Romance ஒரு புள்ள வேணுன்டா (கள்ள) புருஷா

[sangavisri]

பாகம் 9:

 

நான் வெட்கத்தோடு வீட்டுக்குள்ளே வந்ததும், ஏதோ என் மனதுக்குள் பட்டாம்பூச்சி பறப்பதுபோல உணர்ச்சி. என் உடல் ரோமங்கள் சிலிர்க்க, முதுகுத்தண்டில் சில்லென்ற பரவசம் பரவ ஆரம்பித்தது. உடலில் உள்ள ஹார்மோன்கள் அத்தனையும் ஒரே நேரத்தில் சுரந்து, உடம்பின் ஒவ்வொரு நரம்பிலும் மின்னல் வெட்டுவதுபோன்று இருந்தது.

 

நான் கல்லூரி படிக்கும்போது, முதல் முறையாக என் தோழி ஒருத்திக்கு ஒருத்தன் ஐ லவ் யூ சொன்னபோது, அவள் இதுபோன்றுதான் என்னிடம் சொல்லுவாள். ஆனால் காதல் மீது ஏதோ ஒருவிதமாக வெறுப்பு கொண்டிருந்த நான், அப்போது அவளை கிண்டல் செய்தேன்.

 

ஆனால், இன்று அதே உணர்வுகள் எனக்குள்ளும் சங்கமித்து, என்னை துடிக்க வைக்கிறது. ஒருவேளை இதுதான் காதலின் அவஸ்தையோ?

 

இதை காதல் என்பதா? காமம் என்பதா? என் கணவன் கட்டிய தாலி என் மார்பில் தவழுகிறது. ஆனால் மனதோ, வேறு ஒரு வாலிபனை நினைத்து துடிக்கிறது? ஒருவேளை இதுதான் கள்ளக்காதலா? என்று சிந்தித்துக்கொண்டே கட்டிலில் சென்று படுத்தேன்.

 

அன்றைய இரவு காதல் அவஸ்தையில் கழிய, மறுநாள் நான் ஷாப்பிங் சென்றுவரலாம் என்று சூப்பர் மார்க்கெட் சென்று வந்தேன். மதிய நேர வெயிலில் அலைந்து வந்ததாலோ என்னவோ, வீட்டுக்கு வந்ததுமே எனக்கு அடிவயிறு வலிக்க ஆரம்பித்தது.

 

உடனே பாட்டியிடம் விஷயத்தைச் சொல்ல, அவர் “சூட்டு வலியாக இருக்கும் யமுனா.. உன் தொப்புளை சுற்றி விளக்கெண்ணெய் தடவு..” என்று சொன்னார்கள்.

 

நான் சூட்டு வலிதானே கொஞ்ச நேரத்தில் சரியாகிவிடும் என்று அசால்ட்டாக இருக்க நேரம் ஆக ஆக வலி இன்னும் அதிகமானது.

 

உடனே பாட்டி சொன்ன வைத்தியதை செய்ய, கிச்சனுக்குச் சென்று விளக்கெண்ணெய் பாட்டிலை எடுத்து பார்த்தபோது, அதில் விளக்கெண்ணெய் கொஞ்சம்கூட இல்லை. அதனால் பாட்டி வீட்டுக்கு சென்று விளக்கெண்ணெய் வாங்கிவரலாம் என்று பாட்டி வீட்டுக்கு சென்றேன். அப்போது பாட்டியும் தாத்தாவும் வெளியே சென்றிருந்தார்கள் போல! வீட்டில் அருண் மட்டும் இருந்தான்.

 

எனக்கு அவனைப் பார்த்ததுமே, இதயம் படபடக்க ஆரம்பித்தது. இவனிடம் என்ன சொல்லி விளக்கெண்ணெய் கேட்பது? இவன் விஷமக்கரன் அல்லவா? என்று நினைத்தேன்.

 

ஆனாலும் வயிற்று வலி அதிகமாக இருக்க, ஆபத்துக்கு பாவமில்லை என்று, “அருண் வீட்டுல விளக்கெண்ணெய் இருந்தா எடுத்து கொடுடா..” என்றேன்.

 

அவன் தேடிப் பார்த்துவிட்டு “யமுனா விளக்கெண்ணெய் இல்லை..” என்றவன், “ஏன் யமுனா? இப்போ எதுக்கு விளக்கெண்ணெய்? ஏதும் அவசரமா தேவைப்படுதா?” என்றான்.

 

“ஆமாம் அருண்.. கொஞ்சம் அவசரம்..” என்றேன்.

 

“அப்படியா.. கொஞ்சம் இரு யமுனா. நான் கடைக்குப் போய் வாங்கிட்டு வரேன்..” என்று வேகவேகமாக கிளம்பிச் சென்றான்.

 

நான் அவனுக்காக என் வீட்டு வாசலிலேயே காத்திருந்தேன். கொஞ்ச நேரத்திலேயே அவன் விளக்கெண்ணெயோடு வந்தான்.

 

“ரொம்ப தேங்க்ஸ் அருண்..” என்று நான் சொல்ல, அவனோ “நான் காதலிக்கிற பொண்ணுக்காக இதக்கூட செய்ய மாட்டேனா?” என்றவன், “உனக்கு எதுக்கு யமுனா விளக்கெண்ணெய்?” என்றான்.

 

அவனிடம் எப்படி சொல்வது என்று தயங்கிய நான் “ஒன்னுமில்லை அருண்.. சும்மாதான்..” என்றேன்.

 

“இல்ல. நீ பொய் சொல்ற. வயிறு வலிக்குதுன்னு பாட்டிக்கிட்ட சொல்லும்போது நான் கேட்டுக்கிட்டுதான் இருந்தேன்..” என்று கண்ணடித்தான்.

 

“அடப்பாவி! பார்க்கத்தான் நீ அப்பாவி.. ஆனா மத்தபடி..” என்று அவனை செல்லமாக முதுகில் அடித்தேன்.

 

அப்போது அவன் “யமுனா நான் வேணும்னா உனக்கு விளக்கெண்ணெய் தேய்ச்சு விடவா?” என்று கேட்டதும், ஒருநிமிடம் என் சப்த நாடிகளும் அடங்கியதுபோல ஆனது.

 

அருணின் கை என் உடம்பில், அதுவும் பெண்களின் மிகவும் உணர்ச்சிமிக்க பகுதியான தொப்புளில் படப்போகிறது என்று நினைத்து என் கூதிக்குள் குறுகுறுக்க ஆரம்பித்தது.

 

ஆனாலும் பெண்களுக்குத்தான் ஒரு கெட்ட பழக்கம் இருக்கிறதே. மனதுக்குள் ஆசை இருந்தாலும், அதை நேரடியாக வெளிப்படுத்தான் மாட்டோமே.

 

இருந்தாலும், அவனிடம் வேண்டாம் என்று சொல்லவும் எனக்கு மனமில்லை.

 

அதனால் மௌனமாக இருக்க, அருண், “சொல்லு யமுனா.. உனக்கு நான் விளக்கெண்ணெய் தேய்ச்சி விடலமா?” என்று செல்லமாக சிணுங்கினான்.

 

“அருண்.. நீ எப்..” என்று ஏதேதோ உளறியவள் சுற்றி வளைத்து, “பாட்டி தாத்தா வந்திட போறாங்கடா..” என்று சொன்னேன்.

 

“அவங்க வர லேட் ஆகும். என் காதலி வலியில துடிக்கிறதை என்னால பாக்க முடியல.. சீக்கிரம் வா யமுனா.. நான் எண்ணெய் தேய்ச்சு விடுறேன்..” என்று விருவிருவென்று என் வீட்டுக்குள் சென்றான்.

 

நான் படபடக்கும் நெஞ்சத்தோடு கதவைச் சாத்திவிட்டு உள்ளே சென்றேன். அவன் கையில் விளக்கெண்ணெய்யை வைத்துக்கொண்டு எனக்காக காத்திருந்தான்.

 

முதன் முதலாக என் கணவரைத் தவிர்த்த ஒரு ஆண் என் உடம்பைத் தொடப்போகிறான் என்று நினைக்கும்போதே அடியில் கூதி வடிய ஆரம்பித்தது.

 

“விளக்கெண்ணெய்யை எங்க தேய்ச்சிவிடனும் யமுனா?” என்று அருண் எதுவும் தெரியாததுபோல கேட்க, “ஏன் உனக்கு தெரியாதா?” என்றேன்.

 

“எனக்கு தெரியாது யமுனா..” என்றான் அருண்.

 

“பாட்டி எண்ணெய் தேய்க்கச்சொன்னது மட்டும் உனக்கு தெரியும்.. ஆனா, எங்க எண்ணெய் தேய்க்கனும்ன்னு உனக்கு தெரியாதுல..” என்றேன் சிரித்தபடி.

 

“இல்ல யமுனா.. பாட்டி சொன்னது என் காதுல சரியா விழல.. ஏன் அந்த இடத்தை நீ சொல்லக்கூடாதா?” என்றான் அருண்.

 

எனக்கு புரிந்துவிட்டது. “அருண், என்னோட தொப்புள்ல எண்ணெய் தேய்ச்சுவிடுடா..” என்று என் வாயால் சொல்ல வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கிறான்.

 

ஆனால், அதை எப்படி வெட்கத்தைவிட்டு அவனிடம் சொல்வது என்று தெரியாமல் தயங்கினேன்.

 

“ஏன் தயங்குற யமுனா? சொல்லு யமுனா..” என்ற அருண் மெதுவாக என்னை நெருங்கிவர, என் இதயத்துடிப்பு அதிகமாக ஆரம்பித்தது.

 

“அருண்.. அந்த இடத்தை எப்படி உங்கிட்ட..” என்று தயங்கினேன்.

 

“அப்படி எந்த இடத்துல விளக்கெண்ணெய் தேய்க்கனும்.. சொல்லு யமுனா..” என்று அருண் ஆர்வமாக கேட்க, நான் வெட்கத்தோடு என் சேலையை விலக்கி, என்னுடைய தொப்புளை அருணுக்கு காட்டினேன்.

 

என் தொப்புளைப் பார்த்த அருணின் கண்கள் விரிந்தன. அவன் கண்களில் ஒருவித ஏக்கம் உண்டாவதை என்னால் காண முடிந்தது.

 

மெல்ல என் முன்னால் மண்டியிட்ட அருண், என் தொப்புளுக்கு நேராக அவன் முகத்தை வைத்துக்கொண்டிருக்க, அவன் சூடான மூச்சுக்காற்று, என் வயிற்றில் பட்டு என்னை சிலிர்க்க வைத்தது.

 

அருண் மெல்ல அவனது ஒருவிரலின் நுனியால் என் தொப்புளைத் தொட, கூச்சத்தில், என் வயிற்றை உள்வாங்கிக்கொண்டேன். ஆனாலும், அருண், என் நடுங்கும் வயிற்றுத் தசைகளில், தடுமாறித் தடுமாறித் தன் விரலைப் பதித்து, விரல் நுனியால் என் தொப்புளைச் சுற்றி தடவ ஆரம்பிக்க, நான் “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..” என்று கண்களை மூடிக்கொண்டேன்.

 

அப்போது அருண் “யப்பா.. என்ன அழகான தொப்புள்!! எவ்வளவு ஆழமா இருக்கு!! இந்த அழகான தொப்புள இத்தன நாளா உன் புடவைக்குள்ள மறச்சு வச்சு, என்னை ஏமாத்திட்டியே யமுனா..” என்றான் அருண்.

 

ஏற்கனவே உணர்ச்சி மிகுதியால் துடித்துக்கொண்டு இருந்த என்னை, அருணின் இந்த பேச்சு, மேலும் சூடாக்கியது.

 

அப்போது “யமுனா.. உண்மைய சொல்லு.. இத்தனை நாளா, உன் புருசன் அடியில குத்துறதா நினச்சு, உன் தொப்புள்லதானே குத்துனாரு..” என்றான் நக்கலாக.

 

உடனே நான் அருணைப் பார்த்து முறைத்தேன். என்னதான் இருந்தாலும் என்னவர் என் உரிமையானவர் அல்லவா? கட்டக்குஞ்சு வச்சிருந்தாலும் அவர்தான் என் கணவன்.. புள்ள குடுக்க முடியாட்டியும் அவர்தான் என் புருசனல்லவா?

 

அருண் அதைப் புரிந்துகொண்டு “சரி யமுனா.. என்னை விட்டா உன் தொப்புளை ரசிச்சிக்கிட்டே இருப்பேன்.. சரி நீ கட்டில்ல படுத்துக்க.. எனக்கு எண்ணெய் தேய்க்க வசதியா இருக்கும்!” என்றான்.

 

நான் வெட்கப்பட்டுக்கொண்டு தயங்கித் தயங்கி என் அறைக்குச் சென்று கட்டிலில் படுக்கப்போக, “ஒரு நிமிஷம் யமுனா..” என்றான் அருண்.

 

நான் “இன்னும் என்னடா?” என்று கண்களால் கேட்பதுபோல அருணைப் பார்த்தேன்.

 

என் அருகில் வந்த அருண், என் மாராப்பை இழுக்க, என் புடவைத் தலைப்பு சரிந்து தரையில் விழுந்தது.

 

ஜாக்கெட்டுக்குள் விம்மிக்கொண்டிருக்கும் என் கசங்காத முலைகள் இரண்டும் கோபுரங்கள்போல குத்திக்கொண்டு இருக்க, உடனே என்னுடைய இரண்டு கைகள் என் மார்புக்கு குறுக்காக கட்டிக்கொண்டன.

 

அருணின் இந்த திடீர் செய்கையால், பதட்டத்தில் என் இதயம் வெடித்துவிடுவதுபோன்று துடித்தது. கிட்டத்தட்ட எனக்கு மயக்கமே வந்துவிடும் நிலை.

 

அதனால் சட்டென அருகிலிருந்த கட்டிலில் அமர்ந்துகொண்டேன். அருண் என்னிடம் “படுத்துக்க யமுனா..” என்று சொல்ல, பதில் ஏதும் பேசாமல் அப்படியே கட்டிலில் சாய்ந்தேன்.

 

உடனே “நல்லா படுத்துக்க யமுனா..” என்று அருண் என்னை நன்றாக மல்லாந்து படுக்க வைத்தான். என் மார்பை மறைந்திருந்த கைகள் இரண்டையும், என் பக்கவாட்டில் வைக்கச் சொன்னான்.

 

ஏற்கனவே என் இதயம் படபடத்துக்கொண்டிருக்க, அந்த நிலையில் பலமாக மூச்சு வாங்க ஆரம்பிக்க, என் முலைகள் இரண்டும், நான் விடும் பெருமூச்சில் மேலும் கீழுமாக விம்மி தணிந்து கொண்டிருந்தது.

 

ஆனால் அருண் அதைக் கவனிப்பதாக தெரியவில்லை. அவன் கவனமெல்லாம் என் தொப்புள் குழியிலேயே இருக்க, விளக்கெண்ணெய் பாட்டிலை திறந்து கொஞ்சம் விளக்கெண்ணெயை என் தொப்புள் குழிக்கு நேராக ஊற்ற, அது என் தொப்புளில் குளம் போல தேங்கி நின்றது.

 

உடனே அருண், அவனுடைய ஆள்காட்டி விரலை என் தொப்புளுக்குள் நுழைத்து அதன் ஆழத்தில் ஒரு அழுத்து அழுத்த என் உடம்பிலுள்ள நரம்புகளில் எல்லாம் மின்சாரம் பாய்ந்ததுபோல ரோமங்கள் எல்லாம் சிலிர்த்துக்கொண்டன. என் கூதியில் உணர்ச்சிகள் பரவி, ஈரமாக ஆரம்பித்தது.

 

நான் உணர்ச்சி மிகுதியில் “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. அருண்ண்ண்ண்..” என்று முனகினேன்.

 

அருண் தனது விரலை என் தொப்புளுக்குள் நுழைத்ததால் என் தொப்புள் குழியில் தேங்கி நின்ற விளக்கெண்ணெய் இடுப்பில் வழிய ஆரம்பித்தது. உடனே அவன் தன் விரல்களால் வழியும் எண்ணெயை வழித்து என் வயிறு முழுவதும் தேய்க்க ஆரம்பித்தான்.

 

நான் கண்கள் சொருகி, உதட்டைக் கடித்துக்கொண்டேன்.

 

அவனோ பாட்டிலில் இருந்த விளக்கெண்ணெயை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக என் வயிற்றில் ஊற்றி தேய்த்துக்கொண்டிருந்தான். நானோ, கண்களை திறக்க முடியாமல் என் வயிற்றில் ஊர்ந்துகொண்டிருக்கும் அவனது கைகளையே கவனித்துக்கொண்டிருந்தேன்.

 

இரண்டு நிமிடங்களுக்கு மேலாக அவன் கைகள் என் வயிறு மற்றும் இடுப்புப் பகுதியில் விளையாட என் கூதி பெருக்கெடுக்க ஆரம்பித்தது. அருண் என் தொப்புளைத் தடவிய சுகத்திலேயே நான் “ஆஆஆஆஆஆ..” என்று கத்தியபடி உச்சமடைய, என் மதனநீர் அருவியாக கொட்டி, என் பேன்டியையும், பாவாடையையும் நனைத்தது.

 

நான் கத்தியதைப் பார்த்து, “என்னாச்சு யமுனா?” என்றான்.

 

ஆனால் உச்சமடைந்திருந்த சுக மயக்கத்தில், நான் ஏதும் பேசாமல் அப்படியே படுத்திருக்க, அருண் “சரி யமுனா.. நான் வந்த வேலை முடிஞ்சுது.. நீ நல்லா ரெஸ்ட் எடு..” என்று சொல்லிவிட்டு, அருண் அங்கிருந்து கிளம்பிவிட்டான்.

 

எனக்கு “அருண்.. போகாத நில்லுடா..” என்று கத்த வேண்டும் போலிருந்தாலும், என்னால் வாய்திறந்து பேச முடியவில்லை.

 

அந்த நிலையில் அருண் இன்னும் கொஞ்ச நேரம் என்னுடன் இருந்தால் நன்றாயிருக்கும் என்று மனது அலைபாய்ந்தது.

 

“அருணை மீண்டும் கூப்பிடலாமா? சின்னப் பையன் என்று நினைத்தால் தொப்புளில் இப்படியொரு வித்தையை காட்டிவிட்டானே? நான் இத்தனை நாள் தேடிய ஆண்மகன் இவன்தான்.. இவனேதான்..” என்று நினைத்தபடி அப்படியே படுத்துக்கிடந்தேன்.

 

கொஞ்ச நேரம் படுத்திருந்துவிட்டு, பிறகு நைட்டியை போட்டுக்கொண்டு வெளியே வந்தேன்.

 

அப்போது பாட்டி என்னைப் பார்த்து, “என்ன யமுனா எண்ணெய் தேய்ச்சியா? வலி எப்படி இருக்கு?” என்று கேட்க, “நான் பரவால்ல பாட்டி..” என்றேன்.

 

என் கண்கள் அருணைத் தேட, அவனோ வெளியே சென்றிருப்பதாக பாட்டி சொன்னார்கள்.

 

அதனால் என் வீட்டில், வேலைகளை முடித்துவிட்டு, இரவு படுக்கச் சென்றேன்.

 

அப்போது என் செல்போன் ஒலிக்க, அழைப்பது அருண் என்று தெரிந்து உடனே அட்டன்ட் செய்து “ஹலோ அருண்..” என்றேன் ஆவலாக.

 

“என்ன யமுனா? இப்போ வயித்து வலி எப்படி இருக்கு?” என்று கேட்டான் அருண்.

 

“ம்ம்ம்ம்.. பரவால்ல அருண்..” என்றவன், சில வினாடிகள் இடைவெளியில், “ரொம்ப தேங்க்ஸ்..” என்றேன்.

 

“எதுக்கு தேங்க்ஸ்?” என்று கேட்டான் அருண்.

 

“எனக்கு உதவி செஞ்சதுக்கு..” என்று சொன்னேன்.

 

“என் காதலிக்கு நான் உதவி செய்யாம வேற யார் உதவி செய்வா? தேங்க்ஸ் எல்லாம் சொல்லி, என்னை அன்னியமாக்காத யமுனா..” என்றான் அருண்.

 

நான் விளையாட்டாக “உனக்கு வேணா நான் உன் காதலியா இருக்கலாம். ஆனா நான் உன்னை இன்னும் காதலிக்க ஆரம்பிக்கலையே..” என்றேன்.

 

“எனக்கு தெரியும் யமுனா.. இது ஒருதலைக்காதல்.. என்னைப் பொறுத்தவரை, நீ என்னோட காதலிதான்.. ஐ லவ் யூ..” என்றான் அருண்.

 

நான் “அருண்.. சொன்னா புரிஞ்சிக்கோ.. எனக்கு இந்த காதல் எல்லாம் வேண்டாம்.. உனக்கு என்னை பிடிச்சிருந்தா, உன் ஆசை தீர என்னை அனுபவிச்சுக்கோ அருண்.. அதுக்கு எனக்கு முழு சம்மதம்..” என்றேன்.

 

உடனே அருண் பலமாக சிரித்தான்.

 

பிறகு, “யமுனா.. நான் எண்ணெய் தேய்க்கும்போது உன்னைக் கவனிச்சேன்.. உன்னோட அழகான தொப்புளைப் பார்த்ததுக்கே என்னை என்னால கட்டுப்படுத்த முடியல.. அதுக்கு தகுந்தமாதிரி உன்னோட சுகமுனகல் எனக்கு இன்னும் போதை ஏத்துச்சு.. என் கை உன் வயித்துல படும்போது, நீ உன்ன மறந்து படுத்துக் கிடந்த.. அந்த சமயம், உன் புடவையை தூக்கி சொருகுறதுக்கு எவ்வளவு நேரம் ஆகியிருக்கும்? நான் அப்படி செய்யல.. பிகாஸ் ஐ லவ் யூ..” என்றான்.

 

நான் இன்னொருவன் மனைவி என்று தெரிந்தும், இவன் எதற்காக என்னை இப்படி காதலிக்கிறான்? இது நியாயம்தானா? என்று உடனே எதுவும் சொல்லால் போனை வைத்துவிட்டேன்.

 

ஆனால், அருணுடைய வார்த்தைகள் மீண்டும் மீண்டும் எனக்குள் எதிரொளித்து, என்னை உருக வைத்தன. அந்த நொடியில் மாடியில் அருண் என் உதடுகளைத் தீண்டியது, என் கண்ணீரைத் துடைத்தது அத்தனை நிகழ்வுகளும் என் மனதுக்குள் மின்னல்களாய் வந்து சென்றன.

 

உடனே என் செல்போனை எடுத்து, “ராத்திரி 11 மணிக்கு, மொட்டை மாடிக்கு வா..” என்று மெசேஜ் செய்தேன்.

 

அவனும் சரி என்று ரிப்ளே செய்தான்.

 

நான் மணி 11-ஐ நெருங்கும்போது, மெதுவாக மாடிக்கு சென்று, அங்கு அருணுக்காக காத்திருந்தேன்.

 

- தொடரும்.