सासूचा भोसडा ताणला

[anuj_thefunguy]

अनिकेत आणि दिप्तीच्या लग्नाला ७ वर्षे झाली तरी दिप्ती काही अनिकेतच्या घरच्यांशी जुळवून घेत नव्हती. तिला नेहमीच माहेरची ओढ आणि त्याला मुख्य कारण म्हणजे तिची आई वनिता. वनिता साधारण ५५ वर्षांची गृहिणी दिसायला तशी बरी पण लठ्ठपणामुळे तिचा आकर्षकपणा थोडा कमी झाला होता.‌ वनिता बर्याच वेळा अनिकेत आणि दिप्तीच्या घरीच असायची. एक दोनदा तर अनिकेत दिप्तीवर चढत असताना वनिताने लुडबुड करून लाज आणली होती. इतकं होऊनही या मायलेकी सुधारत नव्हत्या. दिप्तीचा बाप तर महाचुत्या होता वनिता आणि दिप्ती दोघीही त्याला फाट्यावर मारत असत. अनिकेत वरवर पाहता साधा सरळ वाटायचा पण दिप्तीला माहित होतं त्याच डोकं फिरल की तो कुणाच्या बापाला घाबरत नाही. तिनं कितीही कटकट केली तरी रात्री अनिकेतला झवायची इच्छा झाली कि ती निमूटपणे चड्डी काढून चढवून घ्यायची आणि त्यामुळेच अनिकेत तिची नाटकं सहन करत होता.‌ एक दिवस अचानक दिप्तीला बरं वाटतं नव्हतं आणि तातडीने तिला ॲडमिट कराव लागलं. डॉक्टरांनी ३/४ दिवस टेस्ट आणि ऑबझर्वेशनसाठी ठेवून घ्याव लागेल असं सांगितलं. दिप्तीने लगेच वनिताला फोन करून बोलावून घेतलं. अनिकेत दिवसभर छोट्या आरवला घेऊन धावपळ करत होता त्यामुळे रात्री वनिताने थांबायचं ठरलं. अनिकेत सासरा आणि मुलाला घेऊन घरी आला. सकाळी उठल्यावर अनिकेतने मुलाला तयार करून शाळेत पाठवलं नाश्त्याची सोय केली. त्याचा उपटसुंभ सासरा पेपर वाचत बसला होता. वनिताने नवर्याला फोन केला आणि चांगलंच झापल "मी इथे रात्रभर हॉस्पिटलमध्ये झोपली नाही आणि तुम्ही चांगला आराम करताय या लवकर" सासरा बिचारा लगेच निघाला हॉस्पिटलमध्ये जायला‌ तेवढ्यात अनिकेतला दिप्तीचा कॉल आला "बाबांना घेऊन ये आणि आईला घरी घेऊन जा " अनिकेतच डोकं फिरलं पण त्याला पर्याय नव्हता. तो लगेच हॉस्पिटलमध्ये आलाआणि सासुबाईना घेऊन निघाला‌. वनिताला सुध्दा खूप तोंड वाजवायची सवय होती बाईकवर मागे बसून तिचं तोंड सुरुच होतं. अनिकेतला अजिबात रस नव्हता तिची बडबड ऐकून घेण्यात अचानक एक जण त्यांच्या बाईकसमोर आला आणि अनिकेतने पटकन ब्रेक दाबला आणि सासुबाईंची छाती त्याच्या पाठीवर रगडली गेली. अनिकेतचा बाबुराव ताठ झाला पण आधी त्याने समोर आलेल्या मुलाला शिव्या घातल्या "भिकारचोट रस्त्यावर कुठे आई घालतोय घरी पाठव माझ्या"  तोपर्यंत तो मुलगा तसाच पळत निघून गेला होता पण सासु समोर अशी भाषा वापरली म्हणून अनिकेत थोडा बावचळला आणि निमूटपणे घरी घेऊन आला‌. घरी आल्यावर वनिता घाईघाईत आंघोळीसाठी गेली. आंघोळ झाल्यावर तिला लक्षात आलं की तिचे कपडे तिने घेतलेच नाहीत इतकंच काय साधा टॉवेल ही नव्हता तिला नाईलाजाने अनिकेतला हाक द्यावी. अनिकेत पण खूप हरामी होता त्याने त्यानं मुद्दाम वनिताला फक्त टॉवेल दिला. वनिताने लाजून न बघताच फक्त टॉवेल हातात घेतला. पुन्हा अनिकेतला हाक द्यावी लागणार म्हणून ती अजूनच लाजली. अनिकेतला तिनं आवाज दिला
वनिता: अनिकेत सॉरी हा सारखं सारखं डिस्टर्ब करतेय प्लीज माझे कपडे देता का रुममध्ये बेडवर काढून ठेवले आहेत
अनिकेत: सॉरी काय त्यात आई २ मिनिटं
अनिकेत रूममध्ये आला त्यानं बघितलं वनिताने गाऊन ठेवला आहे आणि उशी खाली ब्रा आणि चड्डी ठेवली आहे. त्यानं मुद्दाम वनिताला फक्त गाऊन नेऊन दिला. वनिताने गाऊन घेतला पण अनिकेतने ब्रा आणि चड्डी नव्हती दिली‌. तिनं विचार केला बरं झालं जावयाने चड्डीला हात लावण्याची गरज नाही पडली. ती गाऊन घालून बाहेर आली तर समोरच‌ अनिकेत किचनमध्ये काहीतरी करताना बघून ती तशीच किचनमध्ये घुसली. आपण‌ असताना जावई काम करतोय हे तिला पटलं नाही. अनिकेतचा हेतू साध्य झाला. वनिता लगबगीने किचनमध्ये आली खरी पण आंघोळीमुळे तिचे निप्पल टरटरून फुगले होते आणि जाडजूड गांडिच्या भेगेत गाऊन अडकला होता. अनिकेत सासुबाईंची अशी अवस्था बघून खुश झाला. तो लगेच बाहेर निघाला खरा पण जाता जाता मुद्दाम त्यानं वनिताच्या खाली लोळणार्या गाऊनवर पाय दिला. वनिताला गांडितून गाऊन खेचल्याच जाणवलं पण तिने मागे वळून पाहिलं नाही कारण अनिकेत पूर्णपणे बाहेर गेला नव्हता. वनिताला खूप लाज वाटतं होती पण जावयाला रोज सकाळी चहा लागतोच हे तिला माहीत होत.‌ अनिकेतला चहा देऊन पटकन रूममध्ये जाऊन आतले‌ कपडे घालू असं म्हणत ती चहा घेऊन बाहेर आली.‌ ती चहा घेऊन बाहेर आली तेव्हा अनिकेत हॉलमध्ये गादीवर बसून पेपर वाचत होता. त्याला चहा द्यायला वनिता वाकली आणि अनिकेतला बायकोच पोषण ज्या उरोजावर झालं ते उरोज मुक्त संचार करताना दिसले. अनिकेतची‌ नजर अशी खिळली होती की वनिता लाजेने चूर चूर झाली. तिला काय करावं कळत नव्हतं ती आत पळून जाणार इतक्यात अनिकेतने तिला निवांत बसून चहा घ्यायला आग्रह केला‌‌ नाईलाजाने ती बसली पण तिला कसतरी‌ होत होतं. अनिकेतचं चहापाणी झाल्यावर तो‌ त्याच्या स्टडी रुममध्ये कामासाठी गेला आणि वनिता पटकन तिच्या रूममध्ये गेली.