அடங்காத காளைகளும் அடக்கிய கன்னிகளும்

[balusai80]

ஒரு நல்ல நாளில் எனக்கும் தியாவுக்கும் திருமணம் நடந்தது. இந்த திருமணத்திற்கு இடைப்பட்ட நாளில் நானும் தியாவும், பரஸ்பரம் இருவரது கருத்துகளையும் பரிமாறி ஒரு ஒற்றுமைக்கு வந்தோம்.

திருமணம் முடிந்தபின் முதலிரவுக்காக நான் ஒரு வித தயக்கத்துடன் அறையில் காத்திருந்தேன். தியா உள்ளே வந்து என் முன் நின்று மிகவும் ஆக்ரோஷமாக ஏன்டா உனக்கு எங்க அம்மா மட்டும் பத்தாத நானும் உனக்கு முந்தானை விரிக்க வேண்டுமா. எங்கள் அம்மாவின் ஆசையை தூண்டிவிட்டு இவ்ளோ நாள் அவர்களுடன் வாழ்க்கையை நடத்தினாய் இப்போ உனக்கு இளம் புண்டை கேக்குதடா உனக்கு என்று கத்தினாள்.
நான் எதுவும் பேசாமல் தலைகுனிந்து இவளுக்கு எப்படி இந்த விசியம் தெரியும் என்று யோசித்துக்கொண்டு இருந்தேன். தியா என்னை எதுவும் பேசவிடாமல் பொறிந்து தள்ளினாள். இதுவரை என் அம்மா எனக்காக மட்டுமே வாழ்ந்துவந்தால் இனி நான் அவளுக்காக வாழ போகிறேன்.
இதுவரை என் அம்மா எதுவும் என்னிடம் கேட்டதில்லை முதல்முறையாக உன்னை திருமணம் செய்துகொள் என்றார். அதனால் தான் நான் திருமணம் செய்துகொண்டேன். என் வாழ்க்கையில் விழுந்த பெரும் கரும்புள்ளிடா நீ. உன் மூச்சுக்காற்று என்மேல் பட்டால்கூட நான் என் உயிரை மாய்த்துக்கொள்வேன். நீ எனக்காக எதுவும் செய்ய வேண்டாம் என் அம்மா சந்தோசமாக இருக்கவேண்டும் இதை மட்டும் செய் அதுபோதும் எனக்கு என்றாள் கோவமாக.
இங்கே நடந்தது நாம் இருவருக்கு மட்டும் தான் தெரியும். இதை யாரிடமும் நீ சொல்லக்கூடாது நானும் சொல்லமாட்டேன் குறிப்பாக என் அம்மாவிடம் என்று சொல்லிவிட்டு அழுதுகொண்டே பெட்டில் படுத்தாள். நான் எதுவும் பேசாமல் படுத்துக்கொண்டு என்ன நடந்தாலும் சரி நாம் மறுபடியும் துர்காவிடம் செல்லக்கூடாது. இவளுக்காகவே இனி இந்த வாழ்க்கையை இப்படியே வாழ்ந்துவிடுவோம் என்று யோசித்துக்கொண்டே தூக்கம் வராமல் படுத்திருந்தேன்.