Incest எனக்குப் பிறந்த என் லவ்வர்

[monor]

கீர்த்தி  அறைக் கதவை படார் என்று சத்தமாக மூடும் சத்தம் கேட்டு வெளியே இருந்து வந்தேன்.

என் மனைவி கீர்த்தியை ஏதோ திட்டிக்கொண்டு இருந்தாள்.

“என்னடி திட்டிகிட்டு இருக்க?!!” என்று மனைவியை கேட்டேன். அவள் உடனே கோவப்பட்டு “அவ இஷ்டத்துக்கு பேசறாங்க,  மருமகனுக்கு மரியாதை இல்லாம பேசறா.”

“ அது, புருஷன் பொண்டாட்டி குள்ள ஏதோ பேசிக்குறாங்க. நமக்கு எதுக்கு.”

“நான் என்னமா ஒரே குழந்தையோட நிறுத்திடாதீங்க, அடுத்த குழந்தையை பத்தி யோசிங்கன்னு சொன்னா, அவ என் கிட்டயே எதுத்து எதுத்து வாய் பேசுறா..அதான் திட்டி விட்டேன்.”  

இதுக்கு அவள் என்ன சொன்னாள்? இவள் ஏன் திட்டினாள் என்று எனக்கு புரியவில்லை.

இப்படி இருவரும் சண்டை போட்டுக்கொள்வதால், அன்று இரவு பட்டினியோ என்று நினைத்தேன்.

ஆனால் 8 மணிக்கு  கீர்த்தி எனக்கு தோசை சுட்டு தந்து விட்டு மீண்டும் அவள்  அறைக்கு சென்று கதவை சாத்திக்  கொண்டாள்.

தோசையை சாப்பிட்டு விட்டு, கை கழுவி,  கீர்த்தி அறைக் கதவை தட்டினேன். கீர்த்தி வந்து கதவை திறந்தாள். முகம் அழுது சிவந்து இருந்தது, கண்களில் கண்ணீர் இருந்தது. கதவைத் திறந்து விட்டு, தலை குனிந்தபடியே போய்   மெத்தையில் அமர்ந்தாள்.

நான் விளக்கை போட்டுவிட்டு உள்ளே சென்று அவள் பக்கத்தில் உட்கார்ந்து,  “என்ன கீர்த்தி ஆச்சு?!!, ஏன் இப்படி அழற. அம்மா திட்டுனத கண்டுக்காத, அவ அப்படித்தான் எதாச்சும் வாய் விட்டுடுவா. அப்புறமா அவளே பீல் பண்ணுவா.” என்றேன்.

“பரவாயில்லப்பா,…. இது எனக்கு பழகிப்போச்சு. அவரும் அப்படித்தான் பேசுவாரு. ஆனாலும், என் மேல தப்பு இல்லாம திட்டு வாங்குனா, என்னை அறியாம எனக்கு  அழுகை வந்துருதுப்பா” என்று சொல்லி மேலும் அழுதாள்.

“சரி சரி “என்று அவள் அருகில் சென்று, அவள் தோளில் தட்டி, “விடுமா” என்று சொல்லி தேற்றினேன்.

“என் பக்கம் பேச யாருமே இல்லப்பா”.

“அட,…. ஏன்மா இப்படி பேசற? நான் உனக்காகத் தானே பேசறேன். வீட்டுக்கு வீடு வாசப்படி இருக்கத்தான் செய்யும். அதெல்லாம் நாம தான் தாண்டி வரணும் “என்று சொல்லி அவள் முதுகை தட்டி கொடுத்து,  “எழுந்திரு. எழுந்து போய் முகத்த கழுவிட்டு  சாப்பிடு போ” என்றேன்.

கீர்த்தியும் தன்னை அமைதி படுத்திக் கொண்டு சென்றாள்.

இப்படி இருக்க,…. அடுத்த நாள் அவள் அதே மஞ்சள் நிற சுடிதார், வெள்ளை நிற பேன்ட்  அணிந்தாள். அவளை அந்த உடையில் பார்த்ததும் எனக்கு அன்று பார்த்த அவளது நிர்வாணக் கோலம் தான் கண் முன்னாடி நின்றது.

அதுக்கப்புறம்,  நாங்கள் மதியம் தொலைக்காட்சியில் படம் பார்த்து கொண்டிருந்தோம். அவள் சமயலறைக்கு சென்று வந்து கொண்டிருந்தாள். அவள் நடக்கும் போது அவளது சூத்து குலுங்கி குலுங்கி என்னை மிகவும் மூடாக்கியது.

சமயலறையை எட்டி பார்த்தேன். கீர்த்தி கிரைன்டரில்  மாவு அரைத்து கொண்டிருந்தாள். அவள் திரும்பி நிற்க, அவள் இடை குறுகி, இடுப்பு அகன்று,  அவளது சூத்தின் வளைவு என்னை இழுத்தது.

நான் என் மனதுக்குள் தைரியத்தை வரவைத்துக் கொண்டு சமயலறைக்கு மெதுவாகச் சென்றேன்.

அங்கே அவள் மும்முரமாக மாவை வழித்து எடுத்துக்கொண்டிருந்தாள், அவளுக்கு நேர் பின்னாடி fridge இருந்தது. அவள் நான் வருவதை கவனிக்கவில்லை. நான் அப்படியே அவள் பின்னால் போய் என் வலது கையை அவள் சூத்தில் வைத்து அவளை மெதுவாக முன்னே தள்ளி “தள்ளுமா “ என்றேன்.

என் மகள் கீர்த்தி  ஒரு சிறு அதிர்ச்சியுடன், திரும்பிப் பார்த்தபடியே  துள்ளி முன்னே சென்றாள்.

“என்னப்பா?!!” என்று பதறி கேட்டாள்.

“ கொஞ்சம் ஜில்லுனு தண்ணி வேணும்.” என்று சொல்லிக் கொண்டே ஃப்ரிட்ஜை திறக்கப் போனேன்.

“ அஸ்வின் ஜில் தண்ணியை எடுத்து விளையாடுவான்னு fridgeல தண்ணி வைக்கலப்பா”.

“அப்போ இல்லையா?” என்று சொல்லி திரும்ப, “வேணும்னா நான் வச்சி எடுத்துட்டு வரேன்ப்பா “


“இல்லமா வேண்டாம் குடிக்க தண்ணி மட்டும் தா” என்று வாங்கி குடித்துவிட்டு வந்தேன்.

நான் திரும்பி வந்து சோஃபாவில் அமர்ந்தேன், என் மனமோ அவள் சூத்தை தொட்டுவிட்டேன் என்று துள்ளிக்குதித்து சந்தோஷப்பட்டது.

அவள் வெகுநேரம் கழித்து தான் வந்தாள். வந்த பிறகு வழக்கம்போல் இருவரும் சோபாவில் இடை வெளி விட்டு உட்கார்ந்து டிவி பார்த்தோம், ஆனால் பெரிதாக என்னிடம் பேசவில்லை.

அடுத்த நாள் காலை எல்லாம் வழக்கம் போல் நடந்தது.

காலை 10 மணி போல் இருக்கும், நான் என் அறையில் அமர்ந்து ஒரு புத்தகம் படித்து கொண்டிருந்தேன். கீர்த்தி  துடப்பத்தால் வீட்டை பெருக்கிக் கொண்டு வந்தாள். குனிந்து என் மேஜையை சுற்றி பெருக்கினாள்.

படித்து கொண்டு இருந்த ஆர்வத்தில் எனது இடது கைய நீட்டி, அவளை அழைக்க,…. எனது கை அவளது சூத்தை தட்டி விட்டது. அவள் சட்டென்று “அப்பா” என்று சொல்லி அதிர்ந்து என்னை திரும்பிப் பார்த்தாள்.

“கொஞ்சம் இங்கேயும் பெருக்கும்மா “என்று சொல்லி எழுந்தேன்.

அவள் உடனே “வாய்ல சொல்லுங்க. அதென்ன தொடக் கூடாத இடத்துல கை வச்சுகிட்டு?!!”என்று சொல்லி முறைத்தாள்.

அப்போது தான் நான் அவளை கவனித்தேன். சற்று கோவமாக இருந்தாள்,

“சாரி மா,…. நான் கவனிக்கல.”

 அவள் முகத்தை உர்ர்ர் என்று வைத்து கொண்டு அதுக்கப்புறம் எதுவும் சொல்லவில்லை.

உடனே நான் அந்த அறையில் இருந்து வெளியே சென்று விட்டேன்.

என் முகமெல்லாம் வேர்த்து விட்டது. அன்று முழுதும் அவள் என்னிடம் முகம் கொடுத்து பேசவில்லை. என் மனதுக்குள் அவளுக்கு நான் செய்தது பிடிக்கவில்லை என்று புரிந்தது. நான் படிப்படியாக கட்டிய கோட்டை முழுதும் இடிந்து விட்டதே என்று எனக்கு மிகவும் வருத்தமாக இருந்தது.

அடுத்த நாள் காலை என் மகள் 7.30 மணியளவில் காபி கொண்டு வந்தாள்.

“சாரிப்பா, நேத்து கொஞ்சம் கோவப்பட்டுட்டேன்.”


“சாரிமா புத்தகம் படித்து கொன்டே  நீ அங்கே இருக்கிறதை கவனிக்காம கூப்பிட கையை நீட்டிட்டேன். அது படாத இடத்துல பட்டுடுச்சு. என்னை மன்னிச்சிடு”


அவளும் “பரவாயில்லைப்பா” என்று சொல்லி முகத்தில் எந்த உணர்வையும் காட்டாமல் சென்றாள்.

அவள் என்னதான் பரவாயில்லை என்றாலும் அவளையும், அவளது நட்பையும் இழந்து விடுவோமோ என்ற உணர்வுதான் இருந்தது எனக்கு.


ஜூன் மாதமும் முடிந்தது.

என் மகளுக்கு ஜூலை மாதம்  முதல் வாரத்திலேயே பிறந்த நாள் வந்தது.  இந்த சமயத்தில் அவளுக்கு ஒரு சேலை கூட வாங்கித்தர முடியவில்லை. வீட்டிலேயே கேக் வெட்டி கொண்டாடி பரிமாறிக் கொண்டோம். அவளுக்கு பிடித்த கேக் தான் வாங்கினேன், அவள் சிரித்தவாறு “எனக்கு பிடிச்ச flavour ரொம்ப thanks ப்பா “என்றாள்.