Fantasy ⭐♥️♥️மாயமலை கோட்டையும் காத்தவராயன் ரகசியங்களும்♥️♥️⭐

[snegithan]

பாகம் -11

மதிவதனி மாயமலை காட்டில் இருந்து நாட்டுக்குள் நுழைந்தாலும் பெரிதாக வித்தியாசம் உணர முடியவில்லை.மரங்களின் அடர்த்தி குறைந்து வீடுகள் மட்டும் ஆங்காங்கே தென்பட்டன.

அங்குள்ள மக்கள் இன்னும் கருப்பாக திடகாத்திரமாக இருந்தார்கள்.அது மாயமலை அவர்களுக்கு இயற்கையாக வழங்கிய கொடை.தேனும்,தினை மாவும் தின்று வளர்ந்த உடம்பு.

அங்கு இருந்த ஆண்கள் அவள் செழித்து இருக்கும் அங்கங்களை பார்த்து ஜொள்ளு விடுவதை பார்த்து காத்தவராயன் கர்ஜித்தான்.

டேய் இவள் என் சொத்து,எவனாவது இவளை பார்த்து ஜொள்ளு விட்டால் உடனே மரண தண்டனை தான் என்று கத்த ஆண்கள் எல்லோரும் அவரவர் குடிலுக்குள் புகுந்து கொண்டனர்.

மதிவதனி மாயமலையின் கோட்டை பிரமாண்டத்தை பார்த்து வியந்தாள்.

ஆகா எவ்வளவு உயரமான மதில் சுவர்.ஆயிரம் யானைகள் வந்து முட்டினாலும் இந்த மதில் சுவரை தகர்ப்பது கடினம் போல என்று நினைத்தாள்.

கோட்டையை தாங்கி நிற்கும் மதில் தூண்கள் வானை சென்று தொடுகின்றதே.

மாயமலையில் உருவாகும் இந்த மாயாறு கோட்டையை சுற்றி பாதுகாப்பாக ஓடியது.அதில் அங்கங்கே கரையோரம் கொடிய  முதலைகள் வாய் விரித்து காத்து கிடந்தன.

படை எடுத்து வந்து இருந்தாலும் இந்த கோட்டையை பிடித்து இருக்க முடியுமா?என்று மதிவதனி சந்தேகித்தாள்.

ஊஹூம் கண்டிப்பாக வென்று இருக்க முடியாது.கோட்டையில் இருந்து இவர்கள் வெளி வந்து போரிட்டால் மட்டுமே வெல்வதற்கு வாய்ப்பு இருந்தது என்று அவளுக்கு தெளிவாக தெரிந்தது.

இந்த ஆற்றை  கடந்து எப்படி கோட்டைக்குள் செல்வது? என ஒரு நொடி நினைத்தாள்.

மதிவதனியின் எண்ண ஓட்டத்தை காத்தவராயன் புரிந்து கொண்டான்.

"என்ன மதிவதனி,இன்னும் என்னை கொல்வது எப்படி என சிந்தித்து கொண்டு இருக்கிறாயா?"

"ஆம்,நான் இங்கு இருந்து வெளியேற வேண்டும் என்றால் உன்னை கொல்வதை தவிர எனக்கு வழி இல்லை."

"ஹாஹாஹா" என்று கடகடவென சிரித்தான்.

இப்பொழுதும் சொல்கிறேன்,என்னை கொல்ல ஆயுதம் இன்னும் இந்த உலகில் இல்லை.

காத்தவராயன் தன் இடுப்பில் இருந்த பிறை போன்ற வாத்தியத்தை எடுத்து வாயில் வைத்து ஊதினான்.

உடனே கோட்டை கதவுகள் திறந்தது. கோட்டைக்கும் அவர்கள் நின்று இருந்த இடத்திற்கும் இடையே ஒரு ஆறு ஓடி கொண்டு இருந்தது.கோட்டையில் சங்கிலியால் பிணைக்கப்பட்டு இருந்த ஒரு பெரிய மரப்பாலம் கொஞ்ச கொஞ்சமாக மேலே இருந்து கீழே இறங்கியது.அதில் வீரர்களும்,அதை தொடர்ந்து பல்லக்கும் பின்னே வந்தது.

மதிவதனியை அரண்மனைக்குள் அழைத்து செல்ல பல்லக்கு வந்தது.

காத்தவராயன் குதிரையில் ஏறிகொண்டு"மதி நீ பல்லக்கில் வந்து விடு"என்று கூறினான்.

ஆனால் மதிவதனி உடனே மறுத்தாள்.ஏனெனில் இந்த மாய மலையின் கோட்டை ரகசியங்களை குதிரையில் சென்றால் மட்டுமே நோட்டம் விட முடியும் என நினைத்தாள்.

எனக்கு பல்லக்கு வேண்டாம்,நான் ஒரு போர் மங்கை.எனக்கு குதிரை தான் வேண்டும்.

காத்தவராயன் ஒரு வீரனை பார்த்து கண் அசைக்க அவன் தன் குதிரையில் கீழே குதித்தான்.மதிவதனி உடனே அதில் தாவி ஏறி கொண்டாள்.

காத்தவராயன் குதிரை முன் செல்ல,அதை தொடர்ந்து மதிவதனி குதிரை பின் தொடர்ந்து சென்றது.வீரர்கள் பாதுகாப்பாக மதிவதனி பின்னால் வந்தனர்.

அனைவரும் உள்ளே சென்ற உடன் பாலம் மேலே ஏற்றப்பட்டு கதவு அடைக்கப்பட்டது.

மதிவதனி கோட்டை உள்ளே நுழைந்த உடன் கண்டது சந்தை தான்.அந்த நாட்டின் மக்கள் விளைந்த பொருட்களை விற்று கொண்டு இருந்தனர்.பன்றி,மான்,முயல் போன்றவைகளின் மாமிச கடைகள் அதிகமாக இருந்தன.

அரண்மனை வாயிலை நுழைந்த பிறகு ஒரு பெரிய திடல்,அதில் போர் வீரர்கள் பயிற்சி செய்து கொண்டு இருந்தனர்.மறுபக்கம் யானைகளை அதன் பாகன்கள் படைக்கு தயார் படுத்தி கொண்டு இருந்தனர்.யானைகளின் பிளிறல் சத்தம் காதை அடைக்கும் அளவுக்கு அதிகமாக இருந்தன.

எப்படி இவனை கொன்று தப்பிப்பது என்று ஒரு வழியும் மதிவதனிக்கு புலப்படவில்லை.

காத்தவராயன் குதிரையில் இருந்து இறங்கி அரண்மனை உள்ளே செல்ல,மதிவதனி பின் தொடர்ந்தாள்.

அந்தப்புரம் செல்ல சில அழகிகள் ஓடி வந்து அவனை கட்டி தழுவி கொண்டனர்.ஆனால் காத்தவராயன் அவர்களை அணைப்பதில் சுவாரசியம் இல்லாமல் விலக்கினான்.

அவன் தன் மகன் தேவசந்தனின் மனைவி ஜெயமாலினியை நோக்கி "இங்கே பார் ஜெயமாலினி இவள் பெயர் மதிவதனி,இவளை நான் கவர்ந்து வந்து உள்ளேன்.இவள் விருப்பத்துடன் தான் இவளுடன் உடலுறவு கொள்ள நான் ஆசைப்படுகிறேன்.நாம் இருவரும் உடலுறவு கொள்ளும் போது என் ஆண்மையின் சுகத்தை அறிந்தவள் நீ..!.நீ என்ன செய்வாயோ,எப்படி செய்வாயோ எனக்கு தெரியாது,இவள் என்னுடன் வந்து மஞ்சத்தில் உறவாட வேண்டும்.அதை செய்ய வேண்டியது உன் பொறுப்பு"என்று கூறி விட்டு அகன்றான்.

"வா மதிவதனி"என அவள் அன்புடன் அழைக்க

என் அறை எது ? என மதிவதனி வீராப்பாக கேட்டாள்.

ஜெயமாலினி கலகலவென சிரித்தாள்.

எதற்கு சிரிக்கிறாய்? மதிவதனி உறுமினாள்.

"நானும் இங்கு வரும் பொழுது உன்னை போல தான் முரட்டு குதிரையாக தான் இருந்தேன்.ஆனால் நம்மை போன்ற முரட்டு குதிரைகளை கையாள தெரிந்தவன் இந்த காத்தவராயன்.அவனுடன் ஒருமுறை உடலுறவு வைத்து விட்டால் போதும்,பிறகு காலம் முழுக்க அவன் காலடியில் கிடக்க வேண்டியது தான்.நீயும் அதே போல தான் விழ போகிறாய்"என நகைத்தாள்.

"உன்னை போல் அவன் வலையில் விழ  நான் ஒன்றும் பலவீனமானவள்  அல்ல" என்று மதிவதனி சொல்ல "அதையும் பார்க்க தானே போகிறோம்" என்று மீண்டும் ஜெயமாலினி சிரித்தாள்.

சூரியன் மறைந்து நிலவு உதயம் ஆனது. மாயமலை யாவும் நிசப்தமாக இருந்தது.மக்கள் யாவரும் கோட்டையில் இருந்து வெளியேறி இருந்தனர்.

மதிவதனி உடை மாற்றி கொண்டு தன் உப்பரிகையில் வந்து மாயமலையின் அழகை ரசித்து கொண்டு இருக்க,அப்பொழுது காத்தவராயன் முனங்கும் சத்தம் அவளுக்கு கேட்டது.

உடனே சத்தம் வந்த திசையை நோக்கி நடந்தாள்.காத்தவராயன் அறை திறந்து இருந்தது.அதில் பூனை போல் சத்தம் வராமல் நுழைந்தாள்.ஒரு திரை மறைவில் ஒளிந்து கொண்டு, நடப்பதை வேடிக்கை பார்க்க ஆரம்பித்தாள்.

காத்தவராயன் ஆடைகளை களைந்து இடுப்பில் மட்டும் ஒரு துண்டை கட்டி இருந்தான்.ஒரு நாற்காலியில் அமர்ந்து இருந்தான்.

அவன் திறந்து இருந்த மார்பு பாறங்கல்லை போன்று திடமாக இருந்தது.கருத்து பருத்து இரு தொடைகளும் பார்ப்பதற்கு அங்கு இருந்த கோட்டை தூண்களை போன்று இருந்தன.இதை பார்த்து மதிவதனி சற்று கவரப்பட்டாள்.இதுவரை முக்கால் நிர்வாணமாக ஒரு ஆணை அவள் பார்த்தது இல்லை.

அப்ப்ப்ப்ப்பா....என்ன பரந்து விரிந்த மார்பு என்று அவள் வேல் விழிகள் அதிர்ச்சியில் விரிந்தன.

அவன் மார்பில் காலையில் மதிவதனி ஏற்படுத்திய காயம் இருந்தது.

கொஞ்ச நேரத்தில் ஜன்னல் வழியே தேனீக்களின் கூட்டம் சாரை சாரையாக அந்த அறையில் நுழைந்தது.

ஏன் இவ்வளவு நேரம்?என காத்தவராயன் அந்த தேனீக்களை பார்த்து கேட்க,

மன்னிக்க வேண்டும் பிரபு,தாங்கள் அறிந்த விசயம் தான்.இந்த மூலிகைகள் சந்திரன் வரும் பொழுது மட்டுமே இலைகளை விரிக்கும்.அதை கண்டு கொண்டு தங்கள் காயத்திற்கான மருந்தை கொண்டு வர தாமதம் ஆகி விட்டது.

"சரி சரி உடனே வந்து என் காயத்திற்கு மருந்து போடுங்கள்"

மதிவதனி வியப்பின் உச்சிக்கே சென்று விட்டாள்."என்ன இது தேனீக்கள் பேசுகிறதே,இன்னும் இங்கே என்னென்ன ஆச்சரியங்கள் ஒளிந்து உள்ளனவோ"என்று நினைத்தாள்.

"என்ன பிரபு இந்த முறை காயம் சற்று பலமாக இறங்கி உள்ளதே.எதிரி பலம் வாய்ந்தவனோ.எந்த நாட்டின் மன்னன்" என்று தேனீக்கள் கேள்வி கேட்டது.

ஆம்,எதிரி மிக பலம் வாய்ந்தவன் தான்.ஆனால் நீங்கள் நினைப்பது போல் மன்னன் அல்ல,ஒரு அழகான இளவரசி"

என்னது பெண்ணா? தேனீக்கள் அதிர்ச்சியுடன் கேட்டன.

"ஆமாம்,அவள் தான் இந்த நாட்டின் ராணியாக போகிறவள்.நீங்கள் செல்லுங்கள்,இன்று இரவு எனக்கு முக்கிய வேலை இருக்கிறது."காத்தவராயன் கட்டளை இட்ட உடன் மருந்து போட்ட தேனீக்கள் உடனே வந்த வழியாக பறந்து சென்றன.

காத்தவராயன் மதிவதனி இருக்கும் திசையை நோக்கி நடந்து வர மதிவதனிக்கு உள்ளங்கால் நடுங்க தொடங்கியது.காத்தவராயன் ஒளிந்து இருந்த மதிவதனி கையை பிடித்து இழுக்க,அவள் திரை மறைவில் இருந்து வெளிப்பட்டு அவன் வெற்று மார்பில் மோதி கொண்டாள்.


triggered emojis

2022

ஒரு முன்னணி பத்திரிக்கை அலுவலகம்.அந்த பத்திரிக்கையின் சீப் எடிட்டர் ராம கோபாலன்.முன் நெற்றியில் வழுக்கை,நெற்றியில் சந்தனம்,கஞ்சி போடப்பட்ட சட்டை.வயது ஏறக்குறைய 55 க்கு குறையாமல் இருக்கும். இன்டர்காமை எடுத்து ரிப்போர்டர் ஆராதானாவை உடனே என் கேபினுக்கு வர சொல் என்றான்.

ஆராதனா மாடர்ன் கேர்ள்.வஞ்சமே இல்லாமல் தன் அங்கங்களை மற்றவரின் கண்களுக்கு விருந்து அளிப்பாள்.எப்பொழுதும் ஆடைகளை இறுக்கமாக அணிய அது அவள் மார்பகத்தை எடுப்பாக காட்டும்.அவள் குண்டி இன்னும் எடுப்பாக தூக்கி இருக்கும்.அதன் அழகில் ரசித்து மயங்கி விழாத ஆட்களே அந்த அலுவலகத்தில் கிடையாது.இந்த வயதிலும் ராம கோபாலனுக்கு ஆராதனா மேல் ஒரு கண். ஆனால் அவன் விடும் ஜொள்ளை ஆராதனா உணர்ந்தே இருந்தாள்.ஒரு நாள் சபலப்பட்டு அவள் மேனியில் ஏடாகூடமான இடத்தில் கை வைக்க அன்று அவன் கன்னத்தில் அவள் விட்ட ஒரு அறையில் அவன் சப்த நாடியும் ஒடுங்கி போனது.எப்படியாவது  எதிலாவது அவளை சிக்க வைக்க வேண்டும் என்று திட்டமிட்டு இருந்தான்.

பிங்க் கலர் டாப்பும்,ஒயிட் கலர் ஷார்ட்ஸ் அணிந்து மின்னல் போல் உள்ளே ஆராதனா உள்ளே நுழைந்தாள்.

சார் என்னை வர சொன்னீங்களா?ஆராதனா கேட்டாள்.

அவளின் முலைகாம்புகள் அணிந்து இருந்த ஆடை மேல் துருத்தி கொண்டு நன்றாக தெரிந்தது.அதை வைத்த கண் வாங்காமல் அந்த கிழவன் பார்த்து ரசித்து கொண்டு இருந்தான்.

"சார் எங்கே பார்க்கறீங்க,"என்று ஆராதனா குரலை உயர்த்தி பேச,

ராம கோபாலன் அசடு வழிய,"அதுவந்து ஆராதனா,உனக்கு இந்த பேய்,பிசாசு இதில் ஏதாவது நம்பிக்கை இருக்கா?.

அப்படி எல்லாம் ஒன்னும் சார்,ஏன் கேட்கறீங்க?

ஒரு அமானுஷ்ய விசயம் பற்றி தகவல் சேகரிக்க கொஞ்சம் திருநெல்வேலி பக்கம் போகனும்.ரொம்ப பேர் போக பயப்படக்கூடிய ஏரியா அது.அப்படி அதில் என்ன தான் இருக்கிறது என நீ போய் தகவல் சேகரித்து கொண்டு வா.கூட நம்ம போட்டோகிராபர் எரிமலையையும் கூட்டிட்டு போ.

என்னது அவனையா?அவன் ஒரு சரியான பயந்தாங்கொள்ளி ஆச்சே?

அதனால் தான் அவனை கூட்டிட்டு போக சொல்றேன்.அவன் தான் உன் சொல்படி தான் கேட்பான்.

சரி சார் நான் எப்போ கிளம்பனும்.

இன்று இரவே கிளம்பு ஆராதனா,ட்ரெயின் டிக்கெட் புக் பண்ணி ஆச்சு.

திருநெல்வேலி பக்கம் என்ன இடம் சார்?

மாயமலை.

ஓகே சார் நான் கிளம்பறேன்.

அய்யோ நல்லா பெங்களூர் தக்காளி மாதிரி செக்க சிவந்து இருக்கிறாளே.இவளை எப்போ எப்படி அனுபவிக்க போறேன் என்றே தெரியலையே என்று அந்த கிழவன் புலம்பினான்.

அதற்கான காலமும் அவனுக்கு கனிந்து கொண்டு இருந்தது.

ஆராதனா



காத்தவராயன் வேட்டை காற்றாகவும் ஆரம்பம்