தேவையில்லாம யோசிச்சு அதனாலே குழம்பி, தாழ்வு மனப்பான்மைலே உன் மேலே வெறுப்பை உருவாக்கிக்க கூடாதுன்னு தோணிச்சு. அதுக்கு இதுதான் சரியான ட்ரீட்மெண்ட்ன்னு நினைச்சேன். அதான்...

லாவண்யா சொல்வதிலும் உண்மை இருப்பது புரிய, அவளை நன்றியுடன் பார்த்தவள் குரலில் மட்டும் கேலியுடன் எப்படியோ எனக்கு நல்லது செய்றேன்னு சொல்லி உன் அரிப்புக்கு சுகம் அனுபவிச்சிருக்கே குட்டித் தேவுடியா என்றேன்.

லாவண்யா பொய் கோபத்துடன் என்னை முறைத்து விட்டு, சொல்லுவடி... சொல்லுவே... நான் செஞ்சதிலே உனக்கு டபிள் பெனிஃபிட் இருக்கு தெரியுமா? என்றாள்.

என்னடியம்மா டபிள் பெனிஃபிட்?

முதல்லே உன் புருசன் கண்டதையும் யோசிச்சு உன் மேலே ஒரு வெறுப்பு வந்திடாம இருப்பாரு. இன்னொண்ணு நீ இப்ப சொன்னியே கில்டியா ஃபீல் பண்றேன்னு அதுக்கு அவசியமில்லாம போயிடுச்சில்லே இப்ப?

எப்படி?

அவர் உன்னை எதாவது சொன்னா, நீங்க மட்டும் என்ன?  நான் அந்த பக்கம் போனதும் இந்தப் பக்கம் லாவண்யாவை போன் போட்டு வர வைச்சு கூத்தடிச்சிருக்கீங்கன்னு சொல்லிக் காட்டலாமில்லே.

மனதுக்குள் லாவண்யா சொன்ன விசயங்களால் கொஞ்சம் ஆறுதலாய் இருக்க, என் உணர்ச்சிகளை மறைக்காமல் தேங்க்ஸ்டி என்றேன்.

ம்ம்ம்... லாவண்யா கெத்தாக முகபாவனை காட்டி தலையாட்டினாள்.

அம்மு...

என்னடி நீயும் அம்முன்னுட்டு...

ஏண்டி... கண்டவனெல்லாம் அம்மு... அம்முன்னு கூப்பிடுறான். உன் லவ்வர் நான் கூப்பிடக் கூடாதா?

ஐயோ... ஏண்டி படுத்துறே... ஏற்கெனவே இருக்கிற லவ்வர்ஸையே எப்படி சமாளிக்க போறேன்னு தெரியலை. இதுலே நீ வேறயா...

போடி... ரொம்ப பண்றே...

இந்த முறை லாவண்யாவிடம் நிஜமாகவே ஒரு வருத்தம் வெளிப்பட, நான் கோச்சுக்காதடி செல்லம், எனக்கென்னமோ நான் வரம்பு மீறி போற மாதிரி தோணுது என்று அவள் தோள்களில் கை வைத்தேன்.

நீ இப்படி ஃபீல் பண்றப்ப எல்லாம், கண்டிப்பா ஒரு கொண்டாட்டம் நடக்குமே. கில்டியா ஃபீல் பண்றேன்னு சொல்வே. அடுத்த நாள் உன் லவ்வர் எவன் கூடவாவது சலிக்க சலிக்க ஆட்டம் போடுவே...

அப்ப நான் அலையுறேன்னு சொல்றியா?

அப்ப இல்லையா?

போடி கொரங்கு...

அம்மு... தப்புன்னு நினைச்சா தப்பு தான். சரின்னு நினைச்சா சரிதான். நீயே சொல்லிருக்கேல்லே. ஆரம்பிச்சாச்சு... அனுபவிச்சு பார்த்துட்டு ஒரு கட்டத்திலே நிறுத்திடலாம்ன்னு...

நிறுத்திற மாதிரி தெரியலையேடி... வளர்ந்துட்டே போகுதே....

சரி... வேணும்ன்னா இன்னும் கொஞ்ச நாளைக்கு அடக்க ஒடுக்கமா இரு. பர்ட்டிகுலரா... உன் ஸ்டூடண்ட்ஸ் கிட்டே தள்ளியே இரு. ஆசை தீர அனுபவிச்சிட்டே. வேற எந்த யூஸூம் இல்லை அவங்களாலே... இனியும்  கண்ட்னியூ பண்ணினா ப்ராப்ளம்ஸ் தான் வர சான்ஸ் இருக்கு. சோ... அவங்களை விலக்கி வை. இப்போதைக்கு கிடைச்ச பணத்தை யூஸ்ஃபுல்லா எப்படி செலவழிக்கலாம்ன்னு நீயும் உன் ஹஸ்பண்ட்டும் யோசிங்க.

கார் வாங்கலாம்ன்னு இருக்கேண்டி...

என்னை கேட்டா காரை விட எதாவது சைட் கிடைச்சா வாங்கி போடறது பெட்டரா தோணுது.

அவர் கிட்டே பேசுறேன்...

ம்ம்ம்...

சரி போலாமா?

லாவண்யா என்னை வீட்டில் ட்ராப் பண்ணி விட்டு உள்ளே கூட வராமல் சென்று விட, நான் இப்பொழுதும் என் கணவரிடம் இயல்பாக பேச முடியாமல் ஃபார்மலாக சில வார்த்தைகள் பேசி விட்டு இரவு உணவை தயாரித்து அவருக்கு பரிமாறி, நானும் உண்டு பின் இருவரும் படுக்கைக்கு சென்றோம். ஆனால் எந்த பேச்சும் இல்லாமல் குட் நைட் மட்டும் சொல்லி விட்டு உறங்கி விட்டோம்.

அடுத்த சில தினங்கள் வழக்கம் போல நான் ஸ்கூலுக்கு சென்று வந்தேன். அந்த பசங்க கூட பேசுறதை அவாய்ட் பண்ணினேன். பசங்களும் என்னமோ தெரியலை. எந்த தொல்லையும் பண்ணாம டீசண்டாவே நடந்துக்கிட்டாங்க. லாவண்யா கூடவும் அதிக நேரம் செலவழிக்க முடியலை. எக்ஸாம்ஸ் நெருங்கிட்டதாலே, இன்னும் இருபது நாட்கள் மட்டுமே க்ளாஸஸ் இருக்கும்ங்கறதாலே ரொம்ப தீவிரமா ரிவிசன் நடந்திட்டிருந்தது எல்லா வகுப்பிலேயும். எல்லாருமே மூச்சு விடக் கூட நேரமில்லாத அளவுக்கு பிஸி.

குப்தா மெல்ல மெல்ல மனசிலே இருந்து விலக ஆரம்பிச்சார். அவர் கழுத்திலே போட்ட செயின் மட்டும் அப்பப்ப அவரை ஞாபகப்படுத்திட்டு இருந்திச்சு. என் கணவர் செயின் அவரோட அன்பளிப்பான்னு கேட்டார். நான் ஆமாம்ன்னு சொல்லி, உங்களுக்கு பிடிக்கலைன்னா கழட்டிடலாம்ன்னு சொன்னேன். அவர் இல்லை இருக்கட்டும், அழகா தான் இருக்கு என்று சிரிக்க, மெல்ல மெல்ல எனக்கும் என் கணவருக்கும் இடையில் பழைய சகஜமான நிலை திரும்ப துவங்கியது.

ஆனால் அதை சனிக் கிழமை மாலை நடந்த சம்பவம் உடைத்தெறிந்தது. அன்று அரை நாள் மட்டுமே வகுப்புகள். பிற்பகல் சில ஆபிஸ் வேலைகள் கொடுக்கப்பட்டன. அதையெல்லாம் முடித்து விட்டு மாலை சீக்கிரமே வீட்டிற்கு வந்து விட்டேன். என் கணவரும் வீட்டில் இருந்தார். இருவரும் ஹால் ஷோபாவில் உட்கார்ந்து டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்த போது காலிங் பெல் அடிக்க, என் கணவர் சென்று கதவை திறந்தார்.

சில நிமிடங்கள் கழித்து என் கணவர் வாசலில் இருந்து என்னை அழைக்க, நான் எழுந்து சென்றேன். வாசலில் ஒரு இளைஞன் எதோ கம்பெனி சீருடை போல தெரிந்த பேண்ட் சர்ட்டுடன் என் கணவருடன் பேசிக் கொண்டிருந்தான். என் கணவர் என்னை பார்த்து ஒரு மாதிரி சிரித்தார்.

நான் புரியாமல் அந்த இளைஞனை பார்க்க, அவன் என் கணவரை பார்த்து விட்டு, அவர் எதுவும் சொல்லாமல் இருக்க, அவனே, சாரோட ப்ரண்ட் அவருக்கு பிறந்த நாள் கிப்டா கார் புக் பண்ணிருந்தாரு. இன்னைக்கு தான் பிறந்த நாள். அந்த நாள்லே டெலிவரி குடுக்க சொல்லி சொல்லிருந்தாரு. இனிசியல் அமெளண்ட் 5 லேக்ஸ் பே பண்ணிருக்காரு மேடம். மீதி 12 லேக்ஸ் சார் பேர்லே லோன் போட்டுக்க சொல்லிருக்காரு. நீங்களும் டாக்குமெண்ட்ஸ்லே சைன் பண்ணனும். ஒரு டென் மினிட்ஸ் தான் ஆகும், என்று சொல்ல, என் கணவர் என்னை பார்க்க, நான் அவரை பார்க்க, இருவருக்குமே கொஞ்சம் சங்கடமான நிலைமை தான். அந்த இளைஞனின் முன்னால் எதுவும் காட்டிக் கொள்ள முடியாமல், அவனை வீட்டுக்குள் வர சொன்னோம்.

நான் கேஷுவலாக, 12 லேக்ஸ் லோனுன்னா சமாளிக்க முடியுமாங்க என்று கேட்க, சமாளிச்சிடலாம், இப்படியே யோசிச்சிட்டிருந்தா எப்ப கார் வாங்க போறோம். சைன் பண்ணிடு, நானும் பண்ணிடறேன் என்றார்.

இருவருக்குமே அவருடைய பிறந்த நாள் இன்று இல்லை என்பது தெரியும். குப்தா கார் ஏஜென்சி ஆட்களுக்கு சந்தேகம் வந்து விடக் கூடாது என்று இந்த மாதிரி செய்திருக்கிறார் என்றும் புரிந்தது. இருவரும் அந்த இளைஞன் சொன்ன இடங்களில் கையெழுத்து போட்டோம். என் கணவருக்கு இந்த விசயம் அவ்வளவாக மகிழ்ச்சியளிக்கவில்லை என்பது அவர் முகத்தில் தெரிந்தது.