Adultery ரக்ஷனாவோடு ஒரு நாள்...
ரக்ஷனாவோடு ஒரு நாள்....பகுதி - 25




வருடம் : 2009

இடம்     : சேது மற்றும் தீக்ஷாவின் பள்ளி..

பள்ளிகள் முடிந்து பெல் அடித்ததும் உற்சாகமாக தங்களது பைகளை முதுகில் சுமந்தபடி தடதடவென்று ஓடிவரும் பள்ளி மாணவர்களை பார்த்தவாறு வாசலில் நின்றிருந்தனர் பெற்றோர்கள் பலர்!..அதில் இன்னிசையும் தன்னுடைய மகன் சேது  மற்றும் தன்னுடைய ஆசை குட்டி வாண்டு மருமகளான தீக்ஷாவின் வரவிற்காக காத்திருக்க, அந்த இருவரும் வந்து சேர்ந்தனர் முகத்தை தூக்கி வைத்துக் கொண்டே!..

அவர்கள் தன் அருகில் வந்ததும், தன்னுடைய இரு பக்கமுமாக அவர்களது கைகளை பிடித்துக் கொண்டு வீட்டிற்கு போய்க்கொண்டிருந்தாள் கதை பேசிக்கொண்டே...

"என்ன மருமகளே ?.. ஏன் மூஞ்ச இப்டி வச்சிருக்க?.."

"ம்ம்ம்..??? எல்லா ஓ மவனாலதான்.."

"ஏன்?..என் மகன் என்னடி பண்ணான்?.."

"ஒரு சாக்கி வாங்கித் தர சொன்னா ரொம்ப பண்றான்!.."

"அறிவு, ஏன் ராசா நீ பாப்பாக்கு சாக்கி வாங்கி தரல?.."

"ம்மா..என் கிட்ட இருந்ததே ரெண்டு ரூவாதான்,..எனக்கு வாங்கவே பத்தல..அப்பறோ எப்டி இவளுக்கு வாங்கி தருவேன்...போம்மா!...அவ மட்டும் எனக்கு என்ன வாங்கியா தரா?.."

என்று கூறிய அவனை உற்று  பார்த்துவிட்டு, தனது மருமகளுக்கு 
வேண்டியதையெல்லாம் வாங்கி தந்தாள்  இன்னிசை!..

தீக்ஷாவின் வீடும் சேதுவின் வீடும் ஒரே காம்பவுன்டில் இருக்கும்...ஒரளவு நல்ல விசாலமான காம்பவுன்டில் அமைந்திருக்கும் அந்த சந்தில் கரண்டு கட்டாகும் போதெல்லாம், அந்த ஏரியாவின் சின்ன வாண்டுகள் இந்த காம்பவுன்டின் இருட்டை பயன்படுத்தி ஒழிந்து கொள்ளும்!..

எப்போதும் போல் அவர்கள் வீட்டில் நுழைந்தவுடன் கரண்டானது தனது வேலையைக் காட்டிவிட்டு ஜகா வாங்கிட, தீக்ஷாவை அவளது வீட்டில் விட்டு விட்டு, தன்னுடைய வீட்டிற்குள் நுழைந்தவுடன் தன் ஆசை மகனை முகத்தை கழுவி வரச்சொல்லி டீ போடத் தொடங்கினாள் இன்னிசை...அவனும் இதர வேலைகளை முடித்து விட்டு, இன்னிசையின் சுவையான தேநீரை சுவைக்க ஆயத்தமாகி, சூடாகி கொண்டிருக்கும் டீயை பார்த்தவாரே சமையலறையில் உள்ள ஸ்லாப்பில் உட்கார்ந்தான் தாளம் போட்டுக் கொண்டே...

அவன் வரவை எதிர்ப்பார்த்திருந்த இன்னிசையும் தன் ஆசை மகனின் புறம் திரும்பி, 

"அறிவு!.."

"சொல்லுமா!.."

"அம்மா என்ன சொன்னாலும் கேப்பேல்ல சாமி?.."

"ஏன் மா?..நீ சொல்லி நா எப்ப கேக்காம இருந்துருக்கேன்?.."

"ம்ம்ம் சேரி!..உன்கிட்ட அம்மா என்ன சொல்லிருக்கேன் அறிவு?..எப்பவும் மத்தவுங்க என்ன கேட்டாலும் உதவி பண்ணனும்னு சொல்லிருக்கேன்ல?..
அதுவும் ஒரு உதவி பண்றோம்னா அதோட பலன எதிர்ப்பாக்காம பண்ணனும் சாமி!.."

"நா அதெல்லாம் பண்ணுவேன்மா!.."

"இல்லையே, இன்னிக்கி என் மருமக கேட்டு நீ இல்லன்னு சொன்னேல்ல?.."

"அது...ஹான் எனக்கு காசு இல்லேல்ல?..நா என்ன பண்ணுவேன்?.."

என்று அப்பாவியாக கேட்கும் தன் மகனை பாசமாக பார்த்துவிட்டு, 

"அப்டி இருக்க கூடாது அறிவு!..எப்பவும் நம்ம கிட்ட ஒருத்தவுங்க ஒரு உதவி கேட்டு வர்றாங்கன்னா, அத எப்டியாவது பண்ணி குடுத்துறனும்!..நம்மகிட்ட இவ்ளோதான் இருக்குன்னு நினைச்சு நாம அவுங்களுக்கு உதவி பண்றது நிறுத்துறது நல்லது இல்ல அறிவு!..
இனி எப்பவும் அடுத்தவுங்க என்ன கேட்டாலும் தயங்காம செஞ்சு குடுக்கனும் சரியா?.."

அம்மாவின் அறிவுரையை நன்றாக கேட்டுக் கொண்ட சேது, அவளது உள்ளங்கையை பிடித்து இழுத்து, சத்தியம் செய்து ஒரு கிள்ளு கிள்ளிவிட்டு, 

"இனி எப்பவும் நா எல்லாருக்கும் உதவி பண்ணுவேன்மா சரியா?.."

என்று கூறிய மகனின் கன்னத்திற்கு ஆசை முத்தம் குடுத்து விட்டு அவனுக்கு சுவையான தேநீரையும் பள்ளியில் இருந்து வரும்போது வாங்கி வந்திருந்த வடையையும் குடுக்க, தேநீரை சுவைத்துக் கொண்டே, வடையை ஆசையாக உட்கொள்ளும் மகனை பாசமாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் இன்னிசை!..

குடித்து முடித்த சேது தீக்ஷாவுடன் விளையாட ஏரியா பொடிசகளுடன் 
வெளியே சென்றுவிட, பாத்திரங்களை எடுத்து சிங்க்கில் போட்டுவிட்டு, இட்லிக்கு மாவாட்ட பின் பக்கமிருக்கும் அம்மிக்கல்லில் சென்று உட்கார்ந்து மாவாட்ட தொடங்கினால்..கால் மணிநேரம் நகர்ந்து முடிந்த வேலையில்....

மேகமூட்டங்கள் ஒன்று கூடி மின்சாரமில்லாத மாலை நேரத்து இருளில் மூழ்கியிருந்த இடத்தை இன்னும் இருட்டாக்க, சிறிது சிறிதாக மழை தூற ஆரம்பித்து பிறகு சட்டென்று பிடித்து கொண்டு பேயாட்டம் ஆடியது...

"அச்சச்சோ, அறிவு வேற வெளிய போனானே...என்ன பண்றானோ?.."

என்று புலம்பியபடி எழுந்து வெளியே எட்டி பார்க்க, ப்ளாஸ்டிக் பையை தலையில் வைத்தபடி அங்கு ஓடி வந்து கொண்டிருந்த ஒரு பெண்ணை பார்த்து, 

"மலரக்கா, என் பையன பாத்தியா?.."

"தெரியலயேடியம்மா...பாக்கலையே..."

என்று சொல்லி விறுவிறுவென ஓடிச் சென்ற அந்த பெண்மணியை பார்த்து பெருமூச்சு விட்டுக்கொண்டு, தனது வீட்டிற்கே வந்து மாவுகளால் அலங்கரித்த தனது கையால் சிங்க்கில்  வைத்து கழுவி விட்டு, வீட்டில் உள்ள தனது கணவரின் படத்திற்கு முன் உட்கார்ந்து விட்டாள் இன்னிசை...

இங்கு சேதுவோ, மழையிலும் குளிரிலும் இருந்து தப்பிக்க, தனது நண்பர்களான சிறு வாண்டுகளுடன் ஒதுங்கியிருந்தான் ஒரு இடத்தில்..
மழை ஆரம்பித்த சிறிது நேரத்திற்கெல்லாம் காவியா என்னும் தோழியுடன் அவளது வீட்டில் அடைக்கலமாகியிருந்த தீக்ஷாவினை வருத்தெடுத்துக் கொண்டிருந்தான் சேது!..தன்னையும் கூப்பிட்டு சென்று இருக்கலாம், எப்போதும் தன்னைவிட சில மேல்தட்டு பணக்காரர்களிடம் அதிகம் ஒன்ற ஆரம்பித்திருந்த தீக்ஷாவினை சிறிது சிறிதாக வெறுக்கவே ஆரம்பித்திருந்தான் சேது!..

'இவளுக்கு போய் உதவி பண்ண சொன்னா பேரு என் அம்மா!..ம்ஹூம்!..
சரியான சுயநலவாதி!..'

என்று மனதிற்குள் திட்டிக் கொண்டிருக்க, அப்போது அவன் நண்பன் காசி என்பவன் அவனை அருகில் இருக்கும் அவனது வீட்டிற்கு அழைக்க, சேதுவும் மழை தூரல் நின்றதும் வீட்டிற்க்கு செல்லலாம் என்க வேண்டி காசியின் வீட்டை நோக்கி நகர்ந்தான்,.. பாவம் அவனுக்கு தெரியவில்லை, தான் உயிராக நினைக்கும் தாயின் உயிர் மூச்சு இன்றுடன் விண்ணிற்கு பறந்து அடைக்கலமாகப் போகிறதென்று!..

இடி மின்னலுடன் கூடிய மழை அடித்து பெய்து கொண்டிருக்க, காவியாவுடன் விளையாடிவிட்டு வீட்டிற்கு வந்து கொண்டிருந்தாள் தீக்ஷா மழையினில் நனைந்த படியே..கிட்டத்தட்ட இரண்டு சிறிய சந்துகளை கடந்தால் அவளது வீட்டை அடைந்துவிடலாம்!..ஆதலால் தான் மழையை பொருட்படுத்தாமல் வந்து கொண்டிருந்தாள் வேகமாக!.. அவளுக்கு ஏனோ சேதுவையும் அழைத்து போயிருக்களாமோ என்று  தோன்றியதால் சேதுவும் வீட்டிற்கு சென்றிருப்பான் என எண்ணி, வீட்டின் காம்பவுண்டை அடைந்தவளுக்கு முதலில் தெரிந்ததே ஒரு ஆளின் உருவம் தான்!...சிறுமியாக இருக்கும் அவளுக்கு அங்கு நின்றிருந்த கொடூரனின் எண்ணம் தெரிய வாய்ப்பில்லை தான்..

இம்மனிதன் செய்யப்போகும் காரியம்தான் தன்னுடைய வாழ்நாளில் இரு நல்ல உள்ளம் கொண்ட மனிதர்களை இழக்கப்போகிறோம் என்பது தெரியாமல் அவரருகில் சென்று, 

"யாரு ஆங்கிள் நீங்க?.இங்க எதுக்கு நின்னுட்ருக்கீங்க?.."

என்று வினவ, திடுக்கிட்டு திரும்பினார் அந்த மனிதர், கருமை நிறம் படர்ந்த அந்த மனிதரை பார்த்தவுடன் திக்கென்ற பயம் பரவியது தீக்ஷாவிற்கு...முகத்தில் மாஸ்க் ஒன்றை அணிந்திருந்த அந்த மனிதனோ அவளுடைய கண்களில் தெரியும் மிரட்சியை பார்த்துவிட்டு, அவளுடைய அருகில் சென்று, 

"பாப்பா,..இங்க கொஞ்சம் வா!.."

என்று அவளது கையை பிடித்து இழுத்துக் சென்று, சத்துக்கு இடது புறத்தில் இருக்கும் ஒரு மாடி படி விளிம்பில் நிறுத்தி வைத்து, 

"பாப்பா, இங்க இன்னிசைங்குறவுங்க யாரு?...அவுங்க வீடு இந்த காம்பவுண்ட்ல இருக்கா, இல்ல மாடியா?.."

என்று கேட்ட அந்த மனிதனின் முகத்தை பார்த்து பயத்தை அவள் வாயை திறக்காமல் இருக்க, அவளுடைய பயத்தை பார்த்து சிரித்துவிட்டு, தன்னுடைய பின் பாக்கெட்டில் சொறுகியிருந்த ஒரு சாக்லேட்டை நீட்டி, 

"இந்தா இத வச்சிக்க, அதுக்கு பதிலா நா செல்றத நீ செய்யனும்!..செய்வாயா?.."

அந்த சாக்லேட்டையே பார்த்துக் கொண்டிருந்த தீக்ஷாவிற்கு இதை வாங்கி வைத்து, சேதுவை நாளை வெறுப்பேத்தலாம் என்று எண்ணிக் கொண்டிருந்தாள், அதேநேரம் தீக்ஷா திடீரென்று அவரை பார்த்து, 

"ஆமா?..நீங்க ஏன் அத்தைய பாக்கனும்?.."

"அவுங்களுக்கு உடம்பு முடியலப்பா!..எனக்கு ஃபோன் பண்ணிருந்தாங்க நா டாக்டர் தான அதான் எனக்கு கால் பண்ணி வீட்டுக்கு வர சொல்லிருந்தாங்க!.."

என்று கூறி அந்த சாக்லேட்டை நீட்டி, 

"இந்த சாக்லேட்ட வச்சிக்கோ, இத வச்சிக்கிட்டு வெளிய உக்காந்து சாப்டுட்டே யாரு உள்ள வந்தாலும் விடாத சரியா.., நா உள்ள போய்  உங்க அத்தைக்கு மாத்திர மருந்தெல்லாம் கரெக்டா குடுத்துட்டு வந்துருவேன் சரியா!..நீ மட்டும் அங்கிள் சொன்னத செஞ்சேன்னு வை, அங்கிள் உனக்கு வரும்போதெல்லாம் பெரிய பெரிய சாக்லேட்டா வாங்கி தரேன் !.."

என்று கூறி அந்த சிறுமியின் மனதில் ஆசையை விதைத்துக் கொண்டிருக்க, அந்த பக்கமாக மழைக்கு ஒதுங்கியிருந்த ஒரு கிழவன் தீக்ஷாவை பார்த்து, 

"பாப்பா யாருடா இது?.. வித்தியாசமா இருக்காரு..இவர நா இதுக்கு முன்ன இங்க பாத்ததே இல்லையே?..உனக்கு தெரிஞ்சவரா?.."

என்று கேட்டதற்கு அந்த மர்ம மனிதனுக்கு முன்னால் தீக்ஷா, 

"ஆமா எங்க மாமா தான்!..வைத்தியம் பாக்க இங்க வந்துருக்காரு!.."

என்று கூறிவிட்டு, சாக்லேட்டை பிரிக்க, அந்த பெரியவரும் மழை நிற்பது போல் இல்லை என்று தெரிந்தவுடன் தெரு முக்கில் இருந்த டீக்கடை நோக்கி ஓடினார் தஞ்சமடைய...அந்த சிறுமியை பார்த்து சிரித்துவிட்டு இன்னிசை வீட்டை நோக்கி சென்று கொண்டிருந்தான் அந்த மர்ம ஆசாமி...அவளின் வீட்டு வாசல் திறந்திருக்க, உள்ளே இருக்கும் ஒரு தனி ரூமில், மாலை போட்டு, ஃபோட்டோ போட்டு  வைத்திருந்த அவள் கணவனின் படத்தினை பார்த்துக் கொண்டிருந்த இன்னிசையை ஓரம் நின்று பார்த்துவிட்டு வாசல் கதவை அடைக்க, அந்த பேயாட்டம் ஆடிய மழையின் காரணமாக மூடிய கதவில் இருந்து வரும் சத்தம் கூட அவளுக்கு கேட்கவில்லை பாவம்!..

அந்த மர்ம ஆசாமி அவளை பார்த்துவிட்டு முன்னேறி அவளது தோலை தொட, வெடுக்கென்று தட்டிவிட்டு பெரும்பயத்துடன் சிலிர்த்து எழுந்த அவளது முன் ஒரு மர்ம ஆண் தெரிவதை பார்த்து, வாய்கள் நடுங்க,..

"யா..யா...யாரு..நீங்..க?..."

என்று திக்கி திணறி பயத்தில் வெடவெடத்து போய் கேட்க, அந்த மனிதரோ அவளை நெருங்கி, 

"பரவால்ல நல்லா பால் மாடு மாதிரி தான் இருக்க!..அப்டியே இங்க வந்தேன்னா, உன்ன மெல்லமா வலியில்லாம ரெண்டு பேருக்கும் சுகம் தர மாதிரி ஓத்துட்டு போயிடுவேன்!..
அப்டி இல்ல நா மொரண்டு தான் புடிப்பேன்னு சொன்னா..."

என்று தனது கைகளை தேய்த்துக் கொண்டு அவளது அருகில் நெருங்க, அவள் துடித்து பின்னால் ஓட்டி நின்று பின்னந்தலை சுவற்றில் தட்டப்பட்ட நிலையில் தடுமாற்றத்துடன் நிற்க, அவளது அருகில் சென்றவன், சேலைத் தலைப்பை தொட்டு இழுக்கப் போக, தன் மானத்தை காப்பற்ற, தன் கை தானாக அவளது உரவப்படப்போகும் சேலையை வலது கையால் பிடித்து வைத்திருக்க,  
அந்த மர்ம ஆசாமியின் வலுவான பிடியினால், அவளின் பலத்தை முட்டி மோதி ஜெயித்து சேலையை உருவ, கூனிக்குறுகி நின்றாள் இன்னிசை!..

"ப்ளீஸ்!...போ.. போயிடுங்க!....நா...நா..என்..ன தப்பு பண்..ணேன்?.."

என்று கேட்டவளிடம் கன்னத்தை பதம் பார்க்க, விழுந்த அறையின் தாக்கத்தால் சுவற்றை போய் முட்டி நெற்றியில் இரத்தத்தை பரிசாக வாங்கினாள்!..அவளின் கூந்தலை பிடித்த அடுத்த நிமிடம் நெஞ்சை பிடித்து சரிந்த அவள் பேசுவதற்கு நா எழவில்லை!.. சந்தர்ப்பம் எல்லாம் ஒன்றாக சேர்ந்து அவளின் நேரத்தை நரகத்தை நோக்கி தள்ள சிறிது சிறிதாக நெஞ்சை பிடித்து சரிந்து கீழே விழுந்தாள் இன்னிசை!..

அவள் நெஞ்சை பிடித்து சரிந்து விலுக, 
அந்த மர்ம ஆசாமி அவளது அருகில் சென்று அவளது மூக்குக்கு அருகில் கை வைத்து மூச்சு இருக்கிறதா என்று பார்க்க, மிதமான மூச்சு காற்று வர, 
அந்த மர்ம ஆசாமி சுற்றி முற்றி பார்த்துவிட்டு, தனது ஃபோனை எடுத்து சில இலக்க எண்களை அழுத்தி காத்திருந்து விட்டு, ஃபோன் அட்டன் செய்ய பட்டதும், 

"ஹலோ!..எல்லாம் சொதப்பிரும் போல இருக்கு ஜனா!.."

"என்னடா ஆச்சு?.."

"அவ நெஞ்ச பிடிச்சிட்டு கீழ விழுந்துட்டா,..."

என்று சொல்லிக்கொண்டே விழுந்து கிடந்தவளின் அருகில் சென்று, அவளது மணிக்கட்டை பிடித்து பார்த்து, 

"பல்ஸ் வேற குறைஞ்சிக்கிட்டே வருது!.."

"அவள சாகடிக்கனும்னு தான ஃபோன்?.."

"ஆமா!..ஆனா, அதுக்கு முன்னாடி அவள திகட்ட திகட்ட அனுபவிக்கனும்னு தான் நினைச்சு வந்தேன், பாத்தா ஒரு அறைக்கு நெஞ்ச பிடிச்சிட்டு கீழ விழுந்துட்டா!.."

"டேய், மூச்சு கொஞ்சம் இருக்குங்குறேல்ல, சோலிய முடிக்கிறதுக்கு முன்னாடி அவள அனுபவிச்சிட்டு அப்டியே அவ கதைய முடிச்சிட்டு வந்திடு சரியா?.."

"ம்ம்ம்....செரி!.."

என்று ஃபோனை வைத்தவன், அவளின் அருகில் சென்று தனது ஆடைகளை களைத்து மிருகத்தனமாக வேட்டையாடினான் பாவிமகன்!..
அவன் குடுத்த வலியில் நெஞ்சை பிடித்து மயங்கியிருந்த இன்னிசை  தனது கண்களை முழித்து பார்த்தாள்!..பார்த்தவளுக்கு  தன் நிர்வாணமான உடம்பில் மேல் எவனோ ஒரு கையவன் உடம்பு படர்ந்திருப்பதை பார்த்து, கண்களில் இருந்து வந்த கண்ணீர் அவளது கன்னத்தை நனைக்க, 
காம மிகுதியால் அந்த கண்ணீரையும் விடமால் உறிஞ்சியபடியே அவளது உயிரை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக காவு வாங்கினான் அந்த மர்ம ஆசாமி...

தன்னுடைய பல நாள் ஆசையை தீர்த்துக் கொண்டவன் போல் அவளது மேல் படர்ந்திருந்தவன் அவளது முகத்தை தனது கைகளால் அளந்து கொண்டே திடுமென அவளது கழுத்தை நெரிக்க, அவளுக்கு மூச்சு முட்டி இருக்கின்ற நரம்புகளெல்லாம் முகத்தில் அச்சு போல் தெரிய, துடித்துக் கொண்டிருந்தாள் பாவம்!..இப்படி ஒரு சாவு எதிரிக்கு கூட வரக்கூடாது என்பது போல் இருந்தது அவளது சாவு!..

எல்லாம் முடித்தவன் அவளின் மேல் சேலையை தூக்கி எரிந்து விட்டு, பின் காம்பவுண்டு வழியே ஏரி குதித்து பின் பக்க தெருவில் உள்ள ஏரியாவின் பாதையை நோக்கி சென்று கொண்டிருந்தான் அந்த அயோக்கிய பரதேசி!..

வெளியே உட்காந்திருந்த தீக்ஷாவை அவளது அம்மா வெளியே வந்து சத்தமிட்டுக் கூப்பிட, படியில் உட்காந்திருந்து சாக்லேட்டை சாப்பிட்டு விட்டு, அதன் கவரையும் விட்டு வைக்காமல் நக்கி கொண்டிருந்த தீக்ஷாவின் மண்டையில் ஒரு தட்டு தட்டி, 

"ஏண்டி இம்ச புடிச்சவளே!..உன்ன எங்கெல்லாம் தேடுறது?...இங்க உக்காந்து என்ன பண்ணிட்டு இருக்க, ஆமா,...இந்த சாக்லேட்ட முதல்ல யாரு வாங்கி கொடுத்தா?.."

"ஒரு டாக்டர் அங்கிள் தான் வாங்கி குடுத்தாரும்மா!.."

"டாக்டர் அங்கிளா?.."

என்று முகத்தை சுருக்கியவள் அவளிடம் என்னதென்று கேட்க, தீக்ஷாவும் அம்மாவிடம் அந்த மர்ம ஆசாமி சொன்னதை அப்படியே அச்சு பிசகாமல் சொல்ல, அவளது பொடனியில் ஒன்று போட்டு, 

"கூறுகெட்டவளே!..எவன் என்னத்த குடுத்தாலும் வாங்கி வாயில போட்டுக்குவியா?...இங்க வந்து தொல!.."

என்று அவளையும் இழுத்துக் கொண்டு இன்னிசையின் வீட்டு வாசலை அடைய, கதவு உள்பக்கமாக பூட்ட பட்டிருப்பதை அறிந்து கதவை தட்டினாள்!..வெளியில் பூட்டு போடாமல் உள்ளே மட்டும் பூட்டு போட்டு இருக்கும் ரகம் இன்னிசை இல்லையே என்று எண்ணிக்கொண்டு கதவை பலமாக தட்ட, கதவு திறக்க படவில்லை என்று தெரித்ததும், பயத்தில் அந்த மழையிலும் பக்கத்து வீட்டு ஆட்களை அழைத்து கதவை திறந்து உள்ளே நுழைந்தவர்களுக்கு தெரிந்தது நிர்வாண உடம்பில் மேல் சேலை எசகு பிசகாக படர்ந்திருந்த அவளது இறந்த உடல்தான்!..

துக்கம் தொண்டையை அடைக்க, அவளது இறந்த உடலை பார்த்து உள்ளே நுழைந்த ஆண்கள் அனைவரும் தலையை திருப்பிக் கொள்ள, பெண்கள் அனைவரும் அதிர்ச்சியாகி பின்னர் கதறி அழத்தெடங்கினர்!..அதுவும் தீக்ஷாவின் அம்மா ராகவியின் குறளில் அந்த தெருவில் உள்ள சனமே கூடிவிட, அங்கு சிறிது நேரத்திற்கெல்லாம் கூட்டம் கூடி போலீஸுக்கும் அழைத்து நடக்க வேண்டிய காரியங்களை பார்க்கலாயினர்!..

தன் நண்பனின் வீட்டில் நேரத்தை செலவலித்த சேது, மழை சிறிது மட்டுப்பட்டதும், தனது வீட்டை நோக்கி ஓடிக்கெண்டிருந்தான் பசியோடு!..
அவனது தெருவை அடைந்து சிறிது அடியெடுத்து வைத்ததும், அவனது கண்களுக்கு தெரிந்தது, தனது வீட்டை சுற்றி நின்ற கூட்டத்தை தான்!..ஒன்றும் புரியவில்லை ஆயினும் ஏதோ ஒரு தப்பு நடந்திருப்பதாக உள்ளுணர்வு கூற, காரணமே இல்லாமல் கால்கள் நடுங்க கூட்டத்தை நோக்கி அடியெடுத்து வைத்து நெருங்கி சென்றதும் அவனை பார்த்து ஓடிவந்து கதறி அழத்தொடங்கினாள் ராகவி!..

சொந்தம் என்று யாரும் இல்லாமல் இருந்த இன்னிசைக்கும் அவனது மகனுக்கும் துணையாய் இருந்து சொந்தங்கள் போல அரவணைத்திருந்த 
ராகவிக்கு அழுகை நின்றபாடே இல்லை!..அவளது அழுகையை பார்த்தவனது கால்கள் நகர மறுத்தது, 
அப்போது அவனது காதில் விழுந்த அந்த வார்த்தை...

"அய்யோஓஓஓஓ!!!...உன் அம்மாவ கொன்னுட்டாய்ங்க தாசு!!...."

என்று கதறிச்சொன்ன அந்த வார்த்தைகளை கேட்டு நெஞ்சில் நெருப்பே பரவியது போல் ஒரு மாயைக்கு உண்டாகிப் போனான்!..
அருகில் இருந்த ஒரு ஐயா சரியாக அந்த நேரம் பார்த்து போலீஸிடம் புகார் அழித்துக் கொண்டிருந்த பேச்சு சத்தம் அவனை எட்ட தலையை அவரை நோக்கி திருப்பி அவர் சொல்வதை கேட்க ஆரம்பித்தான்!..

"சொல்லுங்க ஐயா!..யாராவது சந்தேகப்படும்படி பாத்தீங்களா?.."

"ஆமாங்கைய்யா மொகத்துல மாஸ்கு போட்டு ஒரு ஆளு நம்ம ராகவி மககிட்ட பேசிட்டு இருந்தது கேட்டேனுங்க!.."

"யாரு அந்தா அழுதுட்டு இருக்கே அந்த பாப்பாவா?.."

என்று தூர நின்று தனது அத்தை இன்னிசையின் முகத்தை பார்த்து தேம்பி தேம்பி அழுதுகொண்டிருந்த தீக்ஷாவினை கைகாட்ட, 

"ஆமாங்க ஐயா!..அதுதானுங்க.."

"அது சரி, அந்த நேரத்துல இந்த இடத்தில உங்களுக்கு என்ன வேலை?.."

என்று போலீஸ் முளையை பயன்படுத்தி அந்த பெரியவரின் மேல் சந்தேகம் வைத்து கேட்க, அதற்கு அவரோ,..

"சார் மழைக்கு ஒதுங்கலாமுன்னு வந்தேனுங்க!..அப்போன்னு பாத்து தீக்ஷாக்கிட்ட அவுங்க மாமாவோ யாரோ வந்து பேச்சுக் குடுத்துட்டு இருந்தாருங்க, 
அந்த பாப்பாவே நல்லா சிரிச்சு பேசிட்டு தாங்க இருந்தது!..அது பாத்துட்டு தான் நானும் அங்கிருந்து போனேனுங்க!.."

என்று சொல்லிய அடுத்த நொடி, தனது கூந்தலை இழுத்து கட்டியவள்,  விலக்கமாரை எடுத்து சாத்து சாத்தென்று சாத்தினாள் தீக்ஷாவை!..
ராகவி அவளை திட்டிக்கொண்டே அடித்துவிட்டு பேசிய பேச்செல்லாம் கேட்டவனின் மனதில் தீக்ஷாவிற்கு மறுபெயர் வெறுப்பு என்று மொழி பெயர்க்கும் அளவிற்கு மாறிப்போனது!.. 

சொந்தங்கள் என்று சொல்வதற்கு யாரும் இல்லாமல் ஒரே இரவில் அனாதையாகிப் போன சேதுவிற்கு 
மனது இறுகி போனது, உடல் ரணமானது!..

சமநிலையில் உள்ள ஒரு மனிதனின் மனதில் கை வைத்தாள் அவனின் இன்னோரு அவதாரம்தான் என்ன?..

அதற்கு மறுபெயர் தான் கடந்த காலத்தை நினைத்து பார்த்து கண்ணீர் சிந்திக்கொண்டிருந்த சேதுபதி தாசன்!..


இன்னிசை!..

[Image: 98469131.cms?_gl=1*7ei7bo*_ga*YW1wLUY0OF...M2SEZ6SG4.]
[+] 1 user Likes மணிமாறன்'s post
Like Reply


Messages In This Thread
RE: ரக்ஷனாவோடு ஒரு நாள்... - by மணிமாறன் - 22-09-2023, 12:36 AM



Users browsing this thread: 14 Guest(s)