மாலதி டீச்சர் by JNS

[johnypowas]

மாலதி தான் அணிந்திருந்த சேலையை அவிழ்த்து பக்கத்திலிருந்த கட்டிலில் போட்டுவிட்டு தலையை விரித்து ஈரத்தை உலர்த்திக் கொண்டிருந்தாள். ஈரம் காயாத பாவாடை பிளவுசில் அவளின் செழிப்பான பட்டுடல் என்னைச் சுண்டியிழுத்தது.
நான் மேலே வருவேன் என்று எதிர்பார்க்காத மாலதி அருகில் கிடந்த நனைந்த சேலையை எடுத்து மார்பை மறைத்துக் கொண்டு வெட்கத்துடன் திரும்பினாள். அவளுடைய செல்போன் இன்னும் அலறிக் கொண்டுதான் இருந்தது. என் பக்கம் திரும்பாமலே கேட்டாள்.
'என்ன சிவா?'
'இல்ல உங்களுக்கு போன்.. இந்தாங்க. அவளருகில் போய் நீட்டினேன்.'
அவள் அதை வாங்கி பேசினாள்.
'ம்ம் சொல்லுங்க'
'............'
'ஆமா இப்பத்தான் வந்தேன். மழை வேற. புல்லா நனஞ்சு போயித்தான் வந்தேன்.'
'.........'
'ஆமா பஸ்லதான் வந்தேன்.'
'.............'
'இல்ல ஆட்டோ ஒன்னும் கிடைக்கல. அதான் பஸ்லயே வந்துட்டேன்.'
'..............'
'ஆமா.. ரொம்ப முடியாமத்தான் இருக்கா. ஆளே ரொம்ப பரிதாபமா இருக்கா.'
'.......'
'ம்ம்ம்.. ஓகேங்க. நீங்க சாப்பிட்டீங்களா?'
'...........'
'ம்ம். நான் சாப்பிட்டுதான் வந்தேன்.'
நான் அவளுக்குப் பின்னால் நின்றபடி அவளையே பார்த்தேன். பின்புறம் நனைந்த ஜாக்கட்டை அடர்த்தியான ஈரக் கூந்தல் மறைத்திருந்தது. அதன் கீழ் தெரிந்த பாதி இடுப்பில் கூந்தலிலிருந்து வடிந்த நீர்த்துளிகள் வேறு எங்கும் போக மனமின்றி ஆங்காங்கே முகாமிட்டிருந்தன. இடுப்பின் கீழ் வெளிர் நீல நிற ஈரப்பாவாடை உடலோடு ஒட்டி உள்ளேயிருந்த பேண்டியின் நிறத்தையும் அதனுள் குறைவில்லாமல் செழித்திருந்த குண்டிகளின் வனப்பையும் வஞ்சனையில்லாமல் காட்டிக் கொண்டிருந்தது.

'.................'
'சரிங்க. நான் பாத்துக்கறேன்.'
'............'
'ம்ம்ம். இப்போ கூட தலைய துவட்டிட்டுதான் இருக்கேன். நோ ப்ராப்ளம்.'
'................'
'ஆமா. மழை கொஞ்சம் விட்டதும் கௌம்பிடுவேன்.'
'..............'
'ஓகேங்க. '
'...........'
'ம்ம்ம்.. பை.'
மழை நன்கு வலுத்திருந்தது. அந்த அறையின் ஜன்னலின் வழியே மழையின் சாரல் துளிகளை உள்ளே கொண்டு வந்த ஜில்லென்ற காற்று எங்கள் உடலை சில்லிட வைத்தது. மாலதி போனை கட் செய்யும் போது நான் அவளை நெருங்கி உரசியபடி நின்றிருந்தேன். அவள் திரும்பாமலே மெதுவான குரலில் சொன்னாள்.
'போன் பேசியாச்சு. இன்னும் இங்க என்ன வேலை? நீங்க கீழ போகலாமே சார்.?'
நான் அவளின் தோள்களில் கையை வைத்து ஈரம் காயாத கூந்தலை முகர்ந்து பார்த்தேன்.
'ஏய்ய். என்ன ஆச்சு?'
'ம்ம்.' (லேசாக முனகியபடி அவளின் கூந்தலை விலக்கி முதுகில் முத்தமிட்டேன்.)
'ஏய்ய். சிவாõ.. வாட் இஸ் திஸ். வேணாம்ம்.'
நான் முதுகில் இருந்த ஈரத்தை நாக்கால் துடைத்தபடி ஈரக்கூந்தலில் முகம் புதைத்தேன். என் கைகள் மாலதியின் இடுப்பைப் பிடித்து இறுக்கியிருந்தன. அவளுடைய பின்புறங்கள் என் தொடைகளில் உரசின. அவள் நெளிந்தாள்.
'சிவாõ.. வாட் ஆர் யூ டூயிங்? வா கீழ போகலாம்.'
நான் இடுப்பை இறுக்கி அவளை என் பக்கமாக நெருக்கினேன். என் ஜட்டிக்குள் முளைத்த புடைப்பில் அவளின் கொழுத்த பின்புறங்கள் ஈரப்பாவாடையுடன் அழுந்தின. கைகளால் பரந்த இடுப்பில் வலம் வந்தேன். அவள் சிலிர்ப்பும், பதட்டமும் கலந்து மெதுவான குரலில் முனகினாள்.
'ம்ம்ம்ம்.. சிவாõ.. போதும்ம். சுதா வந்துடப் போறா.'
நான் ஒன்றும் சொல்லாமல் அவளுடைய ஈரக்கூந்தலின் ஒரு பகுதியை கொத்தாக ஒரு கையில் அள்ளி என் பக்கமாக இழுத்தேன். இன்னொரு கை இடுப்பில் ஊர்ந்து சென்று அழகான தொப்புளை அடைந்து விரல்களுக்கு வேலை கொடுத்தது.
‘ஆவ்வ்..’ லேசான வலியில் அலறிய அவளின் கழுத்து என் பக்கமாக நெருங்கி அவளுடைய முகம் திரும்பி என் முகத்தருகில் வந்தது. என் உதட்டருகில் இருந்த மாலதியின் உதடுகள் எதற்கோ துடித்தது போலிருந்தது.
அவள் என்னைப் பார்த்து வெட்கத்துடன் கண்ணை மூடி என் முத்தத்துக்கு காத்திருந்தாள். விரித்து போடப்பட்ட கூந்தலின் நடுவில் அவளின் முகம் கருமேகத்தின் நடுவில் இருக்கும் முழுநிலா போல் இருந்தது. குங்குமம் உட்பட எந்த ஒப்பனையும் இல்லாத அந்த அழகான முகத்தை சில நொடிகள் ரசித்துப் பார்த்தேன்.
என் முத்தத்தை எதிர்பார்த்த மாலதி கண்ணைத் திறந்தாள். அவள் திறந்த நொடியில் என் உதடுகள் அவள் உதடுகளில் பதிந்தன. திறந்த கண்கள் மறுபடியும் மூடின. இந்த எதிர்பாராத முத்தத்தை ‘ம்ம்வ்வ்வ்..’ என்ற மெலிதான முனகலுடன் வரவேற்ற மாலதியின் உதடுகள் விரிந்து ஒத்துழைத்தன.
நான் அவளின் ஈரக் கூந்தலை வருடியபடி அவற்றை கோதிக்கொண்டே என் நாக்கை ஆழமாய் அவளின் வாயினுள் நுழைத்து ஒரு மில்லி மீட்டர் இடம் கூட விடாமல் சுவைத்தேன். அவளும் தன் வாயில் எதையும் மிச்சம் வைக்காமல் சுவைக்கக் கொடுத்து சுவைத்தாள். சில நிமிடங்கள் நீடித்த அந்த முத்தம் அவளின் லேசான பயம் கலந்த மறுப்பில் முடிவுக்கு வந்தது.
'சிவாõ.. போதும்ம். சுதா என்ன நெனப்பா? விடு. ம்ம்ம்ஸ்ஸ்ஸ்...'
நான் என் புடைப்பை அவளின் பின்புறங்களில் அழுத்தி தடவியபடி அவளுடைய கழுத்தில் முத்தமிட்டேன். முன்புறம் நனைந்த பச்சை நிற ஜாக்கெட்டுக்குள் பிதுங்கிக் கொண்டிருந்த பருத்த முலைகள் தங்களின் மேற்பிளவை என் கண்களுக்கு தந்து கொண்டிருந்தன.
அவற்றின் நடுவில் நுழைந்து மறைந்த தாலியை எடுத்து ஜாக்கெட்டின் வெளியில் தொங்கவிட்டேன். பின்னர் கூந்தலை விடுவித்துவிட்டு இரண்டு கைகளையும் முன்புறம் கொண்டு வந்து இரு முலைகளையும் கைக்கு ஒன்றாக அள்ளினேன்.

'சிவாõõõõõõ.. வேணாம்ம்டா. சொன்ன்னா கேளு. ப்ளீஸ்ஸ். கன்ட்ரோல் யுவர்செல்ப். ஸ்ஸ்ஸ்ஏய்ய்ய்ய்.. வேணாம்ம்..'
என் கைகள் வெறியேறி இரண்டு பழங்களையும் மாறி மாறி கசக்கிப் பிழந்தன. என் கைகளில் பட்ட அவளின் மூச்சுக்காற்று சூடாகியிருந்தது. அவளையறியாமல் என் பக்கமாக உயர்ந்த அவளின் பின்புறங்கள் லேசான அசைவுடன் என் தொடைகளை உரசின. அவள் என் புடைப்பை பின்புறங்களின் ஸ்பரிசத்தில் தேடினாள். உதடுகள் மட்டும் ஈனஸ்வரத்தில் மறுப்பை வெளியிட்டுக் கொண்டிருந்தன.
'சிவாõ.. வேணாம்டா. இவ்ளோ நேரம் நாம கீழ வரலன்னதுமே அவ நம்மள தப்பாத்தான் நெனப்பா. வா போயிடலாம்.'
'ப்ப்ளீஸ்ஸ். மாலு.. கொஞ்ச நேரம்ம்.'
நான் அழுத்தத்தை கூட்டி முலைகளைப் பிசைந்தபடி தோள்பட்டையில் கடித்தேன். ‘ஆவ்வ்வ்வ்’ என்று வலியால் உண்டான அலறலை உதட்டைக் கடித்துப் பொறுத்துக் கொண்டு என் தலையில் மெதுவாய் தட்டினாள்.
'ஏய்ய்.. பொறுக்கி. வலிக்க்குதுடா.. ஸ்ஸ்.. இப்ப்படி கடிக்க்கிற..'
என் தலையை இறுக்கி என்னிடமிருந்து விலக முயன்றவளை இறுக்கிப் பிடித்து கட்டிலில் உட்கார வைத்தேன்.