அடங்காத காளைகளும் அடக்கிய கன்னிகளும்

[balusai80]

நானும் துர்காவும் காற்றுகூட பூகமுடியதளவுக்கு(துர்கா குழப்பமான மனநிலையிலும் நான் நடப்பதெல்லாம் நன்மைக்கே என்ற மனநிலையிலும்)இருவரும் கட்டிப்பிடித்து தூங்கினோம். தூங்கும்போது மணி இரண்டை நெருங்கி இருந்தது. பயணக்களைப்பில் நான் அசந்து தூங்கினேன், கண்விழித்து பார்க்கும்போது துர்கா கண்களில் கண்ணீர்துளியோடு என்னை பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்.

அவள் கண்ணீரை துடைத்துவிட்டு என்ன என்று கேட்டேன். ஒண்ணுமில்லை என்று என் நெற்றியில் முத்தமிட்டு என் கண்களை அவள் கைகளால் மூடி தூங்குடா என்று என் தலையை தடவிவிட்டால். அப்போ மணி ஐந்து ஆனது. நான் அவள்மேல் ஒரு கையை தூக்கிப்போட்டு என்மார்போடு அணைத்து நீயும் தூங்கிடி என்று அவள் முதுகில் இதமாக தட்டிக்குடுத்துக்கொண்டே தூங்கினேன்.
அவளும் தூங்கினால். நான் எழுந்து பார்க்கும்போது மணி எட்டு. துர்காவை பார்த்தேன் அவள் ஏற்கனவே எழுந்து சென்றுவிட்டாள். நான் ஒரு பதினைந்துநிமிடம் யோசித்துக்கொண்டு படுத்திருந்தேன். அப்போ துர்கா ரூம்குள் வந்து பாத்ரூம்குள் சென்றால். நானும் இரண்டு நிமிடம் கழித்து எழுந்து சென்றேன். துர்கா பல்துலக்கிக்கொண்டு எழுந்துட்டயாடா பத்துநிமிடம் வெயிட்பண்ணு காபி போட்டுத்தருகிறேன் என்று பல்துலக்குவதற்கு பேஸ்ட்யை என்னிடம் நீட்டினாள்.
நான் அவள் பல்துலக்கிக்கொண்டிருந்த பிரஷ்யை பிடிங்கி அவள் எச்சில் நுரையோடு என் வாயில் வைத்து பல்துலக்கினேன். அவள் என்னை ஏக்கத்துடன் பார்த்தால். அவள் கண்ணில் மீண்டும் கண்ணீர் ததும்பி நின்றது அவள் என்னிடம் எதுவும் பேசாமல் முகத்தை கழுவிக்கொண்டு சென்றாள். நான் துர்கா துர்கா என்று கூப்பிட்டும் எதுவும் பேசாமல் சென்றுவிட்டாள். நான் காலைக்கடனை முடித்து முகத்தை கழுவிட்டு மடியில் இருந்து கீழே சென்றேன். வீட்ற்க்குலேயே மாடிக்கு செல்லும் படியும் இருந்ததால் கீழே என்ன நடக்குது என்பதை பார்க்கலாம். துர்கா இரண்டு கப் காபியுடன் சோபாவில் வந்து அமர்ந்தாள். நானும் அவளுக்கு எதிரில் அமர்ந்து ஒரு கப்பை எடுத்து குடித்தேன். இருவரும் குடித்து முடிக்கும்வரை எதுவும் பேசவில்லை.
எங்களது மௌனத்தை என் செல்போன் கலைத்தது. அண்ணி எனக்கு போன் பண்ணினார்கள். நான் எடுத்து சொல்லுங்கள் என்றேன். எத்தனமணிக்கு வருவீர்கள் என்றார். நான் போன்யை ஒலிபெருக்கியில் போட்டு என்ன சொன்னிர்கள் என்றேன். அண்ணி மறுபடியும் எத்தனமணிக்கு வருவீர்கள் என்றால். நான் உடனே துர்காவை பார்த்தேன், அவள் இரவு என்று சைகை செய்தால் நான் அண்ணியிடம் இரவு தான் வருவேன் என்றேன். அவரும் சரி என்று அழைப்பை துண்டித்தாள். நான் துர்காவை பார்த்தேன், அவள் எதுவும் பேசாமல் என்னையே பார்த்துக்கொண்டிருதாள்.
நான் அவள் கையை பிடித்து இழுத்து என் அருகில் அமரவைத்து அவளது இரு கைகளையும் நான் இருக பற்றி ஏன் அடிக்கடி அழுகிறாய்? நான் பண்ணும் செயல் எதாவது உண்னை வெறுப்பேற்றுகிறதா?ஏன் பேசமாட்டேங்கற??என்று அவள் இருக்கண்களையும் நேராக பார்த்து கேட்டேன். அவள் என் கைகளை இறுக்கமாக பிடித்துக்கொண்டு நேற்று தான் உன்மடியில்ப்படுத்து நிம்மதியாக தூங்கினேன், ரொம்ப நாட்களுக்குப்பிறகு. கடந்த சில வருடங்களில் நான் எந்த ஒரு ஆண்னையும் சார்ந்து இருந்ததில்லை. எந்த ஆணும் என்னை சார்ந்து இருந்ததில்லை. ஆனால் இந்த ஒரு நாளில் அனைத்தையும் மாற்றிவிட்டாயாடா நீ!!!!!
நேற்று இரவு குழப்பத்தில் உன்னருகில் படுத்திருக்கும்போது நான் மிகவும் பாதுகாப்பாக உணர்ந்தேன். அவ்ளோ குழப்பத்திலும் நான் நிம்மதியாக உறங்கிய உணர்வு எனக்கு கிடைத்தது. எந்த ஒரு ஆணும் என்னிடம் இவ்ளோ உரிமை எடுத்ததில்லை என் கணவர் உட்பட. வேறு எந்த ஆணும் உரிமை எடுத்திருந்தால் நான் கோவத்தின் உச்சிக்கே போயிருப்பேன். ஆனால் உன்னிடம் கோவம் வரவில்லை, நீ செய்யும் ஒவ்வொரு செயலும் என்னை சந்தோசப்படதான் வைக்கிறது. அந்த சந்தோசத்தின் காரணமாக தான் எனக்கு கண்ணீர் வருகிறது. என் கணவர் இறந்த சமயத்தில் அழுதேன். அதற்குப்பின்பு இப்போ தான் அழுகிறேன்.