Non-erotic చిన్న కథలు

[అన్నెపు]

“హౌ ఈజ్ యువర్ ఫ్యామిలీ..., ఐ మీన్ యువర్ హజ్బెండ్, చిల్డ్రన్...” శ్రీధర్ మెల్లిగా అడిగాడు.

ఆ ప్రశ్న అడగగానే కీర్తన ముఖం డల్ గా అయిపొయింది. కొంచెంసేపు మౌనం తర్వాత అంది, “ఐ యాం డివోర్స్డ్, పిల్లలు లేరు”

అంతసేపూ ఉరకలేస్తున్న గోదారిలా ఉన్న ఆమె ఒక్కసారిగా గంభీరంగా ఉన్న సముద్రంలా మారిపోవడం చూసి శ్రీధర్ కి ఏం అనాలో అర్ధం కాలేదు. ఇంతలో దీప్తి నుండి కాల్ వచ్చింది. ఎందుకో ఫోన్ లిఫ్ట్ చెయ్యాలనిపించలేదు. కానీ పొద్దున్న చాట్ చేస్తూ లంచ్ టైంకి కాల్ చేస్తా అన్నాడు. లిఫ్ట్ చెయ్యకపోతే బాగోదని లిఫ్ట్ చేసి కీర్తననని ఎక్స్క్యూజ్ అడిగి కొంచెం పక్కకెళ్ళి దీప్తితో ఏదో హడావిడిగా నాలుగు మాటలు మాట్లాడి తిరిగి వచ్చి చూసాడు. కీర్తన అప్పటికే అక్కడినుండి వెళ్ళిపోయింది. శ్రీధర్ మూడ్ మొత్తం పాడైపోయింది.

ఆరోజు ఆఫీసులో మొత్తం కీర్తన గురించే తన ఆలోచనలు సాగాయి. మరుసటిరోజు మీటింగ్ ఉండటం, ఆఫీసులో పని ఎక్కువగా ఉండటం వల్ల కీర్తన కనిపించినా పెద్దగా మాట్లాడలేకపోయాడు. ఆరోజు సాయంత్రం లేట్ అయ్యింది. పార్కింగ్ లాట్ కి వెళ్లి బైక్ స్టార్ట్ చెయ్యడానికి ప్రయత్నించాడు. ఎంతకీ స్టార్ట్ కాలేదు. అలాగే దానితో తంటాలు పడుతూ కొద్దిసేపు ఉన్నాడు. ఇంక లాభం లేదనుకుని క్యాబ్ బుక్ చేద్దామనుకుని మొబైల్ బయటికి తీసాడు. ఇంతలో వెనకనుండి కీర్తన వచ్చి, “ఎనీ ప్రాబ్లం?” అంది.

“అవునండీ..., బైక్ స్టార్ట్ కావడం లేదు. ఈ మధ్య ట్రబుల్ ఇస్తోంది. మెకానిక్ కి చూపిద్దాం అనుకుంటే టైం దొరకట్లేదు” అన్నాడు శ్రీధర్.

“పోనీ నా స్కూటీ మీద వస్తారా? మీ ఇల్లు నేను వెళ్ళే దారిలోనే కదా..., అంటే..., నిన్న చూసాను”

“అంటే క్యాబ్ బుక్ చేద్దామనుకుంటున్నా..., మీకెందుకు అనవసరంగా శ్రమ”

“నాకేం శ్రమ లేదు. దారిలోనే కదా. మీకు ఇబ్బంది లేకపోతేనే”

“నాకేం ఇబ్బంది లేదు. మీకే ఇబ్బందేమో అని”

“నాకలాంటి అనవసర ఇబ్బందులేం లెవ్వులెండి”

“అయితే పదండి” అప్రయత్నంగా అన్నాడు శ్రీధర్.

చల్లని గాలిలో ఒక అమ్మాయి బైక్ పైన అలా వెళ్తుంటే శ్రీధర్ మనసు గాల్లో తేలిపోతున్నట్టు అనిపించింది. కీర్తన పెర్ఫ్యూమ్ వాసన ఆ ఫీలింగ్ ని ఇంకా ఎక్కువ చేస్తుంది. కానీ - నీకు పెళ్లి ఫిక్స్ అయ్యింది ఇలాంటివి కుదరవు - అన్న వార్నింగ్ ఇచ్చినట్టు దీప్తి నుండి వాట్సప్ మెస్సేజ్ వచ్చింది.

“వేర్ ఆర్ యూ?”

“ఆన్ ది వే టు హోమ్” రిప్లై ఇచ్చాడు.

“వై లేట్?”

“హెవీ ఆఫీస్ వర్క్”

“ఆర్ యూ నాట్ డ్రైవింగ్?”

“యా మై బైక్ గాట్ ట్రబుల్”

“ఓహ్! ఇన్ క్యాబ్ ఆ?”

శ్రీధర్ కి ఇంక చాట్ చెయ్యాలనిపించలేదు.

“యా... మై మొబైల్ బ్యాటరీ ఈజ్ వెరీ లో, కాల్ యూ ఆఫ్టర్ రీచింగ్ హోమ్” అని ఆ చాటింగ్ అక్కడితో ఆపేసాడు.