கணபதி ஐயர் பேக்கரி

[veerabagu]

தான் தங்கி இருந்த மாஸ்டர் பெட் ரூம் விட்டு வெளியே வந்தாள்  

அந்த அர்த்த ராத்திரியில் அந்த லாட்ஜ் ஆள் நடமாட்டமே இல்லாமல் விரிச்சோடி இருந்தது 

நிசப்தமாகவும் இருந்தது 

இரவு நேர மின்மினி பூச்சிக்களின் மினுக் மினுக் என்ற சின்ன சின்ன புள்ளி வெளிச்சங்கள் மறைந்து மறைந்து மின்னியது 

குட்டி குட்டி வண்டுகளின் மெலிதான ரீகார சத்தங்கள் மட்டும் கேட்டது 

குண்டு ஆர்த்தி அந்த லாட்ஜின் நீட்டமான லாஞ்சில் மெல்ல நடந்து வந்தாள்  

அவன் ஒவ்வொரு ரூமாக கடந்து கடந்து வர இப்போது தீபா வெங்கட்டின் காம அலறல் சத்தம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கரைந்து மறைந்து போனது 

குண்டு ஆர்த்தி ஏதோ யோசனையில் ரிஷப்ஷன் வரை நடந்து வந்து விட்டாள்  

அங்கே ரிஷப்ஷன் டேபிள் மீது இரவு டூட்டியில் இருந்த ரிஷப்ஷன் மேனேஜர் உக்காந்தபடியே பாதி கவிழ்ந்து படுத்து அரைகுறை தூக்கத்தில் இருந்தான் 

குண்டு ஆர்த்தியின் காலடி சத்தம் கேட்கவும் அந்த தூக்கமும் களைந்து டக்கென்று எழுந்து கொண்டான் 

குண்டு ஆர்த்தியை பார்த்து மரியாதையில் எழுந்து நின்றான் 

மேடம்.. ஏதாவது வேணுமா.. என்று பணிவாக கேட்டான் 

குண்டு ஆர்த்தி கொஞ்சம் தயங்கினாள் 

தயங்காம சொல்லுங்க மேடம்.. ஏதா இருந்தாலும் வாங்கிட்டு வர்றேன்.. என்றான் 

அவன் ஏதாவது தலைவலி மாத்திரை அல்லது மெடிக்கல் சம்பந்தபட்ட ஏதாவது மருந்துதான் கேட்பாள் என்று எதிர் பார்த்து அப்படி சொன்னான் 

காரணம் மெடிக்கல் ஷாப்தான் இரவு முழுவதும் 24 ஹவர்ஸ் திறந்தே இருக்கும் 

எனக்கு புண்டை அரிக்குது.. ஓல் போட ஆள் கிடைப்பங்களா.. என்று பாச்சையாக கேட்டாள் குண்டு ஆர்த்தி 

அவள் அப்படி கேட்பாள் என்று கொஞ்சம் கூட எதிர்பார்க்கவில்லை அந்த மேனேஜர் பையன் 

ஜென்ட்ஸ்தான் எப்போதும் லாட்ஜில் ரூம் எடுத்தால் ஓளுக்கு ஐட்டம் பொண்ணுங்க கிடைப்பங்களான்னு கேப்பாங்க 

குண்டு ஆர்த்தி விஷயத்தில் அப்படியே ஆப்போஸிட்டாக தலைகீழாக ஐட்டம் பைய்யன் கிடைக்குமான்னு கேட்கிறாளே என்று ஆச்சரியப்பட்டான் அந்த மானேஜர் இளைஞன் 

தொடரும் 22