Fantasy ముసలోడి రాసలీలలు- update on 01-01-2025

[rag7rs]

#20


హైదరాబాద్ : 

( ఇక్కడ జరిగే సంఘటనలు అన్ని వేరు వేరు సమయాలలో జరుగుతాయి  ) 

                  Xyz సాఫ్ట్-వేర్ కంపెనీ ఒక పేరొందిన కంపెనీ. దీనికి దేశ విదేశాలలో అనేక బ్రాంచెస్ ఉన్నాయి.ఈ కంపెనీ హైదరాబాద్ బ్రాంచ్ లోనే ప్రసాద్ కొడుకు అజయ్ , వైష్ణవి భర్త విజయ్ ప్రాజెక్ట్ లీడర్స్ గా పని చేస్తున్నారు. మొదట్లో వీళ్లిద్దరూ వేరు వేరు ప్రాజెక్ట్స్ కి హెడ్ గా పనిచేసేవారు.కానీ ప్రస్తుతం ఇద్దరు కలిసి ఒకే ప్రాజెక్ట్ ని లీడ్ చేస్తున్నారు.
                వీళ్లిద్దరూ ప్రాజెక్ట్ లీడ్ చేస్తుండగా వాళ్ళ కింద కొన్ని టీం లు పనిచేస్తున్నాయి.వాళ్లలో వైభవ్ , కార్తీక్ , లాస్య , అర్జున్ , ఖుషి , యుక్త ముఖ్యులు. వీళ్ళలో ఖుషి , యుక్త లు నార్త్ ఇండియన్స్ కాగా మిగతా వాళ్ళు ఇక్కడి వారే . ఖుషి , యుక్త ల విషయానికి వస్తే వాళ్ళు  అజయ్ , విజయ్ లు ఉంటున్న అదే అపార్ట్మెంట్ లో మరో ఇద్దరితో కలిసి ఉంటున్నారు.అబ్బాయిలు కూడా అదే వీధిలో ఉంటుండగా లాస్య మాత్రం వీళ్ళందరికీ దూరంగా ఒక్కర్తే ఉంటుంది.ఇంక అమ్మాయిల అందం విషయానికి వస్తే నార్త్ అమ్మయిలు చాలా అందంగా కనిపిస్తారు.వాళ్ళతో పోలిస్తే లాస్య వాళ్లంతా అందంగా ఉండదు కానీ తనలోని జాణతనాన్ని మాత్రం ఎవరు ఓడించలేరు.

ఆఫీస్ లో ప్రాజెక్ట్ కోసం జరుగుతున్న మీటింగ్ లో 

అజయ్ : గుడ్ మార్నింగ్ గయ్స్ 

స్టాఫ్ : గుడ్ మార్నింగ్ సర్ 

అజయ్ : అందరూ వచ్చారా 

అర్జున్ : లాస్య ఇంకా రాలేదు సర్ 

ఖుషి : విజయ్ సర్ కూడా ఇంకా రాలేదు 

అజయ్ : విజయ్ రావడం ఆలస్యమవుతుంది 

వైభవ్ : మరి విజయ్ సర్ చెప్పాల్సిన సూచనలు 

అజయ్ : అవి తను వచ్చాక మీటింగ్ పెట్టి చెబుతాడు లే 

కార్తీక్ : మళ్ళీ నా 

అజయ్ : ఏంటి కార్తీక్ మీటింగ్ అంటే బోరింగ్ గా  ఉందా  

యుక్త : చిన్నగా ఎందుకుండదు లాస్య లేదు గా 

కార్తీక్ : లేదు సర్ లేదు 

అజయ్ : యుక్త మీరు ఎదో అన్నట్టు ఉన్నారు

యుక్త : ఏం లేదు సర్ 

అజయ్ : ఓకే.విజయ్ చెప్పాల్సినవి కూడా నేనే చెబుతాను భయపడకండి తను నాకు అన్ని ఇచ్చి వెళ్ళాడు 

కార్తీక్ : హమ్మా 

            ఆ తరువాత ప్రాజెక్ట్ గురుంచి అన్నీ చర్చించుకుని ఆ మీటింగ్ ని ముగించాడు అజయ్.తరువాత అందరూ వెళ్తుంటే కొంచెం కోపం మిక్స్ చేసి లాస్య వచ్చాక నన్ను కలవమని చెప్పండి అని చెప్పి వాళ్ళని వెళ్ళమన్నాడు.

బయటకి వచ్చాక 

కార్తీక్ : ఈ లాస్య ఏంటో ఎప్పుడు ఆలస్యంగా వస్తుంటుంది 

అర్జున్ : అది తెలిసిందేగా 

కార్తీక్ : ఈరోజైన రావాలిగా మీటింగ్ ఉందని తెలిసి కూడా ఆలస్యమైతే ఎలా 

యుక్త : హ అసలే తను లేక మన కార్తీక్ కి మీటింగ్ లో ఉండాలనిపించలేదు 

వైభవ్ : ఏంటి నిజమా కార్తీక్ 

ఖుషి : అంతే అయ్యుంటుంది మనోడు అసలే లాస్యకి ప్యార్ మే పడిపోయానే 

వైభవ్ : ఏంటి కార్తీక్ ఖుషి ఏదో అంటుంది ఏంటి కథ 

కార్తీక్ : ఏయ్ మీరు ఏదేదో ఊహించుకుంటున్నారు అలాంటిదేం లేదు ఇప్పుడు అనవసరంగా అజయ్ సర్ తో తిట్లు తినాలి కదా అందుకే అంటున్నా 

యుక్త : అబ్బా చ్ఛా 

అర్జున్ : కార్తీక్ లాస్య నే కాదు విజయ్ సర్ కూడా రాలేదు 

వైభవ్ : అయితే 

అర్జున్ : ఏముంది లాస్య,విజయ్ సర్ రిలేషన్ లో ఉన్నారని ఆఫీస్ లో టాక్ 

యుక్త : స్టాప్ ఇట్ అర్జున్ విజయ్ సర్ కి పెళ్లి అయిపొయింది 

అర్జున్ : పెళ్లి అయితే లవర్ ఉండకూడదని రూల్ ఉందా? మనం ఇలాంటివి ఎన్ని చూడట్లేదు 

ఖుషి : సర్ అలాంటివారు కాదు.తను వాళ్ళ వైఫ్ ని చాలా ప్రేమిస్తారు 

అర్జున్ : మీకెలా తెలుసు 

వైభవ్ : వాళ్ళందరూ ఒకటే అపార్ట్మెంట్ కదరా 

అర్జున్ : ఏమో ఎవరికి తెలుసు.ఆయన బయటకి అలా కనిపిస్తూ ఎవరికీ తెలియకుండా లాస్య ని మైంటైన్ చేస్తున్నారేమో 

కార్తీక్ : ఏయ్ అర్జున్ విజయ్ సర్ ని ఏమైనా అంటే అను కానీ లాస్యని మాత్రం ఏమనకు.తను అలాంటిది కాదు 

యుక్త , ఖుషి : ఓఓఓఓఓ 

ఖుషి : ఏంటి కార్తీక్ మేమిద్దరం లాస్య కన్నా అందంగా ఉంటాం కదా కానీ నీకు లాస్యనే నచ్చింది 

కార్తీక్ : అందమని కాదు తన మంచితనం నాకు నచ్చింది 

యుక్త : అంటే మేం మంచివాళ్ళం కాదా 

కార్తీక్ : అయ్యో నేను అలా అనలేదు.మీరు మంచివాళ్ళే తను మీకన్నా ఇంకా బాగా మంచిది 

వైభవ్ : అవును అందరితో జోవియల్ గా ఉంటుంది 

అర్జున్ : అలా ఉండి అందరిని మాయ చేస్తుంది 

వైభవ్ : ఏంటి అర్జున్ నీకు లాస్య నచ్చదు అనుకుంటా

అర్జున్ : అలాంటిదేం లేదు 

ఖుషి : అదిగో లాస్య వస్తుంది 

యుక్త : ఏంటే ఇంత ఆలస్యం మీటింగ్ ఉందని తెలిసి కూడా 

లాస్య : ఏం చేయనే బైక్ పంక్చర్ అయింది క్యాబ్ చూద్దాం అనుకుంటే ఆ ప్లేస్ లో నెట్వర్క్ లేదు 

కార్తీక్ : అయ్యో మాకు ఫోన్ చేయొచ్చు కదా మేము వచ్చేవాళ్ళం 

వైభవ్ : నెట్-వర్క్ లేదు అంటుంది కదరా 

కార్తీక్ : మరి ఇప్పుడు ఎలా వచ్చావ్ 

లాస్య : లిఫ్ట్ అడిగి 

కార్తీక్ : ఎవరో ఆ మహానుభావుడు 

లాస్య : విజయ్ సర్ 

కార్తీక్ : ఏంటి ఆయన అటు ఎందుకు వచ్చారు 

లాస్య : ఏమో నాకేమి తెలుసు నేను అడిగితే పని ఉంది వచ్చా అన్నారు 

యుక్త : సరే నువ్వు వచ్చిన వెంటనే అజయ్ సర్ కలవమని చెప్పారు నువ్వు వెళ్ళు ముందు 

లాస్య : అమ్మో ఈయన ఇప్పుడు ఏం క్లాస్ తీసుకుంటారో నేను వెళతాను

( అక్కడ నుంచి లాస్య అజయ్ క్యాబిన్లోకి వెళ్తుంది )

అర్జున్ : నేను చెప్పానా లాస్య,విజయ్ సర్ కలిసి ఎక్కడికో వెళ్లి ఉంటారు అని 

కార్తీక్ : ఏం మాట్లాడుతున్నావ్ అర్జున్ 

వైభవ్ : కలిసి వస్తే, ఇద్దరు కలిసి ఎక్కడికో వెళ్లినట్టు కాదు కదా 

అర్జున్ : మరి విజయ్ సర్ కి అక్కడ ఏం పని 

యుక్త : లాస్య చెప్పింది గా ఏదో పని ఉండి వచ్చారంట అని 

అర్జున్ : తను అబద్దం చెబుతూ ఉండొచ్చు కదా అసలు తన బైక్ కూడా పంక్చర్ అయ్యి ఉండదు 

ఖుషి : మరి తను ఎందుకు అలా చెబుతుంది 

అర్జున్ : ఆ మరి విజయ్ సర్ తను రిలేషన్ లో ఉన్నట్టు మనకి చెబుతారా అందుకే ఈ కవర్ డ్రైవ్ 

వైభవ్ : నువ్వు తప్పుగా ఆలోచిస్తున్నావు అర్జున్ 

కార్తీక్ : వాడికి వాళ్లిద్దరూ అంటే నచ్చదు అందుకే ఇలా 

అర్జున్ : నాకా ... (ఇంకా ఏదో అనబోయేంతలో ) 

విజయ్ : ఏం చేస్తున్నారు ఇక్కడ 

అందరు : సర్ అది ... 

విజయ్ : పని చేయకుండా ఇక్కడ కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నారా 

వైభవ్ : మా టీం మెంబెర్స్ చేస్తున్నారు సర్ మేం ఇప్పుడే మీటింగ్ అటెండ్ అయ్యి కాసేపు ఇలా 

విజయ్ : మీటింగ్ అయ్యి 15 మినిట్స్ అయ్యింది మీరు ఇక్కడ కబుర్లు చెప్పుకుంటూ ఉండండి మీరు లేరని వాళ్ళు అక్కడ కబుర్లు చెప్పుకుంటూ ఉంటారు ఇంక పని సంగతి గోవిందా 

యుక్త : సారీ సర్ 

విజయ్ : మీరు టీం లీడ్స్ అని మర్చిపోకండి.ఈ ప్రాజెక్ట్ మన కంపెనీ కి ఎంత ఇంపార్టెంట్ అనేది తెలుసు కదా దాన్ని బట్టి నడుచుకోండి.మీ కబుర్లు ఆఫీస్ అయ్యిపోయాక లేదా కాంటీన్లో ఉన్నప్పుడు పెట్టుకోండి 

అందరు : సారీ సర్ ఇంకెప్పుడు ఇలా చేయం 

విజయ్ : ఓకే గో టు యువర్ ప్లేస్ 

            అందరూ వాళ్ళ వాళ్ళ టీమ్స్ దగ్గరికి వెళ్ళిపోతారు అలాగే విజయ్ తన కేబిన్ కి వెళ్తాడు 

బ్యాక్ టు ప్రసాద్ :

ఇప్పుడు ప్రసాద్ లోపల మంజులని దెంగుతున్నప్పుడు బయట ఏం జరుగుతుందో చూద్దాం  

లక్ష్మి : అక్క వీణ,వాణి లని హైదరాబాద్ పంపిద్దాం అనుకుంటున్నాం 

పార్వతి : మీ చెల్లెలి ఇంటికా ? దేనికి ? 

లక్ష్మి : హ అవును అక్కడికే వాళ్ళని అక్కడే ఉంచి చదివిద్దాం అంటున్నారు మీ మరిది గారు

పార్వతి : అక్కడి వరకు ఎందుకే ఇక్కడే వైజాగ్ లో చదివించొచ్చు కదా 

లక్ష్మి : వైజాగ్ లో అయితే హాస్టల్ లో పెట్టాలి కానీ ఆయనకి అది ఇష్టం లేదు 

పార్వతి : ఓ సరే మరి గౌరీ ( లక్ష్మి చెల్లి ) ఏమంది 

లక్ష్మి : మొదట కొంచెం ఖర్చు కోసం సంకోచించింది కానీ తర్వాత ఒప్పుకుంది 

పార్వతి : ఓకే 

లక్ష్మి : అక్క మీకు ఇంకో విషయం తెలుసా 

పార్వతి : ఏంటది 

లక్ష్మి : నారాయణ కూతురు శ్రావ్యకి కూడా హైదరాబాద్ కాలేజీ లో సీట్ వచ్చిందంటా 

పార్వతి : అవునా ఉదయం కలిసినప్పుడు చెప్పలేదే 

లక్ష్మి : అంటే నారాయణ ఒప్పుకోలేదు అంటా 

పార్వతి : ఒప్పుకోలేదా ఎందుకు 

లక్ష్మి : దూరం అని ఆలోచించి వద్దు అంటున్నాడట 

పార్వతి : అదేంటి దూరం అయితే ఏముంది పిల్ల బాగా చదువుతుంది అందుకైనా పంపించాలి గాని 

లక్ష్మి : ఏమో అక్కా 

పార్వతి : మీ బావగారిని  ఒకసారి మాట్లాడమని చెబుతాలే 

లక్ష్మి : సరే ,అక్కా ఈ మంజు ఏంటి ఇంకా రాలేదు 

పార్వతి : నీకు ఎందుకే 

లక్ష్మి : వడ్డించడానికి వెళ్లి అరగంట పైనే అవుతుంది కదా అందుకే అడిగా 

పార్వతి : అక్కడే కూర్చొని ఫోన్ ఏమైనా మాట్లాడుతుందేమో 

లక్ష్మి : అంతేనంటావా 

పార్వతి : అంతే 

లక్ష్మి : లేకపోతే 

పార్వతి : ఏంటే చెప్పేది తిన్నగా చెప్పు 

లక్ష్మి : అంటే బావగారితో ఏమైనా సరసాలు ఆడుతుందేమో అని 

పార్వతి : అలా ఏమి ఉండదులే 

లక్ష్మి : ఏమో నాకైతే సందేహంగానే ఉంది 

పార్వతి : వెళ్లి చూడు అయితే 

లక్ష్మి : అమ్మో వద్దు.బావగారికి అసలే మంచి రసికుడన్న పేరు ఇప్పుడు నేను వెళ్ళేటప్పటికి వాళ్ళు ఎలాంటి స్థితిలో ఉంటారో 

పార్వతి : వాళ్ళు ఎలా ఉంటే నీకెందుకే కావాలంటే నువ్వు వెళ్లి వాళ్ళతో జాయిన్ అవ్వు 

లక్ష్మి : ఏంటి 

పార్వతి : ఏం లేదు కానీ ఇంక అది వదిలేయ్ 

లక్ష్మి : సరే 

              వీళ్ళు ఇలా మాట్లాడుకుంటుండగానే అప్పటి వరకు ప్రసాద్ తో దెంగించుకుని సుఖాన్ని అనుభవించిన మంజుల ప్రసాద్ తన గుద్దని దెంగడంతో కొంచెం ఇబ్బందిగా నడుచుకుంటూ వస్తుంది. అది చూసిన లక్ష్మి 

లక్ష్మి : అక్కా నేను చెప్పానా అది బావగారితో సరసాలు ఆడటానికి వెళ్ళింది అని 

పార్వతి : నీకు అలా ఎందుకనిపిస్తుందే 

లక్ష్మి : అది చూడు ఎలా ఇబ్బందిగా నడుచుకుంటూ వస్తుందో 

పార్వతి : అయితే 

లక్ష్మి : అక్క మనమేమి ఏమీ తెలియని చిన్న పిల్లలం కాదు కదా.అది పడుతున్న ఇబ్బంది ఎందుకో తెలియనిది కాదు కదా 

పార్వతి : ఇప్పుడేంటే నువ్వు కూడా వెళ్లి వేయించుకుంటావా 

లక్ష్మి : అక్కా 

పార్వతి : నేనేమి అనుకోను కావాలంటే వెళ్ళు 

లక్ష్మి : నన్ను వదిలేయ్ తల్లో  

మంజుల : ఏంటి ఇద్దరు అంత చిన్నగా మాట్లాడుకుంటున్నారు 

లక్ష్మి : ఏం లేదు 

పార్వతి : నీ కోసమే

మంజుల : నా కోసమా ఏం మాట్లాడుకుంటున్నారు 

లక్ష్మి : నీ కోసం ఏం కాదు 

మంజుల : మా పెద్ద వదిన అలా చెబుతుంది 

లక్ష్మి : తను అలానే అంటుంది 

మంజుల : నేను నీ మాట నమ్మను వదిన మీరు చెప్పండి 

పార్వతి : వెళ్లి ఇంతసేపు అయ్యింది బావగారికి వడ్డించడానికి వెళ్లిందా లేక బావగారితో సరసాలు ఆడటానికి వెళ్లిందా అంటుంది 

మంజుల : మా అన్న ఆకలి తీర్చి వచ్చాను లే 

లక్ష్మి : నేను అదే అంటున్నా మీ అన్నకి తన చెల్లెలు బాగా ఆకలి తీర్చిందని 

మంజుల : హ మా అన్న ఆకలి తెలిసింది తీర్చి వచ్చాను 

పార్వతి : మరి నీ ఆకలి తీరిందా 

మంజుల : వదిన నువ్వు కూడానా 

పార్వతి : ఓయ్ నువ్వు వెళ్ళింది మా వారి దగ్గరకు పంపింది నేను నాకు తెలీదు అనుకోకు 

మంజుల : హు తీరింది 

పార్వతి : వెనక కూడా తీరినట్టుంది 

మంజుల : పో వదిన 

           ముగ్గురు అలా మాట్లాడుకుంటూ ఉండగా జెన్నీ మాత్రం ప్రసాద్ తో మాట్లాడటానికి వాళ్ళ గది దగ్గరికి వెళ్ళింది కానీ అక్కడ ప్రసాద్ హాయిగా పడుకుని ఉన్నాడు.ఇంక చేసేదేం లేక వెనక్కి వచ్చి తన గదికి వెళ్ళిపోయింది.సాయంత్రానికి లక్ష్మి,మంజుల వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లిపోయారు.తర్వాత సీత తన వదినతో మాటలు కలిపింది

సీత : వదిన 

పార్వతి : చెప్పు సీత 

సీత : ఇప్పుడు అన్నయ్య అజయ్ దగ్గరికి వెళ్లడం అవసరమా 

పార్వతి : వెళ్ళాలి కదా ఇక్కడ ఒక్కరే ఉంటే కష్టం అవుతుంది కదా 

సీత : అప్పుడు వాడి దగ్గరకే ఎందుకు మేము లేమా 

పార్వతి : హ్మ్మ్ నీకు మీ అన్న అంటే ఎంత ఇష్టమో నాకు తెలుసు.మీ అన్నని నువ్వు చూసుకుంటావ్ కాదనను కానీ ఇప్పుడు నువ్వు,అన్నయ్య ఉంటుంది మీ అల్లుడి దగ్గర ఇప్పుడు మీకు తోడు మీ అన్నయ్య కూడా ఉండడం సబబేనా 

సీత : నన్ను వదిలేయ్ రఘు,కృష్ణ అన్నయ్యలు అలాగే అక్క దగ్గరైన ఉండొచ్చు కదా 

పార్వతి : మీ అన్నయ్యలు ఇద్దరు ఒప్పుకుంటారా 

సీత : ఎందుకు ఒప్పుకోరు ? ఒప్పుకుంటారు 

పార్వతి : ఒప్పుకోరు. ఏదో కొన్ని రోజులంటే పర్వాలేదు కానీ ఒక సంవత్సరం అంటే వాళ్ళు ఒప్పుకోరు 

సీత : అలా అంటావ్ ఏంటి వదిన 

పార్వతి : నిజం.అసలు వాళ్ళు ఈ ఊరు వదిలి ఎందుకు వెళ్లిపోయారో నువ్వు మర్చిపోయినట్టున్నావ్ 

సీత : హ్మ్మ్ మరి అక్క దగ్గరికైనా 

పార్వతి : అసలే అజయ్ కి తన కూతురిని చేసుకోలేదని ఆ అన్నయ్య కోపంలో ఉన్నాడు.ఇప్పుడు అక్కడికి వెళితే ఏదోకటి అంటారు అసలే మీ అన్నయ్యకి ఆత్మాభిమానం ఎక్కువ ఏమవుతుందో చెప్పలేం 

సీత : హ్మ్మ్ మొత్తానికి కొడుకు తప్ప ఇంకేం దారి లేదంటావ్ 

పార్వతి : హ అవును 

సీత : మరి కోడలు ఏమనదా 

పార్వతి : ఏమి అనదు.అంజలి అంటే నీకెందుకు అంత కోపం 

సీత : తన వల్లే  అన్నయ్య అన్ని మాటలు పడ్డాడు.తన కుటుంబం ముందు వాడు చేయని తప్పుకి దోషిగా నిలబడ్డాడు అందుకే తనంటే కోపం 

పార్వతి : అది అయిపోయిన గతం ఇంక వదిలేయ్ 

సీత : ఎందుకు వదిలేయాలి వదిన తన వల్లనే కదా అన్నయ్యలు ఇద్దరు ఊరు వదిలి వెళ్ళింది.ఇప్పుడు దివ్య కూడా తండ్రిని రమ్మనలేదు 

పార్వతి : కానీ అంజలి ఒప్పుకుంది గా వాళ్ళ దగ్గర ఉండటానికి 

సీత : ఏమో నాకు తెలిసి అజయ్ బలవంతం వల్ల ఒప్పుకుని ఉండొచ్చు వాడు కూడా తన తండ్రి మీద కోపం గానే ఉన్నాడు కానీ నువ్వు ఒప్పించి ఉంటావ్ 

పార్వతి : ( నవ్వుతుంది ) ....... 

సీత : వదిన అన్నయ్యని ఇక్కడే ఉండమను లక్ష్మి,మంజుల ఉన్నారుగా వాళ్ళు చూసుకుంటారు కొన్ని రోజులు నేను ఇక్కడే ఉంటాను 

పార్వతి : బయట వాళ్ళ మీద అంతలా ఆధారపడకూడదు 

సీత : కానీ ఇంట్లో వాళ్ళ కన్నా అన్నయ్యని బాగానే చూసుకుంటారు 

పార్వతి : హ్మ్మ్ మీ అన్నయ్య మీద నీకున్న అతి ప్రేమ వల్ల నీకు అలా అనిపిస్తుంది కానీ ఈయన ఇప్పుడు హైదరాబాద్ వెళ్లడమే మంచిది 

సీత : ఎందుకు 

పార్వతి : ( నవ్వుతూ )చెబుతాను.వాళ్ళకి ఈయన రావడం ఇష్టం లేదు కానీ దానికి ఈయనంటే ఇష్టం లేకపోవడమే కాదు ఇంకేదో కారణం ఉంది 

సీత : ఏమంటున్నావ్ వదిన 

పార్వతి : వాళ్ళ కాపురం సజావుగా సాగట్లేదు అని మా అనుమానం.అది మా దగ్గర కప్పిపుచ్చడానికే మేము వస్తామన్న వద్దంటున్నారు 

సీత : అది మీ అపోహ అయ్యి ఉండొచ్చు వదిన వాళ్లిద్దరూ చాలా అన్యోన్యంగా ఉన్నారు.నేను చూసా కదా 

పార్వతి : సీత వాళ్లిద్దరూ మన ముందు నాటకమాడుతున్నారు

సీత : నిజమా 

పార్వతి :అవును.అంతే కాదు సీత ఆ శివనాథ్ కూడా ఎదో కుట్ర చేస్తునట్టు ఈయన అనుమానం 

సీత : శివనాథ్ నా 

పార్వతి : అవును 

సీత : ఏమంటున్నావ్ వదిన తను కుట్ర చేయడం ఏంటి తను అలాంటివాడు కాదు 

పార్వతి : హు ఇష్టపడ్డావ్ కదా నీకు మంచివాడిలాగే కనిపిస్తాడు

సీత : వదిన ఒప్పుకుంటా నేను. శివ కి అన్నయ్య అంటే కోపం అది కూడా నన్ను ఇచ్చి పెళ్లి చేయలేదని ఆ కోపాన్ని తనపై అన్ని విషయాలలో చూపిస్తాడు అంతే కానీ ఏవో కుట్రలు చేసి ఈ కుటుంబాన్ని నాశనం చేయాలనుకోడు 

పార్వతి : సరే 

సీత : అన్నయ్యే ఎదో పొరబడుతున్నాడు నేను అన్నయ్యతో మాట్లాడతాను 

పార్వతి : వద్దు సీత ఆయనే పొరబడి ఉంటారు నేను మాట్లాడతాలే ( తనని డైవర్ట్ చేయాలి అని తలచి ) సరే అది వదిలేయ్ సాయంత్రం కిచెన్ దగ్గరికి వెళ్లినట్టున్నావ్ ఏమైనా చూసావా 

సీత : ఎప్పుడు వదిన 

పార్వతి : మీ అన్నయ్య భోజనం చేసేటప్పుడు 

సీత : నేను వెళ్లలేదే

పార్వతి : నేను చూడలేదనుకోకు చిన్న ఆడపడుచా 

సీత : హ్మ్మ్ వదిన నువ్వు కనపడవు కానీ అన్ని గమనిస్తూనే ఉంటావ్ 

పార్వతి : అంత లేదులే సీత 

సీత : నువ్వు అలానే అంటావ్ కానీ నువ్వు చాలా జాగ్రత్తపరురాలివి అలాగే ప్రతీ చిన్న విషయాన్నీ చాలా బాగా గమనిస్తూ ఉంటావ్ 

పార్వతి : ( ఇదే జాగ్రత్త ఆ రోజు ఉండి ఉంటే నా కుటుంబానికి ఈ ఆపద ఉండేది కాదేమో అలాగే ఈ కుటుంబం అంతా కలిసే ఉండేదేమో ) సరే మాట మార్చకు ఎందుకు వెళ్ళావ్ 

సీత : అన్నయ్యతో మాట్లాడదామని వెళ్ళా కానీ 

పార్వతి : కానీ మీ అన్నగారు బిజీగా ఉన్నారా 

సీత : నాకేమి తెలుసు మా అన్నగారు ఆ మంజుల తో ముద్దులాటలో మునిగి తేలుతాడు అని

పార్వతి : హ్మ్మ్ మరి నీకేమనిపించలేదా 

సీత : నీకు తెలుసు కదా వదిన ఇంకెందుకు అడుగుతావ్ 

పార్వతి : అందుకే అడుగుతున్నా చెప్పు 

సీత : ఆ మంజుల స్థానం లో నేనుంటే బాగుణ్ణు అనిపించింది 

పార్వతి : మరి ధైర్యం చేసి వెళ్ళవలసింది 

సీత : ఆ ధైర్యం ఉండుంటే వాడితో ఎప్పుడో నలిపించుకుని ఉండేదాన్ని 

పార్వతి : ఇలాగైతే ఈ జన్మకి నీ కోరిక తీరినట్టే

సీత : నువ్వు సహాయం చేయొచ్చు కదా వదిన అన్నయ్యతో మాట్లాడి  

పార్వతి : వద్దు సీత నువ్వు తన చెల్లెవి కాబట్టి నేను చెబితే తను తప్పుగా అర్ధం చేసుకుంటే మా మధ్య గొడవలు వస్తాయి.అది నాకు వద్దు 

సీత : మరి నన్ను ప్రోత్సహించడం తప్పు కాదా 

పార్వతి : నీకు మీ అన్నయ్యపై మోహం ఉంది అలాగే మీ అన్నయకి కూడా ఇష్టముండి పక్క పంచుకుంటే నాకేమి అభ్యంతరం లేదు అంతే కానీ ఈ సహాయాలు నేను చేయలేనమ్మా 

సీత : ఒకటి అడుగుతా చెబుతావా 

పార్వతి : అడుగు 

సీత : ఎందుకు వదిన మా అన్నయ్య ఎంత మందిని దెంగిన నువ్వు ఏమనవు 

పార్వతి : నేను మీ అన్నయ్యకి మాట ఇచ్చాను.తను ఎంత మందితో పక్క పంచుకున్న నేనేమి అనుకోను అని కానీ అది వాళ్ళ ఇష్టంతోనే ఉండాలి కానీ బలవంతంతో కాదు అని కండిషన్ పెట్టి 

సీత : హ్మ్మ్ 

పార్వతి : అది తను ఎప్పుడు తప్పలేదు అలాగే తనకి నచ్చితే ఏ రిలేషన్ అయినా సరే నేను పట్టించుకోను అందుకే నువ్వు తన చెల్లివైన నేను నిన్ను ప్రోత్సహించాను 

సీత : సరే వదిన  ఏ భార్య అయినా భర్త తనకే సొంతం అవ్వాలి అనుకుంటుంది అలాగే భర్త ఎవరితో అయినా సంబంధం పెట్టుకుంటే తట్టుకోలేదు కానీ నువ్వు అలా ఎందుకు మాట ఇచ్చావ్ 

పార్వతి : అదంతా పెద్ద కథలే సమయం వచ్చినప్పుడు చెబుతా ఇప్పుడు కాదు 

సీత : సరే 

 
                  సమయం గడిచి రాత్రి అవ్వగా అందరూ భోజనాలు చేసారు.భోజనాలు చేసే సమయంలో ప్రసాద్ తన చెల్లి, మేనకోడలుతో మాటలు కలిపాడు.భోజనాలు పూర్తి అయ్యిన తరువాత ఎవరి గదుల్లోకి వాళ్ళు చేరారు.జెన్నీ మాత్రం ప్రసాద్ తో మాట్లాడదామని వెళ్ళింది కానీ పార్వతి,ప్రసాద్ మాట్లాడుకుంటూ ఉండడంతో నిరాశతో వెనుతిరిగి ఏం చేయాలి అని ఆలోచిస్తూ తనకి తెలియకుండానే నిద్రపోయింది.