Misc. Erotica இன்ஸ்பெக்டர் தங்கராசுவின் காமலீலைகள்(completed)

[New man]

திறந்து பார்த்த சாரதா அப்படியே அசந்து போய் விட்டாள். பளீர் என்று மின்னல் போன்று அந்தப் பெட்டிக்குள் ஒரு வைர அட்டிகை தென்பட்டது. லட்ச ரூபாயாவது மதிப்பிருக்கும். "இதை நீங்களே எனக்கு அணிவித்து விடுங்கள்" என்று அவள் அவர் கையில் பெட்டியைக் கொடுத்தாள். "அதைத் தான் நானும் செய்ய நினைத்திருந்தேன். ஆனால் அதற்கு முன்பு நான் உன்னைப் பூரணமாகப் பார்க்க வேண்டும். பிறந்த மேனியாக இருக்கும் உனக்குத் தான் இந்த அட்டிகையை நான் அணிவிக்கப் போகிறேன்" என்றார் நாகவேல் புன்முறுவலுடன். அவளுக்கு சிரிப்பு வந்தது. "உங்கள் ஆசைகளைப் பூர்த்தி செய்யத்தானே நான் வந்திருக்கிறேன்" என்றவாறே அவள் தனது பட்டுப் புடவையை அவிழ்க்க முற்பட்டாள். அவள் கைகளைப் பற்றி தடுத்த நாகவேல், அவளை அணைத்தவாறே கட்டிலின் அருகில் சென்று அவளை அமர்த்தினார். "சாரதா இன்று நான் உனது உடைகளை அவிழ்த்து விடுகிறேன்" என்றார். "சரிதான். ஆனால் லைட்டை அணைக்க வேண்டாமா?" என்று சிணுங்கினாள் சாரதா. "சாரதா, உன் அழகைப் பார்க்க இந்த வெளிச்சம் போதாது" என்றவாறு படுக்கையின் அருகில் இருந்த ஒரு ஸ்விட்சை அழுத்தினார்.

அவர்கள் படுக்கையின் அருகில் பிரகாசமான வாட் பல்புகள் பல சுற்றிலும் பொருத்தப் பட்டிருந்ததால் படுக்கை வெளிச்ச வெள்ளத்தில் மூழ்கியது. நாலா பக்கத்திலும் இருந்த முழு நீள நிலைக்கண்ணாடிகளில் அவர்களின் உருவங்கள் இந்த வெளிச்சத்தில் தெள்ளத் தெளிவாகத் தெரிந்தன. "இந்த வெளிச்சத்திலா?" என்றவாறே அவள் சுற்றிலும் நோட்டம் இட்டவாறே அந்தப் பட்டு மெத்தையில் சாய்ந்தாள். வாழ்க்கையிலேயே பெண்ணின் நிர்வாணத்தை அதிகம் கண்டிராத அந்தப் பெரியமனிதர், இப்பொழுது கிடைத்த வாய்ப்பை முழுவதுமாக பயன்படுத்த முற்பட்டு அவளது டைகளை முழுவதுமாக களைய முனைந்தார். அந்தப் பிரகாசத்தில் அவளது வெண்மேனி இன்னும் வனப்புடன் தென்பட்டது.

முதலில் அவளது பட்டுப் புடவையை அவளது மெல்லிடையில் இருந்து அவிழ்த்து கட்டிலின் அருகே கீழே போட்டு விட்டு அவளது ஜாக்கெட்டின் பட்டன்களை அவிழ்த்து அவள் கைகள் வழியாக உருவி எடுத்தார். சாரதா தன் கணவனுக்கு உதவியாக உடலை வளைத்தும் கைகளைத் து¦க்கியும் கொடுத்தாள். நாகவேல் மெள்ளத் தன் கவனத்தை அவள் வயிற்றுக்குத் திருப்பினார். தொப்புளைச்சுற்றி தடவிக் கொண்டே தன் நடுங்கும் கரங்களால் அடிவயிற்றை வருடி வருடி அவளது உள்பாவாடை நாடாவின் முடிச்சை அவிழ்த்து விட்டார். அவளது மேனி அழகு அவரை அயர வைத்து விட்டது. மூச்சு அதிகமாக அவர் அவளது பாவாடையையும் கால்கள் வழியாக உருவி கீழே போட்டார்.

இப்பொது சாரதா இளம் சிவப்பு நிற ப்ராவும் ஜட்டியும் மட்டுமே அணிந்து மல்லாந்து கட்டிலில் படுத்திருந்தாள். நாகவேல் தனது புதிய மனைவியை கண்ணிமைக்காமல் ஜொள்ளுவிடுவதுபோல் பார்த்துக் கொண்டே இருந்தார். "ஐயோ, இது என்ன பட்டப் பகல் வெளிச்சம்போல் இருக்கிறது? எனக்கு என்னவோ போல் இருக்கிறது" என்று சிணுங்கினாள் சாரதா. திருமணத்திற்கு முன்பே மிகவும் சுதந்திரத்துடன் தன்னுடன் பழகிய அவள் அப்படி ஒன்றும் பத்தினியாக நிச்சயம் இருக்க மாட்டாள் என்று தெரிந்திருந்தாலும், தன் மனைவியாகிய பிறகு அவள் நாணப்படுவது போலிருந்தது நாகவேலுக்குப் பிடிக்கவே செய்திருந்தது. "சாரதா, அன்று உன்னைச் சிறிது நேரம் தான் பார்த்தேன், அதுவும் பாதி கூட சரியாகப் பார்க்க முடியவில்லை. என் முதல் மனைவியை நான் இருட்டில் அல்லாமல் தொடக் கூட முடியவில்லை. அழகுச் சிலையான உன்னை வாழ் நாள் முழுவதும் பார்த்து ரசிக்க வேண்டும்" என்றார். சாரதா சொக்கும் குரலில் "உங்களுக்கு நான் தடை சொல்லவா போகிறேன்? வேண்டும் அளவுக்கு எப்படி வேண்டுமானாலும் ஆசை தீரும் அளவுக்குப் பார்த்துக் கொள்ளுங்கள்" என்றபடியே எழுந்து கட்டிலில் இருந்தபடி அவர் தோளில் சாய்ந்தாள்.

சாரதாவின் நைலான் ப்ராவுக்குள் துள்ளிக் கொண்டிருந்த அவளது பருவக் கலசங்களை சிறிது நேரம் அவர் வருடி ரசித்து விட்டு கைகளை மெல்ல பின்னுக்குக் கொண்டு போய் அவளது ப்ராவை அவிழ்த்து அந்த பெருத்த மாங்கனிகளுக்கு விடுதலை கொடுத்தார். பின்பு அவைகளைப் பிழிந்து விட்டார். அவளை மீண்டும் சாய்த்து மல்லாக்காகப் படுக்க வைத்து அவள் அருகில் மண்டியிட்டு அவளது வாழைத்தண்டு போன்ற வெண்மையான தொடைகளை வருடி ரசித்தார். வயதான கணவன் னாலும் இவ்வளவு நேர கைவரிசையில் சாரதாவுக்கும் சிறிது அனல் பரவத் தொடங்கியது. பெருமூச்சுடன் தனது கால்களை நன்றாக விரித்து வைத்து உடலை நெளிந்து வளைந்தாள். நாகவேல் இப்போது அவள் உடலில் இருந்த ஜட்டியையும் அவளது மெல்லிடையிலிருந்து கீழே இறக்கத் தொடங்கினார். சாரதா ஒருக்களித்துக் கொண்டு காலை மடித்து அவருக்கு ஏதுவாக படுத்துக் கொண்டே குனிந்தாள். அவளது பின்புறம் வழியாக எலாஸ்டிக்கை இழுத்து இறக்கினபோது அவளது அழகிய நிலாபோன்ற வட்டமான பருத்த பின்னழகுகள் தென்பட்டன. சாரதாவைக் குப்புறப் படுக்க வைத்து அவர் ஜட்டியை நன்றாக இறக்கி அவளது வெண் தொடைகள் வழியாக உருவி அவிழ்த்து தரையில் எறிந்தார்.

பின்பு நாகவேல் கட்டிலில் இருந்து எழுந்து இறங்கி வைர அட்டிகையைக் கையில் எடுத்துக் கொண்டு "சாரதா! எழுந்து வா! உன் கழுத்தில் எனது திருமண அன்பளிப்பை அணிவிக்கிறேன்" என்று கூப்பிட்டார். பூரணமாக பிறந்த மேனியாக இருந்த சாரதா மெல்ல எழும்பி அவர் அருகில் செல்ல நாகவேல் மின்னிக் கொண்டிருந்த அந்த வைர மாலையை அவள் கழுத்தில் அணிவித்தார். சுற்றிலும் இருந்த முழு நீள நிலைக் கண்ணாடிகளில் அவள் எழில் மேனியும் அந்த தந்தக் கழுத்தில் டால் அடிக்கும் வைர வெளிச்சமும் அந்த அறையையே ஒரு சின்ன சொர்க்கமாக்கின. சாரதாவுக்கு தனது சொந்த மேனியை இவ்விதம் பார்ப்பதில் மிகவும் பெருமிதமாக இருந்தது.

நாகவேல் இப்பொழுது பிறந்த மேனியாக இருந்த தனது புது மனைவியைத் திரும்பவும் கட்டிலில் மல்லாக்காகப் படுக்க வைத்து அவள் வெண்ணெய் மேனியை ஆராய்ந்து பார்த்து ரசிக்க முற்பட்டார். அவளது வாழைத் தண்டுபோன்ற தொடைகளை விரித்து வைத்து நடுவே ரோஜா மலர் போல பூத்து விரிந்திருந்த பெண்மையை ஆசையுடன் கண் குளிர கண்டு ரசித்தார். சாரதாவும் யதேச்சையாகத் தன் கைகளை அவர் தொடைகளின் மீது படுவதுபோல் தடவ அவரது வயோதிப சை மெதுவாக தலையெடுக்க முற்படுவதை உணர்ந்து அதற்கு தன்னாலான உதவியைச் செய்யலாம் என்று மனதுக்குள் எண்ணிக் கொண்டு, இப்பொழுது தனது கணவன் என்ற உரிமையில் அவரது வேஷ்டிக்குள் ஒரு கையை மெல்ல விட்டாள்.

நாகவேல் அவளது செயலுக்கு ஏதுவாக தனது வேஷ்டியை உருவி அவிழ்த்து தரையில் போட்டு விட்டு தனது உள் நிஜாரையும் அவிழ்த்து விட்டார். ஷர்ட்டையும் பனியனையும் அவிழ்த்து எறிந்து அவளைப் போலவே பூரண பிறந்த மேனியாகி சாரதாவின் அருகில் வந்து இருந்தார். அவரது எதிர்பார்ப்பு என்னவாயிருக்கும் என்று புரிந்து கொண்ட சாரதா நாகவேலைப் படுக்கையில் சாய்ந்து அமரவைத்து அவரது கால்களின் நடுவே தனது கவனத்தைச் செலுத்தினாள். இவ்வளவு நேரம் அவள் எழில் அழகைப் பார்த்ததில் அவரது உறுப்பு பாதி விழித்த நிலையில் இருந்தது. சாரதா இன்று அதிகம் முன்னுரை இல்லாமல் அவரது கொட்டைகளைத் தன் பூங்கரங்களால் மென்மையாகப் பிடித்து பிழிந்தவாறே முகத்தைக் குனிந்து அவரது செவ்வாழைப் பழத்தைத் தன் வாய்க்குள் வைத்து சப்பத்தொடங்கினாள். நாகவேலுக்கு அவரது சைத் தாபத்தை அடக்க முடியவில்லை. மூச்சு மேலும் கீழும் வாங்க அவளது தலையைப் பற்றி "சாரதா! சாரதா" என்று பிதற்றியவாறு அவளது செவ்விதழில் தனது உறுப்பு திண்மையடைந்ததையும் தனது கொட்டைகளுக்குள் ஆசை ஊற்று பெருக்கெடுத்து முட்டி நிற்பதையும் உணர்ந்தார். சாரதா தனது தலையை மேலும் கீழும் ட்ட அவரது உறுப்பு அவளது தொண்டைவரை சென்று இடித்தது. அவளது வாயின் இதமான வெட்பமும் அவள் அழகாக சப்புவதைப் பார்த்ததிலும் அவளது நிர்வாணக் கோலம் எல்லா பக்கங்களிலிருந்த கண்ணாடிகளிலிருந்தும் தெரிந்தது. நாகவேலுக்கு சாரதாவின் வாய்க்குள் இரண்டு மூன்று நிமிடங்களுக்கு மேல் தாக்குப் பிடிக்க முடியவில்லை. அவளது தலையைக் கெட்டியாகப் பிடித்தவாறே "அம்மா .....!" என்று அடித்தொண்டையில் இருந்து மெல்லிய முனகியபடி அவளது வாய்க்குள்ளேயே இன்ப வெள்ளத்தைப் பீய்ச்சி விட்டார்.

சாரதா இதை சற்றும் எதிர்பார்க்க வில்லை. ஆனாலும் சமாளித்துக் கொண்டு கணவனின் கஞ்சியை மெல்ல விழுங்கி இன்னும் நன்றாகச் சப்பி அவரது உறுப்பின் திண்மை பூரணமாக மறைந்து அது திரும்ப சாதுவான நிலையில் வரும்வரை சப்பிக் கொண்டே இருந்தாள். பின்னர் மெல்ல எழுந்து "எப்படி இருந்தது?" என்று புன்னகையுடன் கேட்க நாகவேல் "சாரதா! சொர்க்கம் என்றால் என்ன என்பதையே இப்போதுதான் உணருகிறேன்" என்று மனம் திறந்து அவளை மார்பினில் சாய வைத்து முடியைக் கோதியவாறு கூறினார். உண்மையின் அவருக்கு ஒரு பத்து வயது குறைந்த உணர்வு இருந்தது. ஏழு மணிக்கே முதல் இரவு தொடங்கியதால் அப்போது ஒன்பது மணிதான் யிருந்தது. நாகவேல் எழுந்து வேஷ்டியை எடுத்து கட்டிக் கொண்டு "சாப்பிடலாமா?" என்று கேட்டவாறு பீரோவைத் திறந்து ஒரு நைலான் நைட்டியை அவளுக்கு எடுத்துக் கொடுத்தார். அந்த பீரோ முழுவதும் வண்ண வண்ணக் கலர்களில் விதம் விதமான நைட்டிகள் இருந்தன. அவர் அலமாரியைத் திறந்து ஒரு கிளாசில் விஸ்கியை ஊற்றிக் கொண்டார். "குளிக்க வேண்டுமானால் ஸ்விம்மிங் பூல் அங்கிருக்கிறது. கொஞ்ச நேரம் நீந்திப் பார்" என்று அவள் கையைப் பிடித்து அங்கே கொண்டு போய் காண்பித்தார். அவள் பிறந்த மேனியாகவே நீந்தி மகிழ்வதை நாகவேல் கண்டு ரசித்தார். பின்பு அவள் நைட்டியை உடுத்திக் கொண்டு வந்தாள். இருவரும் உணவருந்தி விட்டு பத்தரை மணிக்குப் போல் மீண்டும் படுக்கைக்குச் சென்றனர். நாகவேல் களைப்பில் உடனே உறங்கி விட்டார். சாரதா இந்தத் திடீர் வசதியில் சிறிது திக்குமுக்காடிப் போயிருந்தாலும், வயதான கணவனிடம் அதிகம் படுக்கையறைச் சுகம் எதிர்பார்க்காததால் சிறிது நேரம் புரண்டு விட்டு அவளும் தூங்கி விட்டாள்.

இரண்டு மூன்று மாதம் வரை சாரதாவுக்கு வசதியின் மயக்கத்தில் காமப் பசி அதிகம் தெரியவில்லை. நாகவேல் அவர் ஊரில் இருக்கும் போது எல்லாம் இரவு எட்டுமணிக்கெல்லாம் அவளைப் பிறந்த மேனியாக்கி ஒரு மணி நேரம் வரை மேலும் கீழும் புரட்டி ஆராய்ந்து பார்த்து மகிழ்வார். கால்களை விரித்து அவளது ரோஜாப் பூ பிளவையும், மார்புக் கலசங்களைப் பிசைந்தும், குனிந்து மண்டியிட்டு அவளது பின்புற எழில் கோளங்களையும் அதன் நடுவில் சீற்றமான சிவப்பாக இருந்த துவாரத்தையும் எல்லாம் விரிவாகக் கண் காணித்து மனப்பாடமாக்குவதில் கவனமாக இருந்தார் வாலிபத்தைக் கோட்டை விட்ட அந்தப் புது மணவாளன். சாரதாவும் பணக்காரக் கணவர் என்ன கேட்டாலும் அவர் திருப்திகாகச் செய்வதையே குறிகோளாக வைத்திருந்தாள். கேட்கும்போதெல்லாம் அவள் அவரது உறுப்பைச் சப்பி விடுவாள். அவர் வருடி வருடி அவளது பருவ மேடு பல முறை சூடாகத் தொடங்கும். "உள்ளே வாருங்களேன்" என்று சைத் தாபத்துடன் அவரை கூப்பிடுவாள். நாகவேல் அவளது தொடைகளின் நடுவே மண்டியிட்டுத் தன் உறுப்பை அவளது பிளவுக்குள் செலுத்த முயலும்போதெல்லாம் ஒன்று உள்ளே செல்வதற்குள் அது சுருங்கி விடும், அல்லது வெளியே அவலது வெல்வெட் முக்கோண ப்பத்திலேயே பீய்ச்சி விடும். மனதைத் தேற்றிக் கொண்டு சாரதா வாழ்க்கையின் வசதியிலும் செல்வத்தின் போகத்திலும் மூழ்கி தனது கவலையை மறக்க முயலுவாள்.