03-10-2023, 06:20 AM
மாமா: ஏன் அத்தை கௌதம் நம்ம குடும்பத்தோட ஒட்ட மாட்டுறான் தனியாவே தெரியுறான் ஏன்...
(செல்வியின் வாய் வேலையை ரசித்துக்கொண்டே கேட்கிறார்)
அம்மா: அதையேன் கேக்குறீங்க மாப்ள
இவனுக்கு ஒரு 10 வயசு இருக்கும் போது என் தங்கச்சி வீட்டுக்கு போய் இருந்தோம் அப்போ உங்க மாமாவும் என் தங்கச்சுயும் கொஞ்சம் அப்படி இப்படி இருந்தாங்க இத இவன் பாத்துட்டு என் கிட்ட வந்து சொல்லி இருந்தா கூட பரவாயில்லை வீட்டுல எல்லார்க்கும் கேக்குறமாதிரி சத்தமா கத்தி சொல்லிட்டான் அப்பாவும் சித்தியும் ரூம்ல துணி இல்லாம இருக்காங்க சித்தி வலிக்குது சொன்னாலும் அப்பா கேக்காம ஏதோ பண்ணிட்டு இருக்காரு அவங்க காலுக்கு நடுவுலனு சொல்ல எல்லார் முன்னாடியும் மானம் போச்சு இது எங்க வீட்டுல நடக்கிறது சகஜம்னாலும் அவனுக்கு அது அப்போ தெரியாத வயசு அதனால என் தங்கச்சி வீட்டுகார் சொன்ன மாதிரி இவன ஹாஸ்டல்ல சேர்த்துட்டோம் மாப்ள னு அவருக்கு தன்னோட முலை பால் கொடுத்துகிட்டே நடந்தது எல்லாமே அம்மா சொல்லி முடிச்சா...
அந்த ரூம்ல அப்பா செல்விய கூப்பிட அப்போ என் வீட்டு கதவு தட்டுற சத்தம் கேட்க நான் மெதுவா போய் மாடி வழியா யார் வந்ததுனு பார்க்க நான் எடுத்த முதல் கேஸ் ஓட அக்யூஸ்ட்னு ப்ரூஃப் பண்ண முடியாம போனவங்க... அதாவது கமிஷ்னர் ஓட மகன் அப்புறம் அவன் ப்ரண்ட்ஸ் கொஞ்சம் அடி ஆளுங்க...
நான் அப்போதான் கவனிச்சேன் என் துப்பாக்கி வண்டிலயே வச்சுட்டு வந்துட்டேனு...
அப்பா அம்மா எல்லாரும் கதவு தட்டுற சத்தம் கேட்டதும் நான்தான் வந்து இருக்கேனு நினைச்சு அவங்க அவங்க வேலைய பாக்குற நல்லவங்க மாதிரி மாரிட்டாங்க...
நானும் என்னதான் நடக்குதுனு பொறுத்து இருந்து பார்க்க ஆரம்பிச்சேன்....
என் அப்பா கதவை தொறக்க ஒரு பெரிய கட்டை அவர் தாடையை பதம் பார்க்க அவர் அந்த இடத்துலயே மயங்கி விழுந்தார்
அம்மா அக்கா மாமா செல்வி எல்லாரும் பதறி போய் வர அந்த அடி ஆளுங்க அவங்கள தடுத்து மாமாவை கயிறுல கட்டி போட்டாங்க அம்மா அக்கா செல்வி மூனு பேரும் கெஞ்ச அந்த ரவுடிங்க அவங்க கிட்ட நெருங்கி அம்மாவோட புடவையை உருவும்போது நான் பாஞ்சிபோய் தடுக்க என் பின் மண்டைல பலமான அடி ஒன்னு விழ நானும் அங்கயே மயங்கி விழ.....
கண்விழித்து பார்க்கும் போது மணி 12 தாண்டி இருந்தது மண்டையில் பலமான வலி நான் கண் திறந்ததும் கமிஷ்னர் பையன் கிரி மாப்ள கண்ண தொறந்துட்டான் கேம் ஆரம்பிங்கடா...னு கத்த
எனக்கு நேர் எதிரே ஒரு சோபா போட பட்டு இருந்தது
அதில் அம்மா அக்கா செல்வி மூவரும் வரிசையாக அமர்ந்து இருக்க அந்த ரவுடிகளின் கையில் கத்தி அது அவர்களின் கழுத்தில் இருந்தது...
மற்றொரு ரவுடியின் கத்தி என்னையும் மாமாவையும் நோக்கி இருந்தது
கத்தி முனையில் என் குடும்ப குத்து விளக்குகளின் கற்பு பறிபோக நானே காரணமாகி போனேன் என் எண்ணி கண்ணீர் வடிக்க தொடங்கினேன்...
கிரி: முதலில் அம்மாவிடம் சென்று உன் பேர் வயசு என்னடி என கேட்க
எனக்கோ எவனோ ஒரு பாடு நம்ம அம்மாவை இப்படி வாடி போடினு கூப்பிடுறானேனே வேதனை அதிகம் ஆனது....
இதையெல்லாம் சிந்திக்கும் போது என் போன் சினுங்கியது...
சங்கீதா கால் செய்து இருந்தால்
கௌதம்: சொல்லு சங்கீதா...
சங்கீதா: என்ன இன்னும் அதையேதான் நினைச்சுட்டு இருக்கியா
நான் இன்னைக்கு வராம இருந்து இருக்கலாம்ல கௌதம் என்னால்தான் உனக்கு இப்படி ஆச்சு இன்னைக்கு மன்னிச்சுரு
கௌதம்: அதை விடு என்ன ஆச்சு கேஸ் ஏதாவது தடயம் கெடச்சுதா....
சங்கீதா: இல்லை கௌதம் நீ தான் உதவ மாட்டேனு சொல்லிட்டு
கௌதம்: சரி உனக்காக நான் பண்ணுறேன் ஆனா எனக்கு என் பதவி திரும்ப வேணும் எனக்கு நான் சொல்லுறத கேக்குற மாதிரி 10 பேர் வேணும் உங்க கமிஷ்னர் ரெடி பண்ணி தருவாரா என நக்கலாக கேட்டு சிரித்தான்....
சங்கீதா: நீ இந்த கேஸ்ல எல்ப் பண்ணுறனு சொன்ன கவர்மெண்ட் எதுவும் செஞ்சு தரும் கௌதம்
கௌதம் : நாளைக்கு எனக்கு அப்பாய்ண்மெண்ட் ஆர்டர் வேணும்....
என்ன யாரும் கட்டுபடுத்த நினைக்ககூடாது என்ன நீங்க தேடுற குற்றவாளி ரொம்ப பக்கத்துல தான் இருக்கான்...
சங்கீதா: ஏய் கௌதம் என்ன சொல்லுற இன்னைக்குதான் நீ க்ரைம் ஸ்பாட்டுக்கு வந்த அதுக்குள்ள எப்படி...
கௌதம்: டே ஒன்ல இருந்து இந்த கேஸ் கவனிக்குறேன் சங்கீ...
சங்கீதா: ஓ... அப்புறம் வேற...
கௌதம் : அவங்க மட்டும் இல்ல இன்னும் கூட ஒரு பதினெட்டு பேர் காணமல் போவாங்க அதுவும் ஆண்கள் காணம போவாங்க....
(செல்வியின் வாய் வேலையை ரசித்துக்கொண்டே கேட்கிறார்)
அம்மா: அதையேன் கேக்குறீங்க மாப்ள
இவனுக்கு ஒரு 10 வயசு இருக்கும் போது என் தங்கச்சி வீட்டுக்கு போய் இருந்தோம் அப்போ உங்க மாமாவும் என் தங்கச்சுயும் கொஞ்சம் அப்படி இப்படி இருந்தாங்க இத இவன் பாத்துட்டு என் கிட்ட வந்து சொல்லி இருந்தா கூட பரவாயில்லை வீட்டுல எல்லார்க்கும் கேக்குறமாதிரி சத்தமா கத்தி சொல்லிட்டான் அப்பாவும் சித்தியும் ரூம்ல துணி இல்லாம இருக்காங்க சித்தி வலிக்குது சொன்னாலும் அப்பா கேக்காம ஏதோ பண்ணிட்டு இருக்காரு அவங்க காலுக்கு நடுவுலனு சொல்ல எல்லார் முன்னாடியும் மானம் போச்சு இது எங்க வீட்டுல நடக்கிறது சகஜம்னாலும் அவனுக்கு அது அப்போ தெரியாத வயசு அதனால என் தங்கச்சி வீட்டுகார் சொன்ன மாதிரி இவன ஹாஸ்டல்ல சேர்த்துட்டோம் மாப்ள னு அவருக்கு தன்னோட முலை பால் கொடுத்துகிட்டே நடந்தது எல்லாமே அம்மா சொல்லி முடிச்சா...
அந்த ரூம்ல அப்பா செல்விய கூப்பிட அப்போ என் வீட்டு கதவு தட்டுற சத்தம் கேட்க நான் மெதுவா போய் மாடி வழியா யார் வந்ததுனு பார்க்க நான் எடுத்த முதல் கேஸ் ஓட அக்யூஸ்ட்னு ப்ரூஃப் பண்ண முடியாம போனவங்க... அதாவது கமிஷ்னர் ஓட மகன் அப்புறம் அவன் ப்ரண்ட்ஸ் கொஞ்சம் அடி ஆளுங்க...
நான் அப்போதான் கவனிச்சேன் என் துப்பாக்கி வண்டிலயே வச்சுட்டு வந்துட்டேனு...
அப்பா அம்மா எல்லாரும் கதவு தட்டுற சத்தம் கேட்டதும் நான்தான் வந்து இருக்கேனு நினைச்சு அவங்க அவங்க வேலைய பாக்குற நல்லவங்க மாதிரி மாரிட்டாங்க...
நானும் என்னதான் நடக்குதுனு பொறுத்து இருந்து பார்க்க ஆரம்பிச்சேன்....
என் அப்பா கதவை தொறக்க ஒரு பெரிய கட்டை அவர் தாடையை பதம் பார்க்க அவர் அந்த இடத்துலயே மயங்கி விழுந்தார்
அம்மா அக்கா மாமா செல்வி எல்லாரும் பதறி போய் வர அந்த அடி ஆளுங்க அவங்கள தடுத்து மாமாவை கயிறுல கட்டி போட்டாங்க அம்மா அக்கா செல்வி மூனு பேரும் கெஞ்ச அந்த ரவுடிங்க அவங்க கிட்ட நெருங்கி அம்மாவோட புடவையை உருவும்போது நான் பாஞ்சிபோய் தடுக்க என் பின் மண்டைல பலமான அடி ஒன்னு விழ நானும் அங்கயே மயங்கி விழ.....
கண்விழித்து பார்க்கும் போது மணி 12 தாண்டி இருந்தது மண்டையில் பலமான வலி நான் கண் திறந்ததும் கமிஷ்னர் பையன் கிரி மாப்ள கண்ண தொறந்துட்டான் கேம் ஆரம்பிங்கடா...னு கத்த
எனக்கு நேர் எதிரே ஒரு சோபா போட பட்டு இருந்தது
அதில் அம்மா அக்கா செல்வி மூவரும் வரிசையாக அமர்ந்து இருக்க அந்த ரவுடிகளின் கையில் கத்தி அது அவர்களின் கழுத்தில் இருந்தது...
மற்றொரு ரவுடியின் கத்தி என்னையும் மாமாவையும் நோக்கி இருந்தது
கத்தி முனையில் என் குடும்ப குத்து விளக்குகளின் கற்பு பறிபோக நானே காரணமாகி போனேன் என் எண்ணி கண்ணீர் வடிக்க தொடங்கினேன்...
கிரி: முதலில் அம்மாவிடம் சென்று உன் பேர் வயசு என்னடி என கேட்க
எனக்கோ எவனோ ஒரு பாடு நம்ம அம்மாவை இப்படி வாடி போடினு கூப்பிடுறானேனே வேதனை அதிகம் ஆனது....
இதையெல்லாம் சிந்திக்கும் போது என் போன் சினுங்கியது...
சங்கீதா கால் செய்து இருந்தால்
கௌதம்: சொல்லு சங்கீதா...
சங்கீதா: என்ன இன்னும் அதையேதான் நினைச்சுட்டு இருக்கியா
நான் இன்னைக்கு வராம இருந்து இருக்கலாம்ல கௌதம் என்னால்தான் உனக்கு இப்படி ஆச்சு இன்னைக்கு மன்னிச்சுரு
கௌதம்: அதை விடு என்ன ஆச்சு கேஸ் ஏதாவது தடயம் கெடச்சுதா....
சங்கீதா: இல்லை கௌதம் நீ தான் உதவ மாட்டேனு சொல்லிட்டு
கௌதம்: சரி உனக்காக நான் பண்ணுறேன் ஆனா எனக்கு என் பதவி திரும்ப வேணும் எனக்கு நான் சொல்லுறத கேக்குற மாதிரி 10 பேர் வேணும் உங்க கமிஷ்னர் ரெடி பண்ணி தருவாரா என நக்கலாக கேட்டு சிரித்தான்....
சங்கீதா: நீ இந்த கேஸ்ல எல்ப் பண்ணுறனு சொன்ன கவர்மெண்ட் எதுவும் செஞ்சு தரும் கௌதம்
கௌதம் : நாளைக்கு எனக்கு அப்பாய்ண்மெண்ட் ஆர்டர் வேணும்....
என்ன யாரும் கட்டுபடுத்த நினைக்ககூடாது என்ன நீங்க தேடுற குற்றவாளி ரொம்ப பக்கத்துல தான் இருக்கான்...
சங்கீதா: ஏய் கௌதம் என்ன சொல்லுற இன்னைக்குதான் நீ க்ரைம் ஸ்பாட்டுக்கு வந்த அதுக்குள்ள எப்படி...
கௌதம்: டே ஒன்ல இருந்து இந்த கேஸ் கவனிக்குறேன் சங்கீ...
சங்கீதா: ஓ... அப்புறம் வேற...
கௌதம் : அவங்க மட்டும் இல்ல இன்னும் கூட ஒரு பதினெட்டு பேர் காணமல் போவாங்க அதுவும் ஆண்கள் காணம போவாங்க....