வெள்ளத்தில் சிக்கிக்கொண்ட நானும் மாடி பிளாட் மேஹாவும்

[karthi321]

என்னுடைய பெயர் கார்த்திக், வயது 20.  ஒரு பொறியியல் கல்லூரியில் மூன்றாவது ஆண்டு படித்து கொண்டு இருக்கிறேன். ஹாஸ்டல் சாப்பாடு பிடிக்காததால் நானும் என்னுடைய கிளாஸ்மேட் ஆனந்த் இருவரும் காலேஜ் பக்கத்தில் ஒரு வீடு பார்த்து இந்த வருடம் தான் மாறினோம். நாங்கள் இருப்பது இரண்டு தளம் கொண்ட வீடு, தரை தளத்தில் பைக் பார்க்கிங் போக மிச்ச இடத்தில ஒரு பெட்ரூம் வீட்டில் நானும் ஆனந்தும் தங்கி இருந்தோம். முதல் தளத்தில் ஐடி கம்பெனியில் வேலை பார்க்கும் இரண்டு பெண்கள் தங்கி இருந்தார்கள். அதற்கு மேல மொட்டை மாடிதான். 

எனக்கு ரொம்பவே கூச்ச சுபாவம் பெண்களிடம் பேச ஆரம்பித்தாலே நாக்கெல்லாம் குளறும் அதனால் இரண்டு பெண்களிடமும் பேசியது இல்லை. அவர்களிடம் பேசியது இல்லையே தவிர அவர்களை பற்றி ஓரளவு தெரியும்.

முதலில் அகல்யா பயங்கர மாடர்ன் எப்போதும் இறுக்கமான உடைகளை தான் அணிவாள், பெரும்பாலும் ப்ரா அணிய மாட்டாள் என்பதால் நடந்தாலே அவள் முலையும் சூத்தும் குலுங்கும். அதற்கு ஏற்றது போல அவளது மூஞ்சே மூடேற்றும். அவள் படிக்கட்டு ஏறி இறங்கும் போது தினமும் ஒரு தடவையாவது பார்த்துவிட வேண்டும் என்று அதற்காகவே தவம் கிடப்பேன். இரண்டு மூன்று தடவை அவளுடைய ரூம் மேட் மேஹா ஊருக்கு சென்ற போது அவள் பாய் பிரெண்டை கூட்டி வந்து இருக்கிறாள். மொட்டை மாடியில் துணி காயவைக்கும் போது போன் பேசி கொண்டே சிகரெட்டு பிடிப்பதை பார்த்து இருக்கிறேன்.


 
அதை பார்க்கவே அவள் படிக்கட்டு ஏறி இறங்குவதை அவள் போடும் இறுக்கமான உடைகளில் பேரைப்போல் ஜொலிக்கும் முகம். ஐயர் களுக்கே உரித்தான சந்தன கலர். பின்னிய நீள ஜடை. ஆளை இழுத்து போடும் கண்கள். நேர்த்தியான மூக்கு. மெலிதான உதடுகள். அவள் ஸ்பெஷல் அவள் முலைகள் தான். 32 ஆக இருக்க வேண்டும். பெரிதும் இல்லாமல், சிறிதும் இல்லாமல், கைக்குள் அடங்கும் முயல் குட்டி முலைகள். சிறிதும் தொங்காமல், கூர்மையாக இருக்கும். சிறிய இடை. 34 குண்டி, சற்றே கூடுதலாக தூக்கி இருக்கும்.
 
இரண்டாவது மேஹா அகல்யாவுக்கு நேரெதிர். குழந்தை தனமான முகம். பெரும்பாலும் சுடிதார் தான் போடுவாள் ஒரு சில முறை சேலையிலும் பார்த்து இருக்கிறேன். அகல்யாவின் உடம்பை ரசிக்க தவம் கிடப்பது போல மேஹாவின் குழந்தை தனமான முகத்தை பார்க்கவும் அவளின் அழகான சிரிப்பை பார்க்கவும் தவமாக தவம் இருப்பேன். 



அன்று நாங்கள் இருந்த ஊரில் பெரு மழை என்று சொன்னவுடனே பிரெட் பாக்கெட், இரண்டு தண்ணீர் கேன் எல்லாமே வாங்கி வைத்து விட்டு அடுத்த நாள் மழைக்காக காத்து கொண்டு இருந்த நேரத்தில் ஆனந்தின் அப்பாவிற்கு உடம்பு சரியில்லாமல் போக அவன் வீட்டிற்கு போய்விட்டான். அவனை பஸ் ஏத்திவிட்டு தூங்கி விழித்த போது மழை பயங்கரமாக பெய்ய தொடங்கி இருந்தது. நான் ஜாலியாக பிரேட் சாப்பிட்டு கொண்டு நெட்ப்ளிக்ஸ் லியோ படத்தை பார்த்து கொண்டு இருந்தேன். வெளியே தண்ணீர் ஆறு போல ஓடிக்கொண்டு இருந்தது. 

படத்தில் மூழ்கி போய் இருக்க படம் முடிந்து எழுந்தபோது தான் வீட்டின் உள்ளே தண்ணி புகுந்து இருப்பது தெரிந்தது. வேகம் வேகமாக கீழே கிடந்த பிரட் பாக்கெட் மற்றும் இதர சாமான்களை எடுத்து கட்டில் மேலே போட்டு விட்டு என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் அப்படியே நின்று கொண்டிருந்தேன். ரூமை விட்டு போகலாம் என்று யோசித்தாலும் வெளியே தண்ணீர் அதிகமாக ஓடிக்கொண்டிருந்தது. மேல் வீட்டில் உதவி கேட்கலாமா வேண்டாமா என்று யோசித்து கொண்டு இருப்பதற்குள்ளாக தண்ணீர் மலமளவென்று ஏறியது. இப்பொழுது வீட்டிற்குள் என் முட்டி வரை தண்ணீர் இருந்தது

“ஹலோ எக்ஸ்க்யூஸ் மீ” என்று குரல் கேட்க வெளியே வந்தேன். மேலே மேஹா நின்று கொண்டு இருந்தாள். 

“கீழே தண்ணி வந்துடுச்சா” என்று கேட்டாள்.

“ம்ம்ம்ம்” என்றேன்.

“மழை விட்டா தண்ணீர் போயிடும், நீ அது வரைக்கும் மேலே வா” என்று சொல்லி அழைக்க நான் என்னுடைய லாப்டாப் மற்றும் செல்போனை எடுத்து கொண்டு மேல் வீட்டிற்கு சென்றேன். 

“கார்த்திக் தானே உன் பேரு” என்று கேட்டாள்.

“ம்ம்ம்” எனக்கு தனியாக ஒரு பெண்ணிடம் இருப்பதால் உடம்பெல்லாம் நடுங்கியது.அகல்யா வாரக்கடைசியில் பெரும்பாலும் அவள் பாய் ப்ரெண்டுடன் அவுட்டிங் போய் விடுவாள் என்பதால் மேஹா மட்டும் தான் இருக்கிறாள் என்று எனக்கு தெரியும்.

“உன் ரூம் மேட் எங்கே”

“ஊருக்கு”

“சரி மேக் யௌவர்செல்ப் அட் ஹோம்” என்று சோபாவை காட்டிவிட்டு அவள் ரூமுக்கு சென்றுவிட நான் ஹெட்போன் மாட்டிக்கொண்டு மீண்டும் லாப்டாப்பில் மூழ்கினேன். ஒரு மூன்று மணி வாக்கில் லெமன் சாதம் செய்து கொடுத்தாள். சாதம் எதிர்பார்த்ததை விட நன்றாகவே இருந்தது. சாப்பிட்டு கொண்டே இருவரும் பேசி கொண்டு இருந்தோம். இல்லை அவள் கேள்வி கேட்க நான் பதில் சொல்லி கொண்டு இருந்தேன். 

அவள் சாப்பிட்டு விட்டு மீண்டும் ரூமுக்குள் போக நான் இருவரும் சாப்பிட தட்டை கழுவி வைத்தேன். மீண்டும் லேப்டாப்பில் மூழ்கினேன். லாப்டாப் பேட்டரி லோ என்று காட்ட அதை ஆப் செய்துவிட்டு வெளியே வந்த போது ஐந்து மணிக்கெல்லாம் கும்மிருட்டாகி இருந்தது. வீட்டில் இருந்து போன் செய்து அவர்களிடம் பேசி கொண்டு இருக்கும் போதே செல் டவர் கட் ஆனது. வெளியே தண்ணீர் மிக அதிகமாக ஓடியது. பாதி படிக்கட்டு மூழ்கி இருந்தது. 

“பக் பக் பக்” என்று சொல்லி கொண்டே வந்தாள்.

“என்னாச்சு”

“ரூம் மேட் தண்ணி சொல்லவே இல்லை, இவளோ தான் தண்ணி இருக்கு, இப்போ மழை விடுற மாதிரி இல்லை” என்றாள். 

“என்னோட வீட்டுல ரெண்டு கேன் இருக்கு, ஆனா மூழ்கி இருக்கும்” என்றேன்.

“தண்ணீர் கேன் வாட்டர் டைட் தான், இது எப்போ சரியாகும்னு தெரியாது. நமக்கு சமைக்க குடிக்க எல்லாம் தண்ணீர் வேண்டும்” என்றாள்

“எனக்கு நீச்சல் தெரியும் நான் போய் எடுத்துட்டு வரேன்” என்று சொல்லிவிட்டு கீழே போக அவள் இடுப்பளவு மூழகும் வரை வந்து டார்ச் அடித்தாள். கதவை திறந்தவுடன் வெள்ளம் வீட்டிற்குள் ஓடி நிரப்ப முதல் கேன் ஈசியாக எடுத்துவிட்டேன் இரண்டாவது கேன் கொஞ்சம் சிரமப்பட்டு தான் எடுத்தேன். நல்ல வேலையாக தண்ணீர் கேட்டு போகவில்லை. 

தண்ணீர் கிடைத்தாலும் என்னுடைய உடை ஈரமாகி போய் இருந்தது, மாற்று உடையும் இல்லை ஏனென்றால் கீழே என்னுடைய வீட்டில் கழுத்து வரை தண்ணீர்.