22-10-2023, 01:13 PM
(This post was last modified: 22-10-2023, 09:32 PM by Ishitha. Edited 3 times in total. Edited 3 times in total.)
தின்னையில் கிடந்தவனுக்கு திடீர் கல்யாணம் , 2 பொண்டாட்டி பாகம் 34.
சேலை இல்லாமல் வெறும் ஜாக்கெட் உள்பாவாடையுடன் பஞ்சு மலைபோல முலையையும் , வெண்ணையை குழைத்தது போல இருக்கும் வயிற்றையும். அதில் விழுந்திருக்கும் சிறு பள்ளத்தாக்கு போல அவள் அழகிய தொப்புளையும் தான் கட்டிய தொங்கும் தாலியுடன் தன் அழகை தேனப்பனுக்கு தாரை வார்த்து கொண்டிருந்தாள் தேன்மொழி.
upload an image online
தேன்மொழி அழகை அங்குலம் அங்குலமாக அளந்தான் தேனப்பன்.
தேனப்பன் : சரி வா தேன் மொழி. வந்து முத்தம் கொடு.
தேன்மொழி திடுக்கிட்டாள். என்ன இவன் முத்தம் கேட்கிறான்? விட்டால் மொத்தமும் கேட்பான் போல. யோசித்தாள்.
தேனப்பன் : என்ன தேன்மொழி யோசனை?
தேன்மொழி : இந்த பாரு தேனப்பா. நீ தாலி கட்டிட்டன்றதுக்காக நீ பழசை மறந்துட கூடாது.
நீ எப்போதும் எங்களை விட தாழ்ந்த ஜாதிதான்.
பந்தயத்துல நீ ஜெயிச்சதால ஒரு கீழ் ஜாதி கருத்த அசிங்கமான அழுக்கு கிழவனான உனக்கு ஒரு உயர் ஜாதி வெள்ளை அழகிய இளம் பெண்ணுக்கு தாலி கட்டுண பெருமைதான் உனக்கு.
நீ தாலி கட்டுனதால உனக்கு கட்டுல்ல கால விரிகிற கடமை எனக்கு இருக்கு. வந்த வரைக்கும் லாபம்னு என் உலக்கைல உன் உரலை விட்டு ஆட்டிட்டு போ. அதை விட்டுவிட்டு இதை நிஜ கல்யாணம்னு நம்பி உன் அதிகாரத்தை காட்ட நினைக்காத , நீ எப்போதும் எங்க வீட்டுல கூலி வாங்கிட்டு சாக்கடை அள்ளுரவன்றதை மறந்துடாத என்றவளின் கண்ணத்தில் விட்டான் ஓர் அறை!
வேகமாக இல்லை. மெதுவாக அறைந்தான்.
ஆனால் அந்த அறையை தேன்மொழி எதிர் பார்க்கவில்லை.
இந்த பாரு தேனு. நீ புது பொண்டாட்டி ன்றதால உனக்கு அடி பொறுமையாக விழுந்துச்சி.
இன்னொரு தடவை இதே மாதிரி பேசுனா அறை பலமா விழும் ஜாக்கிரதை.
நான் உன் வீட்டு வேலைக்காரன் இல்லை. இந்த வீட்டோட மாப்பிள்ளை.
உன் புருஷன்.
உன் உடம்புக்கு சொந்தக்காரன்.
உன் நினைப்பு பூரா உன் உடம்ப வச்சி எப்படி எனக்கு சுகம் கொடுக்கணும்னு நினைப்புதான் இனி இருக்கனும்.
இனி எனக்கு உன் உடம்பை வச்சி சுகம் கொடுக்குறதுதான் இந்த இரெண்டு நாளும் வேலை.
புரியிதா?
இப்போ வந்து முத்தம் கொடு. என அதட்டலும் கொஞ்சலும் கலந்த தொனியில் பேசினான் தேனப்பன்.
நம்மை பார்த்தாலே அம்மா அம்மா என மரியாதையுடன் இருந்த வேலைக்கார கீழ்ஜாதி நாயி, இப்போ நம்மலை அறையிற இடத்துக்கு வந்துட்டான். எல்லாம் நம்ம தப்புதான். இவன் உலக்கைக்கு ஆசைப்பட்டு இப்போ நமக்கு நாமே ஆப்பு வச்சிக்கிட்டோம்.
இவன் வேற முத்தம் கேட்கிறான். இந்த அழுக்கு உடம்புக்கு முத்தம் ஒரு கேடு. இன்னும் என்னென்ன எல்லாம் கேட்க போறானோ.. நினைக்கும் போதே குமட்டுதே.
இப்போ என்ன செய்வது என மனதுக்குள்ளேயே புலம்பிக்கொண்டு கைகளை கசக்கியப்படி நின்றாள் தேன்மொழி.
-தொடரும்...
சேலை இல்லாமல் வெறும் ஜாக்கெட் உள்பாவாடையுடன் பஞ்சு மலைபோல முலையையும் , வெண்ணையை குழைத்தது போல இருக்கும் வயிற்றையும். அதில் விழுந்திருக்கும் சிறு பள்ளத்தாக்கு போல அவள் அழகிய தொப்புளையும் தான் கட்டிய தொங்கும் தாலியுடன் தன் அழகை தேனப்பனுக்கு தாரை வார்த்து கொண்டிருந்தாள் தேன்மொழி.
upload an image online
தேன்மொழி அழகை அங்குலம் அங்குலமாக அளந்தான் தேனப்பன்.
தேனப்பன் : சரி வா தேன் மொழி. வந்து முத்தம் கொடு.
தேன்மொழி திடுக்கிட்டாள். என்ன இவன் முத்தம் கேட்கிறான்? விட்டால் மொத்தமும் கேட்பான் போல. யோசித்தாள்.
தேனப்பன் : என்ன தேன்மொழி யோசனை?
தேன்மொழி : இந்த பாரு தேனப்பா. நீ தாலி கட்டிட்டன்றதுக்காக நீ பழசை மறந்துட கூடாது.
நீ எப்போதும் எங்களை விட தாழ்ந்த ஜாதிதான்.
பந்தயத்துல நீ ஜெயிச்சதால ஒரு கீழ் ஜாதி கருத்த அசிங்கமான அழுக்கு கிழவனான உனக்கு ஒரு உயர் ஜாதி வெள்ளை அழகிய இளம் பெண்ணுக்கு தாலி கட்டுண பெருமைதான் உனக்கு.
நீ தாலி கட்டுனதால உனக்கு கட்டுல்ல கால விரிகிற கடமை எனக்கு இருக்கு. வந்த வரைக்கும் லாபம்னு என் உலக்கைல உன் உரலை விட்டு ஆட்டிட்டு போ. அதை விட்டுவிட்டு இதை நிஜ கல்யாணம்னு நம்பி உன் அதிகாரத்தை காட்ட நினைக்காத , நீ எப்போதும் எங்க வீட்டுல கூலி வாங்கிட்டு சாக்கடை அள்ளுரவன்றதை மறந்துடாத என்றவளின் கண்ணத்தில் விட்டான் ஓர் அறை!
வேகமாக இல்லை. மெதுவாக அறைந்தான்.
ஆனால் அந்த அறையை தேன்மொழி எதிர் பார்க்கவில்லை.
இந்த பாரு தேனு. நீ புது பொண்டாட்டி ன்றதால உனக்கு அடி பொறுமையாக விழுந்துச்சி.
இன்னொரு தடவை இதே மாதிரி பேசுனா அறை பலமா விழும் ஜாக்கிரதை.
நான் உன் வீட்டு வேலைக்காரன் இல்லை. இந்த வீட்டோட மாப்பிள்ளை.
உன் புருஷன்.
உன் உடம்புக்கு சொந்தக்காரன்.
உன் நினைப்பு பூரா உன் உடம்ப வச்சி எப்படி எனக்கு சுகம் கொடுக்கணும்னு நினைப்புதான் இனி இருக்கனும்.
இனி எனக்கு உன் உடம்பை வச்சி சுகம் கொடுக்குறதுதான் இந்த இரெண்டு நாளும் வேலை.
புரியிதா?
இப்போ வந்து முத்தம் கொடு. என அதட்டலும் கொஞ்சலும் கலந்த தொனியில் பேசினான் தேனப்பன்.
நம்மை பார்த்தாலே அம்மா அம்மா என மரியாதையுடன் இருந்த வேலைக்கார கீழ்ஜாதி நாயி, இப்போ நம்மலை அறையிற இடத்துக்கு வந்துட்டான். எல்லாம் நம்ம தப்புதான். இவன் உலக்கைக்கு ஆசைப்பட்டு இப்போ நமக்கு நாமே ஆப்பு வச்சிக்கிட்டோம்.
இவன் வேற முத்தம் கேட்கிறான். இந்த அழுக்கு உடம்புக்கு முத்தம் ஒரு கேடு. இன்னும் என்னென்ன எல்லாம் கேட்க போறானோ.. நினைக்கும் போதே குமட்டுதே.
இப்போ என்ன செய்வது என மனதுக்குள்ளேயே புலம்பிக்கொண்டு கைகளை கசக்கியப்படி நின்றாள் தேன்மொழி.
-தொடரும்...