10-12-2023, 06:55 AM
(This post was last modified: 10-12-2023, 07:58 AM by tamilangel. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
மணி எப்படியும் 7:30 மேல ஆகி இருக்கும், வீட்ல வேற என்ன சொல்லுவாங்க என்று பயமா இருந்தது, மிஞ்சி போனா அம்மா ரெண்டு அடி அடிப்பாங்க சரி பாத்துக்கலாம்.
கம்பி வேலியை பிடித்து அதில் குனிந்து நுழைந்து அந்த பக்கம் போனேன் புதர் என் தொடைக்கு மேல் வரை வளர்ந்து இருந்த புல் செடிகள், மெதுவாக பார்த்து பார்த்து நடந்து அந்த புதரை கடந்தேன், அய்யோ இப்போது வெறும் வெட்ட வெளி, வயல்வெளி என்று சொல்வார்கள் ஆனால் கட்டாந்தரை போல காய்ந்து இருந்தது, இன்னும் ஒரு நானூறு முதல் ஐநூறு மீட்டர் தூரத்தில் தான் அந்த railway track இருக்கும், அதையும் தாண்டி ஒரு ஒரு கிலோ மீட்டர் தொலைவில் ஒரு பாழடைந்த கம்பனி ஒன்னு இருக்கும். அதுக்கு அப்புறம்தான் ஒரு ஊரு வரும்..
அதனால யாரும் இருக்க மாட்டாங்க என்று நம்பிக்கை .
தூரத்தில் சுற்றிலும் இருக்கும் வீடுகளின் லைட் மினுக் மினுக் என்று மின்னிகொண்டு இருந்தது . அது ரொம்ப தூரம்தான்.. நான் அந்த புதரை தாண்டி ஒரு கையால் என் புண்டைய மறைத்துக்கொண்டு இன்னொரு கையால் என் முலைகளை பிடித்து மறைத்துக் கொண்டு விரு விருவென டிராக்கை நோக்கி நடந்தேன்
பாதி தூரம் வந்து விட்டேன் இதயம் பக் பக் என்று அடித்தது, என் முலையை பிடித்து வாயில் வைத்து சப்பினேன், என் புண்டைக்குள்ள வலது கை நடுவிரலை விட்டு குத்தி குத்தி எடுத்து மூடை இன்னும் அதிகமாக ஆக்கினேன்.. அப்போதுதான் டீச்சர் டேபிலில் இருந்து எடுத்த பென்சில் ஞாபகம் வந்தது, அதை தலையில் சொருகி வைத்து இருந்தேன்,
அதை எடுத்து வாயில் சப்பி எட்சிலால் நினைத்து எடுத்தேன், பின் என் புண்டை ஓட்டையில் விட்டு விற் விற் என்று கையால் திருவி திருவி உள்ளே விட்டு விட்டு எடுத்தேன், ஆகா என்ன சுகம்..
எனக்கு மூடு ரொம்ப அதிகம் ஆனது, உடனே பென்சிலை எடுத்து என் வாயில் வைத்துக் கொண்டு ரொம்ப வேகமா railway டிராக்கை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தேன் ஆனால் இம்முறை கைகளால் என் முலையும் கூதியும் மறைக்காமல் அப்படியே நடந்தேன்
அய்யோ டிராக்கை வந்து சேர்த்தேன் திரும்பி பார்த்தால் என் ஸ்கூல் எங்கேயே இருந்தது
கம்பி வேலியை பிடித்து அதில் குனிந்து நுழைந்து அந்த பக்கம் போனேன் புதர் என் தொடைக்கு மேல் வரை வளர்ந்து இருந்த புல் செடிகள், மெதுவாக பார்த்து பார்த்து நடந்து அந்த புதரை கடந்தேன், அய்யோ இப்போது வெறும் வெட்ட வெளி, வயல்வெளி என்று சொல்வார்கள் ஆனால் கட்டாந்தரை போல காய்ந்து இருந்தது, இன்னும் ஒரு நானூறு முதல் ஐநூறு மீட்டர் தூரத்தில் தான் அந்த railway track இருக்கும், அதையும் தாண்டி ஒரு ஒரு கிலோ மீட்டர் தொலைவில் ஒரு பாழடைந்த கம்பனி ஒன்னு இருக்கும். அதுக்கு அப்புறம்தான் ஒரு ஊரு வரும்..
அதனால யாரும் இருக்க மாட்டாங்க என்று நம்பிக்கை .
தூரத்தில் சுற்றிலும் இருக்கும் வீடுகளின் லைட் மினுக் மினுக் என்று மின்னிகொண்டு இருந்தது . அது ரொம்ப தூரம்தான்.. நான் அந்த புதரை தாண்டி ஒரு கையால் என் புண்டைய மறைத்துக்கொண்டு இன்னொரு கையால் என் முலைகளை பிடித்து மறைத்துக் கொண்டு விரு விருவென டிராக்கை நோக்கி நடந்தேன்
பாதி தூரம் வந்து விட்டேன் இதயம் பக் பக் என்று அடித்தது, என் முலையை பிடித்து வாயில் வைத்து சப்பினேன், என் புண்டைக்குள்ள வலது கை நடுவிரலை விட்டு குத்தி குத்தி எடுத்து மூடை இன்னும் அதிகமாக ஆக்கினேன்.. அப்போதுதான் டீச்சர் டேபிலில் இருந்து எடுத்த பென்சில் ஞாபகம் வந்தது, அதை தலையில் சொருகி வைத்து இருந்தேன்,
அதை எடுத்து வாயில் சப்பி எட்சிலால் நினைத்து எடுத்தேன், பின் என் புண்டை ஓட்டையில் விட்டு விற் விற் என்று கையால் திருவி திருவி உள்ளே விட்டு விட்டு எடுத்தேன், ஆகா என்ன சுகம்..
எனக்கு மூடு ரொம்ப அதிகம் ஆனது, உடனே பென்சிலை எடுத்து என் வாயில் வைத்துக் கொண்டு ரொம்ப வேகமா railway டிராக்கை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தேன் ஆனால் இம்முறை கைகளால் என் முலையும் கூதியும் மறைக்காமல் அப்படியே நடந்தேன்
அய்யோ டிராக்கை வந்து சேர்த்தேன் திரும்பி பார்த்தால் என் ஸ்கூல் எங்கேயே இருந்தது