Incest வீட்டுட்டுக்கு வீடு

[Thestoryteller5]

என்னுடைய பிளாட்டுக்கு வந்து கதவை திறந்து உள்ளே சென்று பேக்கை டிவி அருகே வைத்து விட்டு தண்ணி குடிக்க கிச்சனுக்கு சென்றேன்.

அர்ச்சணா " என்னடா வரதுக்கு சாய்ந்திரம் ஆகிடும்னு சொன்ன?"

"இல்லை பெரிம்மா..போன வேல முடிஞ்சிடுச்சு. அதான் சீக்கிரம் வந்துட்டேன் "

" மதியம் சாப்ட்டியா? இல்லையா?"

"இல்ல பெரிம்மா...டைம் கிடைக்கல "

"அப்போ நான் குடுத்த அந்த நூறுவா இருக்குல்ல?"

"இருக்கு "

" அப்போ அதுக்கு போய் முட்டை வாங்கிட்டு வந்துடு.அப்புறம் எல்லாரும் சாப்பிடலாம்"

"சரி பெரிம்மா "

தண்ணி குடித்து விட்டு அறைக்கு பேகை எடுத்து சென்று டிரஸ்களை மாற்றிவிட்டு நூறு ரூபாய் ஷார்ட்ஸ்குள் வைத்துக் கொண்டேன்.என்னுடைய ஃபோனில் 'டிம்' என்று மெசேஜ் அடிக்க,அதை எடுத்து பார்த்தேன்.

சுமி அண்ணி.

எட்டிப் பார்த்தேன் அவள் டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

அவசரமாக ஃபோனில் மெசேஜ் படித்தேன்.

" sir Enga poneenga..call Panna kooda edukkala." கோப இமோஜியுடன் இருந்தது.

பதில் அளிக்க வில்லை. பாக்கெட்டில் வைத்துக் கொண்டு வெளியே வந்தேன்.

"பெரிம்மா...நான் போய் முட்டை வாங்கிட்டு வந்திடுறேன் "

" சீக்கிரம் வாடா"

லிப்டில் கீழே வந்து கடையில் முட்டைகளை வாங்கிக் கொண்டு, ஒரு தம் அடித்தேன்.அதிக வெயிலால் சூடு பிடித்து விட்டது.குஞ்சு எரிந்தது. கூலாக ஒரு லிட்டர் தண்ணி வாங்கி குடித்து விட்டு அப்பார்ட்மென்ட்டை நோக்கி நடந்தேன்.சிலர் காரை கழுவி கொண்டிருந்தனர்,சிறு பிள்ளைகள் விளையாடினர், பெருசுகள் ஃபோனை நோண்டிக் கொண்டிருக்க, நான் லிப்ட்டை அடைந்து பட்டனை அழுத்தினேன்.நான்காவது தளத்திலிருந்து கீழே வருகிறது என்பதை டிஜிட்டல் எழுத்துக்கள் சிறு திரையில் தெரிவித்தது.

"யேய்..பாலு இரு நானும் வரேன் " என்ற குரல். திரும்பி பார்த்தேன்.

அபியக்கா...அவளுடன் ரகு, ஃபோனில் பேசியபடி இருந்தான்.

லிப்ட் கீழ் தளம் வந்து நின்று கதவு திறந்தது.நான் அபியக்காவுக்கு வழிவிட, அவள் உள்ளே சென்றாள் பின்னால் நானும்,ரகுவும்.அவளது கைகளில் கலர்கலராக பைகள். ஸ்வீட் கடை,பிரியாணி,துணிகடை பை,அழகு சாதனங்கள்.எங்கள் தளத்து நம்பரை அழுத்தினேன்.

"என்ன வீட்டுல முட்டை குழம்பா?"

"இல்லக்கா...சிக்கன்.பெரியம்மா முட்ட வாங்கிட்டு வர சொன்னாங்க..அதான்."

" ஓஓஓ... சரி நீ அரியர்ஸ்க்கு படிக்கிறியா ஒழுங்கா ?"

"அதெல்லாம் ஒரு பக்கம் போயிட்டு தான் இருக்கு."

"எனக்கென்னமோ நீ படிக்கிற மாதிரி தெரியல..?"

"ஏன்க்கா அப்படி சொல்றீங்க..ஒழுங்கா படிச்சிட்டு தான் இருக்கேன் "

" க்கும்..எப்ப பாரு எங்கையாவுது சுத்துற..தம்மு..கடையினு பாக்குறேன் அதான் "

அமைதியா இருந்தேன். ரகு இன்னும் ஃபோனில் பேசிக் கொண்டிருந்தான்.

"உனக்கு தீபாவளிக்கு இன்னும் டிரஸ் எடுக்கலியா?"

"பெரியப்பா,பெரியம்மா எடுத்து குடுத்தா தான் ஆச்சு."

"இல்ல காலையில உங்க வீட்டுல எல்லோரும் துணி எடுக்க போறதா சொன்னாங்க அதான் கேட்டேன்...அவங்க உனக்கு எடுக்கலனாலும் நான் உனக்கு இந்த தீபாவளிக்கு எடுத்திருக்கேன்..."

எங்கள் தளம் வந்து அடைந்து கதவு திறந்தது.ரகு ஃபோனில் பேசிக் கொண்டே வெளியே வந்து நடந்து பிளாட்டைநோக்கிப் போனான்.

நான் "எதுக்குக்கா எனக்கெல்லாம் எடுத்திட்டு..உங்களுக்கு செலவு வேற " என்றேன்.

அபியக்கா " இதுல என்னடா இருக்கு...என்ன செலவு லட்ச ரூவாய ஆவுது ஒரு பேன்ட், சர்ட்டு...நீ வேலைக்கு சேர்ந்து அப்ப எனக்கு வாங்கி குடு ...என்ன" என்றவள் எனக்கு முன்ன வந்து வெளியே போக தயார் ஆனவள் என் காதருகில் " நீ என்னோட ரூமிலிருந்து எடுத்துட்டு போன என்னோட ஜெட்டியை திருப்பி எடுத்த இடத்துல வெச்சிடுடா செல்லம்....அந்த கலர் உன் மாமாவுக்கு ரொம்ப பிடிக்கும் ப்ளீஸ்...இன்னைக்கு வேண்டாம் நாளைக்கு வெச்சிடு...என்ன " உதட்டை சுளித்து சிரித்தப்படி சொல்லி லிப்ட்டை விட்டு வெளியே வந்து அவளது பிளாட்டுக்கு போனாள்.

என் பாதத்திற்கு கீழ் பூமி இடம் பெயற ஆரம்பித்தது.வியர்வை கழுத்தில் வழிந்தது.சுயநினைவற்றனாக நடந்து எங்க பிளாட் கதவுக்கு முன்னால் நின்றேன்.

இரண்டு நிமிடம் அப்படியே நின்றவன் கதவை திறந்து உள்ளே போனேன். பெரியம்மா, சுமி அண்ணி, கல்பனா அக்கா சோபாவில் அமர்ந்து பொறித்த சிக்கன் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தனர்.பெரியப்பா டைனிங் டேபிள் சேரில் அமர்ந்து சிக்கனை திண்றுக் கொண்டிருந்தனர்.அவர் அருகில் விஸ்கி பாட்டில்,பாதி நிறைந்த விஸ்கி கிளாஸ்.

கல்பனா அக்கா " ஏன்டா நீ கடையில முட்டை வாங்க போனியா? இல்ல பண்ணைக்கே போய் வாங்க போனியா? போனமா வந்தமான்னு எப்பவும் இருக்க மாட்டியா நீ? " என்றாள்.

நான் எதும் பேச வில்லை.முட்டை கொண்டு போய் வைத்து விட்டு ஃபோனை எடுத்துக் கொண்டு பால்கனிக்கு சென்றேன்.ஆனந்திக்கு கால் பண்ணி நடந்த விசயத்தை சொல்லலாமா? வேண்டாமா? என்று மனதில் அளவில்லாமல் குழப்பம்.

ஆனந்திக்கு நம்பரை டயல் செய்து ஃபோனை காதில் வைத்தேன்.அங்கே எல்லாரும் சிக்கன் திண்பதிலும், டிவியிலும் மூழ்கியிருந்தனர்.ஆனால் சுமித்ரா அண்ணி ஒரு சிக்கன் பீசை பற்களில் கடித்தப்படி என்னைப் பார்த்து 'என்ன ' என்பது போல தலையாட்டி கேட்டாள்.

நானும் ஒன்னும்மில்ல என்பது போல் தலையாட்டினேன். அஞ்சாறு ரிங் அடித்த பின் ஆனந்தி ஃபோனை எடுத்து மெதுவாக,

"என்னடா...இப்ப ஃபோன் பண்ற..எதையாவது விட்டுட்டு போயிட்டியா ?" என்றாள்.

"இல்ல..ஒரு முக்கியமான விசயம் அதான் கால் பண்ணேன்."

"அப்படியா...அப்படி என்ன முக்கியமான விசயம் சார்?" என்றாள் கேலியாக.

"ஆனந்தி..விளையாடாத..சீரியசான மேட்டர் "

"அப்ப என்னான்னு சொல்லு சீக்கிரம்..அதுக்கு முன்ன...நமக்குள்ள அப்படி நடந்த பிறகு இப்ப உன் கூட பேசறப்ப எனக்கு ஒரு மாதிரியா இருக்கு தெரியுமா?..லவ்வர்ஸ் திருட்டுத்தனமா ஃபோன்ல பேசற மாதிரி. " சொல்லிவிட்டு லைட்டாக சிரித்தாள்.

"நீ சீரியசா இருக்கவே மாட்டியா? எப்ப பாரு..."

" சரி...எதும் பேசுல..என்ன விசயம்னு சொல்லு "

சுமித்ரா அண்ணி தட்டை தூக்கிக் கொண்டு என் அருகில் வந்தாள். சட்டென்று ஃபோனை என் நெஞ்சு மீது கவிழ்த்து வைத்தேன்.

"என்ன அண்ணி?"

"ஏன்டா எல்லாரும் சிக்கன் சாப்ட்டுட்டு இருக்கோம்...நீ இங்க வந்து நின்னுட்டு இருக்க? இந்தா சாப்பிடு " என்று தட்டை நீட்டினாள்.

"ஃபோன் பேசிட்டு சாப்பிடறேன் அண்ணி "

சுமி அண்ணி ஃபோனை பார்த்து விட்டு புருவங்களை உயர்த்தி 'யார்' என்று கேட்டாள்.

நான் உளறாமல், "பிரண்ட்..கிண்டியில இருக்கான்...ஏதோ டவுட்டாம் " என்றேன்.

இதற்கிடையில், ஃபோனில் ஆனந்தி 'ஹலோ..ஹலோ ' என்று விடாமல் கத்திக் கொண்டிருந்தாள்.நான் என் ஃபோனை நெஞ்சில் இன்னும் அழுத்தினேன்.சுமி அண்ணி சிக்கனை வாயில் போட்டு bubble gum போல மென்றுக் கொண்டே, ஒரு பீசை எடுத்து பல்லில் கடித்து பாதி அவள் வாயில் போட்டு மீதி எச்சிலான பீசை என்னிடம் நீட்டினாள். ஒருமுறை திரும்பி மற்றவர்களையும் என்ன செய்கிறார்கள் என்று பார்த்துக் கொணடாள்.நான் என்ன செய்வது தெரியாமல் அவள் குடுத்ததை வாங்கிக் கொண்டேன். என்னைப் பார்த்து கண்ணடித்து விட்டு 'வாயில் போட்டுக்கோ ' என்று சைகை செய்து விட்டு போய் சோபாவில் அமர்ந்துக் கொண்டாள்.

ஹலோ..ஹலோ என்று விடாமல் இன்னும் கத்திக் கொண்டிருந்தாள் ஆனந்தி. ஃபோனை காதில் வைத்து நான் ஹலோ என்றேன்.

"இங்க ஒருத்தி ஹலோ ஹலோனு கத்திட்டுருக்கேன்...அங்க யாரு கூட பேசிட்டுருக்க?...சுமி கூடவா?"

இந்த பொம்பளைங்கள போலீஸ் நாய்க்கு பதிலா இவங்கள சேர்த்திடனும்.

"அதெல்லாம் இல்ல...நான் முதல்ல சொல்றத கேளு..அப்புறம் கண்டத பேசு " என்று லிப்டில் எனக்கும் அபியக்காவுக்கும் நடந்த உரையாடலை சுருக்கமாக சொல்லி முடித்தேன்.

"அட நாதாரி பயலே! அவளோட ஜெட்டிய எதுக்குடா எடுத்திட்டு போன?"

என் நெற்றியை தேய்த்துக்கொண்டே "அது ஏதோ ஆர்வத்துல எடுத்துட்டேன்.." தடுமாறி சொன்னேன்.

ஆனந்தி" அப்போ நீ ..என்னைய மட்டும் மேட்டர் முடிக்க பார்க்கல...என் மக அபியையும் ரூட் எடுத்திருக்கிற...பாவி மவனே.. "

"நாந்தான் சொல்றேன்ல...ஒரு ..ஒரு ...டென்சன்ல எடுத்துட்டேன்...இப்ப என்ன பண்றது...சொல்லேன்...அப்புறம் அபியக்கா எப்படி கண்டுபிடிச்சிருப்பாங்க?"

"ஏன்டா..அவ போட்டுருக்கிற மூத்திர ஜெட்டிய எடுத்துக்கிட்டு போயிருக்க...இன்னும் என்ன அபி அக்கா வேண்டிகிடக்குது..அபினே சொல்லு"

"சரி..சரி...அபி....அவங்க எப்படி கண்டுப்பிடிச்சிருப்பாங்க?"

"அது காஸ்ட்லியானதா இருக்கும்..ஒன்னு ரெண்டு தான் வெச்சிருப்பா...அதான் ஒன்னு காணோம் போன உடனே ஈசியா கண்டுபிடிச்சிட்டா...இதெல்லாம் பெரிய விசயமா? மாப்பிள்ளை எடுக்க மாட்டாரு...எடுத்திருந்தா சொல்லிருப்பாரு...அடுத்து நானு...வாய்ப்பே இல்லை...அப்புறம் நீ தான்.....வீட்டுக்கு வந்திட்டு போயிட்டும் இருக்கிற ஆளு நீ தான்..வயசு பையன் சுருட்டி எடுத்திட்டு போய் மோந்து பார்த்திட்டு கையடிக்க கொண்டு போயிருப்பான்னு நினைச்சிருப்பா....அவ்வளவு தான்." என்றாள் ஆனந்தி.

ஓரளவிற்கு சமாளிப்பான,திருப்திகரமான விளக்கம் தான் என்றாலும் அபியை வயதில் மூத்தவளாய் பார்த்து பார்த்து இப்போ இப்படியொரு சம்பவத்தால் சங்கடமாக இருக்கிறது.

"அவ்வளவு தானா? நான் வேற ஏதோ பெரிய விசயம்னு நினைச்சேன்..சரி ஃபோனை வைக்கிறேன்..நாளைக்கு பேசலாம் முடிஞ்சா." காலை கட் செய்து விட்டாள் ஆனந்தி.ஃபோனை பாக்கெட்டில் போட்டுக் கொண்டு சோபா அருகே சென்று தட்டிலிருக்கும் சிக்கனை எடுத்து வாயில் போட்டு மென்றுக் கொண்டே ஜன்னலருகே இரு கைகளை கட்டிக் கொண்டு நின்றேன்.